장음표시 사용
41쪽
quam recentiores SM iptores variis Apostolis , varijsque Christi Discipulis tribuerunt. Non vacar, hae Dissertatione sngulorum opiniones re- serre, unam dumtaxat Auctoris nostri expendam , qui ne Baroni, sententiam de instituta per Petrum Britannica Ecclesia admitteret, eam Paulo Aposto Io tribuit, idque se clarὸ probaturum confidit. Antequam autem Quaestionem aggreditur, nonnullorum opiniones reijcit,qui alios Christi Discipulos mare Britannicu traiecisse putarunt , contenditque, nihil ad eorum institutum facere Gildam sapientem. qui epistola de excidio Britanniae scribit. Intereaglaciali frigore rigenti Infuia, oe veluti longiori Terrarum recessu soli visibili non proxima, verus ille non de firmamento solum temporali, sed desiimma
etiam Caelorum arce tempora cuncta excedente Uniuem
se orbi His statim Iu Aerufeiam ossandra temporesetricimus, Summi Tiberij Cafaris , quo absque ullo
impedimento eius propagabatur Religio,comminata, Ss natu nolent a Principe morte dilatoritas militum eius
gem7 radiossuos primum indulget, id est sua praecepta Christus: qtia licet u incolis repide suscepta sunt,apud
quosdam tamen integre, oe alios minus usque ad pers cutionem Diocletiami Tyranni nouennem , in qua sub verse per totum Mundumsunt Ecclesia. Non desunt, qui ex hoe Gildae testimonio circa ultimum Tiberij annum Euangelium in Britannia praedicatum fuisse volunt, quos Auctor noster merito reijcit, ipsosque uiliae testimonium noo intellexisse ostendit. Ait
42쪽
Damque Gildam duo distinguere, praedicationem FLdei per orbem uniuersum , dc Euangelii annuntia. tionem per Britanniam . Primum inetur contigisse extremo tempore Tiberij, quo teste Eusebio in Chronico Pilatus de Christi Diuinitate , de Christia. norum in Palestina persecutione ad Tiberium: Tiberius, teste Tertulliano in Apologetico, ad senatum retulit, & negante Senatu suum suffragium pro Christo inter Deos referendo, Tiberius in sententia
permansit comminatus mortem iis , qui Christianos persequereniar. Tunc enim liberὸ Euangelium ubῖ- que annuntiari potuit, prout id factum esse ν Gildas ''
initio superioris Testimonii clarissime indicat. Aliud de Fidei annuntiatione per Britanniam ijsdem ferὶ
temporibus Gildas contigisse asserit, quod Auctor noster pro praedicato ab Apostolis'm:MBritanniam Euangelio prae caeteris testimonijs vrgere potuisset, nisi forsan prospexisset, Gildam potius pro Petri, quam Pauli in Britanniam aduentu citari posse. Extat sanὸ in eadem Gildae epistola locus,in quo mores Britannici Cleri redarguit asserens r eos Sedem Petri Apostoli immundis pedibus usurpare. Quem locum cum Auctor in fine operis sibi obiecisset, respondet, sedem Petri apud Gildam nihil ad rem facere, cuius rationem si quaeras,aliam non obtinebis,quam quod Auctori nostro non placeat Sedo Perri An , . vii 4- -- .
quam Gildas in Britannia collocat , dum eam iBritannico Clero immundis pedibus usurpari ais mat. Duos sensus patitur Cildae testimonium e pris .
43쪽
mus est,quod Petrus in Anglia fuerit, ibique Sedem Episcopalem instituerit, & Diaconos,ac presbyteros ordinauerit , qui historicus est, & pluribus probatur. Secundus, quod Sedi Petri Clerus Britannicus Institutionem suam debeat, qui sensus ab alijs admittitur. Neuter Auctori nostro placet, & ideo Gildam inter eos, qui de institutione Britannicae Ecclesiae egerunt, non ita urgendum ducit. Σ. Caeterum priorem sensum Historicum de instituta per Petrum Anglicana Ecclesia confirmat ah;siis. ιμι Eusebius apud Metaphrassem his verbis: Simonem
V Vm Pet tim duodecim quidem annos esse versatum in Oriente, etgInti autem e r tres annos transegisse Romae, min Britannia, oe in ciuitatilus, quae sunt in Occidente. Resert hoc testimonium Armachanus ex Metaphraste, qui commentario de Petro & Paulo ad diemas. Iunij etiam de Petro affirmat, eum in Britannia longo tempore fuisse moratum, Ec multas Centes non nominatas attraxisse ad fidem, cumque E cclesia constituisset, Epscopos, in Presbyteros , . DIaconos ordinasset, duodecimo anno Caesaris Neronis rufi s Romam reuersum esse. His adiungi potest Ioannes V. qui ante scio. annos epist. ad Ethelredum, dc Alfridum Anglo Saxonum Reges apud Malbur libr. 3.se gaudere fatetur, quod in ipsis cernat feruor em -- Fidei, quam, inquit, ex Praedicatione Principis Apostolorum, Deo vestros animos illuminante, accepistis , m secaciter tenetis. Et ante annos 8 O. Κc nul-x.aulyhis plius Merciorum Rex epistola ad Leonem III. V
44쪽
de tibi Apostolica dignitas, inde nolisfidei eteratas in
3. Iam adducenda sunt testimonia, quibus Au- istor nititur,ad hanc Prouinciam Paulo potius,quam Petro vindicandam. Ac primum quidem testimonium, quod adducit, est Eusebij Caesamensis, quem lib. 3. de Demonstratione Euangelica cap. 7. scripsisse perhibet, quod post conuersionem Romanorum, Persarum, Armenorum,Parthorum,Indorum,
S: Scytharum, Apostoli pertranserint Oceanum
NM εας καλουιδίας Βροεανικας νησους ad Infulas, qu vocantur Britannicae. Secundum est Theodoreti, qui
tomo I. in Psalmum II 6. Paulo non solum Hispaniae, sed γ In Iis in Oceano positis Fidem annuntiatam fuisse asserit . Haec enim, inquit Auctor, , , verosi milius intelligenda sunt de Insulis Britan- , , nicis, quae in Oceano positae sunt, de quibus,, idem Theodoretus tomo q.serm. s. scripsit: quod , , Piscatores nostri, m Publicani leges Euangelicas, , intulerunt. Theodoreto adiungit Hieronymum, qui in caput 3. Amos scribit de Paulo, quod usque ad Hispanias tetenderit, . a Mari Rubro , imo ab
Oceano et Me ad Oceanum cucurrerit, imitans Dominumsuum Solem Iustitiae, de quo legimus: a summo caelo egressio eius, in occursus eius et que ad summum eius. Huic Hieronymi testimonio aliud adiungit ex libro eius de Scriptoribus desumptum, ubi dicit, Paulum post dimissionem e carcere praedicasse Euangelium in partibus Occidentalibus, quo nomine,
45쪽
inquit Auctor , praecipue significabantur In Le Britannis , idque ait constare ex testimonio Clementis Romani, qui scribit, Sanctum Paulum annuntiasse Iustitiam per totum Orbem, S istud agendo, tuisse
c. ιῶL 'M Quam locutionem putat necessario etiam complecti Britanniam, in qua Paulum praedicasse, dicit Venantius et ita enim de Paulo testatur in vita. s. Martini lib. 3. 'in Transit m Oceanum, etes quascit Insula portum , uinq; Britanus habet Terras, a mestima Thule. q. verum qui haec Antiquorum Patrum testimonia sedulo peruoluit, facilὸ perspiciet , ex iis certo non constare, quod Britannia primum a Paulo fidem acceperit. Eusebij locus ab Auctore indii catus integer referendus est, cum enim de duodecim Apostolis, M septuaginta Christi Discipulis sermonem instituisset, scribit de ijs, - πῶς si
alios Narionem. Dem alios Sustiarum,quosdam etiam adi os Orbis Terra venisse sines,Indorumque Regiones
46쪽
penetrasse, alios porro trans Oceanum euasi se ad eas Imolas, quae Britannica vocantur. Ex his enim verbis non habetur, quod Eusebius potius unum, quam plures, & Discipulum potius quam Apostolum, ex Apostolis Paulum potius quam Petrum ad Britannias peruenisse testatur: ut si per alios intelligendi sint Apostoli, saluo Eusebij testimonio non solum Paulus, sed etiam Petrus, idque ante Paulum in Britannijs verbum Dei praedicare potuerit, prout Eusebium alicubi dixisse, supra ex Metaphraste audiuimus. Alius est Theodoreti locus Tomo q. serm. 9.
quo Britannos numerat Interulas Oentes, quabus Pse Tomo
scatores nostri, m Publicani, Sutorque ..... Ieges Enangelicas intulerunt. Sed neque ex illo habetur , Britannos potius a Paulo, quam a Petro Euangelij veritatem edoctos fuisse. Ex alijs Theodoreti locis ne quidem conscitur, Paulum ad Britannias perue.
ni ite, prout nec demonstrari potest ex locis D. Hieronymi, & Clementis Romani. D. Hieronymus enim scribit in caput s. Amos Prophetae , quod zz II: 'Paulus moratus a Domina effusus sit seuper faciem uniuerse Terrae, ut praedicaret Euangelium Hierosolymis que ad Illyricum , Craedificaret non super alterius sundamentum , ubi iam fuerat praedicatum, sed vique
ad Eispanias tenderet, . a Mari Rubro, imo ab Oce no usque ad Oceanum curreret,imitans Dominum suum Solem Iustitia, de quo legimus: a summo caelo egressio ' - eius, . occursus eius usque adsummum eius, ut ante
eum Terra defc re, quam studium praedicundi . Ex
47쪽
quibus verbis non colligitur, Paulum Apostolum ab Oceano Hispanico ad Britannicum, qui unus idemque Occidentalis est, sed ab Oceano, qui mari Rubro adiacet, usque ad Oceanum, qui ultimas Hiaspaniae oras alluit, Euangelium praedicasse. Refert dou p- ipse Paulus ad Galatas a. , se Arabiam praedicando peragrasse, & post tres annos Hierosolymam redijsse, ut credi po ssit, usque ad fines Arabiae,quae Oceano Arabico terminatur, peruenisse. Dixit itaque D. Hieronymus, Paulum a Mari rubro, seu potius ceano mari Rubro contermino , usque ad Oceanum. Hispaniae adiacentem Euantelium praedicasse. Vnde, .c 'E. h. t Theodoretus in epiliolam ad Phluppentes cap. i. scribere potuit, quod Paulus ex Urbe Roma profectus sit in Hispaniam , & post quani Hispanis Diuinum Euangelium tradidisset, reuersus lit, ac capitet
truncatus, tunc obierit. Neque per occidentem aliabi quam in Italia de Hispania Paulum praedicasse
Cregorius Magnus libro 3 I. moralium cap. 22.comis memorat, dum ait: Paulus, cum nunc Iudaeam , nunc
nanias peteret, ut in peccatι morte racentIbus aeternae
vita gratiam nuntiaret, qMid se aliud quam esse Aquilam demonstrabat l . Nec refert, quod D. Hieronymus libro de Scriptoribus affirmet, Paulum e carcere dimissum, ui 'T G.: ut ιν p/risus Occidentalibus Gogelium praedicaret licet enim Britanniam in partibus Occidentalibus si. tam esse, recte Auctor noster statuat, fateri tamen
48쪽
tenetur, plures esse regiones in Occidente, nee in omnibus Paulum Apostolum fidem annuntiasse. Promiserat Paulus, se ad Hispanias profecturum, an autem promissionem suam adimpleuerit, dubitat Baronius, licet affirmet D. Hieronymus , qui de ali)s Occidentis partibus nullam mentionem facit. Idem responderi potest ad locum Clementis Romani, qui epistola ad Corinthios iuxta editionem Pa
Oriente, ac occidente verbι praeco factus illustrem fideis famam sortitus est, in iustista mundum uniuersum instruens, os ad O ccidentis terminos veniens , cy' μόImperatoribus Martyrium subiens , fice Mundo mi grauit. Ad Occidentis terminos Paulum venisse lego, ad Britannias venisse, intelligere minime de beo. Non enim testatur Clemens Romanus, Pa tum venisse ad omnes Occidentis terminos,alioquin debuisset etiam peragrare Flandriam, Batauiam , Daniam, aliasque Septentrionis oras maritimas: sed testatur,ad aliquos Occidentis terminos venisse,
quod verum erit, licet solam Hispaniam pertransisset, & ad ultimas eius oras maritimas substitisset. Quod autem ex Venantio adsertur, nihil probat, quia nimium probat: Dicit Auctor, Paulum illas terras praedicando transijsse, quas Britannia habet, σ
49쪽
villima rivis . Nullatenus autem verisimile est , Apostolum ad ultimam Britanniae partem, quam olim Caledoniam, nunc Scotiam vocamus, multo minus ad Yslandiam Septemtrionalium Insularum ultimam,quam Tacitus in vita Agricolae Thyle vocare creditur, peruenisse, neque ullum de ista re antiquitatis testimonium extat. 6. Hisce praemissis, cum Authore nostro satis mirari nequeo, quid loannem Launotum Parisiensem Theologum, cum ab aduersarijs ex praedicto Clementis loco urgeretur, ad Gallicanarum Ecclesiarum antiquitatem ab Apostolorum temporibus repetendam , quid, inquam, Launotum adegerit , ad reij ciendam Clementis epistolam, cum salua illius auctoritate opinionem suam de Euangelio post Apostolorum tempora in Gallijs praedicato tueri
potuisset. Mentis meae non est,sententiam Lamoij
propugnare, qui nec in Gallia nec in Britannia temporibus Apostolorum Fidem praedicatam fuisse v Iuli r sed cum Auctor noster de Britannia id certis argumentis se probaturum dixit, licitum mihi, ut puto, fuit , infirmitatem argumentorum , quibus manifestam veritatem effici credebat,iectorum oculis proponere : licitumque, ni fallor, erit, testim nium, quod ab eruditis adductum est,ut Galli as diu post Apostolorum tempora fidem recepisse probent , in medium adferre . Est autem testimonium
illud Seueri Sulpitij , qui post initium quinti saeculi
scripsit, lib. a. Historiae Sacrata Sub Aurebo Antonini
50쪽
lis persecurio quinta agitata , actum primum intra Gallias Martyria visa, ferius tν-s Alpes Dei Ruia gione suscepta. Duo sunt, quae Seuerus testatur,
Unum, quod ad Gallias spectat,ante Aurelium Anis tonini filium nulla Martyria in Gallijs visa. Aliud ,
quod etiam ad Angliam pertinere videtur, serius trans Alpes Dei Religionem susceptam esse. Hoc ultimum Auctor noster,quia sententiam suam euertit, distinctione eludit: distinguendum naque putat inter rem, q uae a Seuero asseritur, nimirum tunc primum visa fuisse Martyriae & rationem, quae adiungitur, ob praedicatam serius trans Alpes Religionem Catholicam. Dicit, Seuerum de primo certum fuisse, dubium de secundo . Sed nemo non videt, taec effingi contra expressum Seueri Testimonium, quo duo facta eadem certitudine ab eo affirmantur. Dicit martyria primum visa in Gallijs tempore Aurelii, additque , serius trans Alpes Dei Religionem susceptam . Vtrumque factum est, de quo aequaliter sibi constare innuit, cumque Brita niae trans Alpes sitae sint, sequitur iuxta fidem Seu
ri Sulpiiij, serius quoque in ijs Religionem Chimstianam susceptam niti.
T. Erat Seuerus natione Gallus, scripsitque ad annum circiter Aio. , cui si Scriptorem Anglum adiungere velimus, habemus Venerabilem Bedam, qui ante Iooo. N plures annos gentis Anglorum Historiam Ecclesiasticam retexeas eo ipso tempore Religionis in Britannia meminit, quo Seuerus eam