장음표시 사용
261쪽
DE PRAEST. ET USU NUMIs Μ. 7 7 nempe ac dZmilianus Augustus HERCULIs CoNfERVAΤORIS nomine in veteri Lapide ; aut Severus HERCULIs DEFENso RIS elogio signatur in antiquo numismate . Jo VII vero nomen a Maximiani Collega Diocletiano receptum docent antiqua Lapidum ac Nummorum monumenta. Hinc Utrumque etiam Diocletianum & Maximianum Jo v is &HER CULIS nominibus designatos videas in praeclaro Nummo,in quo tres Monetae cum inscr. MONETA In Cimet JoVIEΤHERCULI AUGG. Scilicet ad fidem O--, ratoris, qui de utroque Caesare eXclamat, Sancte I U- Card.Buon-PITER HERcULEs bone, alibi, aurea tacula, -- ς0mp
sticiisJ ovis se H ΕαcUL Is rena sit. Insigni S alter aureus Regis Gallorum Gazar, in quo juncta Diocletiani& Maximiani capita, in aversa iidem duo Imperatores sacrificantes cum Ara aliisque figuris, & inscr. Jovio ΕΤ Η Ε Rcucio, Diocletiani & Maximiani nominibus suppressis,quae alioquin in praeclaris id genus Nummis frequenter conjunguntur, nempe JoVIO DI
solis Jovis & Herculis nominibus designant eosdem Vid. Pane- nonnunquam Scriptores illorum temporum; ut hinc T d ii
etiam Herculea Scyovia cobora ab utroque hoc Caesare,ut men. videtur, denominata, Herculea uus Atrides yoviamque cohortem Cliti t. de Rex dicit severum. B li. GiICaeterum Jov11 nomen a Diocletiano ad Successores βμ' ejus Galerium , Maximinum , Licinium , aliosque transiisse rursus ex praeclaris eorundem NummiS constat, Jovi Us MAXIMINUS No B. CAESAR; aut JOVIUSLI cINIUS A UG. vel juxta eximium Nummum inclitae Reginae, D D. N N. JovΙΙLI cINII IN VI c. AUG. ΕΤ C ES. quem videre etiam licet a-
262쪽
pud Tristanum, qui eundem de Galerio Maximiano, qui Jovius dictus , & Licinio ab eodem Galerio
creato' Caesare haud incommode mea sententia explicat; quamquam norim in alia sententia versari eruditos Antiquarios, ac inter eos amicum nostrum , qui
eundem suis ad me litteris de Liciniis Patre & Filio interpretabatur. A J o V I O vero profectum postea J o-
v I ANI AUGUSTI nomen , ut Videre licet apud
Themistium in Panegyrico, quem dixit eidem Impe
ratori , sicut alias Sententiam Jovialem, h. e. a Jove prolatam vocat Martianus Capella. Caeterum de ipsa Θ E o T vel D E I citra ambages appellatione , quam Senatui, Augusto, Cato item, Aureliano, Caro tribuunt quoque antiqui Nummi, jam abunde egimus , libi in hoc OPere. A Uictoriis aut Titulis devictarum Gentium nota ex iisdem cognomina GERMANICI, BRITANNICI, SARMATICI, DA CICI, ARMENI Α- cI, ARABICI, ADIABENICI, PARTHICI,
MEDICI, PER SI cI, Drusis, Germanicis, Caiis, Claudiis, Neronibus Vitelliis, Domitianis, Nervis, Trajanis, Antoninis, Severis, Maximinis, Diocletianis, Caris, in eorundem Nummis usurpata. Neque enim idem moS Romanorum, quem apud Persias obtinuisse docet Agathias; ut devictie Gentis appellationem Victoris demum filius gestaret. At summa illae non privatorum tum libera adhuc Republica , sed Augustorum etiam ambitio; ut reliquis fastigii sui titulis debellatae gentis cognomentum insererent, sicut de Juliano loquitur Ammianus, ornamentis illustrium gloriarum inserere PARTHI cI cognomentum ardebat. Ita
insuper ex iisdem Nummis patet, quam Vere per inter Valla temporum decreta haec iisdem narrent Historve Augu-
263쪽
DE PRAEST. ET UI UNUM Is M. 7 9 Augustae Scriptores , nec Armenici, ut Vulgo apud eosdem legitur, sed Armeniaci reponendum esse vocabulum. JUDAICI Vero cognomen ob Religionis odium& gentis contemptum, non item videmus a Vespasiano aut Tito admissum, quamvis frequens J UDAE AECAPTAE , & in aliiS rarioribus Nummis eorundem Caesarum JUDAEAE DEVICΤAE Occurrat mentio. Caeterum exceperunt eosdem Titulos sequiori aevo cognomina A LEMANNICI, FRANCICI, G ΟΤΤHICI, PONΤICI; quae in Valentiniani, Justini aliorumque illius aetatis Augustorum Inscriptionibus &
Gepidicum, Longobardicum in Edictis inscr1beret, quasi omnium illarum gentium debellator esset ac dominus. In vicem nempe GERMANICI, amati adeo pluribus Augustis Cognominis, ut vel eorundem Nummi luculenter arguunt, inducta postea nomina cum
iam simul jam olim receptum , quum nondum Alemanniae aut Franciae nomine Germania reliqua ; sed cum eadem Alemannia, tum Francia, pars quaedam aut veluti appendices Germaniae censebantur. Hinc de Probo Vopiscus, testes Germani se Alemanni longe a Rh ni submoti littoribus, & de Caracalla Spartianus, Nam quum GERMANICI se Parthici se Arabici se ALΕ-
MANNICI nomen adseriberet, nam Alemannorum gentem devicerat. Unde miror doctissimum Dionis alio-PJg i0γrumque EXcerptorum editorem,apud unum Aurelium Victorem in rebus Caracallae mentionem Alemannorum Observare, qui recte alias in iisdem Excerptis A'λ- in Α'λαρι ους seu Alemannos transmutat. Conjun-
Monumentis passim leguntur. Indignatur quidem nomine Gotthorum Rex Theodebertus apud Agathiam, quod Justinianus Franci cum se, Alemannicum
264쪽
cta autem vides in adductis modo auctorum locis GERMANICI & A LEMANN ICI , ut diversia adhuc nomina; donec posterius, quamquam sterius, latioris Germanorum gentis locum Paullatim occupavit. Eadem nempe aetate inducta A LEMANNIAE &Fα ANCI AEua Historiam Caesarum & mox in eorum quoque Nummos vocabula. Prioris fidem faciunt cum Nummus aureus magni Constantini ab Occone describptus, & cui geminum vidi apud illustrissimum Colbeo
tum cum inscr. A LEMANNIA, non ut habet vulgata inscriptio Nummi GaZae Arescholanae ALAMANNI Ab tum duo alii Constantini Junioris, prior
Tom. ID. cum eodem Gentis nomine, alter a Tristano traditusALEM AN N I A DE U I CΤ A. Unde liquet, ut obiter
hoc dicam, corrigenda ea Auctorum loca, in quibus Alamannia vulgo & Alamanni, pro Alamannia & At manni legitur. Posterioris vero seu FRANCIAE m minit itidem nummus aureus Magni Constantini, In Cimς quem in illustrioribus Italiae vestrae & Galliae Cimeliam ζ .LEbh. Cl λὶS tractare licuit, & ejus quoque iconem inde nan- Med&ta. cisci, quae priori parte Constantinum signat, posterio-CQ bς y ri Tropaeum & jacentem mulierem, ilitum Provinciae debellatae symbolum, cum inscr. GAUDIUM ROMANORUM, infra FRANCIA.
Vix aliud monumentum illustrius videas hujus appellationis , quamquam FRANCORUM non obscura sit apud Libanium, Ammianum , Socratem , aliosquQmentio in rebus Constantini filiorum & Juliani, et jam ante ANCI CI cognomen tum Probo tribuat VO-
265쪽
cus, tu Parthicus e ut facile pateat , aevo Valentiniani non primum illud repertum , sicut quibusdam eruditis . placuit. Quae autem FRANCIA in hoc Num mode-11gnetur abunde docebunt vel Procopius, vel Agathias, apud quos frequenter Occurrunt Franci circa Rhenum habitantes, dc Germani olim dicti. Parcimus congcrendis locis , in re hodie non ignota. Germanorum itaque &Germaniae loco, quibus appellationibus an
men non aevo solum Agathiae aut Procopii, sed jam
Probi & Constantini aetate receptum ; sicut alterum Alemanniae Sc Alemannorum ; ut cum ex AuctoribuS CO-rum temporum, tum ex praeclaris his Nummis constat. Quibus addas licet Hieronymum, Inter Saxones In Vita Ηi- quippe se lemannos gens ejus non tam lata quam valida , apud Hisoricos GERMANIA, nunc vero FRANCIAmocatur. Non ergo in solum Alemannorum nomen concessit Vopisci aevo Germanorum appellatio, ut male ad eum Scriptorem adserebat οπάνυ, quo Casauboni loci cujusdam interpretationem refelleret sed Francorum quoque , ut clarissime diu etiam post Vopisci tempora Procopius & Agathias docent. Caeterum non Francorum solum, sed FRANCI E quoque, sicut in superiori Nummo & adlegato Hieronymi loco mentio cum apud Claudianum,
- quam FRANCIA Reges In Pr.Cons uos dederis , Stil. l. I.
tum in antiquis aliquot Juliani Codicibus, Orat. I.
pro quibus postremis verbis eXpuncto Fλ incla nomine quod.
266쪽
set D IssERTATIO OCTAVA quod inutilis videretur ejus repetitio post pmmitas
Francos , φρουγον πηροπιυν admisit in teXtum Jut1ani Pe taviuS. Sequebantur vero eum pro jure consanguinitatis amxiliares promptissimi FRANCI ct Saxones, Gentium quae trans Rhenum se ad mare habitant bellicosissimae , se eisitis
universa , ct FRANcΙΑ Rheno adjacens. V tramque alias Germanorum Gentem FrancOS & Alemannos, inter se acerrime nonnunquam commissos abunde docet Var. lib. D. Theodericus apud Cassiodorum , qui ob debellatos ς Α Alemannos Ludovico Francorum Regi gratulatur Quamquam enim utrique Germani, longe tamen mo-Lib.I. p.ra .ribus&cultu dispares: Franci juxta Agathiam vestitu R B tantum & lingua a Romanis diversi, iisdem caeterum legibus & moribus usi, inter omnes barbaros maxime civiles, &facrorum reverentes: Alemanni autem tru- L. ii. p.36. CeS&facrilegiiS, ut ille quidem perhibet, adsueti. EN ra i vero haud leviter Libanius, qui Francos quasi φωγ- κτους seu gentem bene Latam, & inde corruptum κων seu Francorum nomen: quasi nempe a Graecis Franci nomen suum essent mutuati. Locum, quia haud passim Obvius, & Francorum etiam situm tangit, adscribemus;
προσηγορ α τη τ χπλλων ἀμαθία δεφώρμι - Gens es Celtica trans Rhenum fluvium ad ipsim Oceanum pertingens, adeo bene vallata adcasin bellicos, ut appetiationem ab Vsis
rebus gestis nacti dicantur FRANcri, seu vallati J A
multis autem vocentur FRAN cI, corrupto nempe ex errore
plurium nomine. Caeterum & Fα AN cI cI&ALEM A NNI cI, ac reliqua id genus cognomina devicturum Gentium, uno nonnunquam titulo complexi VI-
267쪽
RIGENΤ Τ. BARBARARUM, sicut legitur in praeclaro Nummo Constantis aut T 1UMFΑΥoα 'μ GENΤΤ. BARB. in altero argenteo magnitudine& raritate insigni. Quo spectat geminus titulus Do-MITORIS GENΤIUM BARBARARUM inveteri Lapide Valentiniani Augusti, & alius Nummus The Grut eximius magni Constantini, cum ampliori adhuc elo Μ L gio EXU PER A Τοα ΟΜNIUM GENΤIUM
quem vidisse memini in incomparabili Triumphatoris Regis GaZa.
L Unitatis vero aut Adfecim suscepta non nunquam D/TDurua Caesaribus nomina parandae benevolentiae, aut in gra- AQVIVI
ti erga Decessores animi significationem. Hinc spectat A te u
AN ΤΟΝINORUM nomen Celebratum adeo in modiumentis Historiae Augustie, & quod sex Caesaribus
vulgo Nummi tribuunt, Antonino Pio, Marco Aurelio, Commodo, Caracalia, Diadumentano, de Magabalo. His L. Verum de Getam addit Capitolinus in Macrino, ut octo Antoninos efficiat ; quod tamen nomen in eorum Nummis qui supersunt non pauci, expressum hodie non legas. Inde Vero , ne tot ANTONINI confusionem inducerent, quod monuit etiam egregiuS Le-R-rd. gum interpres, vocati iidem in librisJurisconsilliorum V r l, ii, Divus Pius nonnunquam Tisus Antoninus, & Antoninus' 'Plus J ; Divus Marcus ε, Divus Commodus ; Caracasia autem Disi Antonini nomine passim designatus. Caeterum ex iisdem Nummis patet luculenter, quam Vere inter reliquas Senatus acclamationes,hanc in Alexandro Severo referat Lampridius, M o N E Τ AE nomen AN ΤΟ ΝΙ-NI reddatur , aut alibi adsumpto a militibus in nomen Antonini Diadumentano, ΑΝΤΟΝΙΝUΜ habemus,
omnia habemus. Ab Antonino Pio scilicet ad M. Aure-C cccc lium
268쪽
DIssERTATIO OcTAvΑlium & reliquos dein transiit usus hujus appellationis, pro more illorum temporum, quo adoptati Caulares Decessorum nomina vulgo retinebant; unde &Nκα- v ATR A IANUS & TRAIANUS HADRIANUM&ipse Pius HADRIANUS ANTONINUS in eorundem Nummis & Marmoribus Vocantur. Ita S E v E-RUs PERTINAX frequens in Severi Nummis,ut
Imperator vere uomiuis ejus, vere PERTINAX, vere S E-V E R U S, ac ut idem Auctor Paullo ante,si quoque P κα- ΤΙNACEM vocari jussit, quamvis postea id nomen aboleri voluerit querimonia amicorum. Quod diicrimen notant adhuc hodie ejusdem Severi Nummi, cum adjunctoco nomine Pertinacis & sine eodem frequentes, adeo ut hos etiam prioribus posteriores vel inde constare possit. Raeord. Neque tamen cum laudato paullo anteJuris Antiste, VJ b , ad eundem Severum ac filium Antoninum vulgo C racallam respexisse crederem Modestinum , ubi ait,
L. iv j x. Divus Antoniums ct Pertivax reser simul. Non vero ideo, hJς ut colligere quis posset, quod jam ante mortem, ' tinacis cognomen abd1caverat SeveruS ; 1llud enim e1-dem mortuo tribuunt quoque lapides antiqui : aut quod praeter ordinem temporum ac aliorum id genus Rescriptorum morem, in quibus vulgo DIVI Severus se Antoninus occurrit , filius Patri praeponatur , id enim in his Imperatoribus factum nonnunquam VideaS, ut frequenter ab Ulpiano de utroque Severo & Cara- 'L. I 6 io, calla, 'Rescripto Imperatoris nostri se Patris ejus, auth - , 'f' peratoris nostri oe Divi Patris ejus, ac ab ipso quoque Mo-ν L. c. s. i. destino , - Divus Magnus Antoninus cum Patre rescripsit.
D. xle Pol:i- Sed illud obstat, quod parum verisimile videatur ac L. ii . s. i. sit insolitum alias Vel apud Auctores , vel in aliis Num-D. demun. morum Lapidumve monumentis, solo Pertinacis no-φ λψὼ mine Severum designari , sicut neque per Traj-Hadri
269쪽
DΕ Ρ R-s T. ET USU NUMIS M. 7ssHadrianus, aut per Hadrianum Pius solent intelligi,
quamquam ambo ea cognomenta tulerint: Ad M. Antonium itaque & Helvium Pertinacem respexit, mea sententia, Modestinus, quorum ille non semper Disus Marcus, sed IN. Antoninus tape inscribitur, ut passim, Imperatores Antoninus se Verus. Neque vero insolitum in libris veterum Jurisconsultorum, ut Imperatorum, quorum exstabant eadem de re Rescripta, quamquam non simul regnassent sicut Divi Fratres, nomina conjungantur ; quomodo ' Divus Pius se Seserus reseri 'L runt, alibi h D. Vestasianus se Hadrianus item y D. Pius
se Imperator noster, nempe AntoninUS Caracalla. Ut i L. 18. S.
Vero ad Marcum potius quam ad Pium referam facit, 30.D ς quod postremum vix lo Antonini nomine designatum ' ' μvideas in iisdem libris, verum, ut jam innui, aut sub 'L. . D.ad nomine Divi PD, aut cum pramomine Tisi Antonini, vel SC Vςiiςi- cognomine Disi Antonini Pii. Quamquam & solis Disi Antonini nominibus Pium videatur designasse Paulus,
ii bi inquit, Disus Antoninus Antiochenses colonos fecit , DL L. 8. D. de vis tributis, mox de Caracalla, Imperator noster Anton, si με nus civitatem Ernisenorum, &c. Deductam enim a Pio non autem a Marco Antiochiam, ut existimabat Scaliger, minus a Caracalla, alibi ex eadem Nummorum
penu docemus. Unde liberum est lectori ad alterutrum vel Pium vel Marcum, Rescriptum, de quo agit Modestinus, referre. Caeterum adfectatam ab eodem Severo cum Marco adfinitatem, & erga memoriam Commodi propensionem, egregie illustrant rariores ejus dem vel filii Caracallae nummi ; in quibus aut Severus
DIVI MAR cI FI L. aut Caracalla Commodus etiam vocatur, ut in veteri Nummo Laodicensium apud Tri- Tom. I r.
sanum. Singularis etiam hujus 1aotae nec passim obvius ' δ ejusdem Severi nummus, inscriptus ANTONINI, In Cimet. Ecccc a NE P. Lu Cδm
270쪽
7sis DissERT. OCTAVA DE PR. ET USU NUM. NE P. seu Nepos; quo illam cum Marco adgnationem magis adstrueret, qui PII adoptione filius; & Adriani exemplo, qui in aureo Nummo inscriptus D 1 vi NΕαvAENE P. sicut in Lapidibus antiquis; aut quomodo in iisdem Antoninus Caracalla, M. Aurelii Nepos, Antonini Pii Pronepos, Hadriani Abnepos Trajani autem & Nervae Aduepos aliquoties Vocatur. Huc referrictiam debet expressa illa sanguinis ac adfinitatis signibficatio in nummis Maxentii,D IVO MAXIMINIANO PATRI MAXENTIUS AUG. & in alio IMP. MAXENTIUS DIVO MAXIΜINIANO SOCERO; ut eundem SOCerum&Parrem Vocet. Signata rursus in aliis Nummis ejusdem Maxentii in Filium pietas , IMP. MAXENTIUS DIVO ROMULO AUG. FILIO, & cum Constantio Chloro cognatio,