Biblioteca critica

121쪽

hic locus documento, quanta modestia n imitando Versetur Appianus. Nam verisimile est, hanc se tentiam fluxisse a simili Demosthenis de Philippo Amyntae, in ad Epist. Philipp. p. 6S, C: Maa-

flagitat, quamquam in nullo libro inventum, reus tutum est pro . Mam1- οπ. Item proximo capita kρ μοι pro ροποιεa e codicibus. AM. Sine codicum auctoritate, sententia o

122쪽

stillantei receptum est pro .i min. at moximo capite Ῥηγο- pro 'it imis XXIX. Antiochus victus navali pugna div sesim, ariem omni spe obtinendarum urbi hGraecautum, Lysinrachiam relinquit, unum hoc φstens, ut Romanos a transitu ad A dum arceret quod ipsum mox negligit, se a mari versus Media

continentem convertens. Interea Romani τὸ Ἐλ .i φ-αν τε 'Λντίτρον ἔμ' ποῶ - Σω - ἀμήνοι' 'prius Sardes venerunt quan Antiochus, qui adhuc ignorirabat eo trajecisse. Est hic quidem verborum sensus, qui idem Appiani esse nequit; nam Anti

chum ardes habuisse, mox significatur. Editor hanc e conjectura profert correctionem uiam Ἀ- - ου --v-ντα - ἐν Σαμ ιν υριου του καρως, B, Ασία παραγενομεm quae sensui quidem congruit, terum licentiam fere Reishianam habet. Mihi lo ςumiaepe tractanti hae non quidem indubiratae, sed tamen lenissimae , rationes visae sunt vel ut μετὰ σπ-δες accipiatur pro πρυ-ox turn verba ua constituantur, ura πονεις μασα τὸν Ἀροί-

ἡ i. α Hellespontuiti vj diat vacuum flatim trajeceruη , festinantes utprius quam Antiochus, ignorans adhuc ipsos trajecisse, arris veni vi vel,

ut corrigatur, ἐπέρ- μετὰ σπουδῆε, 'Αris is

Ibid. Antiochus iacis comition imponit, in

123쪽

hiciusque hanc, ut Scipiom captum filium remi teret. Additur, ktam lium Scipinem emismo Esse, qui rosea Carthaginem deleverit. Qui error Qissica est, quarum proficisci potuerit a Scriptyre rerum Romanarum es leviter perito. Praeterea his omissis verbis, reliquae orationis nexus bene sibi constat. Igitur eo inducor, ut notam hanc priamum in margine lemm , deinde in Graecumo . illatam putem In Scipionis responsione pars illa, Romanos in innocto, amquom equo, femininjecisse, ipsum ue confiendisse igitur non ἁνi pretis racem factores, Ateis- λα-ραν ἐπ λωκ ita

optime restitutum pro vulgato m. a. λ π λε- Haec ergo pars adumbrata est ex nobili illa te

sichori sabula de Equite Sinquo, apud Aristote

XXX XXXVI. Descriptio aciei praesu in

Magnesiam, Romanos inter Antiochino, multia affecta est mendis, quarum plerasque notavit, quasdam etiam sanavit, Mitor. In ea parte, quastes de ipsa pugna , dicitur: - δα--ἐπεν

ε -- ἀμ- mari πολ. --ν Ἀ ita redditur: in dextra inuochus, qui id narem, legiones Roma nar perrupis N partem eariin, a rei it a P -- ei persecutus. Reddendum erat legimum manu perrupit, est premi agressus eu inses a '-- non assive accipi potesti huc quidem loco

124쪽

sed valet neutra NMatri ili obducem Lmmum elu. Dic a exquisite de celeritate moν- ,,uo brevi tempore e conspeis quis secediti quam 1gnificationem egregie emicuit a Memm rhusius ad illud Lucimi Diat Deor XX s. T. Lurastum progres si ovis disces tis a seliis. tque

stat quoque apud Polybium Exc. Legat. XXXV. Livium XXXVIII, 38. ubi I. R. Gronoriust contendit in Appi GlUendum esse, εο--in νηλέειν κατ- ima quidem ille probabiliter Neque etiam Sc inhamserus, audis codicibua, aut e conjectura , medicinam attulit. Appianusum Polybio S Livio consentiat, si ις - δειμ

125쪽

absit. Atque hoc ab eo additum putem a frsententiam iugi accuratius definiendam ut appareret Antiocho in duodecis navibus uti non si

cutis ad oppugnandos alios populos, sed ad Ros.

Abditos coercentos. XLIII. Manlius exercitum per Macedonia domum reducit in Q π-ω ηαμα Ita restit tum e collicibus V vulgato εμωτα

XLIV. Anti hi M. filius Seleucus, πλα mala

vulgato τω - ων, revocatum e libris striptis m quibus consentit Coll. Gron. LXVIΗ. - Αν- a G. - λε N Matiem istisco Pro vitioso h quod vulgatum erat, Maesi, tutum est e codi bus, cum quibus consentit Coll. Gr. Sensus est, Antiochus vero nihilominus Aelso ut Parilis praelio congrauis est. Hae sunt paucae ex multis in hoc libro correctionibus, quibus sententia S oratio planior meliorquo reddita est. Additi sunt duo indices exis alter, erum Et Persoωrum, alter me. citatis. In quo, ut gratia habenda est Editoride praestita opera, ita vellemus complures alias voces additas esse quibus . Appiani consum ludo ac proprietas intelligitur Graecae Unguae copia locupletatur. Ex hoe genere sunt in hoc ipso libro -rtim', κατεσκεψις ἐργάζο κλωπι - μ' ασια Ἀδιά cie res ποσιν α τυπω -M V

126쪽

sminia industria plurim que librorum subsidiis im

127쪽

I SOPH CLIS qua inexstantumnis, cum Veterum, framnu visiorum Scholiis.. Supersites Tragoedias Vuod si norum exemplarium siem recensuit, versione Smaigillustravit denesitarum fragmenta inegit Rich. 2Danc Phil. runci Regiae Inseriptionum Et Ruma. niorum Uterarum Academiae Socius 'IL 2. Argentoq ati apud y anem Gesmium Treuite 4. 78ο. Hac tandem oper Sophocli setisfactum , ejusque locus in accuratis Tragicorum editionibus adhuc vacans ςxpletus est. Quod praejudicium d ii, qui prio- aes hujus Bibliothecae partes legerunt, e multis. instris de Brunctio iactis judiciis p babunt, S nos in proxima parte suo ac peculiari judicio confirma. himus. Nam quum inter ψmnes constet, quanta sit Bruncti do, trina Tagacitas, quantus usus iis Poetis, praesertim Tragicis, si dicamus eum Sophocli easdem ficultates adhibuisse, sed plus etiam ςurae temporisque tribuisse facile omnibus ad existimandum esse debet, in hac Editione praeclaru quid Silane egrogium praestitum esse. Nunc in hac scriptionis brevitate satis trabeamus partium

distribi ilionei constitutionem summatim signiavi

128쪽

casse. TVtes seorsim quaeque ex du Vesumina distributae sunt: primum meca Fabulae, tu orum Latina Versio, deinde Ichesia Graeca c&niqui Brimeri animadversiones. Utur primi lumen duas habet Partes quarum prior continertes Fabulis Graiecis quatuor, Oed Rigroque, An tigone, rachiniis, tum iisdem Latinis posterior, .choliis, cum Veteribus tum Trictaianis, denique Umadversipnibus Brunckii. Secundi Vollaminis tres sunt Partesu prima continetur FabuE Graecis tibbus, Mace, Philoctete, Electra, tum iisdem Latinis fecund Scholiis, cum Veteribus tum Tritania' his, denique animulversi laus Brunctii: tertia, deperditorum ramatum Fragmentis, Lexico Sophocleo Indicibus. Jam ad Opus Graecum, seu

Contextum, emendandum maximam vim habuit cun

ipsius Bruncia facultas critica, tum lectiones comis

plurium veterum codicum , ad quas etiam accesserunt Conjecturae quaedam TyrWhitri ldihil ,

uim vero Aldinae Editionis auctoritas. Quam auctoritatem, ut ait 'unckius, quum deseruisset Adrianus Turnebus edendis Sophoclis Tragoediis e codice a Demetrio Triclinio recensitum , laetiam est nebiani nominis existimatione , ut ab ejus editionctiuscedere nefas ducerent Henricus Stephanus Guillelmus anterus , qui demum Sophocleorum Dramatum formam in constituit, ut eam exhibent 'ulgares Mitiones onmes, magistrorum tironum,

lite.

129쪽

iteratorum, inanibus versari solitae. Atqui illa Tricta, interpolatio minime digna erat, quae sinc*ro textui ab Aldo edito p serretur pravas temones passim intrusit nutam vero in canticis impudemtissima audacia grassatus est, insulsissima quaeque inisciens, ut carminum formas , quas amni prae ceperat ,.essingeret. Igitur Brancidus Aldinam ste tu est Micionem, de reliquis nihil vel parum selicitus. Ubicumque ab ea discessit, mutationis ratio nem in notis exposuit Codicum fidem plerumque Mutus, melitas, codicibus qui nunc extant anti',

quiores, eruditotum utrorum conjeω- aut stis,

sustuli Scholia Vetera e principi editione Roma-.M. Iani Lascaris expressa sunt, ita ut Tragies verba. cuique explicationi praeposita ita exhiberentur, ut sim in Romano exemplo, mendis etiam servatis, ut. de lectione constaret, quam Ianus Lascaris in codic-bus reperisset, unde Scholia illa depromserat. Nam recentiores ditores, dum explicationibus aempraeponerent verba textus prout ipsi ea legebant effecerant, ut Seholia ab ipsis edita longe minoris ad

Critiem lectionum dilectum auctoritatis erant. His infima paginae parte subjecta sunt minosi, bus typis expressa Scholia duplicis generis. Nam quae asteriscis notantur, sunt ea quae in ditione Iuntina anni Isaa primus Veteribus scholiis immisistat Antonius Francinus archiensis quae plara

que omnia Bruachias in suis ipse codicibus repως

130쪽

Asa sani , quoruni mitem jam e codicibus Brissetiscis, in Macem, Electram, Oedipum Tyrannuci, Miderat Iohnsonus: quae item Brunckius vindieriti

siti expressit, omissis quibusdam nugatoisj. Triadflniana vero tantum ea redduae. quae ad inae textationem verborum sensuumque poetae Teserrentiis: metri quae de schematibus mi , ut vana hiepta, omisit:. lnde, etiam adjectus est Austarum in Sehesiis me torum in quo conficiendo, runcavius profitetur, adjutum se fuisse operiri amicissisi, omnibusquia doctrinis exculti . Larcheta Fram Finas sexa -- sex explen morum est duplex EMemo. prior icontinetur magoribus fere locissct minoribus sis quibus nomen fabulae unde petitistat, additum reperitur. Akςna st Galan Sophocleum, em titulo haeo viterpretatio iuriungitur: contine, stati est deperdkis Fabulis Fragmenta voees tam ε illis quam e superstitibus, a veteribus Gramma suis enotatas i& exp'sidiis. Ha hac se Rulinhenii , nisi a Veschena . e iis minimal umque profite fur Brundis ζutriuiique simplici fera locorum commemoratione abstivens Denique Indices , qui dicun fur ii cistinentur Indice Graecorum verborum,

sed plen&-- diligenter collecto II APPULEU Metamovissem M XI, euri