장음표시 사용
171쪽
AD MARClAM CONSOLAT lo. t landatae, ut nihil illi, procedenti tempore, timendum sit 8 Labuntuc humana, ac si uunt; neque Pars
vitae nostrae tam obnoxiμ aut tenera est, quam quae
maximo placet. Ideoque felicissimis optanda mors est quia tu tanta inconstantia turbaque rerum, nihil Disi quod praeteriit, certum est. Quis tibi recepit, illud pulcherrimum filii tui corpus. et summa pudoris cu
stodia inter luxuriosae urbis oculos Conservatum, potui Sse ita morbos evadere, ut ad senectutem sormae
illaesum perserret decus 3 XII. Cogita animi mille Iabes; neque enim vecta ingenia, qualem in adolescentia spem sui fecerant, iisque in senectutem pertulerunt, sed interversa plerumque sunt. Aut sera eoque foedior luxuria invasit, et coegit dehonestare speciosa principia, aut in popinam ventremque praecoquis summa illis curarum suit. quid essent, quid biberent. Adiice incendia vi inas, naufragia, lacerationes medicorum ossa vivis legentium, et totas in viscera manus demittentium, et non simplici dolore pudenda curantium; post haec exsilium: non suit innocentior filius tuus, quam Ru-
obnoxia. I. e. eaduca Reeepit. In se recepit . h. e. . o misit. Inων luxuriosae urbis oculor. O inses non inmere dixit. quia in 'stagitii Praueipium sit adspicere et adspici. et his temporibus naida eorγ- -em proderentur, iii l.dis prae ertim et
in halueis publicia. XXII. Αaa. Cottuptio enim seculi aliaque mila vel optimia ingentia
Praecoquis i. a pueritia proieeliata luxuriam, immattiris lisreouibus
stimma illis evriarum, e Μει dedi Grou. qui eopula et a Li Psio, ante sciviana inseri lubeute, reiecta, iuia tuetur . nescio. a a satis recte. Aut eleganter παρελκ l. ait, aut more velerum saltem trausi'ositumeat, pro aut illis ira m inam, etc Vereor. ut omnia laua a tuti Misamoiectis. Disia Misis legentium. Lagrange: Iora iti Is defossent ian trime in rat.
Vulgo ossa legere de iis tantum dicitur qui mortui igne coneremati
sunt. quum e busto cineres et ossa ducuntur. Noster. ut vita morti similis iudihetur aut Potiua miar. iii in multarum continuatio, Glsa
ait viventia Rivilius. P. ἴntilius Rufus damnatus est iab eqitililius, quod ia
172쪽
tilius; carcerem : non fuit sapientior, quam Socrates;
voluntario vitinere transfixum pectus: non fuit san
ctior, quam Cato. Quum ista perspexeris, scies optime cum his agi quos natur si, quia illos hoc manebat vitae stipendium . cito in tutum recepit. Nihil est tam sullax, quam vita humana; nihil tam insidiosum; non ine hercule quis quum accepisset, nisi daretur insciis; ita quo si felicissimum est non nasei, proximum puta , brevi late vitae desunctos , cito in integrum restitui. Propone illud acerbissimum tibi tempus, quo Seianus patrem tuum clienti suo Satrio Secundo congiarium dedit. Irascebatur illi ob unum aut alterum liberius dictum, quod tacitus ferre non potuerat, Seianum in cervices nostras nec imponi quidem, Sed escendere. Decernebatur illi statua in Pompeii theatro
Asia quaestor provinciales a pubi cauorum iniuriis defenderat. Smyr- viae in exilio vixit: a Sylla revocatus non recessit Boviaim. Mnesti Ind. Hist. Cic. Sisendia m. Elegatis metaphora quam duxit a re militari , dum vitam nostram expeditioni aDuorum multorum tueite comparat. Simile aliquid supra vidimus, quum dixi ι hoe eod.
iani iussu posui lavit; non solus, nam acccsserat Pinarius quidam Natta. Congiarium deuia. Congiarium ap-l euubatur dotiuui quo milites impera4or munerabatur, dehinc quo vel
milites vel cives qui in imperio alli rem l um occupabant. Si quid
fusius de congiariis scire velis , es. 1'aeiti tiost ei voluiti. Iv . Pag. 26 sqq. , ubi ue congiariis ah Λnco Ma lio rege ad Constantium usque impe-catorem dissertatio est . Quum autem accusatori Pars bouoruin mucederetur . diei aliquo modo potest suisse Cremulii Cordi bona congiaritim Satri . Ob tiuum atit alteritis liberius d citim. Hine irae , haec culpa Cremutii vere suit. non quod Cassium et Brutum laudavisaei: id quidem odiosiso impotetia tyrannus praetexit. id
scelesti ae satores clamitavere, n Miam ac tunc mimiam auditum crimen
si e sere Taeit. Anuvl. lib. IV, p. 34 ); sed altius vulnus nou imperio, non imperatori, sed ipsi Seiaso illatum, Seiano uuium ibat, ebo'timam cleseu,totieni quum para v is,et Cordiis, relinquendae vitae tamen certus erat idem, eod. loco ), neque eum in modum loquebatur ut ipsum Patres, Sed tit posteri absolverent. Quod. Coniunctio est, nou pro
Sesarium. . . eaeendere. Optime dela BDiterie , in Notis ad Tacitum .
veita Cordi excitaufi et vertens . Pro
es dere Gallice scripsit ει ι er.
173쪽
7O AD MARCIAM CONM LAUDPonenda, quod exustum Caesar reficiebat. Exclamavit
Cordus: GTunc Vere theatrum perire. o Quis ergo non rumperetur, Supra cineres Cn. Pompeii constitui Seianum, et in monumentis maximi imperatoris con
secrari perfidum militem Τ consecratur subscriptione, et acerrimi canes, quos ille , ut sibi uni mansuetos, omnibus seros haberet, sanguine humano pascebat, circumlatrare hominem, et illum imperatum, inci-' 4 piunt. Quid iaceret 2 si vivere vellet, Seianus rogandus erat; si mori, filia ; uterque inexorabilis r consti
tuit siliam sallere. Vsus itaque balneo, et quo plus Virium poneret, in cubiculum se quasi gustaturus
Fucrat lamen sepulcrum eius ita Albano a Cornelia exstructum: Pliit. loe. lniid.
Persidiam e libris priscis reposuit
Lipsius. Antea Pessimum. C rasecratur subscriptione. Ε Gro- vovit eoniectura certa. Statua perfidi militis non consecratur solum, se lquo sanctior esset, additur solleri nihils dedieationis accusatio Cremutii Gedi.
Gmnovio auctore assumst. Recte euim ille contendit, non excusationem Cre
mutii . sed supinam negligentiam viri illustris et oris liberi sub huiusmodi
tyrannis fuisse, ad haec esse imρα-- ratum sie olim ut ap. Erasm. legebatur, et sic legit Lagrange . Quo plus Mirium AOneret. I. e. de-POneret , quo maior sui defatigandi
copia esset. Gronov. e codd. nonnullis et edd. velt. ante Erasm. recte re
duxit. Antea: quo plus imPoneres. I. M. Heusinger Emendd. P. 243, Gro-uovio non assentitiir. Ita vero haec verba praeponenda suissent, ait, prioribus: usus balneo , vel copula omitti debuisset. Nee eo consilio in Quem frustra consutandum suseipit Logrange euius ista est metophrasis: Sejan ne se contente Pas Letre Porta fur nos tetes , ii vetit X mareher. In hoc tamen sagax et verus Lagrange, quod τε imponi ad hune modum reserat quo vehebantur Romani in te elicis. Ipse noster epistol. CXr Levitea Iormosis imosita calonibus. Alio loco t quoa supra capita hominum fit Praque tuthnm delicata leoticastimendit. At nescit usu iam tritum id vocaliutum esse, et Pro ad Potestatem magnam emergere vulgo dictum , sum comices imponi, ab aliquo nempe, ab imperatore, a militatibus viris, etc. Multi ergo aiebant a Caesare Seianum supra Bomn-- uorum capita imponi: Minime, ait Cordus. ψse escendit. Eodem verbo Praeterea innuebatur quam humili eloco in tantum dignitatis creverat.
per defunctum Pompeium attolli, et eius loco siissici et statui Solanum, quasi illo iam spreto. Lipsius en vet. ne cineres proprie capias, quippe qui in Aegypto iacebant. Plutareh. vit. Pompeii, c. 8o. Reish. T. lIl. p. 869.
174쪽
coniti lii: et dimissis pueris, quaedam per senestram,iat videretur edisse, proiecit; a coena deinde, quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit; alteroque die, et tertio idem fecit. Quarto, ipsa infirmitate corporis faciebat indicium. Complexus itaque te, ri Ca- sis rissima , inquit, silia, et hoc unum tota celata vita,
is iter mortis ingressus sum, et iam medium sere te- . neo. Revocare me nec debes, nec potes. D Atque
ita lumen omne praecludi iussit. et se in tenebris condidit. Cognito consilio eius, publica Voluptas erat, quod e saucibus avidissimorum luporum educeretur Praeda. Accusatores, Seiano auctore, adeunt consulum tribunalia; queruntur mori Cordum, interpellantes quod coegerant; adeo illis Cordus videbatur eslugere. Magna res erat in quaestione, an morte rei prohibe-s ventur; dum deliberatur, dum accusatores iterum adeunt, ille se absolverat. Videsne , Marcia, quantae
euhieulum se eontulit, ut plus virium Poneret, sed ut omnes custodes mi nistrosque scilleret. Seripsit. opinor. Senem: Pliaribias im oneret. mus i aqua... eontuli ι. Multa sudatione is balneo exinanitum eius
viter sumsisse. gustasse Plin. N. H.
VII, 5έ Bip. videbatur: sequi de-
hehat coena. Tota celata vita , i. te quae hoeti num in omiti vita a me celata es, m
neo, ne quid emendes. Et iam medium fere lenan. Lipsius ad Plin. N. H. XI, e. Ir8, respiciens interpretatur. Est ibi: Homini non ante supti inum diuiti lettilis iuedia:
distasse et ultra utidecimum plerosque certiim est. Si d vid. Haedii in . ad Plin. loe. qui in mendo elibat. Neque opus est, ut haec ad observa
ticines naturae curiosorum exigamus.
sed et d xerisum Cordi, quippe quinuimadvertit, si hi non irangniim vivendi spatium superesse. To medius enim non solum ap. poetas de iis diei eonfiat, quae post Principia sunt. An m νrte rei Prohiberentur. Est lectio eod. Lipsit, quam equidem Ceteris praesero ; bonum etiam sensum sundit. Codices vehementer variant. Iline loeus coniecturis variis sollici latus cst , iude a Muretis usque ad
autem delatores Cordum ad mortem deposcebant damnari, iidem tribu Dalia Coss. adierunt, ut impedirentne Cordus mortem sibi adscisceret. Verendum enim iis erat, ne Prue-mium accusationis perderent, Cordo
maiestatis reo ante damnationem mor
tvo. CL Tacit. An v. l. iv, eto, ibique
175쪽
AD MARClAM C in Sol. AT ID iniquorum temporum vices ex inopinalo ingruant stes quod alicui tuorum mori necesse fuit' paene non licuit. XXIII. P aeter hoc, quod omne suturum incertum est, et ad deteriora certius, facilius ad superos iterest animis cito ab humana conversutione dimissis; minus enim saecis ponderisque traXerunt: antequam obducerent, et nilius terrena conciperent, liberati leviores ad originem suam revolant, et facilius, quid
quid est illud obsoleti illitique, eluunt. Nec unquam
magnis ingeniis cara in corpore mora est; exire atque rumpere gestiunt, aegre has ungustias serunt, vagi per omne sublime, et ex alto assueti humana despia cere. Inde est quod Plato clamat: Sapientis animum totum in mortem prominere, hoc velle, hoc meditari, hac semper cupidine ferri in exteriora tendentem. Qui tu, Marcia, quum videres senilem in iuvene prudentiam , victorem Omnium Voluptatum animum, emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia ,
Paene non limit. Patri, Lipsio interprete. Λhrupte nimis dictum. XXIII. Aac. Quo maturius igitur boni moriuntur, eo meliore sorte
Facilius ad summa iter, ete. In histaeile Pythagorieorum et Dinionicorum doctri in agnosens; cf. Virgil. Λen. VI, 724 sq. Cum Nostro sentit Cie. somnio Scipion. e. 3. tibi et de
origine animarum e stellis et caelo sermo est . sicuti hoc loco. CL Ma-emb. tu Somn. Sc. 1Ο. Obdueerent. Gron ovius e Cod. .P. Gruter. et Edd. ante Erasm. hene recepit. Inteli. saeeem Pondusque. Au-
Quidquid est illud obsoleti illaiqua
eburtia , h. e. expurgant se et tuliae rentia vitia, situmque omnis mortalis aevi exeutiunt: e. XXV. I. I. Gr nov. hanc lectionem e d. adstipulantibus dedit. Antea: quidquid es illud . absoluti transsu l. To eluunt est Gronov. coniectura, ut mihi videtur, certa, eaque facta e fluunt esuit, siuunt, eluit . eluuut in codd. ivterdum coulanduntur.
176쪽
honores sine ambitione, voluptates sine luxuria appetentem, diu tibi putabas illum sospitem posse Continge o 7 Quidquid ad summum pervenit, ad exitiam
prope est. Eripit se aufertque ex oculis Persecta virtus; nec ultimum tempus exspectant, quae in primo maturuerunt. Ignis quo clarior fulsit, citius exstin- aguitur; vivacior est, qui cum lenta dissici lique materia commissus, sumoque demersus, ex sordido. Iucet; eadem enim detinoi causa, quae maligne alit: sic ingenia quo illustriora, eo breviora sunt. Nam ubi in .
cremento locus non est. vicinus occasus est. Fabianus
ait, quod nostri quoque parentes videre, puerum Romae fuisse, statura ingentis viri; sed hic cito decessit ; et moriturum brevi nemo non prudens dixit:
non poterat enim ad illam aetatem Pervenire, quam praeceperat. Ita est indicium imminentis exitii maturitas, et appetit sini S, ubi incrementa consumpta sunt.
Ab exitu prom est. Lipsius sic de- Papirius Fab., philosodit ex ouiuibus HSS.. mutato ad Phus stoicus et orator. e . Senecae exuam in ab ex .. Grouovio tamen putris Praef. in il libr. Controverss. clissentiente, qui ad exitum rett- Λ Plinio maiore v. I arduini Inde, .uendum statuit: reve enim, ait, vir roum naturae Peritissimus vocandverbium uou praepositionem esse, ture nub Tiberio nomit, Nostri sa- ideoque seinper uici intellectu prae- miliaris: Ep. έο, 58. oo, etc. Scri- Dosilioliis. M lim exempla udduxis- psit de animalibus, ei itia, et lihros
hel. Alituu 2 ad exitiam reo erat. - causa tina naturalium nune deperdi-
Quidquid ad a ad exit. tos. Ex his lihris posterioribus haee ρι e est. Luean. . Pliarsal. lib. I. desum a esse videntur. Quae hie Fa-7o i SiammιMpse negarum Mare diu. hiatius dixit. et antea Cato Censorius Marior. Vitae tenacior. de quo es. Corn. Nepos et Plutarch. Commissus. Indicatur, ut molio- Vol. II. Rei,h. in libro ad Filium de ties , hie pugna quavdam ignem luter Malιdis posuit senilem tu, eniam ρωe- et materiam eam quam iguis eorripit. maturiae mortis esse signum; Plinio , Ex sordido Leel. L sordido Iuci- Η. N. vlli Bil'. auetore. dua sit. Quam y reverat. Cuiufi mores, o tu striora , eo breriora. T. eo ingenium , studia omnia ante adopta. Omittit cini. Lipsit, ex more Taeiti, i verat quam ad eam Perveuisset. quem Lauieu uostar haud stequentate inpetit. Neutraliter Pro a Peιitiar.
177쪽
XXIV. Ιncilio virtutibus illum, non annis aestimare: satis diu vixit; pupillus relictus, sub tutorum Cura usque ad decimum quartum annum fuit, sub matris tutela semper; qUMm haberet suos Penates, relinquere tuos noluit. Adolescens statura, pulchritudine, cetero
corporis robore Castris natus, militi Un recusavit, ne
a te discederet. Compula, Marcia, quam raro liberos videant, quae in diversis domibus habitant; cogita, tot illos perire annos matrihus, et per sollicitudinem exigi. qitibus filios in exercitu habent: scies multum a patuisse hoc tempus, ex quo nihil perdidisti. Nun
quam a Conspectu tuo recessit; sub oculis tuis studia Putavit, excellentis ingenii, et aequaturi avum, nisi obstitisset verecundia. quae multorum Prosectus si lentio pressit. Adolescens rarissimae formae, in tam magna mulierum turbii viros corrumpentium, nullius spei se praebuit; et quum cIuui iam diim usque ad tentandum pervenisset improbitas , erubuit, quasi peci artes sponte scinditur omnium rorii in 'uns quidem novimus duratio. aliam perquam capiuntur incrementuel ad summum properatur; aliam Rerii uam iv lauguorena vergitur et dissolutionem. luter aetates illas duas , tertiam agnoscas licet, cui u tem Imris, rea eodem tu statu maueui et iter-
stant; at quies illa oeulos fallit, et revera per ipsum id tempus ista aut crescunt, aut Iahuntur. Ergo ubi incrementorum desiit tempus, ine itdeelinatio.
XXIV. Aao. Laudes Metilii, filii
Marciae. Deire asat mare. Ex tot elegans epigramma in adolescentuli obitum , quo de morie dieitur: Doles dum nramerae, credidit esse ae rem. Sin
Martialis de scorpo aurigatore nolit lissimo dixem t prior: Dum trutina
sit haee iam supra Noster, CAP. y , . Cons. Eii. tabi Sometiti tinein retinui. Grono . defendit Pincinni lectionem soli ι/dinem : quem tamen hic argutari s-eile est intellectu.ADiana. Nempe Cremutium
Veractandis. Qua faelum tit iiihil ederet . nee invali sol tu publieri sa-
178쪽
casset, quod placuerat. IlaC Sanctitate morum essecit, ut puer admodum dignus sacerdotio Uideretur, materna sine dubio sus Iragatione; sed ne mater quidem nisi pro bono candidato valuisset. Harum in contem platione virtutum silium gere, tanquam si nunc ille tibi magis vacet. Nunc nihil habet quo avocetur, , nunquam tibi sollicitudini, nunquam moerori erit. Quod unum ex tam bono filio poteras dolere, dolui
sti; caetera exempta casibus, plena voluptati S sunt.
si modo uti filio scis . si modo quid in illo pretiosissimum fuerit, intelligis. Imago duntaxat filii tui periit, et estigies non simillima: ipso quidem aeternus,
phro ni. Vt mirer Ilari te Potuisse Patrem. E contrario lib. V, epigr;inam. xxv Ii I : Nee ιιε Gadibias improbis mellae Mibrabunt ιιne sns yrurientes Lasciseos docili tremore Itim s. Eo autem, ut ad Phrasim totam redeamus, Pravitatis mores eoni aut devexierant Oi saepissime viros ultro peterent seminae, teste vel Ovidio qui Auiorum, I, vIII, 44: Aut si rusticia. las nora Metag . Φεα rogat. Quasi peccasset, quia placuerat.
Quasi id ipsum, placuisse , culpa es set; quasi flagitii eouseius sibi esset, dum flagitii eii pidiuem alicui inie
Puer admodum. Fortasse agitur de fratribus arvulibus, quorum collegio Pueros patrimos et matrimos Patriciorum et Caesarum adscribi h nos erat, ut docte expositum est in et fili alti e monumenti de falelli ar- Mati , Romae I 793, 4. Lipsius tamen eum augurem aut potiti sieem fuisse putavit, adducto Tucit. Hist. I, 7, de Othone: et recens ab exsilio re-
Mersos nolues adolescentusis aritis aeviaternis sacerdo iis in solatitam reco
luit, et Livio, HXIIl: Q. Fabitis
ctias, Propter loe. d. Ira, lil. 3ε, I. z, dubito de Lipsit explicatione.
S d ne mater-Datuisset, i. e. nee illasti stragationem atque auctoritatem suani adhibuisset pro filio, nisi et ipsa certa suisset, eum hoc hovom dignum esse. Filiam gere. I. ita habe, tene. Est lectio codd. qua reiecta emetiunt Lipia silio iungere. Antea et legere. Qiwd unum. . . . . dolere. Vnus in te ex tam pio et sancto filio do, emisuere Poterat. mora nempe ipsius:
si iisi is tum libi incubuit dolor: u- quaquam igitur iam dolendom tibi est. caetera. Mil. intuerunt ora, aliud ve quidpiam nou absimile. Si modo titistis sine. Modo sito recte gaudere scias Quid autem filio recta gaudere est y Quam filius procul a te
atque oculis tuis itu motam ci aetertiam beatitudinem possidet, ea lae-lari ; uon te pmoribus tuis ottiatam
respicere, sed illum votorum omisi unaeomi Otum. Gisgo duntaxat non simitiima.
179쪽
AD 3IΛRCIAM CONSOLA Tio meliorisque nunc status est, despoliatus oneribus 4 alienis, et sibi relictus. Haec quae vides ossa circumvoluta nervis , et obductam cutem , Vultumque, et ministras manus, Et Cetera quibus involuti sumus , vincida animorum tenebraeque sunt. Obruit tir his
animus, offuscatur, inficitur, arcetur a vol is et Suis.
in salsa coniectus; omne illi crim hac carne gravi certamen est, ne Dbstrahatiar et sidat; nitituo illo,undo dimissus est; ibi illum aeterna reqDies manet, e confusis crassisque Pura et liquida visont m. XXV. Proinde non est, qlio I ad sepulcrum silii tui curras; pessima eius et ipsi molestissima istic iacent ossa cineresque: non uingis illius Partes, qua in vestes aliaque tegri mentu Corporum. Integer ille nihilque in te uvis relinquens frigit, Et totus excessit; Paulum liae
supra nos commoratus, dum ex Pur gatur, et inhaerentia vilia sit limque omnis mortalis aevi excutit,
Corpus evim uti laniat repraesentati Nititur illo. Illo nil verbi tim est: Dem animi cras in et imperfectam mιHur pira ire eouatur Positum exl. esse; minime autem eorum opinio- Vnde sensus: Eum in loeum euolarenem tuetur qui tu corporeis rebus uil e reverti cotiatur. quem ut relinque- veri esse ecintendunt. ret coacta olim a natura aut a l eo Nereis. Error solemnis spud ve- est. Hi ne locum caelum esse patet.
terra , P o XXV. Ana. Filius selix est ad ex-mnetitia animorum. Idem daxit, inter alios, Themistius pulchre: Corma Graeei δέριας dictini. tan- Dum e Purgatur. Quam bene eiu quam in eo anima , hoe rae ChriMinuae fidei doginatibus eois- illigara sit. Plura addit dignissima fruout ista , nullus riou udverte . lectu tu Stobaei Serm. CXIX. Vid. ei A demici quidem anima , credidere Macrob. I. ia Somo. Seip. e. ro. Obilum lustrari, sed ut in laris
Obruitur his animus. Similiter Ioia rus reve terentur; at hie Annaeus rati lih. H, Sat. 3t, 78: Corytis onu- e . ic a Pristiuae vitae sordibus reiastum Hesternis Mittis animum quoque Pu ς' i t adit, ad caelum mox et praegra Mae una Atque astigia humo bς. t tud, inm fi miliari, emerauras. diriniae Hrticulam aurae. Vitia filiamque omnem mortistisSιδει. Mergatur Pu taudo, et ut ami. ipse Hoster fit Pra caP. 23, ι :ait sere Persius Sal. III . v. 34: Alto faex et Poridus Ciceronis Somnium
Demersus . summa rursus non bullu Scipionis et Nat. Quaest. Neaee. l, in unda. Praes. llic contendisse iiiv bii.
180쪽
deinde ad excelsa sublatus, inter felices currit animas, excipitque illum coetus sucer, Scipiones, Catonesque. Utique contemptores vitae, et mortis beneficio liberi.
Parens tuus, Murcia, illic nepotem suum quamquam illic omnibus omne cognatum est applicat sibi, nova
luce gaudentem, et vicinorum siderum meatus docet, nec ex Coniecturis , Sed omnium ex Vero Peritus, iii arcana naturae libens ducit. Utque ignotarum urbium monstratus hospiti gratus est, ita sci Scitanti caelestium causas, domesticus interpres. In profunda terrarum permittere aciem iuvat; delectat enirn ex alto relicta respicere. Sic itaque, Marcia, te gere, tanqua in
sub oculis patris filiique posita, non illorum quos novera S, sed tanto excellentiorum, et in Stamino locatorum : erubesce quidquam humile aut vulgure , et mutatos in melius tuos nere. In aeterna Periam Per vasta
et libera spatia dimissos, non illos interfusa maria discludunt, nec altitudo montium, aut imae valles, aut incerta vada Suiui urn; tramites omnin Plani , et ex sa
cili mobiles , et expediti , et in vice in Pervii sunt, intermixtique sideribus.
Inter felices currit animas. Senec. Tragic., Troad ., set. I, vs. 358 : Elysii Nemoria tutis errat tu umbris :Interque pias felix animas Hectora quaerit. Se iones , Catonesque Eadem heroum enuineratio in Callistr. odario de Harmod. et Aristog. : Φιλταθ' Aρου τί που τεθυηκας, dii σοις δ'is μακάρωv σε φασιv ειυρα, Ιγα περ ποδωκης Τυδείονiv τr φασιου Λιο- Uicinorum siderum. Nou quorumdam , at omnium: iam enim astra omnia oculis luis proXima sunt. i monstratus ridicatio.
Lιbera spatia. Callic. ι emace, levide. Sy ritium. Hoc nomine primum t . Pes appellavere quae sub undis ita latebant, ut naves iis impingerentur et illiderentur. Dein partus maris quae iis rupibus insamus erant Syrtes nominatae sunt; et duo potissimum distinguebantur, ambae in Λ.frica Syrtis maior , Syrtis minor.
Tramites omnia. l. e. Per Omniv. nolo loquendi more : nisi sor53n consutiendum sit: Omnta sunt tram/tes, etc. Lipsius em. Omnium , M. animarum, recte a GrouOV .rePressus, qui suo libro tramiles abesse notat.