Anselmus Solerius cemeliensis De pileo : caeterisque capitis tegminibus tam sacris, quàm profanis

121쪽

nupt. pag. 29. Postea tamen mutatus

est flammei color. Nam album fuisse

Festus doceta purpureum vero antiquus Interpres Iuvenalis ad Satyr, s. Utrumque colorem nectit . Isidorus adductuS cap. Foeminae 3 O. q. alborem referens ad vitae munditiam, purpuram vero ad sanguinis posteritatem; ni mavis eum colorem cum eodem Iuvenalis Scholiaste referre ad ruboris custodiam eo colore insinuatam in quem finem ad hi bitum nubentis capiti tegmen , ab ea obnuptione dietas nuptias, S. Ambrosius auctor est lib. 1. de Abrah cap 9. Ad imitationem nuptialis hujus velaminis, ' ob proportionem cum eo, Velum consecra

tum quo piae Virgines Christo nubebant , dictum flammeum , proXim dixi ex Hieronymo infra te nius prosequar uanquam quod Latinus Interpres vitae Chrysosto- mi , per Georgium Alexandrinum

cap. s. cum de sacris Virginibus, s ab ia

122쪽

cem μοι φορμα, expressit per Latinam

Vocem ammei, perperam expres sit, ut mox patebit. Mitra tametsi nomen est polysimon,proprie tamen significat tegmen capitis muliebris. Non dico significare vestem ut male aliquibus visum apud Petrum abrum lib. I. Semestr. cap. I s. Sed tegmen capitis. Varias quas dixi hujus vocis notiones , recensuit Paschalius lib. . de coron cap. TO. 8ca I. Nam interdunt quidem sumitur pro nocturno virilis capitis pileolo : alias pro fascia, seu lamina pectus muliebre coniurante, cujus modi item aereas mitra interius , circa imam ventris partem gestabant praegnantes , ad majorem foetus securitatem, indemnitatem, easque mitras in primo partu solvebant, Mianae appendebant: quod dicebatur Zonam solvere juxta Pascha-

123쪽

schalium : reclamantibus omnibus aliis, qui solutionem Zonae, referunt ad cinguli novae nuptae e lana ViSconfecto, vincto nodo Herculano,ex lutionem per virum. Videsis Brissonium de ritu nupti .mih as. Sedi mitra notio pro Diademate, non infrequens antiquis. CaeterVmmaXime proprie, mitra tegmei fuit ad Remineum caput operiendum α Sed aliquando quidem sonat capitis muliebris redimiculum C quo pendebant fasciolae, quae philia dicet an-tur , quod florum instar depende rent, ait Onuphrius in calce libride vocibus Ecclesiastiuis obscurio ribus. De hac intra Orione, pro fascia citra apicem capillos obligante, videndus Ludov. Coelius lib. 16.

ad illud tolle cidarim. Hoc sensu, JU-dith cap. II. dicitur imposuisse mitramsuper caput suum. Et apud Nasonem in Epistola Deianirae ad Her ς alem, subsenuatur vir,

124쪽

ro ANfEL SOLER Ius Aufusis hirsutos mitra redimi ei pillos. Id quod etiam Iarbas 4. Eneiff. ridet in Paride, cum semiviro comitatu. Et l. IO. ridentur Troes obsessi, habentes redimicula mitrae Alia vero mitra integrum capiti tegmen signat. Quae videtur notio mitrae

apud Papinium libros ubi Atlantiades negans se effoeminatum, ait, haudquaquam deforme vertice Liras induimus Lyranus Judith IO.

muliebre hujusmodi capitis tegmeri alanticam esse censet. Ipse Custam Vocat, Gallice e coisse. Et suffragatus videtur Servius ad locum Maronis annotatum, qui pileum contra- ponit mitrae; hanc muliebri capiti tegendo , illum virili addicit.

Utraque ex variis locis Auctorum illustrata mitrae forma , per multiplicatas spiras , variis loci ac temporibus habuit locum. Quare non ab re mitram inter capitis sceminei

125쪽

Dei tegmina recensitam voluimus, non inter nuda ornamenta, cujus modi erant vittae, sive Matronales

multiplices, sive Virginales simplices , de quibus plene Bernartius ad ad librum s. hebaidos submem.

Matronales autem duntaXat aut virginales vittas dixi , quia famosis mulieribus, aeque vittarum ac stolae usu interdicebatur. Unde Naso, scripta obscoena, non pudicis sed im, pudicis scripta excusans, aiebat. Scripsimus haec illis, quarum non vitta pudicos Contingit crines , ne stola long pedes.

Et idem iterat, negans se de illis, aut ad illas scripsisse,

a uas sola contingi vittaquesum

ta vetat.

Praeterea alibi, 1c canit in eandem sententiam: Me procul vitta temes, insignepudoris s

126쪽

11 Ο AM EL. So LERI sauesque tegit medios in ita longa pedes. Non potuit distinctius vittas pudicis innuptis aut nuptis mulieribus adscribere. Stolam caput quoque mulierum operuisse monstrat illa ejus descriptio apud S. Isidorum lib. I9. cap.

as Stola masronale operimentum,quod cooperto capite es Scapula, a dextro latere in aeum humerum mittitur. Stola autem Graece vocatur , quod1--

peremittatur. Fade ct ricinium Latrio nomine appellatum, eo quod dimidia ejus pars retro re icitur, quod vulgo Mavortem dicunt. Vocatam autem dicunt Mavortem, quasi Irartem Signum enim maritalis dignitatis

oepotestatis in est Caputem mulieris vir est inde super caput mutieris est. Haec stola, metonymice

esse videtur illa instita insigne pudoris ira Matronis, de qua Ovidius lib. 1. de Arte proxime adducto disticho.

127쪽

aeque tegis medios instita longa pedes. Iti eodem libro , ut proxime quoque reserebam, pudicas describens,

vocat,

i stola contingi sumptaque va-

ta vetat.

Matronarum quippe honestarum propria erat stola , juxta illud Coeia cinae Severi apud Tertullianum lib. de pallio cap. 4. Matrona sine stola, in pullico ' Ex consonat illud Martialis,

missuralia vestit, stolatum

Fermittit meretricibuspudorem 'Et Flaccuso Serm Satyri a eΟ-dem respexit, cum dixit: --Sunt tu nolunt tetigisse, nisi L

uarum sub a talos legit instita vestri Quia

128쪽

rri ininsgi. SOLER Ius Quia solae Matronae pudica stolatae erant, Holam ad talos vel medios pedes demisiam, ambiebat instita. Et idcirco interdum stola,

pro Matrona usurpatur, ut apud Papinium, corruptos mores sub Domitiano describentem: Omnis plebeio teritur Matrona im

multu.

Hinc eques, hinc iuvenum coetumia mixta lagorat: Probrosum enim antea erat a tronam .honestam mulierem, in

publicum procurrere. At si absque stola apparuisset, exautorasse se videretur; Lentuli Auguris consultis, pro stupro erat poena,ait Tertullianus cap. illo libri de pallio. Quod addebat S. Isidorus, Mavortem ad stolam se eminea capitis operimenta pertinere, firmatur ex Servio ad 1.aneid ubi ait 'cinius dicitur, ab eo quod post tergum rescitur, quod vulgo Mavorte icia

129쪽

das cum ridemnone dem esse ait.

Passo Pauli, ex Lino, Beda in

Martyrol. o. Septembris Faustam Plautillam Mavorte operta capi- ta , referunt. Et idem ipse fuit teg men capitis S Soteris, quae palmis coedi jussa ub audivit hanc vocem, ultum aperuit soli invelatia atque intetita fartyrio , ut de ea loquitur . Ambrosius sub finem ex hortationis ad Virg. lib. . e Virg. attingens martyrium, hujuspia ut vocat parentis ac auctoris generis fui. Quomodo ergo Virginis, uti bent tabulae Ecclesiastica Io. Febr. . Erat itaque Mavors hujusmodi, aut Maphorium, ut ex lossis Arabicis Latinis habet eursius, Suidas ac Phavorinus, vel l f ors V. Litera prodigamma F. vicissim de more usurpata Erat, inquam, a favors, tegmen,

sed latius potentius, quam ut caput Blum contegeret. Unde S. Hieron.

epist.

130쪽

11 AiusEL SOLE RIV sepis . a. tigillans sacras Virgines

ineptientes, quaeum secularem absurde usurpantes, ait praeter caetCra. Et per humeros Hyacinthina Iana, mavorte volitans. Ubi Marianus, notari ait Virginum illarum Vanitatem, quae Mavortem ut ex Cassiano lib. de habitu Monachi cap. 7. patet, angustum alioqui amictum adeo laxum haberent, ut per humero S, quoStegebat, una cum eo Hyacinthina laena illi adjunci a velare videretur. Longe etiam ampliorem Mavortem

exhibent acta Concilii Pictaviensis, i causa Regiarum puellarum, MAbbatissae coenobii Sanctae ade-gundis. Haec enim a puellis accusabatur, quod ex Mavorte holoserica, per Didimiam donata Ecclesiae, Ornasset sponsam ne em suam, iis in illam usurpatis, quae pallae altariS ex tali Mavorte confectae superfuissent. In statuis eandem Mavortis formam conspici, notat Baroniu anno 23. num. Io recte a matronali