장음표시 사용
31쪽
F. A. Cordi ib. De Indulgentiis
bitae remittatur,& a tali debito absoluatur,ut in91.q.2.in re so.ad. g.arg.&.q.3.latius de hoc habetur.Indulgeriae aut 'tuorude quibus hica imus,sut essentialiter&principalix :ς seu absolutione cenaru sectae a plato Ecclesiae loco Clitisti, concomitater aut sunt comunicatioes seii dispelationes de th auro Ecclesie,ut dicta ess,de dicetur adhuc latilis in resposione ad secusetsi duargumentu5 q. 2.3. &I3. Teri id principaliter probatur idἔ.s o Indulgetia lit essetialiter absolutio seu remissio poenaru,
cui tame est annexa& cocomitatur necessario autoritaliua comu
nieatio seu dispelatio thesauri Ecclesiae, vi pdicta remis: sit emcax ud ad Deli & Ecclesia. Na Ecclesia desinapa semper se eolini& nuc vocat Indulgetias,remissiones,absoluti sies de relaxatiora peccatorii,idest,poenaru debitaria pro peccatis,ut patet enl dcre.ca.Quod autem dc ca. Cum ex eo. dc eo.citu. lL6. dci extrauagan .eoti .ca. Antiquoru,Vbi dicitur,plenissima omnisi suorsi cocedimus venia peccatorum . dcc. & limiliter in bullis Papalibus infinities id habetur: ubi dicitur quod conceditur plenissima remissio,indulgentia,veitia dc absolutio peccatorum conferentibus tale quid,seu vistantibus talem locum. Et certum est oe ibi Papa de E cclesia no Liquitur de absolutione sacrametali culparit,ut patet ex ipso tenore dc circsistantios literaru & comu ni practica dc intellectu earu & quia saepe Papa concedit Q cardanalis tantom diaconus vel alius non sacerdos concedat plenissima Indulgentia, absolutione de remissione peccatoru: quia et in ficto non sacra metali lucratur quis iubilesi, utpote in visitatione dc eleemosyna, aut oratione 3c huiusmodi, quiuibiletis dicitur enissima indulgentia dc absolutio peccatorsi .i. poenaru pro peccatis, is saepe ex tenore literaru seu ex stilo curiae ad maiorismatiae abundantia cocedatur etia facultas absoluedi sacrametaliter plenissime ab omnibus culpis autoritate Papali, ergo paxςt Zsc Ecclesia vocat Indulgentia abiblutione&remissione &c, non potest apte glossari q, sit absolutio cauialiter aut emctius ut alio modo, sed formaliter de essentialiter ut sipra probatu maliis probatisii bus,ergo. Similiter etia doct. Theologi dc Canonistae vocat comuniter Indulgentia abselutione &remissionem Alex- poenam. Et hoc aperte sensit Alexand. Hall. . par. l.8 . mcbro. .r μζη dc Bona. quis videatur dubius,tame ad hoc magis declinat in A.
32쪽
naru.Ite Richar. ea. dis 2O. ari.3.q. I.& art. .q.2. ciuis aliqualiter Ricbar. videatur dubius,tame expressius cocordat cu pdiciis, vocasIn dulgetias absolutioes remissioraq; poenarii. Ite cocordat Heris Henricus
Gaden . in qdlibeto. IteCardi. in tractatu de Indulgeths & iubi- Cartara.
solutione sacram etsi & de IndulgAhs dc alibi,ubi saepe dicit, oe Gersen. dare IndulgAias no est absoluere a peccatis qud ad culpa,sed eude poeniten. debita relaxare in toto vel in parte. Ite Suma Ange-- Summatica titu.Indulg. secundu glossam.&no. comuniter 1 doct. Canonistis extra de poe.& re. ca. QAod aut.&eo. titu .li. s. o. Indulgetiar.& tande Caiet.in secundo quodlibeto in materia de Indu . C in ca l. 2.&.6. & alij plures doctores antiqui & moderni sic vocaverunt&senserunt,ut dictu est. Quauis beatus Thomas in . . dist. No.χo. q.3.&Palud. ea dist.&supplementu Gabrielis in . . dist. s. Gabri. q. .ari. i.& Siluestrina titu. Indulsetia & ath plures teneat oppo- Silus. stu, dicetes 9, Indulgentia essentialiter & principaliter est dispesatio seu comunicatio Thesauri,propter rationes quae postea ponetur in argum Ais dc soliiAur.Tametsi si eoruuerba & sensus inspiciatur, forte etia senserui nobiscu,q1.LIndulgAia sit essentialiter remissio vel absolutio, quod etia aliqualiter innuitur ex ordine manifestati usus thesauri Ecclesiae ad usum Indulgentiae. Na vi ait Caiet. ubi sapra cu doctores viderent Ecclesia absq; sicra meto remittere poenas debitas pro peccatis,nec ab Ecclesia tunc instructi essent quomodo huiusmodi remissiones valerent, supponetes Ecclesia absoluere a vinculo poenitentiam &poenaru rivarias inciderunt opiniones de efficacia huiusmodi remissionis seu absolutionis quibusda nescictibus huc Ecclesiae militatis thesauru opinatibus ab lutiori has in foro talia militatis Ecclesiae liberare a poenitetiis, aliis aut aliter opinatib',ut lati' infra H. 8. habetur. Et tande ex diitersitate omniuillaru opinionu ostenditur' pro certo supponebatur ab omnibus essentia Indulgetiae,*. cesset remissio, ad cuius efficacia inuestigandi tot cocurreriit opinioes quot insta ponetur. Et sic patet,pbatio illius particulς. Ex curati
cibus supra dictis corrotarie seciuitur,prim 3,s Indulgen .secududiuersos respectus diuersimode notatur. Na secudu ς, est absolutio& remissio seu relaxatio poen ,sic est& dicitur act' iudicis. Secudii aut i est applicatio satisfactiois ad hsic,sic est & dieitur dispulatio seu comunicatio thesauri Ec ae. Secuitu vero'esscit exolutio
33쪽
F. A. Cordub. De Indulgentijs.
exolutionem poenae apud diuinam iustitiam per applicatam a-tistactionem,uc est & dicitur actus iustitiae. item secundum s Indulgentia respicit hunc eui coceditur est remissio & relaxatio Metiam donatio liberalis & actus misericordiae, ideo dicitur in bullis,misericorditer relaxamus.&c. quamuis ut respicit diuinam iustitiam sis satissimo & solutio usq; ad minimum quadratem: est enim solutio sed non ab hoc,& hoc est maxiniae gratiae, qui d soluatur meum debitum & non a me sed de poenis seu bonis aliorumihi liberaliter applicatis,ut infra. q. 2.in respo. ad. ars.agitur. Ideo in ibi a lege gratiae fit haec gratia in Indulgenti s & in sacra mentishmysterios gratiae,ut de hoc latius infra. q. s . habetur. Secundo corolarie patet differentia inter Indulgentias & receptionem ad communicandum seu participandum de bonis ali
cuius com munitatis seu Ecclesiae totius . Quia Indulgentia est a -ctus iurisditionis & essentialiter est remissio seu absolutio poenarum. Non sic in participatione bonorum Ecclesiae vel communii. tatis,ut de his latius infra.q. 39. habetur. Contra illam particu-
atra ρὸν lana, luris ditialis, ubi dictum estu, concedere Indulgentia &ipticula tu Indulgentia est actus iurisditionis:arguitur quincupliciter. Vis licia- Primd quia omnis iurisditionis actus exerceri potest in inui lii. ctu: Indulgentiam autem nullus inuictus consequi potest ergo. Item secvdd quia nullus potes uti actu iurisditionis in seipsum, s/iadum sed ipse cocedens potest vii Indulgentia aliis coςessa, sicut de alis quibus coceditur: alioqui ipse esset deterioris conditionis,ergo. Tertiom. terito, quia archiepiscopiis potest in tota sua dioecesi eo cedere Indulgetias ut patet in ca. Nostro. extra. de pae.&re.& tame
constat Archiepiscopii no habere potestate in subditos suffraga-- neoru nisi in qui biisda articulis, extra de ossi. ordi .ca. Pastoralis. ίμη Item quartd quia ad illu pertinet remittere poena peccati,ad quem pertinet remittere ipsam culpam. Sed remittere cul- .pam ministerialiter pertinet ad actum ordinis, ergo &remittere poenam per Indulgetitiam aut alio quouis modo. . .. Item quin id,quia Indulgentiae dantur etiam desinctis existem ' μ' purgatorio,qui a iurisditioe Ecclesiae simi excpti, utpote extra hac vitam,&qlios Ecclesia no potest ligare nec soluere, cui tame data est potestas ligandi, &solucili sit per terra talum,ergo. Respondeo propter duas primas rationes Duran. in .dist. xo.& propter alias tres alia mota sunt&male ad tenendum, concedere
34쪽
cedere Indulgentias non est actus iurisdictionis Ecclesiasticae sed
ordinis. Ideo ad eos respondeo ad primum argumentum, se- d. I. recitndum Caiet. in materia de Indiligentiis eap. s. negando maio- gumenture simpliciter. Dico enim φ aliquis actus iurisdictionis potest e- Caieta. xerceri in inuictum,ut patet secundum omnes: Aliquis aute non quando. s. est iurisdictio sacrametatis vel ad sacramentu pertino ut patet de absolutione sacramentali, quae cum sit actus non sola ordinis,sed iurisdictionis quia . s. requirituris fiat a filo iudice seu sacerdote, Sc tamen non potest exerceri in inuictum. Sic etiaIndulgentia aliquo modo ad sacramentale reducitur poenitentia
quae iniuncta est,uel iniungi deberet. Ideo requirit accipientis dispositione, ut patet ex supra dictis,nec potest habere locum in inuictum. Adsecundu respondeo concedendo maiorem,q, sci--fec- licet nullus potest exercere in se ipsum actu iurisdictibnis absoluedo & ligando seipsum.Sed ad minorem dico q, dans aliis Indulgentia non lucratur illam illa via.Lea ratione qua data est a se ip is,quia & absoluens alios a culpa seu a poena non ab luat seipsum, sed non ideo est deterioris conditionis quam alia. Quia&si non per istam via, tamen per aliam viam potest illam Indulgetiam consequi, scilicet committendo cofessori suo ut sic absoluat ipsum,vel concedat illi Indulgentia sicut ipse fecit cum aths. Na& hoc modo Papa subiicit se abselutioni sacramentali, & simi Iher eadem ratione potest quoad Indulgentiam,&concordat Ri
chardus in . .dist.2o.art. .q. 2.& communiter doctores. qua uis
ath teneant quod concedens Indulgentia, ea otest lucrari etiam si non committat alii subi sciendo se consessori, ut dictu est, de quo latios infra. q. II.dubio. .habetur. Ad tertium respon--ter' deo, potestas archiepiscopi super totam prouinciam,ex hoc ip tiηms, quod in quibusdam articulis affirmatur, manifestatur extendi ad dandas Indulgetias in tota sua prouincia: quodq: ille est unus
articulorum qui in iure canonico numerantur & conceduntur ei paner.
secundum Panor.ibidem. Ad quartu respondeo,concedendo .m quo maiorem solam si per eandem viam fiat remissio utriusq;,VtpO - in n. te per via applicationis sacramenti: secus si remissio peccati qui ad culpa fiat per via tantu applicationis sacramenti,remissio autepoenae per via applicationis thesauri Ecclesiae, ut fit per Indulgentias.Sicq; patet qudd non necessarid & simpliciter ad eunde pertinet soluere& ligare quomodocul ed solu quando utrun fit
35쪽
per eandem viam. & sic negatur consequentia. Ad quintu concis qμin ceditur antecedens, s scilicet animae purgatori; sunt liberae a iu-tη - ris ditione Ecclesiae, ita q, non possunt ab ea iudicari absoluend vel ligando, sicut etiam nec de earum caiisa alterius vitae potest cognoscere Ecclesia quatenus sunt in purgatorio. Coceditur etiail, per hanc viam absoli itionis seu remissionis iurisditialis no co- ceduntur eis Indulgentiae Sed licet per hanc via non possint defuncti habere Indulgentias ab Ecclesia, possitnt tame per modulastragis, & Ecclesia habet autoritate super thesauro Ecclesiae ad communicandu eis de eo,& per consequens ad concedendii illis Indulgentias per modum suffragis, ut de hoc latius infra. q. u. habetur . Nunc autem soldna agimus de Indulgentia abs UutEsumpta,quando diciturquM est remissio iurisdicti aIis, non autem de Indulgentia defunctorum, quae est per modum suffragi),. - &sic negatur consequentia. Secundd principaliter arguitur, speetaliter contra aliam particulam ubi dictum est quo ' Indulgentia principaliter & essentialiter est remissio seu ab lu- .ia tio poenarum. Sic arguitur dupliciter. Primo & in ordine sextos quia communis doctrina Theologorum dc Canon istarum, ea-,bi nonietata per Clementem sextum in Otrauagant. Unigenitus,dec, 7 poenitent.& re.decernit Indulgentias fieri per modum distribu δ'' tionis & compensationis, seu solutionis ut satisfactionis. Dicut enim quod thesaurus Ecclesiae , in quo sunt recondita meri in Christi & sanctoru,quatentas satisiactoria sunt, non pro seipsis sed pro aths distribuitur per Indulgentias in Christi fideles, ita poenitetiae nostrς copensantur per poenas C hristi & sanctoru,duex illo thesauro coceditur cuiq; , quas prectu poenale, unde soluat Deo debita poena pro suis peccatis. Haec doctrina sic canonieta ta contrariatur praedictae sententiae,ubi dicitur φ Indulgentia essentialiter & principaliter est abselutio seu per modii absolutioia aut remissionis: nam longὸ distat actus absolutionis seu remissionis iudicialis a praedictis actibus,qui non sunt propri) iudici, sed communes tam publicis quam priuatis personis excepto distributionis actu,cuius tame differentia ab actu absellationis seu remissionis clarὰ patet ex supra dictis, in probatione tam primae e secundae particulae diffinitionis, ergo. Verba autem pridictae e traiiagatis Unigeniti dcc. habentur infra in . q. 3. ibi videantur. Doctores autem tenentes oppostum ad supra dicta iam recitati
36쪽
sint supra in fine tertiae probationis. Item septimὀ arguitur ad idem. auia inferior non potest absiluere nec remittere debitum superioris,aut id ad quod superior obligauit. Sed Deus absoluendo obligat ad poenam aliquam temporalem secundum communiter doct. in . . dist. I .&2o. ergo nullus alius potest absoluere vel remittere illam poenam debitam Deo. Propter has rationes tenuerunt aliqui disores quod Indulgentia essentialiter&principaliter non est remissiovel absolutiomenae,sed communicatio thesauri Ecclesiae, vel solutio aut satisfictio de thesauro illo com-na unicato. Sed istae rationes non probant intentum , ideo ad eas respondetur. Respondeo ad sextum,concedendo illam doctrinam canonizatam, sed negatur qudd contrarietur nostrae supra dictae sententiae aut opinioni. Et ratio est, quia illa doctrina canonizata per Clementem sextum & vera, non dicit quod Indulgentia essentialiter & principaliter est communicatio vel dispelatio thesauri,sed docet unde est valor & efficacia Indulgentiae ad remissionem poenarum,quia scilicet est ex dispensatione seu communicatione autoritativa thesauri Ecclesiae. Et ad hanc efficacia spectat modus solutionis,compensationis,distributionis, dispensationis,donationis,seu communicationis, quando dicitur m Indulgentiae valent aut dantur per modum dispensationis & huiusmodi:& non spectant haec ad principalem & essentialem actum Indulgetiae,qui est iudicialis a solutio seu remissio poenae,ad qua requiritur Ufiat a proprio iudice,alias non nulla est Indulgentia. ut supra probatum est. Concomitanter aut est dispensatio seu comunicatio thesauri praedicti ut sit efficax valor Indulgentiae,ut sipta late & cepe dictum est. Ad septimum respondeo dupliciter,uno modo secundum Tho.Palud &c. doct .tenentes Indul gentiam essentialiter& principaliter esse dispensationem seu comunicationem thesauri, conceditur antecedens & consequen
tia,ut iacet,sed per hoc non negatur quin aliquis possit alio mo do liberare aliquem a poena cui tenetur, utpote dando ei aliquid de quo soluat debitum suum. Et hoc modo dantur Indulgentiae. Nam qui suscepit Indulgentiam, secundum hos doctores, non absoluitur per concedentem Indulgentiam simpliciter a debito poenae, sed ab ipso concedente Indulgentiam datur illi de communi thesauro Ecclesiae unde debitum soluat, ut sic ma- heraneat liber de abistutus a debito poenae. Alio modo secundum ratia. c a opinio-
37쪽
F. A. C ordub. De Indulgenths.
' opinionem,quam nos hic sequimur,contra quam directὁ proe dit argumentum, tenendo e indulgentia est remisito & ab talii
qudd proprie loquendo i bene potest inferior millisterialiter absoluere& remittere id ad quod obligat superior, si ad hoe est sibi concessa auctoritas aliquo modo ab ipso stiperiore, ut patet. Quia sacerdos absoluit a debito culpae, & a reatu inferni, quia a Deo habet potestatem ministerialiter ad hoc . Sic in proposito praelatus Ecclesiasticus potest quo ad poenas per Indulgentias, quia a Deo est ei concessa potestas ad hoc, ut patebit insta.qu st. s. alioqui per ide argueretur quda sacerdos non potest ministerialiter absoluere a debito culpae seii a reatu inferni aut poenae aeternae ad quam peccator obligatur a Deo pro delicto,ergo. Tenid potest argui ad idem quὀd praefata absolutio seu remissio poenarum per Indulgentias non potest fieri extra sacramenta,sicut nec absolutio culpae.Sed eius responsio pendet ex quaesttane quinta,ideo illuc reser
38쪽
sit necessarius Ecclesiae aliquis thesaurus stiritualis,de quo fiant Induontrae. Espondeo quod sic. Ratio est,
supposito quὀd per Indulgentiam absoluitur quis non solum ab iniunctione seu vinculo,quo ex praecepto sacerdotis seu F cclesiae tenetur coram Ecclesia seu insem Ecclesiae implere poenitentiam iniunctam,sed de quod absoluitur coram Deo ab ipsis poenis debitis pro peccato: modo sint modo non sint iniunctae a sacer dote ut de his latius infra q. 7. &.8. Hoc ergo sipposito pro batur intentum sic. Quia ad remissionem peccatorum siue qud ad culpam, siue quo aci poenam per sacramenta obtinendam requiritur aliquis thesaufus, puta meritorum passionis Christi remanenti si in diuina acceptatione stante lege loquor semper προgoa sortiori ad remissionem peccatorum qud ad poenam tanta
extra sacra meta seu per Indulgentias requiritur aliquis thesaurus. Consequentia patet a tartiori . Quia non est maior virtus aut potestas coiicelsa a Chri sto quo ad remissionem culpae aut poenae cxtra sacra ineta , quam per sacramenta ex vi clauium. Antecedens
alitem probatur ex sacra scriptura&doctrina Ecclesiς ubi habetur remissio peccatorum est essectus passionisChristi,tia quoacuicunq; remittitur peccatum siue quo ad culpa siue qud ad poenam, remitti vir ex virtute passion is Christi,qtiae virtus ei applicatur per sacramenta. Merita nanq; Christi suerunt de sunt necessaria ad remissionem culpae & poenaeomnium peccatorum secundum sacra scriptura, cuius autoritates quia sunt multae de notissimae&clarae a ted ut negari non possint,nisi a negantibus sacram I bel. I. scriptura,ided propter brei litate omittutur,ergo. Credimus emin huiusmodi remisitone sicut &in uniuersis viis Domini no so : lim misericordiam sed de iustitiam inueniri. Misericordiam qui Ο Ddem in hoc φ miseriam peccatorum Christus copulat quasi sua: Hebr s iustitiam vero in hoc st meritu ac passio Christi communicatur ς 3 pec-
39쪽
F. A . Cordub. De Indulgentijs.
peccatori,qiiasi peccator ipse pateretur,& hoc propter vitionem capitis cum membris:& il contra, ut sic peccator debitu Deo solitat quasi de suo,nsi per seipna sed perChristi comunicatione acquisito,ut patet in baptismo: iii quo ided fit plenaria remissio peccatorum,quia baptizatus plenissime commoritur & co sepelitur paulus. Christo. Itomanor. sexto. Item probatur idem per extrauaga. Unigenitus. de poe.& re.ut habetur insta.q.s .ibi vide. Gu. I. Contra praedictam sententiam catholicam arguitur quadrupliciter. Prim3, quia sicut Papa potest absoluere a culpa ministerialiter,transferendo poenam aeternam in temporalem,& de s ro inferni ad forum purgatoris seii temporalem poenarum:&sicut pbtest ab excomunicatione & suspensione & caeteris poenis Ecclesiasticis absoluere autoritate sua,sine distributione alicuius thesauri neculiarii ad id, ergo similiter eadem autoritate potest remittere poenas debitas Deo pro peccatis sine comunicatione alicuius thesauri,scq; nullus thesaurus requiritur ad eficaces Indulsentias concedendum. Antecedens patet ,& consequentia 'N.tib. probatur. Quia Matth. I s. Quodcuq; solueris super terra&c. eodem modo loquitur,dando potestatem ad soluedum dc liganduom ne solubile deligabile ab eis, modo sit culpa, modd poena tesporalis in soro uel & Ecclesiae. Alioqui si non potest per Indiligetias seri absolutio poenarum sine dispe satione thesauri Ecclesia. nici:ergo nec aliae absoli itiones ab aliis poenis praecipue ab inco munione,quando per absolutionem eius fit quis particeps meritorum Christi&Ecclesiae. Qu. 2. Item sectindd arguitur ad ide. Quia quilibet princeps habens
plenariam potestatem in aliqua republica, regulariter potest remittere debita peccatoribus in sua polycia nulla ficta recompeia vel solutioerita talis remissio est emcaciter valida, modo peccet remittens, modi; non.Sed Papa est velut prinR ps habes plenaria in potestate a Deo inrepit. Christiana. Matth. Io.Qu'dcaq; solueris super terram S c. ergo Papa&illi quibus ipse commiserit potest remittere debita poenarum temporalium pro peccatis,liberaliter omnino indulgendo sine comunicatione alicuius
Ite tertio argititur ad idem Si de aliqito thesauro necessario seret Indulgentia: ergo iam Indulgentia non esset verὰ liberalis iIndulgentia donatio seu absolutio dc reΡssio poenarum:sed po
40쪽
tius satisfactio 3c persolutio usq; ad nouissimum quadrantem per
aliorum opera alios comunicata. Et per coseqtiens ulterius seqtieretur id quod omnes negat .sq, concedens Indulgentia oneret
se ad satisfaciendii pro eo cui cocedit Indulgentia. Quod probatur. Quia ex quo sic Papa no omnino liberaliter remittit sed satis facit,l ali)s de the uiro Ecclesiae: ergo manet oneratus ad id &c. Ultem quared arguitur ad ide. .ia si de thesauro aliquo si sit Indulgentiar: ergo virtute clauium non fit ab lutio poenarii na, sed transsatio operum aut satisfactionum, contra illud Matth is. Quodcunq; solueris &c. Sicq; Indulgentia non esset essetitialiter absolutio vel remissio,sed translatio vel dispensatio,quod est co-tra supra dicta in . l. i. Item sequcretur 93 idem latum per claues ageretur, quod de facto sine clauibus fit . Quia scilicet si aliqua opera Christi & sanctorii sunt in thesauro Ecclesiae, no permittutur a Deo esse ociosa talia opera seu talis thesaurus, sed de facto nuc & semper etia sine usu clauiu succurrerent quibus possent ergo. Propter ditas primas rationes Fran. Mayro. in quarto. dist. is, & alii pauci doct propter alias rationes videntur tenere norequiritur aliquis thesaurus de quo fiant Indulgentiae:sed nil probant contra nostram praefatam sententiam comunem de catholicam,& oppositum tenere est haereticum,ut probatum est,& dicetur infra. q. 3.ideo ad rationes praesitas respondetur.
Respondeo ad primum negando consequentiam. Et ratio est, quia licet utrunq; possit Papa,non tamen eodem modo, quia estritus Ecclesiae declarans diuersos actus diuersi modὸ fieri posse de non aliteriquia scilicet remisito culparum fit per ministerium sacramenti per modum absolutionis. poenarum autem in foro exteriori Ecclesiastico, fit solo iussu autoritatiuo: poenarii verd teporalium Deo debitaru in foro Dei& Ecclesiae:absolutio fit nonis per unodum dispensationis de thesauro Ecclesiae, ut probatuest per extrauagan. Uni senitus. de poe.&re. Item negatur antecedens quoad remissionem culpae . Dico enim qiidd ad remissionem culpae requiritur aliquis thesaurus per sacramentia in poenitentiae dispensandiis, scilicet,metita Christi, ut supra probatuest, & sic dico qudit sicut ad culpae remissionem requiritur suus thesaurus de sito modo per sacramenta dispensandus,ita ad remissionem poenae pro culpa Deo debitae requiritur su' thesaurus suomodo etiam extra sacramenta dispesandus Et ad id quod ibi subc insertur