Theses ex universa theologia quas auspice eminentissimo principe Carolo Augusto de Reisach ... propugnabit penes collegium romanum societatis Iesu Antonius Dupont ..

21쪽

Iaeei theologia fidei eognitionem Oxistetitiae Dei natu ratem praesupponat, sicut ordo supernaturalis texationis generatim supponit ordinem naturitiem elevandum, non tamen a theologia alienum si instituere examen ipsius naturalis ognitionis ognitionisque modi.

Revelatio supernaturalis in aeris eripturis onsi, gnata perspieue docet speetabili hoc universo se eundum triplicem eius ordinem pissisum, historieum, eιΛi eum contineri Dei manifestationem naturalem eon genito humanae rationis lumini aptatam ut omiuibus ratione iam utenm libus et saeustas si et si alia desint praesidis ossicium P est eoo nos endi verum Deum, personalem, ab hoc uniuvera uis inclum, a reatura rationali supremo ultu ho

norandia m.

raeuitatem eo gnoseendi existentiam Dei ex ereaturis Seripturae ita asso runt ut revelationem positivam traditione propagatam ii ulliit nus supponati tamquam eonditionem sine qua non possit ratio humat, ad am eo guintionen, ervet, ire ne reeognitionem tantummodo veritatis si de reditae sed eognitionem Seripturae docent existentis Dei ex creaturis de dueendant.

22쪽

lumine rationis insito eosnowenda patres Doctoresque chri, ita ut inde a primordiis Melesiae eonsensione maxima ex luerunt; ex monumentis enim quae supersunt omnino constat, hane omnibus aetatibus et in omnibus Melesiis Doctorum tuisse persuasiouem l . speetabili bo universo

eontineri Dei existentis mani stationem ad rationem humanam 2. hanc Dei manifestationem rationisque vim iu- sitam ita esse comparatam ut in omnium animis, ut PB-tionis functiones non oppresserunt cognitio aliqua saltem eousus Dei ea ipsa obvia universi consideratione ei

te aliari est Deo iti,titutionem ae diseiplinam velut sponte sua oriatun 3 ' ad hane primitivam ei gnitionem ex ipsa univem eo sideratione ex eo tendam ut plenior evadat et distinctior, tum Nective splendorem in creaturis tum subieetive vires rationis non deesse.

duo Saneu Patres Iustinus artyr Athenagoras Theophilus Antiochenus clemens Alexandrinus Tertullia uus, origines Athanasius Basilius, Gregorius Naalangenus et Gregorius 7 Meuus ognitionem Dei naturae lim uix anticipationum omnium ominum qui νοιιοiu uviuntur, animas dotem a primordiis eos nitiis uri in eoo; tua timis uae, ex una mutinis ipsi ua unianis impulis appellaverunt id inspectis ipsis Patrum eontextibus ita intelligendum esse affirmamus. ut cognition om Dei ex consideratione ereaturarum insito rationis lumini obviam Puteos distinguant a eognitione per institutionem a dis ei plinam aequisita vel generatim a e gnitione excultiori non vero ita ut ideam Dei nobis eone reatam esse doceant eamque opponant e mitioni sim

Hieite aequisitae.

23쪽

Pru inanises tutionem Dei in operibus naturae alia est saetis su με rnaturalibus comprehensa. Super naturalium enim iactorum omplexus ut speetabilis ordo historidus et norum quoddiam nivem , Dei existentiani et perseeu

ne multipliees splenitidissime manisestat. quatenus imprimis ratio ipsa et Dottarum existentiam et eorumdem eum existentia Dei Deique pereeetionum necessarium ne xum erio assequi potes

Dei existentia non solum Iumine rationis cognoscitur sod etiam revelato orbo Dei promulgata est quare a dem sicut sub una ratione est praeamhulum fidei ita sub alia ratione est veritas illo eredenda propter auetorita tem Dei revelantis uni in hae quaestion ad auctoritatem appellemus Divi Thomae, cuius sententia a divereis

modo diverso explieatur, detendimus ex aliis rationibus. huius dei uetum nee evidentia eognitionis rationalis ex eludi nec impediri ante essione cognitionis Dei re vel toris. quae ad omnem formalem actum dei natura prior et fundamenti instar supponatur.

Quoniam Deus Spiritus est infinitus et simplicissimus, ideo est absonu tus aetus intelleetualis. Quare sicut Deus seeundum plenitudinem perlaetionis est verum ah solutum infinite Oguosesbilo, ita seeundum quod est aetus in teui tualis et substantia iis suam infinitam essentiam peris et eo myrehendit.

24쪽

Duilin Metilia ut in sim tum tu mini ei primum intelligibile a quo nullum verum indipe eiu eMe mi est, ut id in plana sive in actu primo et ne eessario omnium possibilium, sive in aetu se eundo et o Deeessario omnium aliquando existentium , ut repratiantatio denique infinita omnis veri obieetivo exhibet divino intelleelui quidquid habet rationem veri Divina igitur intellectio in ita per ipsam essentiam necessario determinata est ast comprehemionem omnis veri.

in ratione qua intelleetionem Dei ast essentiam divinam et per essentiam a cetera initia se tabcte de moustratur, sponte cotisequitur esse Iitiam divinam esse et merito a theologis diei obieetum pritieeps et Ormale, reliqua autem vera universa hie e tum esse secuti durium

divinae cognitionis. XLIXQuamvis Deus obieeta secundaria scientiae suae non eosn ea in ipsis tamquam tu ausa determina ule et perseiente seientiam, e gnosei tamen ea non solum ut sunt eminentur in divina esse uva, sed extam ut sorinaliter in seipsis sunt vel esse possunt.

25쪽

unamvis eientia Dei in se uniis sit simplieissim actus substantialis ex divem ramo ratione obiectorum quae eidem subsunt. aussa repetitur cur iuxta solemnes partitiones merito distinguatur Minuis aimplicia inultigentiae, Halotus, et udia inter iuramque utentia necessaria absoluis, et memoria δε-- hypothesi: ae ιia rialens Ognoacendo, et e mus p.rii una ad Uliciendum 'peeutativa et prae εω : μι- lis πραια isma, et improbas Onia, quae post renia non sine caussa in Seripturis etiam ignoratio solei appellari.

obieetum dat quatum seientiae simplieis intelligenitae, quae si uiui est seientia absolute iecessaria sunt omnia possibilia se eundum formalem possibilitatis obiectivae rationem ad hie elui autem se eundarium scientiae visioni eiusdemque nee ssariae solo ex typothesi pertinen imprimi omnia quae ro pre snte e se solo vel etiam per caussas secuti diis iud pendo tale adiberis aetibus voluntatis creatae liqualido realiter existunt.

diffore utia existentes illorum tamen existentia a seietitia visionis tamquani a caussa non pendet sed immo thera creatae oluutatis detur miliatii, in lotii 'ore est onditio, sine qua ilii eius utpote meri possibiles vel solum sub alia typothesi futuri non scientiae visionis sed simplicis intelligentiae vel meliae obieeium soroiit

26쪽

is Liti

Post de Maratarii rationem praescientiae Dei is est de monstratur, ii falli hilem praevigionem divinam non magis ossieere libertati ne tuum liumanorum quam necessitatem eonsequentem, qua, dum agimus, non possumus simu novEx Seripturarum avetoritate Patrum suffragio et uti iniversali quadam e tristiana persuasione indubitatum est, ad obieetum ius allibilis eientiae Dei pertinere aetus. ad quos reaia voluntas sub eonditionibus aetum m imum eonstituentibus et eum et secundo ex sese et suaptelaeolo non titillibiliter nexis se ipsam libere dolemina

tura esset si conditiones illae ro ipse ponerentur. Cui quidem scientiae obieetum eum nee mora sit existentiae possibilitas ne existentia quatenus aliquando eiu est. sed existentis quatenus sub eo ii dition aetii esset ea non immerito nomine ei m9M mediu/ a seientia simplieis intolii genuae et a scientia visionis distingui potes Liae et divina voluntiis ii se unus sit elus simpliei simus, est tamen eur eam consideratione et ratione uuuplieiter distingua tutis. Iaxime ne est artae a fi S. Patribus et theologis usurpatae disti iactiones su ut, in voluntate nani se suum et civisique item, in voluntatem ποιου se io, nsuum terminum et voluntatem, quae fertur in suum ter

27쪽

minum xii eondition. Mutatile etiam a libera reaturae eo operatione in voluntatem speetata miseeundum inam amys-ιuditum auxiliorum quae sunt in potestate omnipotentis et voluntatem speetata miseeundum auaeuia, qua Miu eonfret, in voluntatem denique prauipientem, ac praeeipientem ει ιιι Mne lani legem.

ili se disti uetionibus positis, facile patet quo sensu Patres et S Augus inus nominatim hine quidem loceant voluntati Dei neminem resistere aut resister posse nihil eis quod Deus fieri voluerit et saetum non sit, volun latem Dei esse semper invictam inde vero consentiant, hominea frequenter facere contra voluntatem Dei et multa fieri quae Deus seri non vult, et voluntatem Dei non semper impiori.

Voluit iste antiscedente Deum in oe ordine generis humaui lapsi et reparati non euriim modo qui salvi inur, sed aliorum etiam eii aeternam salutem, immo voluntatem eam salutiferam ad omnes omnino homines proteilaei, qui aliouis usum adepti sunt ex aerarum seripturarum doetrina demonstratur.

Puriter sanet Patres docent unanimes voluntate antecedente velle Deum innes homines salvos fieri nee liam eius esse voluntatem negandi aeternam salutem et damnandi nisi consequentem conceptam ex iustitia propter premia, quae numquam expiata divinae praeseientiae obversantur.

28쪽

Ad Augustinum quod poetat, testimoniis eonfiat minime ambiguis eum etiam post cognitam iam Pelagianainhaeresim eum ceteris Patribus docuisse , voluntatem Dei galvisio antecedentem plane uni erialem esse.

quoties Augustinus in suis libris alversus Pelagianos et Semipelagianos textum Apostolicum l. m. v. d. do

voluntate salvifim partieulari interpretatur, et ex eo diglimonio onsequi negat, voluntatem, quae ipsi in disputationibus polemi ei obversatur . esse universalem Molles S. Doetor a intelligit voluntatem actu Deteie em salutis an voluntatem absolutam non vero antecedentem et eo itionatam bi non asserit uno esse sensum loci apostolidi aut immematrum aut ex elusivum ita ut de volu tate salvisim an medente et universa Ii de qua ipse alibi eumdem loeum interpretatus est intelligi non possit aede beat . ad valorem interpretationis de voluntate actu e Metri est et absoluta quod pertinet hie sensus licet me diatus et per modum eonsequentis revera subest verbis

P,uli et sensui immediato superadditus pleniorem rei de qua loquitur Apostolus, suppeditat in diligentiam.

Antee edentem voluntatem qua Deus vult omnes homines salvos fieri non solum ad adultos adiutorii gratiae capaces, sed etiam ad omnes a paucoruin dierum homines . lilaei non ine uinum eamdem rationem pertinere, ansirinandum est. Qui eis ex illis morte praeripiuntur hapriismo non antecedente sed onsequente voluntate ab aeterna beatitudine excludi existis di sunt.

29쪽

B praestitutis consequitur plane impiam esse Marsiti eorum, qui asι pagrii dici solent doctrinam statumistium, Deum antee edenter ad omnem mali meriti etiam ipsius peceat originalis praevisionem decreto absoluto homines, qui pereunt, i aeternum exitium destinasse, ut suam in eo tum damnatione iustitiam glo indet. LXII Et laris et repetitis calvini assertionibus indubii Liun est eum tu ad anulaprariorum impie tute fuisse lae- merito igitur dures o Protestantibus aeriptores athesi -- in lumniae erimen voearunt et perperam catholicino amissi do trinam Caluini intellexerunt vii iii incat, his Merest i nunem fuisse putarunt eo quod subind. Ἀ---d inationis in ipsis homini rura pereuntibus uvistia tuere videtur. iv

Doctrina Novatorum des soluto et antecedente repr bationis deerato simul speetata huius decreti ex se e ut totur, aeque salsa est etiamsi ea aecipiatur ut a Protestantibus inmisiniis nominatimque a calviniana synodomordine

na et a Iansentavis est emollita. LXV iam demonstrata voluntate Dei ut omnes homines salvi fiant et nullus eorum pereat neque satis condulari posse videtur reprobatio negativa a vita aeterna. eo modo intelleeta eam plures theologi e thesini volunt ii Deiani medenii adseribendam esse eei,sumu,t.

30쪽

praeparatione ac praedestinatione, ex patrum doetriticu niversim statui potest ita se habete a meritum praevisum honesidia Dei in praedestinatione ut ad meritum aequisitum se habent eadem henes ei in ossatione et i 1 iam donatione. Quae ergo dona Dei in tempore cons runtur mere gratuito eadem ratioue ab aetemo praes stinantur; quae vero in exsecutione retrihuuntur meritis praeeedentihus ea etiam in aeterna praedestinatione nonoe eernuntur eouserenda nisi ex meritis praevisis, ita ut prae hae ad musam meritoriam habitustine a gravibus the logis iure doeeatur Orsinem prae sinistionis euiurem esse qui est ordo ex se inuonis.

cum a Deus praedestinavit sanctos suos et ad gr tiam vitae honae et ad gratiam vitae aeterna l . praedestinatio inadaequale speetata prae priori sui termino. qui est gratia vitae bonae, dicenda est praeste tinandori merita praevertere et esse gratui in ea rati re qua gratiam ipsam gratia eo se diri non meritis reddi nonsitemur. Hoe igitur sensu praedieatio gratuitae praedestinatiouis et stoetrina atholita de gratuita gratia cohaerent ita ut negata una etiam altera subvertatur a aut enim praedestinatio praedicanda est quemadmodum eam . Seris uri evidon ter loquitur aut gratiam Dei secundum me

rixa nostra 4 ri e Menstum quo sapiunt Pelagi hi s