장음표시 사용
201쪽
XXII. Gavam. pag. col. r. lit. s Non
Agnat Libram, nequrseipsum, ctc. Ministris omnibus dispositis, ut supra, Diaconus statim Librum deponet super pulvinum, in Pulpito, vel Legili positum, eumque aperit, &ter incensat, ut ad Evangelium, Thuriserario Thuribulum millistrante sine osculis, quo incensato, statim reddit Thuribulum Ministro, qui statim ad locum suum redit, nempe a dexteris Subdiaconi. Tum Diaconus,m,n signara Librum, neque se ipsum, alta,
di senora voce, iunctis manibus, incipit antare Praeconium , abalute dicens: Exultet os. Omnes interim in Choro stabunt versus Altare, detectis Capitibus, & Celebrans statim se convertit ad Diacontura, di stat manibus junctis in latere Epistolae, ut ad Evangelium, habetis post se primum Ceremoniaruam. Bauldry μ' η. 4. Billiis sup . a. Vinutor su . n. 3. Λ Portu sup. n. s. 9 7.
Non selum Alculnus, sed etiam Amalari
lib. I. cap. 18. nec non Micrologus c. 1. Pomtificale Apamiense, ordinariam Rothom sense, Mil Tholosanum, di nonnulli A
ctores recentiores, institutionem Cerei P
selialis Tosimo Papae tribuunt Anno AIT.
Grancolas tamen lib. a. sis Emmem. D 'Mici in Brem Roman. cap. 66. contetulit, nullum
extare vestigium talis Ceret ante Enodium sexto Seculo, & ante quartum Concilium Toletanum, &sustinet, certo sciri non pocse, Euiusmodi institutionem ante Theod
rum Papam Rome fitille in usu ; eui quidem opinioni adlaaerere non polliamus, quia C mi Paschalis benedictio altiusab Enodii suo
profecto repetenda est. Immo ethun tali iamo Papa antiquiorem esse pro certo liabeo
Huic enim Pontifici Liber Pontificalis tribuit non eiusdem Ceres iustitistisnem . sed Uibducem iam benedieendi Cereum Paselialem inruisi ungota Pa cluis 3 Unde, qμω ac
serunt Caes. Baronius, necnon Franciscus Pa
gius in Histor. dicti Pontificis, non ita in telligendum est, quasi rasimus Ceret Paschalis usum primus instituerit ; sed quod arasimo hoc tantum institutum est, nimirum, ut idem Cereus, qui in majoribus tantum Basilicis ilicendi seleret, aeque lingulis Parochiis concederetur. Quapropter Ritus a cendendi, & benedicendi Cereum Paschalem in Basilicis, seu taclesiis majoribus, hiolevit sane, antequam Zolimus Ecclesiam res ret. Husdem Ceret antiquitatem, di inii, tutionem ante rasimum Papam, alii collugunt ex Prudentio, euhis Hymnus ad Ince sum Celei Pastasis compositus reperitur inveteri ordine Romano. Verum, quia Hymnus ille in MSS. Codicibus inseribitur Ad
Incentum Lincerna , non vero Iniens. morei Pasi hasira Idcirco Viri eruditi, nini iarum Iacobus Sirmondus in notis Eu dium, Menardus in Obseri ad C cardiam Regularum cap. a . b. a. Nicolaus Heinsius in noa Prudentit Editisae 3 de Iohannes M billon. in lib. a. de Mai. Gallic. inserunt, eundem Hymnum ad accendendas in Luce nario, sim Vesperis quotidianis Lucernas , fuit Ie compositum p Idque aliis etiam rationubus ostendunt iidem Menardus, R Mabitalari. In veteri Codice Ecclesiae Noviomet us, ante Annos soo. scripto, in Regio C dice Gallicano n. eiusdem aetatis, de opulatur mune de Antiqua Enissa Disse .pliua v. 1 . u. s. nec non in Miuali Gallic
no , quod ex Codice Bobiensi ab Annis circuter ni ille exarato, publici juris iacit laudat Mabillon Masai Barui tom. i. di denique in alia Mitiali Gallicano, atque in Gothico Gaulicano, quod ex Bibliothecae Vaticana vel stissimis codicibus, nec Annis mille inseri xibus, in lucem emisit noster Cardin. Iosephus Thomasius, legitur: Benedictio cerae B. Augustini Epit c. quam adhue Diaconus
cum ellet, edidit, &cecinit feliciter: Exustu jam Angetica Tarba Caelaram G. Cui quidem
opinioni ,1 tensi dicit tavcre id, quod idem
202쪽
augustinus Uteris consignatum reliquit in Lb. i s. de civitate Dei cap. 22. Invade --dam Cresi Menito ire λιs dixit
Quae quidem verba ita leguntur in omniubus Codicib. M M. ut observant eruditissimi P P. S. Mauri , quamquam in Editionibus , quae Maturinam praecesserunt, aliter legatur, nempe: In Lauia quidam Oeat ris Moiserves a dixit. Sed elim praedicti versiis miniinE reperialitur in Praeconio Paschali, frustra putavit Martene favere poste eorum opinioni, qui Augustino Canticunt illud adserubunt. Contendit quidem praeclarissimus Auctor, Praeconium emendatum sutile, quod ducit ςx veteri Pontificali Ecclesiae Picta. viensis, in quo haec leguntur: Usum berari undi Cereum a B. Audistino repεrtam tradit
Hieronymo reprelassus est, cur virgisiana vemba inseraeris: sed sicut a B. Hin ' sem/nέ ta tunc fuit, ita nunc per Ecclisias camar. Verum nobis aIlienunes a veritate omnino videtur, quod Augiistinus suerit hac de re ab Hieronymo reprehensus, tum quod id nucquam legatur in Hieronymi Epistolis ad Au-rdistinum, neque apud quemquam ex vel vibus , qui de utroque Doetote aliquid scruptis contignarunt, tum quod carmina Augustino superius adsicripta Virgiliana non sint. Praterea quamquam in variis MS . Codicubiu praeconium illud Exulielcte. aliter leg
tur, ac modo canitur ab Ecclesia, nullum amen praetensae hujus emeudationis vestigia um apparet 3 quocirca denuo statuimus. ea
mina Augastini a Martene laudata patrocin ei non posse sententiae, quae Augustinum h ius Praeconii facit Auctorem. Apud Si id tun Diaconum Ticinensem, qui ruit ιο ismo annis anto S. Gres'rium Mag in , duplex inopusculis reperitur benedictio C rei Paschalis 3 Vettim utraque diversa ab e quam nune adhibet Romana Ecclesia. Quamvis ex huc usque dictis colligatur, antiquissimam esse Ceret Paschalis benediactionem, nihilominiis ubique recepta non fuit, ut deduci potest est Concilii Toletani IV. Can. s. in quo loco habetur Lucerna,& Cereus, in Pervigiliis Pasthae apud qua dam Ecclesias non benedicuntur; cur a n bis be dicantur, inquirunt ue propter gloriosim enim noctis iplius Saeramentum sol lemniter haec benedicimus, ut Sacrae Resia rectionis christi Mysterium, quod tempore hujus Votivae noctis ad .enit, in benedicti ne sanistificati luminis accipiamus ; & quia haec observatio per multarum loca Terrarum, Regionesque Hispaniae in Ecclesiis commenis datur, dignum est, ut propter unitatem P eis in Gallicanis Ecclei iis conservetur Ir Millati Ambrosiano benedictio Ceret Pasch lis in initio non discrepat ab ea, quae in Ordine Romano reperitur , Praefatio tameta
omnino discrepat; & in Millati Morarabico habetur quidem benedictio Ceret Paschalis, sed diverta prorsu ab ea, quae legitur in O dine Romatio, & in antiquis Gallicanis Litu giis ι Imm. ipsemet Romana benediistio Ce- rei non est consormis in omnibus Codicibus, quia in variis non parum dissidet 3 & quidem de S. Hugone CIuniacensi Abbate scribie
Udatricus in Amiquis Consuetudinibus Di s nasteris lib. s. p. ubi agens de benedi ctioite Ceret Paschalis, ait -- In cuius quodam loco cum aliquando non bene haberetur: O felix ca)a, Se quod peccatum Adaemcessaraum set, ante hos a os Dominus Abbas optime fecit, quod fecit abradi, & ne amplius legerentur interdixit Hac Udatiricus relatus λ Martene lac. suprarit. Verdiri ut observat idem Martene, S. Hugo non Hic primus, qua praedicta verba ex Benedictione Cerer Paschalis delevit, nam ea desidera tur etiatri in vulgato anti luo Ordine Ram
- , in Gallic a Litiirgia Codius 2Giensis,
203쪽
in vereri saeramentorum Libro CarnoteusisS. Petri Monasterii Annorum circiter roo. in duobus Codicibus Ecclesiae Turonensis Anno rum minimum 6oo. Deest etiam in duobus MSS. Missalibus Bibliothecae Coibertinae n. I 3 38 378'. cujus character annos circiter o o. refert, in Rituali Ecclesiae Senonensis,&in emensi pervetusto, denique inblii latibus Coloniensi, Melodunensi, & Lingoniensi 3,
in quo ultimo tamen , etsi non legantur haec verba: ο cret necessarium A a peccatam, non desunt tamen ea, quae praecedere solent, ui- mirum: Ofelix calpa.
lv. Gavant. pag. 2. . col. 2. num. .
orda fige di gratia est, m. Cum ad illa verba Praeconii pervenerit: Cumat imperia, intermittet cantum interim Chorus sedere potest, si vult, non vero Celebrans, Paris Crassiis lib. a. cap. I. Bauldry supra n. s.
Turriflus supra f. I gresse. Billus supra, .
Memoriale Rituum G Sabbato Saηcto cap. a. 3. 3. de Pracolo n. 7. a Portu βιρνὰ Rubr. 6.is A at. n. r. qui etiam exeipit Clericos OLEeii ὲ facultate sedendi) de interim Diaeonus, eomitante illum Αcolytho, serente grana Incensi, accedens ad Cereum fi Vel interim amovetur per Λcolythum Cereus E suo Candelabro. 4e Diaconus in eodem Cereo insigit quinque grana Incensi in modum Crucis, prout describit Gavantus, hoc ordine.
aecedet ad Credentiam, super quam deponet pelviculam, indeque accepta cerea cinia detula, non tamen accensa, protinus ad lo-
eum suum redibit, factis tamen semper debitis reverentiis Altari, de Choro, in reces se, &accessu. Bis jur. 3. 3. a Portu δεννὰ n. g. de reposito Cereo a praedicto elio Aeolytho in loco suo; vel infixis granis, redibit Diaconus ad Pulpitum, seu Legite, nullam faciens inclinationem : di turgentibus omnibus de Choro , prosequetur praeconii
cantum, dicendo: In halus igitur noctiM. Min Mislati. Claudius de Veritom. a. suarum Explicationum cap. r. num. II. θ seqq. cen set, ex errore Rubri cistarum , male percipientium illa verba: Inens hujus Sacrificiaum Vespertinum, recenter introductum fuisse hunc Ritum, benedicendi, & infigendi qui que grana Incenti in Cereo Paschali: opinatur liquidem praefatus Auctor, per illud verbum Incensi. non elle intelligendum thus, sed ipseminet Cereum Paschalem accensum unde lac cit. dicier illa verba dicosi huius, supplenda esIe per hae alia, Ceret hujus. Dum haec perlegebam in praefato Anctore, quasi credebam, consueta suae levetioris Critices pruri sine excitatum, praedictam ponderati nem hecille ι versim progrediendo ad lectio nem suorum argumentorum , de diligenter examinando verba talis Praeconii ut sincest mentem meam aperiam) video ipium , licui aliquando sit pilis aequo in Rubri cistas infestus, Lae vice rem acu leti sillei & revera
nomine Ineensi in praedicto loco nihil aliud intelligi polle, nisi Cereum ipsiam accensum,
ex contextu verborum satis ostenditur: nullum enim legitur verbum in toto Exaltet, ex
quo eonjici possit, ibi sermonem esse de thure. Hula ponderationi non leve robpr a cedit ex benedictione ejusdem Ceret, quae habetηr in Sacram entario Gelasiano pag, γ'.quae intitulati u Benedictis f. ριν Inceηsum ιubi nomine Incensi nil aliud intelligitur, nisi ipsemet Cereus, quia post Praeconium non. benedicebatur thus, sed solum Cereus, Aequidem verba ipsa benedictionis id aperaeonfirmant, clim in ea haec praecisὶ legantur-Veniat ergo, omniρ-ns Deus, super is a Incensium larga tua beneriai,nis ἐς is, O bunastocturnum splend rem invisibii s Lirnator ime d. Qitae manifest designant, to meι umesse ipsummet Cereum , ii enim significaret thus, diceretur super hoc recinitim i cum Incensium pro thure acceptum sit generis Re trius) non verbΝσr -ης Imraseu'. P -
204쪽
De Sas, o Sancto. setiterea id magis exprimitur etiam per illa subsequentia verba , ct hunc nocturnum olendorem in diisibilis Regnater intende, quae profecto non reserimetiir, nisi ad splendorem Ceretiam illuminati, unde magis, magiique gou firmatur, praedictam Orationem, & benedictionem directain suis te in tali Sacramentario ad Cereum, non vero thus benedicendum, & tamen praenotatur: Benedictio super Incensum. Tandem omnem dubitationem
submovet Ritus Ecclesiae Ambrosianae, quae eamdem orationem recitando , loco dicendi Me, vel hunc Incensum, adhibet haec ver. ba , hunc ignem. Quapropter evidentissi-antum est, iuxta talem Ritum non benedici grana incensi, sed ignem. Quila autem hoc verbum Incessum nihil in rigore aliquando importet, quam rem aliquam igne accensam, probatur ex verbis Psalmi is . Holocausta metallata osseram tibi cum incensio arietum, sec. ubi nomine Demsi ipta Carnes arietum combustae intelliguntur; immb ipsummet thus nou alia de causa Incensum appellatur,.nisi quia igne consuluitur, clan Deo offertur, quae est o scivatio Isidori.
Pene omiseram advertere eum eodem Auctore, quod ubi novus ignis accendebatur Feria V. in Cana Domini, Seria VI. Parasce-ws, & Sabbato Sancto squod etiam nunc observatur in Ecclesiis Rotbomagensi, Rhemens, & Cluniacensi) illa eadem oratio reis citabatur, quamvis nulla benedicenda essendtacenti grana Feria V. & Feria VI. indubie igitur die Iovis, ae veneris, recitabatur auignem novum, non ad incensum. Obse vandum praeterea, quod cum tempore G
lasii PP. Cereus accenderetur ex igne, qli, Feria VI. praecedenti absconditus fuerat, ut ex Rubrica ejusdem Peramentarii inseritis reserenda apparet, illa oratio non recit
batur super ignem novum, sed stiper ipsam Cereum, & hac de causa illuminato jam Oreo dicebat . Postiliam vero placuit, in hac oratione ad benedicendum Intensum,
mutarunt has Incensum, in hoc Donsum , quae mutatio, & Orationis translatio Seculo XII. non videtur antiquior.
Praedictam Thesaurarii Cluniaeetuis expositionem atque sementiam re seuere conatus
est Vir omni laude dignissimus Io. Iosephus
Lansuat, olim Suellionensis, nune vero Sen
neniis Antistes, in praeclaro Libro gallice exarato, cui TItulus Du kuritabis Eoris de ι' Easse dam tuam δε fis Cermanici ou Risu t,uian si Trahe de D. Cl. δε 'u.ctc. ub ipsi. aa. Ponderat, quod quando Diaconus in Praeconio Paschali pronunciat illa verba Sumpe Sancte Pater μιηβ hujus Sacrificium Vespertium, nondum Cereus est accensus ἔadeoquctilla verba nihil aliud exprimere ρος se, ait, quam verum thus, quod adhiberi debet in Ceret benedictione. Sed pace IN lustrissimi, de Sapientissimi hujus Praesulis ,
doctrina, S: Pietate coinniendatissimi, quam vis impraesentiarum verum sit, Cereum non dum illuminatum elle, cum illa proferuntur erba, certissimum tamen est, quod antiquit u Cereus accendebatur , antequam 1 Diacono benediceretur , idque D. de Verctot argumentis ostendit, ut omnem ab an
mo dubitationem evellat, quibus dum Praesiit Amplissimus nullam responsionem assem re dignatur, satis ostendit, se vel parum huic
causae fidere, vel argumenta contraria ipsi ineluctabilia videri. Et revera, si Cereus ad illa verba nondum Lipponatur accensus, dissicilliine explicari poterunt sinuentia Pr conii verba Gaudeat ct risius ramis irradi
tetas ct Mater Lcksi a tanti lumisis adortista fulguibus Quapropteν ad tam miram bu-jus tinnisis Miritviem - - quae omnia verba controversim Textum praeeedunt, & aliud
significare non possunt, nis, Ceret accensi splendoremo Argumentis D. de Vert addere go ιuus Rubricam, vae habetui in S
205쪽
Deinde venitus Archidis onus ante Altare, ac-
nans exm: ct comptitar ab 'se botrictis Ce- rei. Micrologus etiam pag. s 3. diseri. testatur, Cereum ante benedictionem illuminandum ella: & quod magis est, Seculo adhue XIV. illuminatio Ceret hujus benedictιο-nem praecedebat, ut liquet ex ordine Romano Iacobi Cajetani, qui est XIV. inter editos a Io. Mabillon, in quo haee leguntur-Accedis nempe Diaconus ad ornarunt pulρ tam , ct istaminata magna cereo. 9 iηcensato Abra, incipit abs late bene idionem Cereir Exaltet oec. in quo etiam Ordine nulla fit me lio granorum Incensi. Idem Illustrissimus Praesul putari Ceremoniam figendi Cereo quinque grana Incens esse IX. Meulo vetustiorem, & seculo saltem VIII. invectam suille in Ecclesiam, ted nullum opinionis suae sundamentum assignat. Ceria veteres Rubriciis omnes, praesertim ii, qui Seculo. IX. floruerunt, nullam de
hac ceremonia secere mentionem, & vereor,
ut Doctissimus Antistes ullum possit ante XI. Seculum assignare scriptorem , qui huius Ritus meminerit. Primus, quod sciam, qui de hae re sermonem habet, est Ruperius Abbas Tulliensis lis. s. de Divinis Ofilis cap. 3 i. talis autem Auctor floruit Seeula XII. Haec sunt Ruperii verba - Cumque Diaconus cum critrii flubministris ad benedicendum accessit,frastin qMque 'rtantur Incensi, ut ou- cicula, qua circa instulpta es, .ssermo is
Diumas accendit Ceriam oci) Postquὶm Diaconus dixerit illa verba: Ratilam ignis accendit, Ossat 1 cantu, dc accendit Cereum cum una ex tribus candelis Arundinis , eam inclinando & omnes de Choro, at etiam diximus supra, non tamen Celebrans, & Clerici Oia fieti, sedent, si velint. Memoriale Rituum με ra num. 9 dc alii Aa res aprarit. Quod Ti. T. si commode Cereus seper Candelabrum a
cendi nequeat a Diacono, Acolythus de C reo, sit innuimus sepra, amovebit illum de Candelabro, ita quo est, & ad Diaconum d seret , ut illum non cum candelula, sed cum una ex tribus Candelis Arundinis, ut funa dictum est, inflammet. Deinde iterum C reus accensus rei' nitur a sapradicto Acol tho super situm Candelabrum, Billiis suprὰν 4. Sc ita collocetur, ut Crux, quae supercereum est formata, vel depicta, Celebrantem respiciat. Cerem. Episc. Iuracep. 27. S. Io. a Portu sapra Rabr. num. E. Repolito Cereo super suum Candelabrum, omnes de Choro surgent, de Diaconus prosequetur cantare: -5.eι sit divi us in partes o c.
Accenduritur deiηD Lampades. Oc. Dictis illis verbis: Apis Mater Moxit ἔ Diacon cessat aliquantulum a cantu, donec Acolythus cum candetula Virgae super inflexa, aea Cereo, vel ab una ex tribus Candelis Arunia dinis accensa, proximas Lampades accendit,
sed quia Lampas, quae est in Cappella, ubi
asservatur Sanctissimum Sacramentum, semis per ardere debet I Ideb videtur nunc extinguen4a, de statim novo Igne benedicto ascendenda. Nicolaus de Bration pari. 3. cap. i 3. n. i sacrista vero alias remotas Lamispadas per Ecclesam accendit, & interim omnes de Choro sedent, si velint, ut sis a.
moriale Rituum rum. I . Accensis Lam.
padibus proximis, ac omnibus surgentibus . si sederint , Diaconus prosequitur: O ver Βιata nρx, sit in Missali.
XXVII. Gavant. pag. Σοφ. col. 2. n. II.
di me benedictionis Ceret, M. Semper ex primitur nomen Papae viventis cum capitis inclinatione; Sede autem Romana Vacante, tacentur verba : Una cum Beatissimo, sec. Item exprimitur nomen proprii Episcopi, ad quod tamen, lices sit praesens, nullo modo inclinatur Caput in niti ratione Sedis Episcopalis vacantis ellet omitteadum. Additur etiam
206쪽
etiam noran Imperatoria viventis, iit notat Gav. bla ι sederate tamen Leone X. in Thr no Apostolico Anno i s i s. disputatum sue rat , quomodo deberet cani sit ita Imperatoris acclamatio in dicto Praecovis adnotata elim Caeser vita functiis erat. Aliqui relii quendum existimaverunt ι sed post maturam di lcussionem refert Paris de Crassis, tunc Ceremoniarum Magister, se hoc Consilium praebuille, ut nempe mutarentur illa verba se: Reseis etiam ad Romanum Imperiarn, cuas m Mus Fidelium vota praηUcem , ctc. Quae
opinio a praefato Pontifice approbata fuerat; Et clim similis casus de Anno i 6 s 8. accidis set, dubitantibus de omissione hujus oratio. nis Ceremoniarum Diret horibus, Macrius ins a citandus, resolutionein praedictam eis praebuit, quam ex MSS. Angeli de Rocea in BibliMbeca Angelica altervatis desumpserat; &ab Alexandro VII. tunc regnante approbata, di a S. R. C. observari debere manciatum fuisit ; necnon pro die Feriae VI. in Parasceve dicendum elle: Ο emui ct pro Romos Impe-νio, su Deus, o c. ut supra diximus, Halden
Macrius in Hierolerico tit. C. v. Ceyeus Pae fibalis. Hie dubitandum occurrit, an Cereus semel benedietiis in Sabbato Sancto licia ite tum benedici possit alia vice r Nonnulli enim
Melesiarum Superiores, ut semptibus pareant, iolent Cereum, benedierim hoc An no, in Sabbato Sancto, & inter Divina OLficia pluries accensum, atque adeo ex parte consumptum, eundem rescere pro Anno sequenti, alum addita de novo inrte absumpta, & sic resemim iterum benedicunt in M, to Sancto sequenti. Quaeritur autem , an
hoe lieith fieri possit' & ratio dubitandi' quia L ereus semel benedictus, non perdit
benedictionem quoad pa rara non consumptas. Nee etiam admittit benedictionem, ex eo,
quod postea reficitur, sollina addita minori parte absumpta, quia potius major pars, quae Gabaal. Ra M. Mius remanet benedicta, trahit ad se mInorem,& sie Cereus totus, quamvis resectus , rein manet benedictus; ergo non potest iterum
benedici, quia cum jam habeat esse sacrum. quod benedictione consertur, frustra secuniada benedictio adhiberetur. In oppositum
tamen urget praxis multarum Ecclesiarum .
in quibus passim Cereus Anni praeteriti iterum benedicitur, modo sapia explicato. Propositam quaestionem realvi posse c-serem, quod s Cereus Anni praeteriti qum ad majorem siti partem suerit consamptus .
ita ut illa pars, quae additur de novo, superet partem illam, quae remanserit, seu cui fit additio, tune licia Cereus, sic resectus.& renovatus, iterum Anno sequenti benedici poteth; quia per additionem majoris paristis perditur prior benedictio, clim para maiajor non benedicta trahat ad se minorem benedictam; quapropter hoc in casu iam Ce- reus benedictus non benedicitur, sed cite. us carens benedictione ; & abs.lust Cereax novus. qualis benedici debet ex vi Rubriearum Miltialis, & ex vi Armae benedictionis.
seu Praeconii, quae Cereum nox um esse deis bere lupponit, & alias non benedictum , unia
de non militat in hoe easti ratio dubitandi lilia pia adducta. E contra vero dicendum est. ii Cereus Anni praeteriti sollim reficiatur qu
ad partem minorem, quia tunc revera noupotest iterum benedici sequenti Auno . 3e absque veniali peccato, ut manifeste ratio dubitandi, supra exvlicata, ostendit . quia benedictio secunda suo mistraretur effectu
contra reverentiam ei debitam. Praxis igitur adducta hoe in case non est admittenda. sed potius corrigenda. Ita Quarti tria. a.
Pessiis iaciunt ii, adeoque non imitandi,
qui absque ulla Ceret retectione tui fit in
multis Ecclesiis) semper eundem Cereum', donee totus fuerit consumptus, benedicunt.
207쪽
Pro Ritibus peragendis a cantu Prophetiarum, usque ad Benedictionem Fontis Baptismalis.
xx L Gavanti pag. et os .coL I. liti voax δεμ lux in ista timii , Oc. γ Completa benedictione Ceret , idest cantato toto Praeconio a Diacono, ipsemet, dc non alius, librum claudit, di in stio loco relinquit non enim post Praeconium Celebrans librum osc titur, neque incensatur interim collocata Mundine superbasein suam ab Acolytho, qui eam sustinebat durante Praeconis; praec dente secundo Ceremoniario, sequitur Tli xiferaritas eum Thuribulo, & Navicula, post quem Subdiaconus eum Cruce, di sil Ac
cta genuflexione unico sena Cruci Maris , di reverentia moto in omnibus texcepto immen Subdiacono serente Crucem, qui non genuflectit, nec ullam facis reverentiam hom) vadunt ad aeristiam. Muta sit.
n. I. veI potius se recipiunt retro Altare, si parieti non adhaereae, vel perguat ad alitin locum deputatum, ubi subdiaeonas Crucem, Thuriserarius Thuribulum eum Navicula, Diaconus albas vestes deponit, dc e vim Ioco violacea paramenta rumit; nimi-xum Manipulam , Stolam Diaconalem , dc Planetam plicatam 3 aliquis vero Acolythus accipit Planetam, & Manipulum violacei coloris, pro Cesebrante. Billiis sura ,- γ.Deinde Diaconus, di subdiaconus aecedunc ad Celebrantem in cornu Epistola, & dum ipse Celebrans, ope Ceremoniarii, &asci ius Aeolythi , induituς Planeta violacea, n
hil dieens deposito prius Pluviali dc accipit
Manipubim s Subdiaconus pariter eodem tempore accipit situm Manipulum, ut sus ramonuimus. Nicolaus de Bralisci supra cap. I ff. di interim aliquis Acolythus depinxit Pluviale Celebrantis in aliquo loco cum
vania ibid. col l. lit. u Laguntur Prophetia, cyc.ὶ Post Ceret benedictionem, dicuntur
Lectiones, qliae olim ad Catechumenorum his ructionem recitabantur, de quae antiquutus benedictionem Ceret praecessisse videntur , id quod clare innuit antiquus Ordo R manus ad usum Corbejensis Monalterii, ante Annos gno. accommodatus, cujus verba
resert Marteneburaci . g. 33. Lectiones istae ii, Missali Romano dii ecim numerantur, suae postquam noctu non baptizatur amplius, di Baptismo Sacrorum ordinum collatiosissistituta est, clim ordinationis diebita du decim habebantur Lectiones, Sabbato Sancto assignatae stant, quae, ut dixi, juxta primam institutionem, ad instructionem Catechumenorum, & ad Baptisnum reseruntur. De harum Lectionum numero, Iohannes Be
In miuimis ranun Et ae*ι non babemare nisi se ob senariam numeris, qui quodamniso ρπ9ctus est. Et Durandus sib. s. Rari 1ai 9 Si. ait: Lectiones autem in qaibu danx E. εωμι luuntur quaruον , in qιibuidamst x, in qu baidain Dadecim. O in quibusdam quatan inn amor Lectiones, & non plures, recensem alarius cap. lv. Alcvinus, Hugo a S Uiactore, Rupertus, Codex Ecclesiae Turone asis, ante Annos 8-- scriptus, Rituale Samcti Martini Carnotensis, Liber Sacrame totum Monasterii S. Petri, Annorum circiter γοα ordinaritim Lugdunense, Pontifi. cale Argeutinum, Mitate Melatense, Paris ense, Ac nonnulla alia pariter Mistilia, O divaria , de Ricualia , allegata , mox citi
208쪽
Martene. Saenimentarium s. Gregorii octorant lim designat; Gelasianum vero a Cardinali Thomasio editium , decem exhibet ; Comes Hieronymi duodecim, de ordo Romanus Canoni ei Benedicti pariter innuit duodecim Lectiones esse legendas Latine, 6c duodecim Graece ; alia spectantia ad sacram eruditionem praedictarum Lectionum tradit est. Mar tene, dc Graneolas lib. a. fui Commenti m. sor. cap. 67.
Sed resumendo sermonem spectantem ad praxim nostrorum Rituum, collocatur Miciale in eornu Epistolae pro Celebrante ; aspo latur legite, in quo cantatum est Praeconium, cum suo Mitiali sinterim omnibus in
Choro sedentibus in & collocatur aliud legite
denudatum in medio Chori, vel Presbyterii, cum Missali cooperto velo violaceo, & ducitur surgentibus omnibus Clericis tantum a Ceremoniario aliquis Aeolythus, vel Cloricus, vel Cantor, Cotta indutus, ad supradicti im legite, quo cum rvenerit cum Ceremoniario, vel alio assistente a sinistris, cum ipse facit genuflexionem Cruci unico genu, tum ambo salutant primum a parte. ubi est dignior de Ciero, deinde ab altera parte quo facto sedent cierici de mox Le.ctor propius accedit ad Legite , manibusque extensis positis super Librum, cantat in Iono feriali, Romano more primam Prophe
Liam ; curet tamen, ne in cantando sit tmdio audientibus; nam Prophetiae voce quidem senora, atque intelligibili, non tamen morosh, sed expedith cantantur, et admonet Castaldus in Praxi Cerem. lib. s. sedi. 8. I. grum. 8. dc in fine Prophetiae parum
vocem inflectat XXX. Rubrici num. I 3. pag. 2o s. & Ga-vant. ibid. col. r. lit. x Sina Tiιula, M.)Dum vero cantantur Prophetiae, Celebrans
Planeta indutus eas legit ad Altare in cornu Epistolae submissa voce , stante Diacono a dexteris ejus, & Subdiacono a dexteris Di coni , primus autem Ceremoniarius stabit tunc prope angulum posteriorem Altaris versiis ipsiim Celebrantem, δt in Introitu Miciae. Ad orationes vero stabimi Ministri Sa eri unus post alium, in Missa de more sis ei solet ad orationes. Lauldry supra n. 2 o. Bissius sit. P. nam. I 3. 3. a. Gavantussi ranam i 3. Finita Prophetia, Lector genuflectit eum Ceremoniario apud Legite versiis Librum
utroque genu: cum mox dicendum sit a Dia conor Plectamus ginua si tamen post Prophetiam sequatur Tractus, tunc non genuflecti int ut ue genu, sed unico genu Cruci.
de factis debitis reverentiis iis, qui in Choro existunt. stantibus interim Clericis, diccedant, & Cermoniarius eum ad locum suaum ducit in dicto vero: Levate, surgunt ambo, cum debitis reverentisis , ut sepra; de Cantorem Prophetiae ad locum situm reducit Ceremoniarius, qui statim ad eum, qui secundam Prophetiam lecturus est , accedet,& eum ducit ad Legite, pro cantanda alia Prophetia, & omnia fiant ut de primo diximus. Bauld supra num usque ad num. 16. Bissus si pia, Vinitor Aupra num. 8. Cantantur deinde eodem modo aliae Pr
phetiae in Caviedralibus, & Collegiatis pr.
aliis enim Ecclesiis, ubi non sunt Canonici. dieemus infra) quarum primas quatuor can. tabunt Cantores, vel Acolythi, seu Clerici, ut Avia; Alias quatuor Beneficiati, seu Maim sonarii; ultimas quatuor Canonici, vel alii,
prout commoditas, vel numerus Oericorum
sit adebiti Ceremon. Episcop. lib. a. cap. M. S. s. Cantatis igitur quatuor primis Prophetiis a Clericis, Ceremoniarius accedens ad B neficiatum , vel Mansionarium juniorem , qui lecturus est Prophetiam . factaque ei m dioeri inclinatione. & ab eo eadem inclina tione mediocri resalutatus, ducit ad Legite surgentibus nunc omnibus Belleficiatis.
eum Mansonariis, eorum aequalibus, de reliquis inferioribus. Cerem. Epist. lib. I. ca i s s. ibique factis selitis reverentiis, ut supra, cum Ceremoniario, sedem omnes qui Kkkka assuris
209쪽
assurrexerunt, & predictus Beneficiatus , seu Mansionarius, cantat quintam Prophetiam , qua cantata, observatis etiam hic iis omnibus supranotatis Ceremoniis, reducens Ceremoniarius eum ad suum subsellium, ibi eum relinquit, & discedit postea, iacta tamen prias per Ceremoniarium mediocri inclinatisne, ut βιρνὰ, cui& Beneficiatus correspondet parem ei faciendo inclinationem, quae omnia pariter observantur in ducendis, di reducendis reliquis Beneficiatis ad Oct vam usque Prophetiam. Post hanc autem octavam Prophetiam, idem Ceremoniarius accedens ad iuniorem Canonicum, eidemque profundam facit inclinationem nam Dignitatibus, & Canonicis reverentia est exhibenda, a Beneficiatis qui . dem, siclit a Ceremoniario, & aliis Clericis, infunda inclinatione ; minus tamen prohinde, resente Episcopo; a Canonicis vero aliis suis Canonicis Collegialibus reverentia mediocri inclinatione est exhibenda, ut
colligitur ex Bauldry pari. I. cf. s. n. 7. 14.) quem Ceremoniarium tunc Canonicus
simplici inclinatione resalutat, quae consistitis ala Capitis inflexione, atque in humeristantisper inclinatis is irgentibus omnibus de oro eumque praefatus Ceremoniari us ducit ad Legite, quo clim dictus Canonicus
pervenerit, habens Ceremoniarium a sinistris, facit cum eodem nudo capite prosundam tantiam Cruci Altaris inclinationem ι de morum, ut supra dictum est, cum eodem remoniario salutat, deinde nonam canta
ut sista, Prophetiam, interim omnibus de oro sedentibus. Cantata supradicta Prophetia, de saetis reverentiis , ut svr., Ceremoniarius eundem nonicum ad suum Subsellium reducit scui omnes de Choro itidem allurgunt in & factis ad invicem reverentiis, supra expositis, prael us Ceremoniarius ab eoden, discedit, Acis se gerit in ducendis, & reducendis relum stribus Canonicis usque inultu Pr puellauti Hie est ordo, qui hodie servatur in camtandis dictis Prophetiis; antiquitus tamen cantabantur in Ambone, aut in medio Ch ri ad Aquilam, seu Pulpitum, S incipiebam tur a Dignioribus, descendendo ad inseri res, ita ut primam Lectionem cantaret, V. g. Decanus, secundam, qui ipsum in Dignitate sequebatur, de sic de caeteris, ut refert
XXXI. Rubr. num. 13. pag. ΣΟΙ. N G vant ibid. col. r. lit. ν Gaeιbia ni Cauchis mems, m. Sacerdotes parati Cottis, & Si lis violaceis saut unus Sacerdos se paratus
catechi Eat baptizanios, si qui sint siti si hoc antea fuerit factam. Ex Bilia 6pra num. 6.
Sc praeparant eos ad Baptismum ante Atrium, aut in Porticu Ecclesiae, vel ad summum in Ecclesiae aditu, quod est conformiter ad Ria tua te Romanum, sive lint parvuli, sive sint adulti, dicunturque , Be servantur omnia,
quae ibidem praecipiuntur , usque ad ingrensum Ecclesiae 3 quibus peractis, de saeta Benedictione Fontis, ut issea, in Ecclesiam imi ducuntur, hi praescribitur in Rituali R mano; fi plures sint baptizandi, Orationes dicuntur in Plurali , sed actiones, uidelicet insumationes, signa Crucis, & salis gustatio,& alia hujusmodi, fiant in singulari. Bauu
Si sedere voluerit OI Daiis, Oc. Post lecta a Celebrante unam Prophetiam, donec compleatur a Camore; facta prius ibidem mco nu Epistolae cum Ministris Sacris simplicii elinatione Cruci Aliaris, per breviorem via am, cum prae satis Ministris, praecedente stacundo Ceremoniario de more, nudo Capite ibit Celebrans ad stamnum nudum, vel Panno violaceo te mam, ut ii uiuinus iura, ubi ipse, & Ministri sedebunt tecto Capite. G vamus , Corsetius supra ri. A Portu suprὰλπι . s. in Adnot. n. 6. Ac circa finem Tractus Prophetiae kenim accedet eum Ministris Mu-do capite ad Altare, praecedetue Cerem
niario per viam longiorem, ut ita bl ista sol
210쪽
lanmi, fixe per breviorem viam, quod magis placet, praeseriim si cito absilvetii rata ctore Prophecia, vel Tractus a Choro saliters in hujusmodi contingentia revertere deberet ad Altare per longiorem viam, deberet assurgere statim ae incepit sedere; A Portus0 . in scat etiam, ne ut incommodum ita sepe per gradus anteriores redire, nulla tamen tu ne ab ipse Celebrante reverentia, &a Ministris Sacris fieri debet genuflexio Cr et , i,eque reverentia Choro, cum non accendunt ad medituri Altaris, di si fieri po est, scamnum sit adicium sit proximum in fimo Altaris gradui a parte Epistolae. Bauludry supra n. ao. Idem Celebrans Orationes assignatas post Proseretiam cantabit manibus extentis in totio orationis Millae, ad quas Chorus stabit nudo Capite verius Altare Diaconus, de Subdiaconiis de more post G. lebrantem. N Diaco ux, dicto a Celebrat
te oremus, ubi occurre L genullectere, cantabit: Rectamurginata. omnibus praeter Celebrantem genuflectentibus, Subdiaconus vero surgens dicet: Lavare, omnibus etiam sirgentibus. XXXIII. Gavant. pag. 2 s. col. 1. nums'. ordo nι ni Pyhώet 3. oc. Cerem
nisi , MI Acobinus, qui sorte eodem Ceremoniario deficiente, Lectores Propheti rum comitatur, nullam cantare debet Prophetiam, si tamen sortE aliqua facturus est, Mianister alter eum comitari debet. Bauldry --pra v. s. ordinem, qui servari debet incantandis Prophetiis, iam si pra innuimns ;Si tamen necessitas eoῖat, unum plurimas Prophetias cantare sui saepe accidit in Ecclesiis, ubi exiguus est Clericorum numerus
quod tamen videtur iaciendam non continu
tim, sed cum interruptione quorumdam, aes ita ad id eligantur, ut qui sortiori voce pollent, longiores ipsi Prophetias Arcantenti
Bauldry Anna nam. i S. Dum cantatur ultima Prophetia, unus ex Ceremoniariis curabit, ut Acolythi deserant tres Clistinos, Bepost discellum e Choro ad Fontem subi talis iam cenetur) unum di nat in seci indo gradu a parte Evangelii, alterum in secundo gradu a parte Epistolae, tertium m medio te tit gradus, si plures habeat Altare gradus vel etiam hune disponat in secundo gradu, tu in alio disposuit; vel in medio Supped net, si habeantur eum Suppedaneo ues gradus tantiari: Α Portu supra η. l.
pro Ritibus persolvendis a Benedictione Fontis, usque ad initium Litaniarum, & Missae.
sui. , si Excusia hab exit pantemum, oe. Ubi habetur Fons Baptisnalis. servari debet hic Ritus pro illius Benedicti
M. Ante Fontem, itura ejus Cancellost,
praeparar, debet legite, & superilbid Mii L. nni designetia Acolythus, qui eoram Celabrante librum teneat. Iaxta Fontem vero, latere ponemur duo Vasa acuae, Unum
magnum, irripiendum aqua benedicta, pr asquam sacrum oleum, cte Chrisina in diu in Fontem infundantur, aliud erit vas consuetum eum i Asperibrio. peo aspersiones enda, deinde praepar x etiam uacita cum Bombacio. & mica panis, necnon Mar tile, ad extergendas manus Celebraruis, iura opus fuerit. Finitis omnibus Prophetiis, per aliquem Acolythum removetur e medio Ch ri legite , & reportatur ad locum simio, ω laeterea accenduntur Ceres ex Candelabris supra Credentiam. X v. Gavant. pag. aos. coL I. Iit. αPDiabitur Ceν eas aaete ovom, orc. in Cel brans, stans adhuc is cornu Epistolae silpex seppedaneum, deponit Planetam, adjuvantiόus innistris Sucris, vel Ceremoniaris, Fc Acolytho ν ex Nicolao de Brat 1,aet. sq. F. i ruo, ut pituit, diximus, serianda