장음표시 사용
101쪽
l. ἀπαγγελλειν ν sui DX Flor. et Vat. xulgo ἐπαγγέλ
3. πῶς δὲ ἡμεῖς οἱ μηδὲ τὴν ἀγορὰν εἰδοτες υπομει-
ναιμεν παρατάττεσθω. Vat. et Flor. καὶ post δὲ adiciunt. piod καν Nerit, ii dimi Putavi. ut syntacti ae legi satisfieret. Ib. του τε μελλειν ξι φεσιν o μου καὶ παραδιδόναι τὀ σῶεια. Parum concinne hu e scripta esse intelliget pii se si sentia comi araverit του μενειν - το φευγειν. Scri-νsi igiti ir με νειν, manere dum gladiis et mari nostra damus. Eadoria structura i , t 0, 4. ἀπολλιξαιτὀ κλυδώνιον, ubi vide No iterum. At pie ita tu in Homo rus μενον δ' ἐπὶ εσπερον ἐλθεῖν.
l. τὶ σκαφίδιον scripsi ex Ven. vulgo το σκαφίδιον. 2. χατα Din. V n. unde sus 'icari possis hae e ita esse scribenda: κε mi αι ώς οἱ λοιποι, των κροαστρωμάτων τὴν σανιδα οιμαι. In Droximis λιθου νομίζων Flor. νομιζων λί-
4. κρυμος καὶ θάλαττα ' φερομενων δὲ ἄμα vulgo; κρυ- μους καὶ θαλατταν. φερομενων δὲ ἄμα Flor. κρυμους καὶ Diuiti od by Cooste
102쪽
θαλασσαν φεροριεν ἄμι. φεροριενων ἄμα Ven. κρυμους καὶ θαλαττα φερομεν ἄμα D. κρυμους καὶ θάλατταν φερο- μεν-ἄμα ΛΠ. κρυμους καὶ θάλπος φερομεν φερομενων δὲ Par. κρυμους καὶ θάλπος. φερομενων δὲ αμα C. Flauit talitalectionis fluctuatio ex eo repetenda videtur, quod participium aliquod, quo navigatio indicata erat, initio Auo, ut lieri sol est, truncatum erat. Scribendum videtur: ἐν ίσω γὰρ κρυμους καὶ θάλατταν φερομεν. πλοΓζομενJων δὲ αμα. Num φερε - σθαι sic nude poxitum de navigatione intelligi non potest: nec placeret si 'iis coniceret κρυμους καὶ θάλατταν φερο- μεπι ἀναφερομένων δὲ ἄμα, quamvis hoc proXiine ad scripturum Ven. accederet. At neque ἀναφερεσθαι diei memini pro ἀνάγεσθαι, nec amat Alciphro Similiter Sonantia verba componere, nisi ubi de industria id fecit. In sequentibus recte
ut videtur Reis kius ου γαρὶ μονος. ib. μουσουργοὶ
πῆσαι scripsi ex Flor. et Ven. pro πῆσαι μουσουργοί. Tum scrit,ebatur Eυεπης. Denique αυτη δὲ ex optimis codd. revocavi; Sellerus καὶ αυτη.
5. καὶ πῆν θυμηδίας ἀνάμεστον. Scribendum suspicor πάσης θυμηδίας, ut USt apud Iuliun. XI p. 462 e. συμπο- σιον πλῆρες ον πάσης μηδίας ullos lue. Editae lectionis
vitium ex noto scripturae com se nilio nutum est.
6. πικρος Γλαυκίας. Cod. D et Ven. μικρος, luod videan μιαρος scribendum Sit: non clamno tamen πικρος, quod de invidente recte dicitur. Ib. τον μισθον πολυν κατεβάλετο, τἀργυριον με διεχει. Neque Alcili tiro neque alius graecae dictionis gnarus scriptor καταβάλλεσθαι μισθον dixit pro καταβάλλειν. Neque aliter ipse locutus est Alciphro I, i, 4. 23, 3. III, 3S, l. 59, t. Scrili si igitur κατεβαλε, quum quam posSis etiam κατεβαλε, τοτε τἀργυριον. ib. ετερον Pro Vulgato δευτερον praebuerunt Optimi codd.
Nominum huic epistolae praescriptorum ulterum 'Aρμένιος ad ἄρμενον, ulterum Αυχένιος ad αυχήν, illa am gubernaculi partem fuisse e Pollueo l. 9u. et Aelio Dion Ssio apud Eus thathi una ad Hom. p. 1533, 51. con Stait, revocandum est. Consimile nomen Πρυμναῖος finxit scriptor 1, i 2.
103쪽
1. Aρεοπαγίτου scripsi ex Vei . pro 'Aρμοπαγίτου. cuius lime ex inpla attulit LobeckiuS ad PlirFn. p. 698. eorum Pleraque voreor ne in eo licitauq aliter scripta reperiantur. 2. πόθεν γαρ ποτε Flor. quod vide uia suerit ποθεν γαρ, ποθεν - Ib. τον παιδα Η rgierus, libri τῆν παῖδα. Hymenaeum Τerpsichorae filium pra ter a Alciphron om et Proeulum
Photii p. 32 i. etiam TZetχa Plist. XIII, 496. prodidit. 3. εἰς ἔρωτα libri, ερω Bergierus, ῆς ἐρω τὀ Κonius
l. εξογκουμενον vulgo. Scripsi quod res ipsa postulat ἐξωγκωμενον, quod confirmat quodammodo Vot. qui ἐξωκου- μενον hahet. Praetoreii cod. II habet αποσχινθῆναι, in quo αποσχισθείη latere videtur, quam tuum etiam participium ferri poteSt. 2. ἔφασαν vulgo, ἔφθασαν Veli. in pio ἔφρασαν latere videtur, quod reposui. Idem cod. Θ error III, 4, 3. Nec dubium est quin etiam II, 4, 2. librorum Scriptura revocanda sit 3. ἐκείνων scribendum esSe vidit Burgi erus, confirmat nunc Ven. vulgo ἐνοίκων. Ib. αλλα καὶ scripsi pro αλλαγαρ καί, is uod e duobus libri S receptum eSt; αλλα γαρ coniungi vulgatum eSt, at Vix unquam a bonis scriptoribus seraecedente enunciato cum ου μονον. Docent hoc vel exempla noriticis allata, quos indicat Jacobsius ad Achillem Τat. p. 4T T. Minus ulmen accurati scriptores etiam hoc sibi indulsoriant ut Priscus Histi p. 142, 2 i. μονον Σκυθαις, αλλα γαρ
'Aδίκους αἰτεῖν χαριτας. Haec Si de muneribus intelligenda sunt qua ' quis praeter iuR HSi pie DXI,etit. Satis mire locutus est Aleiphro. Λt fortasse in scri se tura Vat. αστίκους lutet uliquid exquisitius.
l. σκοπιουρος Scripsi e Vat. σκοπιουργος Flor. et vulgo. Perigonius σκοπιωρος maluit, quae Sane u Sitata forma est et
104쪽
fortasse etiam Aleiphroni restituenda. Retinui tamen quod codd. habent, eum similis fluctuatio seriseturae sit in nomine κηπουρος Vel κηπεο ς. neque accentum mutare volui, de quo multa dici possunt, praesertim si quis totum horum compositorum genus disputatione complecti velit. Ib. leg q,atur φρίκri σκιεραν κατα μέρος τὴν θάλατταν, in quibus eum κατα μέρος dudum mihi suspectum fuisset, vidi postea diu,i- uitionem meam confirmare Vel . in quo κατακαιρως Scriptum est. Id voro quid aliud esse dicamus quam κατακορως 3 Hoc igitur repOSui. 2. περιεβάλομεν ScripSi sero περιελά μεν ex Ven. ib. μεριτας ἀποφω νειν ἐπαγγελλομενοι. Malim ἀποφανεῖν. Ib. vulgo τυχη με. rectu Pronomen Omittit Ven. , Sellerus τυχηhi
l. λυρωδου Bergieri emendatio est, liliri λοιδόρου et λοιδωρου. In Sequentibus Sollerus edidit ως ἐκεινην φθει- ρομενον ex Bergieri coniectura; libri ἐκεινύ et ἐκειννὶς. ut Ven. ἐκείνη συμφθειρομενον, quod leniter correctum recepi deleto ως. Ib. την ante ἀλήθειαν add. e Flor. 2. ἐήγων ἐκ των λεπτομερῶν vulgo. recte libri λεπτοτέρων, de illio Vide ad I, 1, 5. Praeterea εκαον scripsi ex Ven. et A. altera forma seriptores nitici Sermonis studiosi in praesenti non utuntur. Ib. verba soς ἔφασκεν αυτος ἐπαγγέλλων, in quibus recte liliri optimi ἀπαγγελλων habent, laruiSse post κρουμα- αν transponunda e se, indicavi Sellero. At videntur hic plura corrupta esse. Puod mox sequitur 4ράσθης ferri non posse' verissime contra Bergierum monuit Sellerus, qui probavit quod ego coniPcerum ήρεθίσθης. Seri 'Si nunc minore mutatione et sen Ru commodiore ῆγάσθης. Ib. Vulgo ναυηγον, Pro quo ναυαγον Dosui ex Flor. Sic paulatim rarescunt alterius formae in solutae Orationis Scriptoribus exempla. Cfr. Lobeckius ad Phryn. p. 429.
l. διὰ την ἐκ πιοτητος λεπτο, ητα. Ita haec in codd. Scripta sunt, in quibus si quid corruptum est, pro λεπτό iτα
105쪽
coit ieceritii λειοτqτα. C tDrum non dullitandum est quin recte PierKonus VeriS. p. 94. ista Picienda censuerit: liunc igitur
2. Legebatur διονεκει φυλαττετε ευτυχια, quorum lOCO substitui quod legitur ita Vat. ne δι ali/εκῶς Otium Ven. habet. Solloriis edidit εν διηνεκεῖ φυλαττετε ευτυχια. in Kequentilius Reis io olis clitus indicavi lucunam νο Si συνοικιζετε. supplet vir pei St,icacissimus αλλ' ot 'κ ἐνδέχεται.
νάσιας , Ven. ἐξαντλῆσαι τό πολυ τῆς Ουσίας, Par. ἐξανα- λουν τό πολυ τῆς Ουσιας. duo u Si optio datur, e luidein non dubitem I, ritu sol re si Od Ven. habEt, quum suum ne hoc
otidem ad structuram Satiri commotium est: nec mirum, ut-tuntius enim ritui EXI Onuenti non dubium videri potost, quin ista nil Sint nisi glossatoris uia notatio ad χυσιν ἐργάσασθαι της ουσίας πολλῆ r , siue verba ut hoc ridicium res Dicere videtur Thomas 1lng. p. 923. χυ ς Ουσίας ἐρεῖς, ου ut haec correxit Iluluakenius. 2. ἐπειδη Κρίνων αυτω o γεννήσας ἐξεγένετο. In his Clinonis nomen quid moverit Heringam ut in Critonem, aut Sollerum ut in i niphonem transmutarent non dispicio. Rectissime enim formatum DSt Κρίνων comparandumque cum . multis illis nominibus participiorum formam reserentibus. Rectius in eo offensioni A causam reperius, quod omnino h. l. patris nomen si ei scriptum legitur, is uod Si commemorare voluissset scriptor, non dubium est ni in id post superiora verba εἰ τεθναίη αυτω ὁ πατηρ intulisSct. Praeterea mori
non ἐκ γίγνεσθαι dicitur nisi sorte audito ros βίου , sed arro- γίγνεσθαι. Ac no legitur ii iidem ἐξεγένετο in melioribus libris, Sed ἐγένετο. Ex his omnibus intelligitur locum corruptum esse. Scribendum erat: ἐπειδὴ κρίνον αυτω ὁ γεννήσας ἐγένετο. Quae proverbialis est dictio de iis, qui ubi-
106쪽
erunt unde negrunt redire quemquam. Hesychius Κρινοπι τοξηρον τασσετω καὶ ω πτωχου, καὶ νεκρου καὶ διαπεπτωκότος. Dilucidius rem exi,onit ZenobiuS IV, i S. ἐτοι κρι- νον η κολοκυντην. τό τῆς κολοκυντης ανθος καλεῖται κρι- νοπι αδηL,ν δὲ εἰ οἰσει καρπον. ἔταττον ουν το μὲν κρίνον οἱ παλαιοὶ ἐπὶ του τεθνηκυτος, τὴν oὲ κολοκυντην ἐπὶ του υγιους. Deinceps assert Dii,hili Vursu S, si uoS posui Frugin. Com. graec. v Ol. IV p. 420i ἐν ημεραισιν αὐ/τον ἐπτά σοι, γερον,
θελω παρασχεῖν ῆ κολοκυντην ῆ κρινον.
etiam Scriptor earminis i thyptiallici iiDud Atlion. VI p. 253 s. Οἰδίπουν τίν' ευρέ, τὴν σφίγγα ταυτην οστις ξ κατακρημνιεῖ,
ubi ῆ κρίνον ποιησει restituendunt pia tubum: Oedipum nobi S quaere, qui Aetolos aut deiciat de praesidio
aut ad mortem adigat. Ib. οψε in illinc locum trans I, Osuit Vulelienarius ad Λmmoll. p. 7S. cum in codd. DOSt της ημέρας legatur. 9uae Sequuntur 13λιου - ἐχοντος in libris diversissime seripta sortasse delenda sunt; neque habet Ven. Ib. ἄρτον ἀγορας e Von. ScriΡSi, vulgo τον additur post αρτον. Sequentia item interpolatricem manum produnt ευημεριας Ἱμέραν ἐπιτελοίη, quae vix tuearis exemplis apud Lobeck. Paral. 534. Scribendum vidi tur ευζι ρίαν ἐπιτελοίη.ln fine epistolae ante βλάβος legebatur urticuluS τό, quem recte omittit Ven.
l. ὁ Γέλωνος του Σικελιώτου πλακοίς ἐπωνυμος. Patriae Gelonis notatio fortaqso glossatori desti tur. Placentae autem a Gelone denominatae eum nullum adhuc praPtor hoc Alciphronis testimonium a viris doctis reporiri Dotuerit, ecce iam aliud apponam ex ei, istola incerti scriptoris a Crumero edita in Aneed. Oxoniensibiis v Ol. III p. 16S. τον σησαμ νυνταευρησεις ἐνταυθα καὶ τον Γελώνι or/ -εων πλακουντα
καὶ ο λως τῆς τηνὶ Κλεοπάτρας ἐπ' 'Aντωνίω ἐστίασιν 3. ἄλλος αλλφ διελεγετο. De his vide ud IlI, 45.
107쪽
4. ἐπὶ τῆ παρολκρ τῆς βραδυτῆτος. Ven. βραδυτητος.
Ad dictioiiunt ii, sani nillil habeo similius ει ualii hoc Platoni SLeg g. I Tl2 a. δατριβὴ μελλησεως a Lobeckio Parui. P. 535 allatum.
Hanc epistolam IIλατυλαιμος scribere singitur θολέοντι. 9uorum nominum alterum ne pie 'Ερεβινθοφλεοντι neque Ἐρεβινθοπνεοντι Scribondum erat, Red Ἐρεβινθολε-
l. τυρδην πιρομενοι - ανεμοι. Pro φυρδην non indigna θst memoratu Flor. seri plura συρδην, de quo Vocabulo nus er dixit Hormannus ad Aeschyli Pors. 55. Vides tui tamen φυρδον Probandum esse, nisi quod Herglei iis id non recte acervatim interpretatus est. Describi ventos e diversis partibus ingruentes praecedentia Ostendunt. 2. κρυμος dὲ εἰσεδυετο μεχρι μυελων. CO d. DO . POSt εἰσεδ υετο inserit λεπτος, quod non improbaverim. Ib. mulina περὶ ταυτά. 3. 4νωχλει serii, si e Flor. aliisque codd. pro ηνοχλει. ib. νιπετον μεν πηγυλίς. Purticulum recte omittit A. Ib. προσοδον ante Berglorum.
2. ως αν ἔχοιμι σώζεσθω. Vat. ἔχοιμεν, quod ἔχωμεν Scripsi, ut structurae lΘX DOStulat. I, 25. 2. εἴμαριι δε η Davi sit correctio est; libri Uaερα ἐκεινη.
l. τας Μαρψίου θωρας. Vulgo Μαρτίου, quod ferri non posse vidit iam Bergierus; codd. fluctuant inter Μαρτίου, Μυρτίου, Βυρτίας. Sellerus Βυρτίου edidit. Scribendum putavi Μαρε/ίου, quod eum aliud Eupolin parasiti nomen fuisse constet Ex iis quae Histor. eo m. p. li 3 disserui, non minu Sselieiter Alciphro sonoratori indidisse Putniadus os t. 3. υποτεθειμμος Piersoni est emendatio, libri sore υπο- Dissilirco by Corale
108쪽
l. oύτως ολον με αυτη κατα την παροιμαν ἀνατρεέ α- σα δουλευειν ἐπηνάγκασας. Iners est nuc ullam vim habet sero nomen αυτή, in tuo non dubium est ii iiii alimi id lateat quod ad ipsum proverbium pertinetit. Cod. B hahet αυτη, C αυτίκα. Hinc nescio an seri hendum Sit o λον με αυτa σκάφηJ κατα τὴν παροιμίαν ανατρε ασα, c u in ipso niveo ut aiunt me sui, vertisti. Cuius proverbii etsi nullum exemplum habeo, aliis tamen paro emiis τὴν σκάφην ansam dedi KRe constat. Proverbialiter item dictum videtur illud ἄνθρωπ' ἄπελθε, τὴν σκάφην ανατρέ4 εις Choliam b. I Dei. P. 174. Nec dissimile est ἀναρπάζειν αυτω κανω, piod ἐπὶ τῶν αρδχὶν τινα λυμαινομένων dici constat o Zenob. II, 3 l. Diogen. II, 39.
l. ἐξαπιναιος scril,si e pluribus libris pro ἐξαπίνης. Insequentibus expuli quod o lihi is nonnullis editum erat τηνεδέριν, cuius formae nullum exemplum est. Λpud Pollucem II, 235. verissime l. Dindorliuq restituit δέρριν i. e. δοράν.2. ἀεργος των ἰδίων πρoluτάμενος. Ita recte nune hic locus scribitur; sed ἀεργός, quae epicit forma PSt, Suspectum haneo. Ceterum haec omnia, pariter iitque ea quae sequuntur τουπτανίου καὶ τῆς ἐσχάρας, ohsen no ΝΡnsu Rccipienda sunt, ad quod non attenderunt editores Stephani TheS. v. ἐσχάρα et o πτάνιον.
ib. Libri βλεμμα addunt post βλέπεις, quod delendum
esse intellexit Bergieriis; nec Schae serus ad Bosii Ell. D. 64. qui diluam attulit quod Bergiero obsit. Ante αναπνεεις lacu nam indicavi, nisi sorte καὶ ἀναπνέεις interpolatoris est. De forma non contructa dixit Sellerus ad Fragm. IV, 3. cuiu exemplis eximendus est Eumathius p. 230. αλγεω την κεφαλήν, illiae sunt Theocriti Id. III, 52. I, 29.
109쪽
in his Flor. ειωθύrας, piod milii ex εἰωθυτος potius quam ex εἰωθ Ora corrui tuni 1isum est. De Structura v. Vindi . Strab. P. 19.lla. εραστου νοτε γῆσαι, ab amatore seiungi, privari. Rurissima dictio; nec mirer si quis conici ut ἐστερῆσθαι. At similiter uimen dixit Euripides ipli. Aul. l 203. νsν δ' εγω τὼ σὐν σώζουσα λεκτρον υστε alio 1μαι. Similiter, inquam: u curulius enim rem expetuleriti Euripides dicere videbitur Superstes ero siliae: et vel sic non incredibile est hunc scripsissct ἐστερήσομαι. 4. Libri αυτὰν Οὐκ ελαττον. Delevi oυκ ipsa postulante sententia, quani tuam erunt sorti Sse, me tamen repugnRnte, qui ου μῶλλον serit,ere malint.b. ηγουμΥι vulgo; maior parS codicum ηγουμην, quod restitui. In Sequentibus αλλως τε καν μοι non eΝt DrRE- Sertim cum, quo pacto nec sontentia nee Structura recte Procedit, Sed ue Draeterea etiam Si. Nescio tumen an praeStet scribere αλλως τε ἐαν. Codd sere αλλως τε δὲ Flor.) καμοί.
l. xi τοῖς διηουσιν ἐντυγχανουσαι. Dicendi usum qui cognitum habent sucilo mihi assentientur, si ἐντυγχανειν non rectes hic si Osituita dicam. Scrii,si igitur ex plurimis optimis que libris cra τυγχάνουσαι, in quo nihil est quod non optime dictum sit; dativus τοῖς διδουσιν Λ κριθησε μεθα SuΝPen Sus
Ib. και μηκε τι ἔχειν πραγματα μήτε τοις ορολουσι παρεχειν. Non male Sei Ierus μηδε conicit; magis uianen placeret
concinnitas orationis turbatur. Nisi sorte, quod non puto, po Stἐραστου excidit Γυθίου 2. Scri' si 'iod sententia postulat μὲν ουν pro μὲν γάρ. 3. παλιν δι' αυτου legebatur, quod sui vitiosum esse intellexit Bergierus scribi voluit παρ' αυτυυ. ReI, sui ἀπ' αυτου, quod ab edito una lineola differt. Duili oste
110쪽
4. I thri ουδὲν ὁ ρ τωρ ωφελει. Recte Seil Tits ουδενῆν requirit; at poterat lenius οὐδ' ἄν.
Correxit libris uti iuvantibus Suilerus.
2. η δὲ καλως e bonis codd. restitui; viugo αλλα καλῶς. MOX revocavi ordinem herboruin vut ritu in Ουθὲν 'μνὶν et g. 4. σανδαράχνης. iluunt tuetur elici in cod. Flor. 3. τῆν ἀγερωχίαν viugo Omissum praebuit F lor. Ide in coniectura assecutus erat Dor, illius ud Cliar. p. 473. nisi is ex Flor. Sumpsit.
l. Legebatur 'Aκαδφααν. 2. Legendunt videtur ἐμάνης Εὐθυδημε, ΓῆJ ονκ in δας quo paulo rotundior evadit oratio. 3. σὲ γαρ περιβάλλουσα κοιμῆσθαι μῶλλον ἐβουλομηνῆ - παρα πάντων σοφιστειν αργt ριον. I tu C corru Dinesse vidit Sellerus, qui post ἀργυριον addendum colite-cit. Equidem Mureor ne verba περιβάλλουσα κοι1ιῆσθm xlos satori de heiantur. lli. λῆρος ταυτά εἰσι κῶ τυφος. Scribliadum erat utit λῆροι utit ἐστι, quorum prius eum cod. h lor. habeat, hoc reposui. Cfr. ad I, l. 5. Malim οποθέν εἰσὶν vel ὁποθεν αν εἱεν. 8. προις τὴν ἐρωμενον ηκε τῆν σεαυτου Dtος επανελ- θων ἀπο Λυκείου πολλάκις τὀν ἱδρῶτα αποψωμενος. Νon dubium est quin hic illi quid exciderit; ncc vel o Rusti it crimΙleis kio εἴωθας inserere Dost υιος. Alciphro, ni coni clum
sallit, scripserati oιος ἐπανελθών ἀπὼ Λυκείου πολλάκις ἐφοίτας καί μοι παρεκάθ σοὶ τον ιδρῶτα ἀποχρώμενος. Habet lue ea conicietura tanto plus probabilitatis, cum loci co- Duiligod Cooste