장음표시 사용
41쪽
menta, & mors ipsa toleranda proponantur. Inter hos unum, vel potius horu Principem, atque antesignanum te esse par est. Et quamuis, vel inopinata compraehensio, vel acerbitas persequutionis, vel senectutis imbecillitas, vel quid aliud in causa fuerit,ut constantia titubaverit; confidimus tamen de Domini pietate, & de diuturna tua virtute, fore, ut qui sancti Petri,& sancti Mamcellini casum aliqua ex parte imitatus videris,eorumdem fortitudinem in reparandis viribus, S veritate asserenda; fcliciter imiteris. Nam si rem totam diligenter apud te cogitare volueris, Videbis profecto non esse rem paruam, quae Ob Iuramentum istud in discrimen adducitur, sed unum ex praecipuis Fidei nostrae capitibus, ac Religionis Catholicae fundamentis .es Audi enim quid Apostolus vester Magnus Cregorius, in Epistola secunda lib.xj. scribat: Apostolicae Sedis reuerentia nullius prs sumptione turbetur. tunc enim statuS membrorum integer perseuerat, si Caput Fidei nulla pulsetur iniuria. Itaque sancto Gregorio teste) cum de Primatu Sedis Apostolicae vel turbando, vel minuendo, vel tollendo satagitur, de ipso Capite Fidei amputado, ac de totiuS CODporiS, omniumque membrorum statu dissipando satagitur. Quod idem sanctus Leo confirmat, sese mone 3 . de assumptione sua ad Potificatum,cum
ait. Specialis cura PETRI a DOMINO su-
42쪽
scipitur, & pro Fide PETRI proprie supplica
tur, tanquam aliorum status certior sit futurus, si
mens Principis victa non fuerit Ex quo ideiam ipse, in Epistola ad Episcopos Viennensis Prouinciae, assirmare non dubitat . Necesse esse exortem illum mysterij esse diuini, qui ausus fuerita P E T RI soliditate recedere. qui rursum ait: Quisquis huic Sedi Principatum existimat esset. denegandu illius quidem nullo modo potest minuere dignitatem , sed inflatus spiritu superbiaetae, semetipsum in in serna demergit. Atque hoc quidem, & alia eiusdem generis multa, tibi noritissima esse certo scio ; qui praeter caeteros libros, Visibilem Monarchiam Sanderi tui, scriptoris diligentissimi,&de Ecclesia Anglicana optime in ,riti sepe legisti: quique ignorare non potes sanctissimos Viros, eosdemque doctissi mos Ioannem Roffensem, & Thomam Moru, pro hoc uno granuissimo dogmate duces ad martyrium plurimi Salijs, cum ingenti Anglicanae Nationis gloriae,
nostra memoria, fuisse. Sed in memoriam tibi reuocare volui, ut col ligas te, & magnitudinςm rei consideras, non tuo iudicio nimium fidas, neque plus sapias, quam oportet sapere. & si forte lapsus tuus non ex inconsideratione, sed ex infirmitate humana, ex metu carceris, & supplicio ru profectus est; non anteponas libertatem tem
poralem, libertati gloriae filiorum DEI; neq. ob
43쪽
momentaneam, &leuem tribulationem fugiendam, amittere velis aeternu gloriae pondus, quod ipsa tribulatio operatur in te. Bonum cCrta Ine diu certasti, cursum ferme consumasti, fidem tot annis seruasti. Noli igitur talorum laborum prς-mia tam facile perdere. noli Corona iustitiae, quae tibi iamdudum paratur, te ipse priuare. noli tot fratrum, & filiorum tuorum vultus confundere . In te sunt hoc tempore coniecti oculi totiuS Ecclesim, quin etiam spectaclitum factus es mundo, Angelis, & hominibus . noli in extremo actu itate gerere, Ut S tuis luctum, & gaudium hostibus relinquas. Sed conuera potius, quod omnino speramus,& pro quo ad Deum nostrum assidue pre-ees fundimus, vexillum fidei gloriose erigas, Sequam contristaveras , Miam facias Eccletianae, nec iam solum veniam merearis a DOM INO,sed coronam. Vale, viriliter age, & consortetur cor tuum. Romae die 18. Septembris MDC M. Aduersus hanc epi Hotim duo Breuiasripsit Rex Apologiam pro Iuramento Fidclitatis .. Et contra ipsam Regis Apologaam rescripsit Cardinabi bbriim, quem E
44쪽
V A M VIS sigillatim singulas partes
Anglicanornm scriptorum Cardinalis confutarit doctissime , in ijsdem tamen ego versaturus desperare nCn debeo, quin Pater Booz post messem, spicas pauperculs Ruth Moabitidi reliquerit,. quas colligat. Vt vero ipso in limine itiori quisque intelligat de quibus agam, & quae praetermi tam ; distribuam in haec capita omnia, quae scripserunt Rex,& L, eius eleemosynarius. L virum hunc semper ap-iriliabo; tum q uod ipse hac nota nomen suum significauerit, tum quod verum eius nomen omnino ignorem. I. Contumelijs, conuitijsque, & maledictis innumcris pnerant Pontificem, Curiam Romanam, Omncm Eces fiam Catholicam. Ad haec nemo forte catholicorum re spqndebit; sciunt enim Christianae pcrseditionis esse, pa- Aug.s .ir. cificum esse, etiam cum pacis inimicis, spe corrcctionis, non consensu malignitatis; ut si nec exemplum, nec cC- Q. hortationum discretionem sicquantur, causas tamen non habeant, quibus odisse nos debeant. Neque enim sing tum quen que clauum suo clauo trudimus . Siquidem, ut D comicuS
45쪽
Puia1. in comicus ille ait. Bacchae bacchanti velis aduersarier,n 6 6 in fana in morem facies; feriet saepius. Sed vetus est Catholicorum vox, Maledicimur,s bene dicimiu, Ze
secutionem patimur, ct fustinemus bla emamur , ct
I I. Praeterea magna pars scriptore insumitur, in pro-hado, Iesiuitas conscios fuisse,& magistros cuiusdam conspirationis, qua nonnulli moliti dicuntur necem Regi, &ordinibus eius, & ideo morti fuisse iuste adiudicatos. Italus ego Angliam nlinquam vidi rerum illarum ignarus , nullo homine gentis illius umquam familiariter sum usus. Ergo rerum illarum nescius ego integram hanc prouinciam relinquo ijs, qui vel rem Viderunt , vel testes h hent conuincendis aduersarijs fide dignos. Multa magni momenti hac in parte scripsit Illustriis. Card. Bellarminus
Heinde edita plurima ab homine Pio, & erudito eiusdem cietatis. IIL Pertinent alia ad solum Cardinalam, qui tum in controuersijs, tum in postremis hisce scriptis Anglicanis.
insimulatur errorum multorum.Audax essem certe,si post Illustrisi. Virum, haec attingerem eius propria, qui probe suam causam egit. Et quisquis postremam eius Apol fiam legit, aperte cognoscit, male Daretem Entello se coponere, & ut aiunt, bouem lassum fortius pedem figere. IV. Protritam insuper,explosam,&omnino indignam viro in scripturis mediocriter crudito quaestionem illani de Antechristo pertractant. In hac nihil noui, nihil non millies prosligatum, nihil quod non sit lutum platearum,. nihil denique, quod cuiuspiam animum, vel mediocriter possit mouere; absurda omnia, inepta. Talia haec sunt, ut UAL -ο. Rex ipse solis coniecturas illas appellet , Et alibi dicat
3' aperte. Sane, quod ad definitionem Antic,risti, nolo renisam obscuram, es inuolutam angaeam omnisin Christo
aue ad creden m necessariam vetere. His ergo omissis, quae
46쪽
quar nec auctor certe credit, nec alios credere vult mmo fatetur esse Contraria expositionibus Sanctisum Patrum Iinediagos errasse,propterea quod liber illa eorum tempori Lis, adhuc ob gnatus fuit. Illa aggredior, quae & Rex se credere dicit, alij sque credenda proponit,& asserit muniri t stimoniis scripturae, Conciliorum , Patrum; haec autem sunt quae sequuntur. X Iuramentum a Rege Aestaspropositum . a Catholicis potui epraesari, ne custa. - a Supremam Potesatem rerum Ecclesiasicarum peneo Principes, oculi residere. 3 PAPAM esse simplicem veliEpiscopum Vrbis Zomae,
vel Patriarcham Occidentis; Ecclesiae vero uniuersalis emram ad ipsum, ut ad caput omnium Ecclesiasticorum , --nime fertinere. - Reges haereticos non fosse ab Ecclesia Regnis privari. non eorum obditos absolui a Iuramenta Fidelitatis.
Inseruntur hisce scriptis plurimae haereses, de Eucharistia, de Reliquiarum, & imaginum cultu, de Missa, de intercessione, & adoratione Sanctorum, de Purgatorio. aliaeque innumerae, quae Viplurimum nullis argumentis confirmantur; si tamen & in his asserant, quod negotium facessere videatur, indiscussum non relinquetur. Quae in hoc libro tractanda suscipio, duo tantum sunt; prius de Iuramento Fidelitatis; posterius de Primatu Ecclesiastico Regis Angliae. Absoluissem,&caetera quamlibet tissime verum per valetudinem non licuit.
At dum lisc leges pie Christiano reliqua Deo auspice,
47쪽
. Explicatur controuersia, fundamentum Regis pro suo Iuramento Fidelitatis. 6ap. I.
RIMA controuersia tota versatur in Iuramento fidelitatis Regiae: An .s ab sque peccato, & salua fide Catholica, Angli Cath lici illud iurare potuerint. Negat PontificY, asserit Rex; immo hanc solam ob causam, se calamum strinxisse, & in arenam descendisse profitetur. Ratio autem,qua probata Iusiurandum illud potuisse,pos, seque suscipi, est haec.
Obedientia mere ciuilis a subditis, Divino iure, debetis. Principibus fuis, nec usiosam repugnat ei Catholicae saluti animarum. At in iuramento fidelitatis requiritur sola, o mera ciaxilis obedientia.
Ergo Iuramentum fidelitatis prcsari potes , se a fide catholica, se animarum salute Maiorem quidem propositionem huius syllogismi sese
probat,collectis hinc inde testimonijs Scripturae,& Patru. Minorem vero, ut probet, partitur Iuramentu illud suum in quatuordecim articulos, asseritq. nullum ipsorumpe tinere ad Primatum spiritualem Pontificis,contrariumue esse fidei catholicae. Audiamus ab ore , a calamo Regis argumentum, non dialectico, sed oratorio more fuse explicatum. Visum itaque e re esse, t huius o randi logiam ederem,in quas cipiebam probandum,nihil in eo, contineri, nisequod ad obedientiam mere ciuium,ac tem,sorales crat, qualis summis Principibi se subditis debe
48쪽
, tur. Huic autem squis m.e legi controuersiam non aliunde, esse motam, quam ab ambitiosa Pontι ficum Drannide . , quam illi contra auctoritatem scri turarum, contra Con- , ciliorum,antiquorumg. Patrum mentem, sibi in tempora, bis Regii sera in uritatem inivse usurparunt In qua, quidem Regum au Ioritate aspereaea totam meam AZoo- giam inpendi, Etincta p. 2 o. uine tantum duo ni ca- pira,ri quibus in sologia disserui topia monui; Prius , ut prosarem in Fidelitatissacramento nihil aliud, quam, obedientiais mere ciuilem,ofecularem summis Princia, sitas a subditis debitam contineri. Alterum, ut ostende, rem, hanc in Regem Potesatem, a Pot cibos inique vor,patam, cum ser turis, Concili,s, ct Patriam pugnare. Hinc in Apologia a pag. a a. perplures sequentium, ni titur probare , obedientiam ciuilem dcberi Principibus temporalibus Iure diuino, saepeque deridet Pontificem, quasi crederit obedietiam Civilem saluti animς repugna ρι re, ideoque Iuramentum illud Anglis catholicis interdixerit. Nam quomodo, i ii ii, pro mi Melitatis erga Prim, cipem in subditisso it Religioni, G saluti animarum ad-
, uersari,ita meam excedit Theologiam Quantulacumque, in em utprorsus nouam, se exoticam plane assertionem, .non possm non existimare,nec ex rim ore proferendam,qui, se uniuersalem Episcopa, se omnium Chrisianarum ania, marum arcamenicum Pororem fatis insuisse venditat. de, p. 2 7. autem ciuitis obedientia, Fidei, se saluti ann, maru aduersetur,prout in hoc breui asseritur, peregrinλ, ct ante hac inauritum es dogma in Ecclesia Christiana.
Id vero saepe ac saepius repetit, & inculcat. Ex aduerso asserit Potifex in primo Breui. Euod huius, modi Iuramentum, alua fide Catholica,ctfalute anima, rum ,presari nonsoles. Quoniam vero cius ibi non erat dispii tare, remue monstrare, experiamur nos an probare
possi mus Pontificem, Spiritu sancto afflatum, Anglis Catholicia Iuramentum interdixiste. Diluitur
49쪽
Miluitur ratio Regis, mprobatur Iuramentum ab A
glis praestari non potuisse. cap. II.
I v I L E M obedientiam deberi Principibus temporali ius, qui vere Principes sunt nam de hς- reticis quid sentiamus in secundo libro ape-- riam & Pontifex Paulus V. fatetur, & veluti haereticos detestatur, qui secus sentiunt. Frustra ergo i borat Rex aduresus Pontificem in probando, obediet iam ciuilem, Diuino Iure, deberi Principibus temporalibus. Vtinam ita affectus esset Rex, & cum suo Rege, quotquoetabertatem, vel potius Liccntiam illam conscientiae adeo probant; nec .n. modo queri posset Rex de Puritanis suis, quod illum antequam nasceretur, interficere conati sunt
Atisti sunt fructus illius, quam Rex pr dicat, Libertatis Christianae. Difficultas ergo inter Pontificem,& Regem, non est in maiori propositione illius syllogismi; hanc enim
ut de fide aeque probant. Sed tota est in minori; An. s. per illud Iuramentu, sola Civilis obedientia requiratur. Hanc
ne amus nos, hanc nunquam probauit Rex. Iam vero probabimus nus praeter obediciatiam ciuilem, maiora postulari. Enimuero alij apud Regem, alij apud Pontificem, ut abj apud haeresim, alii apud Ecclesiam sunt termini
Obedientiae Civilis; in his ubi consenserit Rex cum Catholicis, & ubi eam solam Obedientiam requiret a subdistis suis, quam Catholici Principes vere Civilem credunt,& a suis subditis postulant, quamque Catholica Ecclesia probat, soluta erit quaestio, lis decisa. Quare dum ob dientiam Civilem sibi iurari vult, eamque sine aequi uocatione, istiusmodi Obedientia eius Ciuilis, est obedientia
maxime inciuilis, quippe quae aperte repugnet catholicae fidei, non possunt certe iurare catholici, salua fide, oc animarum salute.
50쪽
Meum modo est ostendere, obedientiam, quam Rex a1uis requirit per Iuramentum illud , excedere Catholia Cociuilis obedientiae terminos, inuadere Potestatem spiri- itualem Ecclesiae, & aperte aduersari Catholicae fidei. Id ubi demonstrauero, fateri debebunt Ministri Regis, &b
Pontificem recte interet,isse Iuramentum, Anglos Catholicos recte illud recusasse. Ad rem ergo. Ratiocinemur. I. Omnis qui in bonii , se Lisse Mai satis crimen incidit, carit sesi elirare Regi debita,ex Iuramento sidelitatis.
- i reconciliari vult Pontifici,qui*uo ore cuicu- e auctoritati, quam Romana Sedes praetendit, qui deni. ique recusat Iuramentum Primatin Eccle M ab H labeth coceptum sim, issoniae,s Laesae Male satu Mus habetur. Ergo qui non vult esse hosisserpetum Pontifici qui cumque eius auctoritatem recognoscit,qui recusat impium istu Iuramentum Primatus, is cadit a fidelitate Aegi d bisa, ex Iuramento fidelitatis. . t
L, qui Logicam gloriose iactat, litem de forma argumenti, non mouebit, Opinor:est enim in primo modo prumae figurae, quem maxime demonstrativum appellat Aristoteles. Circa materiam, si negaret Maiorem propositionem, rem se indignam faceret. Quare ad solam Min rem propositionem, tota redigitur dissicultas. Hanc vero non ego, sed Rex ipse probat, legibus illis suis,articulo xj.& xij. legatur, ideo enim scriptae sunt initio, ne cum opus foret, illas repetere cogeremulo In XJ. quidem vult ne ob- , diti fui exeant Regno in militiam,nis per syngrapham,ct, geminum deiussorem se astringant, ne Papae reconcilien- , tur. 2ur secusfaxit,cte sone habeatur. In xij vero. L
Mai satis crimine rem habetur, qui fecerit,con tae, rat,autpatrocinabri' consciusue fueris,ut quis reconci- , lietur Ion osci, d e diue Romanae, vel eo adduxerit,ut obe, dientiam suam stondeat cxicumque auctoritati Comani, Pontificis. H Os vero venia dignos no vult, ni prius susce- perint