장음표시 사용
91쪽
Zε. 9 quos clementi ostrae regit imperium,int svolumus religione versari, quam diuinum
V - - Petrum Apostolum tradidiss. Romanis reli
nisis. ., gio Vsque adhuc ab ipso insinuata declarat, Fri , h. quam , Pontificem Damasum sequi claret, απιι. .. Petrum AleXandris Episcopum,virum Ap stolicae sanctitatis.Hoc est,ut secundum Apostolicam disciplinam, euangelicam doctrianam,patris dc fili j dc spiritus sancti una deit tε sub pari maiestate,& sub pia trinitate,
damus :Hanc legem sequentes, ChristianoruCatholicorum nomen iubemus amplecti r liquos vero dementes vesanos iudicantes
haeretici dogmatis infamia sustinere: diuina primum vindicta hoc est excommunicati ne)post etiam motus animi nostri quem ex caelesti arbitrio sumpserimus,ultione plect dos. Huic legi Ec illa iungatur Martiani Augusti,Catholici plena feruoris,Christian pi Actione ratis,quam post concilii Chalcedonensis com .eοncius clusionem his tulit verbis,atq; promulgavit:
chalcedo Tandem aliquando quod summis votis atonens. studijs optabamus euenit. Remota est de o thodoxa Christianorum lege contentio, tamdem remedia culpabilis erroris inuenta sunt, ct discors populorum seraxentia,in unum co- sensium concordi amque conuenit. Diuersis Gnim e prouincijs religiosissimi sacerdotes Chalcedonam venerunt iuxta nostra praec pia, dc quid Qbseruari in religione debeat, perspicua definitione docuerunt. Cesset igitur iam prophana contentio; nam vere impia: atque sacrilegus est, qui post sacerdotum
92쪽
sententiam opinioni suae aliquid tractadum relinquit.Extremae quippe dementire est, in medio &. perspicuo die commentitium lumeinquirere. Quisquis enim post veritatem repertam aliquid ulterius discutit, medacium quaerit.Nemo itaque vel clericus, vel milita ris , vel alterius conditionis, de fide Christia napublicἡ turbis adunatis ct aduenientibus
tractare conetur in posterum, ex hoc tumultus de perfidiae occasionem requirens. Na iniuriam facit iudicio religiosissimae synodi , si
quis sernet iudicata ac recte disposi ta reuoluere S publicὶ disputare contendi cum ea qus nunc de Christiana fide statuta sunt, ae iuxta Apostolicas expositiones de statuta sanctorupatrum 3i8. 3 o .definita esse noscuntux. Nam in contemptores huius legis poena non de rit,quia non solum contra fidem bene dispo sitam veniunt: sed etiam cum Iudaeis S Paga nis ex huiusmodi certamine prophanant v neranda mysteria .Et hactenus quidem dictu sit de studio Catholicorum principum ad Ca tholicam Romanam religionem suis in resenis conseruandam. Adoonium Ecclesiasticorum praesulum pertine
re Aor ranc pes commoneantur, ars mtemgant sui muneris esse e per eos sen, a ruetur reo O, quia busdam exemptu ostendι ur.
CAPUT XII. OVam in rem ut incumberent, cum suo
zelo incitabatur, tum mouebantur e
iam Catholicorum praesulum monitis, quos Propitis Cura rerum Ecclesiasticarum S saluatis omnium concernebat. Sic enim ut Ariano
93쪽
rum coetus ex urbibus eliminarentur Amphilochius impetrauit utNestorius eijceretur ex Oriente, propterea Peius adulterina doctriana multi corrrumperetur, Ioannes Antiochenus Episcopus imperatorem rogaui ut Eutyches mulctaretur exilio, sanctissimus Leo po- tifex apud imperatore suis literis S egit ipse ει agendum ostendit. Sanctus Agapitus pontifex,ut Anthemius Constantinopolitanus Episcopus exulare ob suam hqresim cogeretur,apud Iustinianu imperatorε efferit. Ille quom vir beatus, ct suo tempore clarus abbas,Petr' Venerabilis,cum ad Arelatensem dc Ebrudunensem archiepiscopos scribere aduersius het resim cuiusdam Petri de Bruis, eiusmodi in ter caetera adhortatione expressit: Vestru est,
ad quos praecipuὸ ta ex officio quam ex singulari scientia, in partibus illis cura ecclesiet Dei spectat,& a locis illis in quibus se sat ibula in
uenisse gaudet, Sprqdicatione,& etiam,sinvicesse fuerit,ui armata per laicos exturbare. Sed quia maiorem operam eos couertendi qexterminandi adhibere Christianam charitatem decet, proferatur inquit) eis authoritas: adhibeatur & ratio: ut si Christiani permanere volunt, authoritati si homines, rationi cedere compellatur.Certε opera & assiduis monitis D.Bernardi, Petri Abai lardi, dc Henrici Apostatae haereses,non modo Ecclesiasticis cestris fuere damnatae,verum etiam per sedulares pro ceres,regni que patres profligatet ει oppress,. Sed di Beatus Dominicus, i quo, singulari Dei prouidentia, Dominicanorum ordo
94쪽
profluxi ad Albigensium foedam sectam eli., minandam, Comiti Monesertio& alijspij, nobilibus magnus fuit incentor & adiutor. Tandem v fuit ea secta seditiosissimorum hominum Ludovico rege, consiliis pientissimae matris eius Blanchae suppressa, Romana* r ligio suae tranquillitati reddita. Denim seculi
potestatem ad episcoporum commonitionem , defensionis suae aduersus haereticos officium praebere oportere, declarat Lucij teriiij decretum,in quo expressiim est eiusmodi verbis: Statuimus insuper,Vt comites , baro- C p. nes, rectores, ct consules ciuitatum Salio-aMenaearum locorum,iuxta commonitionem episco. Porunt, praestito corporaliter iurameto,pr mittant quod fideliter oc efficaciter, cum ab eis fuerint requisiti,Ecclesiam contra haereticos & eorum complices adiuuabunt bona si de iuxta osscium &posse suum . Si vero id obseruare noluerint, honore quem obtinent spolientur :& ad alios nullatenus assim mantur: eis nihilominus excommunicatione ligandis,& terris ipsorum interdicto E eIesiae supponendis. Ciuitas autem quae his institutis di tacuit resistendum, Vel contra co- monitionem Episcopi punire neglexerit res
sentes , aliarum careat commercio ciuitatum : &Episcopali se nouerit dignitate pri- arandam . Hoc igitur sacerdotum semper fuit officium, docere quid principes seculaxes p Magistratus pro tuenda Ecclesia facere deberent,suim huius debiti illos,cum res p ularesi commonefacere : ne quid per somnolena
95쪽
nolentiam eorum Ecclesia caperet detrimen. Lib. 2ion ii.Propterea sane Petilianus Donatista, sacerutra literas dotes Catholicos vocavit carnifices, qui se Petiliani runt authores ut aiebat)imperatoribus,ut in
cap. 9-er ouiculas innocentes tam grauiter tauirent:
9 quas etiam suis poenis & sanguine sternas cPli diuitias mercari gloriabatur. Nec sum quidem nescius grauiter reprehen si esse Id In eataim cium & Ithacium Episcopos , quorum fa-g'script- ctiones ut ait D. Hieronymus in Priscillianus ς 66 eum alij; aliquot eius asseclis, a Maximo tyranno caesius est Treuiris . Qua de re scri- Vt- 7 ptum estaSulpitio Seuero prolixius . Quin Gl.hiis a MD, Ambrosius cum eodem tempore apud huisiis. TreuerOS legatione fungeretur nomine Imrator8. bi poratoris Valentiniani, separauit sese ab his
suae Iesu Episcopis, qui ad necem ait) quosdam pstionis ra tebant, licet deuios a fide. Sed horum inationemem considerato Zelo,Varth proculdubio peccabaronis. tur.Primum, quod Ecclesiis causam cognosci vellent a secularibus iudicibus. Hoc enim beatus Martinus, qui tum agebat Treueris, nouum & inauditum nephas aiebat esse , Ut causam Ecclesiae iudex saeculi iudicaret. Deinde accusationem ipsi suscipiebat in causa sanguinis,nece miserorum in iudicio flagitatione sua postulates. Id quod a sacerdo tibus esse debet alienissimum,quodq; ii faciunt, meri- '--irregularitatem incurrunt. Nam si Theor Φησμ' fius Imperator,praeci aram adeptus Vidi riam,tamen quia hostes m acie strati sunt,abi stinuit se consortio sacramentorU,donec D mini circa se gratia, filiorum eurimeretur
96쪽
mi adventu: quid pati Episcopus debebit, qui se
iis ad alienum sanguinem fundendum, au is eualii, rum iudicem, aut accusatorio munere prae: buerit inimicumὶ Hoc enim inter secularem ars ct Ecclesiasticam potestatem interest, quod illius quidem terribiliter gereda est admini ara stratio, huius clementer ut August. ait)com- rati, mendanda est mansuetudo. Ide6que, ut est oti apud Prosperum in Chronicis. Timasio de leta Promoto consulibus, Ithacius S Vrsatius ta piscopi ob necem Priscilliani, cuius accusata tores fuerant, Ecclesiae communione priuati. a sunt. Sed ipsum iam Sulpitium audiamus: i et Priscillianus inquit ne ab episicopis audii Gula tur, ad principem prouocauit, permissum ii, id nostrorum inconstantia. Quia aut senten- et tiam in refrangan tetra ferre debu era n i, au t sita 1 hi ipsi suspecti habebantur,alijs episcopis au-- dientiam reserti are, non causam impera tori
de tam manifestis criminibus permittere. Itara omnes quos causa inuoluerat ad regem de- ducti: sequuti etiam accusatores Idaicus α iis . Ithacius episcopi.Quorum itudium in expia 2, gnandis haereticis no reprehenderem, si non studio vincendi plus quam oportuit certasu , sent. Ac mea quidem sententia est, mihi tam reos quam accuiatores displicere. Certἡ ltha.
si eium nihil pensi, nihil sancti habuisse defitanio. Fuit enim audax, loquax, impudens, sumptuosus, ventri & gulae plurimum ima
perciens .'Hic stultitiae eousque procesi ρ xa ut omnes eti/m sanctos viros,quibus aut
nudium inerat lectionis, aut proposi tu erat,t G certare
97쪽
certare ieiunijs, tanquam Priscilliani socios aut discipulos in crimen arcesseret. Ausus e iam miser est ea tempestate, Martino Episcopo, viro plane Apostolis conferendo palam obiectare haeresis infamiam. Namque tum Martinus apud Treveros consti tutus, non desinebat increpare Ithacium, ut ab accusatione delisteret. Maximum orare,ut sanguine in stelicium abstineret; satis superq; sufficere, Ut episcopali sententia haeretici iudicate Ecclesijs pellerentur: nouum esse Sin auditum neptias ut causam Ecclesiae iudex secusiiudicaret. PraeclarE hic Martinus mansuetis simi patris,quale esse decet Bpiscopum, sun- se,. ctus officio est. Quod etiam non neglexit D. August mus, pro Donatistis subinde supplicans, ut esset eorum damnatio praeter minplicium mortis: alias etiam rescribens,Vt eis parceretur. Fuitque temporibus istis c us peculiaris, quamobrem ita faciendum esse Episcopi sanctissimi iudicabant Nempe ut etiam ijs qui foris erant, hoc est gentilibus, quorum erat passim adhuc frequens num rus, commendaretur mansuetudo Ecclesiae: auae suis inimicis: dciniastissimis etiam ho-ibus, cuiusmodi tum erant circumcelliones Donatistae, parceret, tantumque abesset ut Vimhetam reponere velle videretur, ut etiam quo parceret'r illis, Cipplicaret.Acc debat, Ausustini quidem luciicio , ut ita putaret esse faciendum, quod sanctorum pacsiones,qui violentis circumcellionum incumsibus aut trucidati, aut mutilati, laesil erant . . Mari
98쪽
grauiter, nollet inimicorum expetito san- .guine obscurari, sed claras omnibus illustresque proponi, quo prodessent exemplis patientiae. Quapropter in epistola quam ad iudicem Apringium scripsit, hunc alloquitur eiusmodi verbis: Nunquid placet tibi si
genda sunt enim gesta ad sanandas animas, quas pestifera suasione vulnerarunt in nunquid placet tibi, ut ad finem gestorum,si cruentum istorum suppliciu continebit, legendo peruenire timearnus ' Vbi ponimus inquit) dc ipsam conscientiam, ne malum pro malo qui passi sunt, reddidisse videantur. Atque in eadem epistola: Si nihil aliud sinia quit consti tueretur irenandae malitiae perditorum, extrema fortasse necesMtas ut tales
occiderentur urgeret. Quanquam, quod ad nos attinet, si nihil ijs mitius fieri posset,mallemus eos liberos relaxari, quina passiones fratrum nostrorum, fuso eorum sanguine Vindicari. Nunc vero quado aliquid fieri potest, quo dc mitis commendetur Ecclesia, Ecim mitium cohibeatur audacia ; cur non fi
ctas in partem prouidentiorem, leniorem. sententiai Quod licet iudicibus seculi factare, etiam non in causa ecclesiae. Sic igi tur illitum episcopi,planὶ suo hoc exemplo demo- strantes, apud seculi iudicem magis Episcopum decere pro reo supplicare ne perimatur, qua accusatione urgere ut occidatur: etiamsi
ea sit rei causa,vi dignissimu esse morte prouidentiores non dubitent. Nam quis iniustu censuisset, interficere circumcellionei G x non
99쪽
non modd schismaticos insolentissimos, Harum etiam crudeli se mos homicidas ' Nee de Priscilliano quidelm quisquam dubitabit. quin is fuerit extremo supplicio dignissiamus,qui obscaena eius libidii ies de flagitia infanda cogitabit: Gemino enim ut ait Sulpitatius iudicio conuictus, confessus est se ob scaenis studu isse doctrinis,nocturnosti; etiam turpium sceminarum egisse conuentus, nudum orare solitum: Sed non defuerunt iis temporibus, qui iniquissi niὶ damnatu conquereren tur.Tan in en i m i ta honiin e fuit l, pocrisis, tantaque ad occultandas turpitudia' nes industria propter quod etiam illud ha bebat familiare, Iura periuria secretum proiadere noli in ut quamuis esset nequissimus, ina' me sanctissimus esse crederetur. Nec alia multo de his qui eum sequebantur, passim ger batur Upinio. Et Ambrosio quidem Medi Ianensi, ac Damasio Romanae urbis Episcopo frustra conatus est fuco pietatis illudere. Sed si non at impotuisset, non Latini Drepariij ad Theodosium in Paneg. haec verba legerertitur: De mortibus virorum loquor i cutii descensum recorder ad sanguine Reminarui
ct in sexum cui bella parcunt, non paria sa uitum. Sed nimirum graues suberant inuidiosaeq; causae, ut unco ad poenam,clari vatis matrona rapereturiobij ciebatur enim atque etia exprobrabatur mulieri viduae nimia re ligio, ct diligentius culta diuinitas.Quid hoc maius poterat intendere accusator sacerdos
100쪽
nominibus Antistites, reuera satellites atque
adeo carnifices,non contenti avitis euoluisse
patrimonijs,calumniabantur in sanguin em, vitas premebant reorum iam pauperum: quin etiam cum iudici js capitalibus adstitis. sent,pollutas poenali manus contactu ad sa-ςra referebant.Haec igitur atque eiusmodi comiserationem faciunt, atque etiam iniussae mortis opinionem pariunt ijs hominibus, qui non satis attondunt quanta saepe doctrinae perniςies, quae ad animarum neces omni crudelitate grassatur, piae velamento commiserationis ob tegatur. D. perte Hieronymus
Priscinianum dicit gladio seculi & totius o bis authoritate fuisse damnatum. At post mortem eius inquis inagis multo secta inualui t Mouet enim ct hoc nonnullos,ut saliena io expedisie dicantillume medio tolli: Quias ut ait Sulpitius Priscilli no osci , non solum non repressa est haerulis,quae illo aut hore proruperat, sed confirmata, latiusque propa- sata est. Namq; sectatores eius,qui eum prius
vi sanctum honorauerant, postea Vt marWrem colere coeperunt peremptorum corpora
id Hispanias relata, munisque obsequiis c
lebrata eoru sunera. Quin & iurare per Pri . scillianum summa religio putabatur. Verum si propterea tolli non expedire censent ab homine non solum scedis, imum libidinum micipium, sed pernaciosita trium etiam haeretiis cum, turpitudinisque doctorem: quid de ipsius Dei circa Arium iudicio dicturi sunt'