Jo. Paulli Kressii jcti Disputatio de genuina natura et indole vetustatis seu praescriptionis immemorialis

81쪽

civis contra principem, an princeps contra principem an gens plane contra gentem immemoriali tempore adquirere, vel huius temporis ope semel quaesita tueri possit 3 Quos enim inter homines vetustas faciem rerum mutare, notitiam iurium delere, prohationem iuris olim competentis e memoria hominum evellere potest, inter eosdem etiam novum ius h. f. possessoris constituere potis est. Vt agnoVerunt, RO MANI, PONTIFICES, COMITIA nostri imperii leges & usus iudiciorum imperii, immo usus gentium, de quibus singulis vir g. 22. 23. cap. praeced. Illustrationis caussa conferri potest ΗΛRPR. de praestriti. immunit. cap. III. per tor. OCREL de prascript. immem. e. II. quod agit: de personis, quae agendo & excipiendo se praescriptione immemoriali tueri possunt, UId. p. 2O. ad. ii 8. ubi de peregrinis, hominibus propriis, vasallis, nobilibus, aliisque tam copiose, quam confuse. NO- his satis visum est tradidisse regulam, dc repetiisse illius fundamenta, singulas hominum classes in quaestione, quis possit VETusTATE sive excipiendo, sive agendo uti, conquiritare,& de singulis dispicere, non magis utile & necessarium esse putavimus, quam in quaestione: quis emere, vendere possit, η circa

singulos homines curiositatem eXercere velle.' Vnde scΗMIER I. post, ID. quoque non ad singulas personas descendit, ted regulam constituit:. VOD

PRAESCRIBERE POSSIT , QUI ADQUIRERE POTEST, ET IURIS ADQUIRENDl CAPAX ESΥ.

Ergo tantum excipi servum & monachum, pag.

82쪽

ordines provinciales, in praesulatibus tontra prata. tum, capitulum & Ordines praesulatus, sive: Die

Sect. I. g. a. Tu. de praescripI. I. VI.

In eo tamen inter perlanas Observatur differen ri, ἰbis. tia: quod civis erga conciVem non indigeat praelari ιι . .a,aptione immemoriali, sed defungi possit, sive de rebus praefer. corporalibus, sive incorporalibus quaestio fit, praescriptione X. XX. vel certe XXX. XL. annorum; si excipimus pra eriptiones, quibus servitutes rusticae adquiruntur, circa quas usus forensis immemorialem desiderat. Viri DN. PRAEs D. in Specim. pag. I 6. . X. I. Nec aliter dicendum, si princeps imperii contra principem praestribere vult, cum & hic principes inter se, ut conciVes habeantur, &iure privatorum utantur 3 nec enim ullibi aliud in iure nostro publico in hoc capite constitutum. Vid. RUET. lib. II. tit. XXX. g. r. Laicus contra ecclesiam, & ecclesia contra ecclesiam, non opus habent regulariter immemoriali, sed quadragenaria praeseriptione. C

Civi contra fiscum, quoad res fi Pales, V. c. bona a- despota, bona proscriptorum, pariter non opus est iure communi: IMMEMORIALI praestriptione, ut nec circa res, quae ad privatum principis patrimon, um pertinent, sed sumcit quadragenaria. L. ψ. Cod. de praescript. XXX. vel M. annor. Aliquando quadriennium satis est. Hi tot. tit. Ceae de quadriem .

83쪽

RATII. de praescript. cap. I. adfert. 43 HERT..H. Reis. 'CXIX. DN. LEYsRR de praescripι. conIra si cum. Quando autem laico contra ecclesiam, quando civi adversus principem immemoriali opus, iam dicemus1tib obiecto. Lis etiam est de praescriptione operarum, aut libertatis, rusticorurn S. dominorum respectu. Sed certe immemorialis neutro iure communi

requiritur: cum species servi tutis sint operie rusticae quae longo tempore adquiruntur, amittuntur, ut in . L. Io. si servit. L. Iῖ. Cod. de struit. 9 aqv. L. H; Corde praescript. LV. temp. L. 2. Cod. de servitut. '2. Quodsi tamen titulus deest, usus forensis 3 o. annos rcquirit. ST AMM. ρK. 662. g. 22. O l. D. L. enim I9. Corde agricol. restringitur ad Draescriptiones cum titulo. Libertas ab operis adquiritur longo tempore, si nec Vi, n e clam, nec precario, servitiorum praestatio omissa, argum. dict. L. I9. Cod. de agri . ST AMM pag. ΠΤ. An opus, ut rusticus REst visa Tvs servitia denegaveriti Adfirmat ERII ARD. pag. 26l. tit. t. Sed L. cum scimus Coide agri . quam citat, non probat ἔ pOtius e cap. de quarra X. de praescript. inferendum videtur: sum cere dominum habuisse commodam servitia exigendi occalionem, nec tamen a praescribente, seu non pretestante, illa exegi sie. Cont. ΤΗΕΑ TR. servitur. pag. 98O. 9 8 l. ibique citat. plar. nec aliter Ηert. rom. l. reusto Is M. Porro respectu rerum privatorum moribus & iuribus provincialibus: immemorialis praescriptio etiam requiritur respectu agrorum, pratorum & aliorum fundorum, qui quondam pertinuerunt ad praedium rusticum, servitia, angarias, parangarias debens. Nam licet aliquando pro-

84쪽

nunciatum, sussicere hic praescriptionem longiss temporis, aliud tamen loquuntur edicta Guelphica de

Brandenburgica, quae non nisi tempus immemoria-.le admittunt, v. sCHvΤZ de iure consolidationis p. s. g. 7. 8. 9.

'i De iure civili, nec in adquirenda, nec amittenda servitute rustica, Opus tempore immemoriali. Hu8EMq. s. co n. pradior. THOMAS. in Lips dis. de fervit. sisticis. Dn. MEi NE c c. ad tit. eunt T. SCHMIER rum. δ 67. dict. l. Dn. PRAEs Es g. XI. ibid. a In contrarium adlegatur quidem L. II. de oper. liberi.

cuius temporis praestatione sermo. Imnio& operae, de quibus L. II. agit, personales sunt, nostrae operae ad servitutes reales, seu praedio inhaerentes, pertinent; adeoque ex analogia iuris de servitutibus praediorum iudicari debent. Addunt etiam L. 7. Cor de usium. quasi vero ius servitutum ex titulo de usυRFs, &non ex titulis de s E R v i ae v T i RV s aestimandum. ,

Cum de praescriptione immemoriali, in utro- Hedrisis que iure nostro, non agatur ex instituto S sede pe-prastri culiari, sed tantum cursim , in hune fere finem, constet, quod eius iustitia civili dc canonum iure ad- ι.ει. 'probetur, non satis exinde instruimur: quis ea, con- eum σαtra quem , dc in qua re uti queati Argumento tamen legum , . iurisque gentium Ec separ Tationis, rect*concludimus: res O Infra quae praescriptionibus ordi- , variis adquiri nequeunt, constι tuunt genuinum praescri- ςptionis Immemmalis . . obiectum. Quod si tamen in

85쪽

promtu quis habet probationes, ut facile praescriptionem immemorialem probare queat, ut in exemplis dubiis, v. c. servitutum praediorum rusticorum, item: Operarum, sive der stobuen, oder Herrendiense, aut der Laneleuren ,& similium; de quibus turba Doctorum certat, an longissimo, an immemoriali tempore praescribantur: cautelae loco moX recte & bene se accingit hic rerum aut iurium possessor, ad deducendam Probandamque praescriptionem immemorialem.

f. VIII.

D. disma. Nobis Primum eXemplum, sive obiectum prae- ωD. scriptionis immemorialis, sint: DOMANI A. Circagefinitionem, dici non potest, quantum se torqueant . Doctores. Praecipua difficultas ab ipsis est: quod nec de sensu iuris: domanti, nec de numero Vel potius clas- sibus honorum publicorum ipsis conveniat, vel iidem hona imperatorum Romanorum, ut titulos Coae de

funae patrim. de find. rei privat. de suis. O Ialtibus rei dominit. de praediis tamiacis, de iure fisci, de agricolis dominicis, vel scalibus reipubl. hic immisceant, vel

camerae bona nostrorum principum a domantis se- Parent, aut circa differentias rerum fiscalium, S do- . mantalium haereant. Cons pag. I I. SPRINGsFELDδε vis n. do astanag. OCKEL cap. III. β. a. de praescripιὸ B R i1 C R- man. NER A doman. cap. I. V1. BEsOLD. de aerar. aliique. Scriptores iuris gentium, definiunt: BONA PVBLICA

destinata ad sustent unda reipublicae aut dignitruis principis onera. GROT: II VL X .rbιque commentat. Distinctius puFENDORs F, qui duas classes horum bonorum separat, & quae ad tuendum statum publicum

86쪽

spectant: domanium principatus ἔ quae vero ad di gnitatem principis sustentandam praecipue pertinentioomani a principis; ad pellat. Definit. FRIT 1 CHIVa . Iom. Dis. Fulcul. pag. 4 9. PATRIΜONIVM REGN quod sit quasi dos regni, vel principatus, regi vel primcipi constituta, ad onera regni, vel principatus, sustinenda. Erant scilicet, ADDIT, ab initio in qualibet sere republica bona, tilibus principum destinata, quorum proventibus contemi vivebant, nec stubditos, m hodie,' tam crebris subsidiis onerabant. BRuCΚNERI, CEL LARII, definitiones in corp. iur. domantes. cum Gro tiana coinciduut; nec multum aliter RINGLER M. I. g. r. ibiae consentiunt alias in additionem FRIT 1 CHII de domaniorum scopo veteri LL. imperii. MOnetur enim in Ree. Imp. Trevir. an. Isi 2. g. 26. das die Himen die Reicbs-Deuren aut thre Cammer-Guther, undnicbt aut die Vnteribanen schlagen sollen. Nobis non opus videtur novam definitionem addere, sed lectorem rogamus, ut singulas iungat. f. IX. . 'Synonyma domaniorum sunt : BONAsTATVs, Θ -

nostris: tammer Guther, Tisch-Guther, TUA- ωιher. In germania noscuntur duplicis generis: caesarea &principum. Habuit certe olim imperator per omnest provincias Germaniae, nec tantum in terris, quas. IMMEDIATA 8 Vocat C O C CR i v s in I. P. cap. IX. sua domania. Ita fisci regii, & redituum in Saxonia &Thuringia, meminit sCHΛFFNEB. ad annum Io66. Ioio. Idem testatur charta Ottonis Iu pag. 363. apud

87쪽

LEu CKFELD. in antiquit. Malchenrita. Idem colligitur in Marchia, ex charta apud MADERVΜ p. I 29. antiq. Brunsvic. Concordant, porro: quod Fridericus I. Hamburgensibus dono dedit vect gal in fluvio albis.1ERLIN. tom. IV. pag. 729. pariter in M I N I A , quod Fridericus II. contulit terram plisnensem marchioni Misnensi apud Gu PNER. Gotba dipl. 1om. vis. pag. I98. O pag. 2o2. Aliam ch irram Cun radi IIId de prae sulatu Hildesiensi viri. continuar. i. Dicit. eccles pag. Fl9. seto. In provinciis BELGICIs Edeundus est M i-umus in indice chrones. piar. donat. Immo e solis his donationibus, quae apud tot scriptores, s CHA TE NIVM, BRO WERVΜ, in annalibus, PETRUM in Mevia sacra, BADERVM in Bavaria sacra, HUNDIUM in metropol. Bu CELINVM Iu Flandria Iacra, SANDE-nv M in Brabantia sacra, BALBIN v M in Bobemia lacra, extant, eVidens est thesis: DOMANI A caesarum

Olim extitisse per germaniam nostram univerIam. 9. X. Da Gma- Habuit etiam quilibet princeps, duX, marchio,

is is '' aliique comites, sua domania ab antiquissimo tempore in germania. Nemo enim gratis publico munere fungi solet, nec sine certis reditibus cum decore &sufficienter fungi potest, cum sum tuum & expensarum vim secum ferat. Inde in tanta quondam num' morum apud nos raritate, fundi, praedia, annui re-

itus, aliique proventus, in hunc finem in provinciis separabantur, ut ducis principisque munus gerens haberet, unde huic muneri par esset. Credibile est, initio paucis haec constitisse v. c. bonis a deis 1 spolis,

88쪽

spolis, vacantibus hereditatibus, agris desertis, & similibus, quibus comprovinciales non adeo aegre carebant; quae deinde auxit ipsorum munus gerentium, qui e beatioribus assumebantur, industria, mediis, quae potentioribus in promtu esse solent, iustis Si iustis. Accessit, cum regnum nostrum sub Francis,& dein denuo sub Cunrado I. eiusque successoribus

ordinaretur, institutum IVRIS BENEFICIARII, si1Vesevdalis, ut bona status cuiuslibet provinciae publica in beneficium cum officio novo duci, principi, comiti , conferentur. Qtro ipso, ex nova caussa, his bonis

'TATE. Nam sine dubio ipsum ius publicum gen tium vult, ut bona statui publico S eius rectoribus sacrata, perpetua sint, nec imminuantur, sed indivulsa semper subsistant; cum non data sint, ut sint in proprietate rectorum, liberoque illorum sub sint arbitrio, ita, ut de iis pro lubitu disponant, & si ita vi- sum plane alienent, vel in partes scindant, sed ut illis

tantum Vrantur, fruantur, more boni patris familias, qui fundum colit, servat, necessaria reficit, in locum deficientium, v. c. arborum, alias substituit, ut si non semper ubique posset perdurare: IDEΜ, perduret TANTvNDEM, quod civili aestimatione IDEM est. Nec alia mens comprovincialium praesumi potest, cum principatui fundos & cetera bona, non PRINCIPIS personae nuncupent, nec commodum ipsis sit, tot domania, quod principes sibi invicem succedunt, de novo e suis, S civium bonis, noviter ubique col- ligere di instaurare. His in complementum acce-

89쪽

horum domanio. rumprin e Fuma

dit ius laudate, quod vasallis pariter alienationes &

divisiones noxias interdicit. II. F. 4O. II. F. 8 . Ius principis est ADMi Ni STRATO Ri v M, fructuarii

tutoris iuri simile. Cons. iv N. BRVΥ. in vindic. con tra oriann. qui

Sat diu vero sub: BENEFICII nomine, comis prehendebantur domania, non tantum sub Cunrado I. . in famosis Wittekindi& DITII MARI de contentione inter ipsum,& Ottonem Saxonem, locis, sed diu postea, quod vel ex chartis publicis, quae nobis constitutiones trium episcopatuum, Raceburgensis, Aldenburgen- . sis, qui dein Lubecensis & Megapolens. seu SWerinensis referunt, patet. Nam in illa, qua Henricus LEO a FRIDERICO I. hos episcopatus condere S constituere iubetur, iubetur, ut id faciat auctore caesare: de B O N I s RE G N I. In altera de An. II 4. qua ipse L Eo conditos esse testatur, dicit: quod id factum de BONI s IMPERII. Paulo post idem L Eo de Racim burgensis episcopatus instauratione nominatim agens , factam refert de BENEFICIO suo, anno II 8. Tandem L Eo denuo Omnium trium episcopatuum instaurationem anno IIzo. repetens, ait: se tres istos epifcopatus de altodiis &REDI TIB Vs MENfae suae donasse. Habes hic: BONA

seu DOMANI ALIA, inter synonyma. Ipsas chartas vii pag. I 2I. 233. apud M A DER. in antiqvitat. Brunsvis. De LvDEWIGiom. VI. reliquiar. pag. 23 I. Patito ante, sub Lothario Saxono, mihi domanium latere videtur, sub: REGI ΜINE DITIONI . Locus, ad quem' resipi-

90쪽

respicio, legitur apud DODRCHIN v Mad annum IIIs ubi comitialiter quaesitum fuisse narrat auctor: utrum

caesaris FIsco, an REGIMINI DITIONIS cederent

bona proscriptorum ἶ & comitialiter decisum testatur, non FIs Co caesaris, sed: DITIONI s REGIMIN ficedere. Quod nisi me omnia fallunt, idem est, ac si DODRCHINus dixisset, non caesari, sed domantis principatuum haec bona cedere, vel ut nos: Sis ge-horet en nichi gum Miser Bbeη, oder Reichs ommer- Siaat, fodern Eum domanio der Laudes-Her6cbasst, und zum Reichstanesichen tammer-Guthem. Eadem domaniorum nostrorum facies Zc sanctitas mansit sub imperatoribus post interregnum. Nominatim do

maniorum Pomeraniae , Curam gesserunt caesares CARO Lus IV. anno I 33V. 1IGI M VNDVS anno I IT, CAROLvs V. anno i 4I. FERDINANDUs I. anno I 39. ΜΛXIMILANVs IL non tantum, ut eXtantia servarentur , sed ut alienata recuperarentur. Viae A vCTOR. Gr bd per Leon. restitui. pag. 9. O. 3O. 33. Nec aliter existimarunt status POMRRANIAE pro vinciales , tam iisdem, quam longe recentioribus tem

poribus, seculo XUII. initio, & post medium Isia6.

inter privilegia domus refert TAvLxMΛRIus XVII. as. quod Friderico IR acceptum ferrent. Licet eodem ipsi uti frui noluerint, sed inalienabilitatem v

terem retinere, Vel reducere maluerint, ut constat Padic tim aus den Landes Reversalien anno Is 9. I IO. 3P. SE I D F L de doman. pag. a I. 22. & eX recessu provincia .li Marchico sub FRIDERICO WILHELMO anno Ios