Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De poen

발행: 1716년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

go Pars VIII. Dist. I. De Obiem, sec.

ARTICULUS II.

an, quomodo Deipara immunis suerit ab Originali, a debito proxima illud contrahendi pVI. EFide est, Christum Dominum fuisse Origi-- nalis immunem. Ratione enim unionis hyp staticae incapax erat peccati,Immo nec ullum debitum

talis peccati contraxit, aut proximum , aut remotum.

In voluntate enim Adae sollim ex pacto fuerunt inclutae voluntates eorum,qui ab ipso seminaliter descendunt: Christus autem non fuit conceptus via generationis ordinariae per seminalem rationem , ut loquitur At gustinus. D. Thom. s. ν. is sed solum secui dum corpulentam substantiam , ideo nec debuit peccatum contrahere, etiamsi unione hypostatica caruisset. Hinc dicitur caruisse debito proximo contrahendi Originale ratione unionis nypostaticae,&caruisse debito remoto,quia non descendit abAdamo secundum semiunalem rationem. Qiueritur itaque solum a Theologis

de B virgine, An, qua ratione fuerit immunis ab O- riginali λ , An etiam a debito proximo illud contrahendi ratione Divinae Maternitatis, VII. Dico equidem cum communissimo Ecclesiae sensu,B.Virginem fuisse Immaculaia conceptam. Haec conclusio juxta VelasqueE lib. s. Sifilinum, talios non solum est certa , sed etiam proxime definibilis a Pontifice si tum quia Ecclesia non permittit , quod opposita sententia doceatur , tum quia in extra- vaganti Sixti V. praecipitur celebrari festum Conceditionis, S ex Bulla Alex. VII. quam sese discutit Platet. tom. a. num. 3 so celebratur Festum B. virginis

non quidem sanctificatae post primum instans, ut volebant Adversarii , sed lanctificatae in primo instanti creationis animae, quo, praeveniente Spiritus S. Gra-

cias

42쪽

ML II. Art.1L De peccato originali. 31

tia, peccato originali fuit praeservata juxta sententiam quam sprὸ omnes Catholici amplectunturiquamvis ibidem vetetur asserere, quod propter haec contrariam sententiam tenentes haeresis crimen, aut mortale

peccatum incurrant.

Prob. conclusi 1. Quia Ecclesia adversus quam poriae inferi praevalere non possunt, errare non potest in

iis, quae ad Fidem ad Religionem , ad mores pertinent ἱ ergo nequit declarare pium , ac laudabilem cultum superstitiosum,& falsum, seu de objecto falso. Atqui ex Bulla cItata declaratur pius , ac laudabilis cultus immaculatae Conceptioni exhibitus ergo verum est hujus cultus objectum adeo ut possit proximes, Fide definiri, cum sit conclusio Theologica ex pio Ecclesiae sensu,&Apostolicis constitutionibus evidenter deducta , evidens evidentia magna

Confirm. Quia superstitio, ex Lectantio apud Layanan est cultus falsi, non secus ac Religio est cultus veri ergos Beata Virgo non esset sine labe concepta hujusmodi cultus esset superstitiosus, non Religiosus. Et quia omnis falsitas in materia Religionis est perni. ciola ex Aug. lib. de mend, cap. ii ideo hic cultus esset etiam perniciosus 'epugnat autem Sanctitati E clesiae cultum superstitiosum,& perniciosum approb

Prob. 1. Directe prim ex scripturis apud Platet. . quibus M. PP. passim Immaculatam Virginis Conceptionem ostendunt a. - . tapulchra es,ct acu. D non est in te Lucae i. Gratiaplena, Benedicta Tu inter mulieres.Gen. 3. ipsa conteret caput Tuum. Est eris II non morieris ron enim pro resed pro omnibus Lex hac constituta l. Deinde ex rad.; .s ubi declarat, non esse suae in tentionis in decreto de peccato originali includereBeatam, &Imnaaculatam Virginem. α Lancitius opusc. ris.

43쪽

Pars VIII. Dist. I. De Ohecto, c.

s. notat,oid .edidisse decretum de Immaculata raraginis Conceptione quamvis justis de causis evulgati nem distulerit. Tertio quia omnes Erates, dc plurimae Academiae in hanc sententiam conspirarunt, ut videre est apud avellum,ac Plate loco citato. Quarib ex plurimorum sanctorum consensu etiam oldinis Prae. dicatorum , videlicet Patriarchae Dominici,qui apud Nierinabericap. 2 passimus pabat dictum illud sancti Andreae, Concilis prancos diensis tuistprimus a dat sormatus fuerat ex terra nondum malediis ea, ita secundis Adainformatus sui ex terra Virginea nunquam maledieta , nec non Sancti Vincentii Ferreis

originali , ct actuali immunis fuit. S. Ludovici Berintraudi, ipsius etiam Divi Thomae Juratus enim te istitur Andreas de Pliteo soc. Jesu insem de eo ceptione, quod dum siculam provinciam modet abais tur, esstique Melitae in codue antiquiismo Angelici in Epistol. Pauli haec legerit : Mulierem ex Omvibus non

ginali, ei νemulι excipitur puriflima, omni lauti alii ima Maria. Qui, id ex revelati inibus,& mir eulis plurimis. Denique ratio radidalis est, quia potuit Deus virginem ab originali praeservare , Decuit, cum esset futura Mater Christi is consequenter v

histri unde sicut cuma virgine dispensavit in Lempomitis,& in illa Lege. In doloreparies.s in alti , In palaerem reperieri , ita in Lege peccati righialia.

Quamvis enim hujusmodoeges fuerint universites, non tamen aflkiebant omnes quoad actum feeundunt, sed sollim quoad debit rem ineurrendi in illa ob pectatatum Ada Progenitoris. VIII objic. b.D.Th.qui ρ.a isti a. 3 haec habet:se eundum Fidem Catholicam firmiterest tenendum quia omnes homineierare solum Christum, contrahunt originale,

44쪽

cuinis II. Art. II. De peccat originali. I

alioquin non omnes indigeremis Redemptione; ergo etiam B.V contraxit Originale. Rest. Ipsum etiam Cajetanum, qui est in contraria sententia, ita interpretari hunc textum Angelici, quod solum velit secundum fidem esse,omnes praeter hunChristum contraxis se originale, quatenus omnes descendentes ab Adamo via Generationis ordinariae habuerunt debitum incurrendi in originale, sicut Lex illa, In doloreparies .in pulverem reperteris, intelligenda solum estu bito incurrendi in hunc dolorem , dec irruptionem Aliter inepta esset ratiocinatio Angelici

ut idem Cajetanus advertito dum dicit , quod nisi

omnes contraxissent originale , non omnes indigeremus redemptionem siquidem tam indiget redemptu one captivus,quam qui habet debitum incurrendi captivitatem Minc B. V. indiguit Redemptione, quia captivitari erat obnoxia, nobilissimo modo fuit redempta, per hoc quod fuerita captivitate praeservata. Propterea Cajetanus ibidem subdit Hac bene notabis T Thomista, ne rimi, o non secundum scientiam accensus erronea dicas , qua erronea nonsunt , cum de B. T. Conceptione distulas. IX. hic. 1. Mortem subiit B. V. ergo contraxit originale. Nam ex Apostol. ad Rom. s. pιrpeccatum

Mors.

Confirm. r. ius V. abstulit proprium ossicium conceptionis, ubi dicebatur B. V. Immaculata,&yra servata. Secundo Pr destinatio, & reprobatio homianum facta fuit e massa perditionis, alloquitur Augustinus ergo P destinatio B. v. supponit eam fuisse prius in illa Massa Tertiδ plures P. cum Anselmo, Ruperto hoc privilegium negarunt Deiparae. Resp. quod sicut Christus mortuus est non iapoenam peccati proprii,ita B. V.

Ad primam confirm Pius . illud ossicium deis Pars VIII. C dio

45쪽

Hio sustulit ut omnia aci antiquum morem reVocaret, sicut expunxit e Calendario D. Sennam,&S Rochum. Ad secundam Praedestinatiora. v. utpote in Matrum Christi decretae, non fuit ex Massa reliquorum corrupta. Ad tertiam Pi & Schol antiqui aliter loquentes. aliquando interpretandi sunt, quod B. V. contraxeris originaledio est debitum aliquod , saltem remotum, incurrendi in illud, ut diximus de D. Th. aliquando, quod B. V. concepta fuerit in peccato non proprio Virginis, sed Parentum praesumptive, quatenti S concepta fuit cum motu concupiscentiae , quEab Apost. vocatur peccatum non quia semper , sed quia cepa habet annexum peccatum aliquod saltem veniale, ratione excesus libidinis qui tamen a Parentibus B. v. longe abfuit,& ideo sollina praesumitur : Aliquando. dum dicunt B. V. sanctificatam fuisse post animationem ntelligendi sunt de posterioritate naturae , non temporis. X. Difficultas est Num Deipara caruerit etiam debito proximo contrahendi originale, quatenus ratione Maternitatis,ad quam erat destinata, non debuit ejus voluntas includi in voluntate Adae; unde non habuit debitum proximum contranendi peccatum Adae,quam-v1s habuerit debitum remotum, per hoc quod vis, nerationis ordinariae ab Adamo descenderit, unde fuisset inclusa in ejus voluntate,nisi destinata fuisset M'-

ter Christi .

Communius cum Salazar, aliis apud Arriagam rom.6ciis' i 6.docem quam hoc debitoDeiparam pro- ximo caruisse, cum non debuerit in voluntate Adae includi ratione Maternitatis,ui cujus praedita fuit sapie ria,& Gratia longὰ majori,quam Adam. Sicut enim iniuriam irrogaret Respub pupillo valde sapienti si eius voluntatem includeret in voluntate tutoris minori prudenti & sapientia praediti ita in casu nostro.

46쪽

n Isicutiemus primo Sacramenti definitionem Deinde, An ratio Sacramenti univoce conveniat tam Sacra mentis novae Legis, quam Sacramentis antiquis r

ARTICULUS I.

an quomodo te definiatur Sacramentum L MAgisteris 3. Up. i. definit Sacramentum ex Hugo- ne, quo tiit invisibilis Gratiae visibilis formes, Gi iisdem Gratiae similitudinem gerens, ct cauta existens. D. Thom ex Augustino dicit, Sacramentum esse signunt rei Sacrix,iquatenus sanctificat homines Alii cum Suario dijλ. . . .essie signum sensibile ad sanctificationem alia auam conferendam, d ad veram animae sanctitatem in

itiatum. Ex quibus omnrbus fit, Sacramentum essegnum ac placitum sensibile, sacrum, permanens,ac practicum, atque ade esse signum simul, ac cauiam alicujus

sanctitatis ,

Primo quidem Sacrarnentum essentialiter est signum. ut constat ex Florentino, ct Tridentino , a quibus tam antiqua quam nova Sacramenta Vocantur signa Gratiis. Illa entiri erant signa gratiae futurae , quam per Christum dandamir figurabant; ista sunt signa gratiae praesentis quam actu causendo sisnificant. Et ratio a priori est' quia sacramentum ex fine suo continet instructionem' eruditionenM unde ex August. m. ap. contra Faustitiales. o. dicitur esse quoddam Verbum sensibile ; ergo Sacramcntum debuit eis signum, de cujus ratione est ex eodem Augustino, Praeter sui, alterius etiam cognitionem ingerere Signincant autem Sacramenta per symbola perfecta sanctitatem,nempe Gratiam ex Chr sti meritis nomini collatam, aut conferendam V. gr. Baptis. mus per ablutionem externam significat ablutionem in ternam sordium monfirmatio per unctionem olei si gnificat robur spirititate ad fidem tuendam iucharistia refectionem miritualem, &c. Secundo ad rationem Sacramenti spectat esse signum non quidem naturale, sed adplacitum Ratio est, quia ex

sola Divina institutione potest lanctitatem animae signia

47쪽

3 6 Fars VII. Dij. L De L uiditate, ,e. hcare. Cum enim solius Dei fit conferre gratiam princi paliter,solius Dei eit instituere ligna ejus collationem in fallibiliter ligniticantia Et quamvis de facto omnia Satacramenta sint signa synhbolica, hoc est similitudinem allia quam praeseserentia cum effectu, queri causant,poterant tamen aliter initi tui de signa non 'imbolica, v. ci Baptismus non per ablutionem , sed per verber

tionem.

Tertid debuit esse signum sensibile. Cum en in institim

turn sit ad hon4inum utilitatem, debuit esse signum minuin cognitioni accoimmodatum. Hinc Chrysost. ho. 6 o. ait : Si acorporeus esse , incorporea dedisset ipse tibi dona:

nune autem quia conjuncta est corpori anima tua , subsensibilibus tib intingeraria tradidit. Propterea curia honao eonstet antima, Scorpore debuit Deum colere non Iolum actibus internis, sed etiam externis: sicut quando peccat, acti bus etiam externis Deum offendit , ergo pariter debuit non blum anima , sed etiam colpus sanctificari per res extentas habetites vini sanctificationis spiritualis , ut docuit Nyssienus de Bapt1simo dicens: Compositus est homo,

ct idcirco cognata, simaliaque myἀicamenta es ad curationem deistinata sunt.

Maribdacrament uia debuit esse signum sacrum turn

ex parte Dei institutoris,tum ex parte gratiae significatae, tum dei ira ex parte sua , quatenus est caeremonia ad

Dei cesturn pertinens. Quinto, debuit esse signum Stabile, ac permaisons. Nam ex August. Dc. cit. cap. r. Sacramentu sunt quaedam cas

remoniae Sacrae , quibus populus Dei in unam religionem. Dei cultum coalescit, ct ab alii distinguitur , Ne

consequenter tamdiu durare debent, quamdiu persieverat forma Religionis, ob quam instituta sunt. Hinc non mehunt Sacramenta linguae illae ignitae,quae apparuerunt die Pentecostes ε, neque verba illa, quae Christus Dominus dixit Magdalenae Litcaeci Remittuntur tibi peceat tua neque cum Christus Joan. a. res avit in eis, is dixit, Accipite Spiritum Sanctum. Matio est, quia non fuerunt signa stabilia sanctificationis internae Neque dicas, durationem rei non pertinere ad rei mentiam. Nam liachi non pertineat ad rei essentiam physicam 1 potest tamen pertinere adessentiam moralem. Sic jussio Regis non est Lex,uili sit stabilis, S perpetua. QuAmvis autem pleraque Sacramenta coniistant in actione aliqua

48쪽

mur re Art. I. De Sacramentide nisione. 37 transeunte; puta in ablutione unctione,α Diades Iurn Euchariltiae Sacramentum appellatur permanens,omnia ramen SMramςnta sunt permanentia , quatenus simili semper ritu conferuntur. Sexto, Sacramentum est Signum Practicum seu causativum sanctitatis. Clim enini Sacramentum ordinetured homines non solum erudiendos, sed etiam si actificand*s, debui resIelignum limul, ct c usa alicujus Sanctitatis saltςm imperiectae, ct legalis , quae ex D Thoma

mentum dedicetur es ordinetur speciali quodam modogd Dei cultum e Vasque . D. ra . cap. conlitait in quadam minaditi corporis, ct remotione alicuius Gregul ritatis secundum legem. Sic Per circumcilionemi mines initiabantur in Dei populum annumerabantur , eoquet ligno a sectantibus faJsas Religiones distinguebantur, ut habetur Bos 7 Per consecrationem Sacerdotalem Divino cultui dicabantur, ct conse-ςrabantur in Dei Ministros, Exodicia, ct per aquae aspersionem , aliasque sacras lotiones emundabantur aquibusdam eaeterioribus maculis AEthae homines tanquam irrigulares a Divino cultu prohibebant. Hinc frequenti iiii a Sacramenta in I.ege veteri dicuntur consecrare ς*piare, sanctificare quamvis, ut loquitur Apostolus ad Galald 4. Ea esse ni elementa infirma, is egenas quippe, quae nullatenus gratia ab seu ianctitatem perfectam continobant, sed solum illam prae gurabant ut expresse habetur m Florentino discriminante Sacramen ta antiqua a novis illa enim, ait, non causabant gratiam,sed eamjolum essedandamper is honem Christi significabant,hac autem nostra is ominent gratiam , se ipsam dignes suscipientibus conserunt quod etiam docuit Tridentinum ses27. Can. 6

ubi habet: Si quis dixerit, Sacramenta nov. I, i mn coatine- regr.rtiam,quam signi scant, aut gratiam ipsam non ponentibus obicem non confert, anathemasse.

Ex quibus fit i. Sacramenta antiqua fuisse signa pra-stic Sanctitatis imperfectae o prognostica Sanctitatis

perfectae iχempe grai t. nova vero esse signa pra tica Perfectae sanctitatis propterea illa Sacramenta ligni hc

pant sanctitatem perfectam, d c sabant iiDperfectam ;ista verum iactitatem perfectam de lynificant, ct causant, unc e dicuntur c sare, quod sisnibcaut signific re, qu0d causent.

49쪽

Fit r. Non fui Tu sacramenta, nec Serpentem aeneum in deserto elevatum,quamvis fuerit lignum Christi Domini in Cruce exaltandi nec Manna, licet praefigurarit

gratiam in Eucharistia recipiendam nec tr insitum m ris rubri, sicἡt fuerit signum sensibile liberationis spiria tualis a peccatis faciendae per baptismum nec sacrificia una, qua tale, dicitur Sacramentum Ratio horum omnium est, quia non solum in plurimis deficit perpet meas, ted etiam quia non sunt signa sacra caulantia aliquam sanctitatem , nec signa saltem prognostica gratiae per Christi passionein conferendae. Fit 3. Tonsuram Clericorum de facto non esse Sacra-inentum, quia quamvis sit caeremonia sacra, qua Clericus quodammodo consecratur, ct ad Dei cultum deputatue , in ea tamen consecratione non habetur igni tio gratiae , prout habebatur in Sacramentis antiquis. Idem dicas de benedictione Abbatum duconsecratione, seu Unctione Regum, re Pontificum, de Professione Religiosa, de Absolutione Censuris, Sc. Neque est Sacr=mentum aspersio quae lustralio quia, ut notat D.Thomas P 87.-c tion sanctificat delendo veniale , sed sollim impetrando ex precibus praeviis Ecclesiae divinum

auxilium, quo homo excitetur,&adjuvetur ad poenitentiarn. Idenique dicetidum dereliqtus Sacramentis. His praemissis. II Dicui Sacramentum potest rigorosὲ definiri. Ita communiter cum D Thom neque dimentiunt Scotus, Gabriel, Oham, ut ostendis Vasque disp. aas Prob. Quamvis Sacramentum constet multis rebus inter se diverit , vici aqua, verbis. ii,stituti0ne Christi, occi nihilominus ea omnia constituunt unum quid Veliari morale, quod habet genus, o differentiam, ergo defianiri potest, non secus ac definiri potest juria ex Philo- sopho s. Eris. s. Res publica, Domus, Rex, Episcopus , α aliarius usmodi, quo ex pluribus conflantur.

III. Dico et Sacramentum apte definitur signum seni1-bile, permanens, ac practicum ad Lanctificationem aliquam conferendam, re veram animae sanctitatem signi ncandam institutum. Ita uarius disp. r. sect. . A D. Thom/Prob. Haec definitio convenit omnibus Sacrata cratis, ct nulli alii a Sacramentori etenim per priora praedicata generica convenit Sacramentum cum Sacrificio, prima

50쪽

eua PII. Art. De Sae-nenti definitiane. tonsura, b lutione a censuris, oec per postrema ab omnibus disconvenit , ergo sic apth Sacramentum definittar.

IV O te a contra primam conclusionem Sacramentum est quoddam Ens, seu relatio rationis, ergo definiri non poteit Antecedens probatur, quia Sacramentum est signimi sensibile, puta aqua, oleum Sc quod dicit ordi nem ad Gratiam taed haec relatio aquae ad Gratiani non est realis, sed rationis, ergo Sacramentum est Ens, seu relatio rationis ' Consequentlapatet, quia cum Ens rationis non habeat esse realo, non habet essentiam , atque adeo nequit habere definitionem, quae est oratio explicans esseritiam rei. Confirm a Quia concretum accidentale, seu Ens per accidens definiri non potest juxta commune effatum obrationem adductam; sed Sacriimcntum est concretum accidentale, compositum V. g. ex aqua, verbJ institutione Christi, ergo definiri non potest : Definitio enim explicare debet substantiam rei ει concretum accidentale, puta Album , explicat solum qualitatem subjecti, non vero quid illud sit. Confirm. Nin possimi plura una desinitione definiri, nisi faciant unum per se . sed concretum accidentaleriori facit unum per se, ergo. 1ajorprobatur nisi faciant unum per se, eo ipso eisentiae sunt plures, ct sic definitio non potest esse una. . Sacramentum non esse merum Ens, seu relationem rationis, sicuti Domus, nec Respublica, noc Rex dicuntur entia rationis , quamVis enim aqua gr. non dicat relatior oma flem ad Gratiam iratura sua, a sub institutione Christi elevantis aquam in Sacramentum, dicit relationem realam ad Gratiam , ct illam causat. Quare sicut simile, aequale, Sc constituuntur per utrunque album, vel aequale, non vero pervel tionem rationis, quamvis iis politis intellectus' beat fundamentum referendi unum ad aliud , ita Sacramentum Baptismi constituitur per aquam, verba, ct institutionem, quibus politis caucitur Gratia, Sintellectus habet fundamentum referendi aquam ad gratiam. In forma nego antecedens. Ad probationem Dilii Aianorem reIatio aQuae ad Gratiam non est realis, non posita institutione Cnristi, con si ea pati mego mi rem

SEARCH

MENU NAVIGATION