M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

mum de redem tione. Uxor flendo oculos amisit. Filius, retinente matre, Profectus micariis manibus Patrem rede--e r id est, in mineudis decessit: abiectus in Hore, et v-yiasus ad litus Patrium mectus est. Pater eum svestro mula. Mater prohibet.

Pater. Uuum diversissimam, P. C., auribus vestris calamitatem auferam ; nam et id doleo, quod a piratis solutus sum, et quod a filio nimium dilectus: super omnia tamen id angor, quod supremo Prohibeor obsequio. - Mater. Licet totam, o iudices, saevitiam in me fortuna congesserit, nunquam tamen id timere potui, ut a marito remotam, a lumine privatam vellet deserere est filius. De levioribus agam: mulier sum: quae huius sexus patientiat quae virest quod consilium Z - P. Haec autem sex ualis debilitas venia satis sulta est, nec militare , neC navigare, nec orare : uno etiam in loco levibus ossiciis addictae estis. - Μ. Quid quod affectuosa quibusque movebar minimist impatiens dissicilius regiturῖ - P. Becte solus non suffecit pro patre Lila. - M. omnium ingratissimum exstitit: tu ludos negabas, ego patiebar: tu cedebas. ego protegebam et tu impensam stringebas, ego Solvebam. - P. Maius est mores co stituere, quam corrumpere; acquirere, quam solvere: ei etiam acquirendo captus sum. - Μ. Quid quod caeca dimissa sum' est aliis i id ipsa caecitate fori nidolosius r

Lege ex vulgatis idem . et Forte , utietque, ves in viriam

642쪽

EX uvlNTIMANO nonne qui lioe sensu privatus est, celeris omni hus la sus estῖ - P. Hanc sormidinem rerum i Parum consu iudo , Iocus et familia removebat: vivendi vero damnum reliquorum Sensuum voluptates Sarciunt: ego Omnibus his privatus eram : litigare caeci possunt, captivi nec vivere. - Μ. Quid quod anus solatio destituta sum 'Digil habet natura senectute miserius: haec etenim nega nat quemquam, nec amatur ab ullo. - P. Invidiosa igitur est: a iuniori itaque consolari non potest. Pro eo aevo eundum est. - ide, quam non amaverit: praesens pro absente neglecta sum et omnibus sensibus

eum praetulit. - P. Non fuit non amare; non Prae ferre, non id egerit, et praesentem et absentem amisit. - Μ. Quid quod ego rogabam, ille sciebah ῖ - P. Nullo modo magis exprimitur asseclus, quam lil eram : visus, quam auditus, altius imprimit: ipsa videtur; ipsa relegetur. - M. Haec omnia praetereo : ad id venio , quod mater relicta est. - P. Adde pro patre, et nihil delicium est. - M. Quid Z nonne ego magis contuli tnonne animam dedit novem mensibus fovit - P. Atqui ego genui: tibi commisi: meum reddidisti. - Μ. Noluit mihi oculos reservari. - P. Atqui voluit oculis

cariorem reddere. - M. Si eundum erat, cur non Prius

ivit' - P. Quia detinuisti: quia locum ignorabat. M. Cur redemptione non egit, ut ambo redissent ῖ P. Tibi censum dimisit: se ipsum posuit. - M. Magis ipsa Pro te, quam ipse pro me passus est. - P. Quidquid in me egit, pro te secit: nonne magis mori, quameaecari y - M. Vivam non consolatur: mortuus non recipietur. - P. Stulta est cura, quae Spe Caret: ego redimi poteram; tu sanari non poteras. - Μ. Coln

643쪽

mune opprobrium erat: haec misera nec maritum habet, nec filium. - P. Nunc tale est: hic miser nec patrem habet, nec matrem; vel si habet, quo facto' pater vitam, sepulturam mater aufert. - Μ. Intellexerunt piratae: proiecerunt: noluit eum tellus; non vult eum mare. - P. Sepelissent certe ; sed immanitate sceleris diu fluctuant: tellus optabat; sed mare tibi reservabat: quid dicetur 'obtulit mare matri, mater mari.

- Μ. Non agnosco filium. - P. Imo non ego uxorem. - M. Non credo meum, quod non doleo. - P. Iede,

et dolebis: si hoc habet caecitas, ut non doleat, ego caecus fiam : an , quia non amasti, non dolesῖ - M. Nisi amassem, non detinuissem. - P. Si amas, cur non recipis' sin autem, cur delines' - M. Malebam utrumque, quam alterum. - P. Imo neutrum: nec passa es

maritum redimi, nec filium sepel Iri. - Μ. Patior, si prius lex passa fuerit, quae de calamitale agit. - P. Esto: nonne parenti succurrit' utrique non potuit. Iter insepultus abiiciatur: non negat post abiectionem sepeliri. - M. Quid est, P. C., aliud , matrem dimittere , quam non filium esse t nemo potest et dimittens et filius esse. - P. Sane, si alienus est, sepeliri debet. M. Atqui manus non addam. - P. Sed nec nostras prohibebis. - M. Quid nutatis, iudices' filiorum novistis levitatem ; nisi istum vindicatum sit, maternitas peribit: pretium. - P. Nonne, iudices, omnes patres

estist Omnes piraticari potestis; nisi haec redemptio recta sit, frustra generatis; frustra filios habetis: peribit

totius vitae ratio.QHNT. Dcesum. Toin. V

644쪽

Pa re et dives inimici. Pati eri erat flius. Nocte quadam

Pa re cum Dio revertebatur. Interfectus est adolescens. era se PauPere in tormenta, quod sit a divite intorem-Ptus. Dives contradicit.

Pauper. Sentio, iudices, casibus meis id accrevisse,

ut nec vindicari dolor queat, nisi saevus videar; et si talis fuero, plurimum calamitatibus meis miserationis deperire. Vos autem, quid non, quo talione arguam, considerate: percussorem filii mei video: sacinus vestrum est, non reprehendere, si salsum est: lacinus meum, non probare, si verum. - Disies. Levius fallaciam esse, quam facinus probari potest. - P. Vtrum sit, quaestionibus inveniendum est. - D. Quomodo scire potest obscura nox percussoris notitiam abstulit. - P. Tibi vero iunioris electionem auferre non potuit. - D. Inimicum me habes, inde accusas. - P. Atqui et tu mihi solatium non impleres, et ille interim aufugeret: salleris: hominis, cuius unicus occisus est, unus inimicus est. - D. Cur nun te potius, quam filium y - P. Vt in illo utrumque perimeres : ideoque ille occisus est, ut viderem; ille sortior, ille, qui in mea morte aliquid egis.set. - D. Cur non ambos. - P. Quia defendi non poteras. - D. Quis mecum in actu stetitῖ - P. Facinus sic deposuisti, ne ab alio cognosci posset. - D. Quos testes adhibes 8 - P. In has angustias facinus strinxi sti, ut soli adessent, qui ageret, et cui non crederetur:

645쪽

sortuna etiam mihi tam socios ademit, quam servos: ille mihi pro utroque erat. Pro sociis sanguis hic, pro servis tormenta stent. - D. Hoc autem probationis genus inter liberos iniquum est. - P. Nullum videri debet iniquum, quod est unicum. - D. Pro fidem hominum liudices, attendite: cur non id potius egissem per alium Z- P. Quisquis mandat, magnam Aeeteris voluptatem amittit. Duo crudelissima coniunxisti; ut et tu faceres, et ego viderem. - D. Cur non adiuvisti ' cur non percussorem invasisti ῖ - P. Hoc vel socii vel servi possunt : vultis, invadam, O iudices' quis interim labentem excipiet y - D. Cur saltem non clamasti Z - P. Quum

animus ahest, ei vocem adesse quaerist filium coram Patre occidere secretum est; tormentis autem publicum fiet. -- D. Libertatis respectu tormenta non colligo. P. Immo vero conscientiae trepidatione, qua torqueri inimicum non vis: quae, tu, est haec pietas. - D. Malo te vita frui. - P. Certe: sed ut nostro dolore lauaris magis; quum effeceris, ut Optem, non potest magis torquere, quam tormenta negare. - D. Misereri debetis, o iudices, corporis sponte pereuntis. - P. Animae potius misereantur: corpori non parcant. - D. Adeo composuit; adeo animum firmavit, tormentis non de- fidit. - P. Neminem in tormentis comitatur animus: in

quaestionibus tantum corpora sumus. - D. Adeo durus est, ut non laedatur. - P. Non adeo durus tamen, ut non moriatur. - D. Atqui liberum hominem torqueri non liceat: legem audite. - P. Hoc eius responsum eSt, cuius tormenta poscuntur: hoc tantum est, ut nemo liber invitus torqueatur. - D. Numquid lex corrumpenda est y - P. At sane intelligenda, quae a servis

r est haec pietas.

646쪽

EX QUINTILIANO

non secernit: impatientiae tantum nolentis succurrit. Omnium beneficiorum natura est, ut non sit necessitas,

sed potestas: quidquid honos est, desinat esse, si cogas.

D. Itaneomties aliae leges rigidae et constantes erunt thaec sola ad placitum' - P. Quae vero omnest Caeco talionem permisit, non coegit: caedem vindicare passa est, non praecepit: nescis, improbe, nescis y paene I vius est ultionem perire, quam potestatem: servitutis genus est coacta libertas. Vis scire, quid lex ista promiserit Z non exigo, ut torquearis. - D. Non est mirum, P. C., si mavult mori, quam vivere, qui mavult servus, quam liber esse. - P. O prava libertas, ex qua oritur occIdendi facultas: ego vero vindicari malo, non mori. - D. Torqueri non debet, qui tormenta exigit. - P. Quid interest exigam, an recusem: brevi verum sat

invitus. Non debet postulans non torqueri; sed tormentum duplicari; sed diu non credi; sed obiici: tu ipse postulasti. - D. Intelligite, P. C., intelligite: si huius postulationi cesseritis, peribit conditionum discretio: peribit legis observatio: peribit libertas. - P. Non minus adest, iudices: si enim huius protervitati aquiescitis,

vertetur in actionem permissio, in depravationem legis determinatio, in neglectum paternitatis veneratio: et, ut tormentis salva sit iustitia, plus est, de quo quaeritur, quam quomodo quaerendum est. Iam tandem infirmitatem meam vobis allego: si vo em meam in equulei ignibus amisero, tamen vidi: si undique collectus dolor occiderit, tamen vidi.

647쪽

ARGUMENTUM.

Disees et Pau er odiosi. Filii eorum duo dilaeti sibi inu emiuere. Poscit legatio diuitem. Vadit flius : Piraticatur rrescribit. Moratur pater. Amicus Dadite Menditum reperit gladiatore Paratum e si Bit : moritur. Redemptus redit rpatrem defuncti alite abdicatur.

Altati uicet, iudices,uae nemo miserior exstiterit praeter unum, quem et ego miserum laci, nunquam tamen hanc miseriam timere potui, ne post redemptum per alienas manus filium, patri misericordia displiceret. Pater. Misericordia quam non displicet; sed nec error placet. - F. Cur igitur abdicas y - P. Inimici filium dilexisti. - F. Non dilexi filium, sed amicum. - P. Non desinit esse filius, quia amicus: debuerat desinere fore amicus, quia talis filius. - F. Ego diligentem odisse non poteram: quem nec tu pauperem, Si te amasset, oderas. - P. Impotentissimum me fecisti. Nemo cum illo stat, quem filius deserit. - F. Memento, pater, pro quo tot pericula subierint, non dices desertum esse. - P. Mihi unum auserebas, illi duos dabas. - F. Sic tibi unum auferebam, ut duos darem; sic illi dabam , ut neutrum in te haberet. - P. Qui solus est, habetque hostes, morti addictus est. - F. Vide, quam solus sit, pro quo filius mori perrexit. - P. Non poteras et illum amare, et me non odisse. - F. Numquid non poteras

Gladiatore 3 In NM. erit gladiata cum gladiatorecon aratum, superscripta ultimae syllabae a. an ut ad puguandum scilicet. υ alicari. te novum verbum gladiare, vel gladiatara sormavit' vel le- Subie u Lege Subierim.

648쪽

et illurn odisse et filium amare ῖ - P. Ille mortem mihi parabat, tu ei amorem. - F. Quid 'patri mortem parit, qui filio vitam praestat' prae omnibus vincit, qui

abeuntem non relinuit. - P. Quem retinere non potuit, abire dimisit. - F. Atqui corripuisse Potuisset. - P. Rogas, ut inimicum meum pascam. - F. Rogo, ut

illum pascas, qui pro te egenus factus est; qui abeunti filio facultatem totam commisit. - P. Rogas, ut odientem me, nec diligentem te amem. - F. Vis scire, quid tu, quidve ego debeamῖ pro te egenus, pro me orbus iactus est: non potest non amare illum, pro quo sibi nihil retinuit. - P. Pater nocentem pro filio amabit: filius inutilem pro patre non oderit Z - F. Pro te ipso; pro te: ego enim pro te subii, ille pro me: reciprocatur ergo actus in te. - P. Tu laudem tuam ex minas , non meum opprobrium. - F. Non: servatori

enim meo nihil dare possum; tu nulli famosius, quam in immerito. - P. Ingrato serviam ' -. F. Nunquam

praestitori ingratus suit, qui sibi nihil praestare potuit. - P. Adiecisti vilitati nostrae, quod per inodiosos vita

tibi servata est. - F. Accumulasti iunitati tuae, quod filio carere maius, quam odio. - P. Qui poterat tam constanter odisse, non poterit ulterius amare. - F. Qui poterat unicum filium obsidem dare, non poterit, quod

sic emit, non amare. - P. Si dura eS, ego venissem. - F. Si aeque amasses, non adeo lentus esses: fac venisse ; sed nec sic redimi potuissem. - P. Tu ipse subisses, sorsitan evasisses. - F. Fortior me interfectus est: fateor tamen me voluisse, sed dicebat unum interesse, utram mortis vicarium mallem, an comitem: nemo unquam pro missione magis rogavit; sed et in ipso

649쪽

discrimitie omnia vulnera aeque tulit: hoc uno moritur, quod amplius amicum non videbit. Postremo mihi patrem dimisit: ego non alami Viderint, P. C., ego redemptionis meae pretium peto: si impetro, secit pater non quidquid debuit: si minus, non intelligo, quomodo a parricidio se solverit, sed nec ego me a debito, nisi et

ad mortem revertar.

ARGUME. Tv M. Quae destinctum nocte uidebat, marito indicavit. Ille, mago adhibito, se uterum ineantaωit. Mater filium Midere de

siit : maritum madae tractationis accusat.

Mater. Nova, P. C., calamitatis differentia, tam pro

slio, quam pro matre: in maritum malae tractationis lacrymas effundo. Pater. Fictum, et muliebra argumentum est. - II. Nunquam fructum sule, quod exclamavit calamitas. - P. Si quid matri ae morte filii dolendum erat, ad sepulcrum potius flendum esset. - M. Plus milii pater, quam urna abstulit: venientem ab urna filium alligavit. - P. A me quaerit, quod combussit. - M. Odi ignes, odi rogum ; donec eriperetur, tenui: rediit; impediisti. - P, Si impeditorem quaeris, mortem accusa. - Μ. Mors multum reddidit, tu totum abstulisti, - P. Quidquid post mortem memoratur, doloris renovatio est. - M. Non potest de redditu dolere, uuae de Inorte non potuit consolari. - P. Si meum repetis,

Adfitiato Adhibitos vitiose. hiim tu MS. erat. sed legendum, nun- fructum Obscurius expressum ver- quani fiatim suis.

650쪽

defunctus est: si alium, non habui. - M. Nam adeo delanctus est, qui redit, qui consolatur, qui horas servat, venire gaudet, redire promittit. - P. Inauditum, incolitingens postulat. - M. Si magnum est, quanto rarius, tanto maius. - P. Nihil deterius, quam die sperare, nocte salii: utrumque tempus amittitur. - M. Nihil iucundius, quam die desiderare, nocte Dui. - P.

Omnes matres in invidiam ducit, qui quidquam ad eas

ab urna redire arguit. - Μ. Illae sane invideant, dum ego invidia solvar. - P. Ita nascimur, ut moriamur. - M. Frustra nascitur, qui aeterno moritur. - P.

Infinitus erit luctus, qui nullum finem colligit. - M. Parvus erit dolor, qui medietatem recipit. - P. Cui de filio magis credendum, quam patri y - II. Quae magis sillicitatur, magis acquirit. - P. Si venisset, eis quidem vidissem. - Μ. Si non Vidisti, nescis , utrum venerit, an non. - P. Cur ad me non venit' - M. Affectum matris moriens noverat: gratiam retuliti illi primum rediit, cui ereptus est: solve; veniet et ad te. - P. Cur non in dieῖ - M. Cur stella die non lucet y lux in luce non discernitur. - P. Cur prima non venit nocteῖ - M. Infelix tenui, ne surgeret. - P. Inanis persuasio ex cogitationibus orta erat. M. Adhuc orbretur, et videri posset. - P. Maternos territabat inquietando somnos. -- M. o paterni affectust exicium filium videre timuit. - P. Ego etiam aeque perdidi. M. Ex quo perdidisti, nunquam adeo desiderasti, ut videres. - P. Somnium est, quod quereris. M. Esto: quidquid ad miserrimos pertinet, eo crudelius eripitur, quo minus est. - P. Non est tantum, ut hic tractan-

Exietum Quid hoe moliri nescio, an eximium' sed voluit Gedo indi

care iam perditum opinione vulgi, sed redeuntem matri, et si vellet, etiam patri. An elicium, ut Iupiter elima' aed vix credo.

SEARCH

MENU NAVIGATION