장음표시 사용
241쪽
DEPαAESΤ. ΕΤ USU NUBIIS Μ. Ir Temporum infamia notetur. Et apposite hanc in rem Cassiodorus, Praesertim cum BEATITUDO MI EM-Var. lib. 1PORUM , latitia populorum. Inde quoque illae Carfa-ς-χυ. rum in antiquis Lapidibus appellationeS, non Ρ11 solum aut FELICIS, sed PIISSIMI, FELICIS-S I 51 1 , BEATISSIMI, quas duas postremas non
unus etiam Diocletiani&MaXiminiani Nummus praefert. Quod minus mirum ea aetate qua Invictissimi, HI-ctoriosissimi, Fortissimi, Clementissimi , Maximi, dicti passim Augusti. Immo inde etiam eorundem Caesarum Regia, &ejusdem Urbis simulacra, Coloniae, B ΕΑΤ Epassim& FELICE s dictae in antiquis id genus monumentis , qualis ROM A B E A Τ A in nummo Constantii , ROM E F E L 1 C i , in nummis Caracallae & Macrini , in aliis FE L. B E R. seu Felix Berytus ;FELIXI ADERA; OCΤAVIOLA FEL. apud Ligorium ;FELIX RAVENNA; in singulari nummo Mediceo
Co L. AUR. ΚΑR. ΚΟΜΜ. P. F. Colonia Aurelia Carrenorum Commagene Pia Felix ; in nummis aliquot Severi Sc Caracallae FELIX KART. ac in Galerii Maximini nummo Mediceo, SALVIS AUGG. ETC PE s S. FEL. Κ A R Τ. seu Salvis Augustis se Caesaribus
Felix Carthago Ut satis liqueat, cur a Tertulliano Vo-De Pallio. centur Carthaginenses vetustate nobiles , novitate F Ε-LICES; ea aetate nempe qua se ita publico aere signabant, juxta consuetos id genus restati ratarum sub Caesaribus Urbium appellationes. Hinc apposite de eadem Carthagine optatian US, Nunc se FELICEM, nunc sub nominis arce Tutam, quod ΚARΤHAGO Eecus venerabilegestat. Sic D A c 1 A FELIX in aliis Numinis, h. e. secundum antiquam Trajani inscriptionem , Cujus Vistute DAC I A Imperio addita FEL 1 X est. Inde quoque nova*ςδkὲδ Roma
242쪽
13 DIssERTATIO OCTAVA Roma passim Felicissima civitas dicta in Novellis Iustiniani; immo Urbes etiam a Romanis restauratae F Ε-L I C I Τ Α Τ E S nuncupatae, sicut Olystipo Felicitas P lia apud Plinium. Neque aliter apud GraecOS μεγις ω- ευδο ιονα. Vocari passim videas nobiliorem quamvis civitatem, magnitudine scilicet & opibus florentem , quomodo & opulenti homines Romanis beati & beati res diisti, aut Ephyra seu Corinthus Himerio apud Photium, judicanti oculo felicitatem adferens Voc tur , quae & alias illo Felicis nomine apud Poetas & Historicos celebris. Quod vero monuimus e Nummis de FELICITAΤE PUBLICA, non autem singularum solum Urbium aut Provinciarum ; aut de F E L IC I S appellatione sub Commodo recepta, illustrate iam singularis quidam Nummus, quem primo descriptum videre contigit in Collectaneis Ligorianis, cum Commodi vultu in anteriori parte, in aversia vero cum memorabili inscriptione Coronae inserta, ΚΟΜΜΟ
ΚΑΙ ΕΩ N, & quae postrema explicabat Ligorius, boniaret felicis odoris Nicaeensibus. Quae certe explicatio mihi quum mira, ac, ut libere dicam, absiurda videretur, &ob totam Nummi epigraphen plane insolitam, ut qui scirem quantum sibi in his indulsisset Ligorius, suspecta quodammodo esset Nummi ipsius fides, opportune postea occurrit mihi similis inter nummos vere Regiae Gallorum Gazae, quem Verum utique ac genuinum deprehendi, & cum eadem quam destripserat Li-gorius epigraphe, sed quem aliter explicandum facile
243쪽
quamquam deest aliquid in priori versu, quod facile suppleri potest; cui & addas licet illud Graeci Comici,
vidimus, illorum temporum adulatione, ut subpesibmis etiam & infaustis Principibus, Temporum ac Publicam Orbis Felicitatem passim gratularentur Romani Orbis incolae. Quod hic etiam a Nicaeensibus factum,& in honorem illius Principis, sub quo primum F Ε-L1cis ille titulus inter solita Principatus vocabula admissus. Ita quum e delatis a Senatu Macrino P I I ac FELIC1s nominibus solum FELICIS accepisset, ut auctor est Capitolinus, inde continuo signatum videas ejusdem Macrini Nummum, cum inscr. ROM AEF E L. Romae Felici. Nec praeteriri debet hoc loco recepta sequiori Caesa- Πttuorum azVO DOMINI appellatio, quae rursus Praenomi QR φη 'nis vice & supremi fastigii vocabuli , in eorundem Nummis signatur. Origo autem adsumpti illius tituli a Caio profecta, qui se juxta Victorem Schotti Dominum
aici tentaυerat, ac proinde apud Philonem a Rege Agrippa litteris ad eum scriptis, sa Δεσmm compellatur. Legat. ad Renovatus idem a Domitiano, quamquam de illo di-VRNm xerit Papinius, Et dulci DOMINUM favore clamant, Sylv l. ta Hoc serum vetuit licere Caesar: Ep. c. ita tamen ut nondum inter reliqua Principatus vocabula publico .aere signaretur. Primus auctor illius moris occurrit nobis Aurelianus, cujus Nummum supra adtulimus inscriptum, DEo ΕΤ DOMINO NAΤΟ AURELIANo; aut juxta alium a Savoto traditum, D E OET DOMINO NOSTRO. Sed parcior adhuc usus il-ZZZZ lius
244쪽
lius tituli, quod arguunt alii Nummi illorum temporum, donec postea idem a Caro repetitus, & Nummis ejusdem aliquoties adscriptus , DEO ΕΤ DOMINO
CARO, aut DEO ET DOMINO NOSTRO CARO
ut ad eum passim postea recepti publicis Nummorum aliisque monumentis vocabuli usius referri omnino debeat. Hinc etiam a successore ejus Diocletiano eadem retenta appellatio ut satis constat ex ejusdem & sequentium Augustorum Nummis, cum solita dein epigraphe DN. vel DN. N. Domini seu Domini Nostri. Ita v ro passim appellati illa aetate Augusti; unde Firmicus. Auctor aevi Constantiniani, Constanti m Maximum Principem ct ejus invictissimos Liberos DOMINOSO Casares Nos TRos. Transiit eadem ad Succes res, adeo etiam ut sola illa ΔΕΣΠΟΥ ΟΥ seu DOMINI appellatio , omissis aliis principatus Vocabulis, nonnunquam in eorum Nummis signaretur , cujus index nobis si quens Nummus aureus Gara: Palatinae , quamquam invenustus valde & inconcinnus, juxta solita illorum
temporum monumenta. Inscriptus autem ille in avem se parte ΑΛΕΞΙΩ ΚΟΜNHNΩ ΔΕΣ II OTH Alexio, Commem DOMINO,
245쪽
DE P α-s T. ET USU NUΜIs M. 73IUt proinde non frustra tradat alicubi Socrates, se incursurum in reprehensionem, quod non Vocet ImperatoreS Θειολους ins Δ E Σ Π O T Α Σ , Disinissimos o Do Hist. Eccl. MINOS. At Vacare poterat eo metu, si incidisset in P ' ΑΥ
tempora Augusti, Tiberii, Trajani, a quibus repulsa illa appellatio , aut Alexandri Severi, qui DoΜ I- ''NUM se vocari vetuit quod nempe, Ut aiebat ille, non se .servis sed liberis hominibus imperaret , Non est hic DOMIN Us sed IMPE MATO R. Certe qui PAΤEαPATR I AE est, inquit Tertullianus, quomodo DOMINUS In Apoloes 3 quae tamen sociari videas in nummis aevi Constan-gς tiniani & sequentium , si excipias Julianum Apostatam, qui nomen illud DOMINI ut invidiosum a se Iu Misopo Proscriptum dc propemodum e medio sublatum tradit. SQ λς' Inde aliquot ejus Nummos adhuc hodie versemus idem adstruentes, quippe sine solito illa aetate D N. seu Domini Nosti praenomine inscriptos , scit. IMP. JULIANUS, aut FL. CL. JU LI A NUS. Neque ob tinuit tamen, ut ejus eXemplum aemularentur Successsores, apud quos illa DOMINI appellatio non solum in eorum Nummis constanter recepta, sed consuetae salutationis formulam vulgo constituebat; ut ex Sidonio Symmacho, Codice Theodosiano, aliisque fatis notum. In diversa certe prae reliquis abiere Justinianus6 conjux Theodora, quos DOMINI & DOMINAE Vocabulum severe a compellantibus exegisse narrat Procopius quum antiquis temporibus Cariares BAΣIA E Ω Σ aut B Α Σ Ι Λ ΙΔ Ο Σ vocabulis salutari consues. 'φ'-'δ η'sent. Hinc alibi etiam de eadem Augusta refert idem Auctor, negare illam se unum diem velle vivere, ubi ' a salutantibus DOMINA non compellaretur. Quamquam etiam jam pridem ante Clari aut Diocletiani tempora receptus usus foret, ut Caesares DOMINI
246쪽
a necessariis aut salutantibus dicerentur, quod ex Plbnii Epistolis ad Trajanum fatis notum ; ipsit tamen ab eadem appellatione abstinerent, sicut docent eorum Nummi & Marmora. Inde & Augustum ipsum,quam
Legat. ad quam hanc DOMINI appellationem, vel 'Philonec 'um ac V Tertulliano auctoribuS refugientem, adeo ut gra-' 6PQ φῖ v ter s succenseret, qui hoc nomen illi tribuerent, eo tamen DOMINI Vocabulo compellat eum Cleopatra Lib. Li. apud ' Dionem, tum alibi quoque V Licinius. Ita D o- Lib. LIV- MI N AE vocabulum apud Romanos olim vel conjugubus vel amassiis a viris aut amicis tribui solitum notarunt jam eruditi, & Obvia res certe cum apud PoetaS, tum L. o. D. de In libris Jurisconsultorum; Uxori testamento ita leg HV 4 g tum est , Sempronia D Ο Μ I N AE meae hoc amplius argentum balneare. Unde Domina etiam Pro conjuge usurpata γpud Poetam, Hi DOMINAM Ditis thalamo deducere adorti.
ad quem locum inutilis Servii glossia, modo autem Ser-Vii, non alterius magistelli. aut de Graeco tractum est qui
uxorem Δεσπιναν dicunt'. quassi non &similiter Romani Dominam. Qui mos certe eadem adhuc aetate obtine- Lib. L. aJ- bat, Ut Vel docebit HieronymuS, vocanda DOMINA, ς J celebrandiis natalis eius, ubi depraestandis a marito ossi-cHS loquitur. Alioquin Matronas et1am Vocabant UXO-
Lib. viii. reS COdCm aevo juXta Symmachum, suid quod etiam jactari morbo Matronam tuam simulas. De Elagabalo au-Lib.Lxxix. tem Omnium Virorum Muliere notav1t Dio , Γ-η δε ηψΔΕΣΠΟINA ἔοισολίς τε Γνομα το , mulier vero ct D OMINA ct Augusta etiam υocabatur. Ita sequiori adhuc aevo Augustie non solum ΔΕΣΠΟINAI, sed ΚΥPIA I ib i etiam di tie, ut apud Nicephorum Bryennium, νη- γοντο θ οὶ asta τἀ λιοι Dei; s ΚΥΡΙΑΣ παρου ς , quae alias
apud Annam Coninenam Bryennii illius conjugem
247쪽
ΔΕΣΠOTI ΚΑΙ seu Dominicae appellatae quoque Regiarique P 7 Domus novae Romae apud Scriptores ByZantinos, ut liquet rursus ex Procopio; quomodo jam olim Do ΜΙ- In Arcan.
Martialem. Unum vero hic superest C ENso RIs munus, DdCs N ia quod non omiseru ni Caesares, cuncta Legum ac Magistratuum munia in se trahentes. Adeo quidem ut Dio O, Lib. Lm.
servet,vi illius Potestatis, in vitam tu moreS Senatorum inquirendi, censum agendi, in Equestrem aut Senatorium ordinem legendi, alios ab iisdem removendi
plenum imperium eosdem habuisse. At vero alibi vim quidem agnoscit illius Magistratus penes Caesares fuis
se, sed eosdem tamen sua aetate, praeterquam in agendo censu, nomine aut magistratu Censorio abstinuisse. In quo discrimen notat sui aevi & priorum aliquot Caesarum, dum C ΕΝsORIs nomen ab illa non nunquam susceptum, a Domitiano certe gestam Perpetuam Censuram tradit. Ita nempe se habuit Censura sub Caesaribus. J. Caesari &Augusto cum reliquis honorum titulis , Oblatum etiam perpetui Censoris munus. Prior admisit sub nomine Praefecti Morum , sicut Cicero ac Tranquillus eum vocant. Posterior tenax semper callidi propositi, Perpetui Censoris titulum recusavit ; ita
quidem ut crearet Censores more veteri, ipse interim Censeria munia inurpans V sicut de Claudio loquitur alicu- Annal. mbi Tacitus. Alioquin & Censuram gessit Augustus cum J Agrippa, ne promiscue Censoris nomen aeque ac Dictatoris refugisse illum cum magno Suetonii interpretestatuas, scd alterum illud munus obnoxium invidiae, Perpetui nempe Censoris. Equidem Censor Vocatur alicubi Macrobio, Mira etiam CEN soaeis Augusti se Lib. H.Sa-
248쪽
734. DISSERTATIO OCTA v Alaudata patientia. Factum vero postea, ut MN er rum idem crearetur in quinquennium cum PoΤΕ-SΤΑΤΕ CENSORIA, ut amisso nempe titulo rem teneret , haud aliter ac Tribunitiae or Considam Potestatis reperta illa aetate vocabula, sicur Monarchitae Potestatis Exe. Legat. eodem sensu meminit jam olim Polybius agens de Cri-ς Vi tolao Praetore Achaeorum. Rusdem quoque Censeria Annal. I. Potestatis mentionem videaS apud Tacitum, qua L. Vo-Τ'' lusius is endis Equitum decuriis func . Alioquin Censeriam Potestatem pro vera Censura diXerunt nonnunquam Auctores, ut Livius de irritis publicanorum pro
Lib. xciti. cibuS apud Senatum, ut modum Potestati Censoriae impons
P si ret Valerius autem de M. Valerio Messalla censoria Lib. O .c.'. nota perstricto, qui Censeri Asmoism Potestate impera-τit. Caeterum ut Censoria Potestas Augusto, ita vis Liqiu, lib. Censoria jam olim concessa M. Fabio Buteoni Dich ἔπι ς tori, sed ad tempus tantum, quo Senatum legeret. Equidem postea penes Caesares mansit illa Potestas Cem
soria sub Augusto reperta, adeo ut ea contenti, a Censoris nomine frequentius abstinerent, quod Dio tradidit , aut tantum in agendo censu idem usurparent. Hoc modo factum, ut obscura evaserit mentio gestae Censurae in Historia Augusta ; nomen certe ejusdem a Flaviis admissum , post Domitiani
vero tempora vix in publica Caesarum monumenta sit adsumptum. Obstare tamen hic videtur se gmentum veteris Lapidis apud Gruterum, qui Caracallae tribuitur, & ubi inter reliquos titulos Censorem illum dictum video, contra morem Corum temporum Dioni observatum. Sed imposuerunt hic nobis eruditi collectores, quum lapis ille non ad Caracallam, verum ad Vespasianum omnino sit referenduS , ut ex collatione alterius Inscriptionis mihi fit
249쪽
DE PRAEST. ΕΤ USU NUΜIS M. 73s manifestum. Prius fragmentum tributum Caracal-
..... PONTIFICI MAX. Thec TRIBUNI C. POTESTAT. ς LXXIM P. XVII. P. P.
. C O S. VIII. D E SIG. VIIII. CENSOR P. CONSERVATORI CAEREMONIARUM PUBLICARUM ET ORESTITUTORI AEDIUM SACRARUM SODALES TITI.
COS. VIII. DE SI G. VIIII. P. P. SACRARUM AEDIUM.
RESTITUTORI ET RITUUM ANTIQUOR. CONSERVATORI SODALES TITI.
similis rursus altera eidem Vespasiano a sodalibus Tibtiis dicata, cum eodem anno Consulatus & Imperatori S numero, ac titulo praeterea Censoris&Conservatoris AEdium Sacrarum; ex qua patebit etiam in postr ma corruptos annos Tribunitiae Potestatis Io I. pro VIII. Nec altera dissimilis Tito, cum Censoris nomianea Sodalibus Flaviis consecrata. FrequenteS certe e jusmodi transpositiones & errores numerorum in Praeclaro opere, & notarunt jam alii, ac nos etiam Pauli ante, & emendabit Vir eruditissimus, qui Spartam illam pridem exornandam suscepit. Egregie vero haec. Omnia, quae hactenus de Censura Caesiarum dicta,
Nummi veteres vel docent vel illustrant , in quibus cur
250쪽
singula mittamus in compendium J Vespasianum &Titum C E N S O R I s nomen cum reliquiS tituliS usum passe videas, & CEN s. Por . seu Censoriae Potestatis sub Augusto repertae memoriam servatam in nummis Do-Lib.Lxvo. mitiani; & eundem unum juxta Dionem tam inter privatos quam inter Caesares, Censbrem cίου, proinde C E N S. P E R. seu Censorem Perpetuum passim in iisdem vocώri; reliquos Vero Caesares vulgo ab ea Censoris appellatione abstinuisse, certe hanc a Nummis eorundem exulare. Quamquam & Hadriano etiam eandem tri-In Apolog. buat Apuleiu S, quod Imperator OT CENSOR Divus Hadrianus erit, ctfactum memoriae reliquit At eandem, de maxime Censoris Perpetui titulum a Domitiano admis sum recusasse Trajanum haud obscure innuit Plinius.
In Panegyr. Ideo non CENSURAM adh-, nou Praefecturam Morum
recepisti, mox, Perge modo Caesiar se vim effectumque Censi
rae tuumpropstum, tui a Ius obtinebunt. Nam vita
pu CENSU in Aeli PERPETUA. Claudii vero Censurae, quae Flaviorum temporibus antiquior, & cujus praeter Tacitum aut Tranquillum, Plinius & Sidonius meminere, testes etiamnum Inscriptiones, cum in veteri lapide, tum in nummo ejusdem Claudii supra adlato qui Imperatorem curuli insidentem exhibet, ante cum transvectionem Equitis, cum inscr. CENSOR. Eximium praeterea Censurae monumentum videas in
praeclaro Nummo Vitellii, in cujus aversa parte L. Vibtellii Parentis actio Cen soria luculenter expressa. Censor nempe pro Tribunali in Sella Curuli, antequatuor figurae stantes, ex quibus una supra tres reliquas sublata, prima vero Caesari aliquid porrigit , Nummi autem inscriptio L. VITELL. CENso RI I. S. C. POP