장음표시 사용
91쪽
is. & iam diu ante ex testamento ALBERTI Ele- ctoris, & pactis coheredum electoralium apud sPRINGs-FELD de Apansg. pag. I 6I. add. DISTEL MEIER p. 77.1 CHEPLI TZ pag. 89. 86. In recessibus imperii Ista Treviri f. 26. R. I. A. Is 7. l. 48. R. I. Is 66. I. 43. Occurrunt: Der Relabs-Dande cimmer-Guther, und dasis
Sisaelit, Quae ideo paulo altius repetenda fuerunt, ut
domaniο- constet, domaniorum sanctitatem non nno argumen-
to probari posse, sed his honis plura munimenta in
principatus, nec non ο) ipsum VS GENTI v M pu-hlicum. Consequens ex his est, tanti thesauri ali nationem , Vel praescriptionem , non sola vulgari iuris civilis communi decempeda dimetiendam, sed summa cura maximaque religione, ex iuris gentium nostraeque reipublicae germanicae principiis, aestimandam esse. Nulla hic ex prima domaniorum conditorum , ordinum scilicet provincialium, intentione, nulla ex caesarum domania rata esse iubentium, &super addita investitura sub sacra fidelitatis lege dispensantium sententia, permissa alienatio, & si pe missa, necessum est, ut fiat caesarum, ηi ordinum provincialium, agnatorumque alienantis consensu, caussa necessitatis, a vel evidentissimae utilitatis ita praecipiente, ut ratio iuris nostri domantalis suadet, ct usus tuetur, de quo locuples testis est Avo TORGr b. restit. per Leon. pag. lo. Ia, pet. 13. pr. pag. 37.
92쪽
i Habes huius consensus exempla pr3gmatica pag. EHap. AUCTOR Gmph. a Necessitatis iussus indeclinabilis, nec detrectandus. -υr Vnde suavia somnia sunt, quae de bonis coronae 'Francicat, quasi lim non parerent necessitati , nec ea' ex huius caussa alienabilia essem, comminiscitur A E- doman.
Horr pag S. de praescript. inter gent.
Αst videamus de domaniorum praescriptione, D. quae nostrae arenae. Scinduntur hic JCti in tres clas-scriptiamsses. Sunt, qui Omnem praescriptionem, ne: vetustata domanis te quidem excepta, hic eXulare iubent; ut ΤΕ NEEL de doman. princ. inalienab. 3o. Nec fere aliter in 'effectu Dv. MANCx. de praescript. i nemor. per δε- cument. Hid. I. 27. Quadragenariae plane locum fa- 'ciunt Η ΑΗ N ad mesenbec tit. de Huc. BRuc KNEReap. D. de doman. num. 29. 32. aliique, moti L. 4. Cod. de praesicripi. 3O. vel 4O. annor. Vers. nullumque ius re uatum vel publicum in quacunque caussa. Pleri que forte tantum admittunt: Vetustatem, seu praescriptionem immemorialem. SEIDEL de doman. pag. 32. HERT. or. Ress. XXIII. o CKEL cap. III. Quorum castra & σ nostra nos sequimur , nec enim, ut iam dictum, quaestiones
de domantis germaniae eX iure peregrino, sed e prin- M cipiis
93쪽
cipiis domesticis ante omnia solvendae sunt. Nam esto: ius civile Romanum etiam in camera in caussis publicis receptum est, facta tamen haec receptio tabuis ubique iuribus domesticis S patriis, ut alibi a. Dn. PRAEsIDE ostensum. Jam vero iura patria o Innino, ex quo e domantis rem tam sanctam fecerunt, eiusque alienationem, ne quidem unius principis, sed caesaris, agnatorum, ordinumque proVincialium opus esse voluerunt: aperta consequentia prae scriptiones vulgares hic excluserunt. Immo praeter hoc argumentum adsunt leges expressis. Nam caesares nostri in lege clientelari, ut Conradus III. II. Rud M. Fridericus I. II. Rud. XL. O LV. ordinarias: Praescriptiones omnes a laudis, tanquam a bonis ad
hus, abesse iubenta, atqui dominia principum eius' dem commatis sunt, & inter clientelas imperiales praecipuum locum iam diu occuparunt. Accedunt nis, quae de praescriptione immunitatis a collectis habentur in recessibus imperii, quae postea adferemus. Interim si quis b. f. suoque aere, ante 3O. aut 4O. an nos, sitndum domantalem ab iis, quos princeps ca merae suae praeesse iussit, volente principe, & subscribente, sibi comparavit, illi non gratis auferendum . puro fundum, verum refuso pretio, pru ut aequitas nic suadet, & praxis reductionis regiae in Pomera-
nia servavit. Nec aliter, ut videtur, MAX MILIΛ Nus II. in rescripto ad Pomeranum apud RINGLER de doman. it. ΛVCTOR GRYPH. per Leon. restit. Dicere hic potuissemus, quomodo bona dotalia fiant, si-ye de tuorum incorporatione. Huius mentio iam fit
94쪽
in iure Romano v. tit. C. Theod. de bonis vacantibus A tit. de incorporatione ibidem. Iustiniatius in suo Cod. utrumque titulum conflavit in unum, Lib X. Tu. Io. de bou. vacant & incorporat. Vestigia huius incorporationis clarimina habens etiam L ult. d. L. . re L I. de requis. Feff.L. 2. C. de aqver Alicubi in germama nostra sit: lege v c. durch die Lanctoqs- Ab chicis, exemplum mamebUrg. EX SCH RAD E R refert o C κ E L. p. Is4. Ofs alle Ange alis und Aererer in
In comitiis provincialibus fieri debere putavit quondam Modest. Pistor. Vol. II. Con IX. num. a. es. Quod tamen non videtur, sed satis est, si solus princeps bona in regellis cameralibus annotanda curat sub certo rubro. Nam principi utique sis est bona publica, incommodum publicum augere, ut pluribus non opus sit, quam ipsius voluntate & auetoritate, ut res fiat praedium domantale, v. tamen o C R E L p. Isa. Sane hodie Cammem ter tind Doinclinen non disterunt, sed communiter administrantur ab eisdem ossicialibuλErgo res domantalis etiam fieri post tacito ipso priia cipis saeto, si illam curat & administrationi cohortis cameralium relinquit. Adde & ap. frucLE Ocheld. l.
In principatibus ecclesiasticis noscuntur: BONA D. b.
laudat idem dissert. singul. Drr. P R IE s E s g. 24. 29. dissertis 'ad T HVMMER M. Nobis non adeo in effectu iuris P praescri ptionis differunt a bonis domantalibus. Vti enim haec dicata sunt conservationi & tuitioni principis, di principatus secularis, ita bona mensae M a respi-
95쪽
respiciunt eundem finem in principatu ecclesiastico.
Dein, uti domantalia referuntur inter BENEFICI AxMpgRxi: ita idem dicendum de BONIS MENSAE.
Nam & de his investiuntur praelati a caesare & imperio. Ne gratis autem quibusdam haec dixisse videar , provoco I) ad formulas investiturarum praelatorum tam apud alios, quam praecipue apud Lu Ni a prostantium, a) ad praeceptum Friderici I. archiepi- scopo coloniensit Arnoldo, pro recuperandis praediis
Videm I. pag. 1iῖ. per totum, S in verbis: quod quotidiana ad episcopalem MENfAM 'i. pertinentia, RE GNo ct ecclesia debeantur. Quae eadem charta probat tuitionem, curam, recuperationem horum honorum, caesaris& imperii opus esse. Dein sunt 3 praeter caesarem & imperium etiam Ordinibus comprovincialibus hic sua iura. Immo in praesulatibus ope eapitulorum emcitur, ut principes ecclesiastici stri- ctius intra limites iuris sui secularibus cohibeantur.
Ingessit quidem se hic etiam papa praeprimis, eX quo
CLEMENs VIII. iuriiurando praelatorum inservit elausulam: BONA MENfm non alienabo; potissimae tamen iuris circa BONA MENf AE partes manserunt apud caesarem, imperium, & Ordines provinciales , ut Vel praesulatuum secularisationes in quibus nec consensus, nec dissensus papalis peculiaris cura fuit, evincunt. Quare dictis de DOMANIALI Bus,
nihil addimus, nisi, quod catholicus praelatus etiam in alienationibus voluntariis attendere iubeatur simul ad iusiurandum papae & capitulis praestitum. Quae tamen non feriunt praescriptionem immemoriala m,
96쪽
quae ex omnibus hominibus nota, dc communi naturali aequitate est ut supra demonstratum. Iunge f. FO. not..DN. P R AE S I D. dict. dissert. ad T HumMER M. Alias, qui Doctorum adlegata desiderat, &contra prae scri ptionem M ENs ALI vM dubitandi r tiones, adeat LYNCX. I. Re*. II. ΗΑRPRECAT Re . LVII. Nec papa adeo aegre ferre potest praescriptionem nostram in bonis MENfae, cum eandem admittat η2. circa principum secularium REGALIA & fisci sive camerae iura, adeoque S DOMANI AL Α, quae bona non minus, quam bona MENfAg, sancta sunt S. inviolabilia. Dein concedit forum PAPALE praescriptionem immemorialem DECIMARUM, non quidem ipsius I v R I s decimalis, cui aliquid SPIRI TvΛΕΕ, Zc relationem ad munus sacerdotale, administrandi sacramenta inesse credit, sed rerum temporalium, quas decimator v. c. e frugibus terrae & re pecuaria percipit, ct in futurum percipere potest ἔ ergo & praescriptionem bonorum ΜENs E, vi propriorum principiorum concedere debet. Nam S decimae horum partem haud exiguam constituunt. Viae chron. Lau-risbam. stag. 97. Plane praelatos Germaniae in mensae honis non reiicere VETVsTATEM ,eXemplo Pra gmatico demonstrauit Dv. PRAEs Es num. 3. dict. differt. ad T Η v Μ Μ. nota a So. Neque Vero movemur uvΑLITATE illa INTRINSECA, quam LYNCRER dict. Dc. num. I98. circa BONA MENsae comminisc tur, & illis antequam alienentur, peculiari exsecrationis specie eximendam credit, a Caesare scilicet, papa, ec ordinibus provincialibus. Nam i) hare intrinseca qualitas nititur solo adserto viri illustris, 2 in morali-
97쪽
hus& civilibus alias vix datur aliquid realis INTRIN-sECI, sed tantum in naturalibus. ig) VETUSTA shabet vim tollendi & delendi omnes qualitates, na turales dcciviles, praecipue has, cum nihil aliud sint, quam iura, quae sublata per vETVsTATEM proba tione, etiam per se cadunt. Addamus & hoc 4: si non opus eXemptione aliqua, aut exorcismo iuridico, ut e domantalibus eXeat qualitas DOMANI ALIS, nec opus erit simili actu circa bona MENfIE, pro eXpeb Ienda aliqua commentitia qualitate intrinseca. Immo hodie vix erit regnum, quod non principi ius summum vindicet in omnia bona ecclesiae temporalia, ut de Gallia dc Hispania doctissime probavit FEvRET libr. duabus, ita nec imperium nostrum papae concedit, ut iure suo de bonis ecclesiae temporalibus disponat, arbitretur, aut qualitates addat, ct reliqua. Cons. resicripi. CAROLI VI. continuat. I. spicit. ecclestag. 328. R. in caussa doctorum Coloniensium. Nulla itaque ratione opus est eXorcista, aut exse ratore Papa , ut eXemplis insignibus in pace est phalica
comprobatum. Immo post hanc pacem BONA MEN-sAL secularisata, ut VOX: SECULARISATIO, ipsa arguit, induerunt naturam domaniorum secularium. Viae MAvRIT. de seculari at. cap. x THO MΑs de nat. bonor. secolar. g. I 6. 2O. 2l. ut certe de his cum papa
Disser. o- a Iungit caesar in hac charta: bona mensae, & eleemo-νουιn. do' synas. Immo: bona mensis, per ELEEMOSYNAsman σ reddit. Nani ratione originis mensae bona a doma, nuὐ βρη niis dissociant, quod illa eleemosynis magna ex parto debeantur, haec autem aliunde sint. Vid. ME illo M
p 7I. apud Auctor. adfert. liberi. Isides ' a. Ea-
98쪽
Eadem' nobiscum doctrina esse debet Germaniae primatis Moguntini, qui veIustulem archipalatino obiicit viae supr. adeoque & illum contra se admittere debeti
Hic nobis non est animus, post tot scriptores, Da dia de decimis a) regum vetustissimis, de b) decimis a- - Pr pud Judaeos, de c) decimis catholicorum ecclesiasti- eis, de d) decimis laicorum, seu secularibus, de e sp RITUALI , quod iuri decimarum inesse a catholicis creditur, de D quaestione: an sint iuris divini r& aliis indefinitis huius argumenti controversiis, historide aut iuridice agere, sed tantum dispicere de iis: quatenus sunt Obiectum praescriptionis. Quid hic sentiendum, iam occupavimus thesi praecedenti. Scilicet communis doctrina forensis est: decimas vRTv-sTATI cedere, illaque adquiri, etiam ecclesiasticas alaicis, si ve secularibus. Nec obstare praescriptioni potest: spiritualitas decimarum. Nam catholici diis
stinctionem, viri LANCELLOT T. lib. II. tit. 26. IE- sv ITA FRID ERICH nurn. II. pag. 8. de decim fingunt: inter ius decimarum S res temporales, quae
actu a debitoribus decimarum eXiguntur, quod pro possibilitate praeseriptionis decimarum a secularibus sufficit. Apud nos adhuc minus dubii est, quia spiritualitatem hanc referimus ad fabulas aniles. vid. RHET. cap. s 9. 22. de secularisat. MAvR TIus de
eod. argum. cap. VI. C O NR I NG. ad Bial. In c. cap. 8. Nee satis hic catholicos eXcusare possum , ab αυτακατα
ad C. 3 a. f. illa quid X. de decim. quod hodie decimae in novo testamento non amplius sint originis divinae,
99쪽
nec praecepti divini , sed ecclesiae institutum , nec semper decimas ab ecclesia exactas, sed aliquando
eius loco TRIBVTVM certum, V. c. a SLAVIS &AoLsATis promissum esse. Vid. HELMOLD chron. Stav. - 9. 6Ia. 6ls. ΚRANTZ. pag. IOI. in Vandes. Quod vero: SPIRITU ΛLE concipi potest, quod divinam originem non habeat, & pro lubitu in aliud mediante homine transformari queat 3 Porro decimae seculares non opus habent VETUSTATE , sed longissimo tempore a possessoribus b. f. praescribuntur. D. FOR GELapud ALON DEAU Biblioth. Cononiqu. Tom. I. pag. 486. Deinde decimae inter ecclesias ipsas amittuntur, ad quiruntur XL. annis, cap. 6. X. de praescript Immunitas autem a solvendis minus scrupuli hic habet, quam adquisitio. Est enim immunitas a decimis aliquid temporale, ut libertas naturalis. Unde laici decimas solventes liberantur longissimo tempore, XL. annis respectu ecclesiae dominae cast. 4. X. dedecim. CANIS cap. 1 7. m. l6. Ergo v. c. rustici respectu dominorum & decimarum secularium, ut circa alias servitutes praediales contingit, longo tempore liberantur. Quam Vis communiter DD. hic sequantur regulam L. . Coae de praescript. 3O. vel 4O. amor. adde
decimis seculari satis, illorumque iure post secularisationem, facile iudicari potest ex dictis in sin. f. prae-wed. quod scilicet qualitatem iuridicam ecclesiasticam exuerint, di naturam servitutum secularium induerint.
100쪽
Habes de immunitatis a tributis praescriptione D/rae. inter plures hic LYNCRERvM vol. II. Respons XXV riptiom& eiusdem Respons aliud mens April. I7o . conscriptum, qui prolixe id agit, ut demonstret: etiam VE- eοIuctis - Τ vs T ATEM hic exulare. Ad legat vero I Tit. Coae publicis. de immunit. non conced. Tit. Cod. ae bis qui a struic. immunit. ibique L. vn. 9 L. 6. Cod. de praescr. XXX. XL. annor. L. 23. Coae A. S. S. eccles L. iis. Coc ne rei domi. nic. L. I9. Coae de decur. L. I. Coae de indict. item et) c. I 2.
X. de praesicristi. ubi: quod subiectio non praescribatur 'i 3 Doctorum vim , & copiam. Vicissim
HARPRECHT magno molimine, multoque adparatu demon lirare ad laborat: immunitatem a collectis provincialibus & circularibus, adquiri tempore longissimo; a tributis imperii autem: vEΤvsTATE nostra. Tempus iam non admittit LYNCRERO respondendi, nec HARPRECHTIANA discutiendi. Nobis certum est: vetustatem tollere o adquirere iura humana omnia; adeoque & tributa solvendi necessitatem mutare quod adsertum ex rationibus aequitatis & iuris gentium, nos satis evicisse nobis videmur. Et hoc contra LyNCxERvM sumciat. Dein inter tributa provincialia, 'circularia, imperialia, nobis non videtur distinguen- dum in argumento praescriptionis ', sunt enim provinciae & circuli partes 'a imperii, ut iure totius
1 Ingens hic vides textuum civilium agmen adlegatum. Enimvero cum tributa nostra praecipue ἔ . N dican