De Callimachi Cydippa

31쪽

Laudibus Antipater eum tollit, quem spernebat Callimachus. nam Proclus in comment. ad Plat. Tim. I p. 28 c: ειπερ γαρ τις ἄλλος κιὰ ποι τοὐν ἄριστος κριτνὶς ό IIλατων, ώς και Αογγινος

συνιστησιν. Ηρακλειδης γουν ὁ Ποντικος φησιν, Oτι των χοιρι- λου τότε ευδοκιμουντων Πλάτων τα 'Aντιμαχου προυτιει σε καὶ αυτον επιισε τον ' ακλειδην εἰς Κολοφωνα ἐλθοντα τα ποι iuατα συλλεύαι του ἀνδρος ' μάτην ουν φληναφουσι Καλλιμαχος κραὶ Λου-οις , ως Πλατωνος ουκ οντος ι κανου κρινειν ποιητας i). scilicet

Callimachi hoc dictum ad ipsum illud Platonis de Antimacho

ὶ Ηoo Callimachi frg. non dubito quin τοις προς Πραξιφανην attribuendum sit, quae commemorat auctor vitae Arati I apud Wester- mannum p. 54: μέμνηται γουν αυτου Ἱρατου) καὶ Καλλίμαχος εἷς πρεσβυτερου ου μονον ἐν τοῖς ἐπιγραμμασιν, αλλα καὶ ἐν τοῖς προς

Πραρι φανην, πανυ επαινῶν αυτον ώς πολυμαθῆ καὶ αριστον ποιητήν. nam Praxiphanes peripateticus Platonis et Isocratis διατριβην τινα περὶ ποιητῶν γενομενηὶν composuerat auctore Laert. Diogene III 8. cf. Prelierum de Praxiphane p. 15. itaque Callimachi illo liber de poetis ad Praxiphanem Scriptus fuit. in vita latina legitur: sicut testatur Callimachus sistens ei ab infantia propter Praoeiphanem mitilenum. itaque videtur puerilis graecae quo linguae male gnarus interpres παρα Πραξιφάνην vitioso legisse. ceterum eodem fortasse opere Proclus eiusve auctor et in comment. in Parmen. p. 5 Cousin. utitur: διδα

σκαλος ριεν ὁ Παρμενιδνὶς ων, μαθητης δ' ὁ Ζήνων, Ἐλεαται δ' ἄμφω καὶ ου τουτο μονον αλλὰ καὶ του Πυθαγορι-ου διδασκαλείου μεταλαβοντε, καθαπερ που καὶ ὁ Καλλίμαχος Νικόμαχος CD) ιστορησεν. ae Tatian. adv. Graec. 31 p. 120 Otto et Euseb. praep. ev. XII p. 492 Viger. περὶ μεν τῆς 'Ομηρου ποιήσεως γενους τε αυτου καὶ χρονου, καθ' ον ἐκμασε, προηρευνησαν γραμματικοὶ . . . Ιαλλιμαχος. quae fragmenta tabulis vindicarunt. cf. Callim. ed. Ern. p. 471,

32쪽

iudicium pertinebat. cf. Welcherum ep. cycl. I p. 105. at gravius etiam est, quod Callimachus dixit frg. 44I: Aυδη καὶ παχυ γραμμα καὶ ου τορον. nam mihi quidem paene certum videtur, huius ipsius versus cavillationem inosso Antipatri verbis εἰ τορον Ουας ελλαχες hoc enim moris erat epigrammatistarum, ut in litterariis istis poematiis cum acumine repeterent aliorum dicta et voeabula, quae tecte ac si fieri posset urbano vel comprobarent voldetorquprent vel refutarent. Voluti Antipater Sidonius antli. Ρ. ΙX 66 vocem a Sapphono inventam ad eandem rettulit, et quod a Crinagora anth. P. IX 545, I Callimachi Hecata praedicatur τορευτον επος, mirum foret, ni hoc Aibi ipso sumpsisset Cyrenensis ), eiusdemquo generis niti invenient alia. ae totam adeo Antimacheno poesis descriptionem ita ab Antipatro institutam credo, ut singulis Callimachi criminibus suas opponeret laudes, quibus contrarium iudicaret. nam ecquis est, qui casui tribuat, quod versus 5 sententiae Catullianus quidam Versus insigniter respondet ita, ut ipsum contrarium

odicat, XCV b, 2

ut populus tumido gaudeat Antimacho -Zquid, quod et tumido epitheton s ταχυ γραμμα) egregio confirmat, illud iudicium Callimacho acceptum ferre Catullum γ non noquivis in eodem Antipatri versu desertam illam aquo populi strepitu remotam Callimachi semitam recognoscet 2 quam cum Antimacho initam ille praedicet, quid dubium est, quin id ipsum negaverit Callimachus γ atque ista quoque αγελαστος οψ tam est singulariter dicta, ut quidam Callimachi loeus

Videatur respici. apposito comparaveris opigramma etsi fortasse minus recto ad Callimachum relatum, ni ex aliquo tamen

illius loco expressum, quod apud Meinolitum est XXXV:

ὶ Horatius epist. II 2, 92 ubi Callimachus ividetur respici es.

V. 100ὶ: caelatumque novem Musis opus. et Prop. III 33 b, 43: incipe iam angusto vergus incudet e torno. Sie enim corrigo librorum scripturam intolerabilem includere, quam nequicquam tuetur Benti eius ad Hor. a. post. 441 Gelli loco IX 8, 4, cuius plano diversa est ratio.

33쪽

Βαττιάδεω παρῶ σ1ῆμα φερεις ποδας, ευ μ εν αοιδην εἰδοτος, ευ δ' Οινω καιρια συγγελάσω i).vol Ovidi versus trist. II 367 sq. denique ecquemnam fugere potest, Antipatrum V. 1 eas ipsas in Antimacho laudaro Virtutes, quas in epigrammate antea tractato poetis ακανθολο- γοις et υδρ0ποτιας deneget quarumque contraria vitia istis exprobret 3 sermonis enim cultui dolicato et quasi enervi austorum adeo quo ferreum Antimachi genus oppositum est, αξιον αρχαίων ὀφρυος ἡ θεων. cui congruit, quod in priore epigrammate αρσην dicitur Homo rus, quam laudem ut ad Homerum Archilochumque aeque referamus, exigit magnus Veterum consensus. Vides igitur utroque composito epigrammate, quam multiplici rationum nexu Homerus in consortium trahatur et

laudis ot reprehensionis, laudis ab Antipatro, reprehensionis a Callimacho declaratae. His igitur epigrammatis nocuratius examinatis interque se conlatis, quod genus ex iudiciis Alexandrinorum pendet tO- tum δ), quasi per rimam introspicientes Videre audire quo nobis

i) Nam Haupti coniectura συγκεράσω non confido. f. Euri P. Bacch. 380. Antipater Aristophanem sequitur in Archilocho et Antimacho iudicandis. cf. Quintil. X 1, 53. de Archilocho Aristophania habes sententiam Cic. ad Att. XVI 11, 2: quod vereris ne ἀδολεσχος mihi tu, quis minus, cui ut Aristo p rni Archilochi iambus, sic epistola longissima quaeque optima videtur. praetore a poeuliarem operam Archilocho navavit Aristophanes. cf. Nauch. Aristoph. ByΣ. p. 273, SchneideWin. Symb. crit. in Poeti. lyr. p. 96 sq. , Nauck. philol. I p. 352 et Aristoph. p. 60. Aristophanem autem a Callimachi partibus defecisse mihi videri, iam olim declaravit Vollim annus i. c. p. 26. otiam Apollonius Rhodius commentarios scripsit in Archilochum testo Athenaeo III 451 d. exanthologiae poetis Callimachoum secuntur de Archilocho iudicium Iulianus VII 69 et Gaetulicus VII 71. cf. etiam Longin . de subl. XXXIII 5. et haesit Pario aliquid Callim stolicae vituperationis apud Quintil. l. e. 59 sq. itaque eae tribus receptis Aristarchi iudicio scriptoribus iamborum

ad εξιν maretae pertinebit unus Archilochus. Summa in hoc vis elocutionis, cum validae tum breves vibrantesque sententiae, plurimum sanguinis atque nemorum, adeo ut videatur quibusdam, quod quoquam minor e St, materiae e SSe, non ingenii vitium. quorum extrema ita corrigo: adeo ut videatur quibusdam, quod numquam mitior eSt, in-sse rit esse non materiae vilium. nam Plut. de audiendo 13: μεμψωτο

34쪽

videmur grammaticos do singulis poetis recto aestimandis concertantes atque altercantes. ae Vidimus quo dam nomina poetarum signorum militarium instar elata, circa quae grammaticorum cohortes cum Summa partium contentione congregarontur. inter signiferos autem eminebat auctoritato Cyrenensis, qui tam superciliosus erat eriticus, ut eustodem eum Volapparitorem publicum Hedylus dixerit. nam O. Schneiderum prologg. in aet. p. 3 recte assecutum puto Verba Elym. m. p. 72, 12: Hυταρχης . . . 'mυλος δε εις τα επιγραμματα sita Vb,

ceteri codd. εἰς τὴν ἐπιγραφην) Καλλιμαχου δια δυο λαμι μονομα&ι τους αλυτας αλλυτας. - ac possem disputatis pro fundamento utens Vario modo hanc caussam exornare illaeque partes quaenam misso Viderentur fusius explicare. Sed quoniam alio adigit scribendi consilium, extrema lineamenta in praesenti satis habeo adumbrasSe. Tenuia, quod ad thesin nostram, singula ista vestigia, sed ipso consensu insigni, quo religioso persequentem ad eundem omnia finem ducant, certa graViaque, ut qui parum illa apud se valere patiatur, is inludere mihi videatur verisimilitudini.

Nec vero inest in ipsa caussa, quam locorum aliquot subtilius explicatorum coniuncta vi probare Studuimus, cur quis magno molimine reluctetur ae tergiVersetur. nimirum Callimachus talem sese poetam profitetur, qui cum omnino exquisita carminum arto, tum vero in narratione, quod mRXime nunc ad nos pertinet, rerum novitato lectoros velit excitare ac delectare. quaecumque igitur poematum Rrgumenta publici iuris sunt, ut Horatius I. c. loquitur, ea odit et arcet. qua in re nee Seiri potest nec vero multum refert, utrum fabulas ab Homero tractatas huius demum opera per-Vulgatas osse statuerit, ut ipse quidem ille a crimino δημοσια Cecinisse liber fuerit, an materiem iam popularem Homerum SuScepisse maluerit credere. nosse sufficiat, Callimachi sonesum ab Homericis carminibus abhorruisse, ut quae destituta

δ' αν τις 'Αρχιλόχου μεν την υποθεσιν, Παρμενίδου δε την στιχοποιίαν e. q. s. similia otiam Iulianus misopog. init. Et Meloager sivo RuOnymus antli. P. VII 352, 5 sq.

35쪽

essent novarum rerum lenociniis atque exquisitiorum fabularum oblectamentis.

Ita quo Cyrenensis in aetiis, quibus principatum elegiaci

generis nactus est, remotos obrutosque fabularum fontes adiit ne reconditae doctrinae non nisi a paucissimis possessae horrea aperuit. unde repetas, quod apud Martialem X 4 aliqua veritatis superlatione aetia Callimachi abstrusa quaelibet ac portentosa et a cotidiana vita remotissima significant. quo et Luciani redit fere crimen, Callimachum monstruosas horrendasque res luxuriantem depingere, de conser. hist. 57, ubi laudata Homeri excelsa castitato haec subiunguntur: εἰ-Παρει - νιος ἡ Ευφορίων η Καλλίμανς ελεγε, ποσοις αν οιει ἔπεσι τὸυδωρ αχρι προς το του Ἀνταλου ἡγαγενς εἶτα ποσοις ανγξωνα ἐκυLσε i); Callimachi sectatoribus μελαινα ίστορία assignatur a Philippo anili. P. XI 347, 4 sq. ac notus est Clementis locus Strom. V 8 p. 676 Poti. Emφ0ρίων γαρ ὁ ποιητὴς καὶ τα

Καλλιμαχου αιτια καὶ Mi Αυκοφρονος 'Aλεξανδρα καὶ τα τοι - ουτοις παραπλHσια γυμνασιον εἰς ἐξήγησιν γραμματικην ἔκκειταιαπασιν. utique eis poetis grammaticis adnumerandus Cyronensi S eSt, qui in rimandis ac promendis minutulis fabularum momentis proditaeque mythographiae quasi lacunis explendis vel repugnantiis corrigendis elaborarint. cf. in ΙOV. 6, anili.

P. XI 32I, 3 et 6 ). quo in genere una cum Callimacho ini) Hanc Luciani asso mentem non modo Piersonus ad Herod. p. 440, qui miratus est Callimacho βραχυλογιας studiosissimo loquacitatis crimen intendi, Heyniusquo opusc. acad. I p. 93 et Herigbergius quaesit. Prop. p. 190, sed etiam Naehius opus c. I p. 61, Moinekius unali. Alex. p. 35 sq. et Beriali ardyus gr. Litt. II 1' p. 500 non viderunt. illa autem Callimachi Euphorionis Partheni propensio qualis suo rit, multis ni fallor cernitur ovi di locis, qui omnino quot nominibus pondeat ab Alexandrinorum arte nondum satis perspectum est. cf. met. VI 359. 387-391.557-560. 636-646. X 503-513. oll. met. VI 319 sq. , trist. II 64. et habet Ovidius prae ceteris versus illos λελυγισμενους. ) Huc ne reseram, quod Callimachus Apollodoro Aristarchi discipulo apud Strab. VII p. 299 audit πανυ μεταποιουμενος τῆς γραμ ματικῆς, dissuadet loci nexus. cf. Lehrsi Aristarch. p. 255, Sengebuschidiss. Hom. I p. 43. sed Callimachum acerbo carpit Strabo valdo memorabili loco IX 397, quem apto possem adhibere, ni longioris hoc disputationis esset. Verba autem incerti epici a Callimacho derisi,

36쪽

primis sunt nominandi Eupliorio et Parthenius, quorum utrumque a Luciano, Euphorionem a Clemonio comitos illi vidimus additos. et Artemidorus onirocrit. IV 63: εBὶ γαρ κώ παρα Λυκοφρονι ἐν τῆ 'Aλεξανδρα καὶ παρα Ηρακλεων τω Ποντικι' ἐν ταις λέσχως κώ παρα Πα ρθενίω ἐν ἐλεγεί ς καὶ παρα αλλοις πολλοιοῦ ἱστορί εέν ora καὶ α τριπτοι i). E quibus Parthenio potissimum, qui scholae Alexandrinao

iustu8 erat Rlumnus ), nrtius cognationis cum Callimacho vinculum intercessisso non uno indicio commotus mihi persuasi.

Callimachi et Parthoni Oxquisita dictio cycliorum trita Homorici sermonis via incedentium decantatis flosculis cum cavillatione opponitur a Polliano anili. P. XI 130. et in ipsis Partheni fragmentis vestigia agnoscuntur Callimacheae orationis licet in tanta reliquiarum paucitate perquam exilia. cf. Meinotannali. Alex. ad Parth. Dgg. 2 , 32, 37, 43. denique Partheni

narrationes amatorias quum maximo puto genus ac colorem referre aetion argumentorum. quae cuncta animo Volventi 'simulque eorum, quae de IIomoro Callimacho Parthenio disputaVimus Summam recordatione percurrenti non poteSi non

coniectura statiin subnasci lecto Eryci epigrammato, quod est anili. P. VII 377:Eἰ καὶ ωπο χθονὶ κειτο, δμως ετι κώ κατα πίσσαν του μιαρογλωσσου χευα τε Παρθενίου,

cuius patrocinium contra hunc Suscipit Strabo CupidiSSime l. c. '. . . . . τας των 'Aθηνοάων παρθένους ἀφυσσασθω καθαρον γανος πριδανοιο vetoris alicuius cyclici esse mihi videntur reputanti, quanti Strabo Ηο- morum illosque fecerit ut omnis doctrinae auctores et magistros. Moinckius vindic. Strab. p. 134 versum fortasse Apolloni esse dicit. ) De ξένως ιστοριας v. M. Schmidtium Didym. p. 356 sq. idem spinosum fabularum studium in Euphorione Rhiano Parthenio admiratus est Tiberius, qui e grammaticis quaerere solebat, quae mater necubae, quod Achilli nomen inter virgines fuis3et, quid Sirenes cantare sint solitae. es. Sueton. Tiber. c 70. simillima et anili. P. XI 321, 6 ot 347, 4 cum Callimachi mentione iunguntur. eandem otiam Ol caussam Hadrianus Homerum insectatus, Antimachum veneratus esse videtur. cf. Dion. CasS. LXIX 4. odiosus Homorus et Caligulac suit. cf. Suet. Calig. c. 34.

37쪽

ουνεκα IIιερίδεσσιν ἐνημεσε μυοία κεινα

φλέγματα καὶ μυσαριον απλυ ν ἐλέγων. ῆλασε καὶ μανδεὶς ἐμὶ Mi τοσον, ωστ' αγορευμα

quodam Phocaeensi saeculi quorti scriptore constat o Stephani Byzanti locis haud paucis. cf. Me inelii an all. Alex. p. 265. alter Parthonius Dionysi Thracis discipulus memoratur a Suidas. V. Λιονυσιος Ἀλαανδρευς et saepius ab Athenaeo. cf. Mei noli. l. e. P. 293. Riquo hunc Homeri misso obtrectatorem illum arbitratur Inhobsius animadv. in antli. Gr. III 3 p. 98l, qui persuasisse videtur Me inekio l. c. p. 26 . cf. Berialiardyum gr. Litt. II ly p. 500. at hunc vero tantum modo grammaticum nOVimus, contra poetam non nisi Nicaenum nostrum, elogia cum inlustrem. accedit quod, ut lemmato illo fisus altorum Parthenium eundem Phocaeensem extitisse credam, Vix adducor. ne multa, confusion se librari- Φωκαευς dici videtur pro Νικαευς, quod item tactum apud Stepti. ByZ. p. 705 s. V. 'Ωγενος. cf. Meinehi anall. Alex. p. 264. ne Video, me non primum ita 8tatuero, sed sententiam amploeti Fabrici bibl. Gr. Ed. Hari. IV p. 309. cf. etiam Brainckiumnianti. III p. 19Ν. videntur autem Riiter statuisse recentiore memorin non alia caussa commoti, quam quadam erga Vergili praeceptorem observantia. cui nullum hac in re iustum locum osse, post ea quae disserui satis liquot. Quae igitur a rei natura commendabatur suspitio, Parthonium illum ab Erycio castigatum non iudicio usum esso prorsus solitario, sed superiorem aliquam auctoritatem amplexum esse, ea huius disquisitionis perpetuitate stabilita et ad finem multis modis probatum perducta hunc est, ut Callimachi partes hac in re valuisse videantur, nisi quod sortassis ultra hunc Parthenius sectator evagatus est, quod constRt

plerumque usu Venire.

Attingendum certe hoc loco Calli in a eli eum b re vita-

38쪽

tis praeceptum nemini ignotum. Etenim no animum inducas, eum imperiosius certum posuisse Versuum numerum, quem ultra nequiret consistere laudabile poema, evidenter illud fluxit ex popularium fabularum taedio. magna enim illa ἔπη unius maximo herois, nonnullorum interdum, facta pericula labores celebrabant, ut decurreret narratio perpetua et naturali serie, ut perapto F. A. Wolfius. Cyrenensis igitur poeta cum haec Rrgum nta RVersaretur, necessario vertebatur ad tractandas potissimum singulas fabulas angustis circumscriptas finibus. ae vol maximo huc faciobant sabulao illae cortis regionibus adstrictae, quas vel in longis itineribus conquisitas vel apertegetis historicis aliis quo acceptas ex ario praeparRVit a perpolivit elogisque suis torsis ac limatis inclusit. quod genus poesis cum unico probaret, dixerit Homerum magniloquum, ut Statius situ. V 3, 62. hinc igitur dicterium illud iocosius sonans quam SeVerius, magnum librum esse malum magnum

flag. 359, cf. Hecheri comment. Callim. p. 33), hinc admonitio eius, ne quis a se pari velit μέγα ψοφεουσαν αοιδήν h. I 6b), hinc Apolloni castigatio, qui canenda sibi sumpserit Oσα ποντος αείδει in Apoll. l06), hinc apud Propertium ΙΙ l, 40 angusto pectore Callimachus, et III 33 b, 32 non inflati somnia Callimachi. et commode profitetur, non unum Se perpetuum

carmen confecisse, Ουχ aεισμα διηνεκες frg. 287, quod plenius in Behhori aneedd. Gr. II p. 505 et III p. II 17, cf. Nachium Hec. p. 33 sq. et Bastium ad Greg. Cor. p. 899), quocum utiliter contuleris ΙΙor. carm. Ι 7, 5 sqq. et Martiat. VII 63. scilicet notia respiciens, ologiarum nullo continuitatis Vinculo iunctarum conlectionem, ita loqui videtur Callimachus Τ). at mirum debebat videri, eundem esse auctorem huius frag

quoquo falso ad prooemium Hecalaa traxit. sed omnium maxime Heckerus errat l. o. p. 49, qui falsa falsis cumulat tota disputatione, qua ficticium suum notion prologum galeatum commendat. λὶ Meinelitus Callim. p. 272 n. scribit ζηνεκες αείδω δεδιδαγμενος. sed utraque mutatione opus non est. nam bonum est ηνεκες atque

39쪽

id quo gravissimis erroribus Hecherum l. c. p. 49 sqq. implicuit, nec dum inventus est, qui haec conciliaret. M in apertores ost. etenim cum Callimaelius do so illud dixisso haudquaquam possit, pro particula id habendum est epigrammatis, quod tituli instar in aliquem opicum poetam, ni fallit animus,

in ipsum Homerum erat compositum. ad hune enim ducunt

Pindari scholiographi verba, quibus frg. adhibet ad Nom. II l), et eodem mo reddunt propensum Pindari hi vorsus

Λ Callimachoi opigrammatis XXVIII universa vi prosecta ita nobis progressa ratio est, ut quae de Chllimacho Homori

auctoritati sese opponente disputaVerimus, ea cum certa aliquapo omatis cyclici interpretatione nec Stent nec ruant, quoniam suis nituntur sat firmis fundamentis. Ri Voro quae nunc probavimus argumentis, en facile retrorsum valere videbuntur

in expediendum poema cyclicum. haud enim spernendam indoprobabilitatis speciem eis accedere, quae cum alii tum maximo Salinasius exercitati. Plin. p. 601 b et F. A. Wolfius Vorloss. uber d. Gescii. d. grioch. Litt. p. 178 cyclum opicum attingentes de praesenti loco una cum erroribus gravissimis iecerunt potius quam argumentati sunt, quiVis continuo pervido-lluc spectare puto, non ad Nic. nlex. 517, Hesychium ήνεκες ' μακρον ' δι ολου , quod nostrum est in Einem. at poterat Meinelitus aliquo modo provocare ad Hesych. αἰζηνεκες' διηνεκες, αἰαγνιον, ubi v. Schmidtium. Ad δειδεγμένος supplet Hochorus ἐννεα Μουσας. Sed potius credi. dorim aliquod fuisse substantivum post δειδεγμενος a quo penderet insequontibus Μουσῶν vel παρα Μουσων. Callimachus lag. 32 δειδε - χαται. Hesychius δειδεγιιενο δεξιουμενοι. J Hino Suidas potiit verba κατα ράβδον εφρασε, quae Heckerus i. c. p. 111 Callimachum sapere putat. - ceterum talis videtur tituli particula esso etiam lag. 460 Μουσεων δ'ου μαλα φιδος εγω, quae apertam mihi cavillationem rosorro videntur, ut Callimachum de so illa pronunciasso Vix credam Hechero l. c. p. 56 sq. et Meinelitol. C. p. 272 n.

40쪽

bit. hi enim, quod erat simplicissimum, notatum putaverunt veterem cyclum epicum oX Wolfi sententia a Pisistrato concinnatum. qua de rΘ graVe nunc accessit grammatici antiqui testimonium, quod obntinetur cum Parisino περὶ κωμωδίας commentariolo tum Τgelgas scholio in Aristophanem Ambrosiano. nam certum nosmet habemus Cram eri inventum postea a Rostio quoque in mus. Rhen. n. VII p. t 35 sqq. explicatius commendatum, quod in ἐπὶ Αὐγκυλου vel ἐπὶ κογκυλω illo ἐπι- κον κυκλον dixit latere. Iam longam ac spinosam at haud infructuosam viam per-Honsi redimus ad Ovidi eos Versus, a quibus primum exorSi sumus. quos ubi nunc relegemus, haud paullo clarius illorum patescet vis ac gravitas.

Itaque Cydippae imaginem ut in primis aptam, qua Callimaclieae poesis singularis forma atque indoles repraesentetur, quam fieri possit accuratissime suscepimus instaurandam. fortuna autem accidit propitia, ut in eius poematis, quod tamquam inlustre exemplar commemoratur ingeni Battiadae, extremis quasi lineamentis suscitandis uti nobis liceat ducibus pergratis Aristaeneto et Ovidio. Ac magnus iam Bonileius in sua fragmentorum Callimaelii

conlectione duo fragmenta, unum Cydippam memorans I0 l), altorum, in quo Aconti nomen felici sagacitato ipse agnovit primus l02 , una cum Ovidiano illo distieho sub titulo Κυδίππη exhibuit, Ovidi opistularum XX et XXI haud illo immemor. postmodo Aristaeneti qui dicitur epistulam I 10, qua inlustrarent Callimachi frgg. 26, 169, 229, adsciverunt Piersonus Rulin-henius Toupius Valchenarius. et Hemsterhusius quoque in addendis ad Propertium Burmannianum p. 932 monuit: Sane nobilis est praeter ceteras atque aurea haec Epistola saristaeneth; quae propterea maioris est momenti diligensiorique cura perpoliri meretur, quod eae Callimachi Cydippe, mutatis ain pedestrem orationem verSibus e rram videatur et contracta. nihilo setius nostro saeculo talia Baclitus vendidit Philol. p. 15 sq.: Iam vero inde a Mimnermi elegis amatoriis, Nannonis amicae nomine inscriptis, poetarum elegiacorum principes quosque puellae in carminibus plurimum celebratae quasi dedicasse poemata, ipsa illa testatur Antimachi