장음표시 사용
191쪽
AD POLYBIUM CONSOLATIO illa miracula, et si qua his multo mirabiliora sequentium annorum exstruxit ambiiis , aliquando solo aequata visentur. Ita est: nihil perpetuum, pauca diuturna sunt; aliud alio modo fragile est: rerum exitus variantur: caeterum quidquid coepit, et desinit. Mundo quidam minantur interitum, et hoc universum . quod omnia divina humanaque complecti
tur , si fas putas credere, dies aliquis dissipabit, et
culos dies opponas, per quos illa quae
Babylonii, templum Dianae Ephesi, statva Iovis Olympiae a Phidia consecta, Pyramides, sepulcrum Mausoli. eolossus Rhodius et horti pensiles Babyloue. Placuit quibusdam addere Cyri regiam. Alexandriae inrtim ad Pharon. Λlexandri thronum . lahyrintlios, templum Dei Hierosolymis, Apollinem tu Delo, et cornutum
Λmmonem; ita ut nou iam septem , sed his septena miracula numereutur. Caeterum Priora septem magis celebrantur, et Alexandrina lueris, cui septimus locus datur, in unum iunetis Babylouiis hortis et muris. De his exstat Epigramma ingeniosum in
dialecto dorica conscriptum, in Λα-t log. lib. I, cap. 54. pag. 7 . Η. Stephan. και κραναῆς etc.
Vid. quoque Philonis Braautii lib. de
septem orbis spectaculis qui iusertus est a Iac. Glonov. VIII Tom. Anti
quitat. Graee. Cui adiicias Diodorum Stentum. Philandrum. Hyginum sab. CCVII, et classiod. Var. VII.
IIutio miratiliora .... ambitio. SPe-etant hare sorsan ad septem m numenta quac modo scripsimus miraculis a quihusdam adiuncta. ila Mi Pro septem iam his Aeselena currant. Malim tamen eum plerisque credere desiguari ab Seneca urbis romanae opera, Capitolium, viam
Appiam, Ampbitheatra, Thermas,
quamquam Post Annaeum multa magis forsan miranda exstruxit priu-cipum prodiga muni licentia. Nihil perpetuum. ... desinte. Pythagorae primum, mox omnibus phil sophis recepta optulo. Ovid. l. XV. v. 277: Nihil est toto quod perstet in orbe. Cuncta fluunt , et . Nox. --dem libro, vs. 34: Temma edax
rerum, tuque inMissi Aa vetustia . . .
Patilatim levia consumilis omniamor te. Haec quoque non Peracam quae nos elementa Mocamus. Sed et vide libri
dimidiam sere partem a versu εο ad 478. Mundo quidam. Stoici. dellagratione mundi. Nat. Qu. VI, 28 sqq. Stoici antiquiores igue aliquando
mundum putabant consumptum iri. quoniam igni originem debeat. Senem vero hae parte a Stoicis discedit . et aquam substituit, i. l. Vid. Luean. Pharsal. lib. I initi et Luccet. cuius ad locum respieit Naso, Λm
rum lib. l. eleg. ultim . et Carmina sublimis itine sunt eriliara I secι, Eaitio terras quum dabit titia .Hes.
192쪽
in confusionem veterem tenebrasque demerget. Eat nunc aliquis , et singulas comploret animas; Carthaginis ac Numantiae Corinthique cinerem, et si quid altius cecidit, Iamentetur; quum etiam hoc, quod non habet quo cadat, sit interiturum. Εat aliquis, et sata. tantum aliquando nefas ausura, sibi non pepercisse Conqueratur.
XXI. Quis tam superbae impotentisque arrogantiae
est, ut in hac naturae necessitate, omnia ad eumdem finem revocantis, se unum ac suos seponi Velit, rui
naeque , etiam ipsi mundo imminenti, aliquam domum subtrahat 7 Maximum ergo solatium est, cogitare id sibi accidisse, quod ante se passi sunt omneS, omnesque passuri: et ideo mihi videtur rerum natura, quod gravissimum fecit, commune fecisse, ut Crude
litatem sati consolaretur aequalitus. Illud quoque te ,
In confusionem υelerem. Chaos. Lueanus, Pharsal. lib. I. v s. 7 2 sqq.οῦ Sic quum eo age aestita Saeeuia toe munia sumema coegerit hora, Λ utiquum repeteus irarunt Pam. Cas thaginis ad Numantiae Corin---. Quas urbes igne absumptas nemo ignorat. primam quidem et ieetiam eodem anno ab V. C. 6o8, antem. xέε ) . alteram vero .. V. C. aat. Cn. t 33. Cinerem. Apte qnidem de iis ei vitatibus quae concrematae fuerunt; sed notandum m einerem pro cinere quod apud Latinos audacius iaret quam apud nos hodie est. Lamemetar. Κατ' iam istaeu: E sundimini nune in lacrymas ob viti unius, imo ob urbium multarum ela dea, quum et orbi ipsi exitium impendeat ; civitates Pnleberrimae et Potentissimae, quantulum sunt, si
universo comparaveris Quum et iam... ea ι. Universum
scilicet. Nam omne in quid cadet psi quid est in quod tuens lucumbat,
XXI. Αao. Eamdem sententiam Persequitur. Qmim ruinae et ipsi mundo immineant, serenda sunt quae satum dederit. Dolor itaque ni hil proderit. Tamen tua causa eo querar fortunam. Et inteνpellabo;
quamqnam quid tibi illa eripvit Qtia
allocutione ad fortunam ingeniosa utitur ad Pol rhium laudibus celebraudum. Domum. Η. e. familiam. Quod grarissimum fuit. Mortem nempe quae hominum multitudini
necessitatum saevissima GL Nec lite eredideris Seu alia Stoicae e stantiae Parum memorem, quum sic morte Coram videatur exhorrescere.
Quod sentit vulgus, hoc loco exprimit, uo' quod ipse sentit et sentienis dum arbitratur.
193쪽
AD POL Blv M CONSOLATIO non minimum adiuverit, si cogitaveris nihil profuturum dolorem tuum, nec illi quem desideras, nec tibi; noles enim longum esse, quod irritum est. Nam siquid qua in tristitia profecturi Sumus, non recuso, quidquid Iacrymarum fortunae meae superfuit, tuae landere. Inveniam etiamnunc per hos exhaustos iam fletibus domesticis oculos quod estiuat, si modo ida tibi suturum bono est. Quid cessas 7 conqueramur, atque adeo ipse hanc litem meam faciam : e Iniquissima omnium iudicio sortuna, adhuc videbaris ab eo
homine te continuisse, qui munere tuo tantam vene
rationem receperat, ut, quod raro ulli contingit,4 felicitas eius effugeret invidiam. Ecce eum dolorem illi, quem salvo Caesare accipere maximum Poterat, impressisti: et quum bene illum undique circumisses, intellexisti hanc partem tantummodo patere ictibus
tuis. Quid enim illi aliud faceres' pecuniam eriperes8 nunquam illi obnoxius suit; nunc quoque quantum potest, illam a se abiicit, et in tanta selicitate acqui-
ΠItid quoque. Laudat Lips iis Philemonis simile dictum egregium cap.
Brunc. Gnom. Poet. graec. P. Xl . CL Gaiah. ad Antoniu. P. 273. 274. Nee illi quem desideras. Hor. lib. I. Od. 24, vss. 13 sqq. Quod . atrii reteio blandius oryhe .... lectu υa nae redeat sanguis imagini Quam virga semel horrida. ... Nigro compulerit Mercurius gregi. Quidquid laeo mariani fraunae meae auPerfuit. Quas lacrymaa uota absumpsi tu mea ipsius sorte deplorauda. bleuaeut autetia tioc ipso tetn-pore exsul isse Nostrum in Garsica ius ala. Per hos ea vistus ocul s. Se oeca aliter in gessit tu exsilio: es. Cui s. ad Helv. Il. 7: Iaeliam et Macrem Net . 'limia re a mea
sua. Quomodo igitur, si lianc Cons. ihine .eripsisset, de ea haustis flesi a viis locutus easet tuane litem meam faciam. Quam
litem eum fortuna auatines, uun te eum ego sustiuebo . et quasi ipse a siletos eodem letu essem, iqiquam incusabo et his alloquar. Eece i rassisti. Salvo Caesare nullus dolor esse tantus videbatur, ut eo opprimeretur: at tu tamen taugere nosti. Quum bene .. cιν misses. Vi Per. apiceres an esset in illo aliquid quo lini us munitum et clausum aduersus impetum tuum laret et catallis,
194쪽
rendi, nullum maiorem ex ea fruetum , quam con
temptum eius petit. Eriperes illi amicosy sciebas tam amabilem esse , ut facile in locum amissorum posset alios substituere. Vnum enim hunc ex his, quos in principali domo potentes Vidi, cognovi Sse videor, quem omnibus amicum habere quum expediat, magis tamen etiam Iibet. Eriperes illi bonam opinionem 7 solidior est haec' apud eum, quam ut a te quoque ipsa concuti posset. Eriperes bonam vaIetudinem'
sciebas animum eius liberalibus disciplinis, quibus
non innutritus tantum, sed innatus est, Sic esse sun. datum , ut supra omnes corporis dolores emineret.
Eriperes spiritum 2 quantulum nocuisses7 longissimum illi aevum ingenii fama promisit. Id egit ipse, ut meliore sui parte duraret, et compositis eloquentiae praeclaris operibus, a mortalitate Se vindicaret. Quam.
Felieitate Lipsius coni. Deilitate. Sensus est e quum aptissimum locum sortitus sit ad divitias congerendas ,
Conte tum peris. At contra multas ille opes adeptus est; si historico maior fides habeada sit, quam adulatori. Cons. Sueton. Claud. 28 sin. , et Dion. Cass. lib. LX. P. 29. In priseipali domo potentes. I. e. qui excelsum locum in imperatoris domo , non in civitate occupant; istiusmodi viris autem Plerumque ur- rogantiae et contumaciae plus etiam erat quam principi. Id aperte declarat Martialis lib. IX, epigr. LXXX , cuius id initium est: Oderat ante cum famulos, turbamque Priorem, Et Pallatinum Roma stimulitium. Expediat.... lιbet. Duo sunt in ami- eitia Polybii. utilitas et voluptas; at voluptas longe maior est quam utilitas , et amatur ille, non quod dives aut Drnepotens, sed quod amabilis
Fundatum. Confirmatum , et iu- concusso fundamento nixum. Meliore sui parta duraret. Meliora hie non est, ut multoties, maiore. sed attiore, excellentiore. Similiter Ovid. Metamorph. lib. XV. v s. 87a: Parte tamen meliore mei super alta
Perennis Astra ferar. Et Martialis lib. X, epigram m. Ii: Pigra Per hunc fugies ingratae flumina Lethes . Et
meliore tui parte sverstes eris.
Praeclaris Ῥeribus. Quae sint illa Polybii opera fusius di Oster ex Ponit infra capite etsi ad iiu. , et cap. 3O. Id egit mse ut... a mortalitate εσυindicaret. Quamvis tam magnifice de Polybii scriptis loquatur uoSler auctor, ita tamen oblivione haec op-Pre a sunt, ut, nisi hic libellus
servatus esset, ne sciremus quidem
Polyhium hune aliquid composuisse; a f. iusta eas. γε , ε; Zo, S. 4.
195쪽
diu fuerit ullus litteris honor , quamdiu steterit aut Latinae linguae potentia , aut Graecae gratia , vigebit
cum maximis viris, quorum se ingeniis vel contulit, vel, si hoc verecundiu eius recusat, applicuit. XXII. Hoc ergo unum excogitasti, quomodo illi maxime posses nocere. Quo melior enim est quisque, hoc saepius serre te consuevit, sine ullo delectu su-rentem, et inter ipsa beneficia metuendam. Quantu- Ium erat, tibi immunem ab hac iniuria praestare eum hominem, in quem videbatur indulgentia tua ratione
Certa pervenisse, et non ex tuo more temere incidis-
a se lis Adiiciamus, si vis , ad has querelas, ipsius adolescentis interceptam inter prima incrementa indolem. Dignus fuit ille te fratre: tu certe oras dignissimus, qui nec ex indigno quidem quidquam doleres fratre. Redditur illi testimonium aequale omnium hominum;
Latinae gratia. Voluere omnessere, e quibus ipse Ruhko f. hic perra potentia designari Romani sermo uia dignitatem et sedatam maiestatem: quod, aiunt illi. Perspienum erit, si vo gratia advertas; nam Iiquet Annaeo iii his placuisse Euri , quae evanesceret si olentiae alius sensus soret. At gratia hie non idem sonat ne lepos, commoditas, elegantia, sed idem ae illecebrae, et hae voce indicatur placere Graecam linguam, dum priore verbo potentiae innuitue Romam ubique imperare. Nam linguarum quasi peregri
natio mutua eveta erat: Romane lo
qui aliis gentibiis imperatum fuit;
Graece loqui Romanis colli huit. Caeterum eadem est sententia Ouidii in eadem materia , quum dicit c Metam.
lib. XV. vers. 87 : Quaque Patri
domitis Romana Potentia terris, ore tegar popuI.
Maximis viris erantialiι .... areticuit.
Hi maximi viri sunt virgilius et Homerus , quos, ut plane dieit cap. 26sn., in alienam linguam , pr fius. verterat. Iis ergo comitem sese addixit, aut xi eomitem se dicere noti usit, Pedissequum. Nam se ali iecitiseri, qui comitatur; se applicat. qui sequitur. XXII. Aac. Pergit sortunam saeviaeliae et iniquitatis insimulatis. Dein ipsum Polybium alloeutus , fratris
virtutes commendat. Nox in querelaa et satorum incusationem revolutus. sortunae rursus bellum iudieit, quae Polyhium male habere ausa sit. Ferre te. Tuis ictihus saepius obit ei. Ratione eerta. Iuste , consilio quo- data adhibito et post delectum quem
Tu. Polyhi; amicum nune alloquitur, non iam fortunam. Qui nee ex indigno Iratre. Η. e. etiamsi scelestu, et te indiguus
196쪽
Iesideratur in tuum honorem, laudatur in suum: nihil in illo suit, quod non libenter agnosceres. Tu quidem etiam minus bono fratri suisses bonus: sed in illo pietas tua idoneam nacta mate viam, multo Seliberius exercuit. Nemo potentiam eius iniuria Sensit, , nunquam ille te fratrem ulli minatus est. Ad exemplum se modestiae tuae sormaverat, cogitabatque
quantum tu et ornamentum tuorum ESSES, et Onus.
Suffecit ille huic sarcinae. O dura sata, et nullis aequa
virtutibus i antequam felicitatem suam nosset frater tuus, exemptus est. Parum autem me indignari scio:
nihil est enim difficilius, quam magno dolori paria
verba reperire. Iam nunc tamen si quid proficere 4 Possumus, Conqueramur. α Quid tibi voluisti, tamis iniusta et tam violenta, sortuna 2 Tam cito indul-υ gentiae tuae te poenituit 2 quae ista cuti delitas est is in medios fratres impetum sacere , et tam cruenta is rapina concordissimam turbum imminuere, lamis bene stipatam optimorum udolescentium domum ,
aliquaudo stat et exstitisset , non tamen illius eausa tibi debuit scies dolorem iniicere; aequum erat. si non ob ipsius virtutem, certe ob tuas, fratri sata parcere. Vide infra, cod. I tu .... etiam minus hono fratri fuisses hontis. Idoneam materiant. Quae doloris et desiderii plurimum animo insiluderet, dum tot et tantos dolea reminisceris, tot optimi ingenii testimo ita. tot felicissimae indolis inuatas, virtutes, tot spes intercisns. Te fratrem.... minarias est. Neque unquam , si quando superbiret aut irasceretur, aliquem minax iussit re eordari si hi praesto esse senirem in domo imperatoris Potentissimum , cuius ministerio facillime posset ad-
versatilium odium ulcisci aut aemulos
Onus. I. ei necessitatem tui imitandi imposuisti. De hac vi oneris , onerare in Lexicis non observata elegantiore conser I. M. Heu,ii geruli ad Cieer. de Ostie. lib. Iu . OP. u, b . ubi multa exempla ex l/liuio iuniore laudat, Nostro lamen praeter
Exemρtus es H. e. abreptus, Praereptus est hac terra. Tum initista et iam vi Onta, fora. Comma credidi posι Diolenta aptius positum iri: nam iniusta et violetita non in vocativo sensu usurpavit Noster, sed in nomi uativo, quasi dixisset: o fortuna, quae tam iuiu, lael violenta es.
197쪽
, in nullo fratre degenerantem, turbare, Et sine ullas a causa delibare voluisti' Nihil ergo prodest innocen-H tia ad omnem legem exacta, nihil antiqua frugalitas.
is nihil felicitatis summae potentia, summa Conservata is abstinentia, nihil sincerus et lutus litterarum amor,
is nihil ab omni labe mens vacans7 Luget Polybius , et in uno fratre , quid de reliquis possis, admoni-- lus, etiam de ipsis doloris sui solatiis timet; saei is nus indignum i luget Polybius, et aliquid propitio is dolet Caesaret hoc sine dubio impotens fortuna
ra captasti, ut ostenderes neminem Contra te, ne a
s Caesare quidem , posse defendi. nXXIII. Diutius accusare sata possumus, mutare non
Delibare. Dii mitias quasi et stoseu Ios e numerosa domo demetere. Nihil ergo, ete. Adulationis sor-mtim certe iugeniosam an venies, etiamsi ipsum adulatorem contemnas. Antiquastigalitas. Pro antiquorum te oribtis usitata frug. Antiquus saepe apud eius aetatis scriptores re-Ρeratur pro resurus, castus, lolri . Mattiat. lib. I, epigram m. Lxiu: Casta nec antiquia eedens LaeMina Sabinis. Felicitatis summae mlentia. Num ait potetitiam prosperis rehus iunetam Z num 'modestiam eam viri qui ut eompos etiam in excelso loco assectus suos regit' neutrum : retentialite idem valet ac possessis , et a Potiundo derivatur. Sincerus et tutus. . omnium Ithr. Ieetio , hene servata a Gronov. Muretiis Purus; quod Lipsius approbavit et in textum recepit. Pineta usiaincerus ea loto. - Tultis. Quid est amor literarum tutus Τ Αmoe firmus quem nil loeo movet, nil conculit ,
nil mutat. nil moratur. Si quis enim tali amore litinas prosequatur, huic amori nihil est perieuli neque n rehus, neque in hominibus; periclitaretur autem si posset aut loco moveri aut
stigeseere, etc. Etia ... timet. Ne iterum saevieris
aliquem ex iis rapias qui quum fratri
usterstites evaserint, aliquo modo Polyhii dolorem allevant et mi uunt. Luget Polybius et aliquid. .. Caesare. In fortunium maximum est, lupere, quum Caesar propitius sit . sunm in summo felicitatis gradu cou-stitutus sis. Lipsius merito haec iue Pin Focat. XXlH. Asta. Revocat se a querelis et fletibus qui sienti prorsus inutiles sunt; iubetque caetercis mortalium contempletur quorum nulli non es causa cur doleat perpetuum et in lacrymas erumpat et mox ad moeroris inanitatem redit, et inutiles gemitus etiam ei esse dicit euius tu suimuingemiscimus. Musara sata non Possumtis. Haec tria verba Lipsius adiecit ex suo li
198쪽
possumus: stant dura et inexorabilia ; nemo illa convicio, nemo fletu, nemo causa movet: nihil unquam parcunt ulli, nec remittunt. Proinde parcamus lacrymis nihil proficientibus; sacilius enim nos illi dolo Piste adiiciet, quam illum nobis reducet. Qui si nos
torquet, non adiuvat; primo quoque tempore deponendus est, et ab inanibus solatiis, atque amara quadam libidine dolendi, animus recipiendus. Nam lacrymis nostris, ni ratio finem secerit, fortuna non iaciet. Omnes agedum mortales circumspice: Iarga ubique flendi, et assidua materia. Alium ad quotidianum opus laboriosa egestas vocat; alium ambitio nunquam quieta sollicitat; alius divitias, quas optaverat, metuit, et voto laborat suo ; alium sollicitudo, alium a labor torquet, alium semper vestibulum obsidens
i urba; hic habere se dolet liberos, hic perdidisse.
Lacrymae nobis deerunt, ante quam Causae dolendi. Non vides, qualem vitam nobis rerum natura promiserit, quae primum nascentium Omen fletum esse vo-
rusa. Causa non hie oratio causidici . sed iusta ratio, gallice: dea motiva, da Munea rations. Illi. Mil. mortuo. Faeuius reclucet. H. e. Prius nos qui vivimus , moriemue, quam mor tuo vitam restituemus: quamquam prae dolore mori, res admodum rara est, et forsan Prorsus inaudita. At id ipsum vim addit sententiae: Nun quam, ait, prae dolore aliquis moritur; sed potius liaue ob causam mille homines morerentur, quam
Volo laborat auo. Torquetur e , quod optaverat. LFs. Vestibulum semper obsidens turba. In vestibulis enim et atrio stabat omnibus diebus elientium multitudo qui patronum salutaturi, rogaturi, dedueturi asiluebant. Ipse Noster. Consolat. ad Marc. cap. X init.: Am. Pla atria, et exciarorum elientium turba reuerta Meslibtila ; ubi vide not. Nee tamen minus ossieti istius sui eos
quoque taedebat qui superbas fores adibant. Audi Martiat. lib. X , ep.74, v s. I sqq. Iam parce lasso , Roma, gratulatori, Lasso clienti: qtiamdiu salutator Anteambulones inter eι rogatulos Centum merebor plumbeos die toto. Item lib. XI, epigr. xx IV : Dum te Prosequor et domum reduco, Atque aurem tibi praesto garrienti,
et qu/dquid loqueris saeisque laudo , Quot Mersus Poterant, Laballe, naseιρNon Dides. Vide, quomodo Seneca haee extulerit Consol. ad Marc. ea P. xl.
199쪽
Ivit 7 Hoc principio edimur, huic omnis sequentium
annorum ordo COn Sentit; Sic vitam agimus: ideoque
moderate id seri debet a nobis, quod saepe iaciendum est: et reSpicientes , quantum a tergo rerum
tristium immineat, si non sirinire lacrymas, at certe 4 reservare debemus. Nulli parcendum est rei magis quam huic. cuius tam frequens usus est. Illud quoque te non minimum adiuverit, si cogitaveris, nulli minus gratum esse dolorem tuum, quam ei cui praestari videtur. Torqueri ille te aut non Vult, aut non intel
ligit; nulla itaque eius ossicii ratio est, quod ei cui
praestatur, si nihil sentit, supervacuum est: si sentit,
ingrat Um. XXIV. Numinem toto orbe terrarum esse, qui delectetur lacrymis tuis, audacter dixerim. Quid ergo gquem nemo ad Versus te animum gerit , eum esse tu
credis fratris tui , ut cruciatu tuo noceat tibi; ut iovelit abducere ab occupationibus tuis, id est, a studio,
Nascentium omen fetum esse νο-
ιιit. Similis sere Pliti ius, N. H. lib.
VII, cap. I : hominem tantum nudum et in nuda humo, natali die abiicit ad Mas itus statim et ploratum , nullumque tot animalium Gliud ad lacrymas, et has Protinus Ditae princi io. Et paulo infra: fens animal caeteris im-
A'ulli 'arcendum frequens usu1 est. Dii ero et sopitista magis digna fietilentia quam Seneca; delicatissi urim tamen et ingenio issimum id urat . quod paulo tante his consentaneum legisti, nempe: Lac ymae nobis deerrant, antequam causae dΟ-lendi. Atit non Mult. At quam Oh causam ille noli vult' Credis sorsau Senecae hillic videri hentilis linis suin innee 3 mPotem , itu ut hoc δοχμμα amico proponat: alit heatus Dater tuus ost, aut nullus est: si beatus, te dolero
vetat; si nullus, quid eum lacrymao iuvant 7 Λt haec quae cap. a.d, init. dicit, rem perspicuam iacient. XXIV. ΑRG. Nec frater lacrymas poscit: sis exemplo reliquis fratribus
ei til,scoude tructu in . Nemiiacm. . . . dixerim. Elogium grande Sane : utinam Dinnes merito
audireut quibus permisit sor uiua divitias et immensam Potentiam l Nam iis quam facile est uocere. aut ut verius dicam , quam dissicile est noli nocere, quum liceat simul et nonnuli lunm lihenit At his laudibus neque dignus Polybius fuit, neqMe qui eodem ita fastigio locati sunt,
Sese exornari strident. A sttidi . id est: a studiis litWrnruti . Eius occupntiones conline hau tur ho-
200쪽
et a Caesare 7 Non est hoc simile veri. Ille enim indulgentiam tibi tanqua in fratri praestitit, Venerationem tanquam parenti, Cultum tanquam superiori; 'ille desiderio tibi esse vult, tormento esse non Vult.
Quid itaque iuvat dolore intabescere, quem si quis
desunctis sensus est, si nici frater tuus cupit 2 De alio a fratre, cuius incerta posset voluntas videri, omnia haec dubie ponerem, et dicerem : Si ve te torqueri Iacrymis nunquam desinentibus frater tuus cupit, indignus hoc a flectu tuo est; sive non vult, utrique vestrum inertem dolorem dimitte; nec impius frater sic desiderari debet, nec pius sic velit. In hoc vero, Cuiustam explorata pietas, pro certo habendum est, nihil esse illi posse acerbius, quam hic si tibi casus eius acerbus est, si te ullo modo torquet, si oculos tuos, indignissimos hoc malo, sine ullo flendi sine et conturbat idem et exhaurit. Pietatem tuam tamen nihil aeque a lacrymis tam inutilibus abducet, quam si cogitaveris, fratribus te tuis exemplo osse debere, sortiter hanc fortunae iniuria in sustinendi. Quod duces
nix artibus et munere quod Caesari Praestabat. Lipsius ait: alludit ad munus eius: erat enim hie Itidybius Prineipi suo a studiis, ut Suetonio uicitur cap. 28. Quod latueu non ita capiendum, ut libris modo cum Claudio vacaverit, sed immo libellis et
ιιderiis hominum eviendis, dιWonendis, suggerendis, quod infra eat'. dis disces. Venerrationem ... eultum. Aliud veneratio, aliud cultus est: silet ille nec inovetur qui ve erationem tutus sentit, sed uti L lo Ilii aut moveri necessarium ei qui alium eoli . Ita Scipiones aut M. Aurel. Antonin m nos veneramur, colehaut aequales, quum aut mane Salutarent, aut Patronos principemve appellarent: Deum nulla uota hora veneramur; hae duntaxat hora colimus qua vel Precamur vel templa adimus, vel eius gratia aliquid damus, etc. me as tu tuo. Dolore hoc tanto et uim diu duraturo. Vtrique Mestram inertem. Sie Εraa-uriis ex suo Ithro. Lipsius in suo in-hacreutem , utillis Sensu , quod Promeriem, librarr. errore , poni Ceuset. Mitretus ex suo iugetato, inutilem. probaute Lipsio, quod si non verum
lectionem . at saltem honum sensum praestat. Caeterum Diera eodem sen