장음표시 사용
31쪽
ut populusidelis ad immensam Dei erga nos honitatem amandam exeitetur, ac divino quodam ardore incensus, ad summum illud et persectissimum bonum rapiatur eui adhaerere, solidam et veram felicitatem esse is plane sentit, qui illud Prophetae dicere poterit i si Luuid enim mihi est in coelo, et a te quid volui supra terram P Haec nimirum est 2hvia illa excellentior, quam idem Apostolus demonstravit, a cum omnem doctrinae et institutionis suae rationem ad charitatem, )quae nunquam excidit, dirigereti Sive enim credendum, sive sperandum, sive agendum aliquid pro ponatur, ita in eo semper charitas Domini nostri ommendari debet, ut quivis perspiciat, omnia perseetae eliristianae virtutuopera non aliunde, is quam a dilectione ortum habere, nequa ad alium finem, quam ad dilectionem, reserenda esse.
XVI. Cum autem in omni re tradenda plurimum intersit uirum hoc, an illo modo aliquid doceas, tum vero hoc in christiani populi institutione maximi momenti existimandum est. Obse vanda est enim audientium aetas, ingenium, mores, conditio ut qui dorendi munus exercet, 6 omnia omnibus efficiatur, ut et omnes christo luerisaciat, I seipsum stdelem ministrum, et dispensatorem probare possit, ae velut φὶ servus honus et sidelis, dignus sit, qui super multa eonstituatur a Domino.
IL Neque vero unius tantum generis homines fidei suae commissos esse arbitretur, ut praeseripta quadam, et eria docendisorinula erudire, atque ad veram pietatem instituere aeque omnes fideles possit sed eum alii is veluti modo geniti insanies fiat. alii in christo adoleseere ineipiant, nonnulli vero quodammodo com firmata sint aetate, necesse est diligenter eonsiderare, quibus lacte, quibus solidiore cibo opus sit, ae singulis ea doctrinae alimenta praebere, quae spiritum augeant, sis donee oecurramus omnes in unitatem fidet, et agnitionis Filii Dei in virum persectum,inmensuram aetatis plenitudinis Christi. Id ver Apostolus in seipso omnibus observandum judieavit, cum dixit se Graecis et Barbaris D , sa-
32쪽
pientibus et insipientibus debitorem esse, ut videliret intelligerent, qui ad hoc ministerium vocati sunt, ita in tradendis fidei mγsteriis, ac vitae praeeeptis, doctrinam ad audientium sensum, atque intelligentiam accommodari oportere, ut cum eorum animos, qui exemitatos sensus habent, spirituali cibo expleverint, ne interim parvulos fame perire patiantur, ut i qui panem petant, et non sit qui frangat eis.
XVlli. Neque vero cujusquam studium in docendo retardari debet, propterea quod interdum necesse sit auditorem earum rerum praeeeptis instrui, quae leviores et humiliores videntur, nec sine molestia ab iis potissimum tractari solent, quorum animus in sublimium rerum contemplatione versatur, ac conquieseit. Nam si ipsa aeterni Patris sapientia in terras descendit, ut in carnis nostrae humilitate, coelestis vitae praecepta nobis traderet,
quem 2 non compellat charitas christi, ut 3 parvulus fiat in
medio fratrum suorum, et tanquam nutrix fovens filios suos, ita cupide proximorum salutem desideret, ut quod de se ipso Apostolus testatur, eis velit 4 non solum Evangelium Dei, sed etiam animam tradere p
etradenda Fidelibus doctrina unde haurienda.
xlx omnis autem doctrinae ratio, quae fidelibus tradenda sit verbo Del eontinetur, quod in Seripturam traditionesque distrib tum est. Itaque in harum rerum meditatione pastores dies noetesque versabuntur, memores illius D. Pauli admonitionis, quam ad Timotheum scriptam, omnes quicumque animarum cura praepositi sunt, ad se pertinere existimabunt est autem haee admonitio in hunc modum. 5 Attende relioni, exhortationi, et doctrinae res enim s6Domnis scriptura divinitus inspirata utilis ad docendum, ad arguendum, ad eorripiendum, ad erudiendum in justitia, ut perfectus sit homo Dei ad .mne opus bonum instructus.
. Sed quoniam, quae divinitus tradita suerunt, multa sunt, et varia, ut ne ita laeti aut animo eomprehendi, aut etiam mente
33쪽
comprehensa memoria teneri possint, ut, cum se obtulerit docendi occasio eorum parata sit et prompta explicatio, sapientissime majores nostri totam hanc viam, et rationem salutaris doctrinae inquatuor haec capita redactam distribuerunt apostolorum Symbolum, sacramenta, decalogum, dominicam orationem.
I. Nam omnia, quae christianae fidei disciplina tenenda sunt, sive ad Dei cognitionem, sive ad mundi creationem et gubernalionem, sive ad humani generis redemptionem spectent, sive ad bonorum praemia, et malorum poenas pertineant, Symboli doctrinaeonlinentur.
u. Quae autem signa sunt, et tanquam instrumenta ad divinam gratiam consequendam, hare septem sacramentorum doctrina complectitur.
XXIII. Iam vero quae ad leges reseruntur, quorum finis i hestinaritas, in decalogo descripta sunt.
lV. Quidquid denique ab hominibus optari, sperari, ac salutariter peti possit, id dominica precatione comprehenditur. Quare sequitur, ut explanatis quatuor his, quasi communibus sacrae Scri turae Iocis, nihil sere ad eorum intelligentiam, quae inristiano homini discenda sunt, desiderari Possit.
Modus distribuendi doctrinam cateisiam in singulas dominicas.
XXV. Itaque visum est monere parochos, ut quoties usu venerit ut aliqtiem interpretentur vangelii, vel quemvis alium divinae Scripturae loeum, intelligant, ejus loci, quicumque is suerit, sen- lentiam cadere sub unum aliquod quatuor illorum capitum, quae diximus, quo tanquam ad ejus doctrinae sontem, quod explicandum sit, confugienti exempli causa, si explanandum sit illud Evangelium primae Dominicae adventu i 2 Erunt signa in sole et luna, etc., quae ad eam rationem pertinent, tradita sunt illo symboli artieulo venturus est judicare vivos et mortuos quibus inde assumptis,
34쪽
pastor una eademque opera fidelem populum et symbolum, et Evangelium docebit. Quare in omni docendi, et interpretandi munere, hane eonsuetudinem tenebit dirigendi omnia ad prima illa quatuor genera, ad quae referri universam divinae scripturae vim, atque do trinam duximus. Docendi autem ordinem eum adhibebit, qui et Personis, et tempori accommodatus videbitur.
36쪽
I. Nos patrum auctoritatem secuti qui initiandis Christo Domino, et in ejus diseiplina mutueuidis hominibus, a fidei doctrina initium erunt, operae pretium duxumis, quae ad fidem pertinent, prius explicare. rum quid. II. Sed quoniam in disinis litteris multiplis est fides significatio Hesde ea loquimur, cujusvivmmn assentimur iis quae tradita sunt divinitus. Hanc autem ad salutem consequendam esse necesSariam, nemo jure dubitabit, practeris eum seriptum siti 1ὶ Sine fide impossibile est placere Deo cum enim finis, qui ad beatitudinem nomini propositus est, altior sit, quam ut humanae mentis acie perspici possit, necesse et erat ipsius a Deo cognitionem accipere. Haee vera cogntlso nihil aliud est, nisi fides cujus virtus efficit, ut id ratum habeamus quod a Deo traditum esse sanctissimae matris
37쪽
Εeclesiae auctoritas comprobariti nullis enim Fidelibus potest accidere diibilatio in iis quorum Deus auctor est, qui est ipsa veritas te quo intelligimus, quantum inter hane fidem, quam Deo habemus, intersit, et illam, quam humanae historiae scriptoribus adhibemus Fides autem quanquam late pateat, et magnitudine, aedignitale disserat est enim te in meris litteris Hodieaeidei, quare dubitastis et, et Hagna est fides tu i et, 3 Adauge nobis fidem iraten , εὶ Fides sine operibus mortua cet. 5hndes quae per
eLaritatem operaturi, tamen est idem genere, et diversis flde gradibus eadem definitionis vis, et ratio eonvenit. Quam vero fructuosa sit, et quantam ex ea utilitatem capiamus, in articulorum explie uone dicetur uuae igitur primum christiani homines tenere debent. Illa sunt, quae fidei duces doctoresque sancti apostoli, divino Spiritu affati, duodeeim Symboli articulis distinxerunti
III. Nam eum mandatum a Domino accepissent, ut 6 pro ipso Iegatione ungentes, et in universum mundum proflciscerentur,
atquε omni reaturae Evangelium praedicarent, christianae dei formulam componendam censuerunt, ut Milicet 8hidipsum omnes sentirent ae dicerent, neque ulla essent inter eos schismata, quos ad fidei unitatem vocassent; sed essent persecu in eodem sensu et in eadem sententia. Hanc autem christianaeidei, et spe prolessionem a se compositam apostoli Symbolum appellariint i sive quia ex variis sententiis, quas singuli in commune contulerunt, eonnata est; sive quia ea velut nota, et tessera quadam uterentur, qua desertos,
et sysubintroductos salsos ratres qui sis Evangelium adulterabant, ab iis, qui christi militiae sacramento se obligarent, facile Possent internoscere. '
ire. Cum multa in christiana religione delibus proponantur, quorum sigillatim, vel universe certam et firmam dem habere oportet tum vero illud primb, ac necessario omnibus credendum est, quod vetuli veritatis undamentum ae summa de divinae essen. tiae bonitale, et trium personarum distineilone, earumque acu
38쪽
CONCILII I DE T PARS I. nibus, quae praecipua quadam ratione illis attribuuntur, Deus iligenos docuit. Hujus mysterii doctrinam breviter in Srmbolo apostolorum comprehensam esse parochus docebit.
V. Nam ut majores nostri, qui in hoc argumento ple et ceu-rale versat sunt, observaverunt i in tres potissimum partes ita distributum videtur, ut in una divina natura prima persona, et mirum ereatlonis opus deseribatur In altera, secunda' persona. et humanae redemptimis mysterium Diu tertia, tertia item persona, eaput et sons sanctitatis nostrae, variis et aptissimis sententiis concludatur. Eas aulam sententias, similitudΙne quadam a patribus nostris requenter usurpatas, articulos appellamus ut enim eo poris membra articulis distinguuntur: ita etiam in hac fidei consessione quidquid distincte, et separatim ab alio nobis credendum est,
recte, et apposito articulum dieiugo . - . ia . . .
Ηicvsrbis ea sententia subjecta es t certo credo, ac sine ulla dubitatione profiteor Deum Patrem, primam scilicet Trinitatis personam, qui sua omnipotenti virtute eoelum ipsum et terram , et omnia quae eoeli et terrae ambitu continentur, ex nihilo condidit, et condita tuetur ae resit neque solum eum corde credo, et ore confiteor, verum summo studio ae pietate ad illum, velut summum, et persectissimum bonum contendo. Haec igitur ni brevis quaedam primi hujus articuli comprehensio. Sed quoniam magna mysteria in singulis sere verbis talent, ea nunc diligentius parocho perpendenda sunt ut, quantum Dominus permiserit, ad ejus majestatis gloriam eontemplandam cum timore et tremore fidelis populus accedat.
n. Igitur eredendi vox hoc loco putare, existimare, opinari non
39쪽
signincat sed, ut docent sacrae Litterae, certissimae assensionis vim habet qua mens Deo sua mysteria aperienti, firme constanterque assentitur. Quamobrem is 1 heredit quod ad hujus loci explicati nem attinet cui aliquid sine ulla haesitatione certum, et persuasum
III. Neque vero existimare quisquam debet, fidei notitiam minus certam esse, qubd ea non cernantur quae nobis eredenda fides proponit, etenim divinum lumen, quo ea percipimus, tametsi rebus
Perspieultatem non asserat, nos tamen de his dubitare non sinit. aὶ Deus enim qui dixit de tenebris lumen splendescere, ipse illimi in eordibus nostris, ut non sit nobis δὶ opertum Evangelium, sieutiis qui pereunti i
IV. Iam vero ex iis quae dieta sunt, eonsequitur, eum qui Melesti hae fide eognitione praeditus est, inquirendi euriositala liberum esse Deus enim cum jussit nos credere, non divina judicia scrutanda. eorumque rationem, et causam perquirendam nobis proposuit; sed immutabilem fidem praecepit quae essicli Ut assim In aeternae veritatis notitia conquiescat. Ac prolaeto cum Apostolus testetur 4 imus verax est, omnis autem homo mendax, si arrogantis et impudentis hominis est, gravi ae sapienti viro aliquid affirmanti fidem non habere, sed praeterea urgere, ut quod dixerit, rationibus aut testibus probetur cujus temeritatis, atque adeo stultitiae fuerit Dei voces audientem, coelestis ac salutaris doctrinae rationes requirere fides linque seclusa omni non solum ambiguitate, sed etiam demonstrandi studio tenenda est.
V. Verum illud praeterea doceat parochus, eum qui dicitu credo, praeterquam quod intimum mentis suae assensum declarat qui interior fidei actus est, debere id quod animo inclusum habet, aperta fide professione prae se ferre, summaque alacriinis palam lateri, ac praedicare oportet enim fideles eum spiritum habere, quo laetus Propheta dixit i 5 credidi propter quod locutus sum imitari apostolos qui ad principes populi responderunt i 6)Non possumus,
40쪽
CONCILII TRIDENT PAB I. quae vidimus et audivimus, non loqui; D. Pauli praeelara illa vomoeitari iii) Non erubeseo Evangelium virtus enim ei est in
salutem omni credenti. Item quo maxime hujus sententiae veritas eonfirmatur . 2 corde ereditur ad justitiam, ore autem consessioni ad salutem.
Fides sapientia seculi quantum exeellat.
VI Iimnu Bine jam christiana sapientiae dignitatem, et pra stantiam, ex eaque quantum divinae bonitati debeamus, cognoseerelicti, quibus datum est, statim ad rei praestantissimae, maximeque expetendae cognitionem quasi dei gradibus ascendere. In hoe enim multum inter se disserunt christiana philosophia et hujus seeuli sapientia, quod haec quidem naturalis tantum luminis ductu ab Melibus, et ab iis quae sensibus pereipiuntur, paulatim progressa, nonnisi post longos labores vix tandem invisibilia Dei, comtemplatur, primamque omnium rerum causam et auetorem agnosen, atque intelligit: eontra vero illa humanae mentis aciem ita exacuit, ut in caelum nullo labore Penetrare possit atque divino splendore collustrata, primum quidem aeternum ipsum duminis sontem, deinde quae infra ipsum postis sunt intueri, ut nossa voeatos esse de tenebris in admirabile lumen , quod est apud apostolorum principem, eum summa animi jucunditate experiamur, et eredentes 4 exultemus laetitia inenarrabili. Recte igitur fideles primo se in Deum eredere profitentur, eujus majestatem ex Ieremiae sententia 5xineomprehensibilem esse dieimus. 6xLueem enim, ut ait Apostolus, inhabitat inaccessibilem, quam nullus h minum vidit, sed nee videre potest; cum enim ad Moysen loqueretur Non vidisti me, inquit, homo, et vivet. Nam ut mens nostra ad Deum, quo nihil est sublimius, perveniat, neeesse est eam omnin a sensibus abstraetam esse cujus rei laeultatem in hae vita naturaliter non habemus.
M. Sed quamvis haec ita sint, non reliquit tamen Deus ut inquit Apostolus, semetipsum sine testimonio, benefaciens, de eaelo dans pluvias, et tempora fructifera, implens cibo et laetitia eorda hominum uua causa fuit philosophis nihil a retum de Deo