Alciphronis rhetoris Epistolae, cum adnotatione critica, editae ab Augusto Meinekio

21쪽

14 Aελλος ED βουλ63.

IIαρεκειτο μὲν ὁ Γελωνος του Σικελιμ του πλακους 22 incor 1 ιιος. ἐγὼ δὲ καὶ τῆ θέα μονον προς τας καταποσεις ευτρεπιζομενος ευφραινομηπι μελλησις δε ν ' πολλή, περιστε φωροων τραγημάτων τὰ πέμματα ' ην δε ὁ καρπος τλῆς παντάκης και βαλανοι φοινίκων καὶ κάρυα των ἐλυτρων ἐξθρημενα. ἐγω δὲ προς ταυτα εκαστα ἐχθρὰ βλέπων ἀνεμενον ἐπαφή- 2σειν ἐμαυτον ἐγχανὼν τῶ πλακουντι. οι δε καὶ το εντραγεῖν ἐπι μήκιστον κῶ κυλικος συνεχῶς περισοβουμενοῖς διατριβὰς καὶ μελλησμους ενεποίουν. τελος ἄσπερ ἐκ συνθύλ- 3ματος την εμῆν ἀναρτέοντες επιθυμίαν ὁ μεν τις κάρφος λαβὼν εξεκάθαιρε τα ἐνιζάr-τα τῶν βρωμάτων τοις ὁδουσιν ἰνωδη, o δε υπτιάσας εαυτὸν οἷος ἰν υπνω κατεχεσθαι μαλ-

λον ῆ τῆς τραπεῖης φροντιζειν ' εἶτα ἄλλος ἄλλω διελέγετο καὶ πάντα μῶλλον ἐπράττετο xi ὁ ηους ἐκεῖνος καὶ ποθητὸς ἡμῖν πλακους εἰς ἀπολαυσιν ξρχετο. τέλος, ῶς εἰκός, οἱ θεοὶ οκατοικτειραντες τὸ κατάξ)70ον τῆς ἐμῆς ἐπιθυμ ας μολις ποτὲιμείροντά με του πλακουντος ἀπογευσασθαι παρεσκευασαν. ταυτά σοι γράφω ου τοσουτον επὶ τοις ἡδεσιν ἡσθείς, oων

ἐπὶ τῆ παρολκὴ τῆς βραδυτῆτος ἐκτακεις. ΙΙλατυλα ιιος Ἐρεβινθοχε ποντι.

οὐπώποτε έγὼ κατὰ τὴν Ἀττικὴν υπέμεινα τοιουτον 23χειιιῶνα. ου γὰρ μονον ἐκ παραλληλου φυσῶντες, μὰλλον δὲ Pt39δην φερόμενοι κατεκτυπουν ἡμῶν οἱ ἄνεμοι, ῶλλ' ἡδη καὶ χιὼν πυκνη καὶ ἐπάλληλος φερομένη πρῶτον μεν τουδαφος ἐκάλυπτεν, ἔπειτα Ουκ ἐπιπολῆς ἀλλ' εἰς υε,ος ἡρετο τῆς νιφάδος πάμπολυ, ῶς ἀγαπητὸν εἶναι το θυρίον ἀνοιξαντα τῆς οἰκίας τόν στενωπὸν ἰδειν. ἐμοὶ δε ου τε ξυλον 2ου τε ἄσβολος παρῆν. πῶς γὰρ eti πόθε - ο κρυμὸς δε εἰσε δ ετο μεχρι μυελων αυτῶν καὶ ὀστέων. εβουλευσάμην ου νυδυσσειον βουλε i)μα δραμεῖν εἰς τὰς θόλους ἰ τὰς καμινους

22쪽

τῶν βαλανειων. ἐκεῖσε συνεχωρουν οἱ των Oμοτέχνων περὶ ταυτα αλινδουμενοι ' καὶ γαρ αυτους ἡ παρα-3 πλ1ὶσια θεος ήνώχλει πενία. ως ουν ισθομην Ουκ εἶναί μοι εἰς ταυτα εἰσιτητον, δραμων ἐπὶ το Θρασυλου βαλανεῖον ἰδιωτικῆς οἰκίας, ευρον τουτο κενον καὶ καταβαλων οβολους δυο καὶ τον βαλανέα τουτοις ιλεων καταστήσας ἐθερύγμηναχρις nυ τον νιφετον πηγυλὶς διεδεξατο, καὶ υπo του κρυους

εἴκοσιν, ως ῖν ἔχωμεν σώζεσθαι αἰπος καὶ ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία. καρπων δὲ ευφορίας γενομεννὶς ἐκτίσομεν αυτό τομετρον, καὶ λωον ἐαν τις ἀφθονία γένηται. μὴ δὴ περιίδις

αγαθους γείτονας εἰς στενον του καιρου φθειρομένους.

Ei πέταλος Ἐλατέωνι. 25 Ουδεν με τῆς γῆς ἀμειβομένης τῶν πονων ἀντάξιον ἔγνων ἐμαυτον ἐπιδουναι θαλαττη καὶ κυμασι. ζῆν μὲν γὰρ καὶ τεθνάναι μεμοίραται πῆσιν ημιν, καὶ ουκ ἔστι τό χρε νς 2 φυγεῖν, καν ἐν οἰκίσκω τὶς αυτον καθείρξας τηρῆ. ἐνεργὸς γὰρ η εἱμαρμενη καὶ τὸ πεπρωμένον ἄφυκτον' ωστε τοουδ' υπὸ τουτοις ταλαντευεται, ἀλλ' υπὁ τῆς τυχης βραβευ-εται. et δη γάρ τινες μεν ἐπὶ γῆς ωκυμοροι, ἐπὶ θαλάττης

3 μακροβιοι κατεβίωσαν ' ωστε εἰδως ταυθ' ot τως ἔχειν ἐπὶ ναυτιλίαν βαδιουμαι και ανέμοις ομιλ σω καὶ κυμασι. κρειτ- τον γὰρ ἐπαννικειν ἐκ Βοσπόρου καὶ IIροποντίδος νεόπλου- Dissiligod by Cooste

23쪽

τον, η καθήμει/ον ἐπὶ ταῖς τῆς Mττικῆς ἐσχατιαις λιμῶδες καὶ

μεγα, ω γενναῖε, κακον εἰσιν οἱ κατα τῆν πολιν τοκ 26 γλυφοι. ἐγω γαρ ουκ οἶδα τι παθών, δέον παρα σὲ η παρατινα αλλον τῶν κατ aγρους γειτονων ἐλθεῖa/, ἐπει κΘεστην ἐν χρεία χρηματων, βουλόμενος ἐπὶ Κολωνῶ πρίασθια χω- ριον, ξεναγησαντός με τινος τῶν αστικῶν ἐπὶ τὰς Μαρε μυθυρας ατ κ- ην. εἶτα καταλαμβάνω πρεσβυτην ὀφθῆναι ρικ- 2νον. συνεσπακοτα τας οφρυς, χ αρτι δια ἀρχωα τινα, σαπρὰ δε διὰ τὴν χρονον, υπὸ κορεων κω σ1ὶ τῶν ηαι βρωτα, διὰ χει ρῖς κατέχοντα. ευθυς μεν ουν μολις με προσειπε, ζηρο ανῆγουόμενος την προσθγοριαν. εἶτα του προξενου φήσαντος ώς

δεοιεμην χρημάτων, ποσιον ἐρετο ταλάντων. ἐμου δε θαυμά- 3σαντος τ)ὶν υπερβολην διέπτυεν ευθεως καὶ δῆλος ἐν δυσχεραινων. δριως ἐδιδου καὶ ἀπἴτει γραμματεῖον καὶ πρὸς τῶ ἀρχαιω τοκον βαρυν, καὶ την ουσίαν υποτεθειμένος ἡ ἔστι μοι. μεγα τι κακον εἰσιν οἱ περὶ τας ψ hφους καὶ τῶν δακτυλων κάμε εις ἀλινδουμενοι. μή μοι γένοιτο, ἀγροικον εφοροι δαίμονες, μὴ λυκον ἔτι, μὴ δανειστὴν ἰδείν. Ἀνίκητος Φοιβιαν Γ.Φευγεις με, ἁ Φοιβιανη, φευγεις, καὶ ταυτα αρτιο ς 27ολον τὸν ἀγρὸν ἀπενεγκαιμεν q. τί γὰρ ου τῶν εμῶν λαβουσα ἔχεις; ου συκα, ου τυρὸν ἐκ ταλάρων, ουκ ἔριφον νεογιλον, Ουκ ἀλεκτορίδων ζευγος, ου τὰ λοιπὰ τρυφήματα πάντα ἔστι σοι ἐξ ἐμου; ουτως ολον με αυτῆ . . . κατὰ τὴν παροιμίαν ἀνατρέψασα δουλευειν ἐπηνάγκασας. συ δε οὐδεμίαν ωραν 2 ἔχεις ἐιιου διακαῶς φλεγομένου ' ἀλλὰ χαῖρε καὶ ἄπιθι ἐγω δε οἴσω βαρέως μέν, οίσω δε οριως τὴν ἀτιμίαν. Diuitigod by Cooste

24쪽

28 τὸδινουσα με αρτιως ῆκειν ως ἐαυτην η του γείτονος γυνη ' κα ὶ δῆτα Πειν αραμενη τα πρὸς τὴν τεχνην, συ δὲ ἐξαπιναῖος ἐπιστας ἐπειρω την δέρην ανακλασας κυσαι. Ου παυσli τρικορωνον καὶ ταλάντατον γεροντιον πειρων τὰς ἐφ' ἡλικίας ἀνθουσας υιας ως τις ἄρτι νεάζειν αρχοι νος;

σταμενος; ουχὶ τουπτανίου καὶ τῆς ἐσχάρας ως αδυνατος ων ἐξεωσαι; πως ουν τακερον βλέπεις καὶ . . . ἀναπνέεις; πέπαυσο, Κερκοκ' ἄθλιε, καὶ τρεπου κατὰ σεαυτον, ω πρέσβυ, μῆ σε λα υσα κακον τι ἐργασωμαι.

Γλυκέρα Βακχίδα

29 U Μενανδρος ημων ἐπὶ την των 'Ισθμίων θέαν εἰς τὴν Κόρινθον ἐλθεῖν βεβούληται ' ἐμοὶ μὲν ου κατὰ νουν' οἶδας γὰρ OIον ἐστιν ἐραστου τοιουτου καὶ βραχυν υστερῆσαι χρ νον. ἀποτρέπειν δ' Ουκ ἐνῆν μὴ πολλάκις ἀποδημεῖν εἰωθότος. 2 ουδ' οπως αυτὸν παρεγγυήσω μέλλοντα ἐπιδημησειν ἔχω, ουδ' oπως mi, βουλομενον αυτον σπουδασθῆναι υπο σου κἀμοί τινα φέρειν φιλοτιμίαν τουτο λογίζομαι οἶδα γὰρ την 3 ουσαν ημῖν ἔταιρίαν προς αλληλας. δέδοικα δέ, g λτάτη, ου σὲ τοσουτον χρηστοτέρω γὰρ ξθει κέχρησαι του βίου οσον αυτον ἐκεῖνον. ἐρωτικος γάρ ἐστι δαιμονίως, καὶ Βακχί- 4 δος Ουδ' αν των σκυθρωποτάτων τὶς ἀποσχοιτο. το μὲν γὰρ δοκεῖν αυτον ἔλαττον του σοὶ ἐντυχεῖν ὴ των 'Ισθμίων ἔνεκεν τὸν ἀποδήμησιν πεποιῆσθαι, ου πάνυ πείθομαι. ἴσως αἰτιάσημε τῆς υποφιας. συγγίνωσκε δὲ ταῖς λαιρικαῖς, ω φιλτάτη,5 ζηλοτυπίαις. ἐγὼ ν ου παρὰ ροκρὸν ηγουμην Μενάνδρου διαμαρτε ν ἐραστου. ἄλλως τε καν μοι κνισμός τις u προς αυτον η διαφορὰ γένηται, δεήσει με ἐπὶ της σκηνης υπο μέμητος

25쪽

τινος ῆ Φειδυλου πικρῶς λοιδορεῖσθαι. ἐαν δ' ἐπανελθri μοι οἷος ωχετο, πολλὴν εἴσομαί σοι χαριν. ἔρρωσο.

παμπονηρος Ευλ ας ε πανείλετο, ὁ δε κινδυνος απασῶν. εἰ γαρ Hrουσία παρα τῶν εραστων αργυριον ου τυγχανομεν ἐτοῖς διδουσιν αἱ τυγχανουσαι ασεβείας κριθοσομεθα, πεπαυ- σθαι κρειττον ημῖν του βίου τουτου καὶ μηκετι εχειν πραγματα μήτε τοις ορολουσι παρεχειν. νυν δ' ουκέτι το ἐταιρεῖν 2αιτιασόμεθ'α Dτι πονγὶρὸς Eυθίας ἐραστνὶς ευρεθη, αλλ' οτι ἐπιεικης 'περιδης ζηλώσομεν. πολλὰ τοίνυν αγαθα γενοιτο σοι τῆς φιλανθρωπίας. καὶ γαρ εταίραν χρηστqν σεαυτῶ πε- 3

ἀλλα καὶ ἐν τῆ Ελλάδι ἀπάσρ ὁ ἀγὼν ἐκεῖνος πεποίληκεν. Eυ- 2θίας μεν ουν ἱκανqν τιμωρίαν δώσει τῆς σῆς οπιλίας στερου- μενος' υπὸ γὰρ οργῆς μοι δοκεῖ κινηθεὶς διὰ τὴν ἔμφυτον ἀμαθίαν υπερῆραι το μετρον τῆς ἐρωτικῆς ζ1ὶλοτυπίας. καὶ νυν ἐκεινον ἐρῶντα μῆλλον ευ ἴσθι ῆ Υπερίδην. ὁ μὲν γὰρ aδια τὴν τῆς συνηγορίας χάριν δῆλος ἐστι σπουδάζεσθαι βου- λομενος καὶ ἐρώμενον ἐαυτὸν ποιῶν, ὁ δε τω ἀποτευγματι

26쪽

τῆς δίκης παρωξυνται. προσδέχου δὴ παλιν απ' αυτου δεήσεις καὶ λιτανειας καὶ πολὐ a 9i σιον. δὴ καταδιαιτήσἴς ημων, ω φιλτατη, τῶν ἐταιρων, μηδ' 'Tπερίδην κακως δοξαι βεβουλευσθαι ποι σ)ὶς τας Eυθίου ἱκεσίας προσιεμενη, μηδὲ τοῖς λεγουσι σοι οτι, εἰ μη τον χιτωνίσκον περιρρηξαμενη ταμαστάρια τοῖς δικασταῖς ἐπεδειξας, mi δ' αν ό τωρ ἀφελε πείθου. καὶ γὰρ αυτο τουτο ῖνα ἐν καιρω γενηταί σοι η ἐκείνου παρέσχε συνηγορία.

32 μὴ δὴ κρείττονος εἰη σοι τυχεῖν ἐραστου, δεσποινα Ἀφροδίτη, αλλ' Ευθίας σοι ον νυν περιέπεις συγκαταβιωq. τάλαινα γυννὶ τῆς ἀνοίας, ῆτις τῶ τοιουτω θηρίω προσέφθα 2 σαι. πλὴν ἴσως τω κάλλει πεπίστευκας ' Μυρρίννν γὰρ στερξει δῆλον o τε Φρυννην υπεριδών. αλλ' εOικας κνίσαι τον Υπερίδην βεβο i)λῆσθαι ώς ἔλαττον σοι νυν προσεχοντα. κἀκει- νος εταίραν ἔχει ἀξίαν εαυτου καὶ σὐ ἐραστήν σοι πρεποντα. 3 α&ησον τι παρ' αυτου, καὶ ο ρει σεαυτὴν ὴ τὰ νεώρια ἐμπεπρηκυῖαν ῆ τους νομους καταλυουσαν. ἴσθι γουν Orι παραπάσαις huis ταις την φιλανθρωποτέραν ἀφροδίτην προτινύσαις μεμίσησαι.

δίζω ἀλλὰ Παmpίλου γινώσκεις τουτο καὶ συ ὁσον ημῖν δι- δοντος ἀργυριον, υτι ταυτ si ποτὲ ἐντυγχάνειν ἐδοκει, τὸ μει- 2 ράκιον ου προσιεμην. η δε καλως ψιὰς αντὶ τουτων 4μεμ ατο τῆ κάκιστ' ἀπολουμεν ret Μεγάρα χαριζεσθαι θέλουσα. πρῖς ἐκείνην δ' ην τις παλαιά μοι διὰ Στράτωνα υπονοια. ἀλλὰ

ταυτην μεν ουδὲν ἄμην ποιεῖν παράλογον κακῶς λεγουσάν με. αλῶα δ' ην, κἀπὶ τὴν παννυχίδα πῆσαι, ωσπερ ην εἰκος,2 Diuit ipso by Cooste

27쪽

παργῆμεν. ἐθαυμαζον δὲ τῆς Eυξιππνὶς τὴν αγερωχίαν ' το μεν 3γαρ πρωτον κιχλιζουσα μετ' ἐκεινης καὶ μωκωμένη τὴν δυσμενειαν ἐνεδείκνυτο, εἶτα φανερως ποιήματα ιδεν εἰς τονουκεθ' ris ιιν προσεχοντα εραστήν. καπὶ τουτοις μεν ἡττον ήλ- δγουW απαναισχυντησασα δὲ εἰς το φυκός με καὶ τον παιδε- ρωτα ἔσκωπτεν. εδοκει δε μοι πάνυ κακως πραττειν ως μηδὲ κατοπτρον κεκτῆσθαι ' εἰ γαρ ειδεν εαυτην χρῶμα σανδαράχης

εχουσαν, Ουκ ῶν ημας εἰς ἀμορφίαν εβλασφημει. ἐμὶ μύλνουν οβραχυ μέλει περὶ τουτων αρεσκειν γὰρ τοις ἐρασταις, ουχὶ Μεγάρα καὶ Eυξίππη βουλομαι ταις πιθγὶκοις. δεδήλωκα δε σοι ινα μή μέ τι ἀμυνουμαι γὰρ αυτὰς Ουκ ἐν σκώμμασιν Ουθε βλασφημίαις , ἀλλ' ἐν οἷς μάλιστα ἀνιάσονται. προσκυνῶ δὲ την Νέμεσιν.

ου φιλοσο νεῖν ἐπενοησας, σεμνος τις ἐγενου καὶ τὰς 34όφρυς υπερ τους κροτάφους ἐπῆρας. εἶτα σχῆμα ἔχων καὶ βιβλίδιον μυετὰ ε ' 'Aκαδ,ήμειαν σοβεῖς, την δὲ .ετέραν οἰκίαν ίς οὐdὲ ἰδὼν προτερον παρέρχll. ἐμάνης Ευθυ- 2δημε ' ουκ οἰδας οἷος ἐστιν ο σοφιστος ουτος ὁ ἐσκυθρωπα κὼς καὶ τους θαυμαστους τουτους διεξιὼν προς υμῆς λογους. ἀλλ' ἐμοὶ μὲν πράγματα πόσος ἐστὶν οἴει χρόνος ἐξ ου παρέχει βουλομενος εντυχεῖν. προσφθείρεται δὲ Ἐρπυλλίδι τρ Μεγάρας ἄβρα. τοτε μὲν ουν αυτὸν ου προσιεμην, σὲ γὰρ περι- a βάλλουσα κοιμῆσθαι μὰλλον ἐμυλομην mi τὸ παρὰ πάντων σοφιστῶν χρυσίον. ἐπεὶ δε σε ἀποτρέπειν λικε τῆς μεθ ημῶν

συνηθείας, υποδεξομαι αυτὸν καί, εἰ βουλει, τὸν διδάσκαλον τουτονὶ τὸν ροσογυναιον ἐπιδείξω σοι νυκτὴς Ουκ ἀρκου- μενον ταῖς συνηθεσιν ἡδοναις. λῆροι ταυτά εἰσι καὶ τυφος καὶ 4 ἐργολάβεια μειρακίων, ἁ ἀνοητε. οἴει δὲ διαφέρειν εταίρας σοφιστήν; τοσουτον ἴσως οσον ου διὰ τῶν αυτῶν εκάτεροι πείθουσιν, ἐπεὶ εν γε αμφοτέροις τελος προκειται τὸ λαβεῖν. πόσω δὲ ἀμείνους ημεις καὶ εὐσεβέστεραι ' ου λέγομεν θεους Disiligod by Corale

28쪽

oυκ εἶναι, αλλα πιστευομεν ομνυουσι τοῖς ἐρασταῖς οτι ενι-5 λουσιν ῆμος' ουδ' αξιουμεν αδελφαῖς καὶ μητρασι ιιι γνυσθαι τους ανδρας, αλλ' ουδὲ γυναιξὶν αλλοτριαις. εἰ μὴ οτι τας νεφέλας οποθεν εἶεν καὶ τας ατομους οποῖαι αγνοουμεν, δια6 τουτο ῆττους δοκουμέν σοι των σοφιστῶν. καὶ αυτὸ παρατουτοις ἐσχολακα καὶ πολλοῖς διείλεγμαι. ουδὲ εk έταιρα ομ- λων τυραννίδας ονειροπολεῖ καὶ στασιαζει τα κοινά, ἀλλὰ σπίνας τον ἐωθινον καὶ μεθυσθεὶς εἰς ἄραν τριτην ῆ τεταρ- 7 την ἡρεμεῖ. παιδευορον δὲ Ου χεῖρον ημεῖς τους νέους. ἐπεὶ συγκρινον, εἰ βουλει, ' πασίαν την ἐταίραν καὶ Σωκράτηντον σοφιστήν, καὶ ποτερος αμείνους αυτῶν ἐπαίδευσεν ἄνδρας λογισαι ' τῆς μὲν γὰρ oti ει Περικλέα, του δὲ 8 Κριτίαν. κατάβαλε την μωρίαν ταυτην καὶ ἀηδιαν, ὁ ἐμος ἔρως Eυθυδημε, ου πρέπει σκυθρωποῖς ειναι τοιουτοις ὁμ- μασι, καὶ προς την ἐρωμενην ηκε την σαυτου οIος ἐπανελθων ἀπο Λυκείου πολλάκις. .. τον ἱδρῶτα ἀποκνώμενος, ινα καὶ ρο- κρὰ κραιπαλήσαντες ἐπιδειξώμεθα ἀλλήλοις το καλον τέλος νῆς ηδονῆς. καὶ σοὶ νυν μάλιστά γε φανουμαι σοφη. ου μακρον διδωνιν ὁ δαίμων χρονον του ζῆν', λάθρς τουτον εἰς αἰνίγματα καὶ λήρους αναλώσας. ἔρρωσο.

35 Εἰ μὲν ηδονην σοί τινα φέρειν ἡ φιλοτιμίαν οδει προς τινας των διαλεγομένων σοι το πολλάκις γημας ἐπὶ τας θυρας φοιταν καὶ τοῖς πεμπομένοις προς τους ευτυχεστέρους ημων θεραπαινιδίοις ἀποδυρεσθαι, ουκ ἀλογως ἡμῖν ἐντρυφας.

ἴσθι μέντοι, καίτοι ποιων οἶδα πραγμα ἀσυμφορον ἐμαυτω, ουτω με διακείμενον ως ολίγοι των ἐντυγχανόντων σοι νυν 2 ἀμελγὶθέντες δν διατεθεῖεν. καίτοι γε ωμην τον ἄκρατον ἔσεσθαί μοι παρηγορημα, ον παρ' Ευφρονίω τριτην ἐσπέραν πολυν τινα ἐνεφορησάμην, ως δη τὰς παρὰ την νυκτα φροντίδας διωσομενος ' το δὲ αρα ἐναντίως εἶχεν. ανερρίπισε γάρ μου την ἐπιθυμίαν ωστε κλαίοντά με καὶ βρυχώμενον ἐλεε Diuit oste

29쪽

σθαι μὲν παρα τοῖς ἐπιεικεστεροις, γελωτα δὲ τοῖς αλλοις παρεχειν. μκρα δ' ἔπεστι μοι παρωρυχὴ καὶ μαραινομενον 3ῆδη παραμυθιον, O μοι υ πο την λυπραν ἐνὶ τs συμποσιωμέμψιν προσερριο ας απ' αυτέον περισπασασα τῶν πλοκάμων, οἷς μὴ πῶσι τοῖς υφ' ημων πεμφθεῖσιν ἀχθομεν r. εἰ δη σοι ταυτα νηδονην φερει, ἀπολαυε τῆς ἡμετερας μερίμνης, καν ἴσοι φιλον δι γου τοῖς νυν μὲν μακαριωτεροις θροον, ουκ εἰς μακρὰν δε, ἄνπερ ως ἐμεῖς - ἀνιωσομένοις. ευχου με - τοι μηθεν σοι νεμεσῆσαι ταυτνὶς τῆς υπεροο ιας τὴν 'Aφροδίτην. ετερος αν λοιδορουμενος ἔγραφε καὶ ἀπειλων, ἀλλ' ἐγὼ

δεόμενος καὶ ἀντιβολῶν ' ἐρῶ γὰρ s Πεταλη κακῶς. φοβου-

μαι δε ιι η κάκιον εχων μιμήσομαί τινα των περὶ τὰς ἐρωτικὰς μέμφεις ἀτυχεστέρων.

εβουλομην μεν υπο δακρυων οἰκίαν εταίρας τρεφε- 36σθαι ' λαμπρῶς γὰρ ἄν επραττον ἀφθονων τουτων ἀπολαυ- Ουσα παρὰ σου νυν δε δεῖ χρεκγιω r/ ημῖν, βιατιων, κοσμου, θεραπαινιδιων. η του βίου διοίκησις ἄπασα ἐντευθεν. ουκ 2 ἔστιν ἐν Μυρρινουντι πατρωον ἐμοὶ κτη μάτιον, ουδ' ἐν τοῖς

ἀργυρειοις ἐμοὶ μέταλλον, ἀλλα μισθωμάτια καὶ αἱ δυστυχεῖς

αυται καὶ κατεστεναγμέναι των ἀνοήτων ἐραστῶν χάρμες. . σοι δε ἐνιαυτον ἐντυγχάνουσα αδημονῶ, καὶ αυχμηρὰν μεν ἔχω τον κεφαλην μηδε ἰδουσα του χρονου τουτου μυρον, τὰ δε ἀρχαία καὶ τρυχινα περιβαλομένη ταραντινιδια αισχυνομαι τὰς φίλας. ουτως ἀγαθόν τί μοι γένοιτο. εἶτα οἴει μέ σοι πα- 3ρακαθ qμένην ποθεν ζ1ήσειν; ἀλλὰ δακρυε ις' πεπαυση μετὰ ιιικρον. ἐγὼ δε ἄν μή τις ὁ ιδους si, πεινήσω τὸ καλον. θαυμάζω δε σου καὶ τὰ δάκρr a ώς ἔστιν ἀπιθανα. δέσποινα Ἀφροδίτη, φιλεῖς, ἄνθρωπε, φιλεῖς, καὶ βουλει σοι την ἐρωμένην διαλέγεσθαι ' ζῆν γαρ ἐκείνης μὴ δυνασθαι. τί

Ουν; ου ποτηρια εστιν ἐπὶ τῆς οἰκίας υμῖν; .... μὴ χρυσία τῆς μητρός, μὴ δάνεια του πατρὸς κομουμενος. μακαρία Φι Diuilirco by Corale

30쪽

A 23

λωτις ' ευμ ενεστέροις οριμα νιν εἶδον ἐκείνην αἱ πιριτες ' οιον ἐραστὴν ἔχει Μενεκλείδην , ος καθ' ημεραν δίδωσί τι. αμει- ο νον γαρ η κλαειν. ἐγω δὲ η ταλιανα θρηνωδον, ουκ ἐραστην ἔχω ' στεφάνια μοι καὶ ὐοδα ωσπερ ceώρω τάφω πεμπει καὶ

κλάειν δι' ολης φησὶ τῆς νυκτος. ἐὰν φερρς τι, ἐκε κλάων, εἰ δὲ μη, σεαυτον ουχή, ἀνιάσεις. Hυρρινη ΝικίππI. 37 ου προσέχει μοὶ τον νουν ὁ Αιφιλος, ἀλλ' ἄπας ἐπὶ

την ακάθαρτον Θετταλην νένευκε καὶ μεχρι-των δωνίων καὶ ἐπικωμος ποτε προς ἡμῶς καὶ κοιμησομενος ἐφοδεα, ηδη ιιέφοι ως αν τις ἀκκιζομενος καὶ ἐρωμενον ἐαυτον ποιων καὶ τά γε πλεχτα υπὸ του Ἐλικος, οποτε μεθυσθείγη, οδq-γουμενος' ἐκεPνος γὰρ τῆς Ἐρπυλλίδος ἐρων τὴν παρ' 2 ἀγαπα σχολην' νυν μέντοι δῆλος ἐστι μηδ' ολως ημῖν ἐντευξόμενος' τέσσαρας γὰρ ἐξῆς ημερας ἐν τω Λυσιδος κ πω s τὰ Θεττάλης καὶ του κάκιστ' ἀπολουμενου Στρογγυλιωνος, ος

ταυτην αυτω προυμνηστευσατο τὴν ἐρωμένην ἐμοι τι προσκρουσας, κραιπαλα. γραμματιδια μὲν Ουν καὶ θεραπαινίδων

διαδρομαὶ καὶ οσα τοιαυτα μάτην διήνυσται, καὶ ουθεν ἐξαυτων oφελος, δοκεῖ δέ μοι μῆλλον υπὸ τουτων τετυφωσθαι 3 καὶ υπερεντρυφῶν ημῖi'. λοιπὸν ουν ἀποκλείειν, κὰν ἐλθst ποτὲ πρὸς ημῆς κοιμηθησομενος, εἰ δη κνίσαι ποτὲ ἐκείνην μυληθειη, διωσασθαι ' εἴωθε γὰρ η βαρυτης τω ἀμελεῖσθαι καταβάλλεσθαι. εἰ δὲ μηδ' ουτως ἀνυοιμεν, θερμοτέρου τινὸς ἡμῖν ωσπερ τοῖς σφόδρα κάμνουσι φαρμάκου δεῖ. δεινὸν γὰρου τουτο μονον εἰ τῶν παρ αυτου μισθωματων στερθσομεθα,4 αλλ' εἰ Θεττάλ ρ γέλωτα παρέξομεν. ἐστι σοι πειραθέν, ώς φής, πολλάκις ἐφ' ηλικίας φίλτρον. τοιουτου τινος βο ηθήματος δεομεθα, o τὸν πολυν αυτου τυφον, ἀλλ' ουν καὶ την κραιπάλην ἐκκορήσειεν. ἐπικηρυκευσομεθα δη αυτω καὶ δακρυσομεν πιθανως, καὶ τὴν Νεμεσιν δεῖν αυτὸν ὁρῶν εἰ ου- τως ἐμὲ περιόψεται ἐρωσαν αυτου, καὶ τοιαυτα ἄλλα ἐρουειεν