장음표시 사용
41쪽
De gratia orIibero arbitriodiiserere in Christiana φde saluberrimas necessaria.
ta eertissimum fidei articulum venturus est reddere Unicus Q secundum opera eius , de misericordia insuper oc gratia dei per meritum Christi unicuiq; credenti in ipsum remittentis propria liberi arbitrii peccata, nemo recte sentit. aut credit,nisi qui sese agnoscit reum coram deo esse factum ex libera voluntate, iram* il Ilus meruisse spontanea diuisnae Iegis transgressione sessi non polle ex hac ira liberati,niosi per gratiam miserentis dei. Proinde non modo utilisae frugilia est de libero arbitrio catholies fidei doctrina,sedec per oem modum necessaria homini Christiano, unicuissiquidem pro suo modulo ec id quidem ad recte intelligenda causam seu rationem incarnationis &passionis domini nostri Iesu Christi. qua sane passione non fuisset opus , si non suisset vIlum malum liberi arbitrii meritum . Insuper oc ad intelligendum causas damnationis daemonum qui iacti sui mali,non a deo conditore,sed a libera sua volutate. Deinde M ad intelligenda scripturas,quibus dicit, quod aditio nostra ex nobis sit oc tantummodo in deo auxilium salutis nastrae, di quod peccatum,nem mortem des secerit,sed quod utral hsciuxta Pauli apostoli doctrinam intrauerat in mundum per unum hominem peccatem, di quod in die iudicii cum illamin tantur obscondita tenebrarum iuxta orthodoxam fidem.& certissima scripturae testimonia de' reddet unicui* iuxta opera illius. Caeterum si nuIIum suisset liberum rationis arbitria homini datum,quo potuisset cognoscere prive tum & prsaceptore, oc de lege prsceptis iudicare, discernere inter lici- eum de illicitum non magis lex prsseripta daretur homini, Φ beluis ec animantibus ratione carentibus , quae de his non iudicant, di ideo non peccat. Atq; ita si nullum fuisset liberum in homine arbitriu aulla suisset ei Iex data,nulla suisset Iegis transgressi nullum peccatum, nullum iustumius iesum dei uniuersum genus inamanum in hanc vallem lachrymarum damnantis , propterea quod magis obedies rit serpenti suggerenti, i deo creatori suo praecipienti . Ato
in ita utivi sublato libero arbitrio iunditus tuerit euersa tos
42쪽
tius religionis Christianae doctrina. Adam ab initio creatus adeo bonus,immortalis,ad imaginem & similitudinε riua, ut semper uiuerer,si accipiens Iegem, ne de Iigno stientiae boni di mali comederet,non potuit aliter fecisse Φ secit, sed ur ex necessitate sporanes inclinatiois naturalis ronaliso appetitus,vel ex impulsu sirperioris potestatis a deo conditore suo desecerit, di in terrena defluxerit, & ad consenotiendum serpenti suggerenti ex necessitate quadam Iapsita
tuerit perinde at belua sert in popuIum sensibili appetitu,
aut perinde atque homo ex necestitate deorsum Iabitur . . dum aut agitatus naturali corporis pondere,aut praecipitatus,altero impellete ab aliis sertur in imu, Cur post Iapsu alacie delitigii r cur erubuit curranu reus culpam propriae suae voIuntatis agnoscens sese abscondit. Si non habuit adeo praesidium, quo parerat in eo statu perseuerare, in quo conditus era cur poli lapsum coarguit illum deus cur miseriam ec mortem inflixit de paradisb eiiciens ilIum Haec fa Liberum rei ne omnia indicant hominem libero suo arbitrio consensisse triam in f suggestioni serpentis. Atq; ita culpam tribuenda non condi pruris ostenditori naturs,sed volutati prsuaricatricis naturae. Ex huiusce igninoi si ripturis , csteris. similib',venerabilis Argus in lib. de correp. & gra. .ra. plane asseruit Ada potuisseno peccare, et non cadere, ipsius p arbitrisi ta liberii fuisse vi bii velle posset et male,cui' dc hoc indiciu e,l ambo ipsi paretes nrim post lapsum reprehesi a deo cur de ligno paradisi vetito
comedissent,nem .ptenderunr, neq; attulerut ulla naturs aut imbccillitare aut necessitate seu impulsione, sed deo interrogati,cur hoc fecistis, respodit Ada, Mulier quam dedisti mihi sociam dedit mihi de Iigno oc comedi. Mulier vero respondit,serpens .decepit me ec comedi. Respondit deus Ads . Quia audisti vocem uxoris tuae 5c comedisti de Iigno de quo praeceperam tibi, ne coam ederes, maledicta terra in opere tuo. in laboribus comedes ex ea cunctis diebus viis tusApinas & tribulas germinabit tibi,donec reuertaris in terram, de qua sumptus es.
Nulieri quo dixit,multipIicabo erumnas tuas oc concegit' tuos, in dolore paries sit os .
43쪽
Pn habes Adam Euam liberis suis voluntatIb' suis e lagis diuinae transgreissa res, eosdem habuisse a deo sufficies
adiutorium, quo poterant permanere in bonitate, in in noce/tia rectitudine, quam a deo acceperant, quemadmodum
declarauerunt sancti patres ex scripturis sacris , 8c signa tervenerabilis Augustinus in libro de natura oc gratia , in Irubro de gra oc libero arbitrio & in libro de correptioe &gratia, ec in omnibus passim libris contra Celestium oc Pelagium aeditis. Caeterum oc poli lapsum suis homo deo vindicante peccatum, sit ex necessitate subiectus miseriae,
mortalitati,& damnationi, nihilominus tamen retinuit arbitria ratiois libers, qua iudicat se digne y mais vitae actis hae e pati, di sese non posse ab his malis liberari, nisi deust misereri voluerit. At ita post lapsum, si uis perierit liber tas a miseria oc peccato, di potestas absq; dei miserentis gratia, uste 5c bene vivendi, nequaquam tamen per at vis liberi arbitrii, quo possumus etiam abs* gratia de multis libeare iudicare multa facere εc non sacere, deoq; adiuuante, ad accipiendam iusticiam 5c gratiam nos accommodare,deoo vocanti libere consentire,quemadmodum multis in locis exscripturis sacris demonstrauerunt sancti patres , 5c prsseratim venerabilis Augustinus multis in locis. Nisi libero ara hitrio,inquit, intelligeremus, saperemus ac dijudicaremus ea quae lex iubet, non nobis in scripturis d rus illa praeeipes xet, neq; diceret. Intelligite ergo qui insipientes estis in pospulo,& stulti aliquando sapite. Eo enim ipso, quo praecepta ac imperatum est, ut intelligamus at* sapiamia , obedien tiam nostram requirit deus, quae nulla potest esse sine libero arbitrio. Verum homo si pollet recte intelligere, & salubriter quicquam sapere per liberum arbitrium, sine adiutorio gratiae diuins,non oraremus deum,ut ipse daret intelligerere sapere,dicentes, Da mihi intellectum domine ut discam mandata tua,necp ite in euangelio scriptum esset, Tunc aperuit illis sensum ut intelligerent scripturas. Habes de his doctrinam luculentam Augustini in duabus epistolis ad Valentinum, in epistola ad Sixtum, in epistola ad Uitalem
Carthaginentem. Ex his igitur iminuestum est, non esse
44쪽
DI GRATIA ET LIBERO ARB. LIB. t ' . uspinosum aut inutile, sed frugiferum re saluberrimum de
gratia 5c libero arbitrio disserere tametsi sint,qui lianc materiam durisssime et inutiliter tractant, reserentes omnia qus siuntsuper hominum genus, aut ad nudam diuitii beneplao citi voluntatem, aut ad liberam humanae voluntatis potestatem, liberu hominis arbitriu sic prsdicates, ut diuitas graequa vocamur ad side,& a nris peccatis liberamur,& p qua bona merita coparam', iniuria iaciat,eaq; diminuat multa etia friuola ingeretes.'De gra dei disserere ,iquit venerabiIis Paulinus, iucundissimu simul est ec saluberrimu . Caecis em 5c surdis quid potest esse iucudius gratia qua & vidcat. ec audiant deum verum intus loquentem, cuius facies decora, di vox dulci , 8c eloquia suauia super mel 5c favum. Tende quid infirmis salubrius medicina qua sanantur equid captiuis 8c vinctis magis desiderabile liberatore, quo Iiberant a vinculis pigris & somnolentis quid utilius graotia,qua excitentur,hilares fiant di alacres,ut serviant deo in gaudio cordis p isticia rq Cant tertium,in pae mergis praedam statarum I ad destruendum supradictas haereses.
IN hoc tertio capitulo superest praefatas haereses duas Actilias quasdam ex illis dependetes generalibus quibusdamediis destruere, oc manifestum facere Iiberum arbitrium per dei gratiam non tolli, sed adiuuari ipsumq; nune bene,
nunc male agere contra Manichaeum 5c Lutherum,sed nihil ni agere abs p auxilio diuinae gratiae contra Pelagiti. Sciendum est ergo Manichaeorum haeresim, longo suin se tempore anteriorem haerea Pelagiana. Manichaei nqust. h- r. 'Augusti nus, a quodam Persa extiterunt,qui vocabatur Ma . , nin,Vacatus ante Urbicus, qui ut habes apud eundem Au, η ' gustinum in retractationum libro primo, vetus respuens testamentum, in quo peccatum originale narratur, ex noui testimenti scripturis male intellectis de deprauatis,suam ha resim promulgauit, θc id quidem circa annum a natiustate
donum septuagesimum supra ducente imum. De hae B ili se'
45쪽
se loquitur Eusebius libro septimo Ecclesiasticae historis.
Sub Felice, inquit, Romanae sedis episcopo, Manes quidam secundum nomen suum insaniens, ec instinctu daemonis agitatus .inuisam 5c execrabilem omnibus haeresim docet. Hic autem Manes gente Perses . vita oc moribus Q m lepore barbarus fuit,tam acer ingenio ,ut insanire vel daemone ad. extitit haereii- impleri videretur,nunc se formam Christi gerere conabaturori, Nanis / ostendere, nunc paractetum esse 5 ad similitudinem Chri-M. sti duodecim discipulos a se electos ad praedicandum mitte.
hat dogmata stulta, impiam a diuersis haereticia iam pridE
Hae resis autem Pelagiana ecclesiam dei inuasit, dum Augustinus scripturas sacras iam suis clarissimis interprea rationibus illustraret. cuius autor sirit quidam nomine Pelagius monachus,qui teste Beato Prospero in chronicia sua hetradit resim promulgauit circa annum domini. 3 . supra . o.
rast rς ῖ Hoe autem congruum suit primittere pro intellectu ded- , si ' matum reclesiasticorum patru . Nam hi qui scripserunt hec
temporis interuallo antequam videlicet contra ecclesiam het resis exurgeret Pelagiana, quales fuerunt celeberrimi parrea
Athanasius, Rasilius Chrysostomus, Gregorius Nazanete. nus Ambrosius,& Augustinus, in libris quos iam scripserat antequam Pelagius semina suae haeresis coepisset spargere,cum occumbat interpretandus locus de gratia oc potestate humanae voluntatis. passim contra Manichsum liberum arbitrium commendarunt, ut haeresim destruerent Manichae i. cuius Miquis permanserant in illa user tempora. Proinde multas scripturas sacras interpretantes contra eandem haeresim, laudauerunt rationalem creaturam, a deo-conditam , dc non commemorantes diuinae gratiae opem. Ita sunt loquuti, acui credere Ac incipere bene velle, iterent .a natura humanae voluntatis per semetipsam,dicentes,quod dei est vocate, nostrum est vocanti deo obedire, nostrum est Incipere,illius perficere. nostrum est petere Zc credere, illi' aeuelare dc annuntiare ea, quae sunt credenda , nostrum est Bene velle . illius voluntatem dirigere, nostrum est rogare ,
sulfur, oc quaerere, illius tribuere quod rogamus, aperire
46쪽
m GRATIA ET LIBERO ARB. LIB.r, Ec ostendere id quod qurrimus, nostrum est conari ad iaciamdum opera bona, illius consummare. Homines non recte intelligentes huiusmodi sententias ecclesiasticorum patrum docentium supradicta opera esse simpliciter nostra, non commemorato vi Iius gratiae adiutorio, arbitrantur quod nostris
sit ista facere sine gratia. Quod si esset verum,sequeretur in tium salutis nostrae ex nobis esse, quod falsum esse ostendie verbum Saluatoris dicentis,Sine me nihil potestis facere. At contra , dum ri actu temporis noua inciperet Pelagii haeresis suboriri, haeresi Manichri contraria, ita defendens Ita herum arbitrium, ut iniuriam sareret diuinae gratiae, doocens Christum non esse omnium hominum ab inserno Iibe.
ratorem, & h minem nunc ex viribus naturae a conditore
deo semel acceptis posse incipere,oluntatem habere honam. α bene uiuere. Sacre theologiae interpretes passiim cocitra Pelagium dei gratiam commendantes, paucissima re is Ium transeunter commemorarunt de Iiberi arbitrii natuara, potestate di viribus, reserentes omnis honi operis ea tsam activam ad dei gratiam omnia bona in nobis operanstem, asserentes quod oc incipere oc credere, at assentire
augelio, di bene velle, re rogare, re pulsare.& id genus
caetera. sint in nobis dona dei, facientis nos liate sacere ex uberis nostris voluntatibus . Huius considerati ne venerabilis Augustinus, quemadmodum re iam supra citauimus ex libro quarto contra Iulianum. Ista quaestio,
inquit, ubi de arbitrio voluntatis, Ac dei gratia disputatur. ita est addiscernendum dissicilis,ut quando defenditur liberum arbitrium, negari gratia dei videatur, quando autem assentur dei gratia liberum arbitrium putetur auferri. Et proinde spiritus sanctus praeuidens duas huiusa modi haereses suo tempore, Sathana instigante, suborituras. in scripturis sacris tribuit bene velle, di bona facere, nune humanae voluntati, nune soli diuinae gratiae. Nam dum admonet, arguit, re hortatur hominem, ut credat EuansgeIio, ut velit hoc, nolit illud, ut incipiat hoe, ec respuat ita Iud, ut corde ad deum redeat, ut deum pro gratia impetra
47쪽
hirestm destruit Manichari,aperte insinuas non esse at qua in homine mentem secundum se& immutabiliter honam,qus videlicet necessario secundum substantiam habeat vos luntates banas Nopera bona. Nem item aliam esse in homine mentem secundum se & immutabiliter malam, sed ean. dem esse animam,eandemo liberam voluntatem, quae nuc na faciat,nunc mala, nunc bene Uiuat, nunc male.
Proinde Pelagiani arbitrati sunt antecessores eccIesiae patres,ut Basiliit, Athanasium,Chrylastomu, Ambrosium, Augustinum voluisse suam ipsorum tenere sententiam in his libris 5c scripturae locis, quos contra Manichsos addus xerant. Deinde oc ipsis quoq; Pesagianis visum erat,quod Augustinus suas ipserum defenderet sententias , prs sertim in libris tribus de libero arbitrio conscriptis An quibus fasile libris multa pro defensione Iiberi albitrii dixit Augustinus contra Manichaeum ostendens, quod in nostra voluntate sit situm,ut vel fruamur,vel careamus vero bono. Et qd nihil est tam in potestate nostra,st ipsa voluntas, & quod neminem cogit natura sua vi peccet in eo quod caueri nullo Εκ eolissa E m opotest. In his re similibus propositionibus, quia gratia dei commemorata non est putant Pelagiani. inquit Austruit et dictis. gustinu , Πω suam tenuit te sententiam, lis Irultra id putat. F ' Voluntax quippe est qua quis p ec peccat, qua & recte Viuit. Verum ex se pecca tquisquis peccat a sua cocupistentia bstractus 5c illectus. Recte autem velle non potest,nisi fuerit auxilio fidei,spei, aut charitatis iustificatus,ductusq; Audue. Proinde arrogantes huius tacut i homines contemnentes venerandam patrum antiquitatem, arbitrantes
Ireneum, Tertullianum, Basilium Athanasium, Ambrosia1 Chrysostomum , liberum defendentes arbitrium , non res cste sensi sise de gratia diuina miserabilicscitate saliuntur. Operae pretium est igitur aduertere patres istes ante isthaeresis exurgeret Pelagiana curam gessisse prscipuam, ut haeresim extinguerent corum, qui duo ponebant reru principia,quam heresim post Irenei, Δ Tertulliani saecula coariatus est defendere Manichaeus, contra quem scribentes
Tartes sancti,prssertim Chrysostomus in multis locis plus
48쪽
ng GRATIA ET LIBERO. ARA. 1T .a
satis videtur libero tribuisse arbitrio,ipsum sic defendens, e Pelagiam minus recte intelligentes, putauerint illum suam 'ipsiorum tenuisse sententiam. Uerum quod non recte id putare valeant, sed ipsum Chrysostomum remissime de gratiare libero arbitrio sensisse manifestum erit, si multa eiusdem Chrisbstomi dogmata ad inuicem conferamus, Bc ea quo in medium adducamus, in quibus gratiam dei, simul cum 'libero arbitrio commendauit. Quod ex multis doctrinis eis iusdem infra sumus ostensuri. Verum nunc sufficia Unum eius locum adducere super epistolam ad Timotheum homilia octava tractatis illud Apostoli, Ab infantia sa. cras literas nosti, ubi dicens sede gratia Ac libero arbitrio tradere normam re regulam,sub qua quis periclitari no potes sic loquitur pro defensione gratis simul di liberi arbis tril. Dei opera, inquit, inucstigari non posisent, hoc solum scito quod deus qsania praeuidet, quod liberi arbitrij condi 'iii sumus,quod alia quidam operatur, alia quidam permittit & quod nihil mali vult fieri.& quod non ex sola voluno ctate illius fiuntomnia, sed ex nostra quo , sed mila omnia εex nostra tantummodo, bona omnia simul ex nostra voluta te, oc ipsius dei adiutorio,quod nihil ipsum late non tam e lideirco omnia operatur ipse sciens ,qus sunt hona,quae ma. De gratia ποῦ ia,qus media. Bonum est Virtus, nequitia ma Ium. Media ve 'bero orb.raret o diuitie paupertas,uita, mors. Cum ista didiceris,adde fiat acio
ideo premuntur iusti,ut corronentur. Peccatores vero vi pC subnas exoluant. Non tamen omnes peccatores hic poenas dat' qua periclitari
te in resurrectione pIaerim non credant, non omnes veri no possimis. xantur iusti, ne malum putes esse .l udabile. Hae tibi sit reguIa,lasc norma sub ipsa molire quod ins, 5c periclitari non poteris. Hse Chrysostomi sententia de gratia & libero arbitrio quς prorsus est conformis doctrinae fides,& cccle. 3 . siae, qucmadmodum supra dixim'. infra dicturi latius . . t Secundo sciedum est, quod Augustinus cum ab adolescentia esset a parentibus in religione Christiana imbuttis P tandem nouem serme annos suit Manschaeorum tenebris obcaecatus. De quo in epistola ad Honoratum sic ait capite m. Nosti,inquit, Honorate me in opinionem homi ou
49쪽
Manichaeorum incidisse non ob aliam causam, nisi quod dicebant mira 5 simplici ratione eos,qui se audire vellent introductitros ad deum Ac errore omni liberaturos. Quid enim aliud cogebat me spreta religione Christiana, quς mia hi puerulo a parentii,' suit insita annos ierine nouem sequi illos homines, ac diligenter audire, nisi quod dicerent fide
nos ante rationem imperarese autem nullum premere ad si Aug. muera. dem,nisi prius discutia, Ac enodata veritate. Quis non hianis Nank - pollicitationibus alliceretur, prs sertim adolescentis animvses, duabG ex veri cupid',etiam in nonui lorum hominum doctorum schoe is Iussea. Ia ec disputationibus garrulus,Bc superbus,qualem me illitus. tune inuenerunt. Fuerunt autem dus catast,quae me praecia pue sic ludificatum,tanto annorum numero in erroribus detinuerunt, quς maxime illam statem capiunt. Quarum una
erat familiaritas nimia.Altera, inquit, erat quod quedam noxia victoria pene semper in disputationibus proueniebat mihi disputanti cum Christiatus imperitis fidem suam dea sendere mollentibus. Hactenus Augustinus de semetipso. Verum ipse diuina fauente misericordia precibus 5c praesdicationibus beati Ambros i episcopi tandem ad religionis Christians sidcm r 'vocatus . mox de libero arbitrio tres conscripsit libros , in quibus Manichsorum insaniax prorsus iugulat olidissimis scripturs testimoniis ostendens deum
esse omnium naturarum conditorem,ec malum esse a libo Y ro voluntatis arbitrio, mones quoq; conditos luisse a deo honos,propria autem voluntate peccantes factos esse m Ios atm ita non esse ullam naturam ab sterno malam a molicia sua immutabilem,quae sit omnis mali, tam poenae, qj culta causa oc origo. Quemadmodum autem iam olim ipsi Manichaei dicentes carnis π.embra, nondei, sed diaboli esse opificia ludificabant adolestentulorum animos simplicem* populum ea occasione, quod semetipsos commendantes caeteria spretis dicebant se mira Ac simplici ratione docturos veritatem, & ab omni errore Iiberaturos unum quemlibet, qui eos audire vellet . Ita re hoc nostro siculo tumultuante improba nouorum haereticornm secta adolescentulorum animos i si Pliccmsi' popu-
50쪽
Iam risiis ludificat hac occasiosiquod pollicent, se mera, de simplici ratione introducere homines in veritatem Christiant fidei, in gratiam Christi ec charitatem,in dilectionem , fingentes se humiles,cum tamen nihil miri' sunt homines superbiae typo inflati,qui se solos magnificant,qui e esiasticos patres,&sanctos viros eruditissimos ab exordio nascetis ecclesiς calumniolis tractam vaniloquiis . Contemnentes interpretationes scripturarum,& sententias,quas venexanda nobis tradidit antiquitas . Quemadmodum Maniochsi dicebant se non vel laanducere quem; in suam ipserum sententiam,ma prius Ni Augustinus inquit discussa.ec enodata veritate contemnentes in id Christianam eccleosia,qur fide ante rationem exigebat, ita oc huius saecuIi vesans homines ecclesiam contemnunt rationes exiguut, suasque hariteses rationibus conuinci volunt,&rationibus datis cedere nolunt,arbitrantes se super omnes sapere , qui ae pro ratione sum cere deberet uniuersalis ecclasiae senten ita &doctrina seruata iani olim a patribus sibi inuicem ad haec usq; tempora succedentxbus . Neq; enim necessarium est,ut eontra eum qui hs resim iam damnatam sequitur noo Da prodeat sententia. Alioqui si liceat reuocare in dubiatim testimonium ecclesiae, quae consistit in succcssione patrum ab exordio ad liscvsque tempora, vacillat omnis scripturi saers, ec euangelii aut horrias . Ncque enim est alia via probandi scripturas canonicas esse verorum prophetas
tum oc Apostolorum scripta,nisi quia tota Christianorum schola ab exordio ad hse usq; tempora sic docuit. Adeo ut
Augustinus dicat. Ego euangelio non crederemati si me ecceseus commoueret authoritas. Ecclesiam intelliges no laos
mines solum Christianos,qui nunc sunt sed re omnes qui sunt & suerunt eb initio. Ecclesia quae nunc est, eadem est in fide religione 5c dominis, cumaea crus fuit tempzribus Bernardi. Ea item quae tempore Bernardi extitit,easdem 'fidei sententias,de gratia oc libero arbitrio csterὶso rebus, quas negant saeculi huius haeretici credidit, docuit. & prs cicatrit,sicuti tacuerat ecclesia,qus erat etate Augustini et