장음표시 사용
261쪽
Quandonam milites pugnantes contrahant irregularitatem p , D Esro Noeto milites nisi alia ne-μ eessitate, quam ea , quae ipsis incumbit ex proprio munere, & ex Sacramento militati , quo se obit tinxerunt, excusentur, fieri irregulares, quoties propria manu occidunt, aut mutilant; si vero cogantur alia quapiam necessitate defensionis lagitimς, quae etiam extra bellum priuata authoritate mutilantes, aut occidentes immunes omnis & culpae & irregularitatis praestaret, neque peccabunt, neque fient irregulates in bello interficientes , aut mutilantes. Haec uniuersalis propositio manifesto sequitur ex regulis a nobis po-fitis , in quibus ostendimus necessitatem, atque legitimam defensionem excusare a culpa de irregularitate pii-uaram personam, multo enim potiore iure excusabit personam publica aut lioritate interficientem. Quod argumentum firmum omnind mihi vi
detur i, quando veto non urgentur
milites vlla extrinseca necessitate, sed potius ossicii publici, quod gerunt, etiamsi non peccent occidendo in bello iusto, cdm tamen directe intendant vindictam , atque fient irregulares ex desectu mansit eruditiis, atque iudex, qui pro suo munere praedonem suspendi iubet, nani etiam bellum est actus iustitiae ; verum haec omnia facilius intelligentur ex singulatibus dissicultatibus, quas subii
Dipo CvLTAS I. De militanilom in besto iniusto. CE R T v M c st eos omnes, qui in 34
bello iusto mutilant, aut Occidunt , de qui illis siue physice, liue
moraliter cooperantur, elle irregulares ex homicidii delicto , nisi ignorantia excusentur; quod ultimum addo, quia irregularitas ex delicto postulat culpam mortalem , ut alias diximus, quod si hoc loco sublata culpa 'propter probabilem ignorantiam ad mittas irregularitatem ex desectu le
nitatis , eodem modo ea tunc contra
hitur, quo in bello iusto, in quo nulla necessitas excusat,ut dicam inferius. RAT io porrb huius conclusionis est perspicua, hi enim rei sunt homicidi j iniusti ac voluntarij, ut patet,
cuius poenae extenduntur ad mandantes , considentes & cooperantes , uti fuit ostensum quaest. i .guinam autem intelligantur hoc loco nomine cooperantium,explicandum amplius est.
DIFFICvLTAs II. An omne qui mutilant in bella iniusto, sint irregulares sequuto aliquo h micidio pREspo Nnto pri md , mihi videri 33
admodum probabile, quod existimavit Kon. disp. 38. num. 98. eos tantomesse irregula ros, qui moralitet dici pollunt iuualla occidentes, aut mutilantes, quales sunt tantum aliqui
circunstantes, non autem totus exer
citus per latam planitiem dii susus, quia non satis intelligitur quomodo multa millia suerint huic caedi cooperata , quando verd ex patie iniustἡ pugnantium aliqui caeduntur, ij tan
262쪽
tum ex remunit ilonibus erant irregu lares , qui fuerint causa, cur hic &nunc pugnari ut, atque adeo ab hostibus o. etsi fuerint ; confirmat ἡoque haec sententibi Κon inch ex eo quod non videantur singuli in ilites teneri ad reparandum damnum, quod a toto exercitu in iniusta vibis excisione illarum fuit, uti Patulata. num. 6υ. diuinch. i s. quaest 2. num so . docuis, cui adhaesit Lessi. lib. 2. ca P. 4. D IT. quia, inquit. singuli milites non iuuarunt iniquam expugnationem , nisi faciendo partem suam, non autem Procurando, ut alu snam in illo damno faehrent . & sicut totus cxercitu Sest causa totius damni, ita singuli suae tantum partis , nisi alia ratione alios imierint ; quod autem singulis conflantibus ingentem exercitum , fieri non potuit te: pectit lingulo tum
valet in irregularitate atque in Oblι-gatione ad restitutionem damni, cum utraq te oriar ut ex cooperatione ad damnum & mortem inserendam ;communis ver5 DIJ opinio , qu*contraria est, non ducitur alia ratione, quam quod omnes coni unctis animis& viribus pugnantes sint vi a causa moralis damni de ii mistitiae taedis, quam causae unitatem nos negamus ii, et tot millia militum , dicimusque non aliter facere una in causam, quam unitate ordinis, eodem modo quo constant unum cxercitum , & quo in toto collectivo lingulae partes illud Iaciunt.
res partes exercitu una pars occidat
aliam , quae nihil plane consert ad eam occisonem , etiamsi ad insidias substiterit, non fieri irregularem. Ita
V golin. cap. i 3 . s. r. num . . & Bonac. disp 7. quaest. . punct. s. nom. . quia
ista nais nullo modo iuuit aliam. Tertio, dux iniusti belli tot incurrit irregularitates, quot in illo iiunt homicidia . qu a iptorum omnium causa principalis eth, S: in omnibus militibus pugnat, quandoquidem illi
suo imperio de auspiciis pugnatar, Vn- dc etiam totius damni causa existit.
Qixat id, qui seruant militantium sarcinus in bello iniusto , non fiuntl r regularcs,ex Κon. & V illadi ego alios
citante , tract. de irregular. cap. 6.rium. I 6. apud Auila in , qui contrariam sequutus est disp. 6. sech. . dub. 2. cum Nauarr. num. 124. cap. 27. VLO lin. g. i. cit. num. 2. Villa Iob.trach a l. dissi c. 29. num I. & communi. Ratio
nostra est, quia isti non nisi remo: eadmodum cooperantur militibus pugnantibus de Occidentibus , ut dixi mus alias de vendentibus arma.
Quinto, qui conducunt milites ad bellum iniustum . sunt rei caedium , quas illi deinde admittunt, atque ea de causa irregulares , sicut de qui in praelio nauali nauem gubernant. Sexto , qui alio quam pugnandi animo ad bellum iniustum proficiscuntur . sed ad componendam pacem , alii iuvandos milites in spiritualibus non fiunt irregulares propter caedes ibi commissas, immh verbs ad propriae vitae defensionem ne-eele deinde sit illos pugnare, neque fiunt irregulares, si quempiam occillant , quia legitima defensione utuntii r. ita Auila ex communi disput. s. sect. 3 dub. i. Idem mihi omnino dicendum videtur de iis . qui obsonia deferunt ad exercitum , neque enim magis cooperantur his homicidiis, qua in qui seruant sarcinas. Septim δ, qui cooperantur proxime
ad homicidia hostili in bello iniusto, sunt it regulares ex delicto homicidii
voluiuatis; respectu vel Ocaedium suo
tum commilitonum contrahunt tantum
263쪽
tu i irregularitatem homicidia casu alis, quia praeter intentionem ipsorum occiduntur commilitones, quos suis ipsi armis regunt, & cum proprio etiam vitae periculo defendunt, quod duplicis irregularitatis discrimen dili. genter est obseruandum propter dispensationem. Octauo, quod dicunt communiter omnes DD. quos dabit Sa y t. lib. 6.
cap. I9. num. T. Clericum, qui interest bello iniusto , etiamsi nihil noceat aduersariis, s tamen in eo com .imitant ut aliquae cxdes , fieri irregularem, eo quod vae et tei illicitae. Eo.
dem modo explicandum est , quo de laicis, nimirum si lassicientet fauore, auxilio , consilio, hortatione, ali veratione cooperentur ad ilia homici. dia , seclusa enim illa sufficienti cooperatione nulla admitti pote it irregii faritas, cum nulli bi statuta repetiatur; quod autem Clelicus vacet rei sibi tunc illicitae, atque ad ed peccet, &nihil prot sessi est, nisi ex ea actione illicita sc quutum suerit homicidium, tunc autem aequE liaeus , atque Clericus contraheret irregularitatem ratione homicidii voluntarij, aut casualis , uti late suo loco fuit ostensum; Cletici autem , de quibus agitur cap. sicut dignum. s. vlt. de homicidio cooperati suetant iiii quissimae neci, cui armati adstiterant, uti etiam alias
o que Clericos fieti ii regulares l
tatione homi es dii, niti illud reipsa
commi s sum fuerit, quamuis in bello iniquo mutilatim, quod probatur in
uniuersum ex regula generali tum isto, tum superiori libro tradita . neque censuram, neque i tregu lar itatem ullam incurri propter aliquem actum,
nisi illo completo. Deinde sigillatim
Ostcnditur . nam quod attinet ad lai eos, nulli bi statuitur in iure iri egularitas iniuste pugnantibus , si nullae
caedes committantur, aut mutilati
nes : male autem Mai Ol. lib. s. c. q. num.1. excepit Duces& militum P rq sectos, quos ratione sui muneris tacit irregulares, si bellum iniustum siti etiams nullus fuerit occisus, quod probat ex cap. sententiam, ne Clerici, vel Monachi,& ex cap. si quis s i . dist. sed male, ut dixi, cum in iis locis nihil tale dicatur, nam cap. sententiam, habetur duntaxat , ne ullus Cleticus praeponatur ruptariM , aut balsariis. aut eiusmodi viris fanguinum : unde
nihil, quod ad laicos Duces , colligi potest ; deinde Clericis, qui id muneris assumpserint, non imponitur vlla aut poenal, aut irregularitas , uti legenti pater. cap. veto, si quis , agit de omnibus militibus baptizatis , de non de solis Ducibus , elique can. 8.
Concilii Toletani. Si quis post Baptis
cingulum singstrit , ad necandos fideles, etiamsi grauia non admiseris, si ad CD-rum admissm fuerit, Diaconι non accipiat dignitatem. quae verba, vi vides. cum uniuersalia lint, & uihil distin. guant, facerent omnes om iiiiid milites irregulares, saltem, qui aduersus
fideles siue iuste, siue iniuste pugnant, quod sal si stimum esse constat e imino
cum in antiquis exemplatibus nouhabeantur ea verba , ad necandos fideles , ut ex castigatissima GaIliae Loaysiae editione constat, quamuis nostra
H li vulgata, 'bifilia by Coos c
264쪽
vulgata, quam etiam Caran Ea retinuit, ita legat ; in omni prorsus bello siue iusto, siue iniusto, siue aduersum fideles, siue infideles, incurrit ut ista
irregularitas. Ne igitur dicamus P P. Toletanos ab uniuersalis Ecclesiae sen. su discedere, aliter sunt exponendi, ut sapienter ibidem monuit glossa. verb. militauerit, & imprimis ut sola militia non faciat irregularem, neque impediat promotionem , nisi saua exercuerint, id est , quempiam occiderint , alioquin enim cingulum militare non impedire promotionem ad Cletum,ostendit Gregor. lib. 7. ep. II. mense Decembri, Indictione I. probans legem Maurit ij Augusti. de non facile admittendis ad Ecclesiallicum habitum , aut Monasteria militiae de publicis r..tionibus obligatos , quam sanctionem ita sanctissimus Ponti sex temperat, ut viri militares non facile suscipiantur , nisi eorum vita suerit subtiliter inquisita, & iuxta normam regularem in suo habitu , antequam monachicum suscipiant probentur. Secundo ilia verba etiamsi grauι a non admiserit, siue , ut legit Loaysag
ni ra , non sgnificant milites etiam non sequuta ulla caede excludendos a clericatu, uti Maio l. explicare videtur , sed ut vidit Suar disp. I. seres. num s. licEt milites alia scelera non commiserint, quam quod in bello occiderint, atque etiam ne in illa quidem occisione propter iustitiam belli peccauerint, nihilominus lare
irregulares, nimirum ex desectu lenitatis, uti des emus dissieultate sequen. ti; hic autem desectiis non contingit nisi aliqua occisio , aut mutilatio sequuta fuerit. Denique non ita excluditur iste miles a Diacon ij dignitate per ultima verba canonis, ut ad alios inferiores Ordines admittendus sit,
quasi illa irregulatitas sit tantum pata tialis, sed quia soluto disciplinae Ecclesiasticae rigore, plures iam suer.ms admissi in Clerum , quibus ex qua dam dispensatione Concilium permittit in susceptis Ordinibus ininistrare , vetat aute in ad ulteriores prO-
moueri , qua lege satis indicat, eos, qui ad Clerum non fuerint admissi, non esse admittendos , quandoquidem illos uniuersalis Ecclesiae regula iam reiiciebat. Dices , Innoc. I. epist. ad Victricium Rothomage n. cap. 2. negare eos a
qui post remissionem peccatorum cingulo militiae saecularis accincti fuerint, ad Cleria in admittendos esse. Ep. etiam 4. ad Felicem Nucenanum cap. s. inter laicos qui ordinati perhibentur , numerat , si quis fritii misitauerit, & denique In ep. I . ad Synodum Toletan . cap. 1. & q. repetit.
Respondetur, haec omnia intelligenda esste de iis , qui ita bello occi
derant, aut mutilauerant, atque, ut lo
quitur ipsemet Innoc. ep. 2 cir. cap.
qui saeua, siue, ut legit Loaysa , seuera necessario praecepta sunt exequuti, Ex quibus etiam colligas sententiam Canonis Toletani, PP. enim nihil definierunt, nisi ex mente Pontificis ad eos seribentis , & damnantis ordidimationes , quas fratra consuetudinis
vitio Hispania, Disi os celebrare
Iam verδ quod attinet ad Clericos Malol. loco cit. existi inat illos it regu lares eo ipso , quod arma sun)pserint in bello iniusto , licet nulla caedes commista in eo sit, de probat ex cap. Clerici 13. quaest. s. quod desumitur
ex Conc. Toletan. Iv. c. 44. lubet
enim Synodus Cleticos , qui in seditione arma sumpserint, deponi, & in Monasterium poenitentiae causa detrudi , de in Conc. Meldensi cap. 3 . Clerici armati incedentes, aut arma inlitaria
265쪽
militatis sumentes, eadem depositionis poena plectunt ar ; de denique primis quatuor capitibus illius qu.est. 8.probat Gratian. ex Innoc. Ioan. VIII. Ambros. & Tributiensi Concilio Clericum non posse militare. Veriam respondetur cum Suar. disp. 7. sech. s. num. q. in Conial. Toletano, & Meldensi non agi de irregularitate, alisve poena ipso facto in curtienda , sed de depositione , aut suspensions, quae
per sententiam iudicis erat imponenda. Alia veto loca probant tantum Clericis non licet e militare , quod nos quoque fatemur modo explicando . sed non inde fit, quoties milI- rarint si nullam fuerit sequutum homicidium , eos fieri irregulares, ut sine causa contendebat Malol.
Quisam sani irregulares in bello iusto aggressuo , 'quuto aliquo homicidio st
cessariam defensionem propria manu occidunt aut mutilant, fieri irregula.
res; caeteros vero omnes,qui quocun-
qde modo illi bello cooperantur, sue Clerici, siue laici sint, manere Omnis irregularitatis expertes, quae om
nia sigillatim ostendenda sunt ex dictis, ex quibus probata manent. Dixi primo, qui propria manu oceidunt in bello aggressivo.licet iusto, fieri it regulares ex defcctu lenitatis, quod probatur ex cap. petitio, de liomicidio, iubet enim Pontifex abstinete ah altaris ministerio Sacerdotem, qui pugnarat contia Sarracenos s t morderetur conscientia occisionis a
se factae. Deinde cum a militibus aliquando contrahat uI hςc i; regularitas, eerte maxime dum ips sua manu mutilabunt , aut occident, praeter quantquod cum in bcllo aggressino tepe. Natur, veluti exequutio iustae sententiar, qui suis manibus exequentur, aeque erunt irregulares atque in iudicio ; quanquam hic argumentandi
modus ostendat tantum congruum
sitisse imponi hinc irregula litatem, non autem reuera fuisse impositam ad id enim requiritur explessus textus, uti sepius monuimus : manifeste autem supponitur in citato cap. petitio, ista iriegularitas.
Dixi secundo, ab hae uniuersali tegula excipiendos esse illos, qui in elusinodi bello cogutur ad propris viatae defensionem, & qui hostem, a quo alioquin in coflictu consediendi sunt.
occidunt, hi enim minime fiunt irregulares. ita Molin. trach. 2. disp. o S. de Clerico existente in naui, dc cuius vita periclitatur, nisi . cum aliis pugnet. Carol. de Grassis trach. de effectib. Cleric. effectu 18. num. I 8. ubi allegat Turrecremat. in cap. I. 23.
quaest. 8. Auila disp. 6. seel. 3. dub. i. qui etiam laudat Sylu .consentit Diana trach. a. q. pari. resolui. 2'. quia
nulla ratio est, propter quam iste a Diillens , iusto bello priuetur iure naturali defendendi propriam vitam, de
curaeque non excusatur eoaesu necessitate ineuitabili sese tuendi ab omni desectu lenitatis . atque in cae- telis omnibus similis necessitatis casibus excusatur. Neque id caeteri ne .gant , nisi quando isti procellerant ad bellum animo pugnandi 1, tunc enim si occidant, etiam in desentione Pr priae vitae, it tegulares esse dicunt. i Malol lib. s. cap. . num. 4 Hemi q. l lib. i 4 cap. I 3. num. I. Suas. disp. 7.l seci. s.&alij telati a Bonac. disp. 7.l quaest 4. p. s, n. r. ubi idem sent tit, quia iste exposuit se periculo ho-
266쪽
inici dij, quod proinde non est omnimode necessarium, Idque verum erit
maxime in Clericis, qui illicite faciunt, dum propria manu in bello aggressivo , quamuis alioquin iusto , Pugnant. Verum iam saepius monui inutilem esse hanc distinctionem rei licitae , aut illicitae , ex qua sequitur homicidium , ut illud iustum, aut iniquum dicatur, causet, aut non causet irregularitatem ; sive igitur peccauerit Clericus, siue non peccauerit,dum suscepit aliquod opus , in quo praeuidere poterat periculum incidendi in
necessitatem , qua cogeretur, aut perire, aut vitam suam alterius capite seruare,ubi tamen re ipsa in illam ineuitabilena necessitatem deuenit, habet reuera ius naturale se tuendi , &necessario non sponte occidit, ut constat ex consectar. s. distic. 3 4. & s. Dixi tertio neminem aliam quomodocunque concurrunt ad bellumiuitiam, fieri irregularem propter homicidia quae ab aliis eommittuntur :quod fatentur omnes , & euidenter colligitur ex cap. petitio , atque ex quibusdam aliis iuribus in serius allegandis. Itaque neque duces, neqrie eonsiliari j, neque tibi cines, neque qui bellam suadent, aut milites hortantur,ut suo fungantur munere, urbem capiant. hostes proterant, qui mini. strant illis arma , aliaque similia L. ciunt modo ipsi sua manu non occidant, aut mutilent, etianas pugnent, aut vulnerent, non fiant irregulares, quod sapienter omnino statuit Ecclesia, ne innumera hominum mulitudo tam ficile illaquearetur irregularitate in praestando opere licito, de quia non videtur ab aliis omnibus violari mansuetudo Christiana aut sacra.
Dixi quartis nihil hoc loco distinguendum esse inter laicos, & Cleta is
cos omnes enim si propria manu inctile nr,aut occidant, sumi irregulares
in hoc bello: nulli autem sunt, si a mutilati 'nibus & caedibus ipsi abstineant, neque etiam quidquam sacie, quod Clerici tunc bello ais stentes sint in Sacris, ut bene aduertit Auila sech. s.cit .dub. 2. post Nauart. de alios, quia cap. petitio, loquitur de Sacet
dote,quem tamen non damnat irregularitatis, nisi illum conscientia alicuius a se occisi mordeat ; neque in his videt ut ullus ambigendi locus relinqui. Di FriCvLTAs V.
HAEc dissicultas sacile explicabia
tur ex superiori. PosIunt igitur ptimo Clerici suadere bellum iustum, & ad illud suscipiendum holiari Pi incipem , S D.
Tho m. a. a. quaest. O .arti c. r. ad tertium. Molina disput. a 3. num. 3.trach. 2.
secundδ vocare Principem in desensionem suae Ecclesiae, illumque
ad bellum incitare, atque ad omnia, quae necessaria erunt, praestanda, hortari licebit Episcopo,quod factum ab Hadriano, Paulo I Leone I U. alia Lque summis Pontificibus, qui saepius
Francos. impuleriant aduersus Sarace
nos, Longobardos . aliosque Romanae Ecclesiae hostes, satis constat,& cap. igitur, atque aliqtior sequentab is 13.
quaest. 8. refertur,& ex bellis , Chirustianis ad Palaestinae liberationem gestis nemo dubitat ; neque tantum id bono iure fieri potest a summis Pontificibus, quorum est leges Ecclesiastica
267쪽
nicas figere,& refigere , sed ab in se. Iioribus quoque Episcopis , dc aliis, qui curam alicuius Ecclesiae gerunt, idem praestari posIe docet exemplum Maximiliani Vagiensis Episcopi,qui,
Vt ari Augustin .e p. so ad Bonifacium, petiit ab Imperatote Christiano contra hostes Ecclesiae non tam ulciscendi sui causa , quam tuendae Ecclesiae sibi creditae , quod si praeteririsisset ,
non eius suillet laudanda patientia , sed negligentia merit S culpa da ; quod iterum inserius confirmabitur.
Tert id Clerici,qui dominium tem porale habent, pollunt indicere bellum,& Ducem, qui loco sui imperet, exercitui piae sic ere ; quod colligunt
DD. ex cap. Episcopus, ne Clerint,vel Monachi in s. ubi dicitur Clelicos, quibus causas sanguinis agitare non licet , poste tamen ac debere illas, quando iurii dictionem temporalem obtinent, metu irregulatitatis cellante alias delegare ; atqui eadem latio valet in petendo bello pei alium,uti Molin. loco cit. & alis communiter
illum sic qitutus Menoch trach. de arbitrio, in additione ad casum 13 ι .num. T. di xcrunt hunc L lericum pugnan in alico a manu ficii irregularem, si in eo piae lio , quod ab eius ducibus geritur, sani homici
dia cum nulli bi ea irregii latitas Icperiatur in iure,& neque iatio eam sit deat, neque D D. agnoscant.
Quarto pos Iuni Clelici ex pia aliqua causa bello iusto intereste, ut spiritualiter iuuent, aut quia ira eOstulat bonum commune & Ecclesiae,
quod S.Tho m. assirmat 1.2.quaest. AO. arti c. 2. ad a. ubi tamen videtur
postillare consensum superiorum ad hanc praesentiam. Sed Molin. disp. I S. ci t. num. s. ait susscere consci suir, praesumptum,cuiusmodi est, qua iacio inde nullum detrimentum patiuntutpropriae Ecclesiae, quod maxime ve-iuin est,ubi consuct udo viget ut bellis assiitant Episcopi, ut in Hispanais
inquit. iEt denique cap. ex multa, devoto. f. de Clericis pei mittitur Clericis io bello contia Saracenos interesse.
Dices Nicolaum I. epistola 27. ad Ludovic & Caroltim Regis Franeorum, quae incipit , Credimus ex Dei dono , dc refertur cap. reprehensibile, quaest. q. quaeritur Episcopos regni Caroli non veniste ad Romanam Synodum, eo quὼdcoge: entur contra piratas maritimos diu noctu
que inuigilare, respond4que Pontifex militum Christi & Episcoporum
Respondetur cum glossa redargui Episcopos, qui citati a Pontifice R manae Synodo noluetant intereste praetextu helli, quod gerebant, qui etiam Episcopi, cum non haberent regalia, absque ulla causa praeliis in- rei eant , neglccto Pontificis imperio & citatione ad Synodum , dc fortassis isti etiam cum graui suavrum Ecclcsiarum damno bello intererant. Denique 'iseritur Nicolaus ita impeditos,aut detentos fuisse Episcopos a Rege , atque ipsemet satebat ut bellicis negotiis occupatos si um Iahem ' inos unius , aut duarum
tes uirigere debuisseι. Eodem modo explicandum est , quo. obiici: ur ex Gelaho Epistola ad Elpidium,quem
negat Rauennam ad Comitatum Impeia toris potitiise pioficisci, incons illo Pontifice , minaturque poenam depositionis , nam vocatus suciat Elpidius Romam , nec sine Pontificis contemptu & nullo Ecclesiar co n pε-
268쪽
dio. sed potius damno in aula versia.
batur, neque nomine comitatus in
telligenda tantum est expeditio militatis, sed curia Imperatoris ex veteriloque di formula; immd cum Gelasius
dicat canones euidenter praecipere nul- . Ium Pontificum , nisi Romano ante vis .ct e sulto,ad com latum debere conis
tendere. Sapienter intellexit glossa in cap. quo ausu is . quaell. 8. de iis Episcopis , qui contempto iudice Eccle. siastico, Se maxime a Pontifice voca. ti pergebant ad saecularia tribunalia& ad Imperatorem; quo eodem sensu
Conc. Antioch. cap. m. seu se prohibet excommunicationis de deposi-sitionis poena intentata, ne quis sub Ecclesiastica regula constitutus absque consilio Episcoporum prouinciae, & praesertim Metropolitani litteris Imperatotem ad cat ; nempe ut ad ipsum querimoniam. deserat, ut optime vidit Iuo parte 6. cap. 268. de
glos Ia in cap. si quis Episcopus 23.
quaest. 8.& patet ex ipsemet textu, &Tatione quam reddit Synodus sui de- lcreti. Qui , inquit, Principis
auribui mole 'iam tentauit inferre , &consentanee huic constitutioni simile quid excidit, rogante magno Osio Synodus Sardicens. can. I l. nequis Episcopus non vocatus lirieris lImperatoris ad ipsum pergetet, nisi lfortassis ut pauperum, aut reorum,qui ad Ecclesiam confugerant . cauns apud Imperatorem agerent . quan quam cas etiam pias causas non ab
Ep scopis , sed a Diaconis tractati
sanciuit sequenti cari. 8. rationem ibidem reddit. Osus Synodi lyraeles, quia importunitas, frequentia, de iniustae preces quorundam effecerant, ne caeteri tantam gratiam, de agendi dicendique libertatem τὸ σαι , χον eritas, haberent prud Impera. torem , quantum ipso um dignitas postularet; ne igitur vilesceret Sacer' dotum dignitas apud aulicos, noluitl synodus Episcopos adire palatia, nisi accersitos Imperatoriis litteris. Ait itaque Balsam . in scholiis huius cal non. . Sardi c. Antiochenam & Sardi. censem Synodum minime inter sed illidere . ita ut tum Episcopi, tum Cli titi duabus de causs ad Imperatorem proficisci possint, nempe vel
ex synodali deliberatione, ut conccidcbat canon ir. Antiochenus,vel acia cersiti ab Imperatore, ut edixit Sardi c. can. 7. ita ut neque peccet Imperator,
si eos vocat, neque Episcopi si vocanti Imperatori pareant; quod tamen ex mente Synodi intelligendum est, quando pia aliqua causa ita postulat, unde sequenti can. . tradit modum , i quo piae preces debeant ab Episcopis ad Imperatorem dirigi; debet enim Episcopus docere de tota re Metropolitanum, qui per suum famulum,&l canonicas litteras postulationem , de
rem totam mittet ad Episcopum, qui tunc circa Imperatorem versabitur. Qui vero Romam adierint, non poterunt sine Romani Pontificis consensu quidquam cum Imperatore agere . aut illum adire; atque hic sortassis est ea non, quem allegabat Gelasius superius relatus in epist. ad Elpid um. Denique can. 2 t .iubet Episcopos, quis ut in trali tu,& veluti canali costituti.
,ει όπων, ut transeuntes rogent, quo
proficiscantur.&cut quod si ad Imperatorem pergant, in qu stant,an ab illo vocatus sit, an Synodo , aut Metro politano litteras acceperit si enim his omnibus careat, neque litteris paci-fieis subscribae, neque cum eo communicet ; quia, inquit Balsam . in scholiis, est iam 1 canone depositus; hanc tamen transeuntibus Episcopis inquisitionem non existimat idem Balsam.
269쪽
Balsam .cocessu fui sse ab isto canone , nisi Metropolitano , aut Patriarchae, qui habent iiis aliquod in traseuntes,
caleam contendat Constantinopo lina, c.msas sui itineris cogatur ape rite Heracleano Episcopo eius Metropolitano ,'ad quod minimὸ tene bitur Thessalonice sis Prouinciae Episcopus , qui per eandem Heracleam
transiret, eo quod ipsi met canones iubeant incompetentes Antistites a - προσφόρους ἀρχερεις abstinere a causis aliorum Episcoporuin risae τρίων - ἄπιον. Uerum dicendum est hunc casum excipi, nam supponit canon Episcopum proficiscentem ad comitatum, iam seruasse conditiones praescriptas canon. 7. & in Concit. Africano , ac proinde iam egisse cum suo Metropolitan O; quare quando concedit Episcopis, ad quos
.in via diuertet, inquirere causam itineris, videtur de quibuscunque Episcopis, siue sint Metropolitani, siue non, siue eius dein, siue diuersae prouinciae, loqui, neque ea inquisitio est iuridica & quae postulet iurisdictionem in eum de quo inquiritur, sed
communis , ne Episcopus communicet cum eo, qui iam a canone excommunicatus fuit, ic depositus, ut dicebat Balsamon. Vt igitur redeamus eo, unde digressi sumus, non bene obiicebatur epistola Gelasij, ut probaretur non licere Clericis interesse castris ex pia aliqua causa, clan Gel alius loquatur
iuxta veteres canones, quos allegar, de de commoinione in alia Impera. roria, uti ostendimus. F..temur quidem, quamuis nullam
incurrant irregularitatem Clerici , dum adsunt tuliis p liis, etiam nulla necessitate cogente , aut rat Ionabili causa inuitati, Posid.tamen pec-
ca ei & plcrumque plus prodi ite si in s Ecclesiis remaneant,quam si ad bellu proficiscantur. Quare in Synodo mormati eris nomine totius regni a Carolo Magno postulatur, De patiat ut Episcopos ad bella pergere, nisi, inquiunt, duo, a:ιt ties bee dodii , electione , vel caeter oram ad benedicto'mdandam, Er ad Peric litantium reconciliationem faciendam, addunt etiam
plures intentos fuisse eiust nodi Epicopolum custodia, qui in pretiio. Vide lib. 6. Capitul. cap. 183. Sc 186. Quinto possunt Clerici absque irregularitatis metu hortari milites in bello iusto, ut strenue pugnent, liOstem aggrediantur , patriam de fidem
tueantur,& aut occumbant. , aut v mcant. ita Nauars. cap. 27. num. 2I6.
lus de Glastis effcctu 28. Clerico n.
i. Molin. trach. 2. disp. C8.inti m. F. Sua te et disp. 7. sesu. 6. num. S. Bona c. disp.7. qua st. q. p.4 num. 7. δώ alii, quia neque peccant contra iustit: am, cum ad tem iustam & honestam horientur, neque contra legem Ecclesiasticam, cum nulla vi libi extet, neque
etiam sunt causa proxima homicidij, cdm ad illud non horrentur, nisi te mole dc per accidens; hortantur enim duntaxat ad pugnandum, ncque homicidium potest dici esse volutarium. Quare sapienter addidit Suarezetiamsi Clericus peccaret in commuis ni illa exhortatione, non fore tamen irregularem propter homicidium inde consequutum , ad quod non nisi per accidens concurrit , ncque ad vitandam eius in odio occisionem , atque iri gularitatem ex ipsa con-icq tuti tam , prohibuit Eeci sit ne
bellis intersuit, sed quia id minime
270쪽
deceat ipsorum statu : neque unquam Clericis Ecclesia vetuit inte tesse bello. aut alios hortari ad illud ne si anthon 'cidia , & san gins effundatur. alioquin omnia bella prohibere deberet, ted ne ab ipsis Clericis fundatur
Dices, cap. quod in dubiis de poenis , Iunocent. II l. iubere deponi Sa lcerdotes qui gubernant naues ad pia ignam , & qui confligunt . atque qui jalios incitant ad pugnam. Responden ut imprimis cum glossa ibid. vel b. incitant. Philiarch. lib. q. cap. II. g s. de aliis Pontificem loqui de bello iniusto , unda ait eos Omnes, quos ibi enumerat, enormiter pecc. re, comtamen iam dixerimus Clericos posse incitare ad bellum suscipiendum ex pluribus capitibus 2; . quaest 8. Se .cundo si caperemus ea verba in amplissinia illa significatione, eo quod nullo adiecto restringi videantur, in.
currerentur liae Omnes pCeltae, atque adeo, uti contendunt aduersari j, irregularitas etiam nullo subsequuto homicidio , quia de eo non loquitur Ponti sex, sed duntaxat de conflictu, ct incitatione ad ipsum, cum tamen constet ex uniuersalibus regulis nunquatu homicidit irregulat itatem , ni sipso s equuto, contrahi, non esset hic tantiam irregularitas ex desectu leni. eatis, sed ex delicto homicidij, quando Ponti sex dixit , hos omnes cia Or. miter peccare, quod peccatum aliud
fingi nequit quam Komicidii ad litod
illa nauium militatium guόernatio, eonflictiis. & ad illum incitatio diriguntur, di a qJO luam omnem mali. Nam traliunt. Quarto, exponenda sunt ea verba de Clericis, qui actioncs illas cum aliquibus circunstantiis pecc.iminosis exercent, qui ex canonico rigore puniendi sunt , sed non ibi propterea imponitur,lt regula
Sexto, non sunt irregulares Cleri-rici, si in bello iusto hortentur milites non modδ ad pugnam in uniuersum, sed etiam ad pectum pendos hostium cuneos , ipsos occidendo, ut sibi ad .
uersantium caede viam faciant ad muros, aut ad se venientem, Je iam confodientem liostem interficiant. haea coclusio videtur singularis, quia D D. omnes superius allati illam exhortationem ad pugnam, quam licitam Cleticis et se dicunt, volunt eile generalem tantum ad vincendum, aut strenue pugnandum , negantque debere essit pallicularem ad occidendum, aut confligendum cum aliquo, quem fiagillatim designet. Verum cum exi. pari. huius operis nobis constet Dia consensum non facere ius, quoties maxime illud expressu na requiritur , iit uti rcquiritur ad inuehendam aliquam irregularitatem,'non debemus, neque possumus hanc irregulari. tatem absque ullo expresso iuris textu admittere , nullum autem eiusmodi est. Nam cap. quod in dubiis, de poenis, iam fuit expositu , dc non magis loquitur de exhortatione particulari ad occidendii hostes. aut lingularem aliquem ιquim generali ad pugnandum, aut occidendum. Quare aut vi illius textus nentra ex illis exhortationibus inducit irregularitatem , aut utraque illam initebit: cap. nute mpetitio , de homicidio, illum duntaxat, quem coscientia remordet comis
missae cedis in praelio, iubet abstinere a ministerio altaris ; unde diximus in uniuersum, nullum alium, quam
sua manu occidentem , aut mutilan
tem fieri it regis areni , quocunque modo cooperetur ad illud homicidiui ullum. Cur igitur, qui ad illud hortabitur Digiti