장음표시 사용
41쪽
F. A. Cordub. De indulgentijs.
insertur de abGlutione eensurarum: respondeo negando consiquentiam, nec est simile. Quia ita absolutio poenarii per Indulgentias respicit tertiani partem sacra meti poenitentiae,scilicet, satisfactionem, ex quo eam supplet: Cliristi aute merita directe ad sacramenta re piciunt. Item quia absolutio ista est a poenis Deo debitis hic vel in alia vita. Alia alitem absolutioiiescensurarum sint iudiciales a poenis tantum in hac vita debitisrideo ad eas re - . mittendas si issicit sola potestas Papae voletis,ad illas vero Deo debitas,etiam in alia vita,vltra Papae potestatem requiritur dispoli tio subiecti, id est, ipsius hominis,& requiritur etiam thesauri Eccletiae dispensatio rationabilis: quia ministii non est remittere poePaηb - nas debitas superiori aut principali nisi dii pensando. i. Corin h. . Sic nos existimet homo ut mi.& dispens Et nota licet ligare seu non soluere seu non dispensare thesaurum ineritorii in Christi ab sollite Sc pure negative accipiendo non sit aliquis actus clauis seu potestatis ligandi,tamen capiendo respective,& prout includit aliquid positiuum scilicet iudicium pertinens adclaiiem scietiae,qtio quis autoritatiue iudicatur indignus absolui,5 sic utin- dignus repellitura praedicta absoli itione, tunc talis no ab soli itio est actus clauis seu potestatis ligandi ad poenam,seii non dispes andi thesauri im,ut de hoc latius agitur a docto in quarto distin .rs. in matelia de clavibus:&scpatet responsio ad primum argumetum. Adsecundum respondeo .concedendo maiorem totum a21. in casu quo princeps potest remittere etiam causam debiti: quia
tune potest&ipsum debitum omnino liberaliter remittere: alias autem negatur . Et ideo negatur minor in casu in quo etiam maior concederetur. Quia Papa non potest remittere causam. debiti. Caiisa enim debui pene est culpa: Papa autem non potest omnino liberaliter remittere culpam, sed ex ,reritorum Chri .sti dispensatione de applicatione in sacramento: sicut nec po i est ad libiti lan remittere obligationem:quia quis tenetur implere legem Dei: ergono potest sic omnino liberaliter remittere poenam debitam pro tali culpa Item dato O indistincte concederetur illa maior, tam e minor si cuniuersaliter accepta negatur. Quia
licet Papa sit quas princeps in foro exteriori Ecclesia illeae iii risdictio is exterioris cuius signu est i ipse est istutus a poenis Ecclesia sicis S legibus, ut princeps,quia scilicet no potest puniri ut subditus per iudicem Ecclesiasticum tamen in toro poenitentiali vel
42쪽
paenitentiali,& quo ad Deum est subditus&potest soliti ligari a sacerdote in tali sero,& potest & debet sibi negari absolutio, sicut & reliquis ficte accedentibus ad sacra ineruum poenitentiae:&similiter in pertinentibus ad forum Dei seu ad Deum,qud ad alios non habetur omnino liberam potestatem sed limitatam ad metas iuris dii lini S rationis,ut minister&dispensator.I. Com
in ch. . Nunc aut poena temporalis Deo debita pro pecca is nospectat ad forum tantum extrinsecum,sed ad forum Dei seu quo da modo poenitentialem in id remittatur per sacrametum, modd no. Quod patet ex eo,* scilicet est eiusde rationis cum suis aliis partibus,quς remissae sunt ex virtute clauiu,vel per satisfictionem poenitentialem . ideo Papa quo ad hoc non habet potestate liberam ut princeps,sed ut minister& dispelator. Et sic respodet . Gai et in Dodlibeto. in tracta de Indulgenti f.quaesito.r. Giet Ad tertium respondeo negando consequentiam-scilicet ergo Indulgentia non est remissio, sed solutio &c. Dico enim ut suprὶq i.corol. i.dictum est φ Indulgentiae secudum diuersos suos actus,sic diuersis rationibus.& nominibus exprimitur.Nam secundum quod est absolutio& remissio poenae, sic est & dicitur actus iii dicis:de secundum quod est applicatio satisfictionis seu thesauri ad hunc se est & dicitur dispesatio. Et secundum qilodescirsolutionem poenitentiae debitae apud diuinam iustitiam,sic est diciti tropus itistitiae. Ideo dico q, Indulgentia ut respicit hunc, cui conciaitur est remissio S relaxatio omnino liberalis: qua uis vi respicit diuinam iustitiam ,sit solutio usq; ad minimu quadrantem Est enim sblutio sed non ab hoc,& hoc est maximae gratiae, in se lege gratiae Pscilicet solitatur debitum meum non a me, quod in sacrametis legis gratiae per merita Christi largiter sit. Na& in lege gratiae tanto vinculo iunxit Deus iustitiam misericordiae, ut peccatis ruastris sic parcere volucrit, ut tamen per filium suum suae iustitiae satisfaceret pro nobis, quod & abundantioris gratiae filii ut no solum debita remitteret, sed & sati fictorem daret: id quod Paulus ad Ro 3 diuinitus ponderans ait . Iustificati gratis per gratiam ipsius per redemptionem quς est in Christo Iesii,quem proposuit Deus propitiatore per fidem in sanguine ipsius&c.&Ioan.3. Sic Deus dilexit in udum ut filiu seu unigenitia daret,ut Omnis qui cred.&c. Sicq; patet q, secundum ordine diuinae sapientiae niladimitur graeiae iidulgentiarii in & misericor
43쪽
diae Dei,ex hoc quod ibi intermenit etiam solutio satisfactoria permetira Christi & sanctorum, quae sunt thesaurus Indulgetiarum,scq; non sunt incompossibilia ut praetendit argumentiim haec duo scilicet gratia seu misericordia cum iustitia& satissectione in Indulgenti s. Et ex his patet respon sio ad aliam subsequela negando illam, i scilicet ergo concedens Indulgentiam obliget se ad satisfaciendum. Et ad eius probationem φ Icilicet hoc modo fatisfacit pro aliis,conceditur ad bonum sensum, sic scilicet q, Papa dado Indiligetias satisfacit pro ali)s,id est applicat satisfactionein aliorum de thesauro Ecclesiae pro aliis.Sicq; non sequitur tergo obliget se ad satisficiendum. Aliud est enim applicare huic satisfactionem alienam,dc aliud est Obligare se ad satisfaciendum Rest ρη pro eo. Ad quartum respondeo negando consequentiam. Nasoud 4- virtute clauium per Indulgentias fit non solum transtatio seu ap-llicatio satisfactionii in sanctorum ad isthim,sed & absolutio iste poena debita,ut latius supra.q i. dictum est. Et se impletur illud Matili Quodcunq; solueris super terram &e. Et similiter negatur quod subseqttitur ibi, scilicet quod virtute clattium nil aliud fiat nisi qd de factost. Et ad probatione eius,ubi diciturq, me rita Christi & sanctorum, si sunt non relinquuntur ociosa &c. respondeo ut huiusmodi opera ut satisfactoria ficta sunt pro Eecksia & non determinatὸ pro hoc vel pro illo particulari, nisi fuerint applicata ab ipso Deo vel eius vicario ad hunc vel illum,quae applicatio fit per Indulgentias.Noli ergo de facto operatur absq;
applicatione prςista,qilia sunt comirnia,nec ideo sint ociosa:qilia ad hoc stapte natura sunt ordinata, ut applica ita & non aliter operenturi sicut merita Christi non nis applicata operatur remissionem peccatorum & non . .
44쪽
fieri Cale.in. z. quodlibeto quaesito secudo in tract. de Indulge.&intracta.27.q.q. i. nieritu diserta satisfactioe in duobus sprie loquedo.Primd in sua quidditate. Na cisiit. meritu condigni de hoc em loquii ui ir appellatur opus Spter loperas est dignus gloriaritas sibi debetur state lege aut delege, secundu Timoth. . Reposita est mihi corona iustitiς,quam.&c. Satisfactio aut appellatur volutaria solutio poenς modd fiat de alias in debito modὀno:de quo nuc no curo,t sic em debitor po
nc satisfacit iustitiae qn debita poena exolvit,adaequado em sol xtolle debito certio satisfacit. Et quis rationes istae sint diuersae,ia me possunt saepius in eode opere esse simul. Napotest unu& ideop' esse meritori u simili &satisfactori v. Vnde in quolibet opere q/ bono meritorio & poenali, utpote in ieiunio est cosideradu quadruplex officili seu effectus,que habet tale opus.sbonificadi me ere uadendi, meredi &satisfacie di. Naex eo qd est bonii, moraliter bo δεηplexnificat ipm operante tatu,& disponit illu ad alia opera bona. Ex eo aut ui est tale opus puta leti in tu, medicina pbet ipsi tantu ope fi cras frati cotra carnis cocupiscentia: sicut eleemosyna cotra auaritia. Ex eo vero Q a charitate Pcedit seii charitate insermatur,est meritori u gloriae. Ex eo demti l poenale est,est satisfictori si pro poena teporali debita pro peccato,soluitur em poena P opus poenale ut tale est. Haec est ergo prima differetia formalis inter of ut meritoriu,& satisfactori uest. g Secunda differen .est qud ad efficaria seu fructu,ut ia patet ex dictis. Na meritu no excedit periona quae meretur. Nullus em potest de codigno mereri alteri gloriam umj i, sed sibi soli, excepto Christo, qui meruit omnibus electis, quia fiasatis gratia data Christo est gratia capitalis seu uniuersalis: gratia autealioru est particularis. Meritu enim Christi & non alioru sanctoru'per sacramenta ex vi sacra metico municatur nobis,& nos saluat. Ide , prima Corin. i. Nuquid Paulus crucifixus est pro vobis - .&c.Similiter & qudad officium boni ficadi & medendi,no excedit persona operantis.Nam ex meo bono opere non fit alius bonus sed ego tantam nel ex meo ieiunio praebetur alteri medici
45쪽
r F. A. Cordub. De Indulgentijs.
lia eontra concupiscentia sed mihi tantum, cui talis medicina chapplicata, ut patet. Satisfacere aute potest uniis pro alio ,ut patet cum unus soluit debitum poenale pro alio in temporalibus & spiritualibus Ided opus satis actorium seu poenale, ut satisfactorium est,potest fieri & comunicari alteri,ur patet ex dictis. Hoc notabili supposito iam probatur. R espondeo ad quaestione ,in qua Tria ro- sunt tria probanda. Pri inda, thesaurus Indiligentiarsi c. nstat exba,L. satisfactoriis operibus. Secundos, ex superabundantibus operibus satisfactorus stipra dictis. Tertios, Christi & sanctorum . Et Troba io sic sunt tres particulae probadae. Prima particulain scilicet therrimae laurus Indulgentiarii eonstat ex satisfactoriis operibus,vel ex me-ρMin. ritis pro ut sunt satisfactoria,probatur. ia indulgetia ut solum I idulgetia est,est remissio poenaru ut supra. q a.dictum est & dicetur infra q. o. Ad habendu aut e thesaurum de quo per indulgentias soluantur illae poenae debitae,sufficit Usit thesauriis poenarum seu nieritorum,ut sunt satisfactoria:ergo ex talibus satisfactoriis constat thesaurus Indulgentiarum. Conscii etia patet cu maiore.Et minor etiam patet. Quia Indulgentia ex vi Indulgentiae
non succedit loco satisfactionis debitae pro peccatis, nisi qud ad ultimii officiu scilicet qudad vim satisfactiva: quod patet. Quia
ex vi Indulgentiae ut talis est non fit homo bonus,nec medicatur nec meretur: sed solummo id soluit de sibi donato s eii comunicato the auro Ecclesiae poenam qua per suam propriam poenitentiam soluisset.Nam ide3 cc muniter doctores consulunt lucrantibus indulget uias,ut nihilominus adimpleant, de ficiant suas poenitet ias & alia bona opera poenalia predicant etiam meritu esse longὰ melius Indulgentiis puris ut tales lunt, non tamen propter. hoe vili pendendae sunt Indulgentiae . Sunt enim salutares tollendo poenam quae impediret ingressum gloriae, concordat Tho.in s. TDm. addi-tertiae partis. sum q 27 .art. I.& Gerso. 2.par. tractatu de In c. sis. diligenti) .consideratione Ιχ.ut de hoc latius habetur infra.q.; . Dixi notanter indicta probatione minoris,a, indulgentia, ut talis ex vi indulgentiae quia si Indulgentiae mixtum intelligaturo pus factum, quo aeqiliritur ipsa Indulgentia puta cleemosyna&huiusmodi , iam sic indulgenti mixta tali operi bono melior est' quam sola satisfactio propria aut poenalis etiam qῖid ad vini satiuinctiuam Geteris paribus . quia nullum praedictoriim officiorum,
seu essectuum inuentorum in satisfactione poenali sibi descit Est enim
46쪽
enim eleemosyna data pro acquirenda Indulgentia,reddens bo- , num & disponens ipsum dante ad alia bona opera:& praebet me .dicinam contra cupiditatem,sicutWalia eleemosyna:& est meritoria gloriar,sicut de alia opera bona ficta ex gratia aut charitate: b& est satisfactoria ex propria poenalitate, de ultra haec superuenit
sibi Iolutio poenae seu satisfasto ex vi ipsius Indulgentiar : ergo patet prima particula. Secunda particula, i scilicet ex superabundatibus satisnctio- Secundanibus supradictis constat praedictus thesaurus Indulgetiarum & particula non ex ali)s,probatur. Quia satisfactiones illae,quibus satisfactores ipsi indiguertit pro seipsis, iam cesserunt in sellitionem poenarum debitarum pro suis proprijs peccatis: & ided iteru pro aliis seluere non possunt.Similiter & satisfactiones quae ab ipsis deter minate oblatae sint pro quibusdam aths,non possunt pro aths iterum soluere,ex quo iam sertitae sunt suum cstectum: ergo ex quo
satisfactiones in thesauro repositas pro alienis poenis sauedis conat & oportet offerri posse ut latilis dicetur in tertia particula sequente sequitur φ huiusmodi satisfictiones sint abundantes, ita scilicet i nec pro ali)s qui illas egerunt,nec pro aths hactenus fatisfecerint. Hoc enim est merita seu opera esse superflua seu superabundantia qud ad officium seu effectum aut vim satisfaciendi. Nam quo ad ossicium seu vim merendi,tam in ipsis sanctis meretibus tantum habuerunt suum essectum,& in ipsis sunt iam prae natata quo ad gloriam essentialem seu etiam accideralem, praeter Christum,cuius merita in vobis sunt,seerunt dc erunt praemiata, , ut si mradictum est. Et hoc est quod communiter dicitur,' scili-eet superabundantia merita sanctorum scilicet pro visunt satisfactoria quae in illis sunt,siunt irremunerata,seu verius & magis proprie loquendo,quae in ipsis non potuerunt habere suum cinctum
satisfactionis seu solutionis,non propter defectum largitatis Dei, . aut ipsorum operum, sed propter ipsorum operatium aut patientium excellentiam qui non eguerunt illa satisfactione seu solutione poenarum,remunerantur in nobis, id est, cedunt ad solutione nostrarum poenarum debitarum:& ideo reponuntur in communi thesauro Ecclesiae,id est,Deus acceptauit eas, ut pro nostris futuris poenis debitis reseritentur,ut nobis communicatς per Indulgeritias soluant pro nobis δc in nobis habeant suum effectum sa- tufactionis:& sic patet secunda particula.
47쪽
Gisia particula scilicet Christi & sanctoruin probatun p νώ lauti P perabundates satisiactionesChristi & sanctoruim
'sunt nuuc de erunt & manebunt interminabiles & infinitar us I. πιι. mundi. Quod probatur de Christo. Quia 1.Ioan .a. Ipse est propitiatio pro peccatis nostris,non pro nostris tantdm sed pro totius mundi. Ex qua autoritate patet q, si Christi passio satis fecit pro peccatis totius mundi,ut etiam patet. Quia si totus mundus baptizaretur post omnia peccata commissa,iam statim evolaret ad coelum,ex satisfactione meritorum Christi pro poenis illo ru: sed constat-executitiὶ pro paucis tantu satisfacit,ex quo plures ex sua causa damnantur,ergo reliquu meritorii & satisfictionum Christi superabudat pro aliis omnibus etiam infinitis si infiniti mundi est ent secundum Duran. in quarto dist.2o. q. 3. & secundum communiter doct.in. 3. dist. i8. Quod etiam sanct iplus pasti sunt aut satisfecerint, quam ipsi debebant pro suis precatis, patet de Iob. . Vtinam appenderetur peccata mea, quibus iram merui,&calamitas quam patior in statera quasi arena maris haec grauior appareret &c. Et simile iudicium est de innumerabilibus aths sanctis martyribus,consestaribus,&virginibus,ut patet de beata virgine quae nullum habens peccatum, tamen valde passa est cum filio iuxta crucem. Hoc ergo supposito iam probatur tripliciter praefata tertia particula,*.spraedictae superabu- dantes & interminabiles satisfactiones Christi & sanctoriam remaneant in thesauro spirituali pro nobis, ut nobis communicatae per Indulgentias pro nobis satisfaciant, tanquam si ipse Christus,& ipsi salissi viventes ea intentione secissent ut ipsi pro nobis exoluerent poenas debitas nostris peccatis. Prima probatio est secundu Tho.in. .dist.2o.q.I.arti.3.&communiter doct. ibidem,&Caieta in quodlibeto,ubi supra: quia ex diuina itistitia& liberalitate non debent huiusmodi opera ut satisfactoria manere inania aut inutilia. Essent autem ut satisfactoria in Rictuosa,
si proprio fiuctu seu effectu qui est satisfacere) essent priuata, dc non per accides: puta quia deessent hi in quibus fiuctificent, sed
& per st: quia.c silapte natura omnia salisiactoria pererogationis essent infructi iosa quia scilicet nec in ipsis operantibus nec in aliis seum effectiim habere possent in quantum satisfactoria, er- Seeunda go. Secuda ratio, quia unitas corporis mystici seu communio
Ecclesiae exigit ut quaelibet bona suoru ciuium, quae possunt esse utilia
48쪽
o tertia. reipublicae Christianae ordinata ὶ spiritu sancto Eeclesiam
regente,sint ad utilitate ipsius Ecclesiς & membroru in uice.Sed stat satisfictoria supererogicionis posse cedere ad utilitate Ecdesiae,ut patet ex eomper propria intentione ipsoru sanctorii potuissent haec applicari ad satis iciendia pro hoc vel illo inebro Ecclesiae,debente pro suis peccatis satisfacere, ergo haec satisfactoria supererogatoriὸ facti a Christo& san ad utilitatem aliora membroru Ecclesiae, ordinata sunt a Deo vel ab Ecesesia vel ab ipsis sanctis actualiter ves virtualiter. Vtilitas aut eoru propria est satis Ecere pro a s,ex quo pro ipsis operatibus no indigetibus satisfacere no possut.Dico aut utilitas eoru propria,quia no ex comunibus, sed eae propriss iudicandu est de rebus secudum Arist. T rtiar ergo. ertia ratio, quia Paulus ad Cola.I.hoc idem testatur de fib. suis satisfactoriss poenis dices. Gaudeo in passi5ibus pro vobis,de adimpleo ea quae desunt passionu Christi in carne mea pro corpore eius,quod est Ecclesia. Vbi patet eius intAio adimpletis in propria came passiones deficietes, seu residuas pastioni Christi ad conficiendam mensuram a Deo definitam proEcclesia pro eius satisfactione poenarum. Idem autem iudicium est de Paulo M de aliis sanctis. Quia non videtur quare non, nec ratio diffe- rentiae qud ad hoc.Sed certὸ glossie & communiter doctores antiqui exponunt praefatam auctoritate ad altu sensum literalem,ut patet etiam ex ipso textu Apostilicti doctores scholastici ad pro- positum de Indulgenths illam extorqueant vel extendant. Ideo duae priores attones sunt essicaciores ad intentu coprobadsi. Ad pridictam omni u trium particularu,simul de dictoru omni u in hae quaestione probationem, ficit ratio seu exemplum seques. iasicut si quis faceret regi aliquid notabile obsequium, Qquod esset illi tam acceptum φ propter id decerneret gratificari, id dona concedere,non solum iacienti, sed & omnibus fili)s amicis& propinquis & eis remittere debita nunc tale obsequium sieacceptatum a rege, seu talis intentio & voluntas seu acceptatio regis diceretur thesaurus illorum filiorum seu amicorum, ex quo . omnibus illis est commune communisque causa moralis suir
medi) ad sua debita soluenda. Sic in proposito Deus acceptauit illas superabundantes satisfactiones Christi & sanctorum,ut omnibus me bris Ecclesiae prosint ad satisiaci edum , secundu quoa 'per dispensatorem Ecclesiae per viam Indulgentiae iuerint me
49쪽
2 F. A. Cordub. De Indulgentijs.
vel illith toto vel in parte applicatae de satisfactionibus nue Christi,nunc sanctorii,nunc virorumq; simul, secundam quod Deo placet, tanquam de communi Ecclesiae thesauro, ad redemptionem captiuouim,idest,obligatorum ad poenas pro suis peccatis. Facit etiam ad omnia supra dicta in hac quaestione expresse ex- . trauagas Clemctis. 6.Vnigenitus .de poeni & re. ubi sic habetur. Unigenitus Dei filius id quod fuit permanens, dc quod non erat assumens,ut haberet unde hominem lapsum redimeret, & pro eo satisiaceret Deo patri,factus homo suo prςcioso sanguine nos redemit. Et infra. Chantum ergo exinde ut nec super vacua, ina nis aut superflua tantae effusionis miseratio redderetur, thesauru. Ecclesiae militanti acquisiuit, voles suis thesaurizare filis pius pater. Quem quidem thesaurum per beatum Petrum coeli clauig . rum eiusqne succetares sitos in terris vicarios commisit fidelibus salubriter dispensandum, & pro phs de rationabilibus causis nunc pro totali, nunc pro parti ii remisitone poenae tempora habet, lis pro peccatis debitae tam generaliter quam specialiter,prout cum Deo expedire cognoscerent,verὸ poenitentibus & cono ratio- fessis misericorditer applicandum. Ad cuius quidem thesaurinalib' ca cumulum beatae Dei genitricis de omnium electorum a pri --s,etsc mo iusto usq; ad ultimum metita praestare noscuntur. De cuius legit Ca- consumptione seu minutione non est aliquatenus sermidadum, tetant . tam propter infinita Christi merita,quam pro eo si quanto plu- t habe- res ex eius applicatione trahuntur ad iustitia.tanto magis accres. tur insta cit cumulus meritorum .Haec ibi,quae omnia sani notanda, Au g. 77. n G toritas autem huius decretalis patet ex decreto dist. I9. cap.In ca-δb tione nonicis.vbi epistolis decretalibus Roma. Pontificum primus lov A. cus autostatis post factam scripturam decernitur.& ibidem cap. I. ubi extrauagantes Apostolicae defenduntur. Patet etiam secundd,ex eo q= de una parte sacramenti poenitentiae, scilicet satisfactione docet. Constat nanq; extra.deti aereti .ca.Ad abolenda. nulli In materia sacramentorum licere dissentire ab eo quod Ecclesia Romana facit&praedicat. Vnde Hierony. ad Datnasum Papam dicit.Si apostolatus tui iudicio fuerit approbatum, haereticuse experietur qui contradixerit. Et in multis locis decreti habetur idem. Neq; Ecclesia Romana somniauit aut finxit thesauru ista
Indulgentiarum, ut impii Lutherani & alis haeretici blasphemat, sed ex sacra scriptura & ratione ibi de dita sanctorum fundata id
50쪽
id probaui quamuis in sacra scriptura id expresse non habeatii
sicut nec multa alia pertinentia ad sacratia enta. quae tamen ex scriptura elicit Ecclesia Spiritu sancto illuminata. ideo haereticu est dicere & sentire contrarium dictis in hac quςstione in tribus particulis supra dictis de thesauro Indulgentiarum, ut etiam infra. q-S patebit. Contra supra dicta praecipue contra tertiam particulam arguitur tripliciter,probando quod ex meritis aut satisfactionibus Christi non constat thesaurus indulgetiarum. Prinad quia reatus poenae temporalis non diminuitur secundum satisfactionem&itistitiam , nisi quia aequivalens poena soluitur per aliquem . Sed Christus non soluit poenam aequivalentem debitis poenis omnia hominii in ,ergo talis thesaurus non colligitur ex eius passionibus aut meritis. ConsequAia patet cum maiori, quia supponimus ex
supra dictis ς satisfactio quς fit per Indulgentias est actiis iustiti et respectu Dei, ad quam pertinet aequalitas solutionis cum debito poenarum Minor aut in qua est difficultas probatur tripliciter. Primis quia poena temporalis debita pro peccato est non solum poena sensus sed & damni pro illo tempore,ut patet in existentibus in purgatorio,quarum quaelibet est maior omni poena huius mundi in suo genere secundum August. Christus autem non habuit poenam damni, quia fuit semper beatus & ci,mprehesor simul dc viator:& eius I cena sensus no fuit tanta quanta est animarum purgatoris secundum communiter doct. in terii O dist. is .ergo non fuit aequiualens eius poena. Secundo probatur eadem minor. Quia dato q, esset aequi ualens & superabundans,tame om nia opera Christi sunt ei pleno remunerata per tiatrem,ut Phili p. a. Propter quod de laetis exaltavit illum.&c. Alioqui Deus pater illiberaliter egisset cum filio suo,ergo non restat ei aliud remunerandum in aliis vel pro thesauro aliorum.Tert id probatur eadem minor. Qitia fieret irreuerentia meritis Christi u lolum pro poe narum relaxatione per Indulgentias expenderetur, cum ipse per ea fuerit exemplum omnium martyrum quia vilissi inum donorum Dei est remissio poenae tantum. Si ad hoc dicatur filicet per hanc viam Indulgentiae operentur sollim poenariim relaxationem quod est quidem grade Dei donum, licet sit aliud melius tamen per aliam viam sacrameloru contritionis Sc huiusmodi merita Christi operantur remissionem culpae dc poenae &ius