Jo. Paulli Kressii jcti Disputatio de genuina natura et indole vetustatis seu praescriptionis immemorialis

발행: 1749년

분량: 126페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

enim regula, quam auctor regulae ubique ipse invertit. Certe praescriptio non prodest delinquenti absenti,

fugitivo. CARPZov. quaest. LIX. in prax. crimin. HERT. II. LXIII. Plures vid. pag. I33s . seq. THEODORI C. Cost crim. Ipsi processui criminali coepto finiendo olim annus datus dein biennium praescriptum. Vid. GOTHO FRED. ad Coae Theodos Tit. vi intr. amr. crimin. actio, o Tit. Coae ut intra cert. temp. crim. quas. termin. SCHVLTINGpag 843. BR I Sso N. in formul. pag. 443. MATTH. de crim. pag. 8;9. Restat prae, scriptio immemorialis 3 verum de hac capite sequenti.

NOMINIBUS, DEFINITIONE ET

NATURA, USU PRAGMATICO, NEC NON . LEGIBUS PRAESCRIPTIONIS

IMMEMORIALIS. g. I. a. ruis ' omen : str criptionis immemorialis ; expressis praeseripi. D verbis non legitur in iure nostro civili in ipsis

immem legum contextibus, sed tantum : temporis cuius si MEMORIA non exstat, Vel cuius vETusTAacomm 1id. memoriam eXcedit, Vel cuius ORIGO MEMOR 1AM excedit. L. a. g. l. 3. s. 7. de aqu. pisu. Lib. 3. l. 3. Eeaqu. Quin tamen in foro nota fuerit: PRAEsCRris PTIO temporis cuius non eXtat memoria, seu imme-Disit a by GOoste

22쪽

morialis, quoties rei ad immemoriale tempus provocare poterant, non ambigo. Exceptio enim a tem ore desumta, S: praescriptis, synonimice fere u- . surpabantur. Ut proinde exceptionem ab immem riali tempore desum tam , etiam: praescriptionem dictam putem Cons. GOTHO FRED. p. rea. Tom. I. adcid. lyheodos. column. a. insin. Dein in LL. Imperii nostri pariter non occurrit locutio: unverrinchliche Veriaθ- - . . rura; nec: Versebrvng uber Mevschen Gedevehent, ut l

dein ex ipsis legum nostrarum verbis adparebit. IN NO CE N Τ I v s III in C. 26. de V. S. anno forte IaIs. usus est formula: consuetudo a tempore cuius non extat meo moria introducta. Accessit propius ad nomen: praescriptionis immemorialis'; BONIFACIvs VIII. qui Anno I 298. C. I. X. de praescr. iv 6. in illa specie, ubi . ius commune possessori contrarium, vel praesumtio contra eum militat, bonam fidem .non sufficere, sed titulum necessarium putari, NIs I TANTI TEΜPORIS adligetur PRAEsCRIPTIO, cuius CONTRΛRII ME MORI A non existat. g. lI. Quo nomine alias veniat praescriptio haec, quae-2uomst ri solet. Creditur autem praescriptionem immemo-ρα rialem venire nomine: VETUSTATIS. Quod Ve- beari rum quidem est, in universum tamen non obtineti dicatur, Sic pro quadragenaria praescriptione usurpari vide-σtur in L. a. Coae Theodos. Ti. de long. temp. praescr. ubi C, CONITANT IN Vs & CONsΤΛNs imperatores ita: . ANNORVM XL. PRAESCRIPTIO, quam iura oel ges V E T V s T Λ T E M nuncupare voluerunt. Pro lapsu

23쪽

XL. annorum accipi etiam opinabile est in L. 7. Cod. Tit. de fund. rei privatae; canon enim, contra quem hic: v ET vsΤΑΤ Is auxilium adlegatur, in L. I4. C. de -- fund. patrim. XL. annis praescribi dicitur. Vid. Go-THO FRED. b. t. Plane vETusTAs aliquando quoque de X. XX. annis, seu longo tempore praedicatur, ut in L. I. g. D. de aqu. pluυ. iuncta L. Io. f. Servitut. vindie. Siquidem servitutum praestri pcio, quae in dict. L. I. g. in. vetustati tribuitur, in Q L. IO. ab eodem auctore praescriptioni longi temporis adscribitur. Est tamen alibi vET usTAs idem: quod TEMPUs IMMEMORIALE, ut satis patet eX L. 2. g. I. 3. de aqua pluv. ubi lassa usi Tus dicitur, de qua QvΛNDO facta, MEMORIA NON EXsΤΑΤ, & operis facti mentio fit: cuius memoriam UETusTAs eXcedit. Unde GOTHO FREDus ad dict. L a. Coae Theodos pag.

382. monet: UETVsTATIs non unam & certam esse 'in iure significationem. ConsRAE V ARD. Cap. IX. in

su risiis Magis tamen notatu dignum est, quod ius ciuile' vetustati, aut tempori immemoriali, nullibi tribuateiali his effectum praescriptionis, iuris alias existentis, &iusto tribuit titulo nondum in alium translati, vel simili titulo v.c. cctum cessione extincti. Nec dicas ipso solo immemoriali Ahis tςmpore, aut sola VETVsTΑΤΕ, res aut iura PRAE-ἡι, '' s CR in I. Verum regula huius iuris sunt: Tempurimmemoriale seu vΕTusTATEM semper litium minuendarum caussa pro LEGE HABERI Lib. 2. princ. 2 In EADEM CΛvssΛ esse P VBLIC Λ ΛVCTORITΛ

24쪽

tat. F. 8. I it. de aqu. pluυ. 4 Institutum aliquod, cuius o RIGO MEMORIAM excedit, IvRE constituti loco haberi. L. 3. q. 3. de aqu. quotiae Aquaeductum tuendum esse, cui VETusTΑs AUCTORITATEM dedit, licet I vs. seu titulus NON PROBETVRI. D. tit. de qquo pluυ. Jungere his possumus e doctrina de possessione 6) regulas: possessoris caussa eo ipso melior est quod possidet; vel ut JCtus in L. a. 3. princ. utipsis qualiscunque possessor boc ipso quod possvsor est, FLvs IVRis habet, quam qui non possidet. Vel: possetarlicet NuLLVM Ius babeat, vincit tamen I v RE quo poρ .sessores hunt potiores. L. F. princ. st VIustr. pet. item: quod quis diu nec vi nec clam, nec precario habuit, nec adparet unde habeat, iure habere censetur. L. I. . sin. de aqu. Nuri Dein regulam de delictis:

DELICTA NON PRAE sv MVNTVR , SED PRO

BARI DEBENT. Itaque cum iniuste aliena sibi arrogare delictum sit, deletis a vetustate veritatem probandi subsidiis, non potest contra possessorem male, sed bene pro eodem,&eius adquisitione praesumi, debetque iudex eum in possessione manutenere. . IV. His ipsis quasi manuducimur ad inspectionem Transiri naturae & indolis vulgo sic dictae praescriptionis im- ad natur. memorialis distinctiorem & magis accuratam; modor se breuiter quid im memoriale sit, praemiserimus. I

haereamus hic ipsis legum verbis: FossA citur in C a dict.

25쪽

dici. L. de aqu. plud. q. l. VET Vs , si non exstat memorra, quanti facia ; & in L. 3. l. 3. de aqu. quot id. IMMEMO- . Di ALIs dicitur, aquae ductus, cuius origo memoriam excedit. Itaque: immemoriale tempus eli cuius origo memoriam superate, dc possessio immemorialis, cuius initii memoria deest. Quid vero: M EM ORI A notat 3 Respondetur: memoriam hominum viventium & defunctorum, quos hi noverunt. L. 28 de probat. dict. L. 2. β. 8. de aqu pluv. Est itaque in sensu iuris tempus: memoriale cuius INITIVM testes homines praesentes, vel ex sua e Xperientia, Vel ex auditu maiorum suorum, tenent, aut didicerunt, Nostro sermone:

ben. Quo iupposito, facillime denuo a contrario describi licet immemoriale rempus, quod sit: lcmpus cuius INITιVΜ telles praesentes interrogati nec ipsi tenent, nec prauentis status contrarium sciunt, nec aliter a maioribus suis audiverunt, quam omnia in eo, quo sunt statu, semper suille, nec unquam contrarium obtinuisse, vel ipsarum aetate: caepille. Quid autem dicendum de possessione, siquidem homines memoriam initii non tenent, loquitur tamen hoc initium& eius vitium tempmque scriptura idonea 8 Respondetur, tunc: immemorialis diei nequit, cum eius originis

26쪽

ginis memoria utique exstet. Sed age dispiciamus hae de re magis distincte. . q. V. Seilicet immemoriale dicitur sensu duplici, utq, MUL

cuius certa Origo nec ex anualium Monuinentis,

rerumque coinmeviariis disci potest. Hoc sensu immemorialis admisso, OrItur exinde immemoriale, cuius plane nullus in soro usus est. Nam qua fronte actorrem aut ius a reo possctare in iudicio repetere potest, quod penes se, aut maiores suos unquam fuisse, nec testibus vivis, nec literarum monumentis se probare posse, ultro fatetur. η Proximum ab hoc immemoriale est illud, de quo testes iam superstites asserunt, quod semper ita se habuerit, v. c. praesens possessor rem habuerit, ius eXercuerit constanter, nec ipsius no tum quod vel ipsi viderint, aut a senioribus suis iam fato defunctis audiverint, quod olim secus se habuerit, atque praesens possessio, praesens exercitium, illorum

aetate coeperit I, licet eXtet documentum vetustius, ex quo adparet, rem, aut ius Prisco aevo quondam

apud alium fuisse. Haec species immemorialis, usum in foro habet. Nam hic actor, qui dicit olim rem suam fuisse, aut V. c. fundum suum a servitute immunem fuisse, idque adparere ex documento suo, auditur iidem . ut tamen & rei ratio habeatur, qui excipit possessionis suae 3 NITIvM IMMEMORIΛLE esse, aut exercitu servitutis suae primam originem memori

27쪽

moriam excedere. Nec quicquam in contrarium in hoc puncto in documento extare. Vnde distinguendum inter immemoriale AB soLVTu M, quod plane ignoratur, &REsPECTI v v M, quod tale est respe- . ctu INITII praesentis possessionis, aut exercitii. Illud, ceu dictum, est extra sphaeram iuris; huius autem in foro iuridico usus omnino est, constituitque vulgarem praescriptionem immemorialem.

Excipienda tamen sunt Regalia; haec enim ad Principem spectant, ex natura & indole principatus. Itaque hic Princeps pro se habet regulam, nec opuS ut chartas, aut testes adserat fisci Advocatus, sed civis qui v. C. de venatione, de immunitate a collectis comtendit, ubique debet ius suum demonstrare.

f. VI

De dii- Prodiit quidem Anno praecedente alicubi dis at sertatio, ubi magno conatu auctor disputationis euin-prob. per cere conatur: literarum monumenta ubique obstare Arist. temporis immemorialitati; siue tantum actorem, vel

rectius: eius maiores; quondam ius & rem, de qui- . hus in praesens litigatur, prisca aetate habuisse, adeoque haec, quae iam apud actorem sunt, VLLO TEMPORE penes alium fui Te, indicent, siue nominatim ORIGINEM & INITIVM iniusti praesentis possessoris simul commemorent. Ut proinde V. C. desperandum sit Lotho, si praedium, quod a tempore, cuius non Occurrit memoria, possedit, si ex carastro Cemerae forte adpareat, quondam fuisse inter domani a Regis Gomorrae, ut ut non constet: quomodo exinde exierit, nec quomodo & qua ratione ad Lothum,

28쪽

' eiusque parentes pervenerit 8 Sumeere enim, documentis litterarum probatum esse a fiscali Gomorreo, vel ante diluvium praedium regium domoniale fuisse. Modo documenta producta non aliunde sint suspecta, , ' sed publica, integra, illaesa. Neque in effectu aliter

LV DUI G ad A. B. I767. ubi immemoriale instrumen- P . torum, quod nos immemoriale AB SOL VTVM O-

MN1MODvM diximus, admittit, immemoriale autem .hominum, quod nobis fuit RESPECTIV v M. reiicit, ct ICtos Romanos, locis supra citatis, de hoe exponito

f. VII.

Adserti autem quod pro absoluto immemoriali miis iam

tantum pronunciandum, adeoque documenta vetusta. - - . sive tantum in genere dicant, rem quondam apud a Ista id P lium fuisse, ius quoddam se aliter habujsse, sive simul Maes Me. et nominatim I N I T I U M adquisitionis invalidae prae-pΗησης sentis possessoris simul describant, admittenda sint, ri argumenta huc pene redeunt. Actoris tantum esse, probare dominium suum, iam Vero, qui eX ve-. iusto instrumento docuit, rem, aut ius, pristino aevo, ad maiores suos spectas te, eum utique dominium' '. - situm probasse dicendum. Nec a) obstare, quod e .. possemone per tot tempora, ut initium ignoretur, i quiete continuata iusta adquisitio praesumatur. Nam 3 & dominii continuationem pariter praesumi. I6. Cod. de brobat. Collidi itaque hic praesumtionem v non tantum cum praesumtione. sed praesumtionem pro actore, insuper probatione dominii, ex instrumento desumta iuvari ,.adeoque Veritate niti, cum T.

. ' D . vicissim

29쪽

' vicissim praesumtio pro reo in sola possibilitate fun- .damenti speciem habeat. Quis autem 4θ defenderet

salvo iure nudam PossΕssIONEM contra actorem

ex VRE suo probatorem vindicantem8 3)Initium ad uisitionis quale fuerit, quandoque fuerit, quod iu-. iam fuerit, a reo in hac specie, non ab actore prO-handum, nisi ille cedere, quam contendere malir. Porro 6) documentorum, quae hic publica, iudicialia, vel alias bonae notae supponuntur, merito maiorem eine auctoritatem, quam testium vilissimorum, saepe mediastinorum, aut vetularum, secariarum auritarum. Sequitur ratio ab absurdo. Scilicet documentis a probatione facti contrarii eXclusis,' metuen- dum, fore, ne saepius aliquot, V. c. decem, aut Pau . Ciorum annorum Tempus, pro immemoriali habeatur. Nam saepe contingit, homines de aliorum hominum iuribus aut rebus tam parum sollicitos esse,

ut quae hodie, per brevissimum tempus apud possessorem Observant, se semper apud illum se observasse credant, praecipue illis, quae in Obscuro geruntur, ipsam obscuritatem, testiumque defectum, paulo post

immemorialium nomen conciliare. Imo S nec iuris . -- textum deesse; occurrere enim in hanc rem Capit. cum caussam X. de probat. quod in praescriptione Immemoriali libris & instrumentis antiquis locum Omnino faciat: Nam de praescriptione immemoriali iCapitulum loqui, eX eo evidens esse: quod F ΑΜ Ε, inter media probandi, mentionem faciat; quae alias extra praescriptionem immemorialem non probar. 9) Regulam: s V M CUI UE praecipere, ut contra praescriptionem immemorialem iudeX etiam docu-

30쪽

-- N 27 menta admittat. Cum dc haec Io contra alias prae-- scriptiones, quae b. f. iustumque titulum eX gant, ad- eoque plus aequitatis continent, Valide producantifr. It) Certe per documenta oppugnari posse, & refutari, falso creditam, pos efforum b. f. qua tamen in o- . . mni praescriptione opus. Ia) Liberiorem probatio- nem contra hanc praescriptionem tanto magis esse debere, quod eadem principes, universitates, & pu-'hli eum laedantur. 33) Audiri hic in gratiam imme- , morialis praescriptionis testes, ut is pius vocat, Av-D IT OS , qui minus probant, ergo etiam admitti in contrarium debere hona documenta, qui plus probant, ne nimium faVeatur rei Odiosae. I 4) Licet: prie scriptionem immemorialem non modum adquirendi, sed probationem iusti tituli dicas, ne sic tamen excludi documenta, Cum & hare probationis species sinti Is) Praescriptionem immemorialem introductam videri, quia aliquando documenta veritatis D SV. NT, non autem ut haeC Praescriptio.REMOUEAT plane documenta' quae adsunt I 6) Minus aequum, me re mea earere, quia testes meam esse ignorant, documentum tamen meam esse, restetur. I 7) Neque necessariam aut utilem esse, humano generi praescriptionem immemorialem, ut privilegiis hic opus. .

memoriale non tantum .praesumtionem iusti tituli, sed plane praesumtionem iuris & de iure constituere, contra quam nulla probatio supersit, adeoque & do-' cumenta exulare contendit. . I9 Reiterata Vice u getur, praesumtionem temporri immemorialis restaride: POss Ε, quod poterit intervenire titulus, do -

SEARCH

MENU NAVIGATION