장음표시 사용
51쪽
Vulnere qua a dicuntur naturae, utpote eontraria na iurali ordinationi ad ictutem, ignorantia se ii ieet, ad ma tum pronitas earnis eo neupiscenita et in simitas, intellio dehon in natura lapsa non quidem per adiectiam so mam inclinanti in id malum sed per remotionem proli iubentis, se ille et originalis iustitiae.
Status natura lapsa licet per se materialiter non disserat formaliter tamen a statuis ossi hili purae natum maxime differt ratio uarium 'oenae tum potissimum eulpae . hoc certe sensu iura dieitur imminutum bonum latum seu naturae aptitudo ad gratiam quaterius natura lapsa
et spoliata ex non ligna saeta est indigna gratuiti donis quae non modo non debet habere in ob pedeati obsta evium debet non habere lituo etiam possibilis purae naturae latus iuro dieitur ordo, at latus lapsae uaturas non ordo est sed in ordiriatio et primitivae ideae atque unius illius ordinis quem Deus constituit elevatae Mille et naturae, Deo invisa corruptio et perversio.
Aeterna est damnatio quae peceat originali debetur, privatio selli eo visionis beatis eae aliquam praetore seu sus poenam dehor nullo modo demonstratur communis vero sententia de puerorum lim ho eum subula Pelagiana de vita aeterna a regno caelorum disti ueta male eonis
ditur leni quo qui eumque sit natis in tantium status, imeet a sinali statu in possibili pura natura materialiter non differret, formaliter tamen iuxta ea quae superius dicta sunt maxime differt ratione tum poenae tum potissimum eulpae
52쪽
duid do lapso hominum genere nil gero futurum fui stet sine tiristi ro palatii, ne eo iiii et vix potost reselli tamen possitnt ex fide analogia quotumdam eonieeturae Pelagianis vel Ianaeniani ermnibus amnes at o divina misericordia lapsae naturae e iuua adluit redemptio, quemadmodum ex eodem Pauli testimonio Bom. . ubi an tithesis si inter votorem novumque Adam inter dei ieiuniet donum et ex Patrii eorumentariis in eum praesertim loeum et ex iis quae de novo Adam novaque uexa pnie dicant, manifestum est.
Ex Scripturarum doetrina plano evidens est, Iesum Christum, quem ut Filium hominis in tempore natum et in terris conversatum esse nunc sumimus non merum ho minem osse sed dignitatis auiue naturae alicuius quam sive humana sive ait gelica longe pra staritioris eumdemque secundum liano naturam sublimiorem temporariae suae nativitati, immo mundi huius reationi praeextitisse.
Quamvis signi se alio nominum i iii Dra exitiis, quiubus Iesus Christus in serj pluris appellatur, non ita sit
53쪽
46 deterinitiata, ut numquam improprie et analogie usurpari possint ussirmamus tamen L iu universia scripturis praetor unum ipsum Christum nullam aliam personama inguiarem et dε finitam ex propria Saerorum Scriptorum sententia umquam appellari itium D i, nisi ortasse ratione typi quem gerat ipsius Iesu Christi affrinamus 2. nomen Dei praeter unum Deum Patrem et Filium t Spiritum Sanctum nemini umquam in numero singulari a Sa- eris Seripturi, adtribui simplieiter et sine expressa restrio xione.
Eadem argumeliis quibus Deus in veteri estamento sese revelavit e per suos prophetas demonstravit ullum verum Deum in libris vovi Testamenti exhihmitur, quibus Christus o et ip3 et e suo grapostolos revolavit verum Deum nominatim vero ipse est ex fieripturarum iovi Teias tamenti loe dinari. hii ius iiiverat mutabilis e tem' rarii aeternus e immutabilis creator in ordine laturali. 2.' donorum gratia et vitae aeternae auctor in ordine
supernaturali. 3. suprema potestate magister, legislator et iudex is lenique . cui supremum fidei μ pili et ch ritatis obsequium atque divinus adorationis cultu i eoi loci in terra debeatur. iue . Christus in libris novi TE. stamenti diserte ex lithetur esse idem ille Deus qui inveteri Testamento a supremum Dominum nomine ore iuris ineommunicabiti se revelavit.
Es ergo cli risius ei diserte in Seripturis praedies tur Deus, .ua vitiis, musis rua, rei super incia D a distus iacia euin postrema enim fine stoxologia. quae Rom- IX. 5 logi iur, sine dubio ad christum reterenda est
54쪽
cxxxi . Uriae non potuerunt qui diuti e Miti nisi temere huius loci reeitonem iliam, quae posι veri, κατὰ σάρ iunetum
fgit in textum recipere. Qua in re cum auctoritate. tissimum nitamur Patrum veterumque seriptoriam, ME rimas l. manifesto mendacio Welatonium e et rerumcepto Griesintellium et schol tum appellare . ad multos Patres . . qui Pauli doxologiam non ad Christum sed ad Deum Patrem retulari ut 2. salsum esse, quod stnwherus seribit. Tertullianum omnium primum fuisse qui i gerit, ut legendum esse assicinamus; . deceptum esse virum doetissimum, qui scripsi reeentissime, quamvis viderint atres vetustissimi domo Iosam Rom. ix. . ad Christum pertinere u recentiores tamen Origenem Ain natium Basilium Gregorium dyssenum ab ea sententia p. nixus diseresisse, quo effocius Patripassianis Meurrerentum
Singula cloetrinae apii de Iesu Christo vero Deo Deique Filio quihus volu lueis radiis Scripturae nive sae splendent, in unum quodammodo ollecta verticem eonspiciuntur loantiis I. -18. Hoc enim loe is qui in
tempore eam iactu est docetur esse puc. Don apte nus Deus creator univerat Deus vetor omnis gratiae Deus cui supremus cultus debeatur; qui nihilo tamen minuri a Deo Patre distinetus, et a Deo Patre genitus gith
duplici seriemate Verbi et unigenii filii exhibetur
55쪽
Iesum Christum verum Deum et verum hominem unum esse subicetum ut non alius sit et alius, sed unus atque id si Deus et homo, sacrae seripturae lueuienti sitne tradunt velut undamentum ex prinoi pium retioonise istianae.
mne substantivam unitatem chriati Dei hominis in totius orbis ea tholici solemni et perpetua professione suisse inde ab Apostolis usque ad damnatam duplicem eaputalem haeresim Nestorii et ut eheus demonstrant a symbola omnia tum per so inspecta tum b) inspecto se Eu, quo ea ubique terrarum quoad hoe do trinae aput intelleeta fuisse Patres vetastissimi testantur tum chlia hi in ratione modi quo Patres subsequentes adversus liae
reticos, eadem symbola appellatrant; demonstrantia sum autem idem usi Versalem ι ipsae diae uitate a Iudaeis et duxilibus dogniati atholico oppositae Patrum responsionibus una doliatas; et demonstrant, Martyrum eonfiniones oram tyrannis editae.
Patrum, qui a primo usque ad quartum saeeulauisoruerunt, expilentiones distinctius rationem unita vis christi nos stoeeni, quando de elarant a unitatem et distin euonem, quae est in Christo collatam eum unitato et distinet ne, quae est in S. Trinitato, ordine quodamin do inverso se habere; b ipsum Verbum esse laetum hominem eo quo naturam humanam i raramnavis marit..uam vim fuit imire prepriam; bine unius et eiusdem esse attributa omnia tam diuiuae quam humanae naturae
56쪽
Al si rillulas ipsas quod attinet qui hiis Pix tres inuo uilitato in in seris, Ludis et perpetua universa liqui traditione propositam complecti solebati , sicut latemue seruiu laminita dieitur unio sue in is nostira vel se eundum fino traim, aut Meeui uua quintum solem ui desinitione sit eommuni usu celesiastico eonsecratam non ruisse ii assir mamus formulas aequi pollentes a Patribus vetustioribus freque utari atque laue ipsam apud eosdem non penitus desiderari. Quatenus igitur Christus unus est dicitur et est unaltypostasis sive persona ea vero, quibus ipse unus Christus tum Deus est lum homo die untur ut sunt duae miusdem nati, rao, alte a divina altera immana. Tum ex ipsa rei iti tu a. iiii historia o ψulatu tuo Patrum dis 'ut alio iii hiis consipilue plii logi, i litani in consili uendis an declarandis notionibus, quae nominibus substantiae, naturae hypostasis pura ouae est quantur. i, nam inde pondentiam a Theologiae aut tionibu et suto nomiam absolutam, nisi temere sibi iudieare ii ou posse.
si eum iis, quae de Deo uuo et iiiii et dii vi rhoiueamato ex revelatione eonstant cui, se inmus oueeptum
57쪽
yrae donlibus interendo colligimus a modum furiis tendi i τρόπου τῆς πω - , quem sanet Patres ei
vetustiores geholasti ei naturam assieero eamque asse tondis hypostasim eonstituero cloeoni et quom scholastici paulor entiores subsistontiam abstrae te sumplam appellant, es se ipsam quam dicimus totiu in se et ultimi subiret ratiouem bi quod aiunt Patres modo subsistendi ei reum scribi communem naturam, nihil aliud sibi vel l quam quod i 3Postasis no est natum eo inmuni pluribu R. go Rubstantia singulari et tota in se subsistens ne ultra progressa et
eommuni in pluribun est hypostasim utpote ipsum totum, esse illud quod agit, quia habet, quod generali est subiee tum omnium attributionum priueipium quod in naturam vero, ui pote eo nee piam per modum sorinae, esse ipsam quae dicitur inesse ei haberi et qua iis postasis agit prin-eipium quo .
Declarata Iposlaseo generatim speetatust notio a lsormalem rationem peraona imprimis pertinet disserentia
autem velut speei se huius, illa in dignitate mustat
58쪽
naturam quare sine dubio errant, qui aetate nos imisurusiantiam quamvis dignitate naturara int mei si etiam M.t si coraciantia aut formaliter personam constitui desini unti
Proposita hypostasi si personae notio praeclaro eo inponitur una uiuata Boethii desinitione qua persona dieitur enιiouulis naturae indiuidua auistii itiis; ad eandem vero exigi di boni definitiones aliae quibus formalis ratio hypostasiro fertur esse substantiae tittimiis emimia, iacimtia. vinnium divnν ιmentum substantia tarammuaieta tua vel ut Do-etori subtili laeuit. εgatis dependentiae a tualis es reptilii dianalia: posteriores enim nuntiationes Ite et negantes Movideantur rationem hystostaseos positivam non negant soleam doelarant et ad affirmationes persectionis tandem rem Mantur.
Quod Patres seriptoresque Melesiasti ei non raro a firmant hypostasim esse με statutam eum οὐ tau. non quid om ita deipi potest, adsi me identia formaliter Dpostasim constituerent; ne lite tamen deest ratio qua illa desinitio iudieetur.
illust quo substantia quaevis estnihilum tur in lannali perlaetione hypostasem eoustitui intelligitur, non est res aliqua ab ipsa illa substantia disti la, sed est modus quo sutilantia se inbet, non re, ναι oue ab ea distinetus.
59쪽
Cotorii in ii tri, eo erta aliqua naturae ex hypostasis consideration o qua apud S. Thomam ipsos quo Ss
tres non os instequi ni; li ypostasim a natura tu creatis non solum ration sed etiam ε differest a stirmari possit constan nihilominus distrangeli et irim secus ae S. Pa se a se typostiis is rioi titile rei,dit tidiim esse quod illi rei alieti ius per otionisv feel ratim stlius et typos lageogdosit. i ii inde stillim . quot per substitntialem unionem saeta uniura Verbi a ratiot o toti iis imperfecti et hypostaseos hum Dura exempta si . Ex dietis onsequitur quid i m. nilii e sp ur ii polites utentia, quam . Athertu la En in . . lininas i alii quo se hola Magistri ponendunt iti peniti,gitti in ii si Christus doponerEt humanit iti tit illinand li lio 1 ri t. Erit substantia rationalis naturae adeoque persona non sol uni non consequitur, humanam Christi naturam licet in logram a perseetam esse etiam re se hypostasim . sed portu manifesto domonstratur veritas doctrinae S. Pa
trum ti seri non possem liyssos largis hypostasi secundum hypogia in uniatur . Et iura incitur absurdum recentius commentiam, si ho litisti laylii siligis uati licitur esse com
sensita ex cluabus typos lasibus divina et humana utraque in sua propria persoualitate permanente.
60쪽
Bursum ex propositi iii fertur, strum esse quod as-lirmant S. Paties, dogma atholicum rite explicari aede laudi non posse nisi ratum sit . aliud esse substantiam aliud typostasini non tamquam rem aliam et aliam, sed
quod aliud significet substantia aliud 1 postasis ill
uuamvis eum Ss. Patribus mysterium laxeamur . inedilabile inente et ratione et iii felle etione humana praestantius a quomodo persona divina manens quod erat, laeta sit quo non erat certissimis tamen ex principiis asse quimur, mutationem omnem sistere in sola natura a sumpta
Doctrinae capitibus 1 personae divinae immutabiliutate, de somnii ration hyyostaseos, eiusque a natura distinetione simul eollatis confirmamus propriisque argi mentis vindieamus a verbum uo se eundum quod est divina natura ex essentia, verum secundum Ormulem rationem hypostaseos ipsi propriam, unitum esse humano enaturae, ita ut eum S. Patribus non Deus Verhum post diuitiam naturam, sed divina natura per Dei Verbi eo