Jo. Paulli Kressii jcti Disputatio de genuina natura et indole vetustatis seu praescriptionis immemorialis

발행: 1749년

분량: 126페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

tincto, medium consiliumque prudentiae ac aequitatis superesse, quam ut caussa in eo, in quem vetustas eum reduxit, statu relinquatur, ut pro lege, pro iure habeatur, quod iniustum esse, aut alicuius iniuriam continere, ab alente probari nequit. Quod non posuisti, non debes tollere, vetus regula est; quod actor suum adhuc esse probare nequit, vindicare non debet. Nulla est in reo obligatio, ubi actori deest iuris α) IUρε- probatio. a) Iuris nostri civilis regulae de natura dccie ad ob' estectu: vetustatis, quam usus forentis lisitatius; praescriptionem immemorialem vocat, in cld. LL. tam tu. Plane, simplices, perspicuae, & in universum conceptae sunt, ut nullo opus commentario, nulla uberiore interpretatione, aut prolixa demonstratione dignae sunt, quibus per se credatur, ut mathematicis axiomatibus. Quid enim aequius, certius, aut evidentius, quam regula: in eadem caussa esse publice constituta , ct a vetustate introducta Vetustate constitutum,

iure constitutum. Vbi non poteris probare reum in mala caussa versare, nec a tua parte ius obstare, debes quiesceret, hanc esse naturae humanae legem, ut antiquitate seu vetustate iura ponantur & removeantur. Quid

ad prudentem iureconsultum legum exemplay Perinde est, an regulam: non occide; illustres exemplo rustici, an regis Z dominium non mutatur, sive id de imperialium myriadibus , quae iniquus, aut iniqui heres corrasit, sive de pauperis Iri teruncio praedices lla iusta possessione reliquendus est bonae fidei possessor; actore non probante, vel ob antiquitatem pro-hare non Valente, reus absolvendus est: obiectum hienon variat litis speciem. Iniuste agunt praescriptionis

72쪽

nis immemorialis osores, sive de re aut iure principis, si ve de curta supellectile mendici, ipsis sermo. Imperitorum & malitiosorum vox est: Grosis Herren, o bes Recbi. Dicta de: anili terriculamento praescriptionis immemorialis; sunt flosculi malaeologiae quaestiones de aqua pluvia, de aqua quotidiana, ηι in

locis siccis aridisque, non sunt quaestiones nauci, sed magni momenti, & quid si non essent 8 non ius, non regulam faciunt, sed factam illustrant. et Immemoriale aliquando tempore annali, aut bimestri absolvi, praecipitantiam adserentis arguit, & inscitiam. Testes qui tantum de mense, aut anno, loquuntur, aut loqui sciunt, ad praescriptionem immemorialem probandam, nunquam idonei fuerunt, nec erunt. Migrandum est possessori praedii domantalis, etiam Veteri suo sensu colono, ni se Per IO. 2O. 3O. 4O. SO. an

nos, ct ultra duorum hominum memoriam se possedisse distincte probet. Immemoriale tempus sine dubio vincit praescriptiones longissimi temporis diuturnitate. Vincit centum annorum praescriptionem, quia certo initio caret; & quid si aliquando non vinceret numero annorum centenariam 8 sufficit, quod actori desit probatio, utpote vetustate ademta. DO

ctores qui v. c. in specie, si Anno 1732. Titius dominus fumet, pestis ingruisset Anno s733. finiisset I734. dixissent; hic testibus' extinctis, adesse praescriptionem immemorialem, licet Titius dominium suum de Anno l732. plene probasset Anno I73 . V. c. documento publico, non novi, nec quispiam novit; nec adversarii praescriptionis immemorialis norunt.

73쪽

Quod praeseriptio immemorialis sit partus malitiae,

aut ignorantiae, iam discussum, consectumque. I Addere etiam possemus de immemoriali praescriptione servitutum , ad que & aquae pluviae, aut quotidianae , sine necessitate , & in soro usu , disputari;

nam servitutes praescribendo iam olim adquiri coeperunt: I) si quis nec vi, nec clam, nec precario, per longum tempus servi tutem domino sciente eXercuit. I. Io.s ferest. vinae L. a. Cor de Istrvitut. 2 Si quis cum titulo & bona fide, eadem usus, eodem longo tempore, domino licet ignorante. L. . Cod. . de praesicr. Iongi . temp. L. U. Corde struit.jaqua 3 Praescriptione longislani temporis. L. I. ψ. Coi de Draescript. So. vel clo. annor. Vt dicendum sit: nos nodie uti v E TvsΥΑΥis regulis tu. de assu. plud. rit. de assu. quotir negligere autem exempla regulis, dictis titulis, subiecta. a Delia esto: exempla praescriptionis immemorialis iureconsultorum, in Pandectis, siant tantum servitutum privatarum, nec iura publica attinent; praeter Pandectas tamen cogitandum etiam est de iure Codicis; atqui in titulo Coi de funi rei prid. V ET USTAT is auxilio tolli definitur: canon e landis eiusmodi Puptico solvi consuetus, quod exemplum utique tale est, quale adverserit desiderant.

f. XXXIII.

R. anc Dubia contra ius Canonicum facile solvuntur ad obis- I Contra capit. I. BONIFACII X. de priscript. in 6. bis . ., quod praescriptioni immemoriali plane auctoritatem, --ι contra ius commune concedit; nihil obiicitur.η ab I neum capit. 26. I N N O C E N T II III licet quidem Est v DITE

philosophari: quis comes ille Tholosanus 3 quae ipsi

74쪽

. - - i c cum curia Romana controversia 3 quae inter eum &papae legatum gesta 3 absque tamen: NECESSITATE. Suffcit ex capitulo manifestissimum esse, INNOCENTI vM III. tria vectigalium genera legitima censere: i) ab imperatoribus, vel a regibus, et a concilio in- . dulta, 3) ab immemoriali tempore 'eXercita; adeo. que ipsum existimasse: vetustatem pro lege, pro privilegio haberi; ut alias crediderunt ICti Romani. Vid. omnino iureconsultum, de iure canonico praeceteris egregie meritum B OEHMERVM . 38rn in. Vtit. de praescript. & nos praeced. XXV. versic. Habes bis papae quidem, nemo protestantium priVatus, ius de principum iure iudicare, concedere potest, concessit tamen iuri canonico etiam in principum negotiis auctoritatem usus forensis imperii, ordinatio cameralis S alia imperii iura, aeque ut civili iuri. Immo ipse Dn. LvDEWIGa nostris partibus tan dem stat, verbis: non prohiberi comitem a V ETVsTI - o R v Μ vestigalium perceptiove,sed tantum ab exactione illorum, quae INTRA HOMINUM MEMORI ΛΜ novo comes instituto iter facientibus imposuisset. Nam Papa LEGITIMA&NON PROHIBITA, dicit vectigalia: a tempore, cuius memoria non extat, introductas quod Dn. de LVDEWis binis verbis extulit: vectiagalia vetustiora. Nisi quod papa clarius locutus sit, ct quamnam vetustatem intelligat, scilicet: immemo- rialem; distinctius expresserit. Dein Dn. de LVDE-Wis illegitima & prohibita, vocat vectigalia NovΛ quae intra hominum memoriam coeperunt. Quo ip-la, rursus cum papa optime ipsi convenit; si enim papae legitima sunt vectigalia, quae a tempore ιμ

.. , , ' . . . .

75쪽

meinoriali, seu illo, cuius non extat memoria, Orsa sunt, argumento a contrario, papae illegitima eademerunt, quae Dn. de LVDEWIS: ΠOVa nempe, & quae intra hominum memoriam coeperunt.' Nam quod Dia. de L 'DEWis p. 768. ad A. B. habet: capitulum hoc de immemoriali absoluto loqui, revera nihil est quia falsum este supra evictum est. Atqui uisunt&nihil in cnectu conVeniunt. λ

β. XXXIV.

Vt praescriptionis immemorialis tela ex A. B. de promta nobis D n. de LV DE VI G eXtorqueat pag. 67. ad A. B. restringit teXtum in g. l. tit. 8. ad immemoriale absolutism, ut saepius ab ipso fieri solet, dein tit. 9. I. 3. explicat de praescriptione XXX. XL. annorum lit. L. R. p. 879. UId. addendo: recte ab auctore A. B. factum este, quod praescriptionem immemorialem tanquam ius ad res viliores tantum iure civili spemns, omiserit. Porro ad Tit. XXVI L i. denuo absolutum suum immemoriale repetit p. 94ψ. II. lit. n. Enim vero nobis satis est: I) caesarem &electores, vetustati suam reverentiam detulissse, & quod domina magistra, atque moderatri X, conditrix etiam iurium publicorum sit, credidisse. 2 Uerba A. B. verosimillime in iuribus, ex iure communi civili desumtis, ex eodem hoc iure eX ponenda esse, cui VΕ- TvsTAs, & immemoriale, sunt rermini relativi, ad memoriam scilicet hominum, testiumqt e, argUm. L. 28. de probat. L. 2. l. 8. de assu pDU. Porro cum in I. a. til. IX. A. B. consuetudo iam progenitorum & praedecessorum tempore, reseratur Observata, opinabile est, &eandem de tempore immemoriali intelligendam esse.

XXXV.

76쪽

XXXV.

Nec adversariis caret argumentum eX R. I. an. quid obii-r ψ8. g. 6. dc R. I. an. I 76. l. IOo. stqv. petitum. E-μ Nam licet hi dissertissime: IMME MORi ΑLE RELA-α uTivvM respiciant, & ipsis immemoriale sit: Massati quea uber Alanschen gerim hen: g. 36. y9. 64. R. I. an. I 48. f. Io δ. dict. R. I. an. 676. non autem de quo ne quidem charta in contrarium existir, ut LUDEWIGIO visum, obiicit tamen LYNCK. Tom. Resp. XXV. Num. 44. Vim praescriptionis non eX ipsius praescriptionis natura &indole, sed ex pacto inter caesarem S status hic aesti- mandam esse. Nam exemtos ab imperio, non ideo eximi a collectis imperii, quod intra hominum memoriam nil ab ipsis solutum , sed: quia hic terminus temporis immemorialis in comitiis caesari & ordinibus pacto placuit. Enim vero legenti utruin querecessum imperii, patebit, lites de immunitate a collectis, non pacto aut amicabili transactione componi, Verum : caussam ad cameram S iudicii formam remitti; ut ibi exemtus, immunem se esse, contendens, caussam exemtionis, & quidem secundum ius

LEGIO gaudeat, intra IV. aut V. menses probet, simulque, quod non voto S sessione in comitiis, nec seudo immediato fruatur, demonstret, salva fisci imperii reprobatione: δεμ er bo me chen Gedent enzπο oder mehr mati, contribuiret habe. Habes itaque in R. I. I actorem, fiscum imperii, a reum, scilicet exemtum, qui non amplius immediatus nec bonorum.

nex voti & sessionis respectu, 3 litis obiectum, im-

77쪽

munitatem a tributis, thema probandum, eaussam

se. immunitatis, s) definitionem narum caussarum, civibus aliis cum hoc exemto communem, privilegium videlicet & praescriptionem legitimam, si) reprobationem, interruptionem huius praescriptionis, T sententiam, vel absolutoriam, vel condemn/toriam rationem decidendi, quae aut in privilegio. aut prae scriptione, prout alteratrum horum probatum, aut non probatum est, locatur. Vid. q. I . G. seqq. R. I. 3348. f. Ioo. seq. R. I. IIT6. Quis ergo dubitaret, secundum leges imperii: tempus immemoriale esse modum se liberandi a collectis ἶ LL. imperii tribuisse eandem vim tempori immemoriali in immunitatibus a tributis in specie, quae ipsi tribuit ius civile in genere: quod vicem legis habeat, quod illo constitutum, xv Rκ constitutum. Quod defensores huius temporis, ct praescriptionis immemorialis, aeque niti possint recessibus imperii, quam iure gentium & civili, quod frustra hic subiiciatur, aut substituatur: pactum, transactio, Vel sim ne quid, Cum LYNCΚERO. Maneat itaque inconcussum: Imperium, comitiali decreto, agnoVit ius praescriptionis imperialis, S ex hoc iure iuuat in iudiciis imperii decidere maximi momenti controversias. Et quidem non tantum immemoriale: absolutum, sed 'etiam: relativum, sive quod excedit: der Menschen Gedenthem unde hic opponi nequeunt, quae Dia. de tv DL IG Opposuit capitulo I. X. depraescript. in es suxtibus A. B.

CAPUT

78쪽

PRAESCRIPTIONIS IMMEMΟ-RIALIS REQUISITIS, PERSONIS PRAESCRIBENTIBUS ET

OBIECTO. - .

f. I. Praescriptio immemorialis constat sola: VET ni

sTATE, seu tempore, cuius non extat memo-βιι praria. Haec sola : vicem legis, iuris, consuetudinis , Fripuo privilegii habet. Haec sola fundamentum libelli est, & thema probationis, per rationes & leges adductas. Ergo de requisitis non adeo multis pnilosophandum. vid. HARPRECHT de praescript. immunit. , cap. 2. g. 3O. HERT. I. Resp. XLVII. num. 6. CIVIT. ARGENTOR. apud. LONDOR P. VIII. pag. 7O . Nam totus nervus huius praescriptionis in eo consistit: quod vetustas deleverit, consumserit, Omnes, ma

tum initium possessionis probandi modos; quodque ubi deest omnis probatio, ibi in subsidium apud -- iustatem stet caussae decisio. Ast placet de requisitis dispicere sigillatim. f. II. De h. f. sie existimamus: bonam fidem ipsi con s. . f ιceptui & definitioni vetustatis , seu praescriptionis 'immemorialis inesse, nec hanc sine illa posse concipi. ptisurim. Nam vetustas est tempus, cuius vitiosam originem K et igno. βι η

79쪽

ignorant testes senes, de sua & seniorum suorum no-

. , ' titia testimonium perhibentes. Ergo ut eandem originem, & ipse praescribens ignoret, necessum est, alias enim de origine vitiosa constaret, nec legitismum tempus immemoriale subesset. Ceterae praescriptiones exigunt bonam fidem tantum ad evitandum peccatum & animae periculum ; ast bifariam respectu vetustatis, ut haec bonae fidei sit necessum i obevitandum peccatum dc animae praescribentis. Periculum, a) ad ipsam vETVsTΛΤIs cssintiam, quae

utique immemorialis non esset, s praescribens in mala fide esset, & proinde vitiosam originem sciret. Vnde si suspicio contra eum militat, purgatorio locus est; si plane de mala fide constaret, adlegata vetustas concideret, quod per se evidens esset , etiamsi nec BER-GER. in Oecon. lib. II. tit. II. I. as. num. I. nec LYNCΚΕR.

deris 337. HERT. II. decis. 738. idem adfirmassent.' . . III. B. istula Circa titulum adhuc breviori mihi esse licebit. Ve- .

in pra- tustas nostra, non quaerit titulum c xtra se, sed eundem reconditum habet in se ipsa, ipsaque ius, modus ad- ..His. quirendi & titulus in compendio est, tam gentium, , quam civili iure. Illo enim iure vetustas eo ipso, quo omnem mali. initii probationem, plane omnis tituli demonstrationem edacitate & voracitate sua consumsit, simul novum titulum iustum ex se ipsa enixa est, ut ab ipso constituta, iure constituta credantur, ut deficiente probatione in malam partem, praesum. matur in bonam, ut v ETusTΑs vicem legis ipsa

subeat. Quae omnia etiam textibus iuris civilis, Vel magis

80쪽

magis generaliter: iurium humanorum; in antee dentibus corroborata sunt. Immo recte Doctores: praescriptio immemorialis titulum non requirit, ne alias immemorialis esse desinat. Item: Cavendum esse ab adlegatione tituli, nominatim ab adlegatione tituli invalidi. De malo initio, ne quidem : εν πλατεις Constare debere, argum. L. 28. de probat. falsum invalidumque titulum, reddere praescriptionem immemorialem inanem norat. HONDE D. II. Confit. 77. m. 8. HERT. I decis I99. num. I4.

Possessio tamen hic requiritur, & quidem conti- Dι quali-nua ac quieta, ut alias in omni praescriptione vulgari. Haec adleganda, probandaque est; desinit enim 'di immemorialis talis esse, si iustae usurpationes intervenerint. Sed de his infra in contrariis. Alias de possessione in praescriptionibus operose agit GIL

tra quas praescribitur, non potest esse distinctio, cum e ,b.. .

VETVsΤΛTIs auXilium sit ex iure naturali & gen--, stium. Nec interest, exesis deletisque ex hominum eontra memoria Probationibus actoris, quis reus, quis pos-qμβ 8 sessor sit, cum reus actore non probante ubique ah-- solvendus sit. Immo vΕTusTAR Vice NOVAE LEGIs, Vice NOVI IURIS inter partes fungitur, inter omnes, quas inter veteris iuris vestigia vetustas tur-havit, obruitque. Unde hic non seorsim, nec distincta opera indagandum est: an civis contra civem, an

' Κ 3 civis

SEARCH

MENU NAVIGATION