장음표시 사용
231쪽
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
Tit. XI. De Die Sancto Paschae, usque ad Festum Tr nitatis.
Pro die Paschae Resurrectionis , ejusque Octava.
I. Gavant. pag. a ID. col. I. num. I. C kbrMur semper in Dominica , ex auctoritate
S. Puri, Oc.ὶ Hildemarus in suo Commentario Regulae s. Benedicti, et t. ab Edmundo Martene in suo pariter commentario, in Cap. 3. dictae Regulae , asseruit , quia Pasiba antiquitus in Ecilista quartadecima δε-
is cιlebrabatur, quamnque die occurrerat, quem Ritum M. PP. in Niciura Sy do pr h. erant, constituuntes non fol.m Lunam P
Fhalem, O Mensem in atrare, sed etiam in die Resurrectionis Domiηica observarer haec 1 iidemarus, qui tamen hinuetuatur ut optimὶ observat Marteiae ) in eo, quod adstruit, Luna quartadecima, quacumque accidit let die, antiquam Ecclesiam Glebra se Pistha. Nam multo aut e Synodum Nicaenam aliter decreverat Victor Romanus Pontifex , ut mox i ta videbimus, coacto Romae Concilioeiadversus Asianos , qui a communi Ecclesia consuetudine discesserant.
II. Gavant. eodem num. I. item ex Deis
erato Pii, m. Verissimum est. quod S. Pio Pontifici I. qui anno Domini I 4 I. E elesiam Christianiam regen tonus suscepit, tribuitur Decretum de celebrando Passiate die Dominico ; sed Epistolam Decretalem Pii, ex qua id conjicitur, veluti supposistitiam, viri eruditi rejiciunt. Praeterea, quamvis Decretum illud a Pio editum esse, legatur in Chronico Eusebii his vel bis: Eamitum est a Pio, ut Resarrιctio Dominica, die mi. nis celehetur , quod a pluribus
tamen Pontaeus in notis testatur , illa verisba non reperiri in MSS. Codicibus Chroniel Eusebiani, ideoque censet ex cyrenitus abradi debere , clara praesertim ex ipsemet E sebio supra a nobis citato perspicuum fit, morem celebrandi Pascha die Dominico ab ipsis Apostolis emanasse; Quare Iosephus lig. r in nova editione Chroni et Eusebii,
Mictoris, ctc. Certi uinium est victorem Pontificem Romanae Ecclesiae loeundo labente Seculo, congregasse in Urbe Synodum, in qua sanctium est , non decima quarta L na primi mensis , sed Dominica post Lu
nam det mam quartam occurrente, Palcha
esse celebrandum, iuxta Sanctorum Petri MPauli traditi inem , iit seribit Eusebitis lib. s. cap. 23. idque sub poena excommunita tionis , reclamantibus licet Asianis, maxumh Polyetate Ephesino Episcopo. Quod
praegictae Romanae Synodo adtiterint quatuordecim hi copi , tradit Auctor L ialli Synodiei, quos inter viri doctissimi Bar nius, Binius . Labbaeus numerant The philum Caesariensem, quamvis id a Pagio, Tillemolitio, aliisque net ciuia Vertim men est, quod idem Theophilus , fretus auctoritate Victoris Romani Pontifi is, Concilium Caesareae in Palaestina eadem de causa coegit , cujus fragmentum extat apud Bedam de .Equinoctio vernali. Rationes, quibus permotus fuit Victor ad sanciendum
tale Decretum , suere , ne communicemus
cum Iudaeis Christi interfectoribus. celebra tibus suum Pascha semper Luna quartadecima primi Mensis,quaeunque accidat die; & ut in tota Melesia si una ratio Paschatis celebrandi , de pavet Orientales Iudaizantes, omnibus Occidentalibus, pluribusque
Orientalibus Populis, & Episcopis alita sentientibus, se consermarent. Pr dictum
232쪽
De Die S. Paschae , Uoue ad FH. Trinit. 6s r
iti m Deeretum Victoruin synodo Are. latensi habita Anno 3 I . confirmatum sitit; in Coneilio Nicaeno I. Oeeumenico, Anno 3as. aequitas praedicti Decieti patiter remansit approbata, Victorisque eonstitutum plenh confirmatum & denique in
uilio Aηιiuberis Anno 3 I. Cau. I. iterum instauratum ibit. Thomassinus in vis. d. Grum festinam celebrat. his. a. cap. I s.fui. pertraobit hane distentationem de P schali die , & quomodo te gesserit Victor Romanus Ponti sex. & quomodo praedicta
Concilia ejusdem Decreto adhaeserint. Milis let pariter ram. . pag. s. 9Mq. erudite di serit super radiam mareris.
tamen dicitur tertia Oratia . ctc. in Stetit iureriis occurrentibus post Dominicam Passio. ais, si occurrat Festum simplex, non debet dici tertia oratio Ecclem, vel pro Papa, ut ostendimus in nostris Observatianibus sitia pra ad Nit. VII. nnm. & id probavimustum ratione , tum aue itate plurium Decretorum S. R. C. necnon aliorum Auct rum , contra sententiam Caroli Guyeti ; de qua te sernionem etiam habuimus in nostris pariter observationibus ad Tin IX. Prinis artis nam. s. o si ventibus , nee etiam infra bane is avam l aschalis, occurretate Festo simplici, debet diei tertia Oratio juxta
sentem iam Guyeti, sed duae tantis , omissa illa, quae praescribitur dicenda E. ct a. Hi pro Papa, post orationem diei.
V. Gavant. pag. 2 Io. eol. I. Bum. 3. Se
puntia Au-em habit hamnus incognitum, Oc) supradictae Sequentiae , quae ineipit: naima Pauebas: Auctorem esse Hotgerum, Dueis Suevia: Filium . & Abbatem S Galli, asserit Herrera Seriptor recentior Lib. a. de Origine, O nurus Risaam Missa cap. ra. relatus a Cardin. Bona de Rebus Lit: irgidis m. a. . c. 'num. s. Alii vero tribuunt in lem Sequentiam Hermanno Contracto Te tonico, qui fuit Astrolabit inventor, ita Bes-loue in Ibis observ. pag. IC. & Possevinua in Apparatu tem. a. unde verum est , quod seribit Gavamus, incertum esse tallis sequentiae Audtarem. VI. Sicut in quacunque Missa Votiva sollemni pro re gravi, non debet dici Ite Is . est , eum dupliei Assilua, ita in eadem Missa Votiva , si celebretur hoc tempore, non diei debet. Neque etiam diei debet in tali Missa hoe tempore celebrata Graduati quamvis praesitum Graduale dieatur in Mina de hac octava, eum si pro- p. ius Ritus Paschalis sed tantiam duo AP tuis, M. Baesdry Rart. . ωρ. I a. num. 7. Corsetius de dia Sancto Paschae I a. i.
Ia. Halden pari. I. tit. 2I. de Feso Sancto Pascia , uxstrue Octara , qui etiam notat,
quod in dictis Missis dicenda est Praefatis
Pasibalis, nisi habeat propriEm , item L.mmunicantes. dem igitur , θει ut in Milia de die recurrente.
De Ritibus servandis ab Octava Paschae, usque ad Festum
in Albis boc est prima post Pascha est
Dominica major pri trae Classis, adeo ite privilegula contra quodcunque Festum mea Dc-rrcns , quod proin te est transfere
dum in diem aliam proxime non impeditam, juxta Rubricam Generalem da Transtitione Festo um. In Ecclesiis tamen , in quibus ho lie, vel occurrit Titulus, seu Festum ii. tulare Eeelesiae , & ad celebrandum Festum, quod tra .sserti debet, est hodie cone siti Populi, possunt hae Dominica eantari duae Missae . una de die , altera de Fc sto, aut N n tin x saltem
233쪽
diem fieri commemorrito de Festo , de quo hodie non licet celebrare Oiscium. iit h.
hetur respcetive in eadem Rubrica. Vocatur aut dira laaee Dominica in Albis, quia hodie, teste S. Augustino serm. r. in octav. Paschae , Neophinoram baritus commaratur , Ubi tamea monet: idita facisndum, inca vir, his basiis dumisar . semper ia ce
De Fer a II. post Dominicam in Albis,
aliqua Meurrunt dicenda, post Degretaediis in Anno Isso. die II. Febr. & Ii. Maristit, iam rum Si Festum Sanctissimae An- nunciationis B. M. V. eurrat in Feria VI. Paraseeve . vel in Sabbato Sancto . transi Tatur una cum prMepto audiendi Millimaec. ad Feriam II. post Dominicam in Alubis , etiam quocunque alio Festo impeditam Ita ut eadem Feria , praedicto easa eveniente, pro sede propria, δe fixa . me morato Fest , Annu Hationis assignata . &sabilita, intelligatur, & in illa, eo prorsus modo, Ecforma, praefatum Festum, quoa/USeium, de Millim, celebretur, quibus propita die as. Marci in Kalensario Roma.
cretis posuis . di declaratis inam ab inno. centio XII. die 34. Iunii l692. ut apparet in ejus Ballario, dedueitur primo, quods Annunciationis Festam, ob Festum iuuaaltioris Ritus non translatum . sed in hae ipsa Feria I l. occurrens, aliquando alibi sit
transferendum, ut etiam alias diximus. non tamen propterea transfertur obligatio
aufliendi Missim hae die , α vaeandi in operibus similibus. Ded uestiet secundo , quod praedicta Fe-xia II. quia vixore diciorum Decretorum intelligitat pro ' ede propria. & fixa, fle mea prorsus ag'ndum, ut die as. Martii; Erit liri eo genuflectendum ad Incarnarus est
ria I l. post Dominicam in A bis, abstine dum erit a Celebratione in Oratori s privatis, prout abstinendum est me as. Martii. nam Annuneiatio est unus ex diebus exceptis in Decreto evulgato die II. Novea biis I 6 7. oc dato in nostis Indice tissi
Toto tempore Paschali , in M: siis tam Festivis. quam votivis. additur in fine Introitus an .e Psalmum duplex Atiisse. Unumuem ad finem Offerturii, dc unum ad Communionem, nisi jam antecedenter in illis reperiatur. Tunc enim iuxta Rubrisas nutulum stud est addendum ibi jam postis, aiuposito. Post Epistolam verb non dicitur Graduale tempore Paschali, sed tantita discuntur duo Pst. eum Maiarur Alleluia . dura scilicet ante primum', tertium post prismum P, &quarium post secundum ., q ae omnia declarantur in Rubriea praefixa Festo Annunciationis B. M. V. dc pin Commune plurimorum Marn rum tempore Pasth
li. Ab hae Feria II. post Octavam Pasehae, usque ad Ascensionem, post Orationem diei nisi sit Festum duplex dicitur seeundo i
co Orato contra Persecutores Ecclesae, veso Papa, prout notatur in Rubriea Missa.
Romani, post Dominisam ita Albis.
VIII. Gavanti pag. a II. l. I. n. 7. Oc--rram in hoc umrre Paschali Uta a M iεω , o Mitisυι, seu Rogatisnar, m. Quamvis Graeca vox Gania fgnificet mitem seriam, de ardentem precationem, mnotat Card. Bona cap. 3 8. Divina Ps moria f. . nihilominiis usu receptum est, ut Li tantae nomen usurpetur pro certa quadam Eo
clesiastieae sapplieationis specie . qua Dei
misericordiam , Sanctorumque patrocinium ii voeamus, quorum usum etiam prin is E
desae seculis, in Libello primo de Utantia
eruditissime comprobat Ni. olatis Serrari tot antiquorviri Issu sententris , tot veteris Historiae exemplis, dc iat validis rationum
ominus . in nec qua diligentiae quid iam addi
234쪽
' De Dies Pasisae, linque ad Fes. Trinis.
addi polsit, nee sectarii novatores tam in signia antiquitatu testimonia ulla valeam exinceptioM submovere , ut ait Cardin. Bona
Licinia etiam inter lam pro solo Dris eunHu userpatur, i it constat ex Iacobi , Baliislii . 3c Chrysostomi Lisurgiis. Quoia iam vero multoties silent Litaniae hujusmodi , vel aliae preces processionaliter decantari, ipsa multitudo tantantium, &Procedentium , Litania appella rab Ordine Romano, & ab aliis 3 sie Abbas Ioha net in Plato Spirituali cap. aro. narrans cum iusd .im Episcopi humilitatem , pereranseunte , inquit, Litania, id est Processione, Ece. Ita etiam Litania septiformis, quam D. Gr gorius PP. instituit, ob ingruentem insutinariam pestilentiam, signineat septenariam Processionem, quam ipse describit in sem nune , quem ad Populum Romanum habuit, di qui exhibetur Γλ tr. si Registri
ubi S. Pontifex ait - Litania Clericorum exeat ab Ecclesia B. Johannis Baptu . Litania Uirorum ab Ecclesia B. Maristyris Mareelli. Lita da Monachorum ab Ecclesia Mar yrum Iohannis , & Pauli. Litania Ancillarum Dei ab Ecclesia BR. Martyrum Cosme, & Damiani. Litania Foeminarum conjugatarum ab Eeclesia B. primi Martyris Stephani. Litanis Viduarum ab Eeclesia B. Martyris Vital b. Litania Pauperum . de Insanii im ab Ecelesia B. Martyris Ceciliae En igitur nomen mania hiesignifieare Processionem , & o. cursum P .puli proceden. is ad al qtiam Ecclesiam Praeis dictam Litaniam, quam S Pontifex, statim ae ad Apostolieam Cathedram med iis fult, ad iram Dei plac ndam, g alsan et te, . indixit tu Bisilica L Sabinae. sub 'te Κa- end. Septembri indiistione nona; Septi se mis voratur ab eodem Pontifim , quia su
plieatio tyla sellemnis , in septem praecipuis Urbis Melenis secta est . xvi poc iis, qui
Processionee illae ex valli, personarum tantihus compusue ascrtem praedictis designaris Ecclesiis egredi debebant, fle ad Ecclesiam
Salictis Geniti icis Domini , omnes conve nire , tit liquet ex eodem Sermone S. Grz-gori4 Ex quo S. Gregorius, tantae cladis expiandae gratia , praedictat supplicationes pa- Nicas per teptem Melesias ani verio Clers .ae Populo Romano in septem Classes dispertito, indixit, Ordo Ro manus , maliseidus, Mierologus , Rupemis , Ha. orius . Duransus, necnon recentissimi PP. Benedictini Gregorianorum operum illustratores vendice ad Di iam e Urim Pontig ist m. a. pag. II 8 . praefatum Pontificem asserunt institutorem fuisse Litani rum. ma torum , quas die, Aprilis quotannis i ta oeeidentalis Ecclesia celebrat. Verum praefati Auctores , de alii , qui in eandem sententiam abierimi, non considerarunti quod s. Ponti sex praedictus adstritu in clia Litania majori , quam pariter indixit tres.
decim post Annis a praedicti septilarmi jam
instituta, nempe Anno 6o3. De hae igitur alia Litania majori instituta Anno 6 3. te tuo habetur in epist. r. m. a. μι RUUri.
ubi legitur: Sostra iras annua deisionis, F oi charissimi, ad et . ut Dra iam , qua major omnibus appetitur, sellitaris P ac d votis de Hamas , -xilianu Domina , mentibus celibrare 3 ex quibus verbis recte observat Gussanvillaeus in notis ad hane Epistolam , Litaniam . quae major appellat G aD. Gregorio, ipso valde antiquiorem fuisse, eum ibi tanquam de te im instituta, an nuam illarum Litaniarum Glebritatem i
dicet illis verbis: S, nitas annua drepti nis. ere. Hae autem Litania non in confundenda eum illa, de qua mox supra, de quae septi semis ab eodem Papa appellata fuit, nam ista non fuit se .uentibus Annia celebrata. Secunda igaiu haee Litania, da
qua nune est S. rmo , non erat eptiformis,
quia, non a septem Ecclesias, sed ab unibo tantum Ecclesia . nempe B. LaurentuM ryris, q iae appellatur Lucinae, egr
235쪽
nabat, sit colligitur ex Concione ipsius S. Gregorii contenta in praefata Epist a , in
qua haee leguntur -- Considerare etenim nos eonvenit . dilectissimi, quod variis,
continuisque calami t. cibus, pro nostri, cul-
pis, atque offenlionibus amigam ut , 5equalitet eoelestis pietatis nobis subinde m dicina subveniati sexta igixur Feria veniente a titulo B. Laurentii Mumis, qui appellatur Lucinae . egredientes , ad B. Petrum Apostolorum Principem . Domino supplieantes , cum hymnis , & canti eis spiritualibus properemus , ut ibidem saera
mysterii eelebratntes, tam de antiquior iabus . quam deprae entibus beneficiis pietati eius, tu quantuin possumus, referre graiatiam mereamur - Ex quibus Gregorii velis bis iterum patet, jam tunc Processionem
vane fuisse ordinariam unde non ab ipso instituta fuit , sed tantummodo ab eo fuiti dictum , ut talis Processio ad S. Petri B filleam terminaret, di hinc est, quod Em uentissimus Baronius in notis Martyres gii as. Aprilis ait: Didias Litanias Gregorium non simpliciter instituisse, sed tan ilim praescripsisse terminum diei e Processio nis ad s. Petrum. Laudati PP. Benedicti. ni m. cit. ex eo, quod hane Litaniam temminari s. Pontifex jubeat ad S. Petrum. existimant, Epistolam hane esse suppost,
clam , putantes eam pugnare cum dictis in Sermone de mortalitate , in quo statio in- dieitur ad Eeclesiam Saneta Dei Genitricis. Verlim si animadvertillent, Sanctum Gre. gorium in illis duobus locis non de una aeeadem Litania agere , eam profectis opi. nionem exuissent. Inter igitur primam &secundam ex dictis Lirantis , hoc intervenit discrimen . quod prima pro ingruente calamitate, &ad sabmove adum pestilentiae imguinariae flagellum . primum indicta filii Anno 1su. de in Mense Augusti die as.
ae per triduum, ut aliqui tenent, filii cel brata, de qua re agunt Gregorius Turo. nensis lib. Io Historia cap. I. Paulus Dia-eonus M. de F sis Lavabar in e . I. de Johmnes Diaconus in Hua S. GregoruLb. I. cap. 36. seqq. Secunda vero iam erat ante Gregorii aevum instituta. & jam saeta ainiversaria , ut patet ex illius ver bis , & deinceps saltem verno tempore, de
diei as. Aprilis adhaesit addim , ut colli. gitur ex Saeramentario ejusdem Gregorii a Pamelio edito, ubi talis Litania major sie adnotatur . PII. Mimas Maji, id est as. dis Mensis Aprilis. Latoia majer ad L
Ex hueusque dictis patet, hane Litaniam
non ideb majorem salue appellatam , quia a D. Gregorio Magno fuerit instituta , cum ex ipscmet sancto Pontifice habeatar, quo l jam antea ab omnibus Litania iiDjor appellaretur ; hoc nomen igitur sortita est hae eLitania , seu Processio , vel quia ex toro Ureo , tam Smulari, quam Aegulari, Iera magno Populi concursu componebatur , vel potius ob longitudinem itiueris, quia, ut colligitur ex mox allegato sacramentario Gregoriano a Pamelo edito, septimν Kalendas Majι, id est as. Mensis Aprilis egi ediebatur lixe Proeessio ab Ecclesia Srii in Lucina , ubi recitata super Populum Collecta , quae incipit: Menum familia tuae, M. procedebat ex Porta Flaminia al E clesiam s. Valemini, in qua recitabatur alia Collecta, quae incipit: mus, qsi castas, o t. deinde proseqnebatur suum iter idque ad Pontem Olbi, seu Mani, quem Pamelius eundem esie Pon em existimat , qui olim M.trius diceba ur, E quo Maxentius
Imperator cum toto exercitu praecipitatus,
periit. H c tam a Latinis dicitur Muνius, ab italis Ponte Molle , & in antiquissimo G,dice illustrissimi Passiones Pons Molvius appestatur; quo elim pervenerat dicta Procellis, dicebatur altera Collecta . quae in laudato Sacramentario inseribitur ad rin. tem, te incipit his verbis: Parca Domi-
236쪽
De supradicta Eeelesias.Valemini, quae in
via Flaminia reputebatur, & quae nutic deinlata est, mentio fit Floravante Martinello in sua Roma Sacra pag. . ubi ait, Benediactum Secundum eam adorealia , & Panvinium eandem appellasse Avaria iuxta P-tem Mimium, in qua ejusdem S. Valentini Corpus requievit. Opinatur idem Marti- nellus , quod hujus Eeclesiae reliquum imperiatur nunc in Vinea Fratrum I. Augustivi ; videri potest etiam Bosius lib. 3. w.'. ' Resumendo sermonem itineris facti a pra
dicta Proeessione majoti; hare a Ponte Molvio post reeitatam ibi Collectam , pergebatusque ad Crucem , ut laabetur tam in Saer
. mentario dimetii, quam in MS. Codiee praestantissimi Passionei , post a ad s. Petrum
terininabat, in cujus atrio recitabatur altera
Colccta, quae incipit: Adesta Domine, Oc. - de in Melelia Missa celebrataturi Ad supra memoratam Crueem pariter recitabatur collecta, quae incipit: Deus, qui culpas nostras, Oc. sit liquet ex Sacrame tario Panaetii. Olim Crueis Oratorium, seu Cappella reperiebatur prope Ecclesiam D. Petti vulgatus Anastasius Bibliotheearius de hoe certos nos reddit in Symmacho. At in Leone III. voeat Oratorium, & MO-nasterium Hierusalem. Et in Leone IV. v eat Oratorium , & Monasterium Hierusalem. Et in Leone IV. voeat Monasterium
Venerabile Hierusalem iuxta Ecclesiam B. Petri. Ista Cappella, seu Oratorium Α no I cI r. sublatum filii, novi Templi aedi-fieandi gratia, de quo p.iriter mentionem facit praedictus Martinetius p g. 3sy. Ex supra allertis liquet, qubd hujusmodi
Litaniae non sunt die te majores ob differentiam aliarum , quae fi mi trisuo ante Ac emsionem, quae minores appeti iri solem, namhaee, de qua nunc loquimur, Litania ν Drappellabatur , antequam Rogationes receptae essent ab Ecclesia Romana, quod sub Leune. II l. factum est Anno Io r. quo serta T. tempore Rogationes appellari coeperunt Litaniae mansres, ut ab hisee majoribus , quae VI i. Κilendas Maji fixae celebrantur . distingue
rentur. Igitur antiquitus etiam Litaniae
Rogationum in Concilio Moguntino Anno 813. &in aliquibus MSS. Ciaicibus , ma--jores dictae sunt, id observante Martene deamiqua Eccusa dis liηacap. 17. forsan quia sicut istae, de quibus nune agimus, m jo res appellabantur, quia a principio majori
sollemnitate fuerunt institutae , & celebra - , videlices majori eoneursu tum Ecclesiasticorum eum praesentia Pontificis, tum Secularium , ut supra innuimus , di majoricum apparatu ε, ita Litaniae Rogationum, quando, & ubi fuerunt institutae, relate ad alias Litanias, quae minori eoncursu cele brabantur , majores illae quoque alicubi v
terum quamvis praedictas Litanias m jores aliqui, immδ plures asserebent, fuisse institutas , & eompositas a D. Gregoriis Magno, ab aliis tamen validE, ut suprae riter innuimus , hee opinio refellitur, siquidem in pluribus Coneiliis, quae prae
cellerunt D Gregoriam, ut videre est a. ud Suarea M. 3. a oratione vocali cap. s. n. 26. fit mentio harum Lit .miarum, idque eon
firmat prae sat Auctor etiam Augustini, Ba- si ii, & aliorum D. Gregorio antiquiorum auctoritate. Hule opinioni adhaeret etiam n .ster Quarti in suo doctissimo Ita,roia Pro-i sis ibus punct.9. ubi ex professo disserit ἐν Prεrassisne Litaniaram maseram, in He S. Ma ci 21. Aprilis. Quam, is itaque Idem Sanctissimus Gregorius eas indixerit, Sc celebrari praereperit sollemn ori Ritu prae caeteris, non taxen praefatas Litanias ipse eomposuit, sed potius seeundam aliquos auxit. & ampliavit. De hac autem Processione, seu
Litania majori, iitpote antiquissima, & vaude relebri, lueuienter teriplerunt Durandus in Ration. tib. s. cap. rox Stephanus Darandi da Ritib. Eccissa lib. I. cap. 37. Al- minus cap. 33. Serrarius fueracit. Jacobus
Euellion, & alii ab eodem telati.
237쪽
superest hoc Ioeo , quod multo tempore antequam inlis dira as. Aprilis D. Marco Evangesistae saera esset, eidem diei Litaniaerna ores affixae fuerunt, ut patet ex Frontoni, Kalendario Romano nongentis annis v
iustiore . in quo habetur quidem praedicta die annotatum Litania majM , sed nulla habetur mentio de Divi Marci Festivitate. H ius Litaniae majoris sermo etiam habetur in Concilio Claves viae II. Anno 7 7. Caruis. le dies ejus dieitur elis Vll. Kalendas Majas. Rurius in Saeramentario Gregori no antiquissimo , quod ad Serenissimam Su eorum Reginam pertinebat, Ven.Card. Thomasio fuit revisum. & collatum eum S
e camentario a Pamelio edito. P vis dieat. Aprilis habeatur praedicta inlcriptio VII. L. nia Maii, idest 1s . Mensis Aprilis, La
eamia mire M S. - siam in Lagina, ctia nihilominas nulla habetur Missa, neque me
lio de S. Marco Evangelista. Ita etiam in antiquo Sacramentario Gregoriano , quodeustoditur in Bibliotheca Vaticina sub nam. a1 s. praedicta die 33. Aptilia praenotatur quidem Drania ad S. Gur imis in Larina,
G. sed eadem die desideratur Missa, dementio S. Marci Evangelistae. E contra v. xo in Sa ramentario a Menardo edito habe.
iiii VII. Kalendas Maii Missa , & inseribbetur Eon lista, nulla habiti mentione Litaniarum. Quae tamen Missi fuit adjecta vetustiori Sacramentario Gregoriano ; nam illud a Menardo editum, non est putus puta que Codex Gregoriantis,
elim supponatur exaratus octavo Semlo. Insiit vere Codicibus MSs. ab eodem Menam do allatis pa'. Iso. nimirum Ytiadi, Rheia
mensi . &Mitti de S. Marco , quemadmodum neque Ropationes ante Ascensionem Domini. Peae. dictis omnibus consonant ea , quae tradit origine eultus D. Mareo praestici ab Ecclesii Oeeidentali, adstruit, ante finem septimi Seculi nullam ratare vestigium in M.
tualibus, in Kalendariis. in saeramentati . de sestivitate S. Marei ab Ecclesia incidei tali, praesertim Romae celebrata , & si is
aliqua Metelia particulari recolebatur taliseelebritas . hac auixa videbatur diei a 3. S membris , sit colligitur ex antiquis Llatiyrologiis , quae sub nomine S. Hieronymi circumferuntur , & ex antiquis Kalendatiis Romanis ad uam Ecclesiarum Gallicinarum consectis . postquam Carolus Mognus M.
In antiquo tamen Kalendario Corbetem se apud Martene in Thesaum Mectatorum t. m. 3. IIs 7. Litania maior, sive
passio S. Marei appellatur dies as. Aprilia; εe in Chroni eo Mindensi apud Meiban. rom. I. par. s a. Albertus Episcopus in nocte . Marci Evangelistae obiisse dicitur, t quod
est in versibus sepulctralibus qitanda pia
mi ικν Pracesso Limitarum, M. Deo tum allegatum 1 Gavanto his, datur in nostro Indilae sub eum. 18. & idem omnino reperitur etiam praescriptum ἱn Cermon. Epise. lib. a. cap. 3 1. & tune in his Missis de S. Marco nulla fit ci memoratio LItantarum.
Rursus si hoe aecidat ii sea Octavam Pasth tis, ita ut ratione Tituli riclesiae fit eantanda Missa s. Marci , non est die dum: De Missa est. cum duplici uin
tat Bissus sit. L. num II 3. 3. F.
Si occarrant, oec. si occurrat Festum in Dominiea Resurrectionis Domini, ut contingit , quando Litera Dominitalis est C. Epacta autem XXV. vel XXIV. ut eidit Anno 1 3έ. tunc, juxta Rubricam Missatis Festo Divi Marci praefixam, & inhaerendo S. C. Decreto a Givamo supraestati de dato in nostro Indice sub uam. a1r. Procissio , ae Litaniae majores una eum Missa Processionis. seu Rogationum,
it serentur in Feriam III. Paschae s
238쪽
De Die S. Passae, inque adrist. Trinit. 6s7
quentem ob eongruentias vanto tin. a. . 6. cap. 16. n. I. observatas. Festum autem S. Mares tune non transfertur, nisi quoad
OTeium eelabrandum, post octavam Paschae si iero sui radicium Festiam S. Marci non in ipsa Dominica Paschatis, sed in alia qua n-que die infra eius Octavam occurrat , semper die illa sit Processio , & sub ea dicitur
Missa de Roxation bui , cum Plaetitione Palehsi, sit supra , dicitur quoque ---nuantes , dc ita etiam Hoc igitur. Paschae proprium. In fine dictae Missis Litaniarum, dieitur Reneduamas Domino , cui, ut supra. non additur AstelWa , quia duplex illud AD. Illusi, est proprius Ritus Missae Paschalis,& summae laetitiae. In ea M Ta secunda oratio C ctis, tertia Eutim, vel pro Papa. Halden iura. Rursus in eadem Missa
Rogationum, seu Litimiarum, occurrente
Festo S. Mares infra Octavam Paschatis, non est dieendum Credo, proiit declaravit S. R., C. die s. Julii Isi'8. In una Collen. ad aT. dubium, quod Decretum datur in nostro
Indice sub η. s 3 ta Ex quo Decreto sequitur, quod neque dicendum sit 'ymbolum in dicta Missa Rogationum , si praedictum Fosium S. Marci occurrat in qualib t Dominiaca ; nam si non potest dici Credo in eadem Missa Rogitionucii ratione Octavae Paschatis, neque poterit dici ratione Dominicae , quia ista Misti habetur iit pura Milla Feriat s. seu ti habetur Missa Feriae Quadragesimalis, quae oecurrit in die F stivitatis
Anti unciationis; neque hoe pugnare videtur eum dispositione, quae habetur in Ruboca Missalis num. ia. ubi praesci ibitur, Sqm am dicendum es in omni ius Festis, quai, Dominicis , est infra Octavam celebrantur, in quibus ratione Domini a , O Octava dici debet, nam ibi Rubriea lori uitur de Missis Festivis, quae dicuntur in Domini eis, vel iusta octavas , quae habent Credo, non au
tem de Missis Ferialibus, quales sunt hujus. modi M siae Roga ionum, & Processionum; unde & in Kalendario Romano de Anno' Gaiant. Ruis. MigI718. non es le dicendum oeda in tali Misesa, Ac in tali occurrentia , adnotatum fuit juxta Decret. as. Sept. I 683. In t i stri luia dice subnum Igitur roneste da ille d opinio Hald n pari. a tι . q. S. N Futum S. Marci, ubi eum Auct re Directorii Vie nensis ad Annum i 69 net, quodq, isti,do Festum S. Marei. ae Litan ae majores iniscidunt in Dominicam , iii rendo praediactae Rubrieae generali, tenet inquam, q od propter Dominicam dici dine toedo. Caetera
servemur, prodi declarat Gavant. hoc ιII. .lo. XI. Gavant. pag. RI .col. a. n. I. Lita
ma minoies, id est Rogationes , Oc.ὶ Rogationes triduanae . quae fiure tr bus diabus praecedentibus Festum Astensionis Doni ini. Gracis ignota sunt, inquit Grethrus in Cia. in lib. 3. cap. '. mc ulla habret jejunia intιν Pinsha, o Pentecosten; secus 1 ob apud Lati- nos, ubi receptae sunt illae rereelebres, ques Mamertus Epit impus Viennensis instituit in Galliis, terr portulis Valentiniani III. Iirpein ratoris Anno circiter s a. sit serabit Ado Episcosus paliter Viennensis in Chron. quae N Rogationes appellatae sunt; ei ju piae i stitutioi,is oceanonem de' crisit in quodam sermone Alcimus Avitus e usdem Ecclesiae Antistes, & successer Hesychii, quem praecessit S. Mamertus. Extat etiam de iisdem Epistola s donii Apollinaris ad eundem s. 'Mamertum , alia ad Aprum , in quarum ultima: erant, inquit, quidem priui quia fama Edrii pace dictum H vaga , t pemra,
infrequentesque, utque sic dixerim, esitabum da finiuationes, qua saepe interpellantum prandio uni uiciliabebat abantur, oc In
his autem, quas suprafatus Summ s Sacer oro protulit pariter , , contulit, jejunatur,
συιur , psarhur, fletur, ctc. ex quibus Sudonii Apollinaris verbis deducit Baronius, S. Mamertum Episclium non tam institatuisse, quam restituis te, di in meliotem se
mam reduxisse Saeras Rogationes, contra
mentem Alcuini, Amalarii, V alastidi, Micrologi, Ruperti, & aliorum, qui prae-Oo oo fatum
239쪽
satum Viennensium Anostitem huj, s tri .ctrinae Processioniis primum Auch irem agnoscunt , inter quos recensentur etiam A imotis nus lib. I. De Gestis Francorum , 3e Bu cardus lib. II. cap. 8.-Concilio, Aurelia,nensi, qui, sit resert Menardus in nMis θει ervationibus in Sacramentarium S. Gregorii Papa pag. 3 s r. & ali, veterri , constanter asserunt, harum triduanarum Rogationummie Ascensionen, Domini Auctorem fatile S. Mimerium , non vero instauratorem, iit nonnu'lis recentiori biis placer, inter quos praete Baronium , numerandi etiam tunΣBrouven in notis ad venantium Fortuna.
tiam lib. 7. & Franeiseus Maria de Aste infiis eruditis natis ad Mart alogiam Romam mob dis ii. Mur, ubi ad illa: verba: muη-na S. Mamerti Episcapi se qui ob imminentem itidem sest: mnes ante issensisnm Domisi ινλduoas Dan as in eae Urbe in imiντ praefatus Adnotator est; to in vit videtur in ν pituis mutandum- Supralaudatus vero M nardus firmitex adhaeret veterum Auctorim sententiae , permotus illis verbis, quae allegati Sidonii Apollinar s ιρφ. 3 . lib. 7 h bentur, nin irum et quidquid istud es, quod
stio, vel ne tis vacat, in Urbem ramea sest fallimur Rogationum contemplatione revoca, νι, quarum mbis sellamnitatem primus -- mercas pamer, or Pontifex , roerentissimo exempis , a ritusλο evrrimento, invenit, imsituit, invexit, quibus verbis, concludit M
nardus, nihil clarius diei potest cui suae a sertioni minimh obesse alsericalia supra allegata verba ejusdem Sidonii, nimirum νῖν
re prius me, retenter, infrequentesque, ociquia etsi ante S. Mamertum fuerint praedictae Rogationes, aut Litaniae , hi vocant, erant tamen vagae, id est non statae, nee certo die stabiles, seu indictae, quas deinde obvarias calamitates , descriptas a SS. Avito , di Gregorio Turonensi in Historia Francorum lib. I. ca'. g . Ae aliis , pridie ante Ascensionem Domini celebrandas institute S. Mamertus. Rursus sentenuae Menardi,
8e aliorum veterum Auctorum, nihil par, ter omeli textus S. Patria Ai ustini Ierm. 173. M ninat Gavamus, quia etiam verb s in illo
contentisi refragatur omnino est. Menardus,
qui ait -- non valet, quod dicunt, S. Augustinum meminisse hujusmodi Rogationum, quia est. Sermo Augustino attributus, non reperitur inter eius Sermones ,. nec ejus stylum. redolet, sed est S. Caesarei Arelatem iis, habeturque inter ejus Sermones se &equidem in nova editione Parisiensi S Αugustini, talis sermo reperitur in Appendi t m. s. adeoque eidem L Patri abjudieatur, & tribuitur morulaudato S. Caesareo Arelatens Episcopo . Se afleriuc sub nuntiT 3- Iino tantum abest D: Augustinum Litaniar. m. seu Rogationum praedictarum mentionem setisse , ut potilis Rogationes Mamerti S. Augustini' doctrinae adversari videanturi Hoc autem liquet ex ejusdenrS. Patris epist. ad Januarium, in qua abunde,& diserte agit de vaeatione a jejunio quae eontingit inter Paseri, & Pentecosten, va. rationemq' σdierum illorum quinquisimamueleatilis explicat, quam triduanum illuἀὲ Mamerto indierim jejunium, int r. idens intra illos dies quinquaginta, prιrsus la. iactaret: en Wrba S. Augustini: Qui dies quinquetesimus habet assis Satramentam, qaro septies septem quadraginta nevem fiat, ct catureditur ad initium, quod est octavut . qui ct primus dies, quinquaginta complentur p. st D mini Resiurrectimem, jam in figura non faboris, sed quietis, propter qκει πιεμηia relaxantur, o flantes oramus, qaia Anam δεβνrect nis; quare Amalarius Fortunatus in lecti ne S. Augustini apprime versatus fib. I. deosc. Ecuisi . cap. 37. praeclare dicit se Se quitur una varietas inter Octavas Paschae,& Uigilias Pentecostes, hoc est sejunium tria duanum in Vigilia Ascensionis Domini: mi. ror , quomodo inolevit consuetudo praesentis jejunii in nostra Ecesesia , quae tame non tenetur per omnes Orientales Ecclesias rcum Ss. Patres, quos cremoravimus , Α-brosius,
240쪽
brosius, H eronymus, ri Augustinus, dieant relaxanda jejunia tempore linentecostes, nee non etiam Ven. Presbyter Beda. Haec Λmal. Ex quibus omnibus firmum proiecto remanet, praefatarum Rogationum seu Litaniarum triduariarum ante Ascensionem S. Mameitum , seu Mamertim , ut alii vocant , recognoscere institutorem , tum
quia serve utiores sunt aliis . Litaniis , quae a me ipsum celebrabontur, tum quia in istis Mamertianis . Litaniis jejunabatur, orabatur, & plangebatur , tum quia ii ae
Mamertianae . Rogationes , non vagae , sed
statis his. tribus diebus Ascensionem antec dentibus rixae suerunt. De his Rogationibus agit s. Caesareus Arelateiais Homι-sia 33. easque Gregorius Turonensis vocat mandi motum, Sidonius vero Apollinaris eas appe'lat sv Matisηrs , & S. Germanus Parisiensis eas vocat ubique Umias. Quamvis vero S. Avitus Viennensis, S. Gesareus Arelatensis direrent, .Evo suo Rogationesset. ubique Terrarum fuisse receptas, vide- Ilvit eirca finem quinti seculi, intelligendi tamen sunt de Galliarum tantum Leelesiis,& filii tilitarum Provinciarum. iEt equidem
Concilium I. Aurelianense , allegatum a Gavanto sura , Anno is II. Cau. ας. uxo-gationes exi reM decreuit servandaset serum jejui do : Rogatiatus, idest Litanias, ameis scensionem Domini, ab omnibas E efiis acute celebrari cum triduano iejunis. Concilium vero Turonense II. Anno 1 67. inelebratum cari. I p. a Paseha ad Pentecostenprandia permittit Monachis, exceptis Rogationibus. Romae autem hujusmodi Rogationes ante Pontificatum Leonis III. mini-mὶ receptae fuerunt P in libro enim de Vitis
Ponti fleum Romanorum, qui nomine it-ptandi Diaconi eircumfertur , & Auctorem Monachum Germanum habuisse creditur cap. 98. Leo IlI. dicitur constituisse , ut tres dies ante Dominicam Astensionem Litaniae celebi arentur. Id etiam de tali Pontifiee testatur Auastasius in ejus Vita,&post
clesiasticae , & re. ei alii me Franciscus Pagi in Vita praelati Pontificis. Ex quo autem ab Ecclesia Rumana, multo terni ore rost Lia tantas die et s. A Uilis eclebrari se it .s , illae . Rogationes receptae suere, hinc factu ia est, quod eum illae iam Letaniae majores appellarentur, etiam 2Evo G .egotiano, istae Ma-ITertianae , in comparatione illarum , minores statim appell tae fuerint, di adhue hoe nomine in Missili Romam voc ratur. Caetersim etiam istae suo tempo.e, & in Gaiulia, ut adnotavimus supra, agentes de praedicta L tanta pro die x s. Aprilis instituta. majores utique dicebantur, nimirum rela..th ad alias Litanias, seu Processiones, quae minas sollemniter in Ecclesiis Gullicanis probabiliter aliis Anni diebus celebrabattia
tur. In Hispania autem tardius etiam,
quam Romae, Rogaionum stipplicationes ,raeeita fui ille, facile colli i potest , a 't Maris tene de Disei 'lina Eeelasiastica ea . 26. nam a. ex Isidori libris de Divitiis ogkiis , in .quibus nulla fit earum mentio; atque hineioisitan Belethus eas asserit non celebrari nisi in Gillia Cialpina ς verum praetereum
dum non est, quod Concilium Gerui denia se habitum Anno DP commendat eas in
Hispania, sed assignat hujusimodi Rogationibus taliam V. VI. α sabbatum post Pen
Tres praedicti Rogationum dies in Gallia primitus etiam restivi fuere . iit itquet ex Concilio l. Aurelianensi , di ex Capiatularib :s Oroli Magni , nec non ux cap. Pronuncia diam, quod Bui chartus, Ivo Carnotensis , M Gratianus perperi ri adseriabunt Coneilio Lugdunensi, quod est inc
gnitum , Qt asserit Graneolas Commenta in Breviar. Roman. lib. 1. cap. 7 .
Inhibitiones autem abstinendi hoe tri suo ab operibus servilibus , postmodum fuere re. strictae tant lim ad Proeegiones , Ze OE-cium , quibus completis , permillium fuit precationi de abstinentiae maiiuum O. era con Oo oo a jung