장음표시 사용
51쪽
perint duo Iuramenta, alterum Primatus,alterum hoc si delitatis. Manet ergo a Rege ipso, per legem, probata. Minur propositio, scilicet. I elonem esse,& crimen La ia Maiestatis incidere,qui non iurat perpetuas inimicitias cum Pontifice, qui ipsi quovis modo obedire vult, qui recusat Iuramentum illud Primatus. Quomodo ergo iura re possunt Catholici, salua,quam credunt, catholica fide stillo Iuramento amicitia omnis, obedientia omniS, Omnis Potestas Pontificis abiuratur, quomodo iurare possunt sine animae detrimento Iam ergo patet, ut credo, falsum esse, quod illo Iuramento requiratur ab Anglis si Ia, & mera Ciuilis obedictia, nec spiritualis potestas PCntificis , fidesue catholica ullo modo attingatur, & vere a Torto dictum, quod per istud abiuratur fides catholicae, , se omnis Potesas Pontificis , non minu quam per Iura
II. Praeterea legatur Apologia pagina a 6, & et 7, & vi
debit unus qui . Regem adducere approbatiCnem, confirmationem, couocationem Conciliorum, ut probct Curvilem obcdientiai, Regibus debcri. Ergo, sccundum Rogem, Ciuilis obedientia complectitur ista , qua corte Catholicorun ullus aedit ciuilia esse, ad ciuilemiae cicdicntiam pertinere; quare negare non potcst Rcx, sca subdiatis suis Catholicis plura postulare, sub nominc obc dictiae Civilis, quae catholicociuilem obedientiam CXccdunt. Ne icere potest distincitos esse, in Rege, Primatum spiritualem, & temporalem; haec vero se adduxisse inon pro Primatu temporali, sed pro spirituali; hoc. n. mamic steropugnat suis dictis, qui eadem vult ad solam Cluilcm obedientiam pertinere. ViXcrat Cardinalis in I orto, Legem, in Apologia voluisse Primatum siritualem seum cons ' mare; negat id Rcx, ct plurimum Cardinali succcsci, ut videre est praefat. pag. 2 3 . Omniaque sua argumenta solam Civilem obedientiam, ait, confirmare. Audiamus
52쪽
ipsum , ut de ore suo iudicetur. Ac ut vobis in pergicuo, magis sit, non alium mihi scopum in hoc negotio extiti ,s, quam ut de Civili,se temporali obedientia,quae mihi a. obditis debetur, agerem, sec. & pag. 2O. Duo tantum, funt capita, de quibus in Apologia disserui, ut fustra mo- , nui . Prim ut probarem , in Fidelitatis Sacramento nibu, Hiud, quam obedienti mere ciuilem,oscularem sum, mis Principibus is subditis delitam contineri. Alterum, , me offenderem hanc in Regem Potestatem , a Pontificibus, inique usurpatam, cum scripturis, ConcilD, O Patribus
Et denique in Apologia pag, a . cum adduxisset supradicta argumenta a Conciliis desumpta, pro Fidelitatis It
ramento, inquit. Et hoc in Theologia semper certum, se, exploratum habui; Ciuilem obedientiam,ciuili Magis a. tuis intam, nec sidei Christianae, nec saluti animarum, quicqxam repugnare. Qui ergo tam clare asserit, confimmationem, approbationem, couocationem Conciliorum ad solam Civilem obedientiam redigi, sub hac contineri, miror, quo modo catholice Catholicis suadere se posse asebitretur, Ciuilem suam obedientiam non repugnare Primatui Pontificis, & fidei catholicae, nihilque se ab illis p tere supra id, quod summis Principibus a subditis quibus. que debetur. Hςc Catholici credunt catholica fide ad E
clesiasticam obedientiam pertinere', haec Primatum spiri a tualem Pontificis attingere, hςc terminos Ciuilis obedien tiar, exedere. Male proinde Iuramentum quaesitum, re die interdicitum.
III. Ex principiis Regis probatur etiam, Catholicos non potuisse iurare, salua fide catholica. Sane haereticula Regi est, qui quicquam, ut de fide tenet, supra tria fidei Symbola, Apostolicum, Nicaenu &illud Athanasii, aliaue Osat. ibola, quae vela Concilio aliquo publice, vel priuatimia antiqui. Patribus, in haereticos conscripta siqnt. MXo: E insuper
53쪽
insuper veneratur quatuor prima Generalia Concilia. Patres admittit, aut certe reprehendere non audet, in his, quae quadringentis post Christum annis, unanimi consei .su, ad aeternam salutem esse necessaria statuerunt. At in Iuramento isto suo abiurare, detestari, abhorr re facit tanquam impiam,& hcreticam hanc damnabilem propositionem, & doctrinam. Euod Principes per Papam , excomunicati et a riuari,possint perseo ubditos, via, liquos alios quoscumque deponi. Vult insuper, quod subditi credant, Euod nec Papa, nec abus quicumque potesta, tem habet absoluendi Anglos ab isto suo Iuramentorii ergo istae propositiones haereticae sunt, oppositae illarum II cessario sunt De fide. VoIuat autem Rex, reuoluat tria itata symbola,quantum velit; Conciliorum illorum gcsta dia ligenter legat, & perlegat S in his, quae per quadringentos
annos post Christum Patres docuerunt unanimi consci sit, ut necessaria ad salutem, versetur diu, noctuque; nui
qua Rex Anglis reperiet duos istos articulos sui Iurametii Quare sine labe haeresis, Angli sitscipere illud non possimi. . IV. Ex principijs etiam idem probatur; nam pag.3 79.
inquit. Tunc demum enim Rex istius debiti capax es, cum es in Eccles Ut Iosias, non cum extrant Ieroboam. Addo ego ; at Rex Iacobus extra Ecclesiam Catholicam &est, & esse profitetur, & protestatur; catholicisque est I roboam, non Iosias; quare requirita subditis debitum, cuius capax non est; quomodo ergo illud ei praestare possint Angli, sine animarum suarum detrimento ξ Nec est, quod Rex asserat, se esse in Ecclesia, nos cXtra; nam Catholica fide oppositum creditur. Et si asserenti de scipso
Get credendum,.Ieroboamo etiam credendum fuisset; is
vero quam dixisset veram synagogam ξ Iudarne, in qua. Roboam P an potius Israelii, in qua ipse ΘPlurima in hanc qii aestionem attulit Illustrisi. Cardina, lis, quae apertissime Aegem conuincant erroris; ab his v
54쪽
ro supersedeo, ne earumdem rerum repetitionc lectori sim fastidio, mihi labori superuacaneo. His visis, conficio, Regem cofessurum, se iniuria disputationem orsum: esse illis., Id solum negoti, incumbit, ut Orbi ρroloquaris iuriis,s. ini stitiam Ponti cis interdicentis subritis meis, ne obe- . dienti m suam extra me proferant ro 1 tis V. Quod si subditi ipsi ad Regem couersi dicerent. Rex Serenissime, in Prςfatione Monitoria pag. I 39. Maiestas vestra hortatur omnes ad peruolutandas scripturas , adpetendum ex his normam credendi, ad collocandum fidei suae fundamenta non super aliorum incertis opinionibus,
sed super sui ipsorum certa scientia; quadoquidcm Iusuos fide vinit, se unusquiriquefit fide propria saluus. Nos
vero, ut vestrae Maiestati obsequerenuir,& scripturas peruoluimus,& ex his credendi formam petiuimus, & non aliorum incertis opinionibus , sed super nostra ipsoris cer ta scientia Fidei nostr ae fundamenta collocauimus. Non possumus autem nostra Fide assentire fidei illi, quam Maiestas Vestra in Iuramento isto nobis proponit; quare ne Christianam Libertatem laedat, quam omnibus praedicat, obnixe rogamus, ne nos contra nostram propriam fidem sentire cogat j idque maxime ex eo, Vuod homo non Axatur , nise fide propria, actum iam erit de animabus nostris, si propriam relinquentes fidem, vestrae adhereamus. Ego certe non video qua cos cientia. Rex subditorum sit crum supplicationem posset rei, cere ; vel enini erunt suae Mdei fundamenta reij cienda, vel subditorum preces. νι approbandae. Vtruim faciat ; utrumque bene. faxit Deus ut utrumque. L, in hac consitrouersia supra Regem nihil.
55쪽
plicatur natus controuersiae , γ ordo seruandus.
PINANTVR Rex,&L, quae est vetus hς- resis Anglicana supremam rerum Ecclesiasticarum curam, & potestatem commis sam esse a Deo Principibus sirculi; his vero Ecclesiasticos adiunctos fuisse,quasi mianistros, & executores; unde non modo in temporalibus, sed in omnibus Spiritualibus Ecclesiana subijciunt Princiapum Potestati. Vt caetera testimonia omittam, legatu Iuramentum Primaturi Ex aduerso Catholici credunt, fide Catholica, supre imam potestatem spiritualium omnium, penes Ecclesiastiacos residere, nefasque esse Principibus si culi, rebus,neg thsque sacris, ut superiores sese immiscere. Ab hisce locis Aduersarij Argumenta desumunt: Ab Auctoritatibus scripturae, & sanctorum Patrum: Ab Approbatione, Confirmatione, Conuocatione Conciliorum. Nos etiam ijsdem e sedibus argumenta primum adduc mus contra illos; deinde eodem ordine ab ipsis allata diu luemus. Et quoniam Cardinalis, in Torto, hanc disput timem habuit; primo loca proferam nonnulla,quae illum praeterijsse cognouero; postea quae ab ipso allata sunt, ab Aduersariorum obiectionibus vindicabo.
56쪽
ciuili Hebryorum Reip. nullam omnino Potestate uisi
se per Levitarum Per is s quae sit Pontifici
biectae, ab ista omnino exemptae ingrcgata,ET uom
R I M o loco conuenit inter Catholicos, quod si iuino Iure Levitae Hebraei fuerunt exempti a ciuili Hebraeorum Rep. multo magis e dem iure exempti sint Ecclesiastici a Potestate Principum laicorvin. Nam Sacerdotium Euangelij longe praestantius, perfectius, & maius est Sacerdotio legis, ut multis argumentis probat sanctus Paulus Apostolus, epiastola ad HLbraeos, a capite vij. ad X. Quatuor . n. potissimum sunt,ex quibus sacerdotij dignitas examinari debet; ut palam fiat, utra ex hisce duabus, quς Levitarum,& quae Ecclesiasticorum superexcellat. Lex, cuius est proprium sacerdotium. Pontifex, a quo initium capit. Sacrificium, quod offerta finis, quem sortitur. Quoad legem: illud sacerdotium fuit veteris, imperfecti, & antiquati Testamentis istud noui, perfecti,& sterni. Quoad Pontifices, illud sortitum est primos Pontifices, homines mortales, Moysem, & Aaron; istud Christum Iesum, qui semper vivit, ad interpellandum pro nobis; tu lud peccatores; istud sanctum innocentem, impollutum, segregatum a peccatoribus, & coelis excelsiorem factum a Illud tales, qui quotidie, non tantum pro alienis, sed&pro suis peccatis offerre hostias deberet; istud Filium Dei: in aeternum persectum, ab hoc inere immunem. Sacrifia νcia, quae sacerdotes illi offerebant, fuere Vituli, Agni, &. Arietes; sacrificium,quod nostri offerunt, est ipsam et Caro, ipsemet sanguis unigeniti Fili; Dei. Quoad finem: Per illorum sacerdotum ministeria ad aeternam, & immorta- item yuam mortale perduci non poteranti qua tamen p
57쪽
tiuntur per ministeria nostrorum. Rectis proinde ab Ap siolo illud sacerdotium, ad istud comparatu, Corsorisvm-.bra vocatur. Cum itaque inter utrumque sacerdotium re- Periantur haec, aliaque plura discrimina, quae ibi ab Ap stolo referuntur , ideo optimo Iure concludunt Theologi, quod ex Dei logo, & ea sdem,& longe maiores praerogati-uas debent Ecclesiasticis mortales omnes,quam olim L uitis Hebraei. Conuenit secundo inter catholicos. Quod, etiam si illi
non fuissent exempti, non tamen colligi posset Ucaciter, nostros non debere esse immunes ; argumentum enim est negatiuum a minori, quod non concludit. Quis . n. sanus,& non impius, aequiparare audeat ea, inter quae tantum
chaos firmauit Deus Θ Parine passu incedent Christus,&Aaron Θ lex, & Euangelium P Equaliue loco erunt perfoetum & imperfectum e umbra & corpus Θ corruptibile, & aeternum tanguis Vitulorum & Sanguis Christiὸ uosla- , ne sidenter V rmo liceat regijs vcrbis regios alloqui), quod tantum abest,ut id credam; ut contra Aio tam eru-
, dito saeculo, hoc qui credat Deum teso non modo pro ma, gni nominis Theologo ,sed ne pro Christiano quidem ha-., beam. Hinc D. Bonaventura, di quotquot opinati unti qui tamen pauci sunt Regno subicctum fuisse sacerdotium in lege, mordicus sustinent; in Evangelio vices m . tatas,& Sacerdotio subiectum Regnum ipsum. Aduersarij tamen immemores no dicam hostes diagnitatis Euangelii, & Chris i , quasi inter sacerdotium t stamenti antiquati, & Testamenti aeterni; inter corpus &umbram ; inter agnos, arietes, & Christum; inter sin uiri Abrahae & Paradisum, nullum essct discrimen,opinantur, exclamant: quoquomodo res sese habucrit in testamento veteri, eodem penitus modo esse debere in Testamento nouo. Immo super uno isto Anno solidissimo Θ fund mento totam Anglicani Primatus molem construxer uni. .
58쪽
Uoc illis primum principium est; haec basis Anglicanae G
dei, quae pondere suo corruit, sita in instabili. Indigna cst rea hec, quae nos detineat, indigna ut in eius consideratiotie versemur, satis ipsa per sese conspicua est, satis per se loquitur, & fautorum suoru impietatem prodit . Ideo ad secundum articulum fidei Anglcanae si t mcn fides est discutiendum pergo. Opinantur Aduersaria secundo Ioco: sacerdotes cum is accrdotio fuisse subicctos Regibus Hebraeis; Atque ex hoc inferunt: Eccletiasticos quoque, & Ecclesiam ipsam subiectam esse debcre Regibus Christianis;& ab hocp
tissimum Articulo ortum cst Iura metum Primatus. Cum ivero supra vanitas cossequcntiae istius satis perspicue pa icis se prodiderit; de solo antecedente superest disputandum; atque ita nunc totam immunitatis materiam hisce Iliacis claudimus, ut de exemptione sola Levitarum in v teri Testamento congrediamur; ostensuri plenam, & a solutam libertatem sacerdotii a Potestate laica, in Rep blica Hebraeorum. Id ubi praestiterimus, quale effugium amplius supererit aduersario Θ Sacerdotium Leviticum conferendum non es: cum sacerdotio Euangelico, nisi ut
umbra, cum corpore,&c. Geterum, etiam si daretur consequentia ab uno ad alterum; postquam demonstratum est Leviticum immune fuisse a potestate laicas non ide stare poterit Anglicanus Primatus, sed undique sibi inta
costans corruit praeceps. Agedum veritatem rei propo
Exodi i 3 habemus. Locut que in Dominus ad Mo fem dicens. Sanctifca mihi omne Primogenitum, quod V xit vulvam in finis Israel, tam de hominibus, quam de im
mentisό MEA sunt .n. omnia.& cap. 2 2. Primogenitum st-
horam tuorum dabis Mihi, de bobus quoque, es ouums L . . . Aliter facies. & cap. 34. Omne,quod aperit vulvam generis mascώlini, MEvM EM T. Postquam vero haec separ 9 tio
59쪽
tio toties iussa est; postquam Deus Primogenitos Israia suos esse, iterum, atque iterum declarauit, quid fecerit, audiamuS. Numeri cap. 3. Ego tuli Levitas a Rijs Israel pro omni
primogenito , qui aperit vulvam in filijs Israel, eruntque Levitae MEI; meum es .n. omne primogenitu; ex quo se se primogenitos in Terra Aegypti, sita caui mihi qui quidprimum nascitur in Israel ab homine, τ . adpecus e MEI SVNΥ, EGO DOMINU s. Superius vero Cod meapite. Applica Tribum Levi, se fac flare in consectu Amron Sacerdotis, ut mini ent ei, se excubent, se observent quicquid ad cultum pertinet multitudinis, coram Tabe naculo Temmony cusodiant vasa Tabernaculi iner-'mentes in Mimperio ei. Dabisque dono Levitis Aaron, se Pys eivi. Infra vero. Ait Dominin ad Moysem. Numera primogenitos sexus masculini, ab uno mense, O supra; Ohabebis summam eorum. Tostesque Levitis mihi fro omni primogenito filiorum Israel . EGO SUM DOMINVS, se pecora eorum pro uniuerses primogenitis pecorum stiorum Israel. Cum vero reperti fuissent primogeniti supra L uitas num. 273 . Locutus es Dominus ad Mostsem dicens. Trisse Levitas a Primogenitis suorum I aes pecora Le- istarum pro pecori ου eorum. Eruntque L E VITAE MEI EGO SvM DOMIN vs. In pretio autem 2 73. ui excedunt πumerum. Levitarum de Primogenitis filioris Israel, accipies quinque siclos, per fletula capita, ad men rara x fanctuarj. Dabisque pecuniam Aaron, se mise eius, qui supra sunt. Tulit ergo Moses pecuniam eorum, qur Iuerant amplius , se quos redemerar 2 Lesiitis pro Primogenitis sitiorum Israel assi, Horu, iuxta pondus sanctaarino dedit eam Aaron, se filijs eim iuxta verbum q*o pr NMis. g. ceperat bi Dominus. & cap. 8. diatumque Lenitis in con-6pectu Aaron, sitior m eius, ct consecrabis oblatos Domino ac separabis de medios uorum Israel, V T SI N T MEI,
60쪽
o postea ingrediantur Tabernaculum foderis, ut ferulant mihi. Sicque purificabis, se consecrabis eos in oblationem Domini, oniam dono dati sunt mihia fZys Israel pro
Primogenitis, quae aperiunt omnem vulvam in I aes, a cepi eos. MEA SUNT ENIM OMNIA PRIMOGENI-ΤΑ FII. Io R.V M ISRAEI. tam ex hominibus, quam ex sumentis. Ex die,quasercusis omne Primogenitum in Temra Aerapti inanctificavi eos mihi , se tuli Levitis pro cunctis Primogenitis f)borum Israel, tradidique eos Gno Aaron, Gr Hys eiuri de medio populi. Modo perpendamus rem hanc, reique totius progressum. Deus primo loco vult, Synagogam sibi dono dare omnes primogenitos suos; hos vero ita vult eam sibi codere, Ut, iranslato per Donationem, Dominio Synagogae proprio, a Synagoga in Deum; noua & peculiari xatione inciperet dicere Deus: Primogeniti mei sunt, ego Dominus a die qua percre i omne Erimogenitum in Terra Aegypti. Hoc autem Dominium, quod per synagogae Donationem Deus acqujsiuit, non esse Dominium illud uniuersale, quo Domini es Terra plenitudo eim, facile conuincitur. Primum, quia Dominio illo uniuersali fuit ab aeterno, rerum omnium Dominus'; hoc autem dominio sua esse coeperunt Primogenita asrael, a die qua percussit Aegypti
PrimogVnitos. Deinde, Dominium illud uniuersale in ancrum hominem transferri non potest; hoc vero a Deo in Aaronem, & filios translatum fuit. Demum, illud via uersale ab hominibus Deo, nec dari potest, nec auferri; istud vero dari ab hominibus potuit. Separatis exinde omnibus Primogenitis Israel, tamquam Deo debitis, diuinique Iuris effectis, translatoque, per Donationem, Dominio Synagogae, in Deum ; inquit
Deus. Nolo amplius Primogenitos, sed Primogenitorum loco, Eouentur mihi omnes Levitae.