Alciphronis rhetoris Epistolae, cum adnotatione critica, editae ab Augusto Meinekio

51쪽

Φ . . . . .

λην απενεγκασθαι.

τρυων κῶ μαρωτατος, ο ς με ηδυν Oνειρον θεωριενον ἀναβοήσας ἐξηγειρεν. εδοκουν γαρ, ω φιλτατε γειτονων, λαμπρος τις εἶναι κώ βαθυπλουτος, ελα οἰκετων ἐφεπεσθαί μοι στῖφος, ους οἰκονομους καὶ διοικητας ἐνόμζον ἔχειν. εω κειν 2 καὶ τω δακτυλιων πεπληρῶσθαι καὶ πολυταλάντους λω'ους περιφέρει C καὶ ησαν οἱ δάκτt λοί μου μαλακοὶ καὶ

iκιστα τῆς δικελλζς εμέμνγηντο. ἐφαίνoreto δὲ καὶ οἱ κόλακες ἐγγυθεν, Γρυλλιωνα ειπες ἰν καὶ IIarm κίωνα, παρεστάναι.εν τουτω δὴ καὶ ὁ δ 1 μος 'Aθηνιάων εἰς το θέατρον προσελθον- 3τες ἐβοων προχειρίσασθαι με στρατηγον. μεσουσης δὲ τῆς χειροτονίας ὁ παμπόνηρος ἀλεκτρυὼν ανεβόησε καὶ το φάσμαῆφανίσθη. δμως ἀνεγειρομενος περιχαρεὶς ἐν ἐγώ, ενθυροον

52쪽

νων παιδιων Ουτε μην τῆς κατ' αγρον διατριβῆς, o λη δὲ εἶτου αστεος, Πανὶ μὲν καὶ Νυμφαις απεχθανομεν ζ, ας ἐπιμη - λιδας ἐκάλεις καὶ δρυάδας καὶ ναῖδας, καινους δὲ ημῖν ἐπεισ-2 άγουσα θ εοῖς προς πολλοῖς τοῖς προυπάρχουσι. που γὰρ ἐγω κατ' αγρον ἱδρυσω Κωλιάδας ri Γενετυλλιδας; οἶδ' ἀκουσας αλλα τινὰ δαιμονων ὀνόματα, ων δια τό πλῆθος ἀπωλισθε 3 μου τῆς μνημης τὰ πλειονα. ου σωφρονεῖς ως ἔοικεν, ω γυ- ναι, μυγιες τι διανο st. ἀλλὰ ἁμιλλα ἐν ταῖς ἀστικαῖς ταυταισὶ ταῖς υπὁ τρυφῆς διαρρεουσαις, ων καὶ τὸ προσωπον ἐπίπλαστον καὶ ὁ τροπος ιωχθζοίας υπεργεμων φυκει γὰρ καὶ

insit θίω καὶ παιδερωτι δευσοποιουσι τας παρειὰς υπὲρ τους δεινους των ζωγράφων. συ δὲ λυγιαιννὶς, οποίαν σε ἀ

μενος πίτυν υπὸ ταυτ i το καυμα ἐσκιαζον. καί μοι ψυχάζοντι μάλ' ηδεως ἐπῆλθέ τι καὶ μουσικῆς ἐπαφησασθαι, καὶ λαβων τον συριγγα ἐπέτρεχον τῆ γλώττη στενὸν τὸ πνευμα μετα τῶν χειλεων ἐπισυρων, και μου ηδυ τι καὶ νοιμον ἐξηκουετο μμ 2 λος. ἐν τουτω δὲ Ουκ οἶδ' oπως υπὸ τῆς ηδυφωνίας θελγόμεναι πῆσαί μοι πανταχόθεν αι αἶγες περιεχυθησαν, καὶ ἀφεῖσαι νεμεσθαι τους κομάρους καὶ τὸν ἀνθερικον oλαι του μέλους ἐγίνοντο. ἐγὼ δὲ ἐν μέσαις ταῖς νομαῖς ἐμιμουμην τὸν παῖδα τῆς καλλιοπης. ταυτά σε ουν ευαγγελιζομαι, φίλον ἄνδρα συνειδέναι βουλομενος οτι μοι μουσικον ἐστιν τὸ αἰ-

κόλιον.

53쪽

δὲ ἀειπορεῖς οἴνου γέμοντες, πλέα δὲ ἀγαθῶν τὰ συμπαντα. Αοτινος Τρυγοδωρ F. Ο τρυγητὸς ἐγγυς καὶ ἀρρίχων ἔστι μοι δάνεισον la

54쪽

τω πατρὶ πειθεσθαι, ἔφερες τοῖς θεοις κιττον καὶ δάφνας καὶ μυρρίνας καὶ ἄνθη οσα σχύγκαιρα, καὶ ημιν τοις γο- νευσι πυρους ἐκθερίσας καὶ οινον ἔκ βοτρυων ἀποθλίψ ας καὶ

2 βδάλας τὰ αἰγιδια τὸν γαυλὸν πλε ρη γάλακτος ' νυν δε ἀγρους καὶ γεωργίαν ἀπαναιν ρ, κράνους δὲ ἐπαινεῖς τριλοφίαν καὶ ἀσπιδος ἐρας, ωσπερ τις 'Aκαρναν ῆ Μαλιευς ιιισθοφόρος. 3 stir συγε, ἁ παιδιον, αλλ' ἐπάνιθι ως ημῆς καὶ τον ἡσυχίαβιον ἀσπάζου καὶ γὰρ ἀσφαλης καὶ ἀκινδυνος η γεωργια, ου λόχους, ουκ ἐνέδρας, ου φάλαγγας ἔχουσα) ἡμιν τε ὁ γηροκόμος γενου, ἀντὶ τῆς ἐν αμφιβόλω ζωνὶς τὴν ὁ λογουμέ-νγὶν ελομενος σωτηρίαν.

καὶ τοῖς αυλοις κατακοιμ σασα βραδυν απέφνὶ νας τοῖς ἐκ των ἀγρῶν ἀποπεμ ασιν. οἱ μεν γὰρ εωθεν προσεδοκων με φε - 2 ροντα αr'τοῖς τὰ κεράιμεια σκε lii, ων ενεκεν ἀφικόμην' ἐγω δε ο χρυσους πάννυχος καταυλουμενος εἰς ημεραν ἐκάθευδον. ἀλλ' ἄπιθι, ω ταλαινα, καὶ τους ἀέλλιενυς τουτουσὶ θέλγε τοῖς γογὶτευμασιν. ἐμοὶ εἰ ἔτι ἐνοχλοίης, κακόν τι παμμε - γεθες προσλαβουσα ἀπελευσri.

18 Tουμου πιαδίου γενεσια εορταζων ηκειν σε ἐπὶ την πανδαισίαν, ω ILθακίων, παρακαλῶ, ηκειν δὲ Ου μονον ἀλλ' ἐπαγομενον την γυναῖκα καὶ τὰ παιδία καὶ τον συργα-2 στρον ' εἰ βουλοιο δέ, καὶ τὴν κυνα, ἀγαθὴν ουσαν φυλακα καὶ τῶ βάρει τῆς υλακῆς αποσοβουσαν τους ἐπιβουλευοντας 3 τοῖς ποιμνίοις. η δὲ τοιαυτνὶ Ουκ ῶν ἀτιμάζοιτο διατυμὼν εἰ- a/αι συν ημῖν. εορτάσομεν δ' ἄμα μάλ' ηδέως, καὶ πιόμεθα εἰς μεθην καὶ μετὰ τον κορον ασε μεθα, καὶ oστις ἐπιτηδειος κοὐ- δακίζειν, εἰς μεσους παρελθὼν τὸ κοινὸν ψυχαγωγ ῆσει. μὴ Dissiligod by Cooste

55쪽

ράσας, ἐφ' ω πάλαι γ σχαλλον τὴν ριε τλλὶν υ λομενω καὶ δυοδρεπάνας, εχω παρ' ἐμαυτω τολες κωμητας ἀναμένων ἐπικου- ρους. νυν γὰρ Ουκ ἐδοκίμαζον ἀσθενεστερος ων καὶ μονος τω 2 ἐπιβάλλειν αυτω. ό μεν γὰρ δριμυ-καὶ τοξοποιεῖ τὰς οφρυς καὶ σφριγωντας ἔχει τους ωμους καὶ ἁδρὰν τῆν ἐπιγουνίδα φαίνει' ἐγω-χαο των πονων καὶ τῆς δικέλλης 3 κατεσκληκα καὶ τυλους μεν ἐν ταῖς χερσὶ,/ λεπτοτερον δέ μοι το δέρμα λεβ ρίδος. η-ουν γυννὶ καὶ τὰ παιδία εἰς σε βαJιουνται καὶ τῆς ελοχίας μεθέξουσιν, ο δε συργαστρος μαλακῶς εχ ει τὰ νυν. ἐγω δε καὶ νη κ Jων τον ροαρον οἴκοι φυλάξομεν.

μέ τις λαβων εἰς το θέατρον καὶ καθίσας ἐν καλω διαφόροις ἐα υχαγώγει θεωρίαις. τὰς μὲν ουν αλλας ου συνέχω τύ μνη- 2μη, εἰμὶ γὰρ τὰ τοιαυτα καὶ εἰδέναι καὶ απαγγέλλειν κακός ' δὲ ἰδὼν ἀχανὴς ἐγώ σοι καὶ μικροὐ δειν αναυδος. εἷς γάρ τις εἰς μεσους παρελθὼν καὶ στήσας τρίποδα τρεις ἐπετίθει παρορίδας, ε ιτα υπὸ ταυταις ἔσκεπε λευκά τινα καὶ μικρὰ καὶ στρογγυλα λιθίδια, οια ἐπὶ ταις Οχθαις των χειμάρρων ἀνευρίσκομεν ' ταυτα ποτὲ μὲν κατὰ μι- εσκεπε 3 παροψίδα. ποτὲ δὲ Ουκ οἶδ' ὁπως hin ὁ τρ μια ἐδείκνυ, ποτὲ δὲ παντελῶς απὸ τῶν παροε ίδων ἐφάνιζε καὶ ἐπὶ του στομα- τος ἐφαι νεν. ειτα καταβροχ λίσας, τους πλησίον εστωτας ἄγων εἰς μεσον τὴν μὲν ἐκ ρινὴς τὴν δὲ ε ξ ἁτίου et ν δὲ ἐκ κε Diuit ipso by Cooste

56쪽

φαλῆς ανζρεῖτο, καὶ παλιν ανελομενος ὀφθαλμων ἐποίει.

καθαρά, ραθυμος ἄνθρωπος καὶ τα πολλα καταπίπτων εἰς 2 υπνον. ὁ δε λυκος αργαλεος πάροικος καὶ βλεπων φονῶδες τι καὶ αιμοβορον' Αιονην γὰρ τῆν καλλιστευουσαν των αἰγων ἐκ του φελλεως ἀρπάσας οἴχεται' καὶ ὁ μεν δειπνεῖ ἀγαθὴναιγα καὶ ευγάλακτον, εγω δὲ δάκρυα των ὀφθαλμῶν ἀπο-3 λείβω. πεπυστία δε τουτων ουθεν ὁ ἀr ῆρ' εἰ δὲ μάθοι, κρε- μησεται μεν εκ τῆς πλησίον πίτυος ὁ μοθωτός, αυτὸς δὲ Ουπροτερον ἀνήσει πρὶν τὰς παρὰ του λυκου δίκας εἰσπρα-- ξασθαι.

. Πολυαλσος Eυ σταφυλω. 22 Πάγην ἔστησα ἐπὶ τὰς μαρὰς ἀλώπεκας κρεάδιον τῆς σκανδάλης ἀπαρτήσας. ἐπεὶ γὰρ ἐπολέμουν τὰς σταφυλάς, καὶ ου μόνον τὰς siῶγας ἔκοπτον αλλ' ὐδ' καὶ ολοκληρους ἀπε

τεμνον των οἰνάρων τους βοτρ 3ς, ὁ δεσποτνὶς δὲ επισri 'ε-2 σθαι κατηγγέλλετο, ἀργαλεος ἄνθρωπος καὶ δριμυς. γνωμίδια καὶ καὶ προβουλευμ άτια συνεχῶς ἐπὶ τῆς πνυκὸς 'Aήθηναίοις εἰσηγο 1μενος καὶ πολλους ξδη διὰ σκαιότνητα τρόπου καὶ δεινοτητα ρλημάτων ἐπὶ τους ενδεκα ἀγαγών, δείσας μήτι πάθοιμι κἀγὼ καὶ ταυτα τοιουτου τosJ δεσποτο t= ὁντος,3 την κλεπτιν ἀλώπεκα σχελλαβων ἐβουλόμην παραδουναι. ἀλλ' η μὲν ουχ ηκε ' Πλαγγὼν δὲ το Μελιταεον κυνίδιον, δ τρεφομεν αθυρμα τῆ δεσποίνθ προσηνές, υπὸ τῆς ἄγαν λιχνείας ἐπὶ το κρέας ορμῆσαν κεῖταί σοι τρίτην ταυτην ημέραν ἐκ-

57쪽

ταδην νεκρον ήδη μυδῆσαν. ἔλαθον ουν ἐπὶ κακω κακον

αναρριπι σας. τίς παρ' ανθρωπω σκυθρωπω τῶν τοιου- 4

των συγγνω μη; φευξόμεθα li ποδῶν χιιιρέτω δὲ ὁ ἀγρὸς καὶ τἀμὰ πάντα. ἄρα γαμ σωζειν ἐμαχ=τον, καὶ IV πα--θειν ἀναμένειν ἀλλα προ του παθεῖν φυλάξασθαι. Θαλχος Πιτ 3έστω. Πάντα φιλῶ τρυγῶ ἔστι γὰρ το καρπῶν ἀποδρέπε-23σθαι πονων ἀιμοιβὴ δίκαιος' ἐξαιρέτως δὲ ἐθέλω βλιττειν τὰ σμήνη. ἔχω oυν, σίμβλα υπὸ τll πέτρα ἀποκλάσας, κηρία νε γενῆ. πρῶτον μὲν ουν τοῖς θεοῖς ἀπηρξάμην, ἔπειτα δὲ τοῖς φιλοις υμῖν ἀπάρχομαι. ἔστι δὲ λευκα ἰδεῖν καὶ ἀποστάζοντα 2λιβάδας Ἀττικου μέλιτος, οἷον αἱ Βριλησσιαι λαγονες ἐξα- θουσι. καὶ νυν μὲν ταυτα πέμπομεν, εἰς νέωτα δὲ δέχοιο παρ' ημῶν μείζονα τουτωνὶ καὶ ηδίονα. Φιλοποίμην Μοσχί si νι. Λυκον ἐοικα τρέφειν το μαρον ἀνδράποδον' ἐμπεσων 24 γὰρ εἰς τὰς αιγας ουκ ἔστιν ηντινα ουκ ἀπολώλεκε, τὰς μὲν ἀποδομενος τὰς δὲ καταθυων. καὶ τω μὲν η γαστηρ τῆς κραι- 2 πάλης ἐμπιπλαται, καὶ τὰ λοιπα τρ τε /θεία δαπανῆται καὶ ς άλλεται καὶ καταυλεῖται καὶ πρὸς τοῖς μυροπωλίοις φιληδεῖ, τὰ δὲ αυλια ἔρημα, αιγες δὲ ἐκεῖναι αἱ προτερον οἴχονται. τέως μὲν ουν ησυχίαν ἄγω, μη προαισθόμενος κνυττα κα- 3τατεινας φυγC εἰ δὲ ανυποπτως λα ίμην αυτου καὶ ἐγκρα- της γενοίμην, δεδησεται τω ποδε χοίνικας παχείας ἐπισυρων, καὶ τν σκαπάνθ προσανεχων υπὸ τρ δικέλλη καὶ τn σμνυρτῆς μὲν τρυφης ἐπιλησεται, παθὼν δὲ γνώσεται ouν ἐστι τότην ἄγροικον σωφροσυνην ἀσπάζεσθαι.

Θαμίζεις εἰς ἄστυ κατιών, ὼ Νόμιε, καὶ τον ἀγρὸν Ουν 25 ἀκαρὶ θέλεις ορῶν ἀργει δὲ η γζ χηρεύουσα τῶν ἐμπονουν'

58쪽

των, ἐγω δὲ οἰκουρω μονη μετὰ τῆς Συρας αγαπητως τα παι- δια βουκολουσα. συ δε ημῖν αυτοχρημα μεσαιπολιος ανθρωπος μειρακιον αστικον ανεφανης. ακουω γαρ σε τα πολλὰ ἐπὶ Σκιρου καὶ Κεραμεικου διατριβειν, Ου φασὶ τους ἐξωλεστα- τους σχολy καὶ ὐαστώνρ τον βιον καταναλισκειν.

μενω ὁ δεσποτης ἐπέστη καὶ ἰδὼν τὴν φιλεργίαν. ἐφάνη δέ μοι ποθεν ὁ Κωρυκαῖος δαίμων, Στρομβιχος ὁ παρι-

πόνθρος. ἰδὼν γάρ es ἐφεπομενον τω δεσποτli, κειμένην την σισυραν ῆν ἀποθέμενος εἰργαζόμην υπὸ μάλης ωχετο φέρων, ώς ομοὐ ζημία καὶ τον υπο τῶν υμοδουλων προσοφλη- σαι γέλωτα. Σαλμωνέδl. 27 Πτα Dici, d Σαλμωνίς , υπερηφανεῖς τάλαινα τον δεσποτην; ουκ ἐγώ σε εις τουργαστῆριον καθημμην παρὰ τον ἀκεστην τον ἔτεροποδα ἀνειλομην, καὶ ταυτα λάθρα τῆς μητρυς, καὶ καθάπερ τινα ἐπικληρον ἐγγυητην αγαγομενος ἔχω; 2 συ δε φρυάττη, παιδισκάριον ευτελές, καὶ κιχλίζουσα καὶ μωκωμε νη με διατελεῖς. ου παυsti τάλαινα τνης ἀγερωχιας; ἐγώ σοι τον ἐραστὴν δειξω δεσποτην καὶ τὰς κάχρυς ἐπὶ τῶν ἀγρῶν φρυγειν ἀναπείσω, καὶ τοτε εἴσρ παθουσα DI κακῶν σα-νὶν ἐνέσεισας.

Σαλμωνὶς Γεμέλλω.

28 Πάντα et πομένειν οια τε εἰμὶ πλην του συγκαθευδειν, δέσποτα, μετὰ σου. καὶ την νυκτα Ουκ ἔφυγον οὐδὲ υπό τοῖς θάμνοις ἐκρυπτομην, ώς ἐδοκεις, ἀλλὰ την κάρδοπον υπεισελθουσα ἐκειμην ἀμφιθεμένη το κοῖλον τοὐ σκευους εἰς κά-2 λυμμα. ἐπειδὴ δὲ κέκρικα βρόχω τον βίον ἐκλιπεῖν, ἄκουε λεγουσης ἀναφανδον, πάντα γὰρ Ομου περιαιρεῖ φοβον eti

59쪽

προς το τελευταν ορμη ' θω σε ω Γεμελλε στυγω, τουτο μὲν β3ελυττομμη τὸ δάσος του σωματος καὶ ωσπερ τι κίναδος ἐκτρεπομενη, τουτο δὲ την δυσχερειαν του στοματος ἐκ του δμυχοτατου τῆς φαρυγγος την δυσοσμιαν ἐκπέμποντος. κακος κακως απολοιο τοιουτος ων. βάδιζε παρά τινα ληιμωσαν ἄγροικον γραυν ἐνὶ γομφω σαλευουσαν, ἀληλιμμενην τω ἐκ τῆς πίττης ἐλαίω. Oρειος υ νθοφορίωνι.Nπιστάμην σε, ω 'Aνθοφοριων, απλοὶ κον ει ναι ἄνθρω- 29πον καὶ αυτοχρημα τον ἀπὸ τῆς ἀγροικίας ἄγροικον, οωνταστε ι υλων καὶ κονιν πνέοντα, ηγνοουν δὲ οτι δεινος εἰ siq- τωρ υπὲρ τους ἐν Μιλιαίω των ἀλλοτρίων ενεκεν ἀδικομα-χουντας. κινησας γὰρ ἐπὶ του κωμάρχου δίκας ἔναγχος, ουκ 2 ἔστιν ῆν τινα ουχὶ νικήσας ἀπηλλάγης. μακάριε γλωττης καὶ λαλίστερε τρυγόνος. ἐγω δὲ ἔριιαίω σοι χρῶμαι, τουτο δητὀ του λογου. ἔκκειμαι γὰρ τοῖς βουλοιμένοις ταιιὰ σφετερίζεσθαι καὶ ἀγαπω την ησυχίαν, καὶ ταυτα εἰδως οτι μοι πολλάκις ἐκ τῆς ἀπραγμοσυνης φυεται πράγματα.

μον ἀλλὰ καὶ τὰ κοίλα τῆς γῆς, ἀπορία δὲ ἔργων, ἀργὸν δὲ

καθίζειν ονειδος. προκυς ας δῆτα τῆς καλυβης Ουκ ἔφθην παρανοιξας τὸ θυριον καὶ ὁρω συν τω νι ετω δῆμον ολον ὀρνέων φερομενον, καὶ κού ίχους καὶ κίχλας. ευθέως ουν απὁ 2 τῆς λεκάνης ανασπάσας ἰξὸν ἐπαλείφω των ἀχράδων τους κλάδους, καὶ ὁσον ουπω τό νέφος ἐπέστη καὶ πῆσαι ἐκ των οροδάμνων ἐκρέμαντο, θέαμα ηδ 3, πτερων ἐχόμεναι καὶ κεφαλῆς καὶ ποδων εἰλημμέναι. ἐκ τουτων λαχος σοι τὰς πίο- 3

30. 2 post ἐπέστο eodices nudunt των στρουθιων

60쪽

νας καὶ ευσάρκους ἀπεσταλκα πεντε καὶ εἴκοσι. κοινωνεῖν γὰρ ἀγαθὸν τοῖς αγαθοῖς, φθονουσι δε οἱ πονηροὶ τῶν γει

τονων.

Φιλόκωμος Θεστυλλφ.

31 Ουπωποτε εἰς ἄστυ καταβας ουδὲ εχως ο τι ποτέ ἐστιν η λεγομενη πολις, ποθω τό καινον τουτο θεαμα ἰδεω, υφ' ἐνὶ περιβολω κατοικουντας ἀνθρωπους, καὶ ταλλα oσα δια-2 φερει πολις ἀγροικιας μαθεῖν. εἰ ουν σοι προφασις οδου ἄστυδε γένοιτο, ηκε ἀπάξων νυν καὶ γὰρ ἔγωγε δεῖν οἶμαι του πλεον τι μα ιν, ἐδη μοι βρυειν θριξὶ της υπονης ἀρχομένης. τίς ουν δ' με κἀκεῖθι μυσταγωγεῖν ἐπιτηδειος ησυ ὁ τα πολλὰ είσω πυλων ἀλινδουμενος , Σκορπιάδης Σκοτίωνι.32 Βάλλ' ἐς μακαρίαν. δειον κακον εστιν, ὼ Σκοτίων, ημωθ. ἐμπεσὼν γὰρ εἰς συμποσιον κακοδαιμονων ανθρώπων 'οινόφλυγες δε πάντες ησαν, καὶ ουδεις τω με τρω το πίνειν et ἔστεργε συνεχως δη περιφερομένης τVς κυλικος ' ην ἴγαρὶ τοῖς ἀρνουμενοις Iroi roJ τουπιτιιιιον' ἔδει γαρ αυτους εἰς

33 Ἐοικε καὶ τὰ ναματα εἰς τὰ ανω ρυησεσθαι, ει γε Ου- τως, ω Κορίσκε, ἀφηλικέστερος γεγονώς, ἔτε ηδη λοιπὸν υι δους καὶ θυγατριδους ἔχομεν, ερας κιθαρωδου γυναικῖς 2 κἀμε κνιζεις ἄχρι του καὶ αυτην ἐκρινθοαι την καρδιαν. εγὼ μὲν γὰρ ἀειμάζομαι τριακοστον ετος ηδη συνουσά σοι, LIαρθενιον δὲ η ἱπποπορνος μεθ' υποκορισμων ἐκθεραπευεται. Dissiligod by Cooste