Opusculum tribus articulis absolutum. De præstantia doctrinæ ss. pp., præsertim Augustini in materia predestinationis, & gratiæ. Ubi de excellentia doctrinæ doctoris angelici. Ex operibus Grauinianis excerptum ..

발행: 1652년

분량: 249페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

satis puerile est, non enini quod quae dam sint evanidae reuelationes , fides

veris adimitur,nec enim verum aurum

abij ciendum , quia auricalchum specie auri praesefert. innumerae regulae sunt, quibus verae a falsis reuelationibus di- lscernuntur, pr sertim S. Vincentij, denos in proprio de hac.re tractatu propediem imprimendo, de veris,ac falsis reuelationibus agnoscendis,cuius San- 2i pr dictiones de Antichristo a S. Antonino explicatas, si opponens legere voluisset,inodestior fuisset,nec Aposto- llicum virum momi dente lacerasset. Vtinam cstet in homines eiusmodi nota aliqua, qua fictus sapiens a sophista discerneretur . dc verus S. Thomς de- .fensor a ficto Hyperaspiste. Vnde Teognis apud Clem. 6. sirom.

Argentum reprobum , atque aurum falsaeve monetae ii Non

232쪽

. IV 3 egre sapiens vir reperire queat

Mentem autem chari num pectore fatilat amici

Callidus atq; intus corda dolor δε- Ouae non asperis, res e st-reproba, nosse Infer res.omnes est mage disscite. : Iam vero quod Scoto dicat Manganellus factas reuelationes , fides sit pe- ines authorem de tali Apocalypsi, hoc scimus, quod in difficultatibus non ad

Scotuin S. Franciscus suos fratres Minores transmisit, sed ad Orbis oraculuAquinatem;id refert Fr.Ιoa.de S. Ma ria Ord. Discalceatorum in arte vivendi spirituali impressa Valentiae 162O. lib. s. c. 8.quod quida vocatus Fr Lautherius cum in difficultatem obscuris.'simam .s Theologiae incidisset, cuius solutionem reperire non poterat ,

P sum

233쪽

summam Theologica voluere cotem- lneret, ad orationem se cotulit, supplex Deum omnipotentem,& S. Patriarch Franciscum implorat, ut dubietati , dc perplexitatis illius nodos diuolueret In somnis apparuit S. Patriarcha cu Aqui 'nate associatus, tanta claritate refulgetes, ut solis lucem exuperarent: praeter solis speciem,cappa S. Doctoris rutil tibus steli is effvixit: super capita quoq; eorum Deipara locum tenebat,quae, hos SS pretiosissimis coronis cingebat: extendit manum S.Franciscus,dc orantem his verbis admonebat, crede huic , quia eius doti,ina no deficiet in aeternum. Excitatur a. somno religiosus , summam aperit, occurrenti dubietati pri- .mo ad legedum locus occvrit, cum so- 'lutionis antidoto, lenebrae luce S. D.

depulset, ad gratias agendas componi- ltur. Vir pius visionem publica & non

234쪽

semel in publicis pr dicatio,ibus S. D

oraculo se instructu professus est.Idem

refert Ioa. Guascon in commentarijs vitae spititualis S.Vinc. c. IO. 6. . Quod vero traducantur Thomistae ad Patres confugere, ut maxima laus eorum est, sic maxima temeritas, quod hoc refugium infametur. Mater , ait Clemens Ι .paedag. c. . ad se pueros ad-ἰ ducit, oe nos matrem quaerimus Ecclesia,

quod quod itaq; est imbecillum, . teneru, qui quod propter imbecillitatem auxilio egeat, gratum est, iucundum , in delecta-ibile,animosa animae par triet quod e st tantillum auxilium ferenteJ de mox subdit, quod Patres, matres libenter filios suos paruulos quident,& exemplificat de bobus,qui paruos vitulos, ceruis , qui innulos defendunt, & protegunt, ipsiq; ad eos confugiunt. Quid mirum si ad PP.reccurrimus,qui nos ab incursibus P α here'

235쪽

haeresum tueantur Et ibide rur ses,ait. Nos autem infantes, qui ad inflationem perflantes haeresem ventos vitantes, eis , non fdem habentes, qui nos abier docent , quam patres; tunc perfecti scimur quan

do fumus Ecclesia capite Christo scilicet

retento

retento. Si haec culpa est quod patres co- temni dicimus,cum patres refutantur, iam caput efferet Zuvinglius videns consimilibus sannis, Patres eludi; sic. n. ait in explanat. ar.64. mox incisis Hamare patres, nempe Patres sic tradiderunt , fed ego non Patres tibi defero,non matres

sed merbum Dei requiro oec. J Haec impius . Sed falso Thomistas Gnosticis pares efficit oppugnans, illi .n. se solos sapientes,Apostolos ignorantes plenitudinem praedicationis dogmatizabat, klo Paulo excepto,ex Iren o lib. qui to. Nos sic Patres , & veteres Scolasti

236쪽

eos ita defendimus, ut posteriores minime aspernemur: id concedimus , Ut unicuiq;suus deseratur honor, nimirus ut Moderniores, Sc Iuniores, Veteri bus, & classicis fasces submittant,& no pari passu incedant, nam ex Clem. A- lex.7.strom. cum in sola veritate,m an

tiqua Ecclesia sis persediissima cognitio, ij

msiis de veritate participabunt, qui sunt antiquitati proximiores,cum quibus si posteriores conspirent, tanto magis de Veritate participabunt, unde nolumus' apud nos solum diuitem Deum, quis omni tempore, M de omni ordine , Nnatione doctores dispensavit Somnia di- , cebat Clemens Ι .strom.afuperis in. bo', num dispensantur, ut per Ecclesiam cos gnoscatur multiplex, oe varia Dei sapie-tia t, nouitates autem doctrinarum ex

is cramur,quamq,id sit etiam diuine pro- uidentiae argumentum, ut idem dicit,

237쪽

non sinere,se vitium,quod ex voluntaria defectione ortum est, incoducibile maneat, in iuutile, sed nec sit omnino noxiam,vn

de oesophistici,m qui sibi tamquam pro

pria dogmata attribuerunt, vel adulterarunt, vel alba superuacanea quadam diligentia indocte tamquam sapientes pronuriarunt, alia autem etiam inuenerunt, ad indagationem meritatis profuerunt, unde

etiam furto subrepta Philosophia,melut a

Prometheo parua ignis scintilla ad lumen excitandumprofunt,tunc .m,aliqua subdit Clemens, habuit millitatem furtum, quod redibat ad homines, non quod is, qui subripuit mille si biproponeret, sed prout dentia Dei ad mille dirigeret,audacis carp

ti euentum .

At quis dubitat, maiorem apud nos debere esse authoritatem Christi Domini, qui pro nobis crucifixus est: sed stimus , quod Crucifixus ascendens in

altum

238쪽

altum dedit dona tominibus , inter qupilla recenset Apostolus Eph.q.quosdam quidem dedit ApostoDs, alios Pastores,

feramur omni mento doctrinae; quare qui his P P. erudiendum non se credit,iam-

quam puluis erit, quem proij clx ventu 3 a facie terrae , de cum a DD.,per qu0s spiritus S. loquitur deuiat, a Spiritu S. deuiat,qui fons eli doctrinae, Sc omniae

continens,scientiam habens vocis.Orui sunt, qui zoces imitantur humanas caleius retiquam dicunt,nullam habeant notritiam,ex Clem. Alex. ω strom. Plus debet etiam esse existimatio Christi, de B. Moqua cuiuslibet priuati doctoris existimatio in controuersi js arbitrarijs, dc liberis : existimatio aute honoris debiti, desumenda est ex authoritate.S.Scripturae,& Ecclesiae; cuius est decernere, an quod' ad pietatem pertinet, rationu

239쪽

pondere, scripturae traditione, Patrum ,

consensu roboretur, atq; firmetur. . II constantia vero in mutanda opinione , quae alicui IDoctori non videtur proba

bilior,non potest sapientibus Doctoribus obijci. Illi inconstantes dice di, qui,

ut scripsit Clemes p. strom. ex Platone Albi ue mente , m scientia credunt opinionibus, τtpote , quod non oporteat relicta recta,m fana ratione, ei credere, quaes fiasi particeps a veritate .n. aberra is malum est . Vera autem dicere, ρο ea, quae sunt opinari , bonum. Probabit ne aduersarius falsitati S Doct. adhaesisse, lcum sententiam aliquam mutauit qui semper id studuit,ut vera diceret,& res' opinatas prout sunt, quod valde bonu fisse scripsit Clemens. Caeterum, Ut subdit idem, loris priuantur homine S , e X, triplici capite, mel quod circuueniuntur, i

240쪽

re subditi quod isse circumuenitur, qui in

contrariam persuasimnem traducitur,oblitus, quod alia quidem tempus alia meroratio aufert imprudenter; cogi t autem saepe dolorum angor, rursus contentio, e

ira, postquamsuscepta fuerit opinio: postremo autem praestigiys decipiuntur , qui mel a moluptate sunt indudii , mel timore

perterriti, sunt autem mutationes omnes moluntariae. Atque nihil quidem eorum mnquam acceperit scientiam . In eo aute

excellens fuit S. Doct. quod duples illud orationis genus Peripateticorum secare cognouit,nempe quod opinabimie, dc quod Dri miis id est animam eo'stituens,de quo meminit Clemens libi . & in dogmatibus , non quod Vulgo dogma existimatum est pro dogmate haberi voluit , Parmenidi Elcate , via rum duarum do rinam introducenti, subscribens,de quo apud Clem. .a

SEARCH

MENU NAVIGATION