Dissertatio de auctoritate patriarchali et metropolitica aduersus ea, quæ scripsit Eduardus Stillingfleet decanus Londinensis in libro De originibus Britannicis per Eman. a Schelstrate ..

31쪽

. Errores.

Constantinopolitanae Sedisecundum honoris locum , caeperunt Romani Episcopi Illyrici Prouincias usurpare, iis praeficiendo Vicarium Thessalonicensem , ne ab Episcopo Constantinopolutano inuaderentur. Cap. 3. pag. II q. .sequentibus a c

II. Cum Perigenes in Episcopum .electus a P trensibus reiectus esset, & ab Episcopo Romano in S Verisses illis appo . νici Prouincise ps, comitis, Constantinopolitansi primum a Damase ThessalonicensisArchiepiscopus Sedis Patriaria dis Romana Vicarius praepoRtus fuit , ne ab Episcopo Co

flantinopolitano inuaderentur: ante Damasim Romana Sedes Ius Patriarcsale per si aut L gatos exercedi habuit, ut pater

Legatis ad primi feruli sine

a Clemente Prim Corinthu missis, inde Honorius Imper tor Romanae Sessis priuilegia diatim a Patribus constiιutuum nondu firmarum rogauit per Illyricum seruari , σTheodosius Imperator priscom solicam Discip-- ,

antiquum ordinem,quo Roma nus Episcopussi per Illyricum constitutus erat .seruari iussit. Cap. 3. I I. . Alius fuit Perigenes Corinthi in Achaia Prouincia Metro lita, abus Perreuius incertae nobis Sedis in Thesstia

32쪽

Errares: κ vis Veritates illis Uposita .dem Corinthicam sine consensu Synodi Prouincialis introduitus fuisset. Episcopi Thessaliae , quorum prae

cipui erant Paucianus , CH. riacus, de Calliopus, consi-.derabant id tamquam noto riam inuasionem suorum Iulium, & proindὸ in Synodo Prouinciali alium collo-ἰ cauerunt in ea Sede . CV. s. .

Ιχ. Britannica Ecclesia sex primis iaculis non nouit auctoritatem supra Metropoliticam , unde misso ad initium septimi tae uti Augustino Monacho, septem Episcopi Britanni, qui ibidem reperiebantur , Minulti alij Uiri eruditi ex Monasterio Banchorensi noluerunt subijei Sedi Apostolicae, vel Augustinum agnoscere, sed sub Metropolita-

Perigeuem alterius Prauiue Metropolitam, metue comtra.

illum i os egisse Bonifactu sPrimus testatur . sed costra Perreuia legitime ordinatum , qui ab ipsorum sententia Romam anellarat, m Romani

Episcopi iudicio Sedi si e

restitutus fuit. Cap. 3.r 2. Ecclesia Britannia ea sex primis seculis agnouit auctoritatem supra Metropolitanam , idque adeo eerta constat, ut pestes Orbis Temrarum Pelagius Caelestius in Britanni,s nati id ip

sum confessiset, dum causer

sas in Synodis Prouincialia sus decios ad Sedis Apostolica tribunal, aut referre per-m ferunt, aut proprra appellatione detulerunt. Buae dec Mo

33쪽

no suo misere . Ita ex Beda di non sis monimentis, Deli, in editis. , quae νιε tima alari Auctor putarit neeessaria non esie ad prohanda supradicta, sibi tamen probati indic t. Ca DPv.

tanorum auctoritatem a Bri

tannis Episcopis agnita fuissa non iniscant , m si india

carent , eorum errorem diuia

nitus correctum fuisse senderent, ut ius, qui in eo tue do pertinaciter inhererent,duplicis culpae rei sint, cir impugnatae veritatis, m amissipuuaria. Cap. So

34쪽

SYNOPSIS

CAPITUM HUIUS DISSERTATIONIS.

Caput I. aemod Ecclesia Britannica a B. Pero , vel eius Successoribus instituta sit . pag. I. Caput a. .avod 'rufex, minantas sit Parriaresa O cιdentis , etiam Anglis , urur sequi

ex instituta per ipsum , aut Sacerdo- . ta a L . te ius Brit unica Erclesii, Inuo euiij testimonio comprobatur . pag. I7Caput s. frae nivicam Ecelsam Bede a R ista is

Itituta non esset,eiaem tamen ex vetulca

tenti Sylvestro Papa tributis. pag. 3 7-Caput 3. An Cavonibus Ni nis Metropolitanorum dignitas constituatur suprema , cor quid Canon exto statutumsit de Auctoritate Patriarchab . p/g- T F. Caput G auod Britannica Ecclesia a suis primo dijs m Ριe ad tempus restitutaesus Gregorio Magno per Augustinum Monachum Religionis auEtoritatem supra Me

35쪽

Imptimatur , si videbitur Reuerendissimo Patri Magistro sacri Palatij Apostolici. 19. Octobris

Pro Eminentissimo Cardinali CARPINEO Vicario Η. Cardinalis CASANATA.

Imprimatur . H. Dominicus M. Puteob ellus

Sacri Apostolici Palatii Magister, ordinis

Praedicatorum.

36쪽

AUCTORITATE PATRIARCHALI,

ICEt in praefatione ad

Lectorem nonnulla de huius Dissertationis Occasone, de instituto dicta sint,haec tamen adeo pauca sunt, ut non abs re me facturum existimem, si in limine ii

ius Dissertationis Occa sionem eius altius repe

tam , & de instituto ipsius nonnulla alia ad clariorem eorum notitiam adiungam. Originem quidem suam habet haee Dissertatio ex his, quae parte prima Antiquitatis It lustratae, Dissertatione secunda scripseram. Cum enim ex pluribus Antiquorum monimentis ibide m ostendissem, de toto occidente locum habere , quod de Illyrici T le sijs in Synodo Romana co ram Bonifacio χ. ante mille

37쪽

mille centum ' de quinquaginta annos dixerat

Theodosius EcAniensis in Thessalia 'Episcopus,

Romanos silicet Pontifices vltra toreus' Urbis Ecclesiarum Principatum specialiter gubernationi suae Occidentis Ecclesias vindicasse: non placuit haec Romani Episcopi specialis in Occidentem auctoritas recentiori Scriptori Anglo, qui se Decanum Cathedralis Ecclesiae Londinensis, de Sa cellanum l egiae Maiestatis nominat ,- aegreque tulit , Anglicanam Ecclesiam , quae a Romanae Sedis Communione auulsa est, a me occidentalis Patriarchatus terminis comprehensim fuisse. Mentem suam luc de re explicat in libro de Originibus Britannicis, quem anno a 68s. Londini edidit, ubi tamquam Anglicanae Ecclesiae Minister ei undem defensionem suscipit, & Hierarchiam Anglicanae Ecclesae , quae post Schisma solos Episcopos

de Metropolitanos ex superiori clero retinuit, An liquae Ecclesiae conformem esse tuetur . Ostendere itaque conatur, Ecclesiam Anglicanam non solum

Aceptistam, id est sine Capite, sed ab ipsis nascentis fidei primordijs usque ad aduentum Augustini Monachi Autocephalam , hoc est proprij luris, nullique Patriarchae subiectam Dilli . Duo igitur sunt, quae Auctor contra me probanda suscepit, alterum scilicet, Romani Patria chatus terminos coarctandos e fle, ne ad Britannias se extendant et alterum, antiquam esse Anglicanae Ecclesiae Hierarchiam, quae nullam a m

38쪽

xiinem supra Mesromlitanam agnostit. Ad haec

praesertam probanda omne midium, omnem imdustriam, omne consilium Auctor adhibuit non insistens Antiquorum vestigijs, sed nouas vias ingrediens, quas a vero deflectere hae Dissertatione

breuiter monstrare conabor: Cum enim Auctot

iste ad placita sua probanda assumpseris ea , qua partim ipse, partim Launoius mortalium primi

nouiter inuenerunt: rem non inutilem me se iarum eredidi, si illa in medium adseritem, Ee quam longe a vera Ecclesis Disciplina, a Veterum P trum scruentia, a conciliorum Decretis , a senio totius Antiquitatis aliena sint, in sequentibiis ostenderem. Diuidam igitur hanc Disertationem in sex Capita, quorum quatuor prioribus, quaria origine; Britannuae Ecclesiae, & Patriarcha tus supra eam iura spectant, adducam. Duobus vero posterioribus, quae ad stabiliendam supremam Metropolitanorum auctoritatem 1 Deeano Londinensi seripta sunt, expendam, & ipsis, quae allegat, Auctorum testimon s euertam . Putauit ipse auctoritatem Patriarchalem te Pontificiam

sex primis saeculis Britannicae Ecclesae ignotam fuisse, idque manifestum fieri ex responso Dinothi Abbatis, di Monachorum Banchorensium dictis r. monstrabo figo, de suprema. Romani Pontificis auctoritate ne quidem ullum dubium fuisse, sed a suscepta sub Lucio Rege Catholica Religione, vsque ad Saxonum irruptionem,-aduentum Augu-

39쪽

stini Monachi Britanniam Sedis Apostolicae auctoritatem coluisse: Cumque id varijs Britannicae E clesiae monumentis, de Gentis illius Historijs ostendero, loco coronidis adiungam exhortationem ad Ministros Anglicanae Ecclesiae, in qua prae oculis ponam, quam longὸ a vero aberrent,qui Ecclesiam in toto orbe defecisse, bc in Mundi angulo a paucis repertam esse exillimant. Adducam Optati Mileuitani sententiam, qua Donatistas ob similem.errorem arguit , quod ipsi olim Ecclesiam Catholicam redegerint ad paucos , Mab ijs missa fuerit quasi in carcerem latitudo Regnorum. Adseram alia An. liquorum testimonia, quibus constabit, veram Ecclesiam, quia Catholica est , toto orbe diffusa m re periri, S: unam esse, quia in unius Communionis societate sub uno Capite visibili concordat, nemunemque salutem consequi posse, quid Capite illo aut Schismate diuiditur, aut haeresi seiungitur, ut . D. Hieronymus non exaggerative, sicut quidam nuper effutire ausus est, sed vere scripserit ad D, malam Papam: Ego nullum primum nisi Christum

sequens, Beatitudini tuae, id est Cathedrae Petri communione consector super illam Petram aedificatam Eccl=siam scio . uicumque extra hanc domum agnum com- . mederit prophanus est. Si quis tu arca Ploe non fuerit , peribit regnante diluvio. CA

40쪽

sitiod Ecclesia Britannica a B. Petro ,

mel eius Successoribus instituta sit.

I. Mens Auctoris Angli eon tendentis, d Paulo potiur quam ει - ινο institusam fuisse Britannicam Ecclesiam. Gild.e Iapientis testimonium ab eo non adhibitum , forsan quia pro instituta ae Petro Britanniis ea Ecclesia eum facere prospexerit. a. Eusebii testimomum a fritis ex metaphraste,quo constat,Brisanis nieam Ecclesiam institutionem suam Pet o debere . Idem probat metaphrastes, asserit Ioannes V., π ad. νmas Kenu hus Rex Merciorum. I. adferuntur testimonia Euse-bj, Theodoreti, in D. Hiero mi aequibas aucto se etais probaturum eonfidit, Infutar in Oceano positar ei υepitatem A Pauis Pramum edoctassuisse. q. Expenduntur Eusebj p .edicta testimonia, quorum duo priora nibit pro Pauli potius quam Prari in Britanniam adsentra faciant , tertium veM Hieronmmi, Paulam non ab Oceano Hispanico ad Britan nicum, υt Auctor noster credidit, sed ab Oceano ambico ad Oceanu. Hise anicum meis annunIiasse innuit , M, quod nihil ad rem nostram facit. Clementis Romani testimo nium adducitur , quo Pausiam ad Occidentis terminos υenisse asseritur,od B itanniri mruenisse non dicitur. 6. Opinio Launoν banc Clemen .ris epistolam ια duorum reuocanti non probatur', adducitur tamen Te

eitur a

7. Seuero Sulpitio ad pulatu

Venerabilis Beda , qui eo tempore Lucium Regem ad sidem conuersum fuisse commemorat , quo eam transalper s ceptam fuisse , Sulpitius

narrat, quibus eam sentire videra Tertullianua, qui ν ere temporibus vixit, quo Luciu/ Britanni.e Rex sub Eleutherio Papa conuersia1 fuit. 8. De Luej Regia conuersione inrita antiquostia, tess/monia adferuntur, in ae Legatione ab eo Romam ad Eleutherium Pontificem amissa, aucto ir nostri placita addu

cuntur : Eam nimirum Romam l

ini mfuisse, quia erat Ciuitas imisperialis, vi ex Ireneo probat. 9. Irenei locus affertur,σ quod male ab auctore nostro explicasus fuerit, ostenditur . uerit Ireneus , Fadeles omnest eum Romana me non ob Ciuitatis, sed ob Ecele=e itintiust potentiorem principalitatem conuenire dabere . Honork Imperatoris testimoniam de P ineipatu Do inmur Augusta , σ ρ νncipio S ee dotiy Rom.e stabilitis. Auditu sententia augustini, qui tradit, mpostolicae Calbed a Principatum sempe Rom. e viguisse, quem cum

auctor noster negat, mam sam Me ruat eis oppugnat.

VT de originibus Britannicae Ecclesae ag m us, inquirenda est primaeva illius institutio,

A quam