Alciphronis rhetoris Epistolae, cum adnotatione critica, editae ab Augusto Meinekio

92쪽

I, 1.

1. μηστὴν ἡμῖν ἡ θαλαττα το τημερον εἶναι τχὶν γαλῆ-

νην ἐστορεσεν. Mirum eSt suisse quibuS haec adeo impedita viderentur, ut vel coniecturae aleam Subirent. Potuit sane scriptor sententiam etiam his efferre Verbi S: χρηστην ημῖν τὴν θειατταν ἡ γαληνη ἐστορεσεν. Sed idem Sen Sus editae lectioni subest, si quidem θάλασσα recte diei potest στορνυναι γαλη- νην i. e. eo ipso quod fluctu S componit γι λήνην efficere, quemadmodum σφαζειν αἷμα dicimuS mactando caedem perpetraro, αρδειν irrigando secundar , et Inulta alia his similia. duae sententia magis etiam clucescet, Si θάλασσαν deae loco habi uim esse memineri S, quae eum maris imperium habeat, rectissime marinos nuctu S co myonere et tranquillitatem adducere dieitur. Τhalas Sam deam habes apud Hesiodum Theog. 15 l. et Hyginum Praes. p. 4. ubi Ponti uxor eSt, et apud

Archippum Athenaei III p. 86 c. in ambiguo ludentem: Θαλάσσης τροφιμος, υἱῖς Πορφυρας. Ib. οι βορεῖς. Urb. οἱ βορῆς. Obliquis huius nominis casibus sequioris aetatis epici usi sunt frequenti S Si me; nominativi, sive Singularis Sive plurali S, apud probatos Scriptores prohatorumve aemulos nullum extat exemplum. Itaque vereor ne

hic quoque librarii suae aetatis sordes intulerint, Alciphroautem Scripserit οἱ βορραῖ, quod incorruptum man Sit III, 42, 2. Obliquorum casuum exemplis in Stephani thesauro allatis addere licet ex Pauli Silent. Soph. 440. 459. R. πανταχου τῆς θαλάσσης ἐπαλλήλων ἐπικλωμένων των κυματων. Sellerus ἐπ' αλλήλων. Praestat haud dubie alterum, quod etiam Sequentia postulant, ex quibus intelligitur hoc dici: crebri per totum mare frangebantur fluctus, quorum alii rupibus illidebantur, alii intus i. e. in ipso mari rumPebantur.

93쪽

Ilii si locum interpretoris, etiam Reis kii dubitationes concidunt, quamvis ingeniose conicientis τα δὲ εἰς ουρανον ανοιδουντα ἐρρήγνυτο. Si quid mutandum est, Sunicere ripinor Scribere pro εἴσω cli. Homero Il. ρ 265. δε τ' ακραι νηιονες βοοωσι ερευγομενης αλος ἔξω. Ib. ἐρρήγνυτο cod. Λ. ceteri ἐρρήγνυντο, quod secutus est Sellerus. Plurulis in seri 'tore attici Smi Studiosissimo non serenduS, nec ullum eius iii reliqui S exemplum est pnieter I. 34. 3. quod ex cod. correximus. Puod I, 12, 1. legitur εισὶ τρυφερα τα μειρακια, ni iti S generis PSt.

3. ἔργων εἰχόμθα. Probabiliter ΙΙirschigius εργου. i. ἰχθυων Bergieri est emendatio; codd. ἰχθυν et ἰχθυν.

ib. tripαλους Reis kius, quem merito Secutus eSt Scitoriis; codd. υταλον, Vulgo υφαλον. Puod statim sequitur ασιλλας Ηem Sterhusius reperit; libri et υλας. Ib. υπὲρ αυτῶν καταβαλό r/τες αργυριον. Verbit t)περαντῶν Per grammaticam rationem non possunt nisi ad σπυ- ριδας resurri, quod cum ineptum sit, aut delenda videri pos- Sunt, aut locus emendatione Sustentandus est; nec displiceret Si Scri se tum esSet τας ε κατερωθεν σπυριδας εξαρτήσαντες α

αυτων των ἀσιλλῶν καὶ καταβαλοντες ἀργύριον -

γοντο. Minus probabili S Hem, tertius ii ratio, qui quae adscripsi verba p0St πλοσων transponi voluit. Praeterea malim τἀργυριον. neque en ilia credibilo est piscatores quantum pecunia pro piscibus pendendum esset emtorum arbitrio permisisse. 5. Fortasse praestat πῶσί τε τουτοις. Tum λεπτοτέρων

dubitanter Burgierus; libri λεπτομερῶν, quod probavit S0ile- .ru S. Pisciculi quo pacto λεπτομερεις appellari Possint cum intelligi non possit, Bergierum sequi non dubitavi. idemque inlisa I, 18, 2. ex libris restitui. Intelligit autem quos Menander aliique comici iti 1ὶ τους vocant apud Λtlion. HI p. 30 l. h. cla. Theognostias Cramuri p. 8, T. Listri τοὶ τα λητα leg. λιτα ἰχθυδια. Terentius Andr. II, 2, 3l minutos pisciculo Sappellat. Ib. εἰ χειμων ἐπιλάβοιτο. Ita sane Bygantini scri litores locuti sunt, ut Cinnamus Ilist. 1, 3. ἐπιλαμβανομένου aliique. Alciphronem ἐπιλάβοι scri ysis Se puto, Prae- Sertim cum ipse in eadem ei, istola S. 3. dixerit ἐπιλαβουσα

94쪽

Hesychii glossa v. ελλείχοντα, ubi ἐμφορουμενον legitur,lion ειι ορουντα. Dicit igitur tantum se piscium attulisse, tuo uxor S libero, lue plures per dies Satiare possint.. I, 2. In titulo edebatur pro quo Γαλγο Mος scri Iisi ex optimis libris. Alterum nomen Κυρτῶνι scriptum est in

1. πάντα libri plerique; τὰ πάντα Sellerus ex I'ur. I h. εῖλος Bergierus, αλης et αελλος codd. ἀλεας nut ειλης Rois-kius. Scripsi εiDrς, quod rectiuS Puto quam εῖλης. ib. τον βυθον ἀποξυουσι. Verbum ἀποξυε ιν qui 'er

scrutari interprotatur Scito rus, vereor ut id aliis probaturus sit. Acutio Bergieru S recte i ros undum maris verrimus. Aliud hic oli in lectum missu sui indicant Par. et Vat. in quibus υποξυουσι legitur, unde υποδυουσι scribendum videtur i. e. profundum maris Subeuntibus, sc. Verriculo in mare immis So. 3. σπογγους ημῖν ἐπεταττε. Hi K κομζειν ii luit Pur. luem Secutus Pst Sellerti S. Mihi hoc clossemati similo videtur; neque enim dubitandum est ii iiii simplex ἐπιτάττειν non minus recte dicatur, quum latine dicimuS V. c. frumentum n licui imperare . his statim subiciuntur vel ha κιὰ τὰ ἐκερια α φυεται ἐπιεικως εν ευ ρυνομης ληπινον, vix dici potest quantam mirabilium commentorum copiam Peseererint. . t ingeniosum est luod recentissima momoria L , ,e-ekius Path. I. p. 34. coni 'cit ἐν Et μυνο ιης λεtμῶνι, mare sic ah Alcit dirone die tum ratus. Puod sorrum in se οὐ in qualis Nonnus est vol Paulus Silensiariuμ, non in . lciphrono, cuiuΑmirilice sinat dux Pst oratio hominu nutrie quos Acribonios inducit ingenio accommodata. Credo nutum certi e uiu dum loci memoriam re liliri eiusque non longe ab Attica remoti . Lem no insulase nullus lite locus est. Codices Si consulimus, fluctu ut controversi nominis scriptura intor ευρυνομης, ευρυνομεν Vς, ευρυνωμης, ευρινομης, ευρυνομίλὶς, ευρυνομοις, αβα-

βρυνομης. Praeterea εἰς quod vulgo ante λῆμνον legitur duo codiceS ignorant. Hinc nata mihi suspicio est seripsisse Al-Disiligod by Cooste

95쪽

cis,hronein ἐν ' μόνης Dμενι, citius civitatis haud infrequens in Aloit,hronis epistolis in uni ortu. . Vido I, si et 13. III, 46.

Hul intonensium ii Ortii in Si ni arinae lanae. lo qua Salinas ius ad Τertullianu in de I ull. p. 2lS et Casaulioniis ad Λtlie n. Hi p. b9. germit, se racem fuisse tilio uilodam testimonio con Staret, re in consectam dicerem. Nunc incerta res est. nec intrabor Si qui me ili sum cum ceteris hariolati mi esse dixerit. Ili. ῶς ὁ μὲν ου πω ταυτα προσαπιτε ι καὶ ὁ Ἐρμων. Ita haec in codd. leguntur; correxi ut suntentia postulabat et conii in xi cum alite e dentibiis: προσαπνὶrqκει etiam Wuς-nerus, cetera male administrans.. q. Legubatur αφεις το φορτιον αυτοῖς - 'iod in- Ρtum esse nullus vidit interpretum. Puid enim τὸ φορτίον aliud esse dicamus quam ipsos illos piscos 3 Scripsi igitur το φερνιον, quo nomine Si ortus significari constat, in quilius Dices serebantur. Menander Fragm. ine. 69. γερων αλιευς iπαρ ου το φερνίον επριαμεθα. Memorat ipse meiphro lΙ. 9, 2. ἐπὶ των φερνιων κομίζειν τους ἰχθυας, HVetque . i mendationi nostrae scriptura Flor. φορνίον. illi. κωπήρους Bergierus, libri κωπVPyὶς, κωπηφους, κωθ iκωπζρεσι. De eiusdem coniectura scripsi θαλαττουργοῖς, quod in optimis codd. βαλαυτουργοῖς, in reliquis βα- λαυστουργοῖς et βαλαντουργοις scriptum est. Sellerus βα- λαυστιουργοῖς edidit, . quae it,sa quo pie Sive Bergieri sive Vossit coniectura erat, sed nullo modo seronda. Ego aliquando meiphronein scripsisse suspicatus sum βλαττουργους i. e. Irai r I, u rari os, a βλαττη vel βλαττιον, silio nomine sequioris aetatis Graecos purpuram significasse con Stat. V. Salma-Simn nil Ili At. Aug. vol. ll. li. 55l et Adolphum Selim id tium de Papyris raec. p. l. v. Ν vitia quidem haec vox cAt et Byzantinis scriptoribus maxime usitata; at nil impedit si io minus iani Alcipii ronis tu mi ori biis in usum vitae communi S transisse existimetur. Ib. ἐπενθήσαμεν. Cod. Λ ἐποθῆσαμε i , illi Od nescio an edito praeserendum Sit.

I, 3.

96쪽

eiatis, in qtii luis Singula verim sibi nil amussim respondent. liliri interponunt hanc Sententiam: ου μάτην γουν ανεισιδώραν ἀνησιδωραν recte corrigunt) ταυτην ονομάζουσιν 'Amidi ναῖοι ἀνιεῖσαν δωρα δι ων ἔστι καἰ σώζεσθαι. Puae,

si alii luem harum rerum sensum fiat, o, a serit, latis persona Prorsus aliena et glossatore dignissima esse arbitror; quare in marginem releSavi.

2. -τὲ γὰρ οφον ἀποδοσθαι βουληθείς. Epistolao

huius consilium reputanti ποτε aliquando patrii in apte dictum videri debet. Scribendum videtur πρώην. Ib. ἐπιστυφοντος. Vellem cod. aliquis praeberet ἐπι

lerus. δε αρα τουτο Λ, ceteri Udd. γὰρ αρα τουτο. 3. γειτνίασιν. Pro hoc Ven. ποτνίασιν hul, t, i. e. ut opinor γειτονίασιν, cuius formae ad verbum γειτονιάζειν reserendae aliud exemplum nondum mihi oblatum est. Ili. ταδε ἐξομεν καὶ χαριουμεθα. Non eredo haec Anna esse scribenduinque suspicor τοδε γουν εξομεν. Pro Qομεν, quae Flor. et Vcn. Scriptura PSt, Vat. et Par. habent παρέξομεν, a Sellero receptum. In selluentibus Ven. τω τας, D τῶ τας.

Quod huic epistolae praeseriptum nomon erat Κυμοθος cum in codd. Κυμοθος Serilitum sit, hoc ipsum rescipiendum duxi, memor eorum quae ipse Exerc. I hil. nii a thera. Spee. II p. 22. de hoc nominum genere dixi et colitosus nescio nunc quo loco Keilius Portensis, Onomato logorum doctissimu S, disputavit. l. τὰ δημοτικὰ διαπράττονται. Haec de iis intelligi vi deo qui rem 'ublicum tractant; id vero graece dicitur τὰ πολιτικὰ πράττειν. Ne pie sententia apta PSt; tantum enim ilh- est, ut qui urbis moenibus inclusi tenentur omnes sic in universum res civiles administrare dici possint, ut id de paucissimis tantum praedicari quont . . tque uliud quid scripsisso Λlciphronem etiam codicum dissensus doc t. istorum alii νηματικά, Ven. nutem δὴ μικρά habent. Scribendum opinor

τὰ δημουργικά, id ut de opificiis intelligatur.

2. την ἀκτὴν ἀπολιπουσα καὶ τὰ νήματα του λινου. Non displicet quod Lennes, ius ad Phalar. 11. 332. coniecit τqν Diuitigoo by Corale

97쪽

In liis si otio ' αγαθα scril,seriS, perelogunt cin hal ,eliis tetrana et ruin nullo novae Coinoe liue Poeta indignum. In Sqq. ουτωδη σε scripsi pro ουτω δε σε. 4. εις τὸν ανδρα seraeeunte Jacolisio recte huc posuit Sellerus. cum in libris post απιθι legantur, Draeter Ven. qui primo loco omittit et ultoro liubet επάνιθι στι λωον ελομει' , i. E. ἐπάνιθι τὀ λωον ελομενη. Hic igitur neutro loco illa hali et . nec repugnabo Si quis e murigine ea irrcpsisse censeat. Nam επι i/ιθι de reditu ad maritum capiendum eSSe per se

intelligitur. I, 5. Acir ατνης scripsi ex Ven. et C Pro Ναυβάτης.. Ac ne fictum quidem hoc nomen esse constat e Xenophontis Heli. III, ,2, 5.

i. κοιιματα Λαρεικου. Haec Ai incorrupta Sunt.

nove RPri I tor ac neScio an non feliciter κομματα dixit pro νομίσματα. Suspicari liOSSis χρυσους κομματος Λαρεικου, i. e. χρυσους Λαρεικον χαρακτ=ῆρα ἔχοντας, ut est apud Diodorum Sic. XVII, 66. χίλια τάλαντα χρυσου χαρακτῆρα Aα

. Ib. vulgo τῶν Μηδων. Omittunt articulum libri meliores.

I, 6.

l. μήτηρ. Νolanda dorica forma in nomine ei vis Atticae. Eiusdum generis est, ne Lamachum memorem, 'Iπποδαμος Aristoph. Eipi. 327. Μνασιγειτων Athen. 34p. 6l4 e. Μνάσι πος Harpocr. p. 120, 31. Σιλανος Λthen. 6 p. 245 a. At Λαμων ne eodem reseratur cavit Plutarchus Por. 4. et pro Θρασυλαος Atli n. 12 p. 554 s. scrib. Θρασυλλος. Ib. ἐπὶ πιάδων αρότω γνοσίων. Pro ἀροτω libri OmneS αραροτων, εμiod Ogregie correxit Bumturus. Adnotari poterat hanc solennem fuisse legitimi conubii ii in ondi sormulam, qua usus est praeter alios Menander apud ΛΡuleium APol. p. 576. παίδων επ' ἀροτω γνησίων επὶ σπορωὶ διδωμί σοί γε την εμαυτου θυγατερα. de quo fragmento di-

98쪽

ctum est in Add. ad Fragiti. Com. vol. V li. it T. Cf. Schol. Euripidis Λndrom. 4. πωδοποιος : γνησίων σπορῶ πῶ-δων. Plura vide apud Ernestum de Lasa uix in Dissert. de Conubio apud Gra eos P. 3 l. 2. ραδιος ὼν τώ οφθαλμω καὶ προς πῆσαν ἐδοHiν αφροδισίων κεχυμ ένος. Non credo horum verborum priora ραδιος ων τω oφθαλμω ε rnoce dicta esse. Munis Stum est describi hominem summae putulantiae et nil cuiusvis mulieris adspectum Libescent m. Τulis est bubuleus ille de ipio Theocritus Id. 1, 87. βοοκολος οκκ' ἐσορ u τὰς μηκάδας οια βατευντο,

τάκεται ὀφθαλμως, Oτι Ου τραγος αυτος ἔγεντο. Puem locum si Λlcis,hroni obversatum concinias t constat eum etiam aliis locis Thoocritea exser SsisS non malit opinor corrigus ραδιος ων τω οφθαλμὼ προς πῆσαν. At fortasse loniore locus em uitalione restitui potest,

ut ΛΑΓΝΟC seri natur pro OOIO , cli. Aristophane apud Photium p. 2ul, l. 3. τοιαυτα μεντοι πολλ' ἀναγκαίως εχει πάσχειν, Oταν λαγνον τὸν ὀφθαλμὸν φορῆς. Pro ὀφ9oδισίων aut cnin Reis kio ἀφροδίσιον Scribendum aut, quod malim , ἀφροδισίαν. Ih. ἐπὶ κακω των ἐρωντων. I thri εμ iid: im ερώτων Pt ἐράντων, ex quo ἐραστῶν Suspicari possis; magis tam Pn

3. τρίγλας ου τε φερεις ου τε θελεις διδόναι. Haste nusent taliam in e seta sunt et ad numeros vitiosa, utpote daetylico puniam tro inclusa. Corricomtum viri tur o V ει σφε 9εις, quod de coena colluti in intellic 'ndum, cui munera optio nil meretrici ni ittendit. 4. λάγνος scribliadum sit an λάγνος, piod Fl r. illi iuuehahent, incertum est. Λttieisitio λάγνης praeolitant. Photius Lex. '. 2ul, ll. Λάγνης, ου λαγνος Detro τῶν 'Aττικῶν λεγεται. Eand in formam Falli illo reς titui Fraqui. Con IIl p. 230. Alciphronis locum in exemplis nil Prius formae D quii l. heekius ad Phryn. p. l84. ib. οὐδ' εμε niale Sollerum.

λάγνης γυναικος ἐστιν, οὐκ ἀνδρος τοδε.

99쪽

I, 7.

Ταμα κατεαγη Obtulit Itunc Ven. Vulgo κατεαγετο. Insequentilius verbis αντίδοσις γαρ η παρα φιλων εἰς pGους, post 4 Suilerus tulit eiuluin coniecit δοσις. Satius duxi delere articuluna; idem in subiectis verbis laci, quae in codd. ita le-. guntur Scrilita: ευδηλος ως απαντα κοινα τα πρὸς τους φίλους - ηγουμενος, quorum perquam impedita eSi Structura, nisi nitieulum deleas. Vertendum existimans omnia inter amicos e S se communia, ut lue udeo Sua esse luae amicorum Sunt. De κοινῖς πρός τινα non est quod' exempla niseram; ad ευδηλος ως ῆγουμενος cis Sophoclein Antig. 212. Xenoph. Anali. 1, 5, 9. Luculni I ini. In Ort. 7. de tuo admonere vi Sum est, quoniam Flor. εἷς omittit.

I, 8.

2. τρέφει γαρ ουδὲν η θαλασσα. Iure hausit Arnaldus ' φέρει Pro τρεφει conicien S, 'io quid ad leniendi in sententiae absurditat in proficiatur vix intelligas. Scribendum erat Ουδένα pro ουδεν. Tum fortasse scribendum Κωρυκιον ἐστι σκάφος. Se iteruS Κωρυκιον τι σκάφος, Arnaldus Κωρυκιονεστι τό σκάφος. 3. πορους ἐκ πορων ευμεγέθεις υπισχνουμενοι. Haec contra Blonui et dum recte tuetur Hermannus ad Aeschyli Prom. 59. Oisendit inmota ευμεγεθεις, quandoquidem in hoc clicendi genore nullus adiectivo locus eSse videtur. Fortasse

igitur excidit aliquid, e. c. πόρους ἐκ πορων καὶ ροσθουςJ

4. ταλάντευε Selinciderus Saxo, libri ταλαντευρ.

I, 9. l. Recte Μανδροβόλου legitur in potioribus libris, non

Μανδροβουλου. Adstruxi illam formum Fragm. Com. v Ol. V p. 44. Sequentia multis scatent vitiis sine meliorum librorum Ope vix tollendis. Post ἀποδιδοσθαι excidi Sse videtur του φώνιον Disit eo by Cooste

100쪽

vel simile quid: tum λυπι iραν scripSi ex Ven. et C in quo λυμηραν est; vulgo λιμηράν. 2. ἄρα - ἐκδέχεσθαι. Haec quoque lacunosa sunt; in codd. nulla varietas, nisi quod pro σὲ Ven. habet καὶ et την omittit: idem liber εἰσδέχεσθαι. Suspicari possis ωρα ουν

Ib. recte Par. κο-ζειν pro κοροζειν αυτP. docethoe vel pluralis ἐξελουνται. 3. παρ αυτω vulgo; ut correxi habet Vat. Mox mira varietate libri pro κερδει habent aut κερδανειν, aut utroque coniuncto κέρδει κερδαίνειν. duae fluctuatio vide an ex eo nata sit, quod primitus legebatur ἐπὶ τω σφετερω κερδαίνοντι, noto usu participii, quo το ηδομενον dicitur. τὀ θυιι γυ- μενον, το χαῖρον et alia. CL Schaeserum ad Dionysium C.

V. p. 205. Atque ipse Alciphro hoc dicendi genus aliquoties usurpavit. Vide V, 3, 3 et 4, s. Ib. πολυ vel πολλὰ Reiskius.

I, 10. Κεφαλος, quod alii Κρυφαλος alii Κεπφαλος seribi voluerunt, non ineptum l)iScatoris nomen esse videbitur qui κεφαλος piscis nomen esse meminerit. Vat. habere videtur κυφαλος et Par. υφαλος.

2. Scribendum videtur πολλάκις biari ουν. Tum legebatur οἱ παραδοντες - ἐπιτρεα αντες, Structura nulla. Ut ego, sere iam Arnaldus, qui or et ἐπιτρέπουσι voluit; ut male idem απαξ sollicitat. esse dicit qui cum semel mari Se credidissent, tempestate orta inopes consilii fortunae navim commiserint. Non credo tamen locum perSunatum eSSU. 3. Libri sere Λυκιακόν, nee male; procellosum enim hoc mare et tempestatibus expositum si quod aliud. at cum in

cod. I habeatur Λιβιακον et in Ven. λίβυκον Sic , nescio an hoc ipsum ab Alciphrone scriptum sit. CL Menander Arreph. 1, 6. εἰς πέλαγος ἐμβαλεῖς γαρ αυτον πραγματων, ου

Λιβυκον Ουκ A Moν. Λc latendum est Lycium mare paullo remotius eSSe, quam quod simul cum Malea promontorio et laeto Siculo satis commode memorari potuiSKe videatur. Ib. legebatur ουδεν, quod ουδενος Scribendum erat. Diuiligod by Corale