Alexandri Aetoli fragmenta, collecta et illustrata ab Aloysio Capellmanno

71쪽

FRAGMENTUM XI. sunt in Il. II. 85I. XVI. 554. Fortasse ipsum Agathoclem Boeotus parodia quadam insectatus est.

Vers. a: hic versus in libb. monstruose compositus erat: mis νερμου δει σε ποσα κρονίων. Casa onus,,absque ulla ullius litterae immutatione pulcherrimum loquendi genus eum sententia optima restituit ' εἰς επος ακρον ἰων- quam tamen sententiam minus recte interpretatns est, calluisse non ut Casa ubonus dicit, Agathoclem, sed Boeotum eximie Mimnermi poesis, siue poeseos id genus, in quo excelluit Mimnermias. Μelius, ut videtur, Schweighaeus erus, Mimnermi Praeceptis Ponitus imbutus, Mimnermi Praecepta Perfectissime secutus. - Saepius neutrum ακρον hoc sensu genitivo coniungitur, verbi causa εἰς ωκρον ἰεναι σοφίας, ἁρεῶς, alia; hoc loco soret εἰς ακρον ἔπεος vel 'επεων. De illa Casauhoni emendatione cf. Valch. Diatr. Eur. p. 279. Mimnermi poesis maxime elegiaca sit amatoria sui

. Athen. XIII. p. 598. a. Hor. epist. I. 6. 65, II. 2. IOI.), tu'm poesin parodi non imitati sunt. Veras. 5. 6.: Tertium distichon olim sic leuehatur:

Verba Παιδομανει συν ερωτι servanda sunt; pro πόνηὶς ἴσος ego legere malim eum Schweigh. πυτ ην ισον, H ipsius Casauhoni illam emendandi rationem secutus, M unos accentus in priori sillaba reponendo, et Pro

72쪽

δ' ω'νῆρKαὶ παυ cum Wcstono ad Ilcvmesian. p. 69. δ' io νζο ED, ut in mss. est; καὶ propterea ferri non potest, quod pocta de Bocoti scriptis aut scribendi

genere nondum locutus est: nam illa Mimnermi imitatio ad mores atquc vivendi rationcm pertinuit, quod docet etiam vers. 5.; verbum εγραφε iam Collocatione sua iis, quae antea dicta sunt, clare oppositum est: ita eius talis fuit; scr*sit Dero etc. - ευ est bene, Pulcre, eleganter; - Praepos. παοα significat Boeoti scripta eiusmodi fuisse, ut proxime ad Homeri camminum clogantiam accesserint; cs. Amen. XIV. p. 62 I. c.

ibique Schweio. , ubi ἱλαρο)δία dicitur σεμνο παρατ ν τραγογδίαν. - Iacobs. in emendandis ci explica dis verss. 5-Io. iusto longe audacior fuit. V rs. 7. 8. in edd. valdc corrupti sunt:

In ms. est αῖδίας; Casa ubonus dicit haec mera monstra esse, quibus debellandis ne Aristarchum quidem si 'cere. Monstra 1uere: sunt iam debellata, et quidem iisdem illis Casauboni armis. Vestonus enim litteris, quac in ms. sunt, recte disiunctis, persectissimum ut nos eum scripsimus, priorem vers. essecit, vocabulom συγας eum πισσυγγους commutato atque Pollucis et Hesycliti auctoritate firmato q): πίσσυγγοι Sunt Futores, et τωρες αναιδεῖς fures in udentes; eiusmodi ηοὶ Poll. VII. 82: τους δε τὰ ύποδ μαrα φάπτονrας πιγ

73쪽

FRAGMENTUM xI. 67 homines Boeotus in parodias suas induxit. Male Sch trei

liaeuserus proposuit πισσυπας a πίσσιος, quod contra metrum est. Nec tamen Mostonus nulla monstra reliquit: pro χλουνον, quod bonum vocabulum est, posuit χλωνων, et VEPs. sq. ita mutavit:

quod mallem non secisset. Nos iam antecedentibus moniti sumus, ut quantum sieri possit, litteras quae

in ms. Sunt, retineamus, et etiam b. l. eas retinere debemus, duas tantum addere, quarum una iam addita est

a Schwcigli., pro scripto ανγηρῆς ulteram ipso addidi verbo φλοιων, et pro liti. co reposui o: Scripsi cniin φλοιοντ ανθηοῆ GDν κακοδωμονι Π - φλοια ct φλυω candem originem habent, candem significationem: cs. p. 27. Nolionem verbi χλουνος, qui et huic loco eonveniat, non satis quidem potui cxpedi-ro 7 ; attamen videtur liomo intelligi insimae classis, fortasse grussator, aut garrulus, aut castratus quidam; id vero certum est gradationcm aliquam inesse vocu-bulis Πισσυγγους, cycυρας αναιδέας et χλουνον, ita ut altero altor in serior sit. - φλοδειν Vci φλυειν est nugari, ανθ ρῖς est viridis, vividus, hilaris, amoenus, iucundux, atque ανθορη κακοδαιμονί/7 est amentiu quaedam, qua legentes Vol spectantes delectantur; totius loci sensus hic est i scripsit vero Boeotus Mel descr*sit sutores, aut fures in udentes, aut garrulum quendam hilari cum amentia nugamem. Huiusmodi argumenta suerunt Parodiarum Boeoti, et ea quidem Syracusanis iucunda.

τὶ De significatione huius vocis doetissime disputavit seiniiclitus ad Hes. Scut. 168. Disiligod by Corale

74쪽

FRAGMENTUM XI. De parodiarum poetis es. Athen . XV. p. 698. a. p. 699. e. ; Da . et CreuE. Stud. Vol. VI. p. 267 - 33o.

Vers. 9: Verba καὶ ων χαριν tum structura, tum sensu reserenda sunt ad illa ευ πραφε, et particula καὶ interpretanda etiam vel quoque. - In ms. lcgitur

ως δε Βοιωτους; recte Schweigh. cum Iacobs. Q δε, et

BoriorOυ cum eodem et cumCasauh. Corrigendum putavit.

Vers. Ior verba ου δ' o Dyoν Weston. et SciYπeigh. omnino perperam interpretati sunt, haud Parum, inimo

multo etiam magis, quorum prior adeo a Vero aberravit, ut opinaretur carmen nostrum elegiam esse in ipsum Euboeum. Uterque igitur statuit, Euboeum ab Alexandro praeferri Boeoto. Illud vero per se iam ineptum esset contendere, si quis unum poetam audiverit, ipsi placiturum esse alium illo paullo meliorem: poetae nobis aut placent aut displicent, etiamsi alios inferiores non audiverimus, et qui per se displiccnt, ii etiam a ditis aliis inferioribus non placebunt. Sin vero bonos poetas audiverimus, peiores minime nobis placebunt, et haec est ipsa nostri loci sentcntia: ουδ' ὀλύγον est ne parum quidem, quod horum verborum collocatio iam satis declarat: cf. lag. VI. a. XII. 7. Si quis Boeotiam audiet erit, hic Euboeo ne Parum quidem Dei minime delectabitur. De Boeoto et Euboco parodiarum scriptorihus cf. Athon. XV. p. 698. b., Daub. Et CPeuet. Stud. Vol VI. p. 3or. Alexander Boeotum longe duxit praeserendum Euboeo : an re vera ipsi praeserendus fuerit, equidcinnon diiudicaverim. Athenaeus XV. p 609. a. Euboeum testatur multa in carminibus grata dixisse, et p. 698. a. eum inter parodiarum scriptores nobilissimum fuisso aetate Philippi. Fortasse etiam Aetolus ipsi aliquid Ia dis eo tribuit, quod Boeotum tam dicit clarum suisse, ut long superaverit ipsum Euboeum.

76쪽

70 FRAGMENTUM XII. Parthen. Erot. E. XIV. - ως καὶ ἐλίζανδρος ο - ωλυς si νοται εν τοισθε ἐν Ἀπολλcovt. Cf. Galet Histor. poet. scriptor. antiqu.; Ρassow. Corp. Sriptor. Erot. Gr. V. I. , Iacobs. Autli. Gr. T. I. p. 2O8, II. P. 239. sqq.; Br. Anul. I. p. 4 I9.; Iacobs. ad Br. An. T. I. P. II. p. 239. sqq. Memoires de L'academio des inscriptions T. XXXIV. P. 63. sqq.: Recherches fur les auteura doni Parthenius a tire ses narrations. Parthenius, qui Virgilii traditur suisse praeceptor, Omnium de Alexandro testium et antiquissimus et locupletissimus atque idciveo n his gravissimus cst. Meleager enim, siquidom hic Parthenio antiquior est, Alexandrum quasi uno tau-

tum verbo commemoravit. Fabula quae versi hus a Parthenio servatis narratur haec est: Antheus Assest

regis filius Phobio Hippoclis Nelidae filio erat pro

obsido datus. Antheo conspecto Phobii coniux Cleoboea, quam alii Philaeclimen appellant) libidinoso quodam desiderio statim incensa quum precibus cum ad amorem pellicere non potuisset, quippe qui Iovem

hospitalem et mensam communem Vereretur, Perniciosis artihus excogitatis ipsum oravit, ut situlam sibi auream fune dirupto in puteum nuper delapsam inde repeteret: qui cum dolum non suspicatus in puteum descendisset, illa molari lapide immisso eum quidem necaVit, se ipsam suspendit. - Parthenius c. XIV. Eundem sabulam prosa oratione ex Aristotele narrat, eo tantum discrimine, quod Phobii coniux pro situla perdicem in puteum praecipitavcrit. Phobius originem suam a Neleo traxit, qui Athenis teste Aeliano V. H. VIII. c.5. cum Ionibus Oolonis tu Asiam prosectus Miletum condidit. sit goo by Coo e

77쪽

FRAGMENTUM XII.

Vers. I. Mirari licet hunc versum, qui totius ear minis nescio quotus fuerit, non particula quadam cum antecedentibus coniunctum fuisset sortasse huius sabulae narratio uno alterove Versu priori praeparata fuit ita ut particula nulla opus esset. - Collocatio verborum in h. V. non usitatior est. - Ιn Anall. Iegitur NMληῖαδαο; Legrandius, Parthenii editor, scribit N λζώδαο, quam recte Brunckius dicit veram esse scripturam, ut in Titeocr. XXVIII. 3., Orph. Arg. I 56, Apoll. Rh. I. I 56. Vers. at duplex forma invenitur, i ιγενῆς et ἰθαγενης, utraque idoneis exemplis probata; prior so lasse antiquior fuit: cs. Schaeser. et Bast. ad Greg. Cor. p. 29 .; Lob. ad Phryn. p. 648.; Gottling. ad Arist. P litic. p. 3o3.; Inipp. ad Od. XIV. 2o3.; Herod. II. II, VI. 53.

Spanhem. ad Callim. H. Apoll. γ., Serv. ad Virg. A.

X. P. I 5 II. Vers. 4: vulgo ἔλισσομενη; recte Galeus ελισσο ιμνος; medium h. l. non inepte positum est; pro ελισσειν hac significatione IIomero frequentatum est στρinpari

Steph. ByE. voc. 'Aσσησος' πυλις Μιλησιας γῆς. We selingius ad Herod. dicit senon decernere se, nostro loco viri ne an oppidi nomen sit . Recentiores videntur Duiligoo by Cooste

78쪽

FRAGMENTUM XII. omnes dubitare: nemo enim ad hanc Wesselingit dubitationem dixit se non dubitare ; equidem milii videor non dubitare debere, quin regis nomen significetur: primum enim duo isti genitivi iuxta positi sine articulo non satis placerent; deinde vocasulum εκγονος videtur nomen potius quam sedem putris desiderare, ut versu primo Phobius Hippoclis filius appellatur: cuiusnam terrae vel oppidi rex suerit Hippocles, non indicatum est; postremo Valde Vereor, ut Assesus, ignobile terrae Milesiae oppidum, suum ipsius regem habuerit. Quidni etiam viri hoc nomen sit ΤVers. 6: in cod. et edd. αποδωσομενος; nescio cur Legr. et PassoW. mutaverint ἐπιβωσάμενος di illud propius, quam επιβωσαμενος, accedit ad Verbum, quod hac in re frequentatum est, ορκια δουναι, od. XIX. 3OI.: Antheus fida Pignora reddit quasi tradita ipsi a Patre; deinde futurum tempus h. l. multo aptius

est quam aoristus. Heynius male Vertit hunc vers. , testatus se pro Obside menire.

Vers. 7. Μελίσσεlo: nescio quid sibi velit Galeus, quum dicit Melissum vicum agri Corinthiaci esse. Vers. 8: Cornarius legit Πετρονης, unde Gai. Πετρι,3; Vales. ad Diod. Sic. in Excerpti T. II. p. 548. et Davis. ad Μax. Tyr. diss. XXIV. I. T. I. p. 452.

optime restituerunt qui notus sons est in arce Corinthi), quam certam emendationem OmneSTeceperunt. Πειρηνος ωδωρ non simpliciter pro C rintho dictum videtur; sortasse pulcritudinis augendae vis quaedam ipsi tribuebatur. - αλφεσίβοιον υδωρ

79쪽

FRAGMENTUM XII.

malo iungit αλφεσιβοιον ουιον : in Il. XVIII. 593. παο- θεινοι dicuntur αλφεσίβοιαι, sed longe alia significatione. Vers. 9 : Comar. θελήσει; nescio quis alius θαλησει;

Davis. et Gal. θαλλησε : sed formam θαλλεω pro Θαλλω merito Passo vius dicit liaud minus quam θαλεω esse suspectam, i Pse magna cum veri similitudine hune versum restituit pro θελησει scribens 9ζλῆσει, sensu transitivo, et aptissime monuit etiam verba Θαλλω,&νθεω nonnunquam sensu transitivo posita inveniri, Pind. Ol. III. 4o.; cs. Schae r. post Hemst. ad Ar. Plui. p. 53o. - Pro μεγαν mallem legere καλον, nisi hoc nimium ab illo differret. In eodem versu his idem opitheton varia ration et Antheus igitur ψso Melissi filio Actaeone Atilarior ac formosior erit. Verba ατ ου - Βακχιαδως praebent quadammodo illius doctrinae ostentationis exemplum a nemine poetarum Alexandrinorum prorsus alienae. Propter Actaeonis

mortem Bacchiadae Corintho cxpulsi ab eorumque dominatione Corinthii liberati sunt. Melissus enim Corinthios, interitu ipsis a Pheidone Argorum rege imminente, servavit; quare magni Melisso apud Corinthios erant honores. Post aliquod tempus Bacchiadae noctu Melissi domum irrumpentes Actaeonem filium invitis parentibus abstrahere conati sunt atque

adversa sortuna factum est, ut iuvenis necaretur. Corinthii deinde a Melisso rogali, ut filii mortem ulci cerentur, Bacchiadas, deo quoque iubento ex oppido eiecerunt. Schol. Apoll. Bh. IV. IIII. cf. Diod. Sic. et Maximus Tyr. l. l. p. 283. ed. Lond.), qui pro Melisso Aeschylum nominat Actaeonis patrem; Plui. narrati.

80쪽

amator. p. 772.; Arnoldi Histori Syrae. p. 2D. sq.; Gollor de sit. et orig. Syruc. P. 3. sqq.; o. Mulier. DOr. I. p. II 5. 3 ; do Bacchiadis CL IIerod. V. 92. Λ plcrisque narratur, quod maximam historiac speciem habet, Archiam, unum e Bacchiadis aut certe ex Ioraclidis, in Actaeonem formosissimum iuvenem amore frustra flagrantem Actaeonis domum noctu irrupisse, ut quae precibus suis denegata essent, allata vi ea

extorqueret, ob eamque CauSam extorrem DCtum suadente deo in Siciliam confugisse et S7racusas condidisse. Vers. II: pro δ ενι primus Legr. recte reposuit ἀεπι; unus Branch. ω εH. Anthetis Mercurio celericarus erit, et ni ta furioso statim in eum amore camelum

Vers. Ia. λιθυλευστον : Heynius dicit amorem si onominari propter eventum, quum puerum illa saxo necaverit. Sed hoc vocabulum habet vim passivam, et amor intelligitur nuptae in puerum, non pueri innuptam, unde, si illud verum esset, nuptam Sequeretura puero necatam esse. Signiscatur nmor Poenis gravissimis dignus, dignus qui saxis puniatur i. e. incestuS. GaI., Legr. et Br. ερον; Corna P. et PaSSOW. ερω

Passo v. dicit, Legrandiusὶ emendavit καθ φαμεν 7. Pro

geniose quidem, sed mutatione huic loco nulla opus est': amplexa enim Anthei genua ipsi persuadere conabitur, ut res committat quae cuiusmodi sint ex antecedentibus quisque intelligit , quae tamen commissae non erunt; CL V. 17. μελεον γαμον ibique annoti. Vers. I. r hic vers. in cod. et edd. optime sanus a Iacobsio male mutatus estist Corale