장음표시 사용
301쪽
DE nENEFICIIS vel accipiunt beneficia. Iuvenes: quia non debet beneficiorum memoria senescere. Virgines: quia in Or- rupta sunt. et Sincera, et Omnibus sancta, in quibus nihil osso alligati docet, nec adscripti; solutis itaque tunicis utuntur: pollucidis autem, quia beneficia con-c spici volunt. Sit aliquis usque eo Graecis emancipatus, ut haec dicat necessa Pia: nemo tamen erit, qui etiam illud ad rem iudicet pertinere, quae nomina illis Hesiodus imposuerit. Aglai an maximam natu appellavit, inediam Euphrosynen , tertiam Thalia n. Horum nominum interpretationem, et prout cuique Visum est, deflectit, ot ad rationem aliquam conatur perducere: quum Hesiodus puellis suis, quod voluit, nomen im . - Posuerit. Itaque Homerus uni mutavit, Pasithean
Quia incorrui'to.... aucta. . . I. e.
qui omnes a quaeumque Corporis animique Iahe atque maenia liberae nihil liabent i a se vitieuli euiuslihet. Voces ibi quibus non separandae fiun sed iungeudae cum voce omnibus, Milieet virginibus his. Lipsius ad Destes referre maluit. quia beneficia cons Pici mirant. Hoetiis margini editio itis qua utebatur, adscripserat: tempe qui accipiunt, non qui dant. At speetant haec lati ine ad virgines, quae volunt ut benesteia magui aesti
Adserinti. Sic omnes sere codil. MM. et edd. sensus est obligati, adeo. que sormulis concepti, coacti. Erasmi editio tertia habe astricii, quod etiam Draetulit Mitschetliel, ad Horat. Carm. l, 3o. 6. Doctius tamen est illud, quod cum Gron. Luemur. Dea.lscriptus pro obligatus, mancipa
Vt haee dicet neeesssaria. l. e. lias explicationes allegorieas ad rem u huam necessario pertiuere. Interpretationem. Sc. allegoricam.
Deseetit. Supple quisque. Quum... qtiod Moluit, ete. Sequitur in his Seneca opiniovem iam Herodoto lΙ, ,3. ut verisimile fit. Pr hatam Homerum et Hesiodum
ἐ-vυμίας Cete. Sed loeus iste Herodoti Criticis reeentioribus dissentiendi de sensu verborum istorum ansam Pruebuit, aliis quippe Hexi dum versibus tantiam lueogoniam, quam condi inin invenisset, expressisse, aliis coudidisse conteudentibus. Cf. Volsii Prologoni. Ad Hcimer. . LlV. Itaque Homermas uni mula it. Nempe utit Gratiae mulauit nomen Il. lib. XIV, v S. 267. MOrpbe . ficia Somno uxorem dedit eMn Iuno. Εustaeh. ad Ilom. lib. I, de gratia . qua
gitat. Sequitur Homerum StatiuA. et Nostras V. Cl. de Chut ubriand . imitatus est iu elegantissimi operis Les JIart=πs, lib. X v II init. Seneca putasse videtur, i ny ibologiae unum systema inter Graecos semper obli-
302쪽
Vestales non esse. Inveniam alium poetam. apud quem praecingantur et spissis num Phrygianis prodeant. Ergo et Mercurius una stat: non quia beneficia ratio commendat vel oratio, sed quia pictori ita visum est.
Chrysippus quoque, Penes quem subtile illud acu - s
nuisse, quum tamen verisimillimum sit, vel ex hae Gratiarum historia sabulari, et s3stemata haec non eadem tibiquε nee semper suisse, et pluribus locis diversisqne nominibus Ra rentibusqtie so ruis e cultasque esse Gratias. Qieterum pcietis libertatem in iis diis, qui solemni religione non
esserit sacrati. varie tractandis, esse Uncessam . nem risitas iverit.
Alium Poetam. Quis alitis ille poeta sit . ignoramus. Diad quem praecingantur. Atqni omnes fere Gratias di eunt sine cingulis fuisse. Horat. Carm. lib. I, Od. xxx, vs. 5 et fi: Solutis Graιiae
Spissis stiro Phrygianis. Sc. ve stibu , quas Virgil. Aen. III. 483 picturatas aura subtemine , xl. 77s ubi est Heyne V. S. . ainus Cri-syames . et norat. l V Carm. s. I ati m Mestibias illitum nppellat. Haec stamini an hiemen aureum, fila aurea intexendi, henet eas nurens ac lamellas inserendi staminibus eum subtemine ratio in Phrygia inventa est: unde opus Plirygioni lim et textores Phrygiones. Simplicitatem itaque poeta ille reliquerat onerans Gratiam vestibus . tam pretiosis barbarisque. Turnebus tamen. Lipsio aliisque assentienti hiis, quum diversam lectionem Phryxianis et apud Plin. Nat. His l. VIII, 48 oh via in praetulisset, de villosa veste, M Irise , ideoque de crassa interpretari maluit: Praeiverat iam Erasmus ex Parte.
Meretiritis tina sint. Horat. Carnain.
lih. I. Od. xxx : Fer icitia tecum Puer et restitis Gratiae zonis Properentque Ny miihiae Et mirum comis sine te L. Denta a Mercuriusque. Ra ιο commendat Dei oratio. Stepraestant omnes codd. MM. et edd. ante Muretum . qui διτταγραριαν hic suspicatis. Pro lubitu suo se ilicet. seribi iussit: commendat oratio . V .culis Mel ratio expunctis. Pineianus emendaverat rauci commendat, re- ieetis voculis Dei oratio. v. Mureli
Lampade crit. Vol. II. p. 134s . Gruterus cum Lipsio et Cron. Muretiam sequuti sunt. Equidem nullam cara sam reperi. cur e d. relii quemn, quum et ratio et oratio Mercurio pro priae sint. CL Horat. Carmin. I, 1 . Sed quia μιetori. . . est. At is non e praeceptis Stoae Gi atias ut beneficio. ri a deas allegorirantis, sed artis suae, quae iussit, ut deo deam iungeret eum comtuendantem , Pluxisse videri debet. Speet:uit autem lia. c ad morem artisicum antiquorum , deas allegotiens diis lieroth usque significanter addendi, e. e. victoriolas, genios, gratias, mane in vulgus notum. Gratias cum Mercurio cotis lasse veteres , ut eius orationi blandimenta Parare ut, monuit quoque Pliit arch.
303쪽
quid in censu in detulerunt: proximus enim poeta suum illa ferre nomen iubet. Hoc ut scias ita esse, ecce Thalia, de qua quum maxime agitur, apud Hesiodum Charis est, apud Homerum Musa. IV. Sed ne faciam, quod reprehendo, Omnia ista ,
quae ita extra rem sunt, ut nec cirCq rem quidem
sint, relinquam. Tu modo nos tuere, si quis mihi obiiciet, quod Chi γsippum in ordinem coegerim, magnum mehercule virum, Sed tamen Graecum, cuius
a Cronovio de pecunia veteri IV , . P. z6O probatus. Antea apud Erasmum erat aliquid. Recte habent
e silentia: In censum del. i. e. ut verum iu rnedium altuleruuli fier- Us nomenclatores domi uis suis nomina civium suggerentiis imitati. me iat. . . Hesiod. Theogon. so . Charis. Graecum Gratiae Itomen. Homerum Musa. Apud Homerum non occurrit, sed ap. Hesiod. Theog.
77, si modo Hesiodi sunt versus, Musa huius nominis: sed Il. σ, 3s Nereis : nec novisse poterat Thaliam Musam , quippe quae Comoediae Praeesse dicebatur, quod tamen, egregie observante C. Reynio opusc.
LIV et LXI f.ictum non est. Vn
tantum loco ap. Homer . OdySS. cosso novenarius Musarum numeruS
Ccurrit. qui Hertiti memoriam obsa. ad Π., a princi p. figit, etsi lauda
IV. Ans. Exeta at se quod Chrysippum utinis vehementer sorte agitaverit de Gratiis disserentem; et, quum beneficia explicare debuisset
quomodo conserenda , reserenda, circa mythologicas tritus acumen et tempus disPerdetalem.
Quod Chr)simum in ordinem coeger im. I. Castigaverim. Apud Livium . Senecitui, Pliuium iuuiorem aliosque Olivia haee loquendi formula est, a militia haud dubie ducta. Sed tamen Graecum. Ciceronis iam tem Hore macula levitatis Graecis ad . haesit et ineptiarum: es. Cic. de orni. II, 4. Iuvenalis meliorem de iis
sententiam aevi sui expressisse 'utandus est, quum Graeciam menda
cem Sat. X, 174 appellat, ut caetera satis uola omittam. Ipse adeo Polybius VI, 56, i 3 sq. levitiatem Grae-
dum caruisse gravitate philosopho ulique diguissima. et nimiam lin- huisse argutandi cupiditatem hinc patet. Αhreptus eo fuisse videtur et polrgraphia Diog. Laert. VII, ι82 memorata. et εtudio Poctarum, quorum sententiis verbisque opera sua DPPlevisse iusimulahatur ab adversariis: es. Valeken. Diatribe P. 28, 29. Nec istam Licet iam . a nostro I. 4 ullatam, aliunde quum a polita quoda in in librum suum transititisse Fidetur , quem scimus ab eius adversario Λpollodoro incusatum laut Pere compilasse aliorum scrinia ut, si tollantur aliena, vacita illi chartu re linquatur. Cf. Diog. Laert. l. l. Sed ne simus itii liaiores iusto in liunc heroein Stoae, impediunt laudes testium locupleti iam , Ciceronis aliorum Ili .
qui prudentibus eum scriptis suis
304쪽
catur: etiam quum agere aliquid videtur, Pungit. non 2 Periarat. Hoc vero quod acumen est 3 De beneficiis
dicendum est, et ordinanda res, quae maxime SOCietatem humanam alligat: danda lex vitae, ne sub specie benignitatis inconsulta facilitas placeat; ne libe
ralitatem, quam nec deesse Oportet, nec superfluere, 3 haec ipsa observatio restringat, dum temperat: docendi sunt libenter accipere, libenter reddere, et magnum ipsi S certamen proponere, eos quibus obligati sunt, re animoque non tantum aequare, Sed vincere: quia, qui reserve gratiam debet, nunquam
Consequitur, nisi praecessit; hi docendi sunt nihil 4 imputare: illi plus debere. Ad hanc honestissimum
contentionem, beneficiis beneficia vincendi, sic nos ud hortatur Clirysippus, ut dicat verendum esse, ne quia Charites Iovis filiae sunt, parum se grate gerere Sa
porticum fulsisse memorant. Vide Diogeii. Lauri. VII, 183ihi I. Menag.
Etiam quum agere. etc. Huetus margini adscripserat: nitela te, Stu diose . data opera tra lare. Puugit, non perforat. Gallic. Ilesletire et ne Peraetre Pas. Hoc Dero quod actamen est y H. e. ,
qtiam miserabilis ingenii suhtilitas. sunt. Quibus debent aliquid ; quibuscum vinculum quod dum chatitutis et reserendae grutiae est. Cicer. ad Famil. lih. VI: Dolabellam antea tantummodo diligebam;
obligatus ei nihil eram .... nunc tantosum deseinctus eius benescio, til ne
mini Plus debeam. Idem Ois. lib. I. cap. 58 : Patria et Parentes cuius benefetis obligati stinatis Re animoque. Duo h. l. distinguit,
quae accuratissime secernenda suut,
Denipe ivi id datum suerit et quo aut-mo. Nagna enim aliquando prave et ingratiis donatitur, ita ut Parum
grata accipientibus si ut: parva tam lihev ter osseruntur, ut Sulum Peruplaceunt. Nisi Praeces se. Η. e. ni,i plus gratiae referat quam beneficii accepit. Purtim se grate gerere , OacΓιlagium sit. Ita codex Na1.: sicque Mu- retus Var. Lecti. XIl, a quum in vett. libris iuvenisset Parum stac a te, eme idavit: P. se graιe g. Erasnriis in priore editione dederat: Putem uacerte Paryiam in genere sucrilegitim :sed postea inveniens in collice tia, .
logium et tum, etc. placuit sibi iu
liac divinatione : ut Piacemias conινα Patrem gerere sacril. , st.... Itaque R
docta marginali nota uos liberat cod.
305쪽
crilegium sit, et iam bellis puellis sat iniuria. Tu me Kaliquid eorum doce, per quae beneficentior, gratior
que adversus bene merentes fiam , per quae obligantium, obligator uinque animi certent, ut qui praestiterint, obliviscantur; pertinax sit memoria debentium. Istae vero ineptiae Poetis relinquantur, quibus aures oblectare propositum est, et dulcem sabulam nectere. At qui ingenia sanare, et fidem in rebus humanis re- ntinere , memoriam ossiciorum ingerere animis volunt, serio loquantur, et magnis viribus agant: nisi sorte existimas, levi ac sabuloso sermone, et anilibus argu
mentis, prohiberi posse rem perniciosissimam, beneficiorum novas tabulas. V. Sed quemadmodum supervacua transcurram , ita exponam necesse est, hoc Primum nobis esse discendum , quid accepto beneficio debeamus. Debere
enim dicit se a Irus pecuniam quam accepit, aliuS COusulatum, allus sacerdotium, alius provinciam. Ista autem sunt meritorum signa, non merita. Non potestheneficium manu tangi: res animo geritur. Multum a
Tu.... doce. Huetus adscripserat:
Oblis ascantur. vetus monitum, et
quod Chilotii sunt e septem sapien- tibvs tribuitur; eius Domine Ausonius p. rέ9 bip. ita versibus compreheudit: Tu bene si quid fetas,
non meminisse Ias est: Quae benefa
Benesciorum noMas ta las. Lamiude a Solone notae sunt irae novae tabulae, quae veteribus debitis vel Prorsus vel parte expunctis, in Aliti initatis Rehiis'iihi. in xiovum ordinem redigendi lieri interdum so .lebant. Hinc pro Ohlivione h. l. usurpatur. CL Ernesti Clav. Cie. s. v. Trinbuta , Sall. hul. Cat. c. 2I. V. Anc. Vsque ad eaput XI dise erit de eo , quod accepto heneficio debenmus, et quid beneficium sit. In hoc vero capite peculiariter de hoc disseritur. quod ad mentem dantis
beneficium resereiadum sit, et illiod haec res animo geratur. Quod esse vero . vel ex hoc patet quod benescium. etiam re quae beneficii materia est ablata. Derstet ac moueat. Tum comparatio ex civica et militaribus donis. Res animo geritur. Egregie Cronov. sic legendum sirusit, codice NnΣ. dante, nati m liangiles animo g. Ex illo corrupis ias, ait G. , vulgatae
edd. et alii libri seu secerunt, quum debuisseut res. Ulcus addit vleeri
306쪽
interest inter materiam bene sicli, et beneficiunt; itaque
nec aurum, nec argentum, nec quidquam eorum quae
a proximis accipiuntur, beneficium est, sed ipsa tribuentis voluntas; imperiti autem id, quod oculis incurrit, et quod traditur possideturque, solum notant: contra, illud quod in re carum atque Pretiosum est, a parvi pendunt. Haec quae tenemus, quae adspicimus, in quibus cupiditas nostra haeret, Caduca sunt; nu- ferre ea nobis et sortuna, et iniuria potest: beneficium vero, etiam amisso eo quod datum est, durat. Est enim recte iactum, quod irritum nulla vis efficit. Amicum a piratis redemi: hunc alius hostis excepit, et in carcerem condidit; non beneficium, sed usum he- nescii mei sustulit. Ex naufragio alicui raptos, vel ex
qui solo animo eernitur habet. Res animo geritur. l. e. Gronovit verbis ut utat , in beneficiendor vel tota res beneficii geritur animo. De mente volui tuleque. qua heu lietum datur. sermo est, non de materia. signo beneficii. A proximis. ita pol. tres. Cod ex nutem Naz. quae Proximis. In Pr i mis Omnes codd. Grui. conspirant. Moditis Ll,. 29 Novantiquarum lecta.
in Gruleti Lampad. Crit. Vol. V , P. 9 iu membratiis invenerat: quas
Pr aemis i. e. ab amicis cognatisve, Iii enim tuli a beneficia dare soletit. Iam quum voculii a multis eodd. de is sit, et a Proximis s. νν ximis otiosum, P in eugia cassum videretur; Lipsius ΛIoditis et Gruterus , adeoque ipse Gron. locum Pro ccirru Ptum lia hia re. Modiu qtiae pro Aeniis , Lipsin Crono vi usque yro summι praeliale runt divitiando. viruinque. et viil sata et Lipsiana lectio, bene stare Potest: ut sit serasus vulgatae: n Oix
id quod ah amicis cognati .ve datur.
beneficium est: huius vero, munera vel summa. Causa antem vulgatam deserendi nulla subest. Est enim recte fetum. Cicero de Oille. l. 3. 4 ed. Heusing. Persectum, ait, osticium rectum opinor, vocemus, quod Graeei vocant. Op- Ponitur commvue ossicium , τόκυν μεσον, ossicium medium. Recte iactus. κατορθωματα a virtutihus ipsis proficiscuntur. ab iisque praescri-huiatiar; quod aliter lieti Putabant biolei in ossicio medio. Recte saeta sunt itaque virtutum sui elicines, ut a Pere . iusta agere. Κατοαθωματα δ' ἱλαι τα κατ' ut nν εν γηματα , Otovτὸ φρονεῖν , το δικαιοπραγεῖν.) Haec et similia hunt sola tu potestate nostra sita, τα n v, quae nulla vis e si eit irrita: de quibus egit Siciliae iis E l. filli. lib. li, cap. 8: Coll. ll, 7 , D. 159 ed. nc ren. IV a beneste iam , ,ed usum benef-cra meι stιstulit. Non impedit quin he..ue secerim , sed vetat ne ille meo be- icticio utatui, litiatur, cui Leue iaci,
307쪽
Ι .l B. I , CAP. 5 3 os ii seudio liberos reddidi: hos vel morbus . vel aliqua
fortuita iniuria eripuit: manet etiam sine illis, quod in illis datum est. Omnia itaque, quae salsum bene- Isicii nomen usurpant, ministeria Sunt, per quae Se voluntas amica explicat. Hoc quoque in aliis rebus eveni l. aliubi sit species rei, aliubi ipsa res. Imperator alii luem torquibus, murali. et civica donat: quid
habet per se corona pretiosum 7 quid pi aetexta3 quid fasces 7 quid tribunal et currus 3 nihiI horum honor est, sed honoris insigne. Sic non est beneficium id quod sub oculos venit. sed beneficii vestigium et nota. VI. Quid est ergo beneficium 8 Benevola actio tribuens gaudium, cupiensque tribuendo, in id quod
sucit prona, et sponte sua Parata. Itaque non quid fiat, aut quid detur, reseri, sed qua mente: quia be- Delictu in non in eo quod sit nut datur. consistit, sed
omnia Daque, etc. Illu, utat tiro beneficiis ipsis habentur, materia
tantummodo eorum sunt . ideoque nomen heneficiorum mentiuntur. Sic sat Pe nubem pro lunone ami lectun-tiir imperiti, cerimonias, ritus eu lumqtie pro ipsa colunt religione. et quod ii os dicimus. formam pro re ipsa susν ieiunt. Μυrati suppl. corona, siciat et mox ante To eruicia, quoil De litenter apud omnes occurrit. Corona murali ii exornabantur qui Primi in urbe expu- suanda murum ascendi Asent. Liv.
ribus dietat Oribusque ius fuit
ante se praesei ie. Claudian. III Consul. Honor. Ull. i: Te tia Romulei sumant exordia fiasees ἰ mox sile: Im-toria lictor Ambiat, et Lia ιιιι e ν deaul ad sternia a Ctistes. Currus. 'i iumphantiu in uetus'i'. VI. ΛΑΟ. Desiuitur beneficium : et rursus, sed expresse magis, discri- meti in tet rem et abi inti in Prosertur. Renmola. Notanda haec vox in Armaeatin desiuitione. Num heii evelle prius est quam hene facere, et qui heuevoliis agi l. belae iacit. . cxane potuisset iii his duobus vocabul. bene ola actio subbistere. Nam quae acquuntur explicaut potius quam delini uut , et e pliora hiis verbis sponto ac necessario dcntiunt.
308쪽
m BEMI IOIS a iii ipso datatis aut suci uiuis animo. Magnum aute in Use iniec ista discrimen, vel cx hoc intelligas licet, quod heneficilina utique bonum est: id autem quod sit, aut datur, nec bonum, nec malum est. Animus est, qui parva extollit, sordida illustrat, magna et in pretio habita dehonestat: ipsa, quae appetuntiar, neutram naturam habent, nec boni, nec mali; resert, quo ille, rector impellat, a quo larma datur rebus. Non est ergo beneficium ipsum, quod numeratur, aut traditur; sicut nec in victimis quidem, licet Opimae sint, au-POque praesul geunt, deorum est honos; sed pia ac recla voluntate venerantium. Itaque boni etiam sarro ac sitilla religiosi sunt; mali rursus non effugiunt im-
309쪽
Ρieta luin, quamvis aras sanguine mulio cruentaverint.
VII. Si beneficiti in rebus . non ipsa benefacietidi
voluntate consisterent; eo inviora eSsent, quo maiora sunt, quae accipimus. id autem salsu in est; nonnunquam magis nos obligat, qui dedit pavva magnifice: qui regum aequavit opes animo: qui exiguum tribuit, sed libenter: qui Pauperlatis suae oblitus est, dum
meam respicit: qui non Voluntatem tantum iuvandi habuit, sed cupidi alem: iiiii accipere se putavit hcnescium, quum daret: illii dedit tanqUum recepturus, recepit tanquaui non dedisset: qui occasionem , qua prodesset, et occupavit et quaesivit. Contra ingrata a sunt. ut dixi licet re ac specie magna videantur, quae durali aut extorquet 1 tiar. v ut excidunt, multoque gra
ius venit, quod sucili, qua ini ini Od Pleua uianu datur:
praeliarunt Muretvs Var. Leelt. Xu, I, Gruterus, Lipsius et Grono v. Est pullis genititi Erasmus liabel Drrems sicilia . quod equidem praxiarrem, nisi seirem, dissicilis in leetionis diis iudicatioue es,e Plerumque Praeserenda, eui Senecam obsoletus voces1,ou frequen-- conatati Culeriaua Dei sietiles oe reuut ap. ri oporti I v. l . b: FietiIiavis ore, ere Dina Aam aurea templa; et sietilis Iupitae et Hereules a Tarq. Praseo faeli meruiseantur Plinio XIV, XXXu. ιa, etc. Vil. Λ sto. Pergi in demonstraudo non ex te data aut iacta . sed dantis alit saetentia animo, beneficium eonsistere. Et hoc argvineato iam utitur, quod non eo maiora sint benefieta.
quo nisiora Durat quae accipimus. μωαinquam magis e c. Eamdein
sententiam prompsit Aristot. de M ribus 1V, a vied ., et quia rixilosophus uolit Exempla habes apud Λel. V. H. l. 3a et alia apud Plutareh. iu Artaxerxe. Egregrum exemplum est apud Evangel. Marc. XII, 41-έέLueam , X l , a-4 , de vidua. Mne
lectio est. gutivam tamen praestat Vincentius Bellovae. L l. Erasmus quoque istiui . et elegans est lectio. Sed nisi dedit henescia tauquum recepturus. Iibenti animo id facete solet: negativa itaque abesse recte potest. Egregie observiat Grou. . MCeipienda haee νerba Esfian au eL mul. pleuam sed ex more vulgi. OccupaMil. Praevenit. praevertit. Excidunt. Eat quod e. a. dixit. M a ne ciente mcepit. DPs. - Similia habet Plutarin. de vitioso ptiuore e. , Vol. X . p. x7t Opp. I uuen. Grainua. Ponderis magni esse videtur. h. e. niatiis, pretiosius , lieet in se vile ne Parvum. meiti et plina m-u. Facilis ea est munus, quae statim et eomiter dat muuuscula; plena haee quae niuila et magua simul praebet.
310쪽
DE BENEFICli Sexigiliani est quod in me contulit, sed amplius non
potuit. At hic quod dedit, magnum est: sed dubitavit. sed distulit, sed quum daret, gemuit, Sed Superbe dedit. sed circumtulit, et placere ei, cui praestabat. noluit; ambitioni dedit, ii Oia mihi. VIII. Socrati quum multa multi pro suis quisque facultatibus osterrent, Aeschines pauper auditor, Niliit inquit, dignum tu, quod dare cibi possim . invenio,
et hoc uno modo pauperem me esse sentio. Itaque
dono tibi quod unum liabeo, Me ipsum. Hoc munus rogo qualecuinque est, boni consulas, cogitesque alios, quum multum tibi darent, plus sibi reliquisse. a Cui Socrates: Quidni tu, inquit, mihi magnum munus dederis, nisi sorte parvo te aestimas Habebo itaque curae, ut te meliorem tibi reddam quam accepi.
I icit Aeschines hoc munere Alcibiadis parem divitiis
VIII. Aas. Dicis approbat Aeschinis. qui quum Pnu Perrimus esset, Soerati ae ipsum obtulit. Socrati. . . ete. Vincent. Bellovae. in Sprevio hist. IV . 9a memoriter e nostro haee sie attulit: Socrati quum ceteri direptilι 'lura errent, Aesche
nes Pauster se solum obrutit. dicens. Et e. -- , rati, et C. Mem narrat Diog.
ex iis. qui magistri doctrinam fidelissime tenuerunt: Platonis et Xenophontis imitator plures Dialogos scripsit, qui hus tituli hi fuerunt Alei-hiadea. Aspasia. Draeon, EryCia,
Phaedon. Polyaenus, 'alamnus. Axio chuua quoque ei uitiuuut, quod Platonis quidam esse volunt. Ceterum si plura seire voles de hoe Aesehine. es. Brilli heri Hi t. erit. Plialos. vol. I, P. b 4. qui recte monet, Senecninhaee ornas e, quandoquidem constet. De ah Alcibiade quidem munera aecepisse Socratem. Sed saepius inmvidimus, Senecam in iis quae ad hi- loriam spectant, non satis cautomegisse eriticum. Et me tino modo. Paupertatem Suum aequo animo tulerat: nuu quum Meratis diseiplina uti se non Posse putaret, nisi munus asserret, egestatem sensit. De eius Paupertaternuui sunt veteres, e. c. Diag. Laert. l. l. Ateibiadia. Viri huius eeleberrimi ingevium, mores, militarem famavi nemo non novit, qui antiqui talis uon omnino ignarus est. Sed et Miendo in elati simis hunc natalibus ortum, et divitias pro tempore et Patria Propemodum tinniensas liabui,be.