Ioannis Driedonis a Turnhout sacrae theologiae professoris apud Louanienses De gratia & libero arbitrio, libri duo

발행: 1537년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

autem, inquitcondemnationem hac generalem esse putant simili modo & iustificationem generalem accipient, sed nSest verum,quia non omnes credunt. Intelligitur ergo,inat, per unius delictum condemnationem meruerunt omnes homines,supple similiter peccantes Ita &per unius inobedi Stiam peccatorct costituti facit n essed plurimi qui in li/ .ret imitati sunt vesigia Adς. Nam qui ante lege,natura dare hoe soruauit,quod lex iussu honorans deum autore, non potest dici,quod super animam eius regnauit mors dest,tymnes mortis habuerit dominia Mactenus Ambrosii interpretatio in hac loco. Ex hae posteriori parte Apostolier do errint sic iterpretata no potestybarini orteseu tyranna mortis regnasse,stu dominium habuisse super paruulos, nec e mortuos tuisse per Adae peccatu . nec eos esse pecatores, aut demnatos orerunius Ads desitis,tametsi cic priori parte doceat plane oesi Ada peccasse tanqν 4n massa .Sic ec Origenes explanat diuersitate facies inter transire A regnare . Trassit mors, inat, in oes cotagione peccati inutica oes sed non regnauit in oes,sed in eos sola,qui peccauerunt in similitudinem praeuaricationis Adae, Morte appellas tyranna mortis .seu mortem peccati. Sic oc. es sequentes particulo exponit de his qui peccauersit in similitu'ine suaricati,nis Adae, Pressati ergo interpretes parte huius textus Apo noli ad contagionem peccati reserur,partem autem ad imi tione. Verum huic interpretationi obviat Aug.qui mira Pelagianos diiserena .nd parte Blum, sed totam huius tex

olitiem refert,n5 ad imitationem solum ed ad propagationem. Sed ne quispiam ex huiuismodi diuersitate tur, het inside Christiana sciendu est,quod diuersae ecclesiastico. Tum patrum interpretantium expositiones non contrarias

iaciut i fide eathstica sentetias . Vnς itellinu Origenis ac Ambroseanae interpretationis hic est sciendu ,cbuistiare sua ipsoru interpretatio secundum istas posteriores particulas Eimpertinens ad probandum mortem,seu tyrannide mortis habere dominiu super paruulos, eosq; propter Adae peccata ituros in danatione, ipsi in Orig. ec Amb.noprstermiseruisa,quib' plane ostendu t se de originesipeccato Hexu Augu

212쪽

DE GRATIA ET LIBERO ARRINa. . 33.

stino, mo tota ecclesia catholica sentire, interpretantes, &docetes se radu particula supiore,qua dicit. Heut a unu holam peccatum in hac mundu intrauit laruuIos .ppter Ads prescata sub peccato esse, eceos peccasse in Adam tanu in massa, o admodu ex superi' allegatis manifestu est, In Ada,ince Ambos peccasse quasi in massa, ex eo tacti sumus peccatores. Ipse enim beneficiu immortalitatis perdidit,do praeuaricauit indignus saetias edere de Iuno viis, ec ita iactus est

mortalis,&omnes posteri eius.

Octava difficultas occasione gratiae & liberi arbitrii

orta erat,qua ratione dicat apostolas, peccatum non imputari,cum Ionon est,si paruulis, apud quos lea esse non potest, tiris imputetur originale peccatum. Pro dissolutione huius difficultatis conuenit scire,quod aliud est dicere, Peccatum non erat,cum lex non esset. Iiud est dicere, Peccatum non imputabatur,aut non reputabatur. Peccatum nempe iis' Iud,de quo sepra diximur,quod manet in homine etiam imes strucato, semper quidem est in paruulis, sed non reputatur

H ab eis peccatu di ita peccatu illud concupiscentiae, erat quis de inmundo anteu lex data esset,qus dicit, No concupisces, - sed no reputabatur ipsa concupiscentia peccatu. NI concupiscentia, inst Apost. nescieba,nisi lex diceret. No cocupisces. Et sta dicit Apost.vsin ad lege peccatu erat in m udo,sed no reputabatur ca lax non esset, Ac si dicat. Anteu est lex, quae . indicet hamini peccatum, est quidem peccatum in homine, . sed no reputat. Et ad hac semetia vergut sentetig Apostoli - es,sibus dicit. Peccatum no cognoui,nisi per lege. Sine lege

se atu ni Riu era sed est,peccatu ignorabatur,&non reputabatur esse peccatum. Cum venisset mandatu peccatum reσuixit , hozelt, coepit apparere peccatum Iege mentis indicante peccatu,in eo quod repugnauit eotra lege carnis. Per lege .cognitio peccati. Quando nulla est lex siue rationis internς, siue scripturae quae arguens indicet siue demonstret homini. malum esseconcupistentiam, ipsa concupiscentia nen reputatur Peccatum . . Deinde pro intellectu Apostolaeae doctrinae considerandum est codices quosdam habere hic Mbu, reputare ves deputare, quosdam vero ut vulgares, verbum

Z iud ima

213쪽

imputare , dcin utram significatione etiam variant codices .

quibusdam secundum translationem vulgarem,explicanti hus sententiam per verbum prsteriti temporis. Peccatu noimputabatur,seu non reputabatur,cum lex non esse quibus dam dicentibus sententiam Pauli secundum literam origisnalem grscam explicandum esse per verbum praesentis temporis. I n quorum codicibus sic legitur. Peccatum non impu tatur,cu non est lex. Facile aute ex hae varietate poterit sub Pectatu ηο im oriri sententiaru diuersitas. Aliud est enim peccatu non imo

midiatur μm putari apud desi, aliud peccatu non reputari ab illa , qui ha- lex non est, het peceatum. Veruntamem re hic facile erit siderare sententiarum concordiam, si intelligatur peccatum non imputari ab eo qui facit peccatumycum lex illi cognita non est. Pminde utum ad veritatem attinet non refert qualiter cum in textu habeatur, coueniunt in hoc expositores,quado lex non est,qus arguens interiorem hominem indicet ais Q demonstret.& vitium illud semitis in carne nostra habitans, dialium quemvis volunratis motum contra Iegem dei esse peccatum,non reputatur peccatum, quemadmodum alihi dicit.Concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret. No cupisces. Unde Origenes dicit unum esse sensum,quem diseit Apostolus. Precatum non imput tur,cum lex non est. Et quem postea dicit.Sine lege peccatum mortuum erat. i. peccatum illud habitans in carne ante legem non cognosce tur esse peccatum Cum autem venisset mandatum, peccatum reuixit. Loquitur autem Apostolus secundum hanc inoterpretationem tam de lege pomtiua,st de lege naturae.NDpe cum nulla est Iex,sive rationis,ut in paruulia,sive literae, ut in populo, qua arguatur peccatum,mortuum est peccatum,hoc est ignoratur,& non apparet. Per legem enim coaDisserunt sex gnitio peccati. Per gratiam autem euasio peccati. Lex e sola er prasi . peccati demostratrix. Gratia autem est a peccato liberatrix. Lex in non ea,qus iustificat animam,de qua oc dicebat Ipheta. Lex domini immaculata conuertes animas. Hsceni lex, inquit Bernardus,est Christus seu increata charitas, de qua iam olim praenunciauerat propheta. Scribam in visceribus eorum legem meam. Sed lex, de qua dicit Apostolus, Lex

214쪽

Leo subintrauit,ut abundaret delictum. Hactenua pro Instellaetii doctrinae ApostoIstae ad Roman. Ex qua pater, sententiam Apostoli dicentis, Peccatum non imputabatur cum lex non citet, non obviare sententiae, qua dicimus, Paruulis qui nondum possunt esse capaces vllius legis imputasti originale peccatum. 6 Pari huius rapisis octina, in pia de πρυ- omnes prophetas amnesis ecclesiasticos patres ainde a temporibus Apo stolorum, ad haec usis rerora concorditer soloe de originali peccato.

EX his ergo supradielis manifestum secimus apostoia

Paulum dicentem, Per unum hominem peccatu in hile mundum intrasse,& caei. Histe loquutum non de actua Dem,tusili peccato solum,sed ecde originali,quod transiuit in uniuer e caim sum genus humanum,de quo Ac postea dicit ibidem Apostolus, Non regnet peccatum in mortali corpore vestro,ut obeadiatis concupistentiis eius. Item, Qui mortui sernus peccainto,suppi in bap tismo,quomodo adhuc vivemus in ullo: Item, Existimate vos mortuos esse peccato, viventes autem deo. Et proinde ecclesia eatholica ubiq; dissus semper intel Ecclesia calta lexit in huiuscemodi verbo apostolico, paritaeos contrahere ca ex dicto a- originale peccatumsosy nain deo inimico , et idcirco indi postoli ad Ringere gratia redemptoris, Quis nihil adhuc peo auelit 'spria .v.semper itues voluntate. Quam sententiam probat, Augustinus multi, lexit paractabasticibus scripturis, libro pri. contra Iulia mim capite secudo. bere peccatum

Primum per illud Apostoli ad Ephe a. Eramus & nos matura illi irae sicut & caeteri, Natura, inquam is est, natus

taliter in ita dei nati.Naturale vitium est sine quo nune nastura non natatur,quae tamen non est sic Instituta ab initio.

sed condita est bona,& volutate primi hominis facta est mala, lapsa sub dei iram,quae venit super uniuersos Adae filios. propter ipsius Adae peccatum. Ab hac ira nemo liberas mater Chri uum,dicente Apostolo Ioanne. Qui non credit in illium dei non habet vitam sternam sed ira dei manet super allum. No dixi Ira dei venit super illum, sed manet super II lumbaperte insinuans ira dei este super omnem homine,quia i non

215쪽

no eredit in Christuletia si nihil peccauerit propria volsita,

te. Deinde dicit propheta, Ecce in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea. Vii concluserui. Origenes, H ieronymus, Ambrosius, Augustinus, caeterim ecclesiastici patres ,homines omnes nasci sub peccato,silios. Q irs. Propter hac iram sub qua mox natus costituit sancti deplorabant dies natiuitatis sus . Pereat dies ,inquit Iob, in qua natus sum,id est pereat dies peccati,dies culps. dies nuseriae. Et Hieremias. Mal dicta dies,in qua natus sum. Maledictus enim dies iste hoc est culpa & peccatum diei illi'. Preterea dicit Paulus apostolus. Unus pro omnibus mora VH emum- ti, est Christus. Est ergo Christus pro paruulis mortuus, gredientes ecfl habent igitur paruuli contagium peccatorum. Sed quia vulci a ,Apra subintroierimi in des ecclesiam,qui varr, &peregrinis Mi Giptia s. interpretationib' demoliutur vineas,scripuiras sacras adulterantes,ia antiquas haereses renouantes, qui & supradicta stripturs testimonia aliorsum ita interpretantur , ut ex eis prorsus fundari non possit ullum esse in paruulis originale peccatum,audiamus Augustinum super hac re ita disseremtem. Peccatum inquit,inesse paruulis ab Adam propagatis his,qui non peccauerunt propria voliantate, testatur omnia ecclesiasticorum patrum concors sententia videlicet Irenaei.Cypriani, Relicii, Olympq, Hilarii, Basil i, Chrysosto

mi, Innocent 'pari, regorii Nazanzeni, Ambrosii, Hiero. - Ul nyini. Sanctus inquit Ireneus dicit antiquam serpentis plλquq μ ξς μ me Me & fide Christi sanari,& nos peccato Adat tant φ qς cincilla quodam sui Te obligatos. Cyprian' dicit perire par uulum nisi scierit baptizatus,&quod paruulis non propria,

P ψηψ aliena peccata remittant.Sanctus Relici' dicit ingeniata nobis esse peccata. Sanctus Olym pius dicit de a toplasto in germine sparsum ut peccatu cum homine nasceretur. Sactus Hilarius dicit ex peccato,& sub peccato esse omne carnem prster Christum. Intellexit J Apostolu . In quo omnes pecauerunt. In quo, id est,in Adam. Manifestum, inquit, est in Ada omnes peccasse, quasi in massa. Basili' Magydicit nos ex Adam aegritudinem contraxisse peccati. Ioa

nea Chrysost. dicit Adam sic peccasse illud graue peccatu,

216쪽

ut omne genus humanum incommune damnaret. Dicit insuper ante peccatu bestias omnino luisse subiectas homini. ec quod nulla bestiarum paruulos lederet,nisi de ipsos illi'

peccati vinculos natiuitas carnalis obstringeret. Sanctua regorius Nazanzenus dicit venerandam esse in baptismo natiuitatem, per quam terrenae natiuitatis vinculis libera. mur. Sanctus Ambrosius dici quod nos contagio maculamur anteeb nascimur, ec quod ipse ortus in vitio est, ocquod paruuli cum baptizantur a malitia reformantur. Et Pin Adam omnes peccauimus tana in massa. In eoi natura humanam ita esse vitiatam,ut illo vulnere omnes claudi tamus. Sanctus Innocentius dicit,per lauachrum regenerationis omne vitium,quod per Adam accidit purgari. Sanctus Hieronymus super Ionam prophetam dicit, quod etiaparuuli peccato offendentis Adam tenentur obnoxij. Ecce tot sancti iispi,inquit Aug. ex diuersis orbis terrarum partibus scripserunt uno ore in paruulis esse originale pe catu ex Adam traductu faciens paruulu vinculo damnatio nis reum. Multa super hac re, que non sunt ab Augustino I ei antis citata tradiderunt supradicti patres. Irenaeus libro secundo fimi doctoris aduersus Valetinum. Magister noster Christus omnes ve, resimonia alii per semetipsum saluare, omnesque inquam, qui per e, semio G bή vim renascuntur in deum, infata res, ic paruulos . oc tu, pupio it OG cenes, re seniores , ideo per omnos venit aetates . Insanti,

lus iactus est infans, infantes sanctificans. Uide dc reliqua suae sequuntur ibidem. Item & Cyprianus de infantibus baptizandis , sic argumentatur. Si grauissimis

peccatoribus,& miat vim ante peccantibus cum crediderint

oc baptizati fuerint xemissio datur peccatorum,quanto masgis prohiberi a gratia baptismi non debet infans,qui recens natus nil peccaui nisi quod is dum Rdam carnaliter na ' ,

aus contagium mortis an tique prima nativi tate contraxit,

qui ad accipiendum remissionem peccatorum, laoc ipso facio .lius accedit,quod illi remittuntur no propria sed aliena peccata. Hactenus Cypriani doctrina, quam diuus citat Hilearonymus in calce libri tertii contra Pelagianos. Quod natum est ex carne linquit Saluatoro caro est.

a ii De

217쪽

D interi lege

sdere non possunt. Quod natum est de spiritu spiritus est . de sis: nato dicit saluator,ubi supra. Nisi us fuerit renatus spiritu sui to non potest introire in regnum dei. Insuper Ori. genes tractans verbum Apostoli ad Romanos. Vet' homo. noster simul cruciuxus est,ut destruatur corpus peccati, plane docet paruulos indigere regenerationis sacramento adtollendum originale peccatum eos ab exordio nascentis reelesiae Blitos baptizati ad destruendum corpus peccati,id e corpus vinculo prs uaricationis Adae subiectum secundum quam intelligentiam dicit propheta. Ecce in iniquitate conceptus sumI in peccato concepit me mater mea. Vbi madicimus plurali numero. Ecce in iniquitatibus coceps Q, Hebraica litera teste Hieronymo singulariter dicit, Ecce in iniquitate conceptus sum,& in peccato concepit me mater mea. Ubi Dauid non sus matris,sed proprium confitebatur precatum subindicans se a suae conceptionis exordio tuisse obnoxium peccato 6c iniquitati propter carnem propagata ex praeuaricatore Adam,qui non cognouit Euam, nisi post peccatum vitiata natura. Et ita nemo e ex Ada propagatus qui non est peccato vitiatae naturae humanae subiectus. Proinde in lege pro nato paruulo iubetur offerri hostia par turturium,aut duo pulli columbariim,ex quibus unus pro peccato, alter i holocaustum. Pro peceato, in a paruuli. Nam tanuper editus paruulus peccatum habet,pro quo hostia iubetur offerri,a quo mundus negatur puer etiam si unius soli' dici fuerit vita eius super terram. De quo oc Dauid dixisse

taedendus est quod supra memorauimus .in peccato commpit me mater mea. curulum historiam enim mulli .m tris eius declaratur peccatum. Pro hoc θc ecclesia traditio

nem ab Apostolis accepit qua consuetum est baptismum hi paruulis.Sciebant enim Apostoli,quib' diuinora myste/riorum secreta erant commilia in omnibus ab Adam proopagatis eri sordes peccati, DR per aquam spiritum ab sui deberent. Ob quas prolecto sordes corpus humanum

appellatur corpus peccati , non eo quod alibi peccauerit ut arbitrantur,qui animarum transmigrationem in

218쪽

varia corpora confinxerunt. sed eo quod natura humana ab Adam in posteros propaganda,sit vitiata in ipso Adam. diacente seriptura. Humiliasti in puluere animam meam. H ctenus Origenes tractans id ad Roman. 6. Uetus homo noster crucifixus est, ut destruatur corpus peccati. Manifestum est igitur in ipsis Christianae fidei init is,semper ab erelesia esse creditum paruulos habere originale peccatum. Videat ergo Christianae fidei turbatores, qua temeritate praesumut circuibriis publicatis euulgare , Christianam antiquit tem non consueuita baptizare paruulos . Ex his igiturgest manifestum, omnem hominem carnaliter propagatum esse carnem peccati Christus autem,qui non est per deessio. nem seminis ab Adam carnaliter propagatus, sed a deo patre ιpiritus sancti operatione homo factus , non potest diei caro peccati, sed in similitudinem peccatricis ramis peccati vesnisse docetur, sumens ex Adam carnem passibilem mortalitati θc miseris subiecta. Et idcirco aliter Christ', aliter nos 'semus filii Ah .Aliter Christus aliter nos luimus in Ada. Christus suit in Adam, inquit Augustinus, secundum compulentam substantiam dumtaxat. Nos autem fuimus in Asdam,etiam secundum rationem seminalem. Caro Christi uvius fuerit miseriae atq; supplicio subiecta, & id quidem pro Q ,3 Christκιμα tis nostris, non suit tamen sabiecta vili vitio seu pecca sua se Aia. . Secundum corpulentam substantiam dico Christum suis se in Adam, non quia materia corporis Christi suerit in dam secundum suam substantiam, sed quia purissimus san.

guis, ex quo in virginis Utero, deus non concurrente virtulamine ormauit filios carnem, iact' fuerat sanguis virginis ex principio effectivo originaliter propagato ex Adam. Verum quia sanguis iIle virgineus, ex quo iactum est corosus Christi in ser matris utero, non scit semen a viro decio um,uirtutem habens sormativam humani corporis, ex uino seret Christus. idcirco non dicitur Christus fuisse in Ada, secundum rationem seminalem . Res autem 5e sententiae, huiuscemodi loquutionibus signanter sunt in sacris Isteris

explicatae,quibus significatur virginem concepisse re pepetiue ullum,non ex virilitemine, sed spiritus sancti operatione, te

219쪽

ne, testante salptura, Maria inuenta est in utero haberis de spiritii sancto,priusquam ipsa & Ioseph conuenirent. Et itecum, Quod in ea natum est. de spiritu sancto est,id est, a spiritu sancto operante factum est. Et ita Psis iste modus Ioa quendi, defuisse in Adam secundum corporalem substantis

iam, aut secundum rationem seminalem, non repereatur in

sacris literis usitatus , confert tamen non nihil ad planius 4ntel ligendum scripturas sacras, Ac ad concipiendum Chrissum, esse si lium Adae, non sicut sunt caeteri homines constrahentes carnem peccatricem ab Adam. Mert insuper ad oncipiendum geminam esse iusticiam, V nam. originalem, seu naturalem. Alteram personalem. Duplex quo p esse ge rus peccati, Peccatum videlicet solius persons, & peccatum naturae. Iusticiam autem re niusticiam araturae dicimus , quae cum natura humana propagatur in posteros , non cos operante propria voluntate illius, qui iustus est vel inii. stus . Quemadmodum enim originalis iusticia gratiae donum erat, non personae solius Adae, sed naturat Adam datum, Nidcirco cum propagatione eiusde naturae humans in posteros transiturum. Ita secundum scripturam eam sicam non solum mors ab Adam in posteros transit, sed ecpeccatum ab Adam in totam ιllius posteritatem descendit. Adam si non peccasset, natura humana ab ipso propaganda, in posteros transqsset recta & integra,cum originalis iusticiae gratia. Iam vero in Adam peccante natura humana est spoliata seu priuata beneficio originalis iusticiae, quo fit, ut matura humana resultanso anima attonalli et carne a semi nis propagationem, descendente ab Adam nascatur similia. ter destituta dono originalis iusticis,quo ceu freno ac gubernaculo,ipsa rationalis anima. planti habuisset incarne in me ira invise suas domimum,potes his olb' uti pro sus ratio

unis arbitri . . . Caeterusacrae theologiae inter.

. pretes,quia *pe utunt huiusmodi locutionibus,ubus et nos. crebro ia in posteru usuridumus dicentes omnes nosivisse in Ada. naturamq; humana in Ada primitus vitiata, Attiacum semine propagari in posteros, Ac originale peccata 'na m mune, aur cum natura humana traducitii omnes et , illida

Duplex lassiti i

220쪽

m GRATIA ET LIMRO'ARB. LIB. .' .rol. filios ex Ada propagados. Ne paralagizeris aut ex huiusmodi sermoibus, di arbitreris in semine deciso humana esse natura aut culpam,& ita consequenter cum eode semine traduci rationalem hominis animam operae pretiu est cosiderare, in dicetes natura humana aut latere in sente, aut traduci calamieno intelligamus,l virtus B atiua naturς humans, aut rationalix animae Iareat in semine hominis perinde at

virtus sormatiuairrationalis naturς in semine latet bruti nimalis. Siquide rationale aiam ad solius dei imagine & similitudinem condita, no ab Adam, sed a solo deo accipim', Oitelligamus,u ibi lateat viri' materis dispositiva δε huis inani corporis Armativa ad acccipieta desua ronale anima, quam solus deus creando in dit,& vnit carni a causas naturales praeparatae at dispositae in differenti, partium ocmembroru. Et adit tu sensum interpretandae sunt sententiς, quibus dicimus naturam humanam vitiatam in Adam, a pagari in posteros,eamJ no actu,sed virtute latere in semine. Quo sit, ut natura humana virtute lateat in semine quodammodo, ita ,sicut arbor latet in semine, re quodammodo non ita. Quemadmodum autem insemine non est natura humana acta, sed virtute, ita nec in eo est actu originalis culpa,

sed virtute humanae natura: pmducendae ex semine, in quo utrum instem est virtus productiva humani corporis ad generatione hola, ne sit pectata qui nasciturus est destitutus originali iusticia. Quemadmo origimile. dum in semine non est lepra, sed virtus generatiua,terminata ad homine vitio leprae inficiendum. Rursus in semisne non est actu visus, sed est ibi virtus generativa luminis visam habentis,ita in semine ne est rationalis anima, nec natura humana.'em culpa. Nessi rursus est ibi dispositio ad culpam, qualis .est dispositio ad depram,sed est illic virtus ge

nerativa humano corporis,ex quo cu desuper 'aduenit aia,fit homo carnalis,mortalis immmdus,& vitio conrupiscetiar

insectus . Nemest similis ratio de Iepra & originali culpa.dia corporalis lepra cosequit vitiosam dispositione in semine. originalis alit culpa no e sic ex ulla corruptior i semine.

Iob autem dicens, Quis potest facere mundum de immunis do conceptum semine, vocat semin immundum, non quod

SEARCH

MENU NAVIGATION