장음표시 사용
691쪽
tos et imbres immobilis pati possit. Inseritur autem rvitis vel recisah vel integra perforata teret, Pa. sed illa frequentior et pene Omnibus agricolis cognita insitio; haec rarior et paucis usurpata. de ea igitur prius dis-Seram,' quae magis in Consuetudine est. Reciditur vitis
Plerumque supra ' terram, nonnunquam tumen et infra, quo Ioco magis' solida est atque enodis. quum
imo iis) Geoponio iv, 32, secl. 4, in alio inserere iubent, ubi eapitis vilis laevita, vetat infra terram id L. eere δια eto as diati eis re tito τα Milicti ubique nodus desideratur, quilissuram , longius procedentem , ina- pedicii atque alliget, ut ait ipse Columella. Palladius Narito VII, 3 , ubi
vineas reparare docet: mitis villa ea-δuis altius donee eius nodus ' pareri; deinde iusta terram svra m tim re
ridiatur, in operiri de frigore et sese nil timeri. tibi pessime modum radices interpretusus est Cestier sit indice.
Nodi .utit, qui alibi internodia in
timento genicula et nod; a nostro II, 2, 40, dicuntur, quorum naturam ita eqpliecit Plinius 3 7, Met. 35: Mittam
stirodis et quartiridiam ti hortim, quistis fingosior intus Ninuria est, geni trigis portim nodi intersep u mediati . Fertiliae ipsae Moes et ad stimma Me. Oiores , arti ordis tiri e ati Atia interno.
mere transitum . repercrassia ertim it M
ima sui m te iuxta priorem nodiam, M. Iernis linertim in re in inthus, tigiue tim est in vir dine ee fruti; D. rtim dextrum at imo intelligitis arti- lo laeiatim 'in proximo, atque ita per in s. me υ atur in Mile gemma, qtiram ita e spitem fecit. Ante Mero, quam scivi, in con DO Oetatis, et in ea mine ipso germen. Sio palmius, nepotes, visa, folia pampini gign-mpa miramque Iirmiora esse in dextra Parte genitri Addit observationem , quam miror a Columella negleelam rma ergo in motidis nodos quum s*-rtir , medios secare omnea, ita ne pro- fune mediati. ubi Vincentius quiando seruntur insertimur habet seripium.
De iusitione loqui Ps nium arguit vo-
692쪽
supra terram insita est, surculus' adobruitu ν' Cn- cumine tenus: at quum editiore a terra est, fissura diligenter subacto luto linitur atque superposito musco ligatur,' quod et calores et Pluvias
arceat. Temperatur ita Surculus, ut calamo Hon
κληματα Cχοντα περυσι οὐ κληuατος μέρος. tibi pars veleris sarmenti adhaerens ad nodum reserenda est. In malleolo pangendo Columella Iu, 7 3,
hune morern ab antiquis adhibitum memorat et damnat . Ceterum in Plinii lora Fiatane Ustia δανει reeie rigebat Dalecampius. Adol, t. d. primae Ogmitti . Polii. auriatar. In Varrone I, 35, est terra admenda. In Columella II, 4 3 ,
memet faenuam Mullum diuque inhoe loco extricando laboravi, neseio an frustra. Interpretes en Im taciterunt. Surculus calamo non absimilis
temperatur; eui calamo Non ei dein, qui postea inseritur xiii; esset en in inepta tautologia ei sine sensu. Sureulus soria se dieitue nune, qui cunei viceni gerii et fissuram aperii in relό- quarum arborum insitione. Cf. Columella V, eap. 4 , Mei 7 Sed vilium maleria longe diversa et mollior non desiderat evneuin istum, sed potius vinculum supra nodum; qui fissuram, scalpro laetam alliget. lnepta igitur
vel ob hane eausam lectio Li s. libri, qui ast mentet Stiram basei. Verum
antequam de sἱgnificatione verbi coagmen re videamus, explicandum est, quis calamus sit, is, quem Columella nominat, ex cuius similitudine petidet usus surculi ad eam semperati
του λοια Calamus igitur seript rius intelligitur, aut potius vocabulum excidisse videtur aliquod , quo signi li- rarat Columella calami istius similitia
dinem. Statim enim calamus se tu; tur pro sureulo vilis dictus. At quomodo sureulus ad calami seriptorii in Aiae uno ex latere derasus sissuram diei pol est e mentare, id est, coniungeres, ae vilis partem utramque 3 Iti a
assimilis is eoa cruci. Ici Sang. liboci monstrosa exsilit lectio : Miamitis est purgamenti flens ad fiati m. inqua tion dubito veram latere abscori.
693쪽
absimilis coagmentet fissuram, sub qua nO lus invite desideratur. qui quasi alliget eam fissuram, nec rimam patiatur ultra procedere. Is nodus etiam 9
si quatuor digitis a resectione' absuerit, illigari tamen eum prius, quam Vitis findatuP, Conveniet, ne, quum scalpro factum suerit iter surculo, plus iusto
plaga hiet. Calamus adradi non amplius tribus digitis
Sang. st) tit repetuul I. B. Be. B. dei neem augmentet fiatiram Lips. Maim est purgae tum habens ad fastiram Sang. v) rearetionibus fuerit I. B. Br. R. Song. Deinceps Ee eialamus Pol. pro hiel. Calamus. cr) vulgatam d tam ei vitiatam; sed eam equidem
stiriam. Caesen. Miamitis sit purgam n-ltim tabens aditis iam in suo Ponte-dera legit, qui Caeseti. seripturam probat. Nora amplius trisis digi is dehor ol. I. ari) Insilionem eatidem laee do Arbor. e. 8 , in quibusdam aliter,
certe quaedam a uratius docet e gresia inde nodos inregerrimos relin iror iuria tertiam gemmam ex is ipse pars Mortim digitvirum vatium in m tim rei te issimo ualmiti aetato , ira , νω mediatam laedus - stareiam in sa- stiriam demittito eriemis quia aurasi stirit,
ito, in cortex ati etili corticem Nilis ram
adiger conlingas. Palladius Martio si
omes r. Palladius igitur aliundo sua uiatim ea Columella duxit . uam corti m ah una parte relinquit; liboe de Arboribus ulruinque latus usque ad medullam adradit; hie vero Columella in altero latere paulo ultra cortirem destringil surculum Geomnica cum Palladio Deiunt. Cato eap. 4 . s. a ,
aureulos praeaculos arist, et medullam eum medulla eomponἱt. Nune videamus, quomodo C lumellae eonve- Dicit cum se ipso. Primum ad Mari iubet ealcimum non amplius trihus
digitis, ut sil parte ea qua raditur le-
is, deinde rasuram nominat eamque ex utroque latero dedueit ἱnaequaliter. Inepte igἰiue Λαυα- sumultis anieamam raditur. Sed vitium latens arguit Pol. et Sang. loetior C timvis is rarior amplius, vel ut ex Sang. laudavit Gr
noviust Cia tis ais rarior. Vnde enseio, ciliamin adrad Non apVd. D. debes. omisso deinceps ad Mari, quod accessit, postquam adradi non fuerat monstrose vilialum. SequIiur vulgo diaequialiter ex ea mrte, quia radiati . Mail D s. quam ieetionem ipse adeo Gesnertis ineptiarum condemnavit eum Ponledera, quem secutus scripturam Edd. primarum restitui. Seisquentia dissieisItatem aliam habent. Ita tira male distringi dictive tilitaeoxlicem paulo. Quid si latit pati tim
694쪽
692 COLUMELLAE LIB. IV, CAP. 29 debet: fallevariJ atque is ab ea parte, qua raditur,
ut sit levis. Eaquct rasura ita deducitur, ut medullam contingat uno latere, atque altero paulo ultra Corticem destringatur figureturque in speciem Cuncti, Sicut ab ima parte acutus surculus, latere altero sit tenuior, utque altero plenior: perque tenuiorem Partem insertus eo latere arctetur 'quo, est plenior, Et utrinque contingat fissuram . nam ' nisi cortex cortici sic applicetur,' ut nullo loco transluceat, nequit Coa
aeripturam: Calamus autem non amplius ita ex Ieellona P. et Sang. C l. tit rarior, seu quod ex Sang. laudat Grouovius Cal. aut rarioP. amplius eorrexi . ineluso paulo post vulgato at Mart. υ) Ita pro iam liter eae ea parta I. B. Be. R. Atque is eae ea, vib ea Pol. atque is ex ea P. q. r. visu M ea paria ieois Lips. Coes. atque is ex ea qua raditur parte . in auiab ea paria Ieois Sang. et lis tr. Α. Iunt. G. Ge. II. St. a vinci parra MI. artas I. B. Br. R. artias etiam Sang. lla atque - plenior Otra. Sang.
ctione : ne quid Paetiatis eoalescere e DDei veram haue scripturam. Desideratur enim in vulgata hulum,
quod quia ex vilio Edd. primarum elicere non potuit Iricundus , omittere plane patiatur maluit. Ceterum Plinius 37, s. 24 nimis breviter e ne si mrain nodo faeta reptialial quippe Moeniam in spitalis dii tua vi in parte nitidi almaeta longi- mutio tribus digitis ,
traditam sureuli apparandi disciplinam a Columella. Distinguenda sunt quatuor in surculo laterat quorum duo ulrἰnque ad medullam usque ad.
raduntur rasura obliqua, ita , ut ter. tium latus erassius relinquatur, extrorsum eortice trunci eortici aequandum; quartum paulum ultra corticem siccum abraditur, erassiori contrarium; idque lum sil inprἱmis quum duo
surculi truneo inseruntur, ut si in Geopon. IV, 42, secl. 4. Surculus
ita inseritur, ut erassitis latus existrorsum i neci arcte Immissum eollo. cetur, infraque appositum apicem
luti rostrum calami seriptorii fissurae infimae insinuel; latus tenuitis intro sum vertitur, alteriusque surculi, si duo simul inseruntur trutico, lateri tenuiori Oppositiam gerii. Ideo nullam paulo ultra corticem abraditur , ne eortex siccus plagae moram inserat. quominus bene eoalescat. Reliqua duo sureuli latera oblique et aequaliter usque ad medullam adraduratur, ut in reliquarum arborum surculis. qui trunm ssso insinuntur. Quibus haec
695쪽
lescere. Vinculi genus ad insitionem non unum st. 40 alii viminibus obstringunt; nonnulli circumdant 'librosissuram; plurimi ligant iunco, quod est' aptissimum. nam vimen, quum inaruit, penetrat et insecat corticem. propter quod molliora vincula magis probamus,
quae quum Circumvenere truncum , adactis ' arundineis cuneolis arctantur.' Sed antiquissimum est, et ante
haec ablaqueari vitem, radicesque summas vel soboles amputavi; et post haec adobrui truncum. isque quum
comprehendit, ali uin rursus exigit curam. nam Sae- Mpius pampinandus' est, quum germinat, frequentius que detrahendae ' sunt soboles, quae a ' lateribus radicibusque prorepunt. tum quod ex ' insito profundit subligandum, ne vento surculus smotus 'J labefactetur,aUt explantetur tener pampinus. qui quum excrevit, nepotibus orbandus ' est, nisi si propter penuriam et
time et eo assiaritim utilissime adstringitur. ubi vulgo erat ine timi cuneo , Praeterea Vincent. adstringit. Inepte interpretatur haee Haeduinus. Lego ex h. I Vin iam etin o a laeto titili sima adstringitur. Forte etiam arti- noo addendum.
Seu anti iraim Pro his aliam posuit eautelam libro de Aelioribu,
e 8 Infra insitionem H MIigatis msuis aeviri Iesevo et item Mulnerato ea inra e parte , is ex his potius planis humor destiat, quam ex insitione ipsa
696쪽
604 COLUMELI. AE UR. IV, C P. 2 9 calvitium loci submittitur' in propagines. Autumnus
deinde salcem maturis palmitibus, admovet. Sed putationis custoditur ea ratio, ut ubi nulla desidera fur Propago, unus Surculus evocetur in iugum; alteo itavccidatur. ut adaequetur plaga trunco, sic tamen, ne a quid radatur Τ e duro. Pampinandum non Hiter est,
sumitur vulgatum ex Coes. eorrexit Cesti. atim mitiun vir Sang. x) volgo additum sequebatur insitis. quod eum I. B. Bc. R. omisim . y t . Iam a diaro pom nondtim I. B. Br. H. Sang. duro Pamp. B. Gre: pam . C. Gr. arratur Pol. Post verba munitir a dia . exeiderunt quae insen Mediar leguntur: Peque est ulla eatis el
Suevi vinearum loea vilibus orba di- eunt Pliston, teste Sprengero p. 40 . Sulmis imae in propagines. - mi a Ilaee ita editiones quaedam et logebant et distinguebant: stimuis in propagines nisumntis. deinde . quae τέ-tiosa esse nemo non υἰdei. Igitur Poli. edera emendabat haec ita : stimitur in propagines tatimnus deinde. In Curis post. ita ex Codire suo seribili Vinitor manum Minde malis is pnim liuetis admo es . vertim ita sequentia fleem - a med -- α iων viliosa supersunt , quae quomodo essenteorrigenda non dixit Ponte dera. 4gitur reeie ex librci Coesiano Gesne rusati initar recepit, et ant; quarum Editionum distinctionem restituit. In libro Sang. est sti iti m , quae lectio et ipsa bona est, et refertur ad nepotes. Hane probatam cum rei quis
lem et ver exspeelare iubent. Quod vero addit ex cap. 23. Columellae argumentiam , ubi eiera Idus Deiribres piatae; iubet sarmenta. quum iustam maturitatem ceperint, vereor, tit ideonira Gesneri emendationem valeat. nira eandem egregie compet avemihI videtur. In ratione Pontederae tempus putandi plane omittitur, quod fieri non debebat ab acturam insilionis magistro. Igitur Pontedera si hiratus Cranero aberrasse per iniquitalem vi
E M Exeidisse quaedam -- spieor ex verbia M. In ri sideram Pro M. et paulo antea r nisi si propter pentiria et ea itium lori fragmia. titur in propagines. IIane enim alteram conditionem, ubi de, ideratur propago , non alligit, uti debetial: A infra seet. 37 rediit ad liane ἱti, ii tiem alietici loeci post teret rationem , tibi verba, in quit vis interpretandis interpretes hueusque se astra latiorarunt . hue retrahenda stante No erae titia eius ρ ρ -di nec filias . si modo tam ni Soeris est serissim retinet, is incremenitim insiti monam Possia conlegere; nisi lumen et quae
697쪽
quam in novella viviradice; putandum vero sic, ut Usque in quartum annum parcius imperetur, dum pisiga trunci ducat cicati icem. Atque haec per fissuram insitarum est ordinatio. In illa autem, quac sit QPer terebrationem. primum ex ' vicino fructuosissimam oportet 'considerare vitem, ex qua velut traducem inhaerentem matri palmitem attrahas, et per foramen transmittas. haec enim tutior et certior est insitio, quoniam , etsi proximo vere non comprehendit, Sc-quente certe, quum increvit, Coniungi cogitur, et mox a matre recidi trir, atque ipsa superficies insit novitis 'iisque ad receptum surculum obtruncatur. IIuius 4 traducis si non est facultas, tum ' detractum viti quam recentissimum eligitur sarmentum, et leviter circumrasum, Ut cortex tantum detrahatur, aptatur foramini, atque ita luto circumlinitur resecta vitis, ut totus' truncus alienigenis surculis serviat. quod quidem' non
lato P. ob vi aliehi generis Diti titie, alus stiretitis aerseiae I. B. Be. B. In Iens. omitti totus ait Gestier. til ratus P. S. alienigenis aureulis ex Sang. dedi pro alieni generis inti aeroici . sed Gronovius ex Sang. tit totus stir Itia annotavit o) quidam ait P. S. O quia mat. l. B. Be. R. Goes.sequuntur usque ad suem eapilis. tibi vide notam.
In iuri antem, quae fi) Iuri aio
Alienigenis sardidis) Vulgalam iatolus amnetis olieni murris inti semiat inepte esse a Iueundo sciam, doret ipsa varietas ieetionis, quam tamen non recte annotaverat ex Edd. primis Gesnertis, ita . tal pulares ibi exstare: in ulceratus stir sis trianeus alieni se
698쪽
sit in traduce, qui 'a materno sustinetur ubere, dum M inolescat. Sed aliud est serramentum, quos priores vitem personabant, aliud quod ipse usu nunc magis
aptum comperi. Nam antiqua terebra, quam solam Veteres agricolae noverant, scobem iaciebat, perurebatque' eam partem, quam perseraverat. deusta porro raro ν revirescebat, vel cum priore coalescebat, fin' eaqueJ nec 'insitus surculus comprehendebat. tum etiam Scobis nunquam sie eximebatur, ut non inhae
reret foramini. ea porro interventu suo prohibebat. 6 corpus surculi corpori vitis applicari. Nos terebram, quam Gallicam dicimus, ad hanc insitionem commenti
neria Nisi semiat, quum ἱn B. Br. B. sit seriplum e ut ad rei generis Diti titierinus stir dis semini. Iline mἰhi qui d/m si probabile , In Sang. non esseati nigenis stiretilia , quam lectionem inde retulit Emesii, sed in totus surismatis. quam seripturam annotavii ἰta Gronovius, ut pro retinctis in Sang. esse stimeti tis lanium admoneret. Quie-
quid ait, lectionem eam posui, quae seria ei intelligi potest, dum veriores an liquamm Edd. leetione eruatur. DeIaeeps ex Sangem. tim inodeseri notavii Gronovius.
ltis aurciatis comprende l. Ttim etiam
conet ad seMal, et insertus araretitia comis prende et , rtim etiam sciata numquam ale exime etiar.
699쪽
longe habiliorem utilioremque comperimus: nam sic excavat' truncum, ne foramen inurat. quippe non scobem sed ramenta ' saei t. quibus exemptis' plaga levis relinquitur quae facilius omni parte sedentem surculum Contingat, nulla interveniente Ianugino, quam excitabat antiqua terebra. Igitur secundum ι, Vernum aequinoctium persectam vitium insitioncm habeto, locisque aridis et siccis nigram vitem inserito,
Iis i ii Deillime eo vitisei . Vides,iti hi, duobus locis Columellae nullam seri mentionem plagae, seu foraminis interius leviter inelinati, nec ulmum vite insitam memorari. Quare maneos censere debemus vulgatos libros, eo quidem magis, quod Calo eliam, ubi hoe genus describit, e. 4s, oblique terebrari vitom iubet, ut meis dulla surculi medullam vilis Gniingere possit. Plinius 47, Meh. 25 r
qticulam adus in omnis hebe M. Cal. lieam terebram in eadem re nomiis
nant Geomniea tu, 3. Crescentius, quἱ eandem rationem vul, cap. 6, docuis, Palladium sequi non videlue magis quam Columellam. Is igitur vitem ita ait inseri raso, vel alii cuivis arbori iuxta positae. Sed idem IV, 4 4. Inseritur aulem in arbore ulmi ei forsan in quibusdam aliis,seeundum Columellam, ut truncus arboris gallica usques ad medullam
per retur terebra, ibique alligatur surculus vitis ele. latir Metin IIaee usque ad neque est tilia ne Milos ox libro de Arboribus eap. 8 hue in locum alienum iranslata esse, ut lacunam explerent , vel hie eadem de causa consteta, ut ibi, censet Pontedera. Barbara enim esse et salsa, quae de diserimine uva .rum tradantur; neque quemquam hoe discrimen servare pro discrim;ne terrarum . nam in uliginosi, locis melius nigras uvas seri, quam alias; quippe albam propter teneritudinem facile putreseere, in siecia loeis Dirasque. Ergo hisverhis omissis locum ita concinna H l bro de Arbor. ita a ea Itim ramen quum purgarimis, undique rasos surculos inserinitis, vitque itaeiretimi notius. Talba iniatio Dei limo coad scit, neque est iati eius propaganai neeessitas. Faeile leeloe quilibet agnoseel, verba hape ab huius loei senientia plane alἱetia esse; igitur inclusi. Vnde translata sint hue i in librum de Actoribus , atque an vera sint, alia est disputatio. G merus haee putabat esse contraria iis,
700쪽
lmmidis albam.J Noque est ulla eius ' propagandi nocessitas. si modo tam mediocris ost Crassitudo trunci,
ut incrementum insiti' plagam possit contingere; ' fel
Be. B. Ceterum verba ineliam ah hoe loeo sunt aliena. h) eius cimissis miti I. B. Be. R. ineluserat Gesnee. Sed haee omnia ver ha Neque est usque ad sitiem eapitis petituent ad Mel. a, iuseienda post radiat tir e duro.
i) insitu I. B. Be. B. Goes. h lta pro e legere Br. Sang. Sequens est quae supra III, 4. 4, doeentur; verum ibi tithil e, i do insitione, aut
de disserentia albarum nigrarumque uvat Um , quanquam ad illum loeum olim pertinuisse suspicor. Vide ad VIII, ι, feci. s. dia eius Cesner eius eum Edd. primis omitti volebat; sententiam
interpretatus: ubi insitione res transigi possit, propagatio te, quippe la-horiosi re, non rapias esse. Sed Pon-
ledera in Curis see. relinet eius, inter pretatus: quoniam insita propagantur, quae imbecillitalom ostendunt, aut quae tarde et dissiculier eoaleis
seri letalia quaeritur. Quam sie eon ieeiura assecutus ex loei vitiis ex. plicavit Gestier: Moderatus d eo revoluit, quando optis sit duos aureu Ios viii reeisae imponere. Non opus si, tibi iri neum non nimis cras. sum incremento unius sureuli insitie legi posse et brevi coaleseero, spes est; opus eonira est duobus in uno trunco seminibus, ubἰ is vastior Esi. quam ut coire brevi tempore totus eum impostici uno sarment
queat, aut ubi, demrirtuo in vicinia eapite, opus est illud propagine suppleri r Igitur rediisse Columolla di .cendus est ad priorem inserendi rationem , quum terebrationem uada .
disset. Sed veram tandem disseillimili et explieationem mihi reperis e videor, comparata sectione 42, ubi post verba no quid radassur e dino inserenda sunt omnia, quae hie 1 guntur ad finem capitis. Ihi enim desideratur ratio altera, ubi sti reulus alter, ex insito scilicet subtacitus. propagandus est in loci eat ilium. quam hic traditam videmus alieno
loco. Igitur servato pronomine ei recte omnia illue transposita proce dent verba Neque est titia eius Prinpagas i ti cessi via. Derem Itim insiti - eontingere Ita reete cum Br. Sang. Mum vulgatum conregere plane sit ineptum.
insita crescens. Contra Insili sistetit; magnitudo talis exse debel, ut ii trimque itis; ius erintingat fissuram. Naest supra seei. D. Quod ex anti iii Λloetione insitis conneteliat Beou kl, instriam, plane est a loei senientia alienum, quanquam schoetigera; non improbatum talorum fiae addere
lubei ex PII nio gentis insitionis omisissum a Columella. Ille igitur XVII,
a. 46, tibi de emplastratione: Otii-dam Me generi mis ere fissuram ira ilibus, exempta eortiei tessellae sti Io a latere plano ad endo. Idem paulo postr Vilis non rori ut pNM