Ioannis Driedonis a Turnhout sacrae theologiae professoris apud Louanienses De gratia & libero arbitrio, libri duo

발행: 1537년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

.ες2. IOANNIS DRIED Uine velut in subiecto sit culpabilis immundities, seu rarentia iusticiae originalis debita semini,sed quod in eo ceu in cainstrumentali ab Adam descissa est originalis 8c culpabilis

immadicia. Quod aute est in aliquo, ut in causa siue principali siue instrumentati,non est in eo,ut in subire , sed ab illo sit ae producitur in alio perinde atq; omnes vires anima les sensus, di instrumenta sunt in semine latenim in eo, qltamen nequaquam in subiectum harum virium ae sensitu . . Pars brius capitis nonu , in . si δη- σῖ-enta

dum contra originale peccatum, uper viresἁλι ba

ED contra haec solutan Ghcies. .. Artifex senem l o pies est,neq; rationabilis,qui reponit thesaurum pretiosum in foedo vase, i inquinatur & maculatur, priser tim qui ad manum potest vas mundum habere . Non videt Igitur deus rationabiliter operari, ponens animam quae nihil commeruit in corpore ubi inquinatur. Secundum argumentum. Non videtur fuste ope arari,qui ponit in carcereillum, qui nem comeruit quicquLnee peccauit uspiam. Videtur igitur deus non iustein genei rationibus homina agere ponens rationales animas in exilium huius vallia Iachrymaru in corpora vitiata,multis misseriis re calamitati s subiecta. Tertium argumentum. Quod incipit in natura clinatura inest a generate seu conditore naturs. Videtur ergo tribuendum esse conditori naturs,si sub peccato, ec sub di hali potestate nascatur quispiam,qui non suaesponte se subla..cerit illi nem fecit qui mali. Quartum argumentum. Adam & ima priusquapeccarent, habuerunt peccati Emitem, habentes pereandi possibilitatem,qua poterant peccare,& deficere a deo suoco ditore. Quod di videtur tali argumeto, Non est verisimile. quod Eua sub innocetis statu potuerit libere non audire serpentem exteri' suggerentem. Necp videtur quod ita potue

rit semper auertere visum,quin vel aspicerer,vel audis et ob ctum, quin eccam motu quodam alterationis moueretur

222쪽

ex ipsius obicim praesentia. Obiecta enim sensibilia senta consentanea eosdem sensus naturaIiter oblectat. Vnde & in libro Genesis dicitur. Videns mulier quod Iigna esset pulachrum visu,&ad vescendum suaue,tulit e fruetia illi',deditu vim suo. Quintum argumentum. Homini ante peccatum sub innocentis statu,de' moratem talici quid formidandum,atap timendum pro terrore obiecit, terat ergo homo ante peccatum timere morte, oc trepidare. Aliquid igitur mortis prs sensit homo anteqj peccasuit. Sextum argumentum. Originale vitium si sit pronitas illa, qua earo rem a murat seu recalcitratcontra spiritum , Consequens videtur in Christo sui in originale vitium. Nam oc in illo spiritus Propius fuit caro autem infirma. Unde & ipse Christus iamortem crucis subiturus incipies pauere,iedere,& moestus esse,significauit se haberevoluntatem quandam sensualem repugnantem rationali voluntati. Nam cum orasset,at vixisset Pater si possibile est transser a me calicem istum ostedens se hoc secundum voluntatem quandam sensualem petere,continuo adiecit. Veruntamen non sicut ego volo, sed staeut tu vis. Ac si diceret rationali voluntate desidero fieri, nosciit ego cupio secundum meam sensualem voluntatem, sed sicut tu vis. Unde Christus horrens mortem, & cupiens viuere,videtur fuisse contrarius voluntati rationali , qua unit mori ad humanum genus redimendum . Si ergo nonnullast vitium cum caro concupiscit aduersus spiritum , Constaquens videbitur in Christo suilli vitium peccatum. Ad primum dicimus, quod genus Adae secundum sta utam a principio diuinitus legem,non poterit aliter conseruari,q; si rationales animae creandae ponantur in corporib' ab Ada propagadis,ut fiant homines geniti, qui reuera sint sI a Adae. Cum initur Adam in se naturam humanam destituerit originali sua iusticia,vitinierito ea vitio fomitis,quas in naturam verso,deo permittente, Ac vindicame peccatii iusto suo iudicio, Consequens est deum qui insundit rationale animam in carne ab Adam propagata, non esse causam originalis cu Ased ipsam potius voluntate primi paretis.

223쪽

iudicium. Ab initio creaverat holem abscν ullo vitio,no erago deus irrationabiliter agit, nem iniuste si genus ab Adam propagandum velit permanere sinere potius generari homines sic infectos .u si velit omnicio perire genus Adae, prs sertim cum gratiae remedium praestiterit, quo valeat homo sanari oc liberari. Potuisset quidem deus post peccatum coqmissam, aut prorsus de medio tollere Adam , aut non sinere ullas fieri ab illo generationes , N creare nouum ii minem . ex limo terrae,a quo nascerentur innocentes. Potuisset insuper deus per sua potentiam ita prsseruare Adam, ut neqy. peccaret ne* mortalis ueret, ne oc homines de se miseros,et peccato subie 'os procrearet,sed ubi mansisset decretum Masiiciae sus d icentis. Quarum in die comederis, morte mori ris r Liberum itaq; voluit illi dimittere arbitrium , quo ad quodcum*uellet extendcret manum siue ad bonum siue ad malum ut ipse sibi effet aut viis aut mortis causa. Proinde tu quisquis es,qui tale quid deo opponendum arbitraris,erige rationis tui oculos diconsidera.quod sis dei figmentum.

pulvis 5c cinis, sed A rationalis. Atlita cum tremorec gita deum esse bonum sapiente ustum qui per opera laxinaiestatis iam circa genus ivi manum in superando diab lum ec soluendo peccarum, voluit declarare ae manilistam iacere'non modo suam potentiam. sed ec suam sapientiam,sua misericordiam suam iusticiam. Ad secundum argumentum dicimus quod mod' iste.' quo nascitur omnis homo obnoxius peccato,dc relegatus e-' xilio sub potestate principis tenebrarum, non ita debet instelligi tanq; deus naturam humanam instituens haec fecerit aut ueri iusserit sed tantum quod permiserit primum hominem peccare iustam exercens ultionem in eiusdem tra resinonem deserens ipsum sua libera voluntate peccantem,deo autem hominem desere te autor peccat illico peccantem in- .uasit. Verum nori continens deus in ira misericordias.

' suas misit saluato em. Ex eisdem pastet Oc soluiti ad teicium argumetum Catholics nempe fides

224쪽

contrarium est dicere, Neminem esse sub diaboli potestate ;nisi eum qui illius dominio se subiecerit sua sponte. Nam

supcrparuulos baptizandos sicit ecclesia. Exi ab eo immunde spi ritus. Quamuis pecorum intrauit in me,sine mea voluntate non intrauit tamen in me sine prsuta voluntaria hominis trauressione. Deinde quamuis peccatu intrauerit in me factus o sim precati seruus abs* meae inluntatis arbitrio , non seruio tamen peccato sine consensu voIuntatis libero.

Ad quartum argumentum dicim' quod somes peccandi quem ex Adam contraximus, non est peccandi possibili.

tas , sed est ad concupiscendum contra legem mentis pronio si eas quaedam,at procliuitas , ex qua etiam ratione inuitai exotiuntur illeci brae,& praua desivi ria. Ad confirmationem dicimus, quod in Adam & Eua sub innocentis sta,

tu nullus oriebatur motus in carne aut in membris contra ilegem mentis ,aut imperiu rationis ;fui dent naturales cauista agentes naturaliter in sensus 5c carnera. sed nihil luisset sensibus obiectum,quod aut turbasset aut ostendisset ipsoru, vel appetitum,vel intellectitam. Quemadmodum ii: beatis nulla est apprehenso,nulla affectio, nulla operis exequutio, nullus tractus contra iussum diuini spi litus loquuntur qua volunt,& illuminant & illuminantur. S desistunt quando volunt.nihil vident.quod videre nolunt. Ita Adam di Eo, ua sub in nocent is statu nullum sensissent int' sitimulum cotra rat sonis spiritum nullam pugnam , nullam intus rebelalionei praeseruati ab omni incommodo ex deisoteiRia,an geIorum cistodia ex cIarissima industria,loci conuenientia, ex originali iustici ex virtute continendi sub se omnia tam

vires oc membra, oc sensus,q; irrationabilia uniuersa. Uesturnin hoc differunt beatorum natus ab innocentiae statu. quod beati videntes la deu sicuti e st, sunt summo,integro puto 5c stabili bono prorsus beatilicati . Homines vero sub innocentiat statu nondum erant beatificati clara visic ne stim mi boni. 'i Proinde oc sua voluntate libera poterant in malum labi.

b ii

225쪽

Ααε peccaruerar in Ad prinio mortis

sta non timor

ciris.

Ad quintum argumentii respondet Ambrosius in lib.

de paradiso,capite quinto. In primo homine rationis utique plenissimo naturalis quςda opinio debuit esse vitads mortis.

Quemadmoda natura insitu e sit animatibus,ut etia naturaliter tugiat ea quς nondu sibi nocere experta sunt, Ita 5 Adae. privsu aliud mali aut supplici j mortis setiebat, naturalis opinio fugi edet mortis ia inerat, sed no erat in eo mortis timor. Ad sextum argumentum dicimus, gantes sequela, Christus enim ea qur supplicia sunt peccatorum, pro nobis: assumpsit sua sponte, sed nullum sensit illicitum concupiscetiae motum. Unde natura humana in Chri sto aliquid mali habuit de natura vitiata per Adam . Fuit enim voluntarie pro nobis subiecta passioni ac morti. sed de natura instituta, habuit sensualem appetitum ita sibi subiecitum ut nihil appeteret nihil sugeret,ad nihil traireretur nisi secundum dei be 'neplacitum, de secundum rectum sub deo rationis consi/lium, sustinens quidem voluntarie passiones ex nostra culpa, sed tales, qus non trahebant illum ad culpam. Secus autem accidit in hominibus iustis, in his enim sunt motus ecpassiones, non ex culpa solum sed ec tales ,quae sunt etia cis quaedam ec inclinationes ad culpam,dum in eis caro concupiscit aliter a spiritus vult carnem concupitare. In Christo autem sensualis appetitus, 'c ratio dissentiebant quidem in re volita. Ille nempe sensualis appetitus horrebat quide mortem,appetens vivere. Hse autem rationalis ,inquam, volun 3tas,secundum dei beneplacitum, di charitatis instinctu voluit illam,sed tamen non diisentiebant in modo voledi. Voluit enim ratio in Christo sensualem suum appiti tum sic es ise inclinatum ad mortis horroxem. 5c adnaturalis vliscisq; derium. Nullus erat motus in Christo vel prster,vel contra rationis imperium,coepit isdere,contristari,& moestus en .iquando voluit. De his u placeat resolutionem habes latiore in libro de captiuitate 5c redemptione humans generis. : aEx supra dieiis possumus aliquot colligere sententias, is Prima sententia. In concordiam quandam concur Wint magistrorum sententiae, qus inter sele pugnare videmtim Quibusdam,ut beato Anselmo,& illius sectatoribus dia

226쪽

m GRATIA ET LIPERO ARB.IIB. r. 4 9 centibus originale peccatum esse carentiam originaIis iussiciae debits inesse. Quibusda vero veluti Aug.dicetibus ,originale peccatu esse vitium,quo pron' est animus carnaliter concupiscere.Scire nempe debes,quod actuale peccatum nomodo complectitur auersionem humani cordis a deo,sed occonuersionem increaturam,undeta deus apud Hieremiam

de quibusdam dicit, Me dereliquerunt,inquit,sontem aquae vivae,& foderunt sibi cisternas dissipatas,quae eontinere novalent aquas. Ita 6c originale peccatum,quod non in actinoli volutate,sed in habituali, seu affecti Ii potius dispositi consisti duo conplectitur. Unum originalis iusticiae carentiam qua sane iusticia dum priuata est hominis anima, masnet affectionali ter a deo suo conditore aversa. Alterum,c-uitatem quandam seu inclinationem carnaliter concupisce-di,secundum quam animus hominis in libidinem pronus habitualiter conuersus est in temporale re commutabile honum. Recta igitur ratione dicitur peccatum originale ipsa affectionalis concupiscentia propter habitualem conuertim OH nale pecnem,recte etiam dicitur iusticiae carentia ἄν per habituale as catum duo con

uersionem. Secunda sententia plectim. Secundum doctrinam Pauli Apostoli, originali peccata remittitur hol cum regeneratur, n5 quod in homine dea

nat es,aut carentia originalis iusticiae aut vitium concupis

scentis,sed quod tam ipsum vitium, clij ipsa priuatio iusticis

originalis manens in nomine iam regenerato, non imputa. .

tur in culpam. Dimittitur inquit Augustinus, peccatum in baptismo non ut non sit,sed ut in peccatu non imputetur,lishro primo denupt. cc m. Rursus in primo retractatio. .

na. Concupiscetis reatus in baptismate soluitur, sed infirmi ' sitas manet. Et alibi, utium seu somes concupiscendi ante ha r ς ptismum poena est ic culpa. Post baptismum autem poena est,non culpa. Et haec est doctrina Apostoli Pauli docentis, etiam post baptisin m manere peccatum, ec malum hast ibitans in carne, illicita operans desederia, sed ob hoc precatum sic manens, nihil damnationis eri his, qui sunt

in Christo Iesu, 8c qui non secundum carnem ultiusque pectati desyderia ambulant.

b iis Tertia

227쪽

Ius ad Romin.

indignis cauit

' Tertia sententia. Augustinus docens ipsum risurrae cupiscentiae in carne habitans esse originale peccatum, magis consormiter scripturis M. doctrins Apostolicae loqui tur. Nam hoe vitium ipsa scriptura peccatum appellat. Et a postolus Paulus dicens, Per unum hominem peccatu intral se in hunc mundam .i. in uniuersum genus humanum , per lprecatum intellexit huiusmodi vitium secundum quod caro a concupiscit aduersus spi ritum,& spiritus aduersus carnem.

Et pro illa significatione usus est Apostolus ipso peccati nomine per totum capitulum sextam. Non regnet,inquit. peccatum in mortali corpore vestro, ut obediatis concupiscetiis

eius . Ibi manifeste disignat concupiscentias eri quosda moltis vitii habitantis in carne. Item, Qui mortui sumus pec/eat .s .qui sumus in baptismo liberati a reatu Ac culp peerati habitantis i n carne nostra quomodo adhue vivemus in il-Iq id est secundum d yderia i Ilius . Eicistimate vos mortuos esse peccato id est.tales,qui non amplius debetis vivere seca, dum desederia peccati. Peccatum vobis non dominabitur.

No enim estia sub leg se Hub gratia.Gratias ago deo meli. quod vos quisuistis aliquando serui peccati, nune estis sacra usticis serui. Nec obstat quod Qenerabilia Ambrosius in huiusmodi secipturis dicat peccati nomine signicticari diabolu, ct angelos eius,nam di hoc supra distatuimus . Quarta sententia. Omnes homines: suerunt in Adam quando peccauit. suerunt quidem in illo, sed non ipsi,

quia nondum erant ipsi. Nec idcirco salsum,vanum,aut in ne est,quod dicitur omnes fuisse in Adam antequam euent' ipsi. Fuerunt enim in illo verum, di solidum elle secundum causam seminalem, Ac propagandi virtutem . Filius tamen NIaris virginis modo loge diuerso ab aliis suit in ipso. Oesarempe ali j sic fuerunt in illo, ut per naturalem vim prc pagam quae potestati re voluntati Adae aut filiorum subiecta eaot,de illo essent futuri. Solus autem Maria: filius non sic in eo fuit,ut per voluntatem Adae aut filiorum eius de illo beret. Erat quidem in Adam natura de qua Christus ipse non hominis ,sed dei voluntate sormandus erat. Christum fecit eus,non perinde alcycsteros homines per Adam , ut um

228쪽

m GRATIA ET LIBERO ARB. LIB. r. . 30s, fecit solua ipse de Adam. Proinde caro Christi non erat caro pereati, sed erat in similitudine carnis peccati, peccatrici carni caro Christi erat similis quia miseriis peccato Adς debitis subiecta erat,miseriis quidem eis, qus utiles erant ad per i endum opus redemptionis humanae, non eis quae erant id opus illud inutiles,cuiuscemodi sunt ignorantia concupi M A stentia quae sunt ad Illicita qtubus subiecta est omnis caro

peccati. Sola igitur caro Christi absin peccato est,quia et si hane sustepit Christus de Adam tanquam de materiali pricipi non tamen ab Adam ea b de principio agente di sormaticio corporis sui: Corpus Christi fuit de carne Adam.

Qittus autem eiusdem corporis Christi in utero castissSimae matris sormatura. fuit non ab Adam deriuata seu propWata, coelii immissa, te virtus aItissimi obumbrantis, di fabricantis ex sanctisuma carne virginea,& purissimo san ine totum corpus eius,quemadmodum firmissima fide exleripturis saeris edocta canit ecclesia, non ex virili semine,

sed mystico spiramine verbum dei factum est eam. Alitexistitur Christus sint in lumbis Adae quando perauit, aliter.

teri haus. O . Q ita ex cubus supra dictis patet,origi nate peccatum nulla ratione posse descendere in paruulum sola dei operatione de virgine conceptum absq; commixtione Virilis seminis, Quis etiam ec virgo illa ex Adam propagata esset peccatrix; & parvaeus ipse sic conceptus purus esset homo non deus. Ness enim rationi congruit quempiam aut selo deo produci obnoxium vitio di peccato aut vitiars,seu i inquinari qui nullo modo est de voluntate Ada productus, ad cuius videlicet generationem necν natura ab Adam proapagata. in volutas eius quicq: aut est opata,aut valuit operari'. Quod si deus primum hominem talam condidisset, qualis nune est,id est, mortalem secundum carnem pronum iconcupiscere aduersust spiritum,& non praeditum origin i li iustitia,qua teneret oia sub suo dominio,tuc in eo carentia originalis iusticis nulla eiIet culpa quia non esset illa carea . tia tum iacta ulla transgressione voluntaria.

ro . Sequitur caput secundam. .

229쪽

Caput secundum n quo contra Leresim secun

de siententiae recitatam de Uratur paruulos nasii filios irae,inculo damnationis obst ictis ars eos esse baptitandos.di habenda remigis nem peccatorum non solum ad obtinendam

ΗActenus declarauimus in paruulis, qui nihil peca

cauerunt propria voluntate esse pecatum, culpam edi iniusticiam. Deinceps restat considerare paruulos, sine sacramento sanguinis Christi ob huiusmodi culpam iu- , sto dei iudicio ire in condemnationem sempiternam. Pro- , hant hane propositionem Augustinus,eaeterim patres effieacissimis stripturae testimonijs, quibus significatur Christuesse redemptore saluatorem, liberatorem; tam holm. Nee non omnem hominem sub dei ira nasci di inimicitia illius. ac per Adam meruisse damnationem,mortem, di sempiters num exilium. Per Christum etiam paruulos erui de potestate tenebrarss. Non est aliud nomen sub coelo datum holήhus,in quo oporteat nos saluos fieri. Nisi quis renat' iuerit ex aqua re spiritu sancto inquit saluato non potest introire in regnum dei. Sed ad haee sectatores Pelagianae lis resis admittunt, verum quidem esse omnem hominem in Christo non renatum excludendum esse a regno celorum, sed non inde, inquiunt,consequens est,eos in damnationem ituros esse si nihil peccauerunt propria voluntate. Verum his obficitur quod canit ecclesia. Confiteor unum baptisma in remis. sonem peccatorum. Secundum scripturas canonicas bapti- sma paruulos non Blum facit saluos,transseres eos in regna. charitatis dei,sed oc sordes etiam abluit,eruiti eos de pote, state tenebrarum. His rursus obuiat seculi huius lismatici,praesumentes docere paruulos,qui nondum possunt credere propria voluntate baptizandos non esse, hunc. ritum. Paruulos baptizandi non fuisse apud veteres agnitum . Sed, cotra insulsissimas,atq; intolerabiles, horum sententias de

monstrauim' supra in hoc Itb 5 in libro quarto de ecclesia: Dicis dogmatibus , iam inde ab Apostolorum tempzribus

230쪽

us p in diem hunc ecclesias per uniuersum orbem eonsueuisa 'se paruulos baptizare in remissi m peccatorum. Habes de 'haptismo paruulorum veterem ecclesiae morem apud Hieoronymum in sine libri tertii contra Pelagianos citatem Gactrinam gloriosi marty ris Cypriani. Quod autem baptismus paruulorum sit in remissionem peccatorum, hinc pa- ret quod ab exordio nascentis ecclesis cum baptizantur par vi ra erit Muli, ex afflantur, cxorcizantur, dicitur* super singulos irimu de H- ipsorum. Exi ab illo immunde spiritus. Paruulus igitur pti si modo cum baptizatur , de potestate diaboli liberatur, redimitur, num reconciliatur. Et haec sunt media quae venerabilis pater Au

gustinus affert contra Pelagianos. asserentes non oportere paruulos baptizari ad habet . dum remissionem peccatorum

seu solum ad intrandum regnum ccesorum. Insuper & ciisdem ob mit icripturas superius allegatas , quibus probatur omnem hominem nasci filium irs ex Adam. Ex deo, inquit non ex operibus quis P na scitur iustus , ex hominibus vero 'ia cx deo quisui nascitur impius. Hsc est Apostolicxscriptura, ad Roman. 3. Vbi Apostol' ducomendasset charitatem dei mitteritissilium suum occidendum Pro peccatis . . . . hominum, ut reconciliarentur deo & seruarentur ab ita, redixisset. Propiet ea sicut p unum homine peccatum in hunc mudum intrauit dc a peccatu mors,& sic in oes holas mors Iertransiit, in quo omnes peccauerunt, tandem concludit. gitur sicut per unius delictum in omnes homines in con- demnatione sic & per unius iusticiam in omnes homines in iustificatonem, Hoc est. Sicut per unius Adae delictum νpagatu est malu in ocs liolas ad condemnatione, ita p unius iusticia defluit honu in oes homines ad iustificatione. Sicut per unius delictum uniuersum genus humanum sit damnationi obnoxium,transiens in mortem. Ita per unius Christs iusticiam defluit bonum in omnes ad spiritualis vitae reparationem, Non quod omnes iustificetur per Christi gratia, quemadmodum omnes sunt damnati per Adae culpam, sed

quod nemo iustificetur, nisi per Christum ad spitiiva Iem vitam. Sic enim ex superioribus patet accipiendam esse Ioqinitionem uniuersalam Apostoli,qua dicit, Per uni' iusticiam

SEARCH

MENU NAVIGATION