장음표시 사용
21쪽
per actum physice, hi Gitunt inpragitet sero veran
tem in reatu consentaneo importante consimili nogationes. Hoc etiam vigetur indicasse Augustinus ib. I. ie nuptiis,&concupiscentia dicens risι quis fecerit adulterιum, reus est adulterii, donec reatis ipsis indutigentiare tiatur.
VII. Dco. Negationes istae condonationis, & co dignae sarisfactionis non veniunt de eausali sed de sero mali in ordine ad peccatum habituale constituendum. Ita communius RR. contra Vasque , Salas apud Lugo loco laudato. Prob. In tantum istae negationes venirent de causa. li,videlicet ut causa, aut conditio relate ad cὀnstituti nem peccati, in quantum praeter has negationes daretur aliquid aliud, quod sermaliter constitueret pece tum habituale,nempe ipse reatus odii, & paenae atqui reatus odii, scenae non est aliquid aliud realiter αphysice distinctum ab iis negationibus , peccato
praeterito ergo negationes illis veniunt de formali; non secus ac peccatum praeterituin relate ad constitu. endum peccatum habituale, Minor supponitur ex victis inde Justitia,&Jure,ubi ostendimus, Ius,& re tum no esse entitatula modalem moralem viperaddita actibus moralibus , sicut enim denominatio extrinseca cogniti, vel amati non habetur formaliter per ens. logicum,seu diminutum resultans a cognitione, utpote essentialiter superfluum , sed formaliter habetur ab ipsa cognitione ad objectum terminata, ut dicimus in Logicis ita denominatio moralis peccatoris, ea habentis reatum odii,& poenae, qirae pariter est den nunatio extrinseca in peccatine habituali . non habetur formaliter per reatum odii , poenae . qui sit ςntitatula quaedam resultans ex peccato praeterito, negatione condonationis, aut latissaetionis, cum pa iner entitatula ista sit essentialiter superau. sed Gmali
22쪽
Ruoi I. art. II De peccata habisualia r maliter habetur ab ipso peccato praeterito, Mab iis negationibus, quae proinde se habent de sermali, non
de causali. VHI.Dices r.juxta exemplum D. Th.P.18.de Ve-xitate ari 2 si quis projicit se in foveam, ideo perseverat in illa, quia non extrahitur; negatio tamen extractionis est solum conditio requisita, ut detur ea perseverantia, quae formaliter eonstituitur ab ubicatione in
ea fovean ergo si quis peccet,vi in peccati fovea per si
veret morali er,negatio extractionis, seu condonationis non erit ipsa sermalis perseverantia peccati . sed mera eo hio atque adia negatio condonationis venis de causali, non de formali. Resp. concesse antecedente , et Consequentiam illud enim interest inter effectiim cauis efficientis physis, &moralis . ubdeffectus physcus realiter
distinguatur a sua causa efficiente effectus ver,moralis, cum sit effectus causae formalis, non distingu
tur ab iis entitatibus, quibus positis ipse consurgit.
Hinc sublata causa efficiente, non sequitur per locum intrinsecum,quod tollatur effectus; secus vero sublataeausa morali sic sublato ptaecis soles, non tollitur per locum intrinsecum lux in aere, nec sublato perimpossibilς, aut non intellecto Deo, tollitur per
lociim intrinsecum creatura , cum ereatura non con
stituatur a Deo, sed ab illo efficienter causetur Contra vero scut sublata praecise cognitione , tollitur L locum intrinsecum denominatio cogniti, ita se in praxise negarione condonationis , tollitur deno , minatio peccatoris, seu peccatum habituale quia sicut denominatio cogniti constituitur per cognitionem,ita peccatu habituale formaliter constituitur per negati nem condonationis. Hinc fit, quod negatio extractionis a fovea non sit formalis dest uctio perseverant i in fovea , sed sit destructio causalis Contra vero nega-
23쪽
11 . Pars VIII. Dis'. I. De Objecto,scitio condonationis , seu extractionis a fovea morali peccati veniat de formali in ordine ad perseverantiam in fovea peccati; quia negatione condonationis praecise subl.ua, tollitur haec perseverantia, seu peccatum habituale atu on tolLit m perseverantia in fovea
physica, non solum debet tolli negatio extractionis, ted etiam ipsa tibicatio, quae formaliter constituit eam
IX. Dices a. negationes condonationis rac satisfactionis venire de causali, quia sunt conditiones prae- requisitae, ut habeatur peceatum habituale formaliter
constitutum per ipsam privationem Gratiae Theologicam, seu per carentiam Gratiae dependenter a peccato
Sed contra est quia jam ostendimus, peccatum habituale non posse formaliter in hac privatione Gratiae consistere. Et ratio est, quia privatio Gratiae Theologi- ca duo importat, nempe carentiam Gratiae in subjecto capaci, exigente illam ratione elevationis, simul
dependentiam hujus carentiae peccato praeterito ita ut verum sit dicere Ideo Peccator caret Gratia quia peccavit e Propterea, ut tollatur haec privatio Gratiae Theologica sussicit, quod tollatur alterutrum ex his duobus. Universim enim ut tollatur constitutum, sussicit, quod tollatur unum tantum ex constitutivisci v. gr. ut tollatur homo, sufficit tollisolam unionem sic ut tollatur privatio Principatus de pendensa crimine perduellionis, sussicit, ut diximus, tolli solum hanc dependentiam,quin tollatur carentia Principatus sic etiam ut tollanur umbra, quae importat carentiam lucis dependenter a corpore opaco, iussicit tolli hanc dependentiam , atque adeo sufficit , quod destruatur corpus opacum, quamvis non producatur lux; in quo casu essent tenebrae, sed non umbra ergo similiter ut tollatur privatio Gratiae dependens
24쪽
Quasti I. Art. II De peccato habituali. 3 peccato, sussicit tolli hanc dependentiam, quamvis
non restituatur peccatori Gratiari cum autem dependentia ista suffcienter tollati s per condonationem peccati citra gratiae infusioneiar, ideo peccatum habituale constituitur formaliter per negationem condoonationis, non per privationem Gratiata Confirm.dilucidὰ In statu purae natum dari potest peccatum habituale, quin possit dari privatio Gratiae theologica, seu dependensa peccato; ergo peccatum habituale secundum se non consistit in hac privatione sed in reatu formaliter constituto per negationem cons . donationis, δέ satisfactionis Antecedens patet. Qui Gnim in statu purae natiirae peccavit , non caret Gratia quia peccavit, sed quia non est elevatus ad illam Goanetus, ut vim hujus dissicultatis effugiat, respondet, peccatum inpura natura esse diversae rationis, imo portare non privationemGratiae,sed privationem conversionis ad ultimum finem .Haec tamen responsio nousolum est inaudita, Marbitraria, sed etiam inessicax. quia peccator etiamsi post peccatum ad Deum se comvertat, potest non obtinere condonationem, atque a deo etiam sublata privatione conversionis ad Deum potest oceatum perseverare ergo moralis perseverantia peccati in statu purae naturae non constituitur per privationem conversionis ad Deum, sed per negationem condonationis, aut satisfactionis.
X.Explicandum superest quid sit perseverantia moralis peccati,seu reatus odii, vindictae, in quo peccatum habitualereponitur Ad quod sciendum , Πυversim idem esse, actum aliquem perseverare mora-fiter ac in aestimatione morali , seu prudentum petainde se habere, ac si physice existeret sic Votum , Matrimonium, Professio Religiosa, contractus dicuntur perseverare moraliter, quoties obligant, perinde ac si physic; existerent. Quia tamen peccatum actuale
25쪽
praeteritum nunc in aestimatione morali perinde se habet ac si physes existeret, reddendo hominem Deo dibilem , ac dignum poena aeterna, quando habetur negatio condonationis,& satisfactionis; ideo perseverantia moralis peccati, seu peccatum habituale dictitur constitui per huiusmodi negationes sicuti quia votum praeteritum tunc in aestimatione morali perinde se habet , ac si physice existeret , reddendo hominem voti reum, quando habetur negatio dispensationis, vel adimpletionis; ideo votum dicitur persever re moraliter per has negationes. XI. Hinc habes, esse morale alicujus iniis sepEdifferre ab esse physico quod ex eo constat, quias pe unum peccatum , quod est in una specie physica est in duplici specie morali, ut furtum sacrilagum quod est contra Justitiam,&Religionem dc Phili.
Eth. Ii dicit, Fortunam amicorum conferre ad hominis felicitatem secundum esse morale, non secundum G physicum, quia, ut interpretatur Angelicus, inaestimatione prudentum ob unionem affectivam animorum amicus est alter so,ac bona unius amici censentur bona alterius:sic etiam dedecus irrogatum
imagini Principis in aestimatione morali censetur esse Principis. Quare esse physicum desumitur a re se-
eundum se accepta, esse vero morale desumitur a re
prout est in aestimatione prudentum: ideo esse m rate definitur ordinalisitiu unius ad aliud iuxta regulas prudentia. Hinc res, quae secundam se non potest producere physice liquem effectum , potest pon re illum moraliter , per hoc quod in aestimatione prudentum possit ad talem effectrum ordinari et v. gr. peccatum,quod non potest producere physici poenam, potest illam ponere moraliter per hoc, quod prude ter ad poenam ordinetur et sis pretium ex voluntate Pi incipis ordinatur ad commutationem eum rebus
26쪽
enalibus juxta laxam impositam &c. Hoc itaque pacto peccatum physice praeteritum moraliter se habet ut praesens per hoc, quod in aestimatione prudentum perinde reddat hominem odibilem, ac si esset physicὸ cum negatione condonationis, & satisfactionis, qua enim peccato ptaeterito succedit condonatio, autiatisfactio, tunc juxta regulas prudenti e non se habet ut praelem , nec est amplius ordinabile ad odium Dei, vindictam;unde illud esse morale, seu ordinabilitas ad hune effectum deficit, deficiente illo physico. iii quo fundatur. sicut Matrimonium M profession ligiosa perseverant, perinde ac si essent praesentia, late ad effectiis suos, donec succedat irritatio, aut duspensatio in quo casu illud esse rate cessat , quia cessat id, per quod constituitur, nempe negatio irrita tionis, seu dispensationis. Ecce quomodo bene intelligitur, peccatum praeteritum sub negatione condon tionis , aut satisfactionis habere esse morale constitu tum physice per hujusmodi negationes, tanquam performa extrinsecas.
Diluuntur Objecta. XII. C, ic. i. Si peccatum Habituale constitueretur per peccatum preteteritum,&negationem condonationis simul, satisfactionis, sequeretur, quod Deus esset author peccath consequens est absurdum ;ergo diantecedens. Prob.βq. Deus vellet peccatum habituale, seu perseverantiam peccati vellet enim negationem condonationis, in qua peccatum habituale reponitur:ergo Deus esset peccati author per hoc, quod nollet condonare, quandoquidem ex Augustino, Illo thoricum dicimus sies lente dicimus. Confirm.Deus esset author sui juris ad odio habendum , iussiendum peccatorem , ergo Deus esset
27쪽
is Pars VIII. Dist. I. De obiecto, cte. auctor peccati habitualis constituti per hoc jus inDeo.
per reatum correspondentem in peccatore Antec.
Prob. quia quodlibet Deo liberum est ipsi Deo imputabile, ejusque Deus est Author, cum illud velit .sed hujusmodi us esset Deo liberum,quandoquidem posis sit libere cedere tali tirici ergo Deus esset illius a
Resp. Argumentum solvendum ab Adversariis nam etiamsi negatio condonationis essti requisitum.& non causa formalis perseverantiae peccati, adhuc qui vult causam, seu requisitum , ad quod praevidet secuturum effectum,censetur velle etiam effectum v. gr. qui praevidet inebrietate secuturum homicidium, volens ebrietatem censetur etiam velle homicidium ergo si negatio condonationis esset causa , vel requisitum, ad quod consequeretur peccatum habituale , perhoe: quod Deus nolit condonare,adhuc censetur velle pee
catum habituale Qubd si dicatur peccatum consistere in privatione Gratiae , etiam haec est libere volita a Deo ergo adhuc in hac sententia difficultas est sol
Directe dicimus, Deum velle peccati perseverantiam solum negativ , quatenus non vult illam tollere per condonationem, sicut enim potest Deus peccatum actuale velle voluntate permissiua, hoc est non impeditiva, ita potest Deus velle peccatum habituale negativὸ non condonando. Hinc non sequitur, Deum esse
peccat authorem,cum non velit illud positive, aut di recte, sed sollim velit non tolli ex suppositione, ubilfuerit:sic non dicitur furti author,qui non vult cederhjuri suo ad exigendam restitutionem, quia selini vult furtum manere moraliter in ratione furti ex suppositione , quod fuerit. In forma nee sequelam. Ad probationem distinguo antecedensa vehet Deus perseverantiam peceati ne- .
28쪽
gative ex suppositione,qud peccatum fuerit, oindo; positive: in directe, nego antecedem , ctionssequentiam. Verum quiaem est, Deum positive velle negationem eondonarionis, qua peccati perseverantiam constituitiat non proinde positive vult peccatum habituale si eundum id quis venit in recto,&praebet fundamen. tum juris ad odium, & poenam , in ovo stat malitia pereati, sed tantum positive vult id, quod complet oradinabilitatem peccatoris ad odium, Spoenam , seu
qu8d in eonstitutione eecati habitualis venit in oblia quo ι quod non susscit ut Deus dicatur Author peccatiti seu non sussicit . quod1 egislator positive velit proahibitionem, qua pereatum constituit in obliquo, ut dicatii esse author peccati. Ad coni firm. MIOdηur, ad pubias. mili masquodcumque Deo est liberum voluntate postiri, ponitur Deo authore, rancias, voluntate negativi, seu
minora, ego Conseq. aliter diteretur etiam author furisti,qui post furtum non vult cedere uri suo Mut autem non dicitur Author v. g. naufragii Angelus, qui non vult naufragium impedire, cum ad id non teneatur; ita nee dicitur author peceat Deus, qui non vultitilud condonare, seu impedire, ne moraliter perseveret cum nec teneatur Deus peceat semel posita condo
Uil. obiici, si pectatum habituale eonstituereis tur in recto a peccato physce praeterito, in obliquo
a negatione condonationis&e sequeretur, quὁdd no natio peccatoris esset denominatio extrinseca
quando pereatum non amplius physice existit, si non siteondonatum hoc autem videtur esse contrantiden dicini, pereatum oti nate transfundi propagis ne ad omites inesse unicuique proprium i qum modo autem posset esse proprium, si noli esset intrinistin VIII. B euna,
29쪽
LI Pars mi Dist. I. De Objecto, M.
secum, sed haberetur per denominationem extrinsecam a peccato praeterito Adami nobis imputator Ergo peccatum habituale constitui debet a privatione gratiae nobis intrinseca, non vero a peccato praeterito non
Confirm primo, quia nemo potest dici malus, aut bonus depraesenti praeci se, quia olim fuit malus, aut bonus, quod enim fuit,& non est de praesenti saltem in aliquo suo effectu, pro nihilo reputatur, ergo pecca tum praeteritum non potest denominare de praesenni
hominem peccatorem, moraliter malum. Confirm. 3. quia peccatum est animae macula, virlnus, mors;ergo est animae intrinsecum, atque adeo per privatibnem intrinsecam gratiae constituitur.
Resp.ri min. potest enim aliquid physice t ritum dare depraesenti denominationem moraliter tantis intrinsecam:sic infamia praeterita reddit hominem de praesenti infimem,sicut Filius dicitur etiam in . famis ob infamiam Patris ergo poterit pariter pecca tum physice praeteritum sive proprium,sive Adamino bis proprium interpretative . reddere nos intrinseia
Neque dicas , quod si peccatum praeteritum potest
reddere hominem peccatorem de praesenti, etiam sapia .hntia, vel gratia praeterita posset hominem reddere depraesenti sapientem,vel gratum,ac Dei amicum quod
Nam non omnia entia physca possunt parere effe- tum moralem,seu habere ordinabilitatem ad aliquem effectum juxta regulas prudendati Infamia praeterita vel patris infamia potest reddere hominem, vel filium dei senti infamem: At sapientia Patris non potest reddere filium sapientem, quia scilicet illa est Erma. quae juxta regulas prudentiae potest ordinari ad denu
30쪽
i uasti L Art. III. Depeccato habituali. Is grandum filium spientia vero non est forma, quae ρο- test ullatenus perschre filium: sic etiam peccatum prae teritum potest in aestimatione morali ordinare hominem ad odium,ac poenam perinde ac si esset praesens; Λ Gratia Dei praeterita non est forma, qtuae possit OG dinare hominem ad amorem Dei amicabilem vi ad felicitatem,perinde ac si esset praesens.Quod si ulteri petas, unde haec varietast Respondeo, quia illa est talis forma, Ac haec est talis sicut quare calor calefacit ac non caleficit frigus, ratio est , quia calor hoc habet ex tali sua natura, non stigus propterea ista interrogatio est inepta , frustra enim auaeritur ratio prior prima , qualis est natura uniuicujusque, quae est prum radix omnium praedicatorum propri
Ad primam Confirmationem Sicut ignobilitas vel nobilitas Parentum transit ad posteros illos foedando moraliter, aut gloriucando, ut notat Philolo. phus i eth. io. &D Th. ibidem, ita possunt actiones praeteritae redundare moraliter ad praesens dedecus aut gloriam, Quare ago antecedens adprobationem:
Illud pro nihilo reputatur quod fuit is de praesenti nihil est etiam moraliter, ndiuveris quod perseverat in aliquo suo effectu morali, ut votum, Matrimonium&c si enim votum e. g. praeteritum nihil esses de praesenti, ne moraliter quidem, quomodo per dispendationem tolleretur Est autem de praesenti aliquid moraliter, quatenus votum praeteritum subnegati ne dispensationis est ordinabile ad exigendam rem Deo promissam. Ad secundam Reatus odii Divim est macula m ratis animae, vulnus, mors, per hoc quod sit pecocatori intrinsecus, non quidem physic sed moraliter, ouatenus in aestimatione morali peccatum praeteritum
sub eo reatu perinde se habet, acsi esset physice prat Bo eas