장음표시 사용
61쪽
Symmaehqs , & Anicius Manlius Severinus Boethius consules fuere Λ. C. 322. Theodoricum suae in Boethium iniquitatis sero deinde poenituit. Vide Procopium Lib. I. Historiae Gothicae .
Boethium una cum socero suo Symmacho suste capite truncatum scribit auctor vitae S. Solangiae T. II. AELSanctorum Maji pag. 394. atque inde pingi caput suum manu portantem . Vide etiam quae notat Pape brochius
Theodorici pag. 366. Epitaphium quo Elpis Boethii uxor celebratur , hoe Ioco integrum apponere juvat ex Praefatione Renati Vallini, quoniam illud in editione Anni I 67r. est omissum. - .s dieia fui Sisuia regἰonis alumna ,stuam procul a patria eonjugis egit amor . 2uo sine maesa dies , nox anxia , flebilis hora ,
Noe solum ea ro sed piritus tinus erat . Lux mea non clausa es tati remanente marito
Majorique animae parte superses ero . Porticibus saeris jam nunc peregrina quiesco Iudicis aeterni tes cata ibronum . Ne qua manus busum violet , ni forte jugalis
Haec iterum cupiat jungere membra suis . Ut ibalami tumulique eomes nec morte revellas sEx socios vitae nectat uterque cinis .
In penultimo versu male revellat legitur in Inseriptionibus Gruteri pag. MCLXVI. 6. De Boethii Epitaphio , quod adhuc Papiae sive Ticini cernitur , vide Ioannis peringskio id notas ad vitam Theodorici a Io. Cochleo scriptam pag. 337. Stoch holmiae A. 1699. Boethii de Consolatione Hincmarus quoque Librum
62쪽
memorat non libros T. I. p. ari. d8 praedestinat. eonistra Godeschalcum , & T. I l. pag. 62. Ruidam Catholiein
oe sapientiis ae se ieritia multAE philosophus νη quodam suo
Barthius ad Claudian. p. I 47. edit. primae testatur, se ex Biblioth. Martis burgica accepisti MS. Codieem Bolthii de Consolatione , in cujus statim primo carmi ne duo sint versus a nemine ullo hactenus visi . Graeca Boethii versione , quam Planu des adorna vit , ΜS. ex Bibliotheea Regis Christia hissimi UaI- Iinus quoque usus est . Illius Codex pulcherrimus Graeeo - Latinus Anno 1478. Patavii donatus Monasterio S. Iustinae , fuit in Bibl. Cancellarii Segulerit . Inter Germanicas Boethii de Consolatione Philosophiae versiones non omittenda praeclara illa Christ. Knortii ad Rosen roth , quae , auctoris nomine praeteri to , Solisbaei Λ. I 667. I 2. prodiit . De Gallica in edita
Io. Clopinelli ad Philippum IV. Galliae regem , vide Sorellum Bibl. Gallicae pag. I93. Etiam alteram Io- amnis de Cis , sive de Cys , aut, ut alii , de This, Poetae antiqui Gallici , metaphrasin memorat Fhaneiscus a Cruce pag. 2I6. Bibl. Gallicae . Ioannis de Meun , sive
Boethii imitatione Ioannes Gerson Cancellarius Parisiensis libros IV. seripsit de Consolatione Theota Iogiae , qui leguntur T. I. Opp. edit. novae a Lud. Elia da Tin curatae pag. I 23. Galfridus etiam Chau cerus ad Boethii exemplum de Consolatione Philosophiae librum eomposuit Anglice , soluta oratione , Ut refert Jo. Lelandus de Scriptoribus Britannicis pag.
Argumentum horum Boethii librorum eleganter &fuccincte complexus est Io. Clericus V. C. T. XVI. Bibl. Selectae pag. 239. seq.- Prodierunt cum commentario Thomae Aquinatis
63쪽
s si τε Thomae Angliei reatus. eonfer Petri Callya
praef. ad Boethium , Lugd. I 49 . . atque Cum com
Praeterea exeu si hi libelli Florentiae A. etsi a. &post Theodori Pulmanni emendationem denuo recogniti ad vetustissimas membranas Conrad. Ritrersbum f. C. Lugd. Batav. apud Raphelengium 16o I. forma
In editione Boethii eum notis Uariorum omissae sunt Sitim anni & Uallini quod merito aegre seli I. Clericus T. I 6. Bibl. Selectae pag. 274. praefationes . Libellum Boethii quod Trinitas sit unus Deus , ω non tres Dii , ex S. Augustini de Trinitate libris magnam partem concinnatus , & laudatus Hincmaro T. I. Pag. 46Ο. 474. Commentarius qui Bedae fertur editus nomine , Gilberti forte Porretani est , vel potius Eadmundi Albani , de quo Io. Lelandus de Scriptoribus Britannicis pag. 336. Boetbii sui , cultoris raelestum rerum , libellum de Trinitate elegantem , conspicuum , sublimem litam , ejusmodi commentariorum genere illuseravit , ut si non loquentia , interim tamen via maves ate parem se Manlio
2uod Pater , Filius , es Spiritus sanctus do divinitate non subsantialiter praedicentur , Liber ad Ioannem , diaconum Romanum , postea inter Pontifices Ioannem I. Memorat Hincmarus Lib. quo trinam Deitatem minus recte dici , contra God eschalcum disputat. T. I. pag. 46O. 329.
Librum an omne quod V , bonum sit , cum non ν subsantialia bona , ex Hebdomadibus su is exemplo Varronis ,
64쪽
ronis , ut par est credere , ita inscriptis , excerpsisse se
Gilberti Porretani Commentarios in illum Boethii libellum , sive Libros IV. de Trinitate , condemnatos esse in Concilio Remensi ab Eugenio III. Anno Christi 1I48. notat Baronius ad illum annum . III ustiis Leibuit gius praef. ad librum quem edidit , sub titulo Estais de Theodiceε furta boni ε de Dieu , Ia liberte de I ' homine , & Ι' origine du mai: Io fusebarmέ de P ouurage de Laurent Halia contra Boece , de cetai de Luther contre Erasme , quoque je visse bienquiti anolent besin d'adouci ement. Boethii Fidei eonfessio , sive brevis insitutio religionis Chrisianae, memorata pridem est Trithemio sub Tit. Libri de Fide . Hanc , inquit Labbeus T. I. de Script. Ecclesiasticis p. 2o6. editioni proximis cum non levi aliquot SS. Patrum'Ecclesiasticorum tractatorum manipulo paratam babebam , sed gaudeo jam Vallinum praevenisse . Adversus Euoeben θ Nestorium de duabus naturis ει una persona Cbrisi , Liber ad Ioannem , Ecelesiae Romanae diaconum , postea Papam & Martyrem memorat Hincmarus T. I. pag. 32I. scriptus occasione Epistolae quam Episcopi orientales A. C. II a. scripserant ad Symmachum Episcopum Romae , de Eutychianis motibus . Allegatur & Boethii Arithmetica ab Honorio Augustodunensi L. I. c. ultimo de Philosophia mundi . Boethii Arithmeticae speculatiuae Compendium concinnatum a Jac. Fabro prodiit & Paris. III 4. sol. unaeum aliis scriptis , apud Henricum Stephan. avum . De Geometria Libri II. e quibus posterior podi orum , ut vocat , notitiam , sive Gromaticam , tangit.
Allegatur Bote hii Commentarius super Porphyrium, ab Honorio Augustodunensi L. I. cap. XXI. de Philosophia mundi. Libri
65쪽
Lἰisi UT. in Topica Ciceroris occurrunt etiam in primo Tomo operum Ciceronis eum Manutiorum commentariis editorum Uenet. 1382. fol.
Boethii sententiae editae sunt ab Henrico Ernstio ,
Libellum do Dissiplina Sebolarium Coton. 249 3. 4. cum commentario pridem editum , Boethio minus recte tribui, jam Murmellio animadversum est . Opinionem Labbei qui illum Dionysio Carthusiano tri huit , refellit etiam Papebrochius T. 6. Αα Sanctor. Maji pag. 7o6. Vetelegi in eumdem Libellum Commentarius memoratur a Io. Lelando pag. 36o. de Scriptoribus Britannicis . Erant eo saeculo , quemadmodum oe hoc quidem no fro , Boethii lucubrationes in magna gloria , quare Vetelego Boetbiano operae pretium visum es , eius Libellum de Disciplina Sebousicorum commentariis in gratiam pubis iliu-srare . Frequens es in bibliothecis libellus , olim a multis euriose lectus s at nunc eloquentia eam excrevit foecunda in magnitudinem , ut qualecumque opus sit, blattas oegineas modo pascat .
In notis ad partem primam ejus m eapitis pag. 638. tibi is Mareiano Capella agit.
In veterrimo MSto Bibl. Laurentianae , libris Boethii de Consolatione Philosophiae hic Prologus praemittitur teste Io. Mabillonio , qui dicitur compositus vel in ,, Vide Guillelmi Cape de hoe , in millimo Prosi , , , tesimonium in hujus nostrae editionis protegom is nis pag. xlviii. ubi ex Mabillonio eum Ambrosianis, , Bibliothecae vindieat.
66쪽
67쪽
A Ι N A ρυῆ quondam sudio florente peregis Flebilis , heu , moesos edior intro
Ecce mihi laterae dictanι scribon
Camenae 3 Et veris elegi fetibus
s Has saltem nultas potuit pervincere terror sNe nos um emites prosequerentur ite . Gloria felleis olim vitridisque juventae Solatur moesi nune mea fata senis . Venit enim properara malis Inopina semctur sEt dolor aetatem jussit inesse suam . Intempestivi funduntur neνrica cani sEt tremit isto corpore laxa cutis.
68쪽
Nam nunt quidem inlaetam cohibebat , -- -- -etaeis cacumine vide- otia et, ipsum etiam -----rumosis imagines
69쪽
rumdam sciderant manus , & partieulas quas quisque potuit , abstulerant . Et dextera quidem ejus libellos , sceptrum vero sinistra gestabat. Quae ubi poeticas Musas vidit , nostro assistentes toto , fletibusque meis verba dictantes , commota pauli Ispex , ac torvis in-- flammata luminibus, quis, inquit , has scenic3s meretriculas ad hunc aegrum permisit accedere ρ quae dolores ejus non modo nullis foverent remediis, verum dulcibus insuper alerent venenis Θ Hae sunt enim quae infructuosis affectuum spinis uberem fructibus rationis segetem necant , hominumque mentes assueticiunt morbo, non liberant. At si quem pro sanum , uti vulgo solitum , nobis blanditiae vestrae detraherent , minus moleste ferendum putarem . Nihil quippe in eo nostrae operae laederentur . Hunc vero Eleaticis , atque Academicis studiis attigistis innutritum λ Sed abite potius Sirenes usque in exitium dulces , meisque eum Musis curandum sanandumque relinquite. His ille chorus increpitus , dejecit humi moestior vultum , consessusque rubore verecundiam , limen tristis excessit. At ego , cujus acies lacrimis mersa ea ligarat, ne dignoscere possem , quaenam haee esset mulier tam imperiosae auctoritatis , obstupui , visuque in terram defixo , quidnam deinceps esset amara , exspectare tacitus Coepi . Tum illa propius accedens, in extrema lectuli mei Parte consedit, meumque intuens vultum luctu gravem , atque in humum moerore dejemim , his versibus de nostrae mentis perturbatione conquesta est .
Hεμ , quam praee0Di mersa profundo
Mens hebet , propria luce relicta ,
Tendit in externas De tenebras ,
70쪽
Mors hominum felix , qua se me dulcibus annis Inserit , ω moesis saepe vocata venit. is Ebeu , qMam surda miseros avertitur aure , Et flentes oculos claudere seris nerat f Diam leuibus male a bonis fortuna faveret ,
Paene caput trisis merserat hora meum . Nunc quia fallacem mutavit nubila viarum , sto Protrabit ingratas impia vita moras .
Ruid me felicem toties jactasis , amicὸ δstui tetidit , sabili non erat ille gradu .
HADe dum mecum tacitus ipse reputarem, querimoniamque lacrimabilem stili ossieto designa xem , adstitisse milii supra verticem visa est mulier reverendi admodum vultus , oculis ardentibus, & ut Atra communem hominum valentiam perspicacibus , colore vivido , atque inexhausti vigoris ὁ quamvis ita
aevi plena soret, ut nullo modo nostrae crederetur aeta tis r statura discretionis ambiguae . Nam nunc quidem ad communem sese hominum mensuram cohibebat , nune vero pulsare caelum summi verticis cacumine videbatur : quae cum caput altius extuli mei, ipsum etiam caelum penetrabat , respicientiumque hominum fru-
trabatur intuitum . Vestes erant tenuissimis filis , su tili artifieio , indissolubilique materia persectae ; quas , uti post eadem prodente cognovi , suis manibus ipsa
texuerat . Quarum speciem , veluti fumosas imagines solet, caligo quaedam neglesta vetustatis obduxerat . Harum in extremo margine n , in supremo vero S 1egebatur intextum . Atque inter utrasque literas , in scalarum modum , gradus quidam insigniti videbantur , quibus ab inferiore ad superius elementum esset adscensus. Eanidem tamen vestem violentorum quo