장음표시 사용
61쪽
impetrasse,quanam censes ipsc frater Claristiane, fiducia pij condiscipuli illam rogarunt, ut suis fratribus, immo doctoribus praestarct precibusque ab codem Do. Christo sponso impetraret.quod iam suo Basilidi tortori ex codicto praestitisse erat indubitatisJimum Is cnim nocturna illius apparitione instructus,coronaque caelesti rcdimitus ab ipsa, intellexit se perbreui ad gloriosam martyri; Christiani palma ipsius intercessione a Christo impetratam euocatum iri.
Qua sola apparitioe tam fuit ille Basilides praetorianus miles sane prςclarus de Christianae religionis veritate persuasus, ut sese suis commilitonibus Christianum profiteri vel no rogatus nihil dubitauerit. Unde S ad tribunal adductus & in carcerem abreptus,a fratribus Christianis signaculo Domini, id est,S. Baptismo munitus, postridie heroicu depugnauit Chri- stlani martyrij agone. Cuius tam stupendς conuersionis exemplo mirum in modii caeteri Christiani filere cum in fidei constantia confirmati sum ad maiorem diuini auxilii precibus Mintercessione D. Potam laenae suae ciuis atque condiscipulae impetrandi mirifice excitati,cam interpellantes, ut idem ben .fch suis piis non negaret fratribus,pristinisque condiscipulis a Christo spolio impetrare,quod tam lucule ter benevolo suo iam dudum praestiterat carnifici Basilidi. Testatur enim Eusebius Caesarien. lib.6. c. . plurimos condiscipulorum idem ab eadem beneficium consequutos. Sed & aliis plurimis inquit sub finem . . cap.) per illud tempus apud Alexandriam condiscipulis suis, cu quibus verbo Dei in Origenis schola opera dederat Potamiaena simile munus traditur praestitisse, assistescis per visum,& coronas martyrio impetratas a Domino des rens ut in Graecis quibusdam nunc legitur,plurimos cumulate ἀθροως numerose ad Christi fidem accessisse, quibus per somnum apparuit,& ad Dei verbum aduocauit. Porro quod illa aetate,id est,sub annum Domini fere ioo. Ecclesia Alexandrina sanctos Dei martyres,aliosque diuos omnes cum Christa Do. regnantes ad auxilium inuocarit,quisna, obsecro, γtior, fidelior, indubitantior huius rei quaeratur testis , quam Christianae illius scholae Alexandrinae Catechista Origenesi qui Clementis Alexandrini discipulus,atq; in Catechesi successor
62쪽
cessor plurimis locis,suisque Catechisticis institutionibus hac doctrinam diserte profitetur,quam a maioribus proditam suis tunc tradidisse discipulis Catechumenis & auditoribus siue compete tibiis,est indubitatissimum. Origenes igitur ille Adamantius illustre Catholicae Dei Ecclesiae lume,ac decus quondam singulare, ne quid de doctrina illius Apostolicae aetatis, quam Clemens Alexandrinus Panteni viri Apostolici discipulus Origeni discipulo tradiderat in dubites, perspicue hanc
sanctorum intercessionem atque inuocationem docci, disertisque verbis contestatum facit fuisse tunc teporis, immo maiorum, id est, Apostolorum aetate,Christiano populo usitatissimam. nam homil. 27. in D. Matthaeum,docet discipulos Chri is sti caeterosque sanctos non solum tunc in vita sed etiam mo- is db miranda opera erga figmentum humanum confitctes an rite conspectum Christi intercedere,& Christum prouocare,Vt isne deserat genus humanum propter peccata.
Idem Origenes D. Iobrogat, O beate Iob, sinquit lib. r. in
Iob vitiens in perpetuum apud Deum ora pro nobis miseris. , , Rursus in Threnis, O sancti Dei vos lachrymis, & fletu pleno is dolore deprecor, ut procidatis misericordiis eius pro me mis m. Et paulo post, Hei mihi,pater Abraham ,deprecare pro me, ne de finibus tuis alienen Quam vero id fuerit sua aetate antiquum,& originis prorsus Apostolicae plenum, testatur homil. 3. in diuersos. In nocetum spuerorum inquit) memoria semper, ut dignum est, celebratur in Ecclesiis,secudum integrum ordinem sanctorum, ut primorum martyru pro Domino occisbru. Et paulo post: Bene ergo & secundum voluntatem Dei corum memoriam sancti Patres celebrari mandarunt sempiternam in Ecclesiis,velut pro Domino morientium, velut progentibus & Iu daeis credituris, vel cliam pro ipsis parentibus quorum parentes,ut diximus, prae nimio dolore percutiebantur) ut eis intercesso filiorum plurimum profuisset. Cum igitur Catholici hos longo catalogo enumeratos omthodoxos PP. sequamur hoc in controvorsiς capite de sanct rum cultu S inuocatione magistros:quis fuerit proiectς adeo audaciς,nedicam dementiae amplius, ut in posterum audeat nos una cum venerandissimo illorum Orthodoxotu Patrum
63쪽
Senatu idololatrias aut idolo manias accusare Quod si quis dixerit nos, una cum illis hominibus errare impio, Deoque iniurios esse in idololatricasinctorum inuocatione,is Iudςos, Machum etanos,& Apostatas sectatus,nos tota cum Catholica Dei Ecclesia errare sinat,certus nos cum illa si fieri queat malle crrare, quam cum deliro apostatarum, Paganoru,Turcaru,adeoq; Iudaeoru discipulo verum dicere. Sed utcumque sese nunc ea res habet nimirum an Patres, illi Orthodoxi omnes atque uniuersi Christo,scoque iniuimatque blasphemi diuinum honorem sanctis Dei seruis Christi martyribus tribuctes,tam horribiliter errarint,nec ne) hac quaestione,inquam,ad tempus reposita; erat tamen a Conses sionistarum Patronis istis Theologis & Consiliariis illa Sy PDtrum doctrina candide hoc in scripto Caesareo exponenda, quo liquere potuisset veritatis studioso, nos cum illis unu sentire idemque docere ac constanter profiteri. Ista Patrum veterum orthodoxorum lcstimonia,anonymi Confessioni starum Patroni vobis crant alleganda,aut saltem indicanda, si animus fuisset rem hanc ex fide atque veritate
ipsa gerere: quos cum silentio praetcreatis, immo reclamante conscientia dissimuletis, atque adeo de industria depraue tis& inuertatis, an fidelem operam vestris dominis, Impe-rh Ro. ordinibus pristitissemuis iudicibusin hac omnium maxima aeternae salutis caussa videamini 'Sed sic oportuit vos accuratam vestro mendaciorum patri diabolo nauarc operam, perquam a vero Christi Euangelio,
infelices Imperii Ro.ordines vestra sophistica delusos ad perniciosas seduceretis haereses, iudicio Catholicae Ecclesiae iam
olim damnatas, pari namque inuidentia, immo dementia uti& vos nunc,Sanctorum cultum & inuocationem derisit Vigilantius,Eunomius,Porphyrius,& ne quid vestro desit ordini, Iulianus, Augustus quidem M. Imperi j, sed Christianae fidei apostata: ad quorum excplum& vos Catholicam Ecclesiam
Lia a1e. insanc clamitatis idololatrica,ob pium veterum Patru exem-ahobeo, conui- pliscontestatum sanctorum cultum. Sed nihil eodem illorum lati in ob a furore insanientibus aptius respondeatur quam olim illi exo-
R in rienti Galliarum pesti Vigilantio D. Hierony. Quis enim in sanum
64쪽
num caput, aliquando martyres adorauit 'Etsi enim D .Hiero. profiteatur Christianos ad marorum xumbas sanctos colere, venerari, rogare, oc ad auxilium inuo care. obiiciebat enim ille, Si aliquis prccator adhicncrid n a g t tamen nos adora, martyres,quo sensu & Catholici nega- et mus: nimirum latria siue duiuio cultu, sed tantum dulia, uti r ' - rectilliine a Graecis Theologis antiquissimis didicit, aeternuque obtinebit schola Christiana omnis Latina, aliaque omnis barbara. Qiri a distinctione omnis aduersariorum corrui planeque funditus euertitur machina in sis iactorum cultum de inuocationem abolendam misellosophismate in una adorationis vocula latente constructa. Porro tam est manifestum. D. Hiero. aureo illo libello san-D. istorum Cluisti maityrum astruere inuocationem, licet mirifica dicam impudentia, an imperitia istud inficietur Con- r osti ης- fessionis Augultanae Apologiatvt propterea Theodorus ille Be ga consecura poeseos atque saltatoriae in popina silacisque amatoriae in diram ganea, quam Theologia doctior, D. Hieronymum idololatriae π α ..damnare nihil dubitarit, Respons ad argu . Brenth de Vbiqui- η id Mis
Illud tamen minime negamus linquit totum illud Hiero. scriptum,quo sanctorum inuocationem, id est manifesta ido- lolati iam defendit nos nihil morari. Qua praetoria Bezς tribu cimsessioni Mni siue friumviri dudum Gallicis)ntentia satis superque de- netis 2
claratum habemus,quam no solum ab Orthodoxis Pallibus
inter sc ac nobiscunt concorditer,unoque ore consent ictibus se ς' u priex diametro dissentiunt Euangelici, illos communi idololatriae climine ob sanctorum interpellationem, uti &nos accusantes: sed a tuis etiam Syneuangelicis doctioribus quidem il- Iis ac limioribus, novique Euangeli j columnis sane praeclaris. Nam Martinus Bucerus tam constans olim Swinglianus, quam post Lutheranus.Siquis inquit ad Episcopii Abriccn- semi perpensa illa Dei infinita in sanctos indulgentia & faci-
litate, deiimul illorum in nos miseros adhuc conscruos sitos de test danaie ian . commebia charitate animi ardore hucri orsipat, ut illos ceu praesentes praesens appellor, prsique se intercedere ad Deu r get, id ilicet in nulla scriptura doceatur,si sic tamen fiat, nulli Pariu exeium a ' c damnamus
65쪽
Iohan. Oeeollis pativi negat esse se idololatricii
ra nobili Minus Huiomaiust Sanctorum inuocatione probat oecolampa
dius ex uniue sali Eecietatum e sensu.
Lutherus negat sanctoru inuo. catione esse s perstitiosam de impiam, quod Quia Bol, emi
damnamus. Et postea in animis inquit sic comparatis,ubi vis demus nihil tribui humanis meritis, sed omnia vcrae inisericordiae Dei &redemptotis noliri Iesu Christi ita quod diuos, ut pro se orent,inuocant, licet id faciant absque ullo de sensu& cxemplo scripturae damnare tamen non postumus. Atque hunc solum in modii videmus Orthodoxis patribus sanct
rum caelitum inuocationem usurpatam Sc traditam.
Similiter&Oecolapadius, Neque orare inficias ierim sinquit annotat. in homiliam D. Chrysosto. in iuuentu de Max in neque impiorum de idololatrarum csse asseuerauerint', cum illis nimirum Chrysostomo, Naran reno, aliis patribusὶ implorare patrocinia sanctorum,& ca t. Sancti in caelis sita charitate flagrantes non desiniit pro nobis intercedere. Quid igitur mali, si hoc petimus fieri,quod scimus Deum velle 'Sub finem suam conclusurus contra Hagiomachos , qui sanctorum sinquit inuident gloriae, conclusurus disputationem: Quid mali, ait,si de commendemus spopulo patrociania sanctorum,modo id circumspectΘ, opportuno, de modice fiat pro auditorum qualitate ρ Id quod hic agit Chrysost mus, S Nazanrenus quoque in laudibus Cypriani, & o seruant hoc ferme omnes Ecclesiae tam Orientis, quam O cidentis . Et si haec testimonia Buceri & Occolampadij sa, ne locupletissima abunde sufficiant moderatioris ingeni j limminibus ad perpetuum Ecclesiarum omnium de Orthodoxorum Patrum tam in Oriente, quam Occidente consensum demonstrandum: ne quid tamen habeant refractari), quod conciliandae paci Ecclesiasticae obstet diutius, en tibi Martini Lutheri de hac controuersia illustris sciatentia,quam suis discipulis vario tempore praescripsi. Anno xviii. sic ad Georgium Spalatinii scriptum reliquit, Mi Spalatine, inquit, non fuit mens mea VnqUam venerationem sanctotum esse superstitiosam : neque inuocati nes pro caussis vel corporalissimis. Hoc ctenim sapiunt haeretici vicini nostri Picardi, & Bohemi, δί caei. Item anno xx H. ad Erisordienses:Sinite ut diuinorum implorent nomina, quando ita volunt. Rursus in respons. ad Lovanienses. Non negaui unquam nos meritis linquit) deprecibus. I
66쪽
. precibus sanctorum,quantumlibet imperfectis iuuari . quod ,, subdole mihi inurere conantur miseri homines. Ipsὰ crgo Lutherus etiam diu post suam a Catholica Dei Ecclesia cx-
communicationem non solum linendam,aut permittendam ovoluit ccu piam & legitimam sanctorum inuocationem: sed ., adeo eam tollere noluit,ecu superstitiosum aut idololatriam,
ut se de hac doctrina impia quasi falso sibi imposita purgarit, is immo haereticos appellat,qui ita cum haereticis Picardis sin- quit Sc Bohemis sapiunt, Eant nunc Anonymi isti Confessionis Augustanae patroni, de se legitima, immo i cessaria de caussa coactos clamitent, istud sacrilegum ab Ecclesia Dei Catholica ob idololatriam de
supti stitiosam sanctorum inuocationem patrare & defendere schisma qui non modo patres omnes Orthodoxos, ctia ita . nobis lbffragantibus Bucero atque Oecolampadio, sibi se tiunt ex diametro contrarios: sed ipsum etiam Lutheru suae Confessionis Augustanae authorem. C AE TERvM quia atrocem ista idololatriae blasphemia no- ς- bis Euangelici ad unu omnes si non Iudaica caecitate, saltem Turcicaimpietate obiicere no veretur;age videam us,obsecro,nu hcc pia sanctoruinuocatio perpetuis exeptis liquid6q. veterii Orthodoxoru omnium patrii consensu semper in Catholi
ca Dei Ecclesia & laudata & usitata diuinis scripturis, quod ue n. a
garriunt, sit aduersaria,aut ex eis de firmameta habeat nulla3 , Qiuod sanctos ut pro noliis Deu oret inuocamus, volui aduersarii illi Euagelico Christi Do. verbo esse contrariti. Si quid pe labis i tieritis Patre in nomine mpo,dabit vobis, unde dissidetiς plus habere videatur,quam pietatis,non esse tam illustri promisso contentu,aut Chri sto DO. oratori alios ad iugere coprecatores: quasi solus no sussiciat exorare. In solo igitur Christi nomine.&per solu Christum volui Christianis orandii, nullis adhibistis sanctis coprecatoribus. Atqui dum vel sanctos oramus ut pnobis orct,no nisi in Christi nomine Patre oramus quos una nobiscu rogamus, ut comuncin patro coprecentur, solviq; per Chi istu petimus,ut exaudiamuri quemadmodum ipsa orationis Ecclesiasticae forma satis superj loquitur,quae solenni rituismper bis verbis, Per Christum Din nostrum, concluditur. ''
67쪽
2o ,. Non pugnare autem cum Christi Domi. verbis dudum, 'ta'. es legatis quod alios desideramus, siue adhibemus comprecatores,unus D. Paulus verborum Christi peritissimus, promis sque illius Euangelici cellissimus suo luculenter docet cxem amran.is, plo,qui Romanos fratres obsecrare non dubitauit per Christu, ut se orando adiuuet siue m. ναγωνίωΘαι cu laborate atq; pugnante decertent orando pro ipse,ut ab infidelibus Iudaeis
Quod si ossicio mediatoris atque intercessoris Christi Do. non repugnare censuit Paulus diuinae sententiae scietissimus, - Vt homines adhuc mortales, immo peccatores adhiberet sibi. apud Deum Patrem pro Christi gloria illustranda Euangeli
que propagando comprecatores , quaenam suetit insanias anctos una cum Christo Do. regnantcs negare rogados siue obsecrandos, ut nos apud Dcum adiuuent sue laborantes , uti Augustinus Cyprianum, siue orantes, pugnantes,& pro vita, aeterna conicquenda decertantes i. i. ii Cum Cnim Cos nostri charitas, teste Paulo,in caelestem v sq: vitam perdurans,qua erga nos adhuc vasto hoc pelago natantes atque luctantes,multo sancti flagrant,quam prius, ard cntiore .cogat pro nobis vel non orantibus orare, indesinenterq; Deum obsecrare, ut v n, nobiscum plenam beatae resurrectionis accipiant palmam,non magis dormientium in Do. id est Sanctorum cum Christo vivetium inuocatio divino Christi Do. mediatoris, siue intercetaris singulatis repugnat o cio.quam vivorum hic adhuc fratrum Christianorum Pauli--nplo muli na Obsecrario,vt pro se orent. Quod ubi verus Dei cultor pi i .. pulus Christianus toto concorditer orbe dimisus probe habe- v to rei perspectum; nulla ductus aut promistaru Christi dissiden ''y' ' tia aut impia in eundem iniuria impulsus, alios praeter Christum Do.semper sibi adiunxit comprecatorcs. Nam Apost 1 - ,es .ai, ex plo sibi dissidens plus aliena nitendum censuit na hun. ii aie oratione : velitus nequid sibi sua apud iustum iudicem ob- , Ita es, starent commerita quo minus exaudiretur. Siquidem hanc'.. ea ....' verae humilitatis Christianae modestiam plus apud clementiss. Patrona valcre norat, quam temerariam S audace de cviolando confidentiam; quae sibi uni potius,quam multis com- prccantibus,
68쪽
Indignus qui exaudiar, inquit pius ille , sed per patronos martyres sperat medelam consequi. Hac igitur persuasione vere Christiana ducti maiores iam stri adeo non existimarunt sanctoUnuocare impium, aut id Iolatrium,ut non solum ipsi sanctos & verbis & scriptis inuo
carint; sed suos,immo posteros omnes fremat Jc crepat inuidus Sathan docuerint inuocare,quemadmodum ex conscri
su Christianae totius orbis Ecclesiae liquidissimis veterum Patrum Orthodoxorum testimoniis dudum adductissilis luce meridiana domonstrauimus clarius. Porro ne quis manifestissimis illis Orthodoxorum Patrum ut primi atque Apostolici seculi, ita omnium locorum testimoniis conuictus oggannire, audeat illos quidem Catholicis tuatur i,. concorditer docuis e sanctos inuocandos, disertisque verbis ' 'non modo inuocasse, sed suos etiam ut inuocarciat, colerent,
pieque orarent hortatos fuisse. vcrum sine scripturarum fundamento , citra verbii Dei: ideoque & D. Hieronymum,&alios omnes illos Patres idololatriae' quod blaterat vaesanus ille Bera damnados atque deserendos, age lector Christiane, nunc pauci hanc obturemus rimam, ne quod Euangelicis supersit elabendi effugiti, aut caeco errori tuendo perfugium. Sanctos pro nobis orare tam est ex Dei verbo manifestum, ut negare nullus pudoris ingenui memor ausit, cum&Onias legatur oram assidue pro fratribus, & Angelus apud Zachariam pro Iudaeis oret,ut Dona. tandem misereatur Ierusalem& ciuitatum Iuda, quibus iratus est. Unde& Confessionis August. Apologia istud inficiari cum non posset, negat sanctos tamen inuocandos: qua in re omnis huius controuersiae cardo
Testatur Christus Doe rerum caelestium solus vere c5scius y'hφ' ) Moysen Iudaeos apud Deum accusare quod destinatum ipsis murem iλiuxta illius prophetias, Messiam non susciperent neque fidem haberent,aut morem gererent. Si perfidos accusat, cur no pro fidelibus oratZimmo cur non fideles illum sibi non m bdo polliceantur patronum quem impiis, Christo teste norunt a ciuersitium; sed orent etiam, ut a Deo illustriorem ipsis impet rcc
69쪽
fidem liberaliusque fidei vere Euangelicae atque Christianae auctaritimi An non mire solicitum habeat S. Moysen populi sui Iudaici cura, pro quo vivus& anathema fieri, immo delibro viventium voluit deleri: & mortuus apud Dominum ruraclis sui caussam agiti Quo pacto cnim ignoret diuinus ille propheta sui populi Iunoω quid ri daici statum, qui mortuus apud caelestem patrem incredulos' '.' ''' accuset 3 Siquidem aliis Sanctis, siue hominibus. siue ange' lis, diuinus Moyses in caelo non est habendus interior, aut im licior: quos sacrae literae nostratium rerum docent esse coim scios. Quod hoc loco deSS. Angelis si demonstratum fueriti etiam de sanctis hominibus cum Christo regnantibus ostensum erit, quos post hanc vitam Angelis aequales fore promisserit Cluilius fallere nescius. Iam cum Angclos Deo preces nostras offerre doceant diuinae literae, Apoc. Act. Tob. Ecquid ipsos rerum nostrarum ignorare fuerit consontaneum s Si preces nostras Deo fusas cognostiant , casque cum D. Tobiae, aut Cornelij Centuri nis angelo fideliter iuxta ac sedulo Deo praesentant, an cxl riora opera, quae nostros in oculos auresue incurrunt, credendi sunt ignorare Ad haec sancti Angeli de impiorum gaudent conuersion susceptaque laetantur poenitentia, si Christus verum docet, Lucae I . An igitur eos rerum nostratium in specie amplius quis audeat facere ignaros Quod utique non diceretur . de illis, inquit Firmilianus Episcopus Epistola ad Diuum
cutisncti pati Cyprianum, mu ipla quoque euent nobis adunati, qui no- T stra adunatione laetantur: sicut econtrario utique contristan- tur, quando vident diuersas quorundam mentes & scissas voluntates, quasi non tantum unum & eundem Dominum simul inuocent. Qui voluntates nostras vident, alia iam
stratia hon vident' Sed quidnam isto dicatur stolidius aut insulsius t Quid enim vera pcccatoris conuersione, quae tota imo in corde sita peragitur,abstrusius, quid latentius, quid occultius.' . Si haec igitur animo nostro reconditissima, nimirum pre'
70쪽
ces Deo susi: ac poenitentiae propositum, laeta concordia, tristisque fratrum discordia sanctis Dei Angelis sunt nota , an non absurdissimum fuerit asserere sanctis Dei hominibus cum Christo regnantibus, & angelorum aequalitate dona' tu ignota Sed si forent ignota, non accusaret apud Deum pius Moyses suos Iudaeos perfidiae aut incredulitatis, quod missum iuxta diuinas suas prophetias, & prophetarum aliorum omnium oracula Messiam Iesum Nararenum congrua pietate patque religiosa fide non suscipiunt. An igitur pietati congruentius eum ad accusandum putare promptiorem atque paratiorem , quam ad patrocinandum Z Certe hoc impium fuerit de homine M amico Dei vel suspicari. Cur igitur impium censeas , si Moysen , si Abraham, Isaac, & Iacob ph Iudaei diuinis freti promissis petant ut Deum sibi Patrem reddant placidum, propitium atque benignum An non hanc doctrinam ipse Patriarcha Iacob suis praescripsit filiis moribundus Inuocabitur nomen meum, inquit, eis cluper eos, nominaque Patriam meorum , Abraham & Isaac. Locussi ius,in-Nam hoc in oraculo diuino tantum considerare quandam politicam dignitatem , & quandam veliti adoptionis laicae
tesseram, nimirum,utccnseantur nominibus suorum maiorum,dicanturq: Abrah. aesth, tribus, & nepotes ecquid obsecro habet eximium Zquidnam prophetico spiritu dignum ' 'f' An non & prophano Esau idem cum filiis Ioseph est consem uiae 3 Cur ergo istam benedictionem propheticam loco singularis priuilegii voluit suis nepotibus pius Iacob imprecari An non ad iplos etiam ex origineac stemmate pertine re putanda communis appellatio S nomenclatura, qui exta elatissimo Iudaici stemmatis columine fuere prognati' aladaicae igitur videatur caecitatis, singulare hoc priuilegium,.quod nepotibus Effraem& Manasse propham Arseneth Pu-thipharis Eunuchi regis filia prognatis ex pioauorum suorum apud Deum patrocinio est expectandum, in vanam tauerte'