장음표시 사용
321쪽
nec iriodum noverat. Herculis Liberique vestigia sequens, ac ne ibi quidem resistens, ubi illa defecerant, ad socium honoris sui respexit a dantibus ; tanquam
caelum, quod mente vanissima complectebalia P, teneret, quia Herculi aequabatur. Quid enim illi simile
habebat vesanias adolescens, cui pro virtute erat felix temeritas 3 Hercules nihil sibi vicit : orbem terrarum atra I Sivit, non concupiscendo , sed vindicando. Quid vinceret malorum hostis, bonorum vindex, terrarum marisque pacat Ory At hic a pueritia latro, gentiumque vastator, tam hostium pernicies, quam amicorum, qui summum bonum duceret, terrori esse cunctis
quarumque edd. et Vinceritii Bellov. Spee. hi l. V, ε testi inonio firm:.t.ι:Codex enita diaetarii uon hiιlmit, sed tautummodo habuisse non ιliliat tim ιυριε ν em 1 idebatur Grutero: deinde,igu icatio participii ditatus . ut sit
obso&ffacitis Mialgando , uoudutia coalii muta est. Sunae itaque eritices leges tuentur vulgniam , respuunt editam a Gmn. lectiovem. Proinde re
duxi veterem ieetiovem. laus , quas hic habetur,
Stoae propria etine videtur, eoius lineas primas discisa scimus iam a Prodico ap. Xenos bovi. Memor. Socr.
Ii, at sqq. Deinde et philosophi
et rhetores Hercule tanquam exemplo Praestautissimo usi sunt ud sortitu- diuem . iustitiam , moderationem et prudeutiam praedicandam et commendaudam. Cf. ad Mureae librum de Coia,tantia sapientis. e. 2, 3 i. Si ta- meu , ut histori euva decet. in rem imquiras, nihil uisi sietioueael pergulas
Pictorum ease, facile est reperire, quum Herculis vitain circa i 38o aute Chr. Latchero ad Helo lum iudice tu temputa uullo sere cultu exHolitu, nullisque sere artihus honis literis foeliorentia incidisse e iistet: ideo lue nee Floralen. t.' Iemcures de ι Acadgmis des Lucriρι. tom. VII. p. st sq. nec alii eum Seneea sentieutes audiendi sutit. Ceterum Alexandrum sibi proposuisse Herculem, Bacchum, quem Deum sui geueris auctorem ad-gtiovit, et Persae ad imitandum . et Plutareli. Tom. II, p. 332 ed. Fraucs. de Alexandri latiuua Orat. I exu. eum aliis retulit. Illa deffeceram euucti agnoscunt codd. mss.; et edd. optimae' notae
Orbem terrarum. vindicando. Ulais non hie sublimem de Christo sententiam meminerit: Pertransisti terram bene ciendo. Uuod fortasse non iguo- tum Senoeae fuit, quippe qui cum D. Paulo versari et consui ludinem habere potuit. Vid. nis Paul. Ep.
Iam hostium pernicies, quam amι- corunt. Grui. aniluald vertit, reetum quidem verborum Ordinem esse: lom amicorum pernicies quiam hostium.
At Senecae hunc Ponendi morem sa- miliarem esie docuit P. Fabet lib. I.
322쪽
mortalibus, oblitus, Ia On serocissima tantum, sed ignavissima quoque animalia timeri, ob virus maluin. XIV. Ad propositum nunc revertamur. Beneficium
quod quibuslibet datur, nulli gratum est. Nemo se stabularii aut cauponis hospitem iudicat, nee convivam dantis epulum, ubi dici potest: Quid enim in me contulit 3 Sempe hoc quod in illiina , et vix bene notum sibi, et in illum etiam mimicum ac turpissim timhominem. Numquid enim me dignum iudicavit 7 minime : morbo suo morem gessit. Quod voles gratum esse, rarum eis cet quis patitur sibi imputari 3 Nemo
XIV. Asta. Non temere, non tu omnes effundetida dona. atque, etiamsi inulta simul e si laudantur, ita haec danda , ut nullus uota aliquid sibi peculiata et proprium in hoc credat. Illuc enim pretium Lenelicio. Iudi-eium igitur in beuefaciendo necessa
Mutaurit . qui viantes ipsus Atque animalia eorum excipite ipse locus stabulum. Apuleii tempore parvi aestimati. CL Ei. Metam. P. 56. Oadendov. Cavonis. Caupo est καπηλος, vinum et esculeuta venui habens. Cai- meu Virgilio adscribi solitum , Copa ansam dedit vicis doctis de cauponibus et taberuis cauponariis umbiliose exponendi, quos laudavit Hernsdors. in Poet. Lat. min. Vol. II, P. a 3. Gutemptos autem esse Caupone . e
Hor. Serm. I, 1 , 3a et Λtheu. XlII. p. 566 f. docent.
Mimi m. Ita mutavit Muretas, quum antea legeretur immicum. atque eam coniecturam proba Stephanus Prood. lib. 2. e. 1Ο,e dc 1
que modo legi malle scripsit Lipsius
hae tor. I. ro. Iam vero voculas hasce anιmicias et mimietis a libratiis cou-susas esse Constat: nee hoe loco res dubia est, quiu rectum sit iudicium, mimicum genuinam esse lectiouem. Cui euim ignoratur inimica vilitas P Ipsum adeo adicetum, quocum iaci-situr, tia issimus homo . docet uotide inimico, sed de mimico eritionem esse. - Mimicum. Mimos Romulineuitisuisse dr imata iuqtae seel alia Productos , ut verisimile sit, ad exeius lunt Graecorum, inprimis Doriensium. Constat. Norea autem ridicule age bant aetores, qui et mimi audiobant, nou res gestas sahulia serendo, evita homitium communi Petilas, quis gesticulatione mauuum motuque cor- Poria exprimebant, ita tam ea ut dicta Et selite utiae interPOIIerentur. Argumenta itaque harum sabularum quum ridie uia et obscoena esseut, ni que eurtilitate ol,lectarent, tactum est, ut mimicum quoque ridiculum deno-laret, t tit mimi homi ue De luntriet voluptuosi h.ibereulur. Bene itaque Seneca cum lia Missimo homine eoti iuuxit mianteum. Cf. Ast. de Pia . Phaedro p. 15 sq. et Elehstadii Epist. ad Λstitim P. 16 q. Morbo stara morem gessit . Lipsius iminemor usu του morbus, alias ex
323쪽
haec ita interpretetur, tanquom reducam liberalitalem , et Daenis arctioribus reprimam. Illa vero, inquantum libet, exeat: sed eat, non erret. Licet ita largiri, ut unusquisque, etiam si cum muItis accepit. in Populo se esse non putet; nemo non habeat aliquam familiarem notam, per quam speret Se propius
admissum. Dicat, Accepi idem quod ille, sed ultro. , Accepi quod ille, sed ego intra breve tempus, quum illo diu meruisset. Sunt qui idem habeant: sed non
eisdem verbis datum, non eadem comitate tribuentis. Ille accepit, quum rogasset: ego, quum rogarem. Ille accepit: sed sucile redditurus, sed cuius senectus et
libera orbitas magna promittebat: mihi plus dedit,
nolissimi, emendavit lactionem omnium codd. et edd. nwmbus morem gessit. ut allitteratioueni scilicet cuderet: perperam. - Morbo, i. vitio
et iuveterato allectui, ideoque et Profusioni in epulo d.mdo tu Capitolio, vel in publico: vocem esse stoi mvidebimus ad Epist. Lxin . I . LXXIX.
xu, et locus Cic. Tusc. III, 4 notus est. Lagrange vertit: a nafait qua
Quis potitur sibi impiatarist Sie
omnes codd. et antiquae edd. Quum aineu seusus aliquid requirere videretur verbum, addidit de suo Rud. Age icola eommunia, alius quis Dialgaria. Gruterus putat multu praeces aislle has voces , omissa ab iis, quibussores aligere curae suisset. Lipsius non desiderare se tale quid professus est. Mihi quidem videntur illa; quod istes gratum esse , sinsetili speeiem ferre hic tamen locum riouhabeutis . et e maigine in textum illata esse. Quibus elimi ualis Musus probus est, nec quid quana desiderari puto. Lagrange, de suo aliquid sup
Admissum. Suppl. in familiuritatem et intimam amiciliam. Solemne hoc vocabulum mimitti de una tela.
Vnde saeta haec loquendi formula:
Amisi primae admissionis, amιra Eeeundae admissionis, etc. Sed ego intra breνε temPus.... m.
1 russet. Vnde plus aliquis si hi plaudii ae blanditur. Nam ut suave et iucundum superbo unimo es. multum meruisse , ita inci indissimum et suavissimum etiam ante Promeritum amari, laudari, et beneficio assiet. Qiatim rogarem. Recepi auctore Grutero e codice Naa. eum duobus aliis quidem: ego non rogarem habente . sed cui haec verba super pietaerant: ut velint impetrasse ante totas Precefi: uam ultro datum quominus admittamus. recte iudieat Grui. , saetuti Praecedentia: Meem idem quod illa, sed ultro. Antea: quum rogarer, qua quidem lectio nullis eodd. mas. de- senditur, etsi acute dicium eontiueat. Tanquam ... h. l. idem sonat eum quasi, et ita idem cum eodem mouiti
Libera orbitas. Sic optimi libri et
324쪽
quamvis idem dederit, qui sine spe recipiendi dedit.
4 Quemadmodum meretrix ita inter multos se dividit, ut nemo non aliquod signum familiaris animi serat: ita qui beneficia sua amabilia vult essct , excogitet, quomodo et multi obligentur, et tamen singuli ha heant aliquid, quo se caeteris praeserant. Ego vero beneficiis non obiiciam moras: quae quo plura maios raque suerint, plus usserent laudis. Adsit tamen iudicium ; neque enim cordi esse cuiquam possunt sorte ac temere data. Quare Si quis existimat nos, quum ista praecipimus. benignitatis fines introrsus referre, et illi minus laxum limitem aperire; ne perperam
monitiones nostras Exaudiat. Quam Enim virtutem
magis veneramur 7 cui magis stimulos addimus 3 quibusve tapi convenit haec adhortatio, quam nobis, societatem humani generis sancientibus 2
qui eum Erasmo e lectioni et Golacher ad Mare. Anton. VI, 5s. liberor iam orbitas praeseri, qui 'Pe Iam quo dissolutior orboruni vita ab iis prosectae, qui vocem tibera esset, eo maior fuit heredipetarum non inteIligerent h. l. ; Gmatcrus au- spes. sore ut illi mox moriantur. lem utramque voeem tam I bera quam Crouovius tamen eum Erasmo cepit libero in tanquam supersuam in locum de condendi testamenti liberrem malam abigit. - tibera orbitus . tute, quae parenti tam laxa non sit. Liber est dissolutus, perditus, quam Quemadmodum meretrix, et e. signi sientionem bene probavit Post Laudat hic appositis Lipsius versus. alios Rubnhenius in praes. ad Seliel- quos Ennii esse Putat, Fotus vero Ieri Lexieon Latino-bataviivi. Cicer. v. adnisal Naevio ita Tarentilla ad de Orat. Il. 62 eonvivio liberorum, scribit es. Thesaur. L. R. Stepilanoia ubi liberorum. tanquam alient m , Gean. v. Γοιatim γη Quasi iii choro Linestus delet, Schellerus mutat tu pila Ludens datatim dat se et eom-Ltipereorum. ipse Cicero fragm. '. muuem facit. Alium tenet, alii ad- ιιO3, eonvocata de hortulis in auxi- uictui, alibi manus rit occi, pista, lium, qua iliberatur temtilantorum. ast alii pervellit pedem. Alii dat au- Pro C l. e. 16 libertas in adolescen- nulum spectandiimi labiis Alimis iti-iis. Com. Nepos in Themisti 3 , etc. vocat; eum alio cantat; aluiniisti filii
vide Geonov. obsa. Ill . 4 , p. digito litera . ιips. De heredipetis autem hic agi ar Quam trobi . Stoieis: nam Epico rei
patet: de quibus iam Plaol. in Mi- societatem dioisil. lini, t. ad stia pri-ιito IIl , i 'siteritur : cf. Horat. Set tu. valim comtuoda quidque rei reules.
325쪽
XV. Quid ergo est 3 Quum sit nulla honesta vis
animi, etiamsi a recta voluntate incepit, nisi quam virtutem modus fecit, veto liberalitatem nepotavi.
Tunc iuvat accepisse beneficium , et supinis quidem manibus, ubi illud ratio ad dignos perducit: non quo libet casus et consilii indigens impetus differt: quod ostentare libet, et inscribere sibi. Beneseia tu Vocas, quorum auctorem saleri pudet8 At illa quanto 1
gratiora sunt, quantoque in partem interiorem animi nunquam exitura descendunt, quum delectant cogi
tantem magis . a quo, quam quid acceperis' Crispus Passienus solebat dicere, quorumdam se iudicium malle, quam beneficium : quorumdam beneficium malle, quam iudicium ; et subiiciebat exempla: Malo,
aiebat, divi Augi isti iudicium : malo Claudii benefi-
XV. Anc. Quae superiorit, espiti h. exiuicuit, bleviter nutie repetit et iv. diei uni in dandis mulieribus maxime
eommendat; daulis enim iiii ictoac..eipientem nonnunquam summopere
delectari. Tum coneludit Celspi Pas-',ieni nobilis viri ingeniosum dietum adducendo , et velaudo Iiberalitatem
nepol tiri. Quum sit nulla....heil. Quum virtus Aeeundum Stoico , animi sit liabitus naturae modo atque rationi eou-
aequitur , uullam honestam animi vim, nullum honestum studium animi esse posse, nisi quod rationi conveniat, atque ita virtus fiat. Nemeari. Sic Erasmus tu posteriore editione elidi iussit e vestigiis vetusii eodicis, quum iu priore cabel: Meto liberalitatem ieeum Poliri. Iuvenit postea Grulertis tu eodd. et Colou. . et iure probavit. - δωρο- ιιιrt, i. e. beneficium ei non daudii .ipii illud titirpi iter violaburus sit. Huetus hie adseripserat margini et aia etore beneficii gloriis ri. Sequentia in dicant. Permeram ex nil Gysius. Sed festinanti haec excidisse videu-tur doctissimo praesuli. Temeritat eiuenim henesieli vetat Seneca. Non quo libet. ... d ent. Si e codd. Opt. Erasm. et al. non quod quilibet. Ad sensum, suppl. quod aute non,
Quod ostentare. ... sibi: quo benesi
elo aecepto iactare possis et te dignum sero. Lipsius eepit de dante
beneficia; explicat enim tua , inscrv-bere sibi, se auctorem profiteti: nexu tamen hanc expositionem res iudi ante. Crispus Passientis , t ui Neroni v tritus , Agrippinae ulter maritus: ninoetii iugeuit orisque disetti . Vide
Lises. ad Tueiti Λuuul. XII, et e . Sen. Nat. Quaest. l V praef. Pliii. H. d. XV l, 4, , post med.; Stiet Du. dier. 6. Cluilia I inperatoris suini qui ni ulta donare solebot: paretor fuit attia, sed dedit Pludeuter.
326쪽
3 cium. Ego vero nullius puto expetendum esse bena-ficium , cuius vile iudicium est. Quid ergo Τ Non erat accipiendum a Claudio quod dabatur7 Erat: sed sicut a Fortuna, quam scires statim posse malam fieri. Quid ergo ista inter se mixta dividimus8 Non est beneficium, cui deest pars optima, datum esse iudicio. Alioquin
pecunia ingens si non ratione, nec recta voluntate donata est, non magis beneficium est, quam thesaurus. Multa sunt autem, quae oportet accipere, ne debere.
t . Quem sorte inveneri , Π --Nae pro iis oblisari..t nemini nisi fortuna. debueri.
327쪽
328쪽
Assumit et repetit alterum membrum , Quemadmodum Benesi eis danda st Varia dat praecepta : ut Libenter, Cilo, Sine dubitatione. Quaedam Palam , quaedam in Secreto. Seu omnia tamen sine sUerbia, aut iactatione. Deinde , Quae nocitura , non dare, nec si pelam: non item Tumia , et infamiae futura. Denique Personae aestimandviis', et qui dat, et qui acc*it: ut decora sint utrique. Pars altera Idri, lase acc*iens quomodo se gerat y Aquibus capiat, et quomodo i imyrimis Grate. Ex occasione, quid faciat ingratos, Suerbia , Avaritia, In idia. Pluribus deinde de
Gratitudine, eamque constare Doluntate, ubi res descit.... LlPs.
329쪽
I. Inspiciamus, Liberalis, virorum optime, id quod
ex priore parte adhuc superest. Quemadmodum dandum sit beneficium e cuius rei expeditissimam videor monstraturus viam. Sic demus , quomodo vellemus accipere: ante omnia libenter, cito, sine ulla dubitatione. Ingratum est beneficium, quod diu inter manus dantis haesit, quod quis aegre dimittere visus est, et sic, tanquam sibi eriperet. Etiamsi quid morae intervenit, evitemus omni modo, ne deliberasse vi-dgamur. Proximus est a negante, qui dubitavit, nul-a
I. A c. Pergit docere, quod in primi libri fine iam tractavit, quem admodum bene fiet a danda sint; et dari ilibet libenter, cito, sine ulla dubitatioue, imo antequam aliquis te rogaverit. Quod susius Persequitur; dilaeus nihil saepe iniucundius viro qui vitiles animos habet, quam L
Eae ρriore parte. Nempe ex parte .utecedente . quae a capite'. g. 3
uxque ad suem libri I pertinuit.. Fatallimam, quam nee nostri Ethlees doctores, inprimis
Rant eiusque asseelae repudiant, ut necessarie consentaneam priucipio
EMilemtis omni modo ne deIιberasse υideamur. H. e. videamur non Do luisse rem optatam continuo Prae-atare, minime Tero uoluisse. au ambiguam voluntateui habuisse. Hoximus est a neganis. Exquisilior haee lectio apparet in bonis eodd. mss. Erasmus aliique Proximus estatilem negant
330쪽
DE BENEPlli HS lamqtie iniit gratiam. Nam quum in beneficio iucundissima sit tribuentis voluntas ; qui nolentem se tribuisse ipsa cunctatione testatus est, non dedit, sed 3 adversus ducentem male retinuit. Multi autem sunt, quos libet ales facit frontis infirmitas. Gratissima sunt beneficia parata, facilia et occurrentia, ubi nulla mora suit, nisi in accipientis verecundia. Optimum est, antecedere desiderium cuiusque : proximum, sequi: illud melius , occupare antequam rogemur ; quia
Iniit gratiam Cod. Nax. aliiqne honi eodd. suadent. non quod Eras- nus habuit, meretur g. -Νtillamque Sraliam. Imo dolorem et dilina , dum deliberat, assert. lps Nostee infra, cap. 5: Nihil aeque amarum quam diti Pendere. Aequiora quidam animo ferunt Priaecidi spem suam quam trahi. Qitid ρ tu non intelligis tantum te gratiae demerst , quantum morae adiicis p Inde illae voces quas ingenuus dolor exprimit: e. ιi quid Deis. et Nihil est tanti. Malo iam neges. Cf. ei Nar iat. lib. VI, epigra in m. xv I. in Phoebum .euius is linis est: Iam Dogo, Phylli. nega. Idem, lib. VII, epigr. XLIl :Primum est , ut Praestes , si quid te . Cinna , rogabo: Illud deinde sequeas. ut esto. Cmnia , neges. Diligo praestantem . non odi, Cinna , negantem. Sed tu nee Praestas , nec cito, Cinua,
Adseeratia diacentem. Moventem ad beneficia voluntatem. Male relinuit. I. nimis diu ea te nuit. Geui erus tamen eum Lipsio
Nannium Miseellan. IV. 22 in Gr. teri Lampad. criti Vol. I, p. I 286 sq. Horati Ep. I. ro, 48 explieantem se inquuntur, desumptam putantes hane
locutionem a eomtea Graecorum sal
latione, quam κορδακα nppellabant. ex Aristoph. Nit h. b. io , SSS, ed. Brianeh. satis nota: in qua praesultor funem ducit, quem alii eodem lane apprehenso praeeuntem seqriuntur. Frontis infirmitas. Dudor negandi.
Nam quum frons Plin. H. N. II. 5 iri,titiae . hi hiritatis, elementiae
ideoque pudoris sit index, quumque firma sons ni'. Senecam de Tranq. Au. e. 4, 2 occurrat: recte Quintil. ia, S, 4 imbetalla frons et nostro in firmitas Irontis diei potuit. Laudat hune loeum ls. Ca au bonus, ad Pheo Phrast. .liaraei. P. t Saedit. Fischer. Parata, fatalia et oectirrentia. Sic eod. Nax. aliique optimi eodd. et edd. o P. Grui. et Gron. At Era intis aliique facile μοι mentia. Fntile e tinterdum irromptum , nulla dissicultate paratum. Haec responde ut superioribus illis: libenter, rato, sine ulla dubitali ur. Vbi nulla mora fuit, nisi. Sie cod. N aE. euin aliis honis e d. At Erasin. Pitieianus et Vincentius Bellov. lX, Io Speet. hist. nulla interoenit mora. os concurrat. Concurrit os, quum turbato per pudorem et quemcumque aestum an mi sanguine, oris musculi invitis etiam trahuntur et quasi convelluntur, ut nuctuum eoneurretiliun