Fratris Antonij Cordubensis ... Opus de indulgentijs hoc quidem tempore plusquam necessarium

발행: 1554년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

eas lucraria quibus, D.ς Quaestio.it. Qua qitalitate Indulgentiarii possunt Epi& Arctile illi suis de alioru dioecesib seorsu aut simul cu aliis de licetia ipsoru co

cedere suis S aliorsi subditis,& v tria valeat excessus . fo. σι, .

Qu stio. i3. Viru in Ecclesia sit potestas ad concedendu Indulgentias animai,' purgatorio,& quo,& in qua quantitate:& quid sit indulgentia per modus i stragi),α quo differat ab aliis Indulg. B. 1.1 . Vt tu si indulgetia plen .cocedatur uni animae purgatorii

talis anima omnino in fallibiliter liberetur a Purgatorio. fo.Ss.

Quae illo. Is . Vtrum Papa polsit per Indulgentias plenarias permodii suuragu totu purgatoriu timui spoliare seu euacuare. D. 0r Quaestio.is. Vtriini Essi possint etiam concedere deiunctis Indulgentias per modum sustragio, quas vel in ea quantitate in qua pollunt concedere viventibus secundum Ius commune. D. 93.

Articulus tertius, in quo utur de requisitis ad concedenda; lucrania Diusterias quanisi sonar, c tinet tredecim qu bones,quarum prima in ordine decim septima equitur. Vaestio, i7- Vtram requiratur causa pia ad valorem In dulgen tiae

quantum sonat: & tanta causa pia proportionata ad tantam qliantitatem Indulgentiae. se 94. sit causa pia , qua debet cocedi Indulgetia. Q. ira . Quaellio .is. Vtrum eo ipso O in bulla Papali exprimitur aliquid pacaula Indulgetitiae sit rationabilis causa ipsus Indulgentiae coram Deo Ecdielia. so ir S.

Qiristio ro. Quae requirantur Ic sussciant ex parte lucrantis Indulgetiam ad ea lucrandum quantum sinat. Q. Iar. Q ucstio.ri. Pro quo tepore tenetur esse in gis is qui vult lucrari Indulgentia,an. . pro tempore quo facit opus pitim pro ea lucranda,an pro tepore quo quis debet lucrari tale Indulgentiam. D .iis. Quaestio. 22. Viru requiratur φ tale op' piu pro quo cocediti ir Indulgetia fiat in gia seli meritorie,aut moraliter bonii, aut lassici ut ali in * sit bonum gne etia si sit ammoraliter malus. B.ars, Qvqstio. χῖ .utria dc quo vn' pro alio possit lucrari Indialet. m. t r. Quaestio. Σ . Vtru an ad lucrandu Indulgenria concessam vere poenitentibiis A cd fessis de omnibus peccatis de quibus corde contriti ec ore confessi fuerint, susticiat cδfessio quadragesimalis tatuim,de

12쪽

generalis etiam de oblitis & ignoratis: &quomodo 'intelligantur Piae similes serinae,& quomodo impleri debeant ad lucradum In

dulgentiam taliter concessam. D. Is . aelii γ.is. Vtru quado forma Indulgentiae est de peccatis ore confessis,requiratur confessio aut c5tritio aliqua de venialibus peecatis,ut ad ea extendatur talis indulgentia. fo. I o. Quaestio. 1ς. Uando Indulgentia conceditur facientibus tale quid determinatum aut in determinatum, puta porrigetibus manus adiutrices aut,eleemosynam,aut tot argenteos pro fibraca,pro bulla, aut laborantibus in opere fabricae,aut visitantibus talem locum sacrum,aut orantibus tot Pater noster coram tali imagine, alit ieiunatibus tali die,aut confitentibus & suscipientibus Eucharistia, & huiusmodi, virdm eam aequaliter & omnino lucretur quilibet id determinatum opus faciens.Et similiter si est indeterminatum,utram aequaliter de omnino lucretur is qui parum sicut qui multum de tali opere iacit. Q. I r. Quaestio. 17.Vtrum ex parte lucrantis Indulgentias ultra statum gratiae & impletionem operis pis impositi requiratur aliquid aliud piita fides deuotio, aut alia dignitas seu dispositio ad lucrandum In dulgentiam. D. 3. Quaestio.18. Vtram clerici&religiosi Ecclesiae, pro cuius visitatione conceduntur Indulgetiae possint sicut alia eas lucrari,licet ibi commorentur,& quomodoSimiliter & praelatus concedens Indulge tiam an possit sicut ali; eam lacrari, etiam si non ficiat vi alia quod ipse imposuit, sed aliud opus pium loco illius. f .r 6. Quaestio. 19. Dubitatur quiles anni, dies,seu remissiones poenaru huius vitae vel purgatorio res deant annis, diebus,aut remissionibus concessis per Indulgentias. B.i 7-

Articulus quartus,in quo a turde duratione,precissitatempraescatione Indulgentiarum, de modo conc deo luca L Indulgentias in articulo mortis, continet nouem quaestiones,qsarum prima in orae

ne trigesima sequitur.

Vaestio.3o.Vtrum possit quis toties quoties aut tantam semel lucrari Indulgentiam concessam ad tempus illimitarum & ad

A s Quaestio

13쪽

Quaestio . 3L Vtrum quando quis lucratur saeptiis aliquam Indulgentiam concessam toties quoties, tantunde Arithmetice an Geometricὸ lueretur una vice sicut altera. Quaestio. 32. Vtrum per multiplicatas concessiones Indulgentiarumetia quis eas omnes simul lucretur per unum S eundem actum. Et smiliter an toties lucretur Indulgentia etiam plenariam,quot bullas habet, utendo nunc una,nunc alia. B.Is 2

Quaestio. 33, Quantu durat Indulgetia:&quomodo&quado incipit valere aut desinit,&quomo potest reuocari aut suspedi. is Quaestio. 3 . Vtrum Indulgentia similiter& licentia seu facultas data alicui ad absoluendum de peccatis, casibus & censuris,extendatur& valeat quo ad committenda aut contrahenda post cocessionem seu facultatem praefatam,etiam si cum confidentia eius committatur, an solii qud ad comissa&cotracta ante concesiione. Is7. Quaestici. 3s. Virdm sit aliqua forma verborum necessaria in concescessione Indulgentiae. Q. is'. Quaestio.36 .Qdiomodo agendum est cum existente in articulo momtu qud ad concedendum Indulgentias & qud ad alia ad salute animae eius pertinentia. IGO.

Quaestio.37. Virom dare operam Indulgenti)s acquirudis si bonum& meritorium consonumq; viris perfectis. Et virum Indulgentiae sint utiliores alijs suSaghs. H. i68. Quaestio.38. Vtrum & quomodo peccent praedicantes Indulgentias indiscretas,& absoluentes a culpa & poena: & quaestores praedicantes Indulgentias sub qua serma debeant prςdicare. Q. iro. Aniculus quintus,in quo aditur de recept Ane a parti at ne bonorum personaeseu communitatis,m de quibusdam dubi s circa aliqua contenta in bullis compo Arioniblis, continer tres tantum quaestiones. Sicquesunt articuli quinque quaesiones vero quaaraginta na. QVaestio 30. Virom quis possit recipi ad communicationem bonorum alicuius personae seu c5gregationis,&quomodo,&2 que,dc ad qd valeat,& in quo aifferat ab Indulgetia. II Quaestio o. Quomo intelligantur multς clausulae bullarii. 18o Quaestio. i. Vtrum valeat bulla compositionis data per Papam,ut sic

copositi maneant liberi a debito residuo,data illa quatitate per bullam talem laetata. G.I83 Proemium

14쪽

Proemium ad pium & candi

dum Lectorem. Arietate in rebus omnibus veluti quandam medicina a natura parente nobis datam fuisse, vel ex co

liquet, quὁd & cibi ipsi, quib' ni

hil est corporibus humanis magis necessarium, si ijdem perpetuo essent,ab stoma cho repudiaretur odio pene inexpiabili: & literae, quibus ab ipso naturae auctore Deo humanis ingenijs tributum munus aliud praestantius non est, non ta admirabiles sui amores excitarent,nisi vicissitudine quadam, varietate, atque commutatione continerentur. Id quod ita late videtur patere,Vt quum etiam testimonio sacrarum literarum csistet, nihil nouum sub Sole esse post e, tamegaudeat natura ipsa varietate, vel quia vaga per se volubilisq; est,uel ut mortalium animos, quos item varios, solicitos,c6mutabilesq; fore intelle xit, in operu suoru conleplatione admirationeq;

diutius retineat. Ita videmus creatis ab ipso omnipotente Deo per sex dies rebus omnibus & in sua genera speciesq; ornatissime distinctis, tamein sis ita ludere natura,vi nihil n5 ipsa conuertat, ex alijs formis in alias tras ferat, quasi videri vclit aliquid nouu agere, tu tamen id contendit, Vt res omnes in illa prima antiquaq; materia tuca

15쪽

, CANDIDO

tur atq; conseruet Neq; vero minore varietate in

animis ingenijsq; hominu videmus inesse si in ijsrcrii naturis, quae scnsibus obhciutur. Nulla naq; natura est,quq in suo genere no habeat res qplia rimas inter se dissimiles. Ac ut alia pr tere quotusquisq; hactentis repertus est in arte fingedi aut

pingedi ex ijs, qui singuli per se pr statissimi sue

rat, qui no alioru suerit diui mihinus3Eiusrei non equide grauarer exepta aliquot adferre, quib' id, quod dicimus,planu fieret, nisi & illis reserti se

rei libri in ultorii magnoruq; viroria,&arbitrarer,no esse que omniu reru,quu eam, quae sensibus cophendutur, tu earu, quae aio cogitationeq; cernutur, lateatvarietas atq;dissimilitudo. Quin usq;adeo inibi videtur haecdna varietatis natura in ais mortaliuvalcre ac diSari,ut etia in eo, qd omni exple absolutu psectuq; sit, imponat esectedi neces iitate. Parii naq; meo quide iudicio, sibi videbatur faetura, si vel in rebus varus varios csse homi nu animos ostederet, dii suo quenq; studio rape ret, sutiq; cuiq; omnibus de rebus iudicium re linqueret, vel eande rem varijs modis dispartiret, aths inuetione, alijs ornatu, alijs absolutione, alijs aliud elargies nihilq; uniuersum profundens. Itasi,ut rerii omniti parua sint principia,&suis progressionibus usa augeantur, ut ait M. Tullius: de tempus, ut Aristotcles ,inuetor adiutorq; bonus.

16쪽

Sed voluit eadem natura, quo magnitudine virius uarum ostentaret, in eo etiam versari hominum

studia atq; cotentiones cui nihil la addi posse videretur, tanqua quisq; recte facti gloriam sibi deberi uni vellet. Nihil est enim tam in suo genere perfectu, quo non fallem cogitari aliquid possit perfectius, quo humana conetur industria, quae si nihil aliuό in eo proficiat, tame dii nihil obsit, sapiens est atq; probada. Ea re sit,ut sci ibendi libros nullus sit finis, quantuuis nihil sit, quod no

suerit vel sexcenties literarum monumentis ma--

datum, id quod & Aristot. fatetur, ei in Meteo.

ait, uς tractetur opiniones, eas sere omnes a su

pcrioribus ante fuisse agitatas. Quo quide in studio qui versatur, naturam ij mihi quidem imitari videntur, quae,vel cupida nouitatis, vel primae

materiς nimium tenax, res Omnes nouis ac miris

subinde modis quasi renouans vcstit. Nam n 5 su persedent scribedo viri docti, vel quia ut ex scn sibus alios dulcia alios sub amara capiunt,sic eligingeniorum alia breuibus atq; concisis,alia contrarijs delectantur: ut interim praeteream reliqua varia multipliciaq; dicendi scribendique genera, Vel, ut saepius eadem de re agetes, eam quasi reno

uent & ab iniuria temporis, quo intereunt Om

nia, publicae utilitati vendicent. In quo quide studio, ut nihil aliud sit utilitatis, nisi ut alioru ficta dum

17쪽

CANDIDO

dum Varie repetuntiar, nunquam non extent: cerre nota minor gratia debetur talibus conscruatoribus quam primis parentibus acesse floribus, sicut non minus iucundi sunt ij dies, quibus conteruamur, quam quibus nascimur. Nam ut incerta est nascendi conditio, nullusque in care sensus, conseruatae verbsalutis certa laetitia voluptasque non dubia: ita quum primum libri foras aeduntur, maior est timor ac solicitudo, quem exitum litu habituri, quam de scetura voluptas. Postquam vero ijdem aut castigati, aut aucti, aut in aliam formam induti, iterum proserutur, non

est iam quὁd lucem & forum resorinident, quὁdde vita reliqua soliciti si ni, proscretes altera aeditior iudiciu de se ac testimoni uclarissimoruho-naanu. Quetoia quu ita se quide explorate habeat,

ut ad me tande mea conuerta oratione, nemini ar

bitror mina visu iri,& q, post tot scriptores, quot hactenus extiterut, i pic quoq; Voluerim manu calamo admouere,& q, earu reru scriptione susceperim, de quibus multi ante mc varie sertassis pcr- scripserint. Na&quae apud diuersos autores disperia diffusaq; erat, coegi, quo certius constaret,

& quae breuiter pcitcq; dicta, latius fusiliso; expli

Aui pspicuitatis gratia, cuius in rebus Oibus ratio debet haberi vel prςcipua. Idq; eo magis in certis materijs Theologicis facere sum conatus, quo res

illa:

18쪽

illae mihi videbatur frequentius ab omnibus sere agitari Id quod sum maxime persequutus in materia Indulgentiarii, in quibus multi h deq; ph occatholicici viri desiderat exploratu habere quod

secundu veram pictatam Christianam intrepide loquantur, quo eam ab haereticis imp ijsq; derisoribus sortiter constanterq; tueantur. In quo quidem tractatu dedimus operam nescio an praestiterimus ut thesaurum abscoditum in agro ube rimo Indulgentiarum in medium proderemus, quo invitata Christiana pietas auidius & alacrius

insequatur munus a Deo concessum, & co ad vitam illam aeternam confidenter Vtatur.Noui n

que multos, qui hac de re minus quam pro dignitate I ndulgentiarii m loquantur, veretes impi rum & haereticorum conuicia & irrisones,Vtpore qui rei nucleum nondum extraxerint, quibus

quidem ipse suppetias ferre pro virili decreui, ne amplius haberent,quod reformidarent. Quς causa etiam suit,ut relicto cultiore scribendi genere, quod sertassis non omnino illepide sequi potuissemus,eo potius uti voluerimus, quodvulgo scholasticu vocat, ne du in rebus ipsis ratione cornu nis utilitatis inprimis haben curauimus, id minus dicedi genere pstaremus, si no eiusmodi ac comodaremus quale in vulgus olim probatu es ,& quo res Theologicae tradi sere consueuerunt.

Relia

19쪽

CANDIDO

Reliquum est a phssimis quoque cordatissimis

lectoribus ut impetre, ut has nostras lucubratio nes , quales quales illae sunt,boni consulant: & siquid pro nostra tenuitate de roru ipsarum iusta magnitudine imminutum videbitur,vcl sua nucipsi pietate atque candore,vel maiore aliquando cx quent industria. Ego vero tantum nunc illud . velim studium hac de re nostrum probari, quod in studiosorum omnium como dis iuuandis,quet ad pietatem Christianam conferrent libenter posui. Quocirca in calce huius libri visum est subscribere quadam animi iudici)q; mei declarationem, qua testatum consignatumq; relinquam 'vel in hoc eodem libro de Indulgeths, vel in alijs, si quos unquam emisero, dictum sit, id omne ab animo pio proscctu fuisse, noluisseq; me id vide ri pertinaciter dictu, sed quoquo modo aliter habeat iudicio ac censurae incorrupti sti morum iu dicum, quibus curae sunt sacra religionis Chri stianae, sponte mea permisisse, a quibus nillil me dissentire in rebus grauioribus libens ac liber ex hoc temporc in omne posterum profiteor. Bene vale pie & candide lector. Fratris

20쪽

M FRATRIS AN α'tonii Cordubensis ex sacro

Minorum ordine, Guardiani sancti Francisci Coplutensis tractatus

de Indulgenti)s feliciter

ARTIC UL VS. I.

Quaestio prima.

PYriturprimo id it Indulgentia Ecclesiastica. Espondeo omissis multis ac

ceptioibus Indulgetiae, de qui biis latita Iuristae agunt in o. indulg. de poe. & re. li.6. Ite extra.in ca . Quod aute eo, tit.&referunt Sumistae. Hic loquimur de Indulgentia Ecclesiastica,de qua Theologi loquutur specialiter. Dico ergo quod potestdupliciter diffiniri,uno modo difnitione descriptiua,quq scilicet explicet quid nominis,non curado de aliis omnibus particulis tangentibus omnes dissicultates, quae quo ad qualitatem Indulgemiae moueri possunt. Dissinitio enim debet esse breuis& clara,vt intelligatur quid per nome,de quo agitur importetur, ut sic conueniant omnes disputates in re per tale nomen importata, ne aequivocare aut peralogizare aut incatam cotendere contingat. Supponitur enim in scieria quid nominis rei de qua agitii r&non probatur, ut elicitur ex primo In ulgenposterio. Sic ergo breuiter & grosso modo describendo aut dissiniendo Indulgentiam,dico quod Indulgentia est iurisdicia- nitie.

SEARCH

MENU NAVIGATION