Ezechielis Spanhemii Dissertationes de praestantia et usu numismatum antiquorum

발행: 1671년

분량: 482페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

DE PRAEST. ET USU NUMIS M. 737Proprium nempe hu)us muneris censum agere, quod fiebat sedente pro Tribunali Censore, & vocato per Praeconem populo, quo nomine plures Quiritium figuras vides in hoc Nummo expressas. Quae vero sedenti Censori proxima aliquid porrigit, haud dubito quineum morem innuat , juxta quem ad illos decoris ded corisque publici arbitros privata acta referri consueverant, secundum legem de iisdem Censoribus a Tullio

traditam, Prisata ad eos Acta referunto. Abunde insu- Lib. m rae

per docet hic Nummus dignitatem muneris Censorii, L Syh cujus gesti memoria sub Imperatore filio revocari &publico aere signari meruit. Ut pateat non absurde Plu-In Catonetarcho Censuram omnium honorum apicem vocari , a- Μ'i' 'libi dici ab eodem M. Crassium dignitate Censoria Ι C

Pompeium superasse, aut cur Pollio tradat Valeria- ' num antea Censorem, postea Imperatorem fuisse, omissa aliarum dignitatum nomenclatione ; quod non debuit ibi magno Interpreti negotium facessere. Etenim cum tres Consulatus praeter Censuram gesserit hic Vitellius, atque ita non ut Fulvius aut T. Manliis Torquatus duobus, sed tribus esset Consulatibus se Censura L l. xx insignis; ab hac tamen potius, ut per se eximia & sub Caesaribus singularis exempli, quaesitum honoris apud Aaaa a posteros

252쪽

Lib. viri. Scipione Censore ValeriuS, ων Fule omnes currus trium

phales, nihil tamen morum8rincipatu deci ius reperies. Cem te ut hic L. Vitellii Nummus, ita ScipioniS statu anihil aliud olim inscriptum habuit, nisi CENsOα is nomen, ut auctor alicubi Tullius, qui eo nomine Metellum exagitat, quod Scipionem Proavum suum ne- Lib. V i. Ep. sciverit tamen Censorem fuisse, scaenesi re proavum uum 4 Ak iς CL sso REM fuisse, turpe est. Pater itaque ut L. Piso- Annal. ini. ni, cujus nobilitatem eo nomine extollit Tacitus bis . ita Vitellio Imperatori Censorius, quod nesciri etiam a posteris noluit, & quo nomine eidem Tacito dicitur Hist. tD.9. CENSORIS Rite is se ter C Gulis filius. Praecipuum nempe Romanae nobilitatis decus domus Censoriae quarum alicubi meminit Halicarnassensis, qui Commentarios Censorios tanquam paterna facra a patre ad Lib. i. filium docet transiisse, πιλλοι θ ει G-τ-οίκιοἀνθες ἄλφομεῖς οὶ - μ' multi enim uni e DOMIBUs CENSORI IS Viri ita tres conservantes tam lia. Non ergo sine caussa Imperatorem Vitellium, ab eodem Parente omnem suam claritudinem consequutum docet Tranquillus. Quamquam nota ex auctoribus illorum temporum exquisita illius L. Vitellii adulatio, qua sub impuris principibus summos honorum apices adeptus est, & inter eos Censuram sub Claudio:

Annaho I. ut cum aliunde tum CX Tacito constat, litur mitellius

nomine Censem serviles'Lacias obtegens, qui & Silanum Praetorem per edictum Vitellii Censoris nempe o dine Senatorio motum tradit in sequentibus. Immo liquet etiam exsuperiori Nummo, quale fuerit illud Tribunal Censorium, cujus meminit Dio, & quod eadem die narrat corruisse, qua illud conscenderant duo creati ab Augusto Censores 2Emilius Lepidus &

253쪽

Munatius Plancus. Quod vero eodem loco Dio id in omen trahit , quod factum nempe fuerit, ut ab eo tempore non duo amplius privati homines Censores fuerint, sed iidem postremi una hoc munere sint functi, hinc etiam obiter potest intelligi, & conferri cum altero Tranquilli loco de Claudio, Gessitis Censuram inte In Claudio. missam diu post Pausi- Plancumque Censeres. Duo nempe circa Censuram mutata sub Caesaribus: Primum, quod non ut antea perpetua, & juxta legem de Censoribus apud Tullium, Eaque Potestassemper so, sed intermissa Lib I defuerit Censura in agendo censu & pro arbitrio Princi ' S''

pum solita renovari ; unde neglecta eadem ab aevo Augusti ad Claudium, certe sub Tiberio adserente non id ARRal II tempus Censurae, & postea nonnisi per varia temporum Τ' intervalla repetita. Secundo, quod eo casu etiam non amplius duo Consules e Consularibus viri S crearentur more veteri, sed Criar vel solus Censuram gereret, vel

Collegam adscisceret, ut Claudius hunc Vitellium, aut in alium munus illud transferret, qualis sub Deciis Treb. PolLValerianus Censor exstitisse legitur. Postremi itaque '' sub Augusto Paullus 2Emilius & Munatius Plancus duo privati simul veteri Censura defuncti, cujus etiam male ab iis gestae meminit alias Velleius. Hίec mens Dionis, unde eximie illustratur alter Trebellii Polli, Libi.

nis locus, ubi inducit Valerianum onuS Censurae recusantem, Haec sint propter quae Augustum nomen tenetis, apud vos CENfUR A desedit, nonpotes hoc implere PRIVATUS. Vides paria facientem cum Dione , Censuram nempe a priVatis ad Principem referentem. Privati quippe, ut notum, dicti omnes extra Principem, licet summis Magistratibus admoti sicut passim apud Tacitum ac apud Plinium, de Virginio Rufo Consule, summum fastigium privati hominis, & L. Verus jam

254쪽

7 o DISSERTATIO OCT AVAConsularis, necdum Augustus, diu privatus Capitolino dictus. Quamquam sit Dionis Interpretem consul

mus , privatum etiam reperiemus Cenirem 1 ub Car L. Lxxvii. calla, Ulpium nempeJulianum, F mi τας Π σεις ἐγκε h. e. juxta Xylandrum, qui tum Censeor erat, verum opportune ita relingente I Cunctavio, cui tum Grant commisse censiones. Hinc altum etiam de Censori

bus silentium in libris veterum Jurisconsultorum, nisi quod obiter origo illius vocis tradatur in libro de Vertali io3. borum significationibus, aut priscae legis Censoriae alicubi occurrat in eodem mentio; & cujus silentii cau- C lib. fam opportune indicat magnus CujaciuS, quod exula- V ς 7 ret jam ille Magistratus e Republica, ideo Trebonianum nihil de eorum ossicio reliquisse. Censoris tamen nomen & ossicium reperiunt nonnulli e recentioribus Juris interpretibus , in lege quadam de Pu-l .is. D. de blicanis, Caesar cum insulae Cretae Cotorias locaret, legem AP b iςδ0 ta dixerat ubi pro Cor notat Dionys . Gothostedus,' -- 'S quendam J. C. emendare Censorem , crius erat locare vectigalia. At inutilis & aliena illa emendatio. Nulli enim tum Censores praeter Caesares , qui Omnia Censoriae potestatis munia , ac proinde etiam Vectigalium locationem Sc curam in se transtulerant, ita etiam ut sibi solis omnem facultatem in iis Vectigalibus constituendis , reformandis , augendis , di, l. io. eod. minuendis reservarent, sicut liquet ex alia lege in eodem titulo. Unde etiam quum e Vectigalibus , alia integra spectarent ad Principem , eX aliis autem

l. i 3. C. ii duaS haberent ParteS, tertiam locandi, quae civitatum

propria , facultatem iisdem indulgent juxta Constitutionem Theodosii. Incogitanter ergo fecit Vir summus, qui ad illud Tertulliani de omissa suis tempo-

De Pallio, ribus Censura, Enimvero jamdudum Censoriae intentionis

255쪽

DE PRAEsΤ. ΕΤ USU NUΜIS M. 7 re Gnio dii eryo quantum denotatu passivitas offert, obse vat denotare Tertulliano dictum pro simplici notare, quod erat Censorum proprium : hachen uS reche ; reliqua nollem dicta, Hos scilicet Censores sub Imperatoribus nomen tantum habuisti, non rem, nec notandi

jus: quasi scilicet priscus ille Censorum Magistratus remansisset sub Caesaribus, quem privati quamquam nomine tenus administrarent. Equidem quod ex superioribus satis etiam notum, insolitum illud accidit sub

Deciis, ut decreto Senatus &Principum auctoritate, privatus adhuc Valerianus, nondum scilicet Augustus, Censor crearetur, & cum amplissima Censurae potestate tam circa moreS quam censum; ita ut ab ea soli immunes relinquerentur Praefectus Urbis, Consules O

dinarii, Rex Sacrorum, & Maxima Virgo Vestalium. Omissiis alioquin &ante &postea sub Caesaribus usus saluberrimi istius Magistratus, ubi maxime in censura

morum versabatur, nisi quatenus aut Delmatius Hannibalianus a Constantino fratre Censor creatus, ut ex Athanasio 8c h Socrate constat; aut Censer morum re-'gendis acerrimus, dictus ' Ammiano Julianus, & Dio- '

cletiani dictum aq Vopisco refertur, Castores esse oporte-ς Lib. xxv re ludos flectante Censere. At Symmachi aevo constat 'Iii Cari- Theodosium de revocanda Censura veteri sollicitum, μ' eandemque voluisse Senatus arbitrio permittere. Refugit vero communi decreto illud magisterium amplit- simus ordo, &in hanc rem conscripta Symmacho Gratio su b nomine Repudiatae Censurae, cujuS aliquotienS in Lib. iv. Ep.

Epistolis meminit. Ad quod Theodosii institutum re ub V spexisse etiam videtur laudator ejus Latinus Pacatus, a te υoluisti incipere Cemuram; haud aliter nempe ac de Alexandro Severo Lampridius, Prorsus CENfURAM suis temporibus de propriis moribus gessit Accedit praeterea

256쪽

DIssERTATIO OCTAVA&altera observatio, quod non semel sed bis Censuram gessisse L. Vitellium constet ex hoc Nummo, in quo 1nscribitur CENso in II. quod omissium a Scriptoribus , qui in genere Censurae Vitellii & trium ejus Consulatuum meminere. Unde liquet etiam errare viros doctos, qui post Marcum Rutilium Censorinum, nubium bis Censiorem adscitum credidere. GraVem certe refert Valerius, hujus Rutilii Censioris iterum creati o- Lib. Iv. c. I. rationem, qua Populum corripuit, quod compotestatem Bis p ibi detulisset, cujus majorei, quis Nimis magua videre tur , tempus coarct an um judica seeut. Equidem quum M. Fabius Buteo, qui Censor antea fuerat, Dictator creatus esset, quo Senatum legeret, quae Pars erat Censorii muneris, ipse factum id improbat, pro Rostris Livius lib. inter alia professus, nec Censoriam vim per stam uni se m ς δ eidem ΙΤ ΕαU Μ. Tanti nempe videbatur semel etiam Censorem fuisse, ut quum saepe multiplicarentur in eodem homine Consulatus, tamen vel partem aliquam Censoriae Potestatis, in eundem. iterum conferri, ne ipsi probare auderent, qui insiolito illo honore adfici bantur. At in Inscriptione Aletrina de quodam L. B tilieno Vaam legas inter alia, Ob ha=ce Res CENSOREM Fecere BIS, & in altera T. Flavii Hilarionis, CENSOR BIS AD MAG. CR EANDOS. Verum hi Censores ex eorum genere, non qui Romae, sed vulgo in Municipiis & Coloniis creabantur, quae oppida' Lib.xxix. 1 uos quoque habuisse Censores, ex 'Livio, VPlinii E-f Lib. .ph. ν liisque monumentis antiquis haud ignotum. zι.&it,. Et haec de Censura sub Caesaribus, cujuS rationem non videntur fatis adsequuti viri docti, & in qua tradenda haud contemnendum occurrit Nummorum benem

D Titutis cium.

Accedunt hic peculiaria quaedam nonnullorum AU-

Thes.

Thes.

ccccx I. 2.

gustorum

257쪽

gustorum cognomenta a Dos petira; Titulis devitiarum Gentium ; aut AdfinitatibuS nonnunquam ac Adfectibus desumpta. Prioris generis est OLYMPII nomenclatio, quo nomine cultum a Graecis Hadrianum non aliunde manifestius, quam ex rarissimis ejus Nummis constat. UnUS Occurrit aereUS maximus

Laodicensium cum inscr. A T. ΚAI. TPA. ΑΔ PIANO C. In Cimet.

ΟΛΥΜΠΙΟC, Imperator Gyar Trajanus Hadrianus Olym- gφη pius. Habuit jam olim geminum ei nummum EriZZΟ, Medioeo. sed cujus genuinum sensum aut lectionem integram non est adsequutus, ut Videre apud eundem licet. Alter Ephesiorum inscriptus ΚΑIC AP OAT MITIO CAAPIANO C Caesar Olympius Hadrianus, in aversa Templum cum Tropaeo & inscr. ΕΦ ECG2N

Eundem o Λ Υ Μ Π Ι Ο Υ titulum tribuunt quoque Hadriano alii antiqui Nummi, quos citat in Eusebian is

EAT TON ΕΥΕΡΓETHN. Cum Jove nempe Oθmpio communis eidem haec appellatio, occasione Templi, quod illi pariter ac sibi Athenis dicavit eo nomine Hadrianus, ut ex Dione & Spartiano licet colligere, is Sp xx iRibenis Jovis OLYMPII aedem se aram sebi eodemque mota 'do per Apam iter faciens Templa sui nominis consecravit. Undς illustratur etiam Pausanias, qui hujus Templi In Atticis. Athe-

258쪽

c. I S.

7 φ DISSERTATIO OCTAVA Athenis ab Hadriano consecrati meminit, in eoque singulas urbes statuas illi posuisse commemorat; quas

nempe erectas sub titulo ΑΔ PIA NOT O ATMOΟΥ, CX praeclaris his Laodicensitum &Ephesitorum nummis liquere videtur. Hinc factum etiam, Ut plureSOccumrant adhuc hodie Nummi Graeci ejusdem Hadriani cum Jovis effigie in aversa parte, quos non magis Athenis, ut Eri ZZo existimavit, quam alibi per Asiam percussos hinc discas. Non audiendus proinde illustris Scaliger, qui ludos Hadrianales Olympia vocari crediadit, quod in Olympiada inciderent; & aqua etiam

explicatione videtur quodammodo recedere in Eus bianis ultimae revisionis. Praeter JOVem enim , cum quo communem sibi hunc titulum voluit Hadrianus, quod diserte a Spartiano traditum, jam olim dictus etiam Olympius Hercules, auctoribus Herodoto ac Diodoro; & Inscriptio Alexandri in India apud Philostr tum, ΔΙΙ ΟΛΥΜΠΙΩ; & a Pericle susceptum idem Athenis Olympii cognomentum , quod ut arrogantia plenum in eodem iugillat Plutarchus; & a Caio denisque simile quid tentatum, qui si mulacra JovΙs OLYMPII e Graecia Romam transferri esset, quibus capite demptosuum imponeret. Neque eundem JOVIS titulum silent antiqui & rariores quidam Nummi tum Romani in Augusto, Io v I OLY. tum Graeci in Nerone,

tium poculum propinasse veteres, notat alicubi Pindarus. Caeterum ab hoc Hadriano Olympio, dictus etiam locus in Delo Obmpium, quem Hadriani pec niis ibidem aedificarunt Athenienses, ut ex Phlegonte Hadriani liberto refert Stephanus Byzantius. Inde etiam Olympia & Hadrianea, seu Hadrianales solemnes ludi per Asiam conjungi videntur in Inscriptione V teri

259쪽

DE PRAEST. ET USU NUMIS M. 7 Fieri, EN ZΜΥPNH ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΙ Α Δ P I A NIA ; Thes Gn:t quamquam mea sententia, non necesse sit illa de eo ςς. IV dem agone intelligere ; ut nec cum τῶ θ ριασόω EmCn- L. v. p. 8o. datore Temporum, Panathenaea, Olympia, Panesienia,

Hadriania, quorum eadem Inscriptio meminit, de uno etiam eodemque agone interpretari ; quod fatis refellit vel unus Pindari Graecus Interpres, quem ipse a- Oly P tibi quoque citat ὀ--. Caeterum hujuS Hadriani eX-Anim. agemplo, dictus itidem ab Ephesiis OLYMPI Us Com- Euseb. 2I S. moduS, Ut docet nos hodie praeclarus ejusdem Augusti

etiam nomen eidem Hadriano tribuunt aliquot Nummi, qualem unum evulgavit Tristanus cum inscr. H Εα C. G A D I T. seu Herculi Garitano. Quo referri

debet inscriptio Graeca alterius Nummi, prolata jam olim a doctissimo Casau bono e penu Thuanea, in qua

Hercules Romanus Vocatur, ΑΥΓ. Κ. ΑΔ PIA NOC CE-

BACTO C ΗPAΚΛΗC Psa MAIO C; dc altera itidem in qua Hercules Servator, idem dicitur H PAKAEI CΩΤΗΡΙ ΑΥΓ. Herculis alioquin cum nomen tum habitum gestasse Commodum, e priscis authoribuS notum, qui illi eandem quoque ROMANI HERCULIS appellationem largiuntur, A eLatus es etiam R Ο Μ Α- Lamprid.in NUS HERCULES, quod feras Lanusii in amphithea- CQmmQ Q rro occidisset, & alibi accepisse statuas in Herculis habitu , & mensem Septembrem HERCULEUAl etiam sub eodem dictum tradunt, sicut Vrbem Romam ab

eo Coloniam Commodianam , 8c Senatum Commodianum nuncupatum ; ut mittam Classem quoque Africanam Commodianam Herculeam ab eo denominatam.

Praeclaram vero hujus rei fidem adhuc hodie praestant, Bbbbb cum

260쪽

Herculis in magni vultus defendere Cae r Dionatus Latiae dat nova templa viae tum adhuc luculentius nonnulla ejus Numismata, cum habitu & ornamentis HerculeiS, ac inscr. HERCULI ROMANO AUG. Velut praefere nummus aureus Regiae Gallorum GaZae , HERCULI ROMANO, ac juxta alium Muset Patiniani in eandem Gazam transc

dit his alius Nummus, in quo figura cum Plaustro, Bove, & Vacca, solito Coloniae deducendae symbolo, ac

inscr. HEMCULI ROM. CONDITORI P. M. TR. P. X v I I. COS. V II. P. P. ut mittam alterum cum

inscr. HER CULI COMMODIANO, quod nempe ab eo tanquam altero Romulo Roma Cotio N1A COMMODIANA diceretur. Quo proinde referri debet alia adhuc inscriptio, ex qua ROMULUM dictum eum Caesarem constat in numismate Ephesio

relius Romulus Caesar. Nec diverso utique consilio , sed majori fide ROMUL Us AUGUsaeus dictus jam olim Antoninus Pius in praeclaris aliquot illius Nummis. Idem alias H E R CUL Is nomen a MaXimiano. adsumptum satis liquet , unde non solum HERCUL 1 U s appellatus in priscis monumentis, sed &4ingularis Nummus in ejusdem honorem percussus sub figura Herculis cum Hydra depugnantis & inscr. HERCULI DEBELLA Τολ1, de cujus symboli ratione actum jam a nobis alio loco. Nec aliena hinc appellatio HERCULIs VICTOR Is, cum Maximino Caesari , tum magno Constantino necdum Christiano, in aliquot eorundem Nummis tributa. Haud aliter nempe

SEARCH

MENU NAVIGATION