장음표시 사용
411쪽
irati Numinis vindicta arceati,valde enim timere se, ne qui solus auctor delicti fuerit caeteris interemptis, acerbius puniatur.Hominem Andreas blande acceptum monet inprimis, ut susceptum execretur flagitium,quantum potest; bono deinde animo es le iubet, omnesque suas in clementissimo parente spes& rationes collocare tandem tuta omnia pollicetur. Is do inceps, ii iamdiu ei per vitam licuit, verbis, ac rebus adeo ie Oiliedo deumctum, obnoxiumque praebuit, Vt solitus sit salutandi gratia ipsum frequenter conuenire, & munuscula deserte , beneuolentia magis,
. . , quam pretiO,aestimanda. ' i
diuid in Imperio, quid Ouieri acciderit modi
Nnus agebatur ab ortu salutis millesimus quin- - ἀL gentesimus sexagesimus secudus, cum Adamas a Beria agasso ac Turcis victusa locis maritimis male. y . constantes copias ad interiora regni retraxit. Anno , deinde insequente plurimis & maximis amictus bellurum calamitatibus excessit e vita. Mox turbari magis imperium,& varias in partes discindi coepit. Qui ab Adama erant, eius filium crearunt Imperatorem. Illum Zarcaristatem,quem supra memini, Barnagasses. sequebatur. In partes alias vertebantur alij. Andreas,qui anno illo sexagesimo secundo, mortuo Goae Nonio in Patriarchae titulum successerat,cum maiori Lusitanorum parte ad Tygrium regnum contulit se, ibique prope eum locum , ubi celebre est Abbaguaisma
412쪽
rima coenobium, humilem abiectumque incoluit vicum, cui Fremona Home: atque in eo annos sedecim, quibus cum vitiis suit,commoratus nullum deinceps vidit Abassiae Imperatorem. Toto enim hoc tempore sic omnia bellorum motibus aestuarunt, ut quamuis Abassini fueri0t,qui erroribus depositis, ad Romanam conuersi sint veritatem; cum quo tamen de Abassiae totius reductione agi posset, nemo extiterit.
Nam Mala guetus Adamar filius non nili septςm decim post obitum parentis annos, & illa o Barna- gallo iam des ancio,imperium obtinuit. Interea dum Abassini per domesticat ciuilesque seditiones pertinaciae tuae poenas pen Ont , Casum illorum , quos Galas vocant,vis ingens suis ab sedibus prosecta eorum terras ingreditur,agros vastat,oppida diripit, ac diruit, quoscumque .gduersos habet, sue moenibus bellum propulsent, iue d Dbsistendum copias in acie educam, seiro flammisque domat,& horribilem ubicumque pedem ponit, stragem edit; tanta demum &facilitate & felicitate Barbari illi in Abassinum Imperium se intulere, ut plusquam centum ircgiones, maiorem quippe imperij partem,breui tempoxis spatio victricibus rmis occuparint. Qui in eodem vico Catholici cum Andrea erant, in tanta ierum dissicultate coepere grauiter angi,cum videre it, neqbς eo in loco vitare se hostilem furorem ac ne in posse 1 neque ullam este alibi si ilam a Galarum iniuriis tutam, ad quam ipsis foret liberum commigrare. Turbati igitur ac trepidantes Andream adeunt, ab edque Meonsilium in dubiis,& remedium in malis petunt. Iacentes animos erigit vir Deo plenus, nu antes c firmat. Iubet bene sperare .de diuina benignitate, haud esse dubitandum , quin Numinis Praesidio inter medias
413쪽
medicis hostium turmas , interque districtos enses non modo tuti esse possint, verum etiam seculi. Ab his dictis solitam ad arcem recipit sese , rem quippe diuinam facit,& quid sibi ac suis sit agendum , a Deo litando sciscitatur. Res mira, vox auditur de coelo lapsa , bis repetens Fremonam. Intelligit hauddubie, non oportere alid discedere,tutam ibi elle stationem. Peracto sacrificio ad expectantem populum , & pauore defixum egreditur;monet, ne quis loe' moueatur, ullove solicitetur timore ; cunctos Fre,ion a mnem vim belli sine dano vitaturos. Sic euenit;su maque omnium animos tanti euentus tenuit admiratio. Cuncta circum oppida, castella, vicos, & Mapalia Galae Turcaeque pererrarunt: nulli rei hostium immanitas pepercit. Λquati solo muri,diremptae a que euers; domus,quotquot in his locis reperti mo tales,miserabili caede strati. Fremona, vicus exiguus, vidua ab aliis distans milliaria, patente in campo atque in militari situs via, nullis naturae , nullis artis septus praesidiis. hostili expolitus furori, caetelisque pagis ad iniuriam promptior, sine ullo detrimento fuit. Tam insigne Dei beneficium Andreae precibus acceptum Fremonenses retulerunt ; quorum nonnullis Lusitano de genere magno per id tempus constitit, non na8uille fidem viro sanctissimo salutatia praemonenti. Ad bellum illi,quod alio loco gerendum erat, nulla adacti necessitate, iud ultro parabant sese. Eis Andreas,ne illud petant,scrib suadet,addens, si secus faciant, ad unum omnes interituros. Insana illi bellant,ain qua alia obcaecati cupiditate ad bellum prosecti occumbentes sensere, haud spernenda este, quae probatae virtutis viri praeniintiant setura. Post his hostes varij armata manu AEthiopiam ingressi, res
414쪽
Abassinorum Ueb cotriuere, ut Imperium redaruim i sit ad extrema. Turcae inprimis a maritima orar, quam a vi occupant,ad interiora saepius penetrantes, multosi mortalium partim dederunc neci, partim in seruitus tem abduxere. Ad Catholicos etiam qui regnum T
D grium incolebant,belli calamitas pertinuit. Multis θα modis duriter vexati, oppidis quoque hostili flamma, i incensis ac diruptis,ad Dambeae regnum coacti sunt in Commigrare. Pauci eodem in loco, ne desererentis Andream iustis de causis inibi remanentem, ultros perstitere.
Iuletur Andreas a Pio V. Pontifice maxim Ae-ibiopiam relinquere, dr ad Iaponios ac
PEr id tempus Andreas summa rerum omnium dissicultate pressus,plurimaque &maxima,ὲ Turcis.& Saracenis,a Galis,atque ab ipsis etiam Abasinis passis incommoda,valde aerumnosam ac miseriis plenam ducebat vitam. Inerat etiam in illis schismaticis tanta cordis durities,ut perexiguus esset anim rum fructus, quo vir sanctissimus utcumque leuare pollet labores suos. Id ex literis eorum, quos secum Patriarcha habebat, in AEuropam & Indiam missis cum Sebastianus Rex cognouisset,rei indignitate co- motus per legatum suum,qui erat inurbe,agere serio cum Pontifice coepit,ut quia nulla tunc Abassae reducendae videbatur osse spes, alia vero ex parte apud
415쪽
Iaponios multa hominum millia, neglecto idolorum eultu,Christianis se ovibus idemtidem coniungebat, iuberet pro imperio,vt Andreas Patriarcha ex filii pia in Indiam traiiciens conferret sese ad Iaponicas insulas, ubi cum maiori & dignitatis suae splendore,& industriae fructu pollet rei Christianae operam nauare.Pius V. egregius atque & prudens Pontifex statune Romano in folio sedebat in re probe cognita, de
diligenter examinata,anno millesimo quingentesimo sexagesimo sexto,quarto Nonas Februarij, Pontificiudiploma ad Andream in AEthiopiam misit; quod etsi omitti a nobis iure posset, cum ab aliis scriptoribus
reseratur, quoad ea tamen, quae huc pertinent,iisdem
vel bis exscribendum duximus. Venerabili fratri Andreae de Oviedo Patriarcha: AEthiopiae, venerabilis frater salutem,&c. Ex literis carissimi in Chiisto Hij nostri Sebastiani porrugaliae regis illustris, ad orat rem ipsius,qui apud nos residet, missis, & ab aliis, quibus fidem meri id habuimus, cognouimus, paternitatem tuam in istis AEthiopiae partibus, ad que , a sede suetis Apostolica misitis, ut istos populos ad Sdet Orthodoxae agnitionem, & ad unitatem Ecclesiae
Catholicae reduceres, inter tot annos, quibus inhiemansisti,propter duritiam cordis eorum , & in verustis erroribus suis retinendis animi pertinaciam,opera & pia industria tua nihil proficere potuisse;quod si
ad Insulam,quae Iapam appellatur,& in Sinarum regionem, quae a Gentilibus incoluntur, mittaris,in quibus Prouinciis Domini nostri Iesu Christi fides magna deuotione suscipi coepit, sperandum esse, Deo adiuuante,ut illic opera tua valde sit utilis ; propterea quod messis illic multa sit,operarij autem paucissimi. Quibus auditis fraterna sane caritate tibi compassii sumus,
416쪽
simus,qui tot tantorumque laborum,& tam diuturnae peregrinationis fructum optatum capere minime potueris:sed si opera tua illis suit populis inutilis;non tu tamen,qui tam multa,& tam grauia pro Christo Domino nostro palliis es,stustra laborasti , pietatis enim,& obedientiae,& caritatis tuae praemium a D mino habebis. Quia igitur in hac sancta sede , licet sine nostris meritis constituti,omnibus nos agnoscimus debitores , & pro commisso nobis ossicio debemus inseruire omnipotentis Dei honori & gloriae,&animarum saluti consulere, fraterna caritate salutantes te,de cuius pio etelo & propagandae Catholicae religionis studio grauissima testimonia habuimus, hortamur in Domino,&in virtute sanctae obedientiae,atque in remissionem peccatorum,iniungimus,Vt postquam has literas acceperis, cumprimum tutὶ potueris,& nauigandi facultatem habueris,ad Insulam Ia-pani,& ad Sinarum regionem te conseras, & in illis Iocis vetbum Dei iuxta doctrinam sanctae Romanae Eeelesiae,omnium Christi fidelium matris ac magia strae docendo & praedicando,& sacramenta, quae Potiscalis sunt ossicij, ministrando,quamplurimas poteris animas lucrari itudeas,diuinae stetus misericordiae auxilio. Haec in diplomate, & quaedam similia. Inco volo observentur potissimum duo, quibus nouus ille auctor,ta quo sepe supra memini, abrogare fide veritus non est. Primum, Gentem Abassinam certo atque indubitato Pij Pontificis iudicio, ab Romana fide esse auersam,plurimisque maiorum suo um inuolutam erroribus; ideoque a sede Apostolica in AEthiopiam missum Andream, ut illam ad agnitionem veritatis,& Catholicae Ecclesiae ob sentiam reduceret. Alterum,assirmare Pontificem,se illam Andreae
417쪽
ex AEthiopia ad Sinas ac Iaponios migrationem non ob id solum decreuis Ie.quod de misero Andreae statu atque Abadinae gentis duritie a Lusitano Rege fictus silerit certior quamquam ut decerneret, id erat satis)verumetiam, quδd rem eamdem ab aliis cognouerit quibus meritissime fidem habuerit. Hisce enim verbis planum fit tam esJe certum pontificium illud diploma non suille fraudulenter extortum quam ce tum est , ipsum Pontificem debitam in hoc negocio diligentiam prudentiamque adhibuisle. Et tamen est, qui asserere audeat, deceptum sitisse Pontificem , &ob eam causam quod expediit diploiba nihil habuis. se momenti. Sed quid Patriarcha responderit, iam videndum
tedi Patriarchae cirra suum ex Aethiopia exi-i
Pontifieium diploma anno superioris saeculi sexa-
gesimo septimo, mense Martio receptum a P triarcha in Abassa est. Iunio statim insequente ad summum Pontificem, ad Sebastianum Regem , ad Iacobum Laynem Praepositum generalem Societatis Iesu literas dedit, simulque ad Regem & ad Indi- eum praetorem tum Andreae socij. tum Lustanorum militum in Abassa praefectus , & quotquot ibi erant alicuius nominis Lusiani de re eadem scripsere. Inter eos nemo suit,qui scriberet quidquam iis contrarium rationibus,quibus Ponti sex motus diploma e
pediit. Si quid enim in eo poneretur a vero dissidens, haud
418쪽
haud erat dubium , quin in tanto grauium pio iumque hominum numero vel unus Ieperiretur, qui aut Regem aut Pontificem de deceptione moneret. Quinctiaci Patitarcha ipse qua elat fide de religione, non sineret circa re in tantam ullo Pontificem in errore cile apertόque assereret,aliter rem habere, atque in diplomate sibi millo colinei eius .Possem omnium hic epitiolas proponere sed nec vacat, nec opus est. Una ipsius Andreae ad Pontificem scripta rem totam exinplicabit. Ita sere habet.Beatissime Pateri, hocciauno millesimo quingete limo sexagesimo septimo a Goano collegio Societatis Iesu lituras accepi, cum iis Po-tificij cuiusdam sanctitatis velitae diplomatis cxemplam , in quo crat, ut quo primo tempore tuto pol sem, AEthiopia relicta, si quidem nulla eius reducendae spes e stet, omni teligione .& conicientiae vinculo exolutus ad Sinas & Iaponios trans Drrem me Qua ipsitio diploma acciperem si mihi millum fuisset, ea
dem eius exemplum veneristione accepi,.ὶ D. ruamque
ad obediendum quampi imum applicui. Quo minus tamen AEthiopiam deseram . multa obivnt. Ipla inprimis di sicultas nauigandi: fieri enim non potest, ut absque certissimo vitae peliculo diicellum tentem. Nam cum in Maavano portu, ex quo mihi erit necessario proficiseendam cum alius unde id facere quea, non sit j plurima reperiantur Saracenorum nauigia; nullum prorsus est, cat me tu id possim committere; tanta est eius gentis perfidia,tanto in Christianos ardent odio. Quoad reliqua ita sentio Primum si quin genti dumtaxat ad nos ex India mittantur Lusitani milites quos iam diu votis omnibus .optamus ,&vehementissime pol cimus, & adhuc fauente Numine habituros speramus;non erit dubium,quin non so-
419쪽
tum ad Romanae Ecclesiae obedientiam rebelles Mbagini, verumetiam ad Christi doctrinam multi tathnicoru populi venturi sint. Habitant enim hanc tithiopiam gentes innumerat inanium cultrices si Diacrorum,quas de adire nullo traiecto mari , & ad G dem nostram perducere non dissicile possimus. Certo scimus ex regno Damutis, quod aiunt ad Mosambi- cum usque,atque ad Sosilam, pertingere, multos ad Imperatorem venisse , qui Christianis sacris imbui cuperent,idque ut sibi concederetur, supplices precarentur,quos tamen impius princeps ob priuatas re pulit utilitates,malens eos habere conditione mancupia quam religione fratres. Fuerunt etiam tres ante
annos ex regione Sinaxi fic appellant) qui cum principe quodam Imperatoris propinquo, a quo animis
armisque dissidebant, inire pacem vellent, atque ad tributa soluenda ostramque religionem amplectemdam offerrent sese:sed isti quoque suere reiecti, odio dc auaritia caritatem superantibus. Infiniti prope
sunt ex circum vicinis Ethnicis, quos Saraceni me catores emunt,Turrisque vendunt,omnes isti libem
ter darent Christo nomina, nisi malesuada habendi cupido principes ipsos,a quibus res pendet,transue sos ageret. Obstare hisce malis possent quingenti illi,quos dixi, Lusitani milites,cum magno de rei Luitanae commodo,& Indicat ditionis stabilimento.Nam si Turcae,quod procliue est, Atthiopiam priores occupent,vix dici potest, quantum inde rebus Indicis inferre damnum queant ; cam parata in his locis habeant , quae ad instruendas ornandasque classes cem sentur necessaria; errum ad arma, limenta ad exercitum, seruitia ad opera, de quae sint generis eiusdem.
Imperator ille, qui hostiliter Romanam fidem insoque
420쪽
quebatur,functus vita est. Filius successit aetate ad lescens iudicio parum firmus,& nomine magis , qua potestate Imperator. Eosdem enim habet,qui in eius Parentem conspirauerant,aduersarios; qui & nobilitate inter AEthiopes primi,& complures numero sint. Quamobrem adeb turbata sunt omnia,ac ciuilium dissensionum,externorumque bellorum tempe-
statibus concussa,nihil ut cuiquam sit optabilius,qua vi aliquod habere possit consequendae fruendaeque pacis perfugium , quod in Romana fide constitutum
esse,plerique norunt. Deinde etsi communiter Monachi,dc ex nobilibus multi doctrinam nostram acriter oppugnant , nostrosque Catholicos impie inse-ehantur:ipsa tamen plebs , ad veritatis agnitionem capromptior, quo rerum humanarum vinculis minus
est irretita,Romana probat laudatque instituta , sunt etiam viri piimvij non pauci,quus eadem tenet sera- ntia. Vtrorum que saluti damus operam,& publicis priuatisque, qua disputationibus , qua concionibus vulgamus veritatem;scriptis etiam scripta refellimus,
nec proficimus nihil. Aliqui enim se nobis fide con-
iungunt;& coniungerent plures,nisi poenarum Obstaret metus,atrox in abiectis animis veritatis hostis haec causa est , cur in his maxime locis armatam Religio desideret m num , ut ad Catholica castra accedant
intrepidi, qui velint , & firmi persistant.qui accessorint. Existimo, Pater sanctissime, hoc. AEthio vicum
negotium eorum esse de numero , quae ad Catholicae religionis amplificationem & splendorem lumm'- pere conserunt; propterea nulla vile de causa omittendum quamuis,quod res magnae habent, plurimis videatur implicatum difficultatibus. Quinetiam, navalde salior, vix ulla hodie offerri poterit expeditio,