장음표시 사용
31쪽
καὶ πλασομεθα. γαρ ως ἐλεων δήπου με καιομενην ἐπ' bαυτω' μεμνῆσθαι γαρ τοὐ παρελθοντος χρόνου καὶ τῆς συνηθείας ἔχειν καλως ἐρεῖ, φυσων έαυτον o λασταυρος. συλλή- αγεται δὲ ἐμω καὶ ὁ Ἐλιξ ' ἐπ' ἐκεῖνον γὰρ η Ἐρπυλλὶς αποδυσεται. αλλ' αμφιβαλλειν εἴωθε τὰ φίλτρα καὶ αποσκήαρειν
- Μενεκλείδης Ευθυκλεῖ. οἴχεται Βακχὶς η καλη, Eυθυκλεις φίλτατε, οἴχεται, 38
πολλα τέ μοι καταλιπουσα δάκρυα καὶ ἔρωτος οσον ηδίστουτοτε, τοσουτον πικρου νυν μνημην. ου γὰρ ἐκλήσομαι ποτε Βακχιδος, ουχ ουτος εσται χρονος. οσην συμπάθειαν ἐνεδεί- 2ξατο ' ἀπολογίαν ἐκεινην καλων Ουκ ἄν τις αμάρτοι του των έταιρων βίου. καὶ εἰ συνελθουσαι, ἄπασαι πανταχοθεν εἰκονα
τινὰ αυτῆς ἐν Ἀφροδιτης mi χαρίτων θεῖεν, δεξιον ἄν τί μοι
ποιῆσαι δοκουσιν. τὐ γὰρ θρυλουμενον υπὸ πάντων, ως πο- 3νηραί, ως ἄπιστοι, ως προς τὸ λυσιτελὲς βλέπουσαι μονον, ως αεὶ του διδοντος, ως τινος γὰρ Ουκ αἴτιαι κακου τοῖς ἐντυγχάνουσι, διαβολὴν ἐπέδειξεν ἐφ' εαυτῆς ἄδικοW ουτωπρος τὴν κοινην βλασφημιαν τω ῆθει παρετάξατο. Οἶσθα τον Μήδειον ἐκεῖνον τον απο τῆς Συρίας δευρὶ κατάραντα μεθ' οσης θεραπείας καὶ παρασκευῆς ἐσοβει, ευνουχους υπισχνου- μενος καὶ θεραπαίνας καὶ κόσμον τινὰ βαρβαρικον καὶ οιιως κλάοντα αυτὸν Ου προσίετο, αλλ' υπὸ τουμὸν γάπα κοιμωμένη χλανίδιον τό λιτὸν τουτο καὶ δημοτικὸν καὶ τοῖς παρ' ημων γλίσχρως αυτn πεμπομενοις ἐπανέχουσα τὰς σατραπικας ἐκεινας καὶ πολυχρυσους δωρεὰς διωθεῖτο. τί δε; τὸν bΑἰγυπτιον ἔμπορον ως ἀπεσκοράκισεν οσον ἀργυριον προτείνοντα. Ουδεν ἐκείνης ἄμεινον ευ οι δ' ἔτι γε νοιτ' ἄν. ως χρηστὸν Ουκ εἰς ευδαιμονα βιου προαίρεσιν δαιμων τις υπννεγκεν. ειτ' οἴχεται ημῆς ἀπολιπουσα καὶ κείσεται λοιπὸν
μόνη ἡ Βακχίς. ως ἄδικον, ω φίλαι Μοῖραι' ἔδει γὰρ αυτθ
32쪽
. A - - 25.6 συγ-τακεῖσθαι με καὶ νυν ως τοτε. αλλ' ἐγω μὲν περίειμκαὶ τροφῆς ψαυω καὶ διαλέξομαι τοῖς εταίροις, η δὲ Ουκέτιμε φαιδροῖς τοῖς ομμασιν ο4 εται μειδιωσα, ουδὲ ιλεως καὶευμενης διανυκτερευσει τοῖς ηδιστοις ἐκείνοις απολαυσμασιν. 7 αρτίως μὲν οἷον ἐφθεγ γετο, οἷον ἔβλεπεν, οσαι ταῖς ο λίαις αυτῆς σειρῆνες ἐνίδρυντο, ως δὲ ηδυ τι καὶ ακηρατον αποτων φιληματων νέκταρ ἔσταζεν ' ἐπ' ακροις μοι δοκεῖ τοῖς χείλεσιν αυτῆς ἐκάθισεν η πειθώ. απαντα ἐκείνη γε τον κεστονυπεζώσατο, ὁμου ταῖς Τάρισι την 'Aφροδιν ν δεξιωσαμένη. 8 ἔρρει τα παρα τὰς προποσεις μινυρίσματα, καὶ ἡ τοῖς ἐλεφαντίνοις δακτυλοις κρουομένη λυρα ἔρρει. κεῖται δὲ η πάσαις μέλουσα χάρισι κωφη λίθος καὶ σποδιά. καὶ Μεγάρα μὲνη ἱπποπορνος ουτω Θεαγενην συλγασα ανηλεῶς ως ἐκ πανυ λαμπρῶς ουσίας του αθλιον χλαμυδιον αρπάσαντα καὶ s πελτην οἴχεσθαι στρατευσόμενον ' Βακχὶς δὲ η τον ἐραστὴν φιλουσα ἀπεθανε. ἐαων γέγονα προς σὲ ἀποδυράμενος, - θυκλεις φίλτατε. ἡδυ γάρ μοί τι δοκεῖ περὶ ἐκεινης καὶ λαλεῖν καὶ γράφειν' ουδὲν γὰρ ξ τὸ μεμνῆσθαι καταλελειπται.
39 Σοὶ μονη ἐραστης γέγονεν, ον φιλεῖς οντως ῶστε μηδ' ἀκαριαιως αυτου διαζευχθῆναι δυνασθαι. της ἀηδίας, δεσποινα Ἀφροδίτη. κληθεῖσα υπο Γλυκέρας ἐπὶ θυσιαν τοσουτον χρόνον ἀπο των Aιονυσιων γὰρ etiμῖν ἐπήγγειλεν) ουχῆκεις, εἰ μὴ δι' ἐκείνην, ουδὲ τὰς φίλας ἰδεῖν γυναῖκας ἀνα-2- σώφρων γέγονας συ καὶ φιλεῖς τον ἐραστήν, μακαρία τῆς ευφημίας ' ἡμεῖς δὲ πορναι καὶ ἀκολαστοι. υπῆρξε καὶ Φίλωνι συκιναὶ βακτηρία ' ὀργίζομαι γὰρ νη την μεγάλην θεον. πασαι παρῆμεν, Θεττάλη, Μοσχάριον, Θαῖς, Ἀνθ ράκιον, Πετάλη, Θρυαλλίς, Μυρρίνη, μυσίον, Eυξίππη οπου καὶ Φιλουμενη, καίτοι γεγαμημενη προσφάτως καὶ λοτυπουμενη, τὸ καλον ἀποκοιμησασα τον ἄνδρα οφὲ μὲν
33쪽
26 Aομως δε παρῆν. συ δ' Mais μονη τονυδωνιν περιέψ υχες, Mi 3που καταλει θεντα αυτον υπο σου Ἀφροδιτης η Περσεφονη παραλαβll. οιον ῆμων ἐγενετο το συμπόσιον τι γαρ Ουχαήγομαί σου τῆς καρδιας) οσων πληρες. ωδαὶ σκώμμ- ματα ποτος εἰς ἀλεκτρυονων φθάς μυρα στεφανοι τραγματα. υποσκιος τι ει δάφναις ην η κατάκλι γις ' μονον ημῖν ἔλιπε, συ, τὰ δ' αλλα ου. πολλάκις ἐκραιπαλήσαι ν, ουτω δδε ἐδεως ολιγάκις. τὸ δ' ουν πλείστην ημῖν παρασκευάσαντερι ιν, δεινή τις φιλονεικία κατέσχε Θρυαλλίδα καὶ Μυρρινην υπὲρ τῆς πυγῆς ποτερα κρείττω καὶ ἀπαλωτέραν ἐπιδείξει. καὶ πρωτη Μυρρινη τὸ ζώνιον λυσασα, βόμβυξ δ' ἐν τόχιτωνιον, δι' αυτου τρεμουσαν οἷον πιμελην ῆ πηκτον γάλα την ὀσφυν ἄνεσάλευσεν , υπ 3βλέπουσα εἰς τουπίσω προς τακινήματα τῆς πυγῆς ' ηρέμα δ' οιον ἐνεργουσά τι ἐρωτικονυπεστεναξεν, ωστε ἐμὲ νη τὴν Ἀφροδιτην καταπλαγῆναι. ου bμὴν ἀπεῖπε γε η Θρυαλλίς, ἀλλὰ τῆ ἀκολασία παρευδοκίμησεν αυτὴν ,ου γὰρ διὰ παραπετασμάτων θωρ φησιν ,ἀγωνιουμαι, ουδὲ ἀκκιζομενη, ἀλλ' οἷον ἐν γυμνικω ' καὶ γὰρ ου φιλεῖ προφάσεις ἀγων. ' ἀπεδυσατο τὸ χιτώνιον καὶ ιιικρὸν υποσιμώσασα τ)ὶν όσφυν ,ἰδου, σκοπει τὸ χρῶμαρ φησιν ,ως ἀκριβές, Μυρρίνη, ώς ἀκήρατον, ώς καθαρ , τὰ παραπορφυρα τῶν ἰσχιων ταυτί, τχὶν ἐπὶ τους μηρους ἔγκλισιν, τὸ μήτε υπέρογκον αυτῶν μήτε ἄσαρκον, τους γελασίνους ἐπ' ἄκρων. αλλ' οὐ τρεμει νη Λια', Ιφησὶν J ἄμ' υπομειδιῶσα 6. ῶσπερ η Μυρρίνης'. καὶ τοσουτον παλμῖν ἐξειργάσατο τῆς πυγῆς, καὶ ἄπασαν αυτὴν υπὲρ τὴν ὀσφυν τῆδε καὶ τῆδεῶσπερ ρέουσαν περιεδίνησεν, ἄστε ἀνακροτῆσαι πάσας καὶ νίκην ἀποφῆνασθαι τῆς Θρet αλλιδος. ἐγένοντο δὲ καὶ περὶ ἄλλων συγκρίσεις καὶ περὶ μασταριων ἀγῶνες τη μὲν γὰρ Φιλουμενης γαστρὶ ἀντεξετασθῆναι Ουδ' ητισουν ἐθάρσησεν ατοκος γὰρ ην καὶ σφριγῶσα. καταπαννυχίσασαι δ' ουν καὶ 7τους ἐραστὰς κακῶς εἰπουσαι καὶ αλλων ἐπιτυχεῖν ευξάμεναι
ἀεὶ γὰρ ηδίων η προσφατος ἀφροδδεη) ωχομεθα ἐξοινοι, καὶ
34쪽
πολλα κατα την οδον κραιπαλήσασαι επεκωμάσαμεν
μάχρο κατα τον χρυσουν στενωπον, ώς ἐπὶ τ νὶν αγνον κατῆ-μεν, πλησίον τῆς Μενέφρονος οἰκίας. ἐρα γὰρ αυτου Θαῖς κακῶς, καὶ νὴ ista εἰκοτως' ἔναγχος γαρ πλουσιον κεκληρο-8 νομηκε πατερα το μειράκιον. νυν μεν ουν συγγνώμrην ἔχομέν σοι τῆς υπεροαγίας, τοδ υδωνίοις δε ἐν Κολλ ω εστιωμεθα παρα τω Θεττάλης ἐραστῆ ' τὸν γὰρ τῆς Ἀφροδιτης ἐρώμενον η Θεττάλη στέλλει. οπως δ' ῆξεις φέρουσα κηπίον καὶ κοράλλιον καὶ τον σονυδωνιν ον νυν περιψυχεις' μετα γαρ τῶν ἐραστῶν κραιπαλγήσομεν. ἔρρωσο. δειλ ουμένη Κρίτωνι. 40 Π πολλα γραφων ανιας σαυτον; πεντηκοντα μοι χρυσῶν δεῖ καὶ γραμματων ου δεῖ. εἰ μὲν ουν φιλεῖς, δος ' εἰ δεφιλαργυρεῖς, ἐνόχλει. ἔρρωσο.Dissilirso by Corale
35쪽
Συ ταυτης τῆς παρρησιας αἴτιος, οςJ τοσουτος ων βα- 1σιλευς εἶ α ἐπέτρεε ας καὶ ἐταιρα γραφειν σοι, ουχ ηγqσα ιε' νος δεινον ἐντυγχανειν τοῖς ἐμοῖς γραμμασιν ολ li μοι ἐντυγχάνων. ἐγώ, δεσποτα Θημήτριε, ο ταν μὲν σε θεάσωμαι
καὶ ακουσω μετα των δορυφορων καὶ των στρατοπεδων καὶ των πρεσβεων καὶ τῶν διαδημάτων, νη τὴν 'Aφροδιτην, πέφρικα καὶ δεδοικα καὶ ταραττομαι καὶ αποστρεφομαι ως τον ῆλιον, μη ἐπικαω τὰ ομματα ' καὶ τοτε μοι οντως ὁ ποιορκητὴς εἶναι δοκεῖς Θημήτριος ' οἷον δὲ καὶ βλέπεις τοτε, ώς πι- 2κρον καὶ πολεμκον ' καὶ ἀπιστω ἐμαυτῆ καὶ λεγω . Λάμια, συμετὰ τουτου καθευδεις; συ διὰ νυκτος ολης αυτον καταυλεῖς; σοὶ νυν ουτος ἐπεσταλκε; σοὶ Γνάθαιναν την εταίραν
συγκρίνει καὶ 4λογημενη σιωπῶ καὶ ε υχομαί σε θεάσασθαι 3παρ' εαυτῆ. καὶ oταν ἐλθεὶς, προσκυνω σε καὶ Oταν περιπλακείς με φιλύς, πάλιν προς ἐμαυτὴν τἀναντία λεγω .ουτος ἐστιν ὁ πολιορκητής, ουτος ἐστιν ο ἐν τοῖς στρατοπέδοις, τουτον φοβεῖται firJ Μακεδονία, τουτον η Ἐλλάς, τουτον η Θρακη; νη την Ἀφροδίτην, σήμερον αυτον τοῖς αυλοῖς ἐκπολιορκησω καὶ ο φομα τί με διαθήσει ' .... μῶλλον εἰς τρίτην, παρ' ἐμοὶ γὰρ δειπνήσεις, δεομαι. τὰ 'Aφροδίσια ποιωταυτα κατ' ἔτος, καὶ ἀγωνα ἔχω εἰ τὰ προτερα τοῖς υστεροις νικω. υποδεξομαι σε ἐπαφροδίτως καὶ ώς ἔνι μάλιστα ἐπι- 4φανως' καὶ γάρ μοι περιουσιάσαι γεγενηται υπο σου, μηδὲν ἀνάξιον τῶν σων ἀγαθων ἐκείνης τῆς ἱερῆς νυκτος ἔτι πεποιηκυία, καίτοι σου γε ἐπιτρεποντος οπως ἄν βουλωμαι χρῆσθαι τω ἐμω σώματι ' αλλα κεχρημαι καλως καὶ ἀμικτως προς
36쪽
5 ἔτερους. oυ ποιήσω τὸ ἔταιρικὸν ii ευσομαι, δέσποτα, ως ἄλλαι ποιουσιν. ἐμοὶ γαρ ἐξ ἐκείνου, μα την Αρτερον, ουδὲ προσεβλεα αν ἔτι πολλοὶ ουδὲ ἐπείρασαν αἰδουμενοί σου τας ' πολιορκίας. οξυς ἐστιν Ἐρως, ω βασιλευ, καὶ ἐλθεῖν καὶ αναπτνναι. ἐλπίσας πτερουται, καὶ απελπίσας ταχύ πτερορ-6 ρυεῖν εἴωθεν απογνωσθείς. διό καὶ μέγα τῶν λαιρουσων ἐστι σοφισμα, αεὶ το παρον τῆς απολαυσεως υπερτιθεμενας ταῖς ἐλπίσι διακρατεῖν τους ἐραστας. λοιπὸν ημας δεῖ τα μεν ποιεῖν, τα δὲ μαλακιζεσθαι, τα δὲ δειπνοποιεῖν, τα δὲ κοσμειν σοι τον οἶκον, τας ὁπωσουν αλλως ταχυ μαραινομενας μεσολαβουσας χαριτας, ἴνα μαλλον ἐξαπτωνται τοῖς διαστήμασιν ευαλεστεραι αυτων αἱ χρυχαί, φοβουμένων μη αλλο πα-7 λιν γένηται τῆς ἐν τω παροντι τυχνὶς κωλυρια. ταυτα δὲ πρὸς μὲν ετέρους ταχα αν ut Ῥάμην, βασιλευ, πλαττεσθαι καὶ τεχνιτευειν' πρὸς δὲ σε, ος ουτως ήδη ἔχεις ἐπ' ἐμοὶ ως ἐπιδεικνυναι με καὶ αγαλλεσθαι πρὸς τας αλλας λαίρας οτιπασων ἐγω πρωτευω, μα τας φίλας Μουσας, Ουκ αν υπομεμναιμ πλαττεσθαι ' ουχ ουτως εἰμὶ λιθίνη ωστε αφεῖσα παντα καὶ την κ/υχην ἐμαυτῆς εἰς την σην αρεσκειαν ολίγον ηγήσομ8 μαι δαπανῆσαι. ευ οἰδα γαρ οτι ου μονον ἐν τῆ Θηριππιδίου οἰκία, ἐν η μέλλω σοι τὸ των Ἀφροδισίων ευτρεπίζειν δεῖπνον, ἔσται διαβοητος η παρασκευή, αλλα καὶ ἐν ολη τρ 'Aθηναίων πολει, νη την υρτερον, καὶ ἐν τη Ἐλλαδι παση. καὶ μαλιστα οἱ μισητοὶ Αακεδαιμόνιοι,Ἀα δοκωσιν ανδρες εἶναι οἱ ἐν Ἐφεσω αλώπεκες, ου παυσονται ἐνJ τοῖς Tαυγετοις ορεσι καὶ ταῖς ἐρημίαις ἔαυτῶν διαβαλλοντες ημων τα δεῖπνα 9 καὶ καταλυκουργίζοντες της σης ανθρωποπαθείας. αλλ' αυτοὶ μὲν χαιροντων, δεσποτα, συ δὲ ἐμοὶ μέμνησο φυλαξαι τηνημέραν του δείπνου καὶ την ωραν ην αν DC αρίστη γαρ ην βουλει. ἔρρωσο.
37쪽
Λεοντιον Aa ιέα. Ουdεν δυσαρεστοτερον, ὼς ἔοικεν, ἐστὶν αρτι πάLν2 μειρακευομενου πρεσβυτου. ota με 'Eπίκουρος ουτος διοικεῖ, πάντα λοιδορων, πάντα υποπτευων, ἐπιστολὰς ἀδιαλειπτους μοι γράφων, ἐκδιώκων ἐκ του κήπου. μὰ τλον 'Aφροδιτην, εἰ 2υδωνις ην, ἐγγυς ογδογήκοντα γεγονὼς ἔτη, Ουκ ἄν αυ- του ηνεσχόροιν φθειριωντος καὶ φιλονοσουντος καὶ καταπε- πιλημένου ευ μάλα ποκοις ἀντὶ πίλων. μέχρι τίνος υπομενεῖ τις τον φιλόσοφον τουτον; ἐχέτω τὰς περὶ φυσεως αυτου κυριας δοξας καὶ τους διεστραμμένους κανονας, ἐμὲ δε ἀφέτω
την φυσικως κυρίαν ἐμαυτῆς ἀντομάχητον καὶ ανυβριστον. οντως ἐπιποDορκqτην ἔχω τοιουτον, οὐχ οἷον συ Λάμια An- 3μήτριον. ιιχὶ γὰρ ἔστι σωpρονῆσαι διὰ τον ἄνθρωπον τουτον; καὶ σωκρατίζειν καὶ στωμυλευεσθαι θελει καὶ εἰρωνευεσθαι, καὶ 'Aλκιβιάδην τινὰ Πυθοκλέα νομίζει καὶ Σανθίππην ἐμὲ οἴεται ποιήσειν. καὶ περας αναστῆσα οπli ποτε γην προ γῆς φευξοιμαι μὰλλον η τὰς ἐπαντολὰς αυτου τὰς ἀδιαπαυστους ἀνεξομαι. ὁ δε πάντων δεινοτατον καὶ ἀφορητότατον τε- 4 τολμηκεν, υπερ ου καὶ γνώμην σουJ βουλομενη λαβεῖν τί μοι ποιητεον ἐπέσταλκά σοι. Τίμαρχον τὸν καλον οισθα τὸν Κηφισιῶθεν. Oυκ ἀρνουμαι πρὸς τὸν νεανίσκον οἰκείως ἔχειν ἐκ
πολλου προς σέ μοι τἀληθῆ λέγειν εἰκὸς Λάμιαὶ καὶ τὴν
πρώτην ἀφροδίτην ἔμαθον παρ' αυτου σχεδον. ουτος γάρ με διεπαρθένευσεν ἐκ γειτονων οἰκουσαν. ἐξ ἐκείνου του χρόνου 5 πάντα μοι τἀγαθὰ πέμπων ου διαλέλοιπεν, ἐσθῆτα, θεραπαινας θεράποντας, γνδὰς γνθους. ταλλα σιωπω. αλλὰ τὰ ιιικροτατα προλαμβάνει τὰς ἄρας, ῖνα μηδεὶς φθάσν με γευσάsιενος. τοιουτον ουν ἐραστὴν . ἀποκλόισον' φησί . καὶ μὴ
προσίτω σοι ', ποίοις δοκεῖς αυτον ἀποκαλων ονομασιν; ουτεώς 'Aττικος Ουτε ώς φιλοσοφος, . . . ἐκ Καππαδοκίας πρώην
εἰς την Ἐλλάδα γ κων. ἐγὼ δὲ εἰ καὶ oλη γέμοι ἡ 'Aθηναίων ε
38쪽
αυτους προς τον Tιμάρχου βραχιονα, μαλλου δὲ Ουδὲ κρειτον δ τυλον. τί συ λέγεις Λαμα; Ουκ αληθῆ ταυτανου δικαιά φημ; . καὶ μη δη, δεομαί σου προς τῆς 'Αφροδίτης, μη σοι ταυτα υπελθέτω ' ἀλλὰ φιλόσοφος, αλλα ἐπιφανης, αλλα πολλοῖς φίλοις κεχρωιενος ' λαβετα καὶ α ἐχω, διδασκετω δ' ἄλλους. ἐμ ὲ δὲ ουδὲν θαλπει si
7 δοξα, ἀλλ' ον θέλω δος Τίμιαρχον , Aάματερ. ἀλλὰ καὶ
δι' ἐμὲ πάντα ηνάγκασται ὁ νεανίσκος καταλιπών, το Λυ-κειον καὶ την εαυτου νεοτητα καὶ τους συνεφήβους καὶ τηνέταιρειαν, μετ' αυτου ζῆν καὶ κολακευειν αυτον καὶ καθυμνεῖν τας υπηνέμους αυτου δοξας. ὁ δ' 'Aτρευς ουτος . ἔξελ '
φησίν Ακ τῆς ἐμῆς μοναγρίας καὶ μὴ προσιθι Λεοντίω.' ώς
Ου δικαιοτερον ἐκείνου ἐρουντος .συ μὲν ουν μὴ πρόσιθι τῆ8 4υῆ.' καὶ ὁ μὲν νεανίσκος ὼν ανέχετια τον υστερον ἀντερα-στην γέροντα, ὁ δὲ τον δικαιοτερον ουχ υπομένει. τί ποιήσω, προς των θειον ἱκετευω σε Λάμα. νὴ τὰ μυστήρια, νθ την τουτων των κακῶν ἀπαλλαγήν, ώς ἐνθυμηθεῖσα του Τιμάρχου τον χωρι ηιὸν αρτι απώρυγμαι καὶ Ηρωκα τὰ ακρα και η 9 καρδία μου ανέστραπται. δέομαί σου, δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ημέρας ολίγας, καὶ ποιήσω τουτον αἰσθάνεσθαι πηλίκων ἀπήλαυεν ἀγαθῶν ἐν τῆ οἰκία με. καὶ ουκέτι φέρει τον κορον, ευ οἶδα. πρεσβευτὰς ευθὼς προς ημῆς διαπηια εται Io Μ τροδωρον καὶ Ερμαρχον καὶ Πολυαινον. ποσάκις οἴει με, Λάμια, προς αυτον ἰδία παραγενομένην εἰπεῖν .τί ποιεῖς Ἐπίκουρε; ουκ οἶσθα οτι διακωμωδεῖ σε Tιμοκράτης ὁ Μητροδώρου ἐπὶ τουτοις ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐν τοῖς θεάτροις, παρὰ τοις αλλοις σοφισταῖς αλλα τί ἔστιν αυτω ποιῆσαι; αναισχυντος ἐστὶ τὸ ἐραν. καὶ ἐγὼ ἔσομαι τοινυν ομοια αυτῶ ἀναίσχυντος καὶ Ουκ ἀφησω τον ἐμὸν Tίμαρχον. ἔρρωσο.Μένανδρος Γλυκέρ stis Ἐγὼ μὰ τὰς Ἐλευσινίας θεάς, μὰ τὰ μυστήρια αυτῶν,
α σοι καὶ ἐναντίον ἐκεινων ἄμοσα πολλάκις, Γλυκέρα, μονος
39쪽
μν P, ως ουδὲν ἐπαιρων ταμα ουδὲ βουλομενος σου χωρq- σθαι ταυτα κιχὶ λεγιο καὶ γραφω. τί γὰρ ἐμοὶ χωρίς σου γε- 2νοιτ' αν ῆδιον; τίνι δ' ἐπαρω ναι μειζονι δυναιμην τῆς σῆς φιλιας; εἰ καὶ τὀ ἐσχατον ήμων γῆρας δια τους σους τροπους καὶ τα ίσαJ ῆθη νεοτης ἀεὶ φανεῖταί μοι. καὶ συννεάσαιμεν 3καὶ συγγηράσαιμεν, καὶ νὴ τους θεους συναποθάνοιμεν, αλλ' αἰσθανομενοι, Γλυκερα, οτι συναποθνήσκομεν,ῖνα μηδετέρω ημων ἐς αδου συγκαταβαίη τὶς ζῆλος, εἴ τινων ἄλλων ὁ σωθεὶς πειράσεται ἀγαθῶν. μὴ δη γένοιτο μι πειραθῆναι σου miκέτ' ουσης τί γὰρ αν ἔτι καταλίποιτο ἀγαθόν; α δε νυν ἡπειξε με ἐν Πειραιεῖ μαλακιζομενον οἶσθα εγάρ μου τὰς συνγὶθεις ἀσθενείας, ας οἱ μη φιλου-τές με τρυφὰς καὶ σαλακωνείας καλεῖν εἰώθασιν ἐπιστεῖλαί σοι ἐν ἄστει μενουσνὶ διὰ τὰ ἀλωα τῆς θεου, ταυτ' ἐστίν. ἐδεξάμην ἀπo b Πτολεμαίου του βασιλέως Αἰγυπτου γράμuιατα, ἐν οις δεῖταί μου πάσας δεήσεις καὶ προτρεπεται βασιλικως υπισχνουμενος
τό δὴ λεγομενον τουτο τὰ τῆς γῆς ἀγαθὰ καὶ ἐμὲ καὶ Φιλάγμονα ' καὶ γὰρ ἐκείνω γράμματα κεκομίσθαι φασί ' καὶ αυτος
δὲ ὁ Φιλήμων ἐπέστειλε μοι τὰ ἴδια δηλων ἐλαφρότερα καὶ
ως ου Μενάνδρω γεγραμμενα ἐττον λαμπρά. ἀλλ' ἴσ1εται καὶ 6βουλευσεται τὰ ἴδια ουτος. ἐγω δε Γαυτουὶ ου περιμενω μυλάς. ἀλλὰ συ μοι, Γλυκερα, καὶ γνωμη καὶ Ἀρεοπαγῖτις βουληκαὶ 'Hλιαία, ἄπαντα νὴ την 'Aθηναν ἀεὶ γεγονας καὶ νυν lari. τὰς μὲν ουν ἐπιστολὰς του βασιλέως σοι διεπεμα άμην, ῖνα 7 μὴ κοπτω σε δὶς καὶ τοῖς ἐμοις καὶ τοῖς ἐκείνου γραριμασιν ἐντυγχάνουσαν ' α δὲ ἐπιστελλειν αυτ- ἔγνωκα, βουλομαί σε εἰδέναι. πλεῖν μὲν καὶ εἰς Αἴγυπτον ἀπιεναι μακρὰν ουτω 8 καὶ ἀπωκισμένην βασιλείαν ουσαν, μὰ τους δώδεκα θεους, ουδὲ ἐνθυμουμαι. ἀλλ' ουδὲ εἰ ἐν Αἰγίνst ταυτη γε τῆ πλησίον ἔκειτο Αἴγυπτος, ουδ' ουτως ἐν νω ῶν ἔσχον ἀφεὶς τηνἐμην βασιλείαν τῆς σῆς φιλίας μονος ἐν τοσουτω οχλω Αἰγυπτίων χωρὶς Γλυκερας ἐρημίαν πολυάνθρωπον ορῆν. ῆδιον 9γὰρ καὶ ἀκινδυνοτερον τὰς σὰς θεραπευω μῆλλον ἀγκάλας, η
40쪽
τας Γαυλαd απαντων των σατραπων καὶ βασιλέων. ἐπικίνδυνον μὲν ουν τὸ ανελευθερον, ευκατωνρονητον δὲ τὸ κολα- 10 κευον, απιστον δὲ τὸ ευτυρουμενον. ἐγω δὲ καὶ τας θηρικλείους καὶ τὰ καρχησια καὶ τὰς χρυσίδας καὶ πάντα τὰ ἐν ταῖς αυλαῖς ἐπίφθονα, παρα τουτοις ἀγαθὰ καλουμενα, των κατ' ἔτος χοῶν καὶ των ἐν τοῖς θεάτροις ληναιων καὶ τῆς χθιζης ὁμολογίας καὶ των του Λυκείου γυμνασιων καὶ της ιερος Ἀκαδημείας ουκ ἀλλάττομαι, μὰ τον Aιονυσον καὶ τους βακχικους αυτου κισσους, οἷς στεφανωθηναι μῶλλον η τοῖς Πτολεμαίου βουλομαι διαδημασιν, ορώσης καὶ καθημενης ἐν τω ii θεάτρω Γλυκέρας. που γὰρ ἐν Αἰγυπτω οέγομαι ἐκκλησίαν καὶ σν φον ἀναδιδομένην ; που δὲ δημοκρατικὸν ἴχλον ουτως ἐλευθεριάζοντα; που δὲ θεσμοθέτας ἐν ταῖς δεραῖς κομαις κε
χυτρους; Κεραμεικον, ἀγοράν, δικαστηρια, την καλην ἀκρωπολιν, τὰς σεμνὰς θεας, τὰ μυστηρια, την γειτνιωσαν Σαλαμῖνα, τὰ στενα, την νυτταλειαν, τον Μαραθῶνα, ολην ἐν ταῖς Mθηναις την Ἐλλαδα, ολην την γωνίαν, τὰς Κυκλά- 12 δας πάσας; ἀφεὶς ταυτα καὶ Γλυκέραν μετ' αυτῶν εἰς Αἴγυπτον διέλθω χρυσὸν λαβειν καὶ αργυρον καὶ πλουτον; ω μ ετὰ τίνος χρησομαι; μετα Γλυκέρας τοσουτον διατε θαλασσευμε Ι3 νης; - πενία δέ μοι ἔσται χωρὶς αυτης ταυτα; ἐὰν δὲ ἀκουσωτους σεμνους ἔρωτας εἰς ἄλλον αυτην μετατεθεικέναι, ου σποδος μοι πάντες οἱ θ Παυροὶ γενησονται; καὶ ἀποθυησκων τὰς μὲν λυπας ἐμαυτω συναποίσω, τὰ δὲ χρηματα τοῖς ἰσχυ- πτιν ἀδικεῖν ἐν μέσω κείσεται. η μέγα τό συμβιουν Πτολεμαίω καὶ σατραπαις καὶ τοιουτοις α όφοις, gν Ουτε τὸ φιλι-I4 κον βέβαιον Ουτε τὸ διεχ θρευον ἀκίνδυνον; ἐὰν δὲ οργισθητί μοι Γλυκέρα, ἄπαξ αυτην ἀρπάσας κατεφίλησα ' αν ἐτι οργίζ'ται, μῶλλον αυτην ἐβιασάμην ' καν βαρυθυμως hy, δάκρυκα ' καὶ πρὸς ταυτ' Ουκέθ' υπομείνασα τὰς ἐμὰς λυπας