L. Annaei Senecae Opera Omnia

발행: 1828년

분량: 669페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

LIB. II , CAP. 1 3a'

suffundatu P rubor , qui hoc tormentum remittit , multiplicat munus suum. Non tulit gratis, qui quum 4 rogasSet , accepit; quoniam quidem , ut maioribus nostris, gruvissimis viris , visum est, nulla res carius Constat, quam quae precibus empta est. Vota homines parcius sacerent, si palam iacienda essent; adeo etiam deos. quibus honestissime supplicamus, tacite malumus et intra nosmetipSos precari. ΙΙ. Molestum verbum est , onerosum , et demisso vultu dicendum , Rogo. Huius iacienda est gratia amico , et cuicumque . quem amicum Si S promerendo facturus. Properet licet, sero beneficium dedit , qui roganti dedit. Ideo divinanda cuiusque voluntas. ει quum intellecta est, necessitate gravissima rogandi liberanda est. Illud honeficium iucundum , victurumque in animo scias , quod obviam venit. Si non Con-1

aut eoruscantium Subito nubili in Ape etes quaedam circa lahia, quibu dametiam circa frontem exoriatur. Hate

Gestier. ad Quintil. X , 7, 3 R. ba8 , qui nostri loci una eum Senec. de trali I, 35 pr. Epist. XI, 2 et Qui iit. X l.

3, 16. Iar memor suit. Eodem modo hane exquisitiorem loquendi formani, in qua Biirmann. ad Quintil. XI. 3 , P. toab haerebat. Sehellerus minus recte iratis tribuebat . ut exposuit BubnLenius in prae sat . ad Sehelleri Lexie. latino-bata v. , laudans Fac io- Iati Animadv. erit. in Lexica P. I 3έ. Quoniam ... est. Docet hoe tota pilli Rom. Historia: hine illa pervi meia , quam in rebus adversis monstrare aOIebant, laudata merito a

k lia... essem. Eadem iuta Ep. X attulit. Spectat Persianum illud :verto visere υoto, Sat. ll, vs. 6. Adeo reeuri. Est observatio pbit

sophi: vulgus tamen arceri iussit pro- sanos, lati teqtie precatus est, ne invidiosi eontrarium deos precarentur. CL Hernium ad Tibull. ll. r. 84.1 I. ARa. Iterum commendat Mnesicenti im quae ante preces venit , modieramque donum asseverat, si rogaturo at nondum roganti eontigerit . plus gratiae habere saepe quam opulentissima dona, si post Preces data si ut Faetenda est gratia. Verbo moueo,

Iuretum Detendum est gratiam e vcteri eod. legere maluisse, contra ullum Senecae . I uitis. . . amico. Hoe verbum rogo

amico remittatur. Iu philosophis veheribus erat Arcesilaus , quem hane legem egregie exercuisse tradit noster infra c. X, et Archelaus, Macedonum rex. qui Euripidi tragico impertiret doua uoti petenti.

332쪽

DE BENEFl Cil Stingit praevenire, plura rogantis verba intercidamus, ne rogati videamur: sed certiores facti , statim pro

mittamus, facturosque nos, etiam antequam inter

pellaremur, ipsa festiuatione approbemus. Quemadmodum in aegris opportunitas cibi salutaris est , et aqua tempestive data remedii locum obtinuit : ita

quamvis leve et vulgare beneficium sit, si praesto fuit si proximam quamque horam non perdidit, multum sibi adiicit, gratiamque pretiosi , sed lenti et diu cogitati muneris vincit: Qui tam parate secit , non est dubium quin libenter iaciat. Itaque laetus iacit , et induit sibi animi sui vultum. III. Ingentia quorumdam beneficia , silentium aut loquendi tarditas , imitata gravitatem et tristitiam ,

corrupit, quum promitterent vultu negantium. Quanto melius adiicere bona verba rebus bonis , et praedicatione humana benignaque commendare quae prae

stes 7 Vt ille se castiget . quod tardior in rogandosuit, adiicias licet familiarem querelam : Irascor tibi, quod quum aliquid desiderasses, non olim scire me voluisti, quod tam diligenter rogasti. quod quema quam adhibuisti. Em vero gratulor mihi , quod ex-

αυν os. Ille pro praeterito suturo, pro Iacturos Iurase, iafivrPatur. IlI. A M. Cavendum inprimis ne gravitatis intempestivae et tristitiae arescio cuius asperita, gratiam beneste ii Corrum Pal. et annuetiti denegantis vultum et rugas communicei et quaerendum, si Hique ni descendere ad preces ecesse ruerit, illum solari. confirmare, ad honestam superbiam Ouxtantiamque et opinionem altam aut reducere , quam celerrime dato heneficio. Vt ille se eastiget, quod lardior inrogando fuit. Egregie hoc restitvit

Grui. emdae. mss. Pine. Naz. aliisque. Erasmus cum aliis habet: ut iliam stiger, quod, etc. Interpunxi ut habes in textu, sensu poscente, quum

antea esset: ut ...fui. Adiicias. ete.

Infra c. i4, 3ε Viderit; de se, non de me queretur , quae his similia vi-

Ditigenter rogasti. Taulam curam

adhibuisti , tot et tam longis me ambagibus appetivisti, ambivisitque Potius quam petivisti, non statim et simpliciter me niloeutus. Adhibuisti. I. advocasti . a sumpsisti, ut rei soleat amieum auxilii

333쪽

rabis , tuo iure exiges. Semel rusticitati tuae ignosci lur. ., Sic esscies, ut animum tuum pluris aestimet,

quam illud , quidquid est , ad quod petendum venerat. Tunc est summa virtus tribuentis, tunc benignitas , ubi ille qui discessit , ilicet sibi : se Magnum hodie Iucrum seci; malo quod istum talem invenio

quam si inultiplicat una hoc ad me alia via pervenisset. Huic eius acii mo nunquam parem reseram gratiam. IV. At plerique sunt, qui beneficia asperitate Verborum et supercilio in odium adducunt, eo sermone usi. ea superbia, ut impctrasse poeniteat. Aliae deinde post rein promissam sequuntur morae; nihil autem est acerbius, quam ubi quoque , quod impetrasti, rogandum est. Repraesentanda sunt beneficia: quae a quibusdam accipere dissicilius est . quam ini-

serendi eatisa advocare: non est qu.ixi: Aus es. egregie annotante RuhnkDnio in doeta praes. au'm laudata . R. F.

Semel. H. e. non plu quam firmet.

Hodie tibi uenium do. Ne post hae

Quint. V l. 3. 18, Pudor ineptas, Muti liearum hoc ad me alia υιammenisael. Erasmus et haud pauci codd. mss. ae su proho. Sed cod. Na E. aliique praestant: mullis,mea iam hoc ad me da quo loquebar, etc., u depal. ter . secit: muti liciter.... de quo loquar. Cui eorruptelae Gruterus remedium quaeretis emendat: hoc ad me de Ho stia. eie. Et fatenduiti. ioe aut simile quid hie suisse. Nam ineotistantia codd. uon glossema -- tam , sed etiam corruptelam indicat, nec, quod Gruterus praetulit, haec verba eiicienda, νω emendarida e se

v. Aac. Rumsus in hos iuvetiitur qui non ante concedulit bene fietum quam longas preees audiverint ami- eorum I et tu hos qui νομtquam pro

misere , diu morantur autequam Te- vera de ut, iterumque iterunt lin sunt rogandi.

SUerellis. Fis tu nimio. Ardua subrigens supercilia habet Ammian. Marcellin. XVI . iu : τας opρυς GA τειυας. Loquendi hunc sciri iam iam supra aliquoties attigi, explicatam a Deaid. Hera tuo ad Martiat. I, Epigr. xxv. Belgiero ad Alciphron. I, 3 i. P. 3I, ε 3 ed. agueri. Repraesentancta. Statim danda. Cf. Ernesti Clav. Cic. h. v. Lograns vertit: Les bien ita uoisent etrem Ma

334쪽

33 aDE BENEFIClis petrare. Hic rogandus est, ut admoneat; ille, ut con-

2 Summet. Sic unum munus per multorum teritur manus : ex quo gratiae minimum apud promittentem remanet : quia a uetori detrahit, quisquis post illum rogandus est. Haec itaque curae habebis , si grate aestimari quae praestabis voles , ut beneficia tua illibata , ut integra ad eos , quibus promisSa Sunt . Perveniant , sine ulla , quod aiunt , deductione. Nemo illa intercipiat , nemo detineat : nemo in eo quod daturus es , gratiam suam sacere poteSt, ut

non tuam minuat. .

V. Nihil aeque amarum , quam diu pendere. Aequiore quidam animo serunt praecidi Spem suam . quam trahi. Plerisque autem hoc vitissim est, ambitione prava disserendi promissa , ne minor sit rogantium turba ; quales regiae potentiae ministri sunt , quos delectat superbiae suae longum spectaculum . minusque se iudicant posse. nisi diu multumque sin

a gulis , quid possint , ostenderint. Nihil confestim,

Hic... a Imoneaι. Aliquit alius togandiis e t ut heneficii promissorem admoneat ile promissis. Consummet. Sie omnes fere eodd. , inprimis NaE. . quod aliori leetioni , in aumae . quam Erasmus aliique Pr extant, praeseram. etai Lip. illam tuetur. Ita eadem fere re utitur Senina hoe verbo infra. e. 32. t. De accipiendo e manta dantis . auctoris munere sermo est. qni l and semel admonen .dit est per uni, n alterumve , ut he-nefieii dandi memor sit et tandem tradat, ultima qunsi imposita mani . Reduxi, Pine. et Grui. codd. monentibus. Antea, et . Sine...deductione. Lipsius frmat emarmore hispanielisi. inter sormilla suisse. Ernesti quoque in Clav. Cic. h. v. exempla quaedam e Cicerone adduxit. V. Asta. Nihil aeque amarnm quamdiu peudere; perire mora ex PectR- tum munus, et tantum gratiae demi, quantum cunetationi dari. Comparatio mi icitur e supplieio quod cito et uno ictu uecipere nocentes cupiunt. Praeeidi spem sinam. et . Vid. quae supra ad eas. I, pag. 3 34 . not. adiximu . ne min ν au. Ε t et carasa alia . quum lui uiu Palaepyrico tangit: quod beneficiis suis commeudat ruriem e dissentiale captant. Rogiae polentiae ministri. Puri H rati, ut Seianu . Loragum V. I. magna series, copia supplicum et sive , di ii duratiuii in

335쪽

LIB. II, CAP. 5333

nihil semel faciunt ; iniuriae illorum praecipites .

lenta beneficia sunt. Quare verissimurn existima,

quod ille Comicus dixiv :

Quid' tu non intelligis, Tantum te gratiae demere, quantum morae adii eis 'Inde illae voces, quas ingenuus dolor exprimit: Fac, si quid facis, et, Nihil est tanti: Malo mihi iam neges. Vbi in taedium adductus animus incipit beneficium iodisse, dum exspectat, potest ob id gratus esse 2 Quemadmodum acerbissima crudelitas est, quae trahit poenam: et misericordiae genus est, cito occidere; quia tormentum ultimum finem sui secum asseri; quod antecedit tempus, maxima Venturi supplicii pars est:

ametaeulum: hie II. Ir , S longa pietM e t. Pao , xi quid faeis. Formula loquendi, quum moram aliquisi indignatur. Martiat. lib. III. Epigram. ad Haedo tum: Haeducti, cum revero dieia r Fae, si Iacis. Potest ob id gratus esse ' Pineianus sie e codicibus mss. legit. eui nonnulli apud Gruterum sera res. pondent. Muretus cum Lipsio accepit. Erasmus autem seribit: potest ob id ingratias essest Fatetur tamen inras. suo suisse: Potest ei ob ib iam gratus esse ' Quod posui nexui sententiarum magia convenit. Lipsius exponit: An, inquit. gratus animi ob id beneficium esse potest . quod mora in odium traxi it emadmodum... esto Oeeidere. Π-ranni sciebant: ut Titarius euidam precanti Poenae maturitatem, Nondum, inquit, reeum in gratiam redii. Et Caius Caligula, non temere in quemquam, nisi erebris et minutis letibus animadverti passus est, Per petuo notoque iam praecepto: ita Ieri, ut sentiae se mori. virumqtie in Sue

Lucani: moremque ne n a Dirum aeMiliae Pereuntis Parcere morti. Ci- ronis loeus exstat elussi c. in Vere de Supplie. cap. it 7: Aderat ianitor carceris. ωrnyex P 'aetoris, mora terrorqua sociorum et /ium , Iicior Sestius: eui ex omni semilia doloreque eertri merces o Parabatur. Me aueiaa. tantum dabis; tu tibiam tibi intro ferre liceat, tantum: nemo recusabat. Quid ut tino istia se νου, asseram mortem

sitio itio, quid dahisy ne diu erueiatur' ne sae itis feriatur st na cum sensu doloris ab o aut emeiatia viristia auin ιυγρ Eliam ob hanc ea am

e nia lietori dabatur. Ad id quoque saeit Taeiti locus lib. XV, ubi tute laetor Flavii Sobrii hominem laetat

336쪽

DE BENEFICrisita maior est muneris gratia, quo minus diu pependit. η Est enim bonarum etiam rerum sollicitis exspectatio

gravis; et quum plurima beneficia remedium alicuius rei asserant, qui aut diutius torqueri patitur, quem protinus potest liberare, aut gaudere tardius , beneficio suo manus asserti omnis benignitas properat: et proprium est libenter sacientis, cito sacere. Qui tarde, et diem de die extrahens prosuit, non ex animo secit.

Ita duas res maximas pei drdit, et tempus, et argumentum amicae voluntatis ; tarde velle , nolentis est.

VI. In omni negotio, Liberalis, non minima portio est, quomodo quidque aut dicatur', aut fiat; multum celeritas fecit, multum abstulit mora. Sicut in telis

eadem ferri vis este sed in sinitum interest, utrum excusso lacerto torqueantur, an remissa manu em uatit;

gladius idem et stringit, et transforat; quam PreSSO a Pliculo venerit, refert: idem est quod datur, sed in- a terest, quomodo detur. Quam dulce, quam pretiosum est, si gratias sibi ugi non est passus, qui dediti si dedisse, dum dat, oblitus esti nam corri Pere eum ,

Ita maior est muneris gratia omnium codd. lectio est. Λt Vincentius Bellov. IX, io , Si ec. historini. ha

het: ita maioris gratiae munus est. Sollieitis exUectatis graseis. Sic Pine. e codd. legendum monet, nec disserunt codd. NaE. et CoI., Praeter quam quod gram non habenti Antea aollicita exspectatio. Caeterum omulatu tegra esse Puto, etsi in sequentibus guomae repetitae suspicionem movere Possint, ex marginali nota in textum irrepsiSSe. Tarda υelle nolentia est. Sintiliter

Publius Syrus 359: Inopi benescitim bis dat, qui dat celeriter. Martialis , Epigr. VI, 3o, tu Paetulu.

VI. Anc. Eamdem materiani PDr1equitur, quam comparatioue adiecta illustrat, sagittarum nempe , qu eremissane mauu , Ru eXcusso lacerto torqueantur, minime simile esti Excusso lacerto. Virgilio est: ad ducto lue., adductis lacertis. Ovid. Heroid. IV. 43: Aut tremulam excusso tactiliam Nibrare lacerto. Presso artistilo. Manu forti et

aducis, etc.

Quam dulce, etc. Multa egregie facta asserri possent, uisi omuia nota.

Vuleum tamen ex multis in memoriam revocare iuvat exemplum recen

tioris aevi, Montesquievit illam actionem egregiatu Massiliae circa anu. ι oo erga Roberι quemdam , quam cuique innotuisse eoia ficto.

337쪽

Ll B. II, CAP. 7 3 , ,

cui quum maxilne aliquod praestes, denientia est, et

inserere contumeliam meritis. Itaque non sunt Exu

speranda benesicia , nec quidquam illis triste miscendum. Etiam si quid erit, de quo velis admonere, aliud tempus eligito. VΙΙ. Fabius Verrucosus beneficium ab homine duro

aspere datum, Panem lapidosum Vocabati, quem esurienti accipere necessarium sit; esse, a Cerbum. Tiberius Caesar rogatus a Nepote M. Aelio praetorio, ut 'aeri alieno eius succurreret: edere illum sibi nomina creditorum iussit. Hoc non est donare, sed creditorcs convocare. Quum edita essent, scripsit, Nepoti iussisse se pecuniam solvi; adiecta Contumeliosa admonitione, enecit, ut nec aes alienum haberet, nec beneficium.

Liberavit illum a creditoribus, sibi non obligavit. Ali. quid Tiberius secutus est; puto noluit plures esse

VII. Aac. Exemplum profert he Delieii tam illiberali animo eonati, ut nec gratiam pepererit, nee benesieii

nomine ornatum sit. Eabitis Verrucosus. Iguor mufi ,

utrum amicus Seneeae Fabius Rustieus, eeleber historieus, an alius fuerit. Illius quidem mentionem interdum itiitei reperimus Taeito Annal. XIII. zo, XIV. Agricol. lo. Panem lapidosum. H. e. asPer et glomulis duetvseulis et lapidibus

suolue t viri: quure initiali littera maiore excudi iussi, se tuens Lipsit ei Ilvetii iudicium. De hoe M. Aelio

Nepote curis mυre romano inversa Amit nomina , ita ut e gnomen ante Prae tomeu et nomen gentis occurrat nihil hahemiis eompertum. Caeterum notum est, his temporibus coguomina saepe praeponi; qua de re exsint cloetus ΗΘriti. Catmegieteri libellos , domu lata Boinnu. nominum sub Prinei pibus ratione . Traleeli ad Rhetit 758. 4. Rem uarrant Taeit. Antiat. l. 7S. Sueton. Tits. 47, non tam mnominant Nepotem. - Plurimi edi torea et interpretea scribuni ne ce eum in inviseula littera qu'si esset pira viro luxurioso. Prosigato: qnae in

terpretatio O'time cotivetiit aequeti libus contumeliosa admonitione. Egia

vero erediderim duplieam illum intelleeitim hie adhiberi, de quo cavillatur imperator. ILL. Alia tint. Altad Wiid adscripserat

338쪽

DE BENEFICIIS qui idem rogaturi concurrerent. Ista sortasse esticax ratio fuerit, ad hominum improbas cupiditates pudore reprimendas; beneficium vero danti tota alia sequenda

est Vi A.

VIII. Omni genere quod des, quo sit acceptius ,

adornandum est. HOC Vero non est beneficium dare,

deprehendero est. Et ut in transitu de hac quoque parte dicam quid sentiam, ne Principi quidem satis a decorum est, donare ignominiae causa. Tametsi inquietudinem e frugere Tiberius ne hoc quidem modo, quo vitabat, potuit. Nam aliquot postea, qui idem rogarent, inventi sunt; quUS Omnes iussit reddere in senatu aeris alieni causas , et ita illis certas summas do. dii. Non est illud liberalitas, censura est; auxilium

VHI. Ana. Idem exemplum excutit. demoti tratque Tiberium aes alieni mrogantis holventem non beneficum aut liberalem fuisse. Omni ι enere. I. e. omni modo et ratione. liireconsulit crobriuscule et noswr mox e. X , a. Hoc vers. Quod Tiberitis secit. modeprehendere est. Restituit Pinc. e codd. , quod Grui. etiam in omnibus suis iuveniebat. Receperunt Lipsius et Gronov. Lipsius explicat: Detegere vitia latentia et efferre. Olim r re hendere. Convenire tamen magis putabat Grut. d emiare. i. solvere. At Seneea iguominiam signare voluit. Deprehendere est convincere aliquem erimitiis, ideoque detegere vitia latentia et esserre. Cicero sie aliquoties utitur. CL Ernesti Ela v. Cic. li. v. Tametsi inquietud nem esitigere Iι-berius ne hoc quidem modo, quo υuabat . mitiit. variant libri m s. , unde Grut. suspicabatur, locum hunc liti-iectione verborum et descetu insigui laborare. Sed non opus est hae fiuspicione. Corruptela enim locus loliorat. Cod. Naa , Col. , et Itilat. t et t. habent : Tum n inqti is es gere... quod υιtabat 'Muit. Ex illo inquit alii se eruat λγιes, notante Erasmo in Ora. alii inquietudinem, et e Ditabat deludeputabat. Gronovius Pro vero habet: Tametsi id tigere , ete. Equidem locum sui illux ut integruui habeam , ultimo tantum verbo Pottite ex Puueto ; legeris, nequit. . . . quod Milabat. Illud euim nequiit turbas has secisse videtur, quod quum raro Occurrat. iv inquit mutatum istud miti it creavit. et sic delueeps inquietudinem , cuiusta ineu Dominis usus Seuecae aetate nondum viguisse villottir. Huc tua margini adscripserat: Tu etsi id eu-fιgere Nberitis, ne hoc quidem modo.

quo Dicabat. Potuit. Nam aliquod. . . . deda. Noli repu-

guant Tacitus et Suetouius I. l. Ille unum tantum hac acerbitale usum suisse lyropertiuili Celerem narrat hie ait: pleros irae modestia et Pudore

339쪽

est; principale tributum est. Beneficium non est. Cuius sine rubore meminisse non possum. Ad iudicem mi SSus sum : ut impetrarem , causam dixit IX. Praecipiunt itaque Omnes au tores sapientiae quaedum beneficia palam danda . quaedam secreto. Palam. quae Consequi gloriosum est: ut militaria dona,

et honores et quidquid aliud notitia pulchrius fit.

Rursus qtiae non producunt. nec honestiorem faciunt, ysed succurrunt infirmitati, egestati, ignominiae, tacite danda sunt: ut nota sint solis, quibus prosunt. Interdum et ipse qui iuvatur, sallendus est: ut ha

X. Arcesilaus, ut aiunt, amico pati Peri, et Paupertatem suam dissimulanti, aegro autem, et ne hoc quidem confitenti, deesse sibi in sumptum ad necessarios

auxilium , quod Grutetus immisit, ut antitheta ista haud itidecore colacii r-rerent: et ideo Lipariis quoque excepit humaniter: sed codicibus magis obtemperandum erat. Trib ιlum est quia velut ab iuvito irihuitur in aliorum necessitates. ix. Ακι; . Quisedam danda palam. plura seeret O. et ita ut qui accipiat. a quo acceperit . ipse nesciat. Sa lentiae non solum Stoicae , sed

Pro eunι. Ornant honoribusque donisque militaribus. Cf. Graevius ad Cicer . pro DOm uis , C. S. X. An G. Exemptu in uti Arcesilao amici pauperia sed paupertatem di simulantis Pili vino saeculum subiiciente. Tum eos exagitat qui nihildavi, visi cui dantis nomen innotescet ; neque tam benefecisse se gaudent quam videri benefecisse. Arevillatis. Cotidiscipulus Cranto

ris, magι, o Polemone usus, Pos-

tea me diuo Academiae auctor fuit coeuus Theoplitasti. Zenonis Stoae conditoris, Epicuri, etc., mortuus est Ul. t 34. 4. Cf. Beueher. Hist.

erit. Phil. Vol. l, P. 746 sqq. qui et nostri loci p. 7 8, not. r non immemor fuit, et Fabrieli Bibl. gr. Vol.

III. p. I 6 a Mart. Rem narrant Plutar. De udui. et amici discrim. c. 32. T.

Vii Opp. p. vo4 1 uti. qui amicum eius appellat Apellem, et Diog. Laert. IV, 3 qui Ctesibium uomitiat. Rr. siu det. Bartii Commentatio de At-cesilao in Dictioii. hist. et erit. la

genda est. Deessa sibi in stimρtiam ad neces-

rios Maias. Egregie docet Gmnov. contra Gruler. et Salmasium ad Seripit. H. Λ. T. l. p. 62 1q., non iunctim instimytiam i. e. Pecuuiam .esse scribendum. sed esse duas voces, et deesse sibi in aumlum valera I erem non habere . .eris egere , neque nummum habere unde Panis ematur. olus. νιni sextarius, adde Quoia

340쪽

DE BENEFICll Su Sus, quum clam succurrendum iudicasset, pulvino eius ignorantis sacculum subiecit, ut homo inutilii ev

verecundus, quod desiderabat, inveniret potius quama acciperet. Quid ergo' ille nesciet a quo acceperit IPPimum nesciat, si hoc ipsum beneficii pars est; deinde multa alia faciam, multa tribuam, per quae intelligat

et illius auctorem. Denique ille nesciat accepisse se: ego sciam me dedisse. Parum est, inquis. Parum , si laenerare cogitas: sed si dare quo genere accipienti maxime profuturum erit, dabis, Contentus eris te teste. Alioqii in non heneiacere delectat, sed videri bene&

cisse. Volo, inquis, sciati debitorem quaeris. Volo utique sciati quid, si illi utilius est nescire8 si honestius, si gratius 7 non in aliam partem abi his ' Volo

4 sciati ita tu hominem non servabis in teneticis 3 Non nego, quoties putitur res, percipiendum gaudium ex accipientis voluntate: sin adiuvari illum et Oportet

et pudet; si quod praestamus, Ostendit, nisi absconditur: beneficium in acta non mitto 3 Quidni 7 ego illi

non sum indicaturus me dedisse, quum inter prima

mana sibi desera natura negatis.

Nam necessarii Mitae usus ea sunt qui ead sustentandam vitam necessaria aut sunt, aut esse videntur, ut ci hus

primum, dein tectum et vestes. Deliae Arcesilai liberalitate quae OP. antiquos celehrata fuit cf. Diog. L. I. l. Ctesibius aut Apelles, sacculo Invento ab anu ei serviente, dixit: me Amissiliat itidus παιγνιον,

est.

Dabis. omnium codd. et edd. Ie-etio , quam Muretus omiserat. Quum hene intelligi possit, non video, cur non abesse liceat, si per codd. liceret. Sed Mideri benescisse. Benefici h minis famam magis aucuparis quam beneficentiae voluptatem. Videri ma vis quam esse. Quod sapientiae omnino repugnist, quippe quae hoc

lemma Prae se ferat esse quam Mideri.

Vt Aeschyleus Amphiaraus ου γὰρ δοκεῖυ δικαιος , ἁλλ' εἴυαι θέλει. Sept.

ap. Th. Act. IV, Sc. III. Benescium in acta non mitto. I. e.

non publico . non Posteritati trado: in acta mittere Proverbii speciem habet. Quid acta publica si ut, cuique notum est: si quis tameta doceri amplius velit, is adest Lipsivio ad Taciti Annal. IV. Quidni ' ego illi non sum. Sic Gruter. in Cod. Naa. invenit. Era smus r Ouidni ego tui sum indictat. , omisso τω non, et signo interros. Post Quidni. At Muretus ex ingenio dedit: Quid ' ego illi sum in .

SEARCH

MENU NAVIGATION