Ioannis Driedonis a Turnhout sacrae theologiae professoris apud Louanienses De gratia & libero arbitrio, libri duo

발행: 1537년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

IOANNIs DRIS DONIs i . Deinde quemadmodum impius Manichaeus , reIect anuum praedecessatum dogmatibus,dicebat se Apostolumesia sesu Christi in se loqui spiritum dei scripturasq; sacras

a prae decelsoribus deprauatas,a se debere restitui. Ita re nucinfelix haec secta dicit sus haeresis autorem ac ducem esse alterum Danielem e coelis missum,ad dandas nouas doctitas catholicas, 'c ad resorm ndum praedecesssiorum sententias. Vnse oc ipse in libro de seruo arbitrio contra Erasinu scripto,doctrinam suam nouam,qua prorsus negat liberu arbis trium, b Ina opera, Ac merita sanctorum,alia. multa, ira i st at ir sese omnia asserere immobili animo, ut penes nullum velit effe iudicium, contemnens omnium patru veneranda

antiquitatem, ab hinc mille quadringentis annis custodita per uniuersum Oibem Christianum, affirmans etiam, di si patres sanctissimi per uniuersum orbe contrariu asseruerit, ese nihilominus una cum Hus ec Uicles,ceteri scpeoru complicibus olim exustis. immobili & inuicto animo velle in suis sententias per sistere, nem cessandum esse a praedicatioe illius suae doctrinae, etiam si totus mundus non solu maflictari,sed tumultuari deberet. Attendite obsecro uniuersi

populi quis unquam audiuit maiorem hominis artogantia.

Videte an hoc sit humiliter 5c sapienter secundum dei spio

ritum ambulare,s sobrie sapere,con tenere sententias,quas omnes Gesesiastici patres ab cxordio nascentis ecclesiae, ad haec usin tempora quasi uno ore oc uno spiritu uniformiter docuerunt, innixi doctrinis scripturarum, & irrefragabili-hus seripturis sacris,quas ipse Lutti rus aliorsum, di ad sensus aIios detorquet, u hactenus tradiderunt omnium patrii aetates ..Huiuscemodi hominis surias atq; insanias coram deo loquor cum primitus legerem, arbitrabar nilmine etiast tu libet idiotu Christiana fide imbui si, in sede sua hactenus

a patribus custodita ta esse vacillant: s at, ut nolia lisc unius Lutheri cu suis complicibus dogmata praeserret siste triet to tius eccisis, oimcp sanctorum patrum restinion rix. Sed haec missa facientes oremus Ut illaminet deus oculos eius Selenta est tertio,i Aug. quatuor praecipuos scripsit Iis Eros,liberu arbitriu et gram concanentes,corra quadrupli ces hae

52쪽

Primu librum, ut iam patui scripsit de Iibero arbitrio diuisum in particulares libros tres, contra Manichaeos, qui sis serum arbitrium euacuabant. Secundum scripsit de natura oc gratia contra eos,qui ut naturam hominis, li- rumin arbitrium defenderet, circa dei gratiam err-uerur,

veluti sunt Pelagiani. Uuio igitur iam Manicharict Pela Jε id μ' f. giani tollunt dei gratiam. Unde Hieronymus ad Tesipho 4 Cς s

nem in Iibro primo aduersus Pelagianos. Manichsus,inst, et tale asserit natura elia mala,quς imulari nullo modo posa

sit. Proinde S liberum aufert arbitrium, di dei tollit adiutorium, Tertiu librum scripsit de gratia, & libero arahitrio contra eos,qui ut gratiam defenderent, liberum tolleehant hominis arbitrium non sic tamen quemadmodum Ma nichsus. Postremum vero Iibrum scri Psit,de correptione oc gratia,contra eos,qui pro gratia dei statuenda putauerunt non esse corripiendos eos qui male operantur, sed duo taxat orandum eisse pro ipsis. Primi generra videlicet Manichaei suerunt l, eretici, qui cum sua peccata suis libearis deherent imputare voluntatibus,naturam suam salso acculantes. per illam sese excusare conabantur,dicentes. peccasta non ueri Iibero rationalis animς arbitrio, sed ex natura mala,qus immutari nullo modo potest, ouae oc rationalias nim ae eommixta, necet Iario iacit eam habere peccata . Hae autem haeresi per ecclesiasticos patres, Origene, Athanasiu, Basilium, Ioannem Chrysostomumor orium Naranus num, Ambrosium, Hieronymum, Augustinum, reprobata luculentissimis scriptitu testimonijs, ostensii sufficienter, quod deus bonus sit omnium rerum, naturarum conditor,

Bc quod eade sit natura ab initio sine vitio codita, qus oppria 'utate .liberossi arbitrio saeta est mala,sidiit lis resis Pelagi Secudi generis lifretici,vrpore Pesagiani, nimia lau

dates humana naturam,dixerui quide peccatu subortu esse a natara bona, libero rat Oh alis creature arbitrio,sed ex hoel nemo debet suam accusare naturam, aut contra suum indis gnari conditorem, sed suam potius quisque debeat accusare voluntatem , arbicrantur astquens esse, quemlibet homi

53쪽

nem per vim liberae suae voluntatis posse si velit omnI ear

re peccato & omnia adimplere mandata, ignorantes per Adae peccatum totam naturam humanam factam esse captis Dam, εc in deterius mutatam perdidisse a peccato libertate.

Hi sunt Pelagiani inimici gratiae Christi, qui considunt in

virtute sua, creatori nostro quodammodo dicunt, Tu nos secisti homines, ipsi autem nos secimus iustos, addentes nataram humanam liberam, tam sortem ac Valentem, quae suo is viribus in origine creationis acceptis, possit per liberum arbitrium,nihil vIterius adiuuante gratia illius qui creauit, domare & extinguere cupiditates, tentationeis superare . Sacras autem scripturas in quibus legimus sanctos non suisse sine peccato,veluti cum dicitur, Nemo mundus est a Drude etiam si unius diei fuerit vita eius super terram. Item non est homo in terra qui bene faciat, re non peccet. Item Ioannes Apostolus, Si dixerimus, quia peccatum non hahemus, veritas in nobis non est. Csteras* huiusmodi scriapturas dicunt huic sententiae suae non obviare. Loquuntur

tui . AEt enim,inquiunt, huiusmodi scripturs de esse oc non esse, noes, tau iis bat de Posse esse,& non posse esse.Significantur,inquiunt huius in viis modi scripturis homines non esse sine peccato,sed non signiri siste pectato sicὸntur homines non posse esse sine peccato. Possiint inquit

Pelagius, omnes homines in hac vita sine peccato vivere si in ' inlunt. Proinde enim & homines culpabiles fiunt,quia potuerunt non habere peccata. Nam si idcirco peccatores sunt homines,quia aliud esse non potuerant,culpa igitur carenta Augustinus c5tra huiusmodi hsresim varios scripsit libros, signanter praefatum librum de natura ec gratia, in quo defendit emeacissimis scripturis sacris, omnes homines ne cessitate quadam esse peccato obnoxios, oc esse natura irae ullos, ta gratiam non esse contra naturam, M. aduersari naturae, sed esse per quam natura liberatur, liberata adiuvasetur ec regitur. Humana natura, quae facta est per Adae peccatum caeca infirma,& languida, primitus suit inculpa.eta. 5c sine ullo vitio condita. At vero natura, in qua nunc variusquisque ex Adam nascitur, iam liberatore indiget, quia

Haptiua est,medico indigeliquia infirma est,ci non sana est, duce

54쪽

duce ac protectore indiger, quia iam sanata, adhuc imbeciulis est ec unicus inter medios hostiu cuneos. Et proinde Oamnia bona quae habet in sui sormatione homo, vitam, senasus, & mentem, a summo habet deo creatore & artifice suo. V itium vero quod ista naturalia bona contenebrat & insi mat , ut illuminatione & curatione opus habeat, non ab in sculpabili artifice est factum, sed ex peccato quod commissilesit libero primi hominis arbitrio est contractum. Tertij genetis contra ecclesiam catholicam l retici strenue quidem defenderut dei gratiam in homine omnium hosnorum operum operatrice sed Iiberum abstulerunt homis - . nis arbitrium, putantes gratiam omnia bona in nobis oporantem simul cum Iibero arbitrio stare non posse. Contra Pi θηε ης quos Augustinus scripsit librum, quem intitulauit de gra-

tia & libero arbitrio, in quo probat per dei gratiam, quam g .

scriptura commendat, nec negari, neque auferri liberum hominis arbitrium,sed per eandem dei gratiam in operationibus banis adiuuars, re tandem perfici. Reuelauit enim, inquit nobis deus per scripturas sanctas esse in homine liberum voluntatis artati m. Primum quidem. Nam ipsa dia uina praecepta homini non prodessent, nisi haberet liberum voluntatis arbitrium Vbicumque enim in scripturis sacris ad aliquid faciendum,vel non iaciendum opus volutatis exigitur satis liberum demonstratur arbitrium. Quis autem non oporteat consequens esse, si deus exigat opus aliquod a nobis, quod ergo possumus recte illud facere ex nobis ,uti tamen consequens est, nos posse illud sacere ex libero nostro arbitrio. suimus, inquam, des gratia iustificati ec adiuti. Nam ad hae gratia saluataris hominem adiuuat,ut homo ea adem gratia suffultus, libera voluntate deo seruiat, ec bona era faciat. Nemo ergo deum causetur in corde suo,sed sibi imputet quisque cum peccat,aut male operatur-Nemo enim eum bene oc secundum deum aliquid operatur, alienet haeca propria voluntate, sed voluntarie, hilari, ac spontanea vois lutate faciat. quicquid facit boni vicum propiaeta dicere posset:Voluntarie sacrificabo tibi ne forte si faciat aut inuitu aut eae tia re mercedem perdat boni operis.

55쪽

errantibus, qui putabat lpter

peccatores non

e se corripieti

is is orandum

Hse & id genus similia sunt Augustini algumenta GIdride quibus intra latius. Quarti generis homines circa dei gratiam liberumq; arbitrium errantes,cum supradictis lis reticis conueniunt, qui dixerunt quidem omnia opera bona esse in libero arbitrio dei dona,sed saliuntur dum ex hoe . putat consequens esse homines non obstruantes precepta noesse arguendos, aut corripiendos, sed orandum esse dumtaxat pro ipsis ut deus operetur in ipsis bonam voluntatem , honam operationem 5c motum. Cur vos corripitis nos , insquiunt,si non secerimus ea quae praecepta sunt,& non poti us deum rogatis,ut operetur in nobis bene velle,& bene

perari hos redarguit Augustitius in libro d r correptione doces α corripiendos esse homines,ut peccare desistant,&oradum pro eis ,ut deus faciateos bene velle, Ac a precato cessare. Deus enim est,qui facit hominem iusta,libera voluntate bene facere. Huius lis resis reliquias imitantur noui hcretic qui ecclesiam dei turbant eicentes , liberum arbia triummi agere boni,sed esse rem de solo titulo. Quamuis autem talis hac in re doctrina non sit l, esi Manichtaru eadem. Docet nempe eandem animam a deo conditam nune bona in se suscipere,nunc mala,quod Manicheus negat,posnes in homine duas contrarii animas,partim tamen conuenit cu Manichaeorum secta, duri docet hominem nihil agere libere, sed ex necessitate absoluta, aut pati, atq; suscipere actiones,electiones,volitiones,* motus sue bonos siue ma Ios, Mid quidem propter diuinam prsscientiam infallibile, diuinam p voluntatem immutabilem,quos venerabilis Augustinus in prssato libro de correptione 5 gratia ex scripturis sacris sufficienter redarguit, docens verum quidem essedam post Ads lapsum,hominem n5 habere liberum arbitria ad bia iuste* opandit,nisi natura sueri sanata, iustificata,remissiore occcatora assequuta per dei gratia, Attamen homo lani gratia iustificat' ita adiuuatur,ut libera etiam agat be. ne. In b3nis enim operibus aguntur libies,non vi ipsi quit Aug. nihil agant, sed ut & ipsi etiam aliquid agant. A. Cuntur enim,ut agant,quemadmodum Ianguidus qui duci itur per viam ita agitur,ut etiam agat. Non eatin dixit pro-

56쪽

pheta, o faciam ut vos nihil faciatia ,sed ego inquit, faciam ut vos faciatis. Facite vobis cor nouum, Facite inquit saluator,arborem bonam,& fructum eius honum. Deinde & in eodem libra liquide commonstrat primos nostros parent , di angelos ante Iapsum habuisse sufficiens adiutorium, quo

poterant non peccare, & no deserere bonum quod acceperat. Potuit,inquit,primus homo non peccare,potuit non desere Te bonum potuit non mori, ad quod demonstrandiun utitur hoc communi argumento. Si vel angelo,vel primo homini

defuisset adiutorium, sine quo non potuissent permanere ocvir non uti sua culpa cecidissent. Haec ille cap . a. En habes studiose lector Augustinum strenuissimum diruins gratis defensorem, elucidatoremm clarisi unum,italis herum defendisse arbitrium ut ex infallibilitate diuins plscientiae ac voluntatis illius immutabilitate, plane crediderit non esse consequens. vel hominem, vel angelum non poscuisse aliter fecisse, cli secerit Sed de his datius in libro de dicina prouidentia. α indibro de cocordia liberi arbitr4.ec deliinationis diuinae. Caeterum fuerunt di alii quida errantes,qui aliqua in parte sectatores Pelagianae prauit , etis docuerunt quosdam homines miraculose conuerti, oc ita .los bonae voluntatis principium habere non posse sine adiutorio gratiae dei. Quemadmodu patet in persecutore Paulo, . ec in Matthara Publicano, quorum Uri' cruori ac supplicijs impiorum,alter violentiis ac rapinia publicis incubans, ara trahitur ad salutem. In utris*bons voluntatis principia sueunt ex dei gratia inspirata. Quosdam vero conuerti a vim naturalem liberi arbitrii,& istos ex desiderio suo vim quan. dam regnis caelestibus inseretes specialia υocatiois monitasquenire. Hoc manifestu esse putat in Zachso,& Iatrone, us vim liberi arbitrii id secerat, qla In no nisi deo coopante

potuerunt facere. Huccrrorem recitat beatus Pmsper cotra CasTianum in lib. de plectioe diuinae grae, qua ec reprobat ibide ex irrefragabilibus scripturis . Chrisus in euangelio loquit, Nemo venit ad me, nisi pater me' traxerit cit. Et rursus,Sine me nihil potestis facere. Deus est saluator omnium Iominum .Proindes illuxit ae inspirauit in corde Matthsi. - Di publica

infactibilis non impediebat libem primi hominis arbitrium s poterat non

ta eso irae da miraculosa.

57쪽

publicani ec PauIi ecclesiam tunc persequentis ipse in Grade Zachari, re in corde latronis illuxit,operas omnia in Oi-hus . Est rursus contra dei gratiam, ec liberum homianis arbitria alia qusdam lisresis,quae nec cocordat cum Manichaeis nec cum Pelagianis. Et iis c est Mathematicorum, dicentium voluntates nostras necessitate quadam agi, da

Haerectis stellaru violentis potestatibus celestium influxib' peritis thematicora ον de at* bestiam appetitus . Nulla vis alia,inquiue, nullu pec ia tribue i- eati meritu, nulla deoru volutas sed BIalati necessitas holemi bio, gubernat,deus sic oia fieri permittit,ut singula quae fragilis eccaduca cosueuit serre mortalitas lato & cursibus plicianestellar si facietiu alteratione i hoim corpori, ec aiab',ut no tu honorsi operum mali exitus & malorum prosperi mensius nocentiumq; securitas,uerum S omne quod facimus, mne'; actus nostri sint si ii in fati re coelelitu causaru potestate. Hac haeresim relatat Aug. in lib.de ciuitate dei. Euna dem errore destruit non modo theologoru, veru 5 oim prohatissimoru schola,dicetium causas superiores, neci; cogere, neq; necessitatem dare libero arbitrio. Neq; enim superior causa facit liberu arbitriu facere aliquid, aut onari, perindeatin grauitas lapidis necessitate inclinationis iacit lapide ad

inferiora serti,sed iacit voluntate libere velle,& ita in liberi arbitrii potestate sita est cedere lato 6c non cedere. Vnde re philosophus quida prseepit. Ne tu,inqui augeas latu .i,

perioris causs influxu .s Quartu caput ad rem intelligendu laguntiam fit rara, o dogmatu ecclesiasticora quibus uel libera arbitri

um como tratur,vel aes Iratia commendatur.

Vod in hae materia de gra ec libero arbitrio lallere solet nouellos iacrs theologis studiosos est Q i pis risq; scripturr secutores, & multis ecclesiasticoru patra dogmatib' opa bona passi tribuut potestati humans vos lutatis rex sit ab illa noc6memorata ulla dei gratia. In aliis vero Iocis ola tribuut diuins grς. aut volutati bnplaciti eius,no comemoratis,imo poli' reiectis viribus humans

volutatu Ne aspia igit ex huiuscemodi loquutionibus in

58쪽

sterutri parte fallat, ne puter,urgpter gram no posse esse u ru arbitrist,ur .ppter liber u arbitri u grani no posse dese-di,obseruIda est venerabilis patris Aug. regula i scripturis sacris,du opa bona,veIexigui ab hoie,vr tribuut hol tacita re dei gra no intelligit exclusa,sed intellecta.Cu bona tri restiali hit diuing volutat aut gis tacita volutate humana,ipa tutas hola in opibus bonis no intelligit esse aliena ab actio 'ne oc onatione uvis 5c nonulla deus opet in nobis sine no- his a gram sua prsueniente vocas,excitas &charismata sancti spus humano pectori infundens. Et ideo dum cotra Manichaeos disp atatio suscipit,no est improbadu si quispia dixerit nos natura re volutate nrabiae vivere. Natura oc voalutate nostra nos deu sua ota diligere,natura eni in deu credimus,5cintilium eius Iesum. Natura bene operamur,libera volutate nostra facimus ola bona qus facimus. Natura,inc ,& volutate diuinitus sanara excitata,ct adiuta fide,op2te ex charitate. Ad illum,intellectu loquut' est Apost. ad Ro. Centes quς Iege no hiat,naturaliter ea quς legis sunt iaci ut, nem enim est alia natura qua credimus mcupiscimus,&operamur bona. Alia qua concupiscimus, ct operamur mala. Hoe etiam apud Augustinum 5c ecclesiasticos patres tapenumero inuenies actus videlicet fidei,spei,& claaritatis naatvrs nostrς voluntatissi nosses tributa esse. Nostrum, inquit Augestinus,est credere, strum est incipere,& M velle,nostru est rogare, tere,pulsare & qus rere. Nostm,ina A. D. M innian

citata illustratae, at 3 adiutae. Hse e irrefragabilis Rugu. doctrina lib.ia retractationu G.13. ubi tractas illud,qd' i Ii. V kης de duab'aiab' dixerat,vc3 ypterea corporalia diligedo pec- m 'eam', s a s aliae diligere,& iusticia diligere iubemur, renatura possumus uebi quςri potest, inat Aug. Cur natura ocnogia poli' dixerim. Respodet. Cotra Manicirsos, s si de natura qussito versabatur. Natura enim sanata ct adiuta per gratiam id potest, quod vitiata, dc nondum sanata fascere non potest. Vnde propositiones exquibias Pelagiani putabant Augustinum suam ipsorum tenuisse sententiam ricitat idem Aug. in libro retractationu &sunt huiusnodi.

D si In no

59쪽

In nostra,inquit, Iuntate constitutum est, ut vel smamur, vel eareamus vero bono. Quid enim tam in nostra voluntate,* ipsa voluntas est sita. Voluntate, inquit, meremur

beatam vitam,voluntate etiam meremur turpem, miserama

P vitam. Quisquis recte ec honeste vult vivere si id se vel prs fugacib' rebus velit tanta facilitate id assequitur,ut nihil aliud ob velle ipsum sit ei habere quod voluit. Homo inquantum homo, num quoddam est,quia recte vivere cum vult, potest. Nihil aliud in potestate nostra esse dicimus, nisi id quod iacimus cum voIumus. Quapropter nihil est tam in potestate nostra, qj ipsa voluntas, ea enim nullo interuallo mox ut volumus ,γssio est. Item neminem cogit natura sua vi peccet, Nemo enim peccat inuitus, nemo enim peccat in eo quod caueri nullo modo potest, voluntas quippe est, qua quisquam 5c peccat, re recte vicit. Hare re huiusmodi sunt Augustini sententiae, quas in primo libro retractationum, cap. s. retractat non tanquam saIsas,sed tanquam tales,in s-hus Pelagianes arbitrantur . quod Augustinus ipsorum vos luerit defendere sententiam. Sed frustra,inquit Augustinus,

id putant, Voluntas quippe est,qua quiis ec peccat, di bene

vivit. Verumtamen voluntas bene vivere non potest, nisi diuina gratia praeueniente fuerit homo regeneratus aut tuastificatus,& hoe gratis, id est,non ex operibus iusticiae,quae fctimus nos sed secundum dei misericordiam. Contra. Manichaeos igitur,dum suscipitur disputatio,non est ne se sarium inculcaremulta de gratia dei. sed oportet commemorare testimonia oc argumenta, quibus ostendatur naturam,oc liberam voluntatem esse, qua recte vivimus. 5c bene operamur quemadmodum ait propheta, Voluntarie sacri9cabo, tibi. Et iterum. Ex voluntate mea confitebor ei. hem, Si voalueritis di audieritis me, na terrae comedetis.Si vis ad vitam ingredi,serma mandata . Econtrario ver dum contra Pelagianos disputatio suscipitur, no est necessarium multa dicere de natura oc libero arbitrio, quam 5c Ipsi Pelagiani errantes,nimis commendant, sed oportet commemorare gratiam, quae iacit hominem recte vivere, & bene opera

ai. In quibuscum P ergo libria ecclesiastici patres comtrada

60쪽

m GRATIA ET LIBERO ARB. IIB.r. . Mesa duas Manichaemi naturas sunt loquuti,multa pro deisside natars di liberi arbitr4 attulerut,ostendetes eande esse naturam 8c voluntate,quae nunc bona operat deo adiuuans te, nune mala ex libera voIuntatis potestate, solum ex transcursu commemorantes dei gram. In quibus vero eo tra PeIagiu scripserunt muIta pro defensione gratiae attuleru hostendentes oem hominem per Adae peccatu nasci impiu ec non

p)sse boni qui agere,nisi dei gratia iustificet et iustis tu M posse in bona voluntate amanere,nisi qtidianis auxiliis,

inter tot re tantas huius vitae tentationes adiuuetur, ut in bono quod coepit perseueret,solum ex trascursu commemos rantes potestatem humanae voluntatis,quam Pelagius ipse

cum iniuria diuinae gratis conabatur defendere. In quibus vero libris simul de gratia Zc natura sunt loquuti contra v-tram haeresim disseruerunt,utrum p re gratiam videlicet . ...di liberum arbitrium suis limitibus definierunt. Liberum η' VI litis hominis arbitriu si ita statuatur,ut negetur gratia,Christ non erit saluator mundi itemgratia si sie defendatur, ut tol ' flatur liberum hominis arbitrium,deus non erit iudex mu . R RI di,nel veniet reddere unicum; secundum opera eius. Hare sφῖς est Augustini ratiocinatio patum in omnibus libris suis defendentis libem arbitrium simul eum gratia dei 5c praetreanientis Zc subsequentis.Signanter autem in epistola ad Valentinum, ubi pro regula catholicae fidei iniriolabiliter obseruanda iubet libros suos di epistolas suas etiam de prsd sinatione sanctorum secundum hane fidem esse intelligeri . das ut neq; negemus dei gratia ne* ita liberum defendamus arbitrium ut ipsum a dei gratia separemus. Haec si aestendere voluissent noui haeretici iniuriosi censores ecclesia Ricorum patrum,4 5 indigne eoru dogmata contempsisset, sed gratia simul ed libero arbitrio defendissent. Ait ita patet neo nouas seu recentes esse huiusmodi haereses,quemadmodum testatur Augustinus in eadem epistoIa ad Valentinum. Quidam in vobis inquit gratiam dei ita prs dicant,ut negent liberum hominis arbitrium, quidam vero liberum arbitrium sic defendunt, ut in bono opere a gratia dei ipta

separent. Proinde spiritus si stus inscripturis sacris prae-D iii uideae

SEARCH

MENU NAVIGATION