Catechismus Concilii Tridentini, Pii V... jussu promulgatus ; sincerus et integer, mendisque repurgatus opera P. D. L. H. P... Editio nitidissima ad usum seminariorum

발행: 1867년

분량: 589페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

inter utrumque hostem ita nostrum liberare sermonem, ut nul 'leorum terga vertisse, sed utrosque Christi hostes aeque vitavi Me, et condemnasse videamur Atque interdum res est ejusmodi, ut sa-elle diabolica salsitas veri quada in similitudine coloratis se tegat mendaciis, dum vis sententiarum brevissima adjectione, aut commutatione corrumpitur, et consessio, quae operabatur salutem Subtili nonunquam transitu vergat in mortem. Ab his propterea Iubricis augustisque semitis, quibus insistere aut ingredi sine prolapsione vix possis, avertendi sunt fideles ac praesertim qui rudiore sint a simplieiore ingenio nec per invia loca ducenda sunt oves ad paseu au nec singularia quaedam, etiam catholicorum doctorum , placita iis sunt proponenda ; sed illa ce tissima catholicae veritatis nota tradenda est, doctrinae universitas, antiquitas a consensio. Praeterea cum non possit vulgus ascendere

Exod XIX, 2 in montem in quem gloria Domini descendens terminos ad videndum peribit termini figendi sunt populo ab ejus

doctoribus per circuitum, ut ultra ea quae sunt ad salutem necessaria, aut summopere utilia, sermo non divagetur et fideles apostolico dicto pareant; non plus Rom. MI 3 sapere quam fortet sapere, sed sapere ad sobrietatem. Haec cum probe intellexissent romani pontinees praedecessores nostri in id omnem suam Operam contulerunt, ut non modo Venenata germina subnascentium errorum anathematis gladio praeciderent, sed etiam subcrescentes opiniones quasdam amputarent, quae vel redundantia in christiano populo fidei uberiorem fructum impedirent, vel fidelium animis proximitate nocere possent erroris. Postquam igitur Tridentina synodus eas, quae tum temporis Ecclesiae lucem obfuscare tentaverant haereses condemnavit et catholicam Fritalem, quas discussa errorum nebula, in clariorem lucem eduxit; cum iidem praedecessores nostri intelligerent sacrum illum unive salis Ecclesiae conventum tam prudenti consilio, tantaque usum esse temperantia, ut ab opinionibus reprobandis abstineret, quae doet rum ecclesiasticorum auctoritatibus sulcirentur ex ejusdem saeri concilii mente aliud opus confici voluerunt, quod omnem doctrinam complecteretur, qua fideles informari oporteret et quae abo inni errore quam longissime abesse l. Quem l thrum CATEcuisvi Ro- 'AN nomine typis impressum evulgarunt dupliciter in ea re laudandi. Nam et illis eam doctrinam contulerunt, quae communis est

in Ecclesia, et procul abest ab omni periculo erroris; et hanc pala

22쪽

populo ira dendam disertissimis verbis proposuerunt, ita christi Domini rarcepto obtemperantes qui apostolos dicere Matth. x 2 et in lumine jussit quod in tonebris ipse dixisset et uod in

aure audierant super tecta praedicare, Ecclesiaeque sponsae obseculi,

cujus illae voces , Indica Cane. I, 6 mihi ubi urbes in meridie iubi enim non sit meridies, atque ita perspicua lux, ut liquido

veritas commeatur, lacile pro ea recipitur salsitas propter veri similitudinem, quae in obseum dissiculter a vero discernitur. Noverant enim fuisse anteli, et deinceps suturos, qui pascentes evitarent, et sapientiae, scientiaeque uberiora premitterent pascua, ad quos multi confluerent, quia aquae Prov. IX. I. surtivae dulciores sunt, et suavior panis absconditus. Ne igitur seducta vagaretur Ecclesia post greges sodalium, qui et ipsi sint vagi nulla stabiles certitudine veritatis semper diseenias, II. Tim ill . et nunquam ad scientiam veritatis pervenientes; idcirco quae ad salutem tantummodo essent necessaria et maxime utilia, clara in R AN CATκ- cmsuo, et dilucide explanata, christiano populo radenda propo

suerunt.

Verum hune librum non mediocri labore et studio compositum, omnium consensione probatum ei summis laudibus exceptum his temporibus h pastorum manibus propemodum novitatis amor excussit eum alios atque alios eatechismos extulerit nullo modo eum Romano comparandos unde duo mala extiterunt alterum, iubdilla suerit in eadem doeendi ratione prope sublata consensio obi vimque pusillis quoddam scandali genus quibus sibi ipsi iam non amplius esse videantur in terra labii Gen. l, i unius, et sermonum eorumdem calierum,ud ex diversis variisque tradendae mlholies veritatis rationibus oriae sunt contentiones, et ex aemulatione, dum alius se Apollo alius cephae alius Pauli se dictitat sectatorem, disjunctiones animorum et magna dissidia i quarum dissensionum acerbitate nihil ad Dei gloriam minuendam exitialius putamus, nihil ad extinguendos ructus, quos e christiana di ciplina aequum est fideles percipere, calamitosius. Itaque duplex hoe malum ut ab Ecclesia tandem amoliremur illuc duximus re deundum, unde quidam parum prudenti consilio nonnulli etiam supernia ducit, ut sese in Ecclesia actilent sapientiores, damdudum

fidelem populum avocaverani et eumdem QEmistiua ROMANuvpastoribus animarum iterum porrigendum existimavimus ut qua ratione conssmata olim fuit catholica fides, et in doctrina Ecclesiae

23쪽

quae est columna Tim ill i5 veritalis, delium mentes corroboratae eadem nunc a novis quoque Opinionibus, quibus nec consensio nec antiquitas suffragatur, quam longissime Vertantur. Atque parabilior ut fieret liber, et maeulis, quas operarum vilio contraxerat, emendatior illum ad ejus exemplum quem S. Piud praedecessor noster ex ridentinae synodi deerelo vulgavit iterum omni adhibita diligentia excudendum in alma urbe curavimus; qui in popularem sermonem ejusdem S. Pii jussu conversus, et editus,

propediem mandato itidem nostro typis impressus denuo prodibit

in lucem.

Quod igitur hoc christianae reipublicae dissicillimo tempore ad

pravarum opinionum fraudes removendas, et veram a namque doctrinam propagandam stabiliendamque opportunissimum subsidium cura nostra praebet, et diligentia vestrum est venerabiles fratres, operam dare, ut a fidelibus recipiatur. Ac propterea hune librum, quem velut catholicae fidei, et christianae disciplinae nommam, ut etiam in tradendae doctrinae ratione eonstaret omnium eonsensio romani pontifices pastoribus propositum voluerunt. O- his, venerabiles fratres, nunc maxime commendamus, vosque etiam enixe in Domino cohortamur, ut jubeatis ab omnibus qui animarum curam gerant, in informandis catholica veritate populis adhiberi quo tum eruditionis unitas, tum caritas, animorumque se vetur concordia Vestrum enim est tranquillitati omnium studere;

quae denique sunt partes episeopli qui propterea illuc intentos oeulos habere debet ne quisquam propter suos honores superbe agendo schismata faciat, unitatis compage dirupta. Nullum tamen aut certe exiguum hi libri fructum praebebunt uillitatis, si qui eos proponere et explanare audientibus debent, minus docendo sint ipsi idonei itaque permagni interest, ut ad hoc munus christianae doctrinae populo tradendae homines eligatis, non modo sacrarum rerum seientia praeditos, sed multo magis, et humilitate, et sanctificandarum animarum studio, et caritate sa-grantes Tota enim christiana disciplina non in abundantia verbi. non in astutia disputandi neque in appetitu laudis et gloriae, sed in vera et voluntaria humilitate consistit. Sunt enim quo majot quid a scientia erigit, sed a caeterorum societate disjuugit et quo plus sapiunt, eo a concordiae virtute desipiunt qui sapientia ipsa Dei verbo admonentur i habete Marc. X, s sal in ovis . et Pacem habete inter vos ita enim sapientiae sal habendum, ut eo

24쪽

proximi amor custodiatur, et infirmitates condiantiar duo si a sapientiae studio, a cura etiam proximi ad discordias vertantur, sal sine pace habent; non virtutis donum, sed damnationis argumentum; et quo melius sapiunt, eo deterius delinquunt; quos quidem damnat lacobi apostoli sententia illis verbis Quod si gelum Iacob. IlI, 4 amarum habetis, et contentiones sint in ordibus vestris, nolite gloriari et mendaces esse adversus veritatem e non est enim ista sapientia desursum descendens, sed terrena, animalis, diabolica tibi enim zelus est et contentio, ibi inconstantia et Omne Opu pravum. Quae autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta suadibilis, bonis consentiens, Plena misericordia, et fructibus bonis, non judicans sine aemulatione.

Dum ergo Deum in humilitate eordis, et amictione animae depre-eamur, ut diligentiae atque industriae nostrae conatibus suam imperitat indulgentiae et miserieordiae largitatem, ne dissensi populum delem disturbet, atque in vinculo pacis, et in caritate spiritus unum sapiamus omnes, unum laudemus et glorisscemus Eu et Dominum nostrum JEsuu cunisTun, vos, venerabiles Datres, salutamus in osculo sancto vobisque omnibus otidemque cunctis Ecclesiarum vestrarum fidelibus apostolieam benedictionem amantissime impertimur.

Datum in are eastri candulphi die Xl junii MDCCLXI, Pontifieatus nostri anno III.

ARTICULUS QUARTUS.

utilitates et usus cataehiam eolligunturi

Tot sunt utilitates catechismi Tridentini, quot possunt numerari necessitates Ecclesiae si haeresis ne expuatur ab inseris et catholi eos interturbet, occludenda est a parochis saepius explicetur hic Catechismus e si haeresis ominoso et infausto quodam abortu jam exorta suffocanda sit, a parochis saepius explicetur hic Catechismus sincera si ubi est et illibal conservanda religio, a Parochis saepius explicetur hie Catechismus si elerici adolescentes in seminariis, aut privanm ad munera quaelibet ecclesiastica sitheunda sint apparandi, praelegatur illis saepius hic Catechismus

25쪽

Sacramenta, sleu par est, ple et cum proximorum aedificatione Alquis administrare voluerit, unus illi sit prae manibus hic Catechismus denique si qui sacerdotes Onsessionibus excipiendis habendis concionibus dirigendis animabus aecingere sese cupiant, hoe

uno tantur cat hismo.

Sed etiam illo utendi non una tantum ratio est, ut ex praenotatis in proclivi est advertere utiliores hie indigitabo. Prima ratio utendi Cateehismo injungitur in omnibus sere syn dictum provincialibus, tum dioecesanis quae post concilium Tridentinum habitae sunt ejus nimirum assidua lectio, vel saltem ita frequens ut quidquid hic liber continet, memoriter comple

latur.

Secunda ratio utendi sacro hoc opere praecipitur a S. Carolo in secunda synodo Mediolanensi ellata ut scilicet convenientes ad se invicem parochi viciniae cujuslibet aliquam hujus Catechismi lectionem frequentius inter se tractent, quod ex laudabili consuetudine singulis hebdomadis in usu est in celebri praesbyterio S. Nicolai de Cardineto Parisiis. Tertia ratio utendi sacro hoc opere, praecipitur a S. Carolo, in secunda synodo Mediolanens ubi praeeipit, quoties parochi aliquod sacramentum administraturi sunt, ut locos et doctrinam hujus libri adhibeant, et popul exponant idem p cipitur in synodo Roth

mctgeusi, supra citata.

Quarta ratio utendi hoc libro proponitur in synodo Burdegalensi, citata etiam supra, dum praeeipitur ut singulis cliebus sestis aliquid ex hoe Catechismo parochi populis proponant, de iis rebus quas nosse christianorum omnium interest. Quinta ratio praescribitur in synodo Cremonensi anni i603, p. , his verbis i Divino affatu Spiritus sancti, illi patres qui in concilio

Tridentino praefuere, mandarunt, ut quamprimum Romanus C t hismus conscriberetur, ex quo veluti ex oecondissimis sanetae matris uberibus, clerici omne eeclesiastico doctrinae suavissimulatae exsugere valerent. Ea igitur consuetudo, quae sancte in nostra seminaria introducta est, clericis omnibus Romanum Catechismum. explicandi, omnino inde a Ludimagistris clericis subicen suspen- .sionis quotidie, vel saltem ter in hebdomada servetur. Sexta rati praescribitur in ipsa praelatione catechismi ab isdem Patribus quorum obteinperando mandatis Praxi quae sequitu , est

26쪽

xaturas linianis infirmita .

I. Ea est humanae mentis et intelligentiae ratio, ut, cum alia multa, quae ad divinarum rerum cognitionem pertinent, ipsa per se, magno adhibito labore et diligentia investigaverit, a cognoverit, maximam tamen illorum partem, quibus aeterna salus comparatur, cujus rei impriis a musa homo conditus, atque ad imaginem et similitudinem De creatus est, naturae lumine illus stata cognoscere, aut cernere unquam potuerit.

SupernaturaΕ revelationis nee vitas.

II. Invisibilia quidem Dei, ut d et Apostolus, si a reatura mundi per ea quae saeta sunt, intelleeta, eonspiciuntur, sempiterna quoque ejus virtus, et divinitas r verum musterium illud, 2 quod absconditum est a seculis, et generationibus, ita huma- am intelligentiam superat, ut, nisi manifestatum fuisse sanctis, .uibus voluit Deus fidei munere notas sacere divitias gloriar sacramenti hujus in gentibus, quod est Christus, nullo studio homini ad eam sapientiam aspirare licuisset.

27쪽

Doetorum necessitas.

III. cum autem fides ex auditu concipiatur, perspicuum est quam necessaria semper fuerit ad aeternam salutem consequendam, doctoris legitimi fidelis opera ac ministerium i siquidem dieium est si duomodo audient sine praedicantes quomodo vero praedicabunt, nisi mittantur pSuis Deus nunquam desua

IV. Et quidem ab ipsius mundi origine, elementissimus ae Mnl-gnissimus Deus suis nunquam defuit; sed multifarie et multisque modis locutus est patribus in prophetis eisque pro temporum conditione, ad coelestem beatitudinem certum ac directum iterministravit. Sed quoniam praedixerat daturum se 3 doctorem justitiae in lucem gentium, ut esset salus ejus usque ad extremum terrae, 4 novissime locutus est nobis in Filio, quem etiam, 5 Ivoce e caelo delapsa a magnifica gloria, jussit ut omnes audirent, ejusque praeceptis obtemperarent. Deinde vero Filius alios dedit 6)apostolos, alios prophetas, alios pastores et doctores, qui verbum vitae annuntiarent, ne circumferremur tanquam parvuli, nu tuantes omni vento doctrinae, sed firmo fidei sundamento adhaerentes, et eoaedificaremur in habitaculum Dei, in Spiritu

Sancto. Pastores Ecclesiae ut audiendi.

V. Ae ne quis 8yverbum audiuis Dei ab Melesiae ministris, tanquam verbum hominum, sed cui here est verbum Christi, acciperet, ille ipse Salvator nostea tantam auctoritatem eorum magisterio tribuendam esse statuit,rit dicereti s uui vos audit, me audit et qui vos spernit, me spei nil quod quidem non de lis tantum, quibuscum sermo habebatur, intelligi voluit; verum de omnibus etiam, qui legitima successione docendi munus obirent, quibus se i0 omnibus diebus, usque ad eonsummationem seculi assuturum esse pollicitus est.

Verbi Dei neceMaria praedicati .

ἐl. At vero, cum haec divini verbi praedicatio nunquam intem

28쪽

cONCILII TRIDENT FRAEF. 3

aellil inae Iesia debeat, tum certe hoe tempore, maior studio, et pietate elaborandum est, ut sana et incorrupta doctrina, tanquam pabulo vitae, fideles nutriantur, et conlimentur si exierunt enim pseudoprophetae in mundum, de quibus dixit Dominus ilion mittebam prophetas Σὶ, et ipsi eurrebant i non loquebar ad eos, et ipsi prophetabant a), ut variis doetrinis, et peregrinis,

ebristianorum animos depravarent uua in re illorum inpietas, omnibus Satanae artihus instructa, tam longe progressa est, ut

nullis sere eertis finibus eontineri posse videatur, ac, nisi Salvat ris nostri praeclara illa promissione niteremur, qu se adeo si hile Ecclesiae suae sundamentum posuisse affirmavit ut 4 portae luseri adversus eam praevalere nunquam possint maxime vere dum esset ne hoe tempore, tot undique hostibus obsessa, tot mactinis lanista, et oppugnata concideret.

Haeresis latius irrumpen

VII. Nam, ut omittamus nobilissimas provincias, quae limveram et ea tholicam religionem quam a majoribus aeceperant, pie, et saneto retinebant i nunc autem derelinquentes viam re tam erraverunt, atque in eo se maxime pietatem colere palam profitentur, quod a patrum suorum taetrina quam longissime meesserunt i nulla iam remota regio, aut tam munitus locus, nullus christianae reipublicae angulus inveniri potest quo haec pesus oeculte irrepere non tenurit.

Errore qua arta dimeminatu

VIII. Qui enim delium mentes corrumper sibi proposuerunt, eum fieri nullo modo posse intelligerent, ut eum omnibus coram

Iloquerentur, et in eorum aures venenatas voces infunderent.

idem alia ratione aggressi, multo lacilius, a latius impietatis errores disseminarunt. Nam praeter illa ingenua volumina quibus tholicam fidem evertere cona sunt, a quibus tamen avere. eum is perium haeresim continerent, non magni fortasse laboris, aediligentiae luit, infinitos etiam libellos conscripserunt qui tumpletatis speciem prae se serrent, incredibile est, quam lacile inca tos simplicium animos deceperint.

29쪽

CATECHISMI

Meadum sno at hiamum jumerit Tridenti synod gess. 24. tap. 7, et seM. v in fine.

IX. Quamobrem Patres seeumenicae Tridentinae Synodi eum tanto, et tam pernicioso hule malo salutarem aliquam medicinam adhibere maxime cuperent, non satis esse putarunt, graviora cathoIicae doctrinae capita eontra nostri temporis haereses decernere, sed illud praeterea sibi laetendum censuerunt, ut erelam aliquam sormulam et rationem christiani populi ab ipsisidetis dimentis instituendi, traderent, quam in omnibus celestis illi Sequerentur, quibus legitim pastoris, et doctoris munus obeundum

esset. Hujus cateehismi auctoritas et seopus.

X. Hum quidem adhuc in oe seriptionis genere eum magna pietatis et doctrinae laude versati sunι sed tamen Patribus visum est maxime referre, si liber sanctae Synodi auctoritate ederetur, ex quo parochi, vel omnes alii quibus docendi munus impositum est, certa praecepta petere, atque depromere ad fidelium aedificationem possint iis quemadmodum ij unus est Dominus, una fides, ita etiam una sit tradenda fides ad omniaque pletatis ossicia populum inristianum erudiendi ommunis regula, atque pra

scriptio. , Da quibus asilur in Me catectismo.

N. Ergo cum multa. sint, quae ad hane rationem pertinere videantur, nemo existimet, illud sanctae Synod propositum suisse, ut omnia christianae fidei dogmata, uno libro comprehensa, subtiliter explicarentur quod ab iis fieri solet, qui se prontentur universae religionis institutionem, et doctrinam tradere i id enim et innniit pene operis fuisset, et instituto minus conventre e spicuum est; sed quoniam paroelios, sacerdotesque animarum euratores, earum rerum eognitione instruendos suscepit, quae pastoralis muneris maxime propriae sunt, et ad fidelium captum accommodatae, ea tantum in medium asserri voluit, quae hac in re pium pastorum studium, si in dissicilioribus divinarum rerum disputationibus non ita versat luerint, adjuvare possent.

In erudiendia populis quae attendenda.

xli. Quae cum ita sint, antequam ad ea sigillatim tractanda

30쪽

CONCILII TRIDENT. PRAEF.

accedamus, quibus hujus doctrinae summa continetur, institulae re ordo postulat, ut pauea quaedam exponantur, quae pastores considerare sibique ante eulos proponere imprimis debent , ut gelant quoniam, veluti ad nem, omnia eorum consilia, labores, et studia reserenda sint quove pacto id quod volunt, facilius n- sequi et emeere possint.

Primum.

Xlli. Illud igitur primum videtur esse, ut semper meminerint. omnem chrisniani nominis scientiam hoc capite comprehendi, vel potius, quemadmodum Salvator noster alti 1 Haec est vita aeterna, ut cognoscant te solum verum Deum, et quem misisti, Iesum Christum. Quamobrem in eo praecipue Melesiastiei doctoris opera versabitur, ut fideles 2 seire ex animo cupiant Iesum christum, et hunc erucifixum, sibique certo persuadeant, atque inlima eordis siletale et religione credant 3 aliud nomen non esse datum hominibus sub caelo, in quo porteat nos salvos steri gl- quidem ipse propillatio est pro mecalis nostris i

Secundum.

XIV. At vero quia 4 in hoc scimus quoniam eognovimus eum, si mandata ejus observemus, proximum est, et eum eo, quod diximus maxime eo unctum, ut simul etiam ostendat, vitam a fidelibus non in otio et desidia degendam esse, verum oportere, ut 5 quemadmodum ipse ambulavit, ita et nos ambulemus, 6ysectemurque omni studio iustitiam, pietatem, fidem, charitatem, mansuetudinem i7 dedit enim semetipsum pro nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitate, et mundare sibi populum Gepta-hilem, sectatorem bonorum operum, quae Apostolus pastoribus praecipit, ut loquantudi et exhorl0ntur.

Tertium.

m. cum autem Dominiis ae Salvator noster non solum dixerit, sed etiam exemplo suo demonstrarit 8ὶ legem etProphetas ex dilectione pendere, Apostolus deinde confirmarit, 9 eharitatem esse finem praecepti, ae legis plenitudinem, dubitare nemo potest hoe, tanquam praecipuum munus omni diligentia curandum esse;

SEARCH

MENU NAVIGATION