장음표시 사용
151쪽
l. Conserva me, Domine, Ilioniam speravi in te. Dixi Domino : Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum
2. Sanciis qui sunt in terra ejus, mirificavit Omnes voluntates meas in eis si . 3. Multiplicata sunt infirmitates eorum : POStea acceleraverunt 2ὶ.4. ΝOn congregabo conventicula eorum de Sanguinibus : nec memor ero nominum eorum per labia
5. Dominus pars haereditatis meae et calicis mei : tu es qui restitues haereditatem meam mihi is . 6. Funes ceciderunt mihi in praeclaris, etenim hae reditas mea praeclara eStini hi.
. Conserva me. Dum in , ac luere. quianiam speravi in te. et dixi tibi: Doufi mirus cS lv. a quo Omnia imita accepi, quique bonis meis noti indiguS.
nevolontium ei cliaritatum erga sanctus tuus in terra. 5. Ipsi prius in via peccatorum miserrimi; postea por uic reis m-pti. celei iter via virtutis ad salutem pro perurulli. 4. Non enim eos ex dii datis et .etitii us Sic in unum cougrygalio Ecclesiam, ut ad litic sacri licia crucula OlIeranι : imo ibi a priar- Sit S abolita ei oblivio ut tradita volo.
magiit sice impetravi: Domitius ita me coli Servavit, ut ipSe Sit pars liae reditatis meae I utique tu ES. Dolitive, qui dabis i rudita ieiumeam in illi. 6. Porii ψ milii obligit praeclara: etenim haercuitas inea praebia uli Sinsima est milhi. lj in hebraeo : Sunctis qui sunt in terra, miram eaehibere cupio benevolenturm et charitatem 2, in hehraeo: Multiplices erunt eorum dolores, qui aliorsum sau alios deos; festina ιι.iIὶ Hebraica lectio verti potest: Amplum feristi mihi hinreditatem meam.
152쪽
ctum : insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei. 8. Providebam Dominum in conspectu meo Semper :iIuoniam a dextris est mihi,
9. Propter hoc laetatu in Si cor meum, et exultavit lingua mea : in super et caro mea re PlieSe et in Spe. 10. 0uoniam non derelinques animam meam in in serno nec dabis Sanctum tuum videre corruptionem.
l . Notas mihi fecisti vias Vitae, adimplebis me laetitia cum vultu tuo : delectationes in dextera tua usilue in
finem. I. Benedieam Dominum qui tributi mihi lanii ho iii iii telligilii-liam sit: et lota die usque ad noctem, intimo gratitii ditiis assectu erga ipsum, moventur vi Serra
8. Simul autem assi Stetitem mihi Dominum liabui in conspe-elit meo Semper: iluoniam a dextris est milii ne a perseverando dimovear. 9. Propter hoc in ipsa passione mea laetatum PSi cor meum, Di laudabunda extillavit lingua insta anima mea : insuper et caro mea immutata, requieSect in Spe resurrectioni S. 10. Non enim derelinques animam meam in limbo : nec permittes eurpus Sancti iiii Italicorrupti0u Em.
vias vitae Seu resurrectionis :post quam adimplebis me Eulitia. dando mihi visionem vultus tui, ei delectatioueS cceleSteS, SESSuro in dextera tua uSque in aeteruum.
Argumentum. - Oratio Chri Sti ad Patrem, qua et coiiser- vati Oilem Suam petit, sibique gratulatur, tum ob justorum multitudinem per se libertate filiorum Dei donatam; tum ob praeclaram haereditatem sibi a Patre datam, qu reque alii ita ebeatitudinem continet una cum corporis Sui resurrectione aggloria.
153쪽
Psalmum esse de Christo, probatur ex interpretatione Apostolorum. Etenim, Act. II, 25 Seq. S. Petrus postquam recitavit quatuor ultimos hujus psalmi VerSu S, addit, non posse illa convenire Davidi, sed de Christo esse dicta. David, inquit, propheta eum esseι, ει sciret quia jurejurando jurasset illi Deus de frueιu lumbi ejus sedere super Sedem ejus; prou dens locutus esι de resurrectione Christi, quia neque derelisι est in inferno, neque caro ejus vidiι corrupιionem. Eodem sere modo loquitur S. Paulus, Act. XIII, 35 seq.- Unde sic argumentamur : De Christo et non de Davido intelligendos esse quatuor VerSuS POStremOS, ac praesertim illa verba : Non dabis sanctum ιuum videre corruptionem, docent Apostoli: atqui non possunt intelligi quatuor ultimi versus de Christo, quin totus psalmus de Christo intelligatur : cum totus psalmus Sit oratio quaedam ejusdem personae continuata; ergo psalmus integer de Christo intelligendus
Sensu igitur litterati et immediato est oratio Christi:
sensu autem mediato et consequenti, est Oratio omnis Christiani quam nempe quivis Christi discipulus sibi applicare
I. Oratio Christi, eonservationem 3uam a Patre petentia. II. Celebratio haereditatis a Patre impetratae.
1. ConServa me, Domine, quoniam speravi in te. Diaei Domino : Deuδ meuδ εδ tu, quoniam bonorum meorum non
egeS. Loquitur Christus ut homo, in Sua paSsione constitutus, petitque sui conservationem : Seu, ut Servetur incolumis a morte, et a morte liberetur, nimirum per resurrectionem
sibi promissam; aliis verbis, petit vitam, sicut alibi dicitur : Vitam peιiiι a te, eι tribuisti ei longitudinem dierumi Ps. XX . De hac oratione Domini sic loquitur Paulus :
ut in diebus carnis suae, preces supplicaιionesque ad eum qui possit illum salsum facere a morιe, eum clamore valido et lacrymis Merens, eaeaudiιus esι pro sua reverentia lΗebr. V, 7ὶ.- Petit itaque vitam ac resurrectionem a Patre, et tanquam
154쪽
motivum proponit suam in solo Patre ac Deo suo persectam fiduciam : Quoniam speravi in te. Diaei Domino sid est, tibi Domino meo Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges. Sensus est In te speravi, quia Deus meus es, infinite perfectus, summe tibi ipse sufficiens, nullo modo indigens me, aut ulla alia creatura tua. - Fiduciam suam profitetur, landatam non in suis meritis quibus Deus non indiget: sed in solo Deo, in divinis persectionibus, in potentia et misericordia Dei sui, quem ex toto corde amplectitur : Deus meus es tuli. Sanetis, qui sunt in terra ejus, mirificavit omnes
voluntates meas in eis. Transpositio hic habetur verborum, quae Sic componenda sunt: Mirificavit Deus omnes voluntates meas erga Sanctos suos qui sunt in terra. Pergit Christus alloqui Patrem in tertia persona si , quasi diceret: Non indiget Dominus meis bonis; sed sancti qui sunt in terra ab ipso creata, eis indigent : ideoque miram secit meam erga ipsos benevolentiam et charitatem. - Sancta Christi humanitas Patri tribuit animae suae dispositionem, qua tam mire dilexit nos, et tradidit semetipsu in pro nobis. Fatetur, haec sua bona atque merita, Deo tam glorifica, nullatenus divinae Majestati esse necessaria; sed a divina misericordia mirabiliter ordinata ad redemptionem humani generis, et salutem electorum.
3. Multiplicatae sunt insirmitates eorum: postea acceleraverunt.
4. Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus:
nec memor ero nominum eorum per labia mea. Duplici hoc versu effectum explicat charitatis Suae erga electos, et mortis quam pro eis Suhiit. Multae, inquit, orant infirmitates eorum spirituales; postea vero, per gratiam Sanguine meo promeritam, sanati sunt sortesque effecti, et ideo exultaverunt ad currendam viam. His consonant Isaiae verba lLIII, 4, 5 I ere languores nostros ipse tulit . . . Posuiι Domi-
155쪽
148 Expost TioALM SERIES TERTIAnus in eo iniquitatem omnium nosιrum ... eι Iinore ejus sanati
Addit autem : Non eongregabo eonventicula eorum de
sanguinibus . nec memor ero nominum eorum per labia mea.
Quibus verbis plenius explicat, quomodo per mortem suam Sanctos in via justitiae promoturus sit : indicando scilicet,
cultum Synagogae, qui in sanguine et carne animalium con sistebat, atque imperfectus et carnalis erat, mutandum esse ita cultum Spiritualem ac persectum Ecclesiae Suae. - Sensus namque hujus loci sic probabiliter exponitur: Non enim congregabo eos in coetus religiosos, ut Offerant animalium sanguinem; sed potius, ut offerant mihi victimam sanciam Eucharisticam, et hanc victimam persectam vitae suae sanctitate imitentur. Mosaica sacrificia erunt prorsus abolita, de iis non erit amplius sermo apud me, ea ne nominabo quidem deinceps : Nec memor ero nominum eorum per labia mea si .
5. Dominus pars haereditatis meae, et calicis mei: tu es qui rei titues haereditatem meam mihi.
Secunda pars, quomodo Christus sit exauditus a Patro: quomodo conservatus sit, et honis cumulatus. - Dominus, inquit, quem unice elegi, et in quo uno spem constitui, spem meam non sesellit; sed dignatus est semetipsum mihi dare in haereditatem ac thesaurum, Omnia bona continentem. Dominus pars hareditatis meae, id est . pars haereditaria, qui di mihi ex divisione hineditatis contingero dehot : scili-
lὶ Superiori s tres versus, ι. I, 2. pro morse exposuimus SP undum v r-sionem Vulgatam. Fal ladum autem. Vulgatam hic esse valust obscuram. at iliae indo thsam Oxpositionem inceriam et nonnihil violontam. - Paulo clarior psi originalis toxius. qui interpretandus videtur hunc in sonsum : netis et eleetis Dei qui sunt in terra. miram h nevolentiam eaehibiti. eosque salvos stri. - Ε contra .multiplica nit/r cID Dres Pomm qui Amneti esxe nolunt, et ad alium, seu ad alionum deum confuy re festinant. - Istorum cruenti atque polluti altaris non ero Particeps, nec nomina eorum pronuntiabo labiis
Scilicet, po tquam ali initio Christus petivit a Patre conservationem sui et ressuro tionum. 'o quod sp in suam lolam in Patro constituit: ullatum trocmotivum sexplicat dicens. se ardonior quaerere sanctificationem ac salutomis animarum. piarissimum quo e ullum Dei Patris. - Hunc Doum ae Dominum Sut m sse elogiss . ait, in partem hin dilatis : qua quidem praeclarissima St. solis Et complexus honorum omnium, constantiae in passione. et reSur rectionis a morte.
156쪽
i l, quidquid omnino exspecto, id mihi Dominus est: ipse mihi ost omnia, et loco bonorum omnium. - Pars calicis mei idem significat metaphorice : nam calix, qui dividi solebat inter eonvivas, pro haereditate accipitur quae dividitur inter haered ps. - Nonnulli quoque per haereditatem opes, per calicem delicias intelligunt. - Tu es qui restitues, id est, qui possidendam dabis, haereditatem meum mihi. Istud additur, quia cum Christus adhuc mortalis haec diceret, nondum plene possidebat haereditatem suam. Quae quidem verba, ab omnibus Christi fidelibus simili sensu
usurpanda, eis ostendunt haeredιtatem incorruptibilem, conserratam in eo lis. I Pet. I, 4.
6. Funes ceciderunt mihi in praeclaris: etenim haeredi- . tad mea praeclara est mihi.
Praestantiam suae haereditatis explicat, quasi diceret: In partem haereditariam mihi obvenit quod est Omnium praestantissimum : nempe Deus, Dei gratia ejusque regni possessio; cum alii humanas opes ac vanitates soleant sibi pro haereditate eligere. Funes ponuntur pro haereditaria parte, quia laniculis solebant mensurari partes haereditariae agrorum. Et quoniam distributio inter haeredes sorte fiebat, ideo dicebantur laniculi in praeclaram partem cadere, quando para optima contingebat. - Meminit Sortis, inquit Bellarminus, quia principium hujus haereditatis a praedestinatione ducitur: praedestinationis autem gratia respectu nostri sors quaedam est. Unde S. Paulus : Sorte vocati sumus: et: Dignos nos feeiι in partem sortis sanctorum. Eph. I, II; Coloss. I, 12.
T. Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellaetum :
insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei. 8. Providebum Dominum in conspectu meo Semper : qu niam a deatris est mihi, ne commoPear. Jam exponere incipit quomodo haereditatem hanc praeclaram adire debuerit et revera adierit. Imprimis eam cognovit, desideravit omnique labore consequi studuit, Dei auxilio Detuis - Benedicam, inquit, Dominum qui tribuiι mihi inteI-
157쪽
ieetum: id est, qui dedit mihi ut cognoscerem, et prudenter eligerem magnificum illud bonum; - vel, ut in hebraeo, laudabo Dominum, qui tam bene sice mihi consuluit.
Insuper et usque ad noctem increpuerunι me renes mei: h. E.
et ideo usque ad noctem intimo cordis affectu ei gratias agam. - Renes in Scriptura pro mento riusque assecti hus sumuntur, serct sicut cor. - Usque ad noctem, i. e. tota die, Semper. - Sunt qui metaphorice noctem tribulationum hic intelligunt, ita ut sensus Sit: ideo semper, usque ad no tempassionis et mortis meae, Dominum laudabo. 8. Providebam Dominum in conspectu meo semper: quoniam a deaetris est mihi, ne commovear. Ex intellectu illo, et assectu hono erga Deum Patrem, factum est, ut hunc semper ante oculos habuerit, et praesentem consideraverit. Quae quidem non salsa consideratio fuit: quoniam vere Dominus Semper ipsi adsuit tanquam adjutor sortis, ne moveretur in tribulationibus suis, sed perseveraret usque in sinem. Porro illa divina assistentia, et per eam perseveranS Per pessio tribulationum usque ad mortem, mortem autem cruciS, Christo velut introductio suit et via adeundae haereditatis suae gloriosae; quam viam sequentibus versibus explicat.
9. Propter hoc laetatum est cor meum. et eauliavit lingua mea : insuper et caro mea requiescet in spe. 10 ouoniam non derelinques animam meam in inferno: nee dabis sanctum tuum videre corruptionem.
11. Notas mihi feeisti vias vitae, adimplebis me laetitia
eum vultu tuo: delectationes in deaetera tua usque in hinem.
Effectus divinae assistentiae: hac confirmatus, gaudens moritur, gaudens descendit ad inferos, unde resurgit gloriose, ascendit in caelum ut ad dexteram Patris sedeat. Proprer hoc, inquit, Deo scilicet sic mirabiliter me confirmante ἰ ιμιαιum esι eor meum, eι exuliariι lingua meas hebraice, anima meaὶ : id est, in ipsis passionis doloribus in ipsa nocte tribulationis meae gaudio repletum est cor
meum, et os meum laude. - Imo positus in Sepulcro, non Diuitiaco by Cooste
158쪽
tanquam cadaver jacui vermibus agitatum ; sed ut dormiens
suavi somno, et quieScens in Spe proximae resurrectionis :Insuper eι caro mea requiescet in spe. 10. Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nee dabis sanctum tuum videre corruptionem. Uti supra dictum
est, explicata haec sunt, Act. II et III; ex quibus, contra Beetam et ha3reticos prolestantes, patet, hic agi de descensu Christi post mortem ad inferos, id est, ad limbum sanctorum Patrum: deque corporis ejus sepulti incorruptione ac reSurrectione. - Eadem verba, quamvis proprie de solo Christo dicta, omnes tamen Christiani usurpare possumus, tum quia membra Christi sumus, et in illo conresuscitavit nos Deus Eph. II, 6ὶ; tum quia animae nostrae non relinquentur in inferno, id est, in Purgatorio : neque caro nostra videbit aeternam corruptionem. 11. Notas mihi feeisti uias nitae: id est, docuisti me modum redeundi ad vitam post mortem. Metaphora pulcherrima, declarans resurrectionem Christi, qus solus ipse, per se de morte rediit ad vitam veram ac beatam. Haec porro beatitudo et gloria, in coelis praesertim Christo redivivo reservata, explicatur ultimis verbis : Adimplebis me laetitia eum vultu tuo: deIeetationes in deaetera ιua usque in finem. -Et haec est persecta haereditas a patre promissa Christo, ab eoque possidenda ad dexteram Patris in aeternum. Sonsus Illurgicus.
Recitatur Psalmus iste, 1' in Sabbato sancto, et in officiis pretiosi Sanguinis, sacrae Sindonis, et corporis Christi: 2' in officio de communi Martyrum.1' Ubi agitur de Passione Domini, recitatur psalmus insensu litterati, scilicet tanquam oratio Christi, gratias Patri agentis pro sua passione, proque ejusdem passionis fructu, haereditate nempe aeterna, sibi totique humano generi comparata.
In Sabbato sancto et in sesto sacrae Sindonis, respiciuntur praecipue ista: Caro mea requiescet in spe. Quoniam non der ιinques animam meam in inferno: nee dabis sanctum tuum Diuitigod by Socrate
159쪽
videre eorruptionem. - In sestis vero pretiosi Sanguinis ot Corporis Christi, spectantur ista: Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, nec memor ero nominum eorum per labia mea. Dorninus pars haereditatis meae et ea licis mei: tu es qui restitues haereditatem meam mihi. 2' In ossicio de Martyribus, respiciuntur Martyres ut Christo patienti et resurgenti similli mi. Peculiari sensu sis accommodantur ista: Conserva me, Domine, quoniam speravi in te ... Dominus pars haereditatis meae et ealisia mei: tu es qui restitues haereditatem meam mihi. .. Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum. . . quoniam a deaetris est mihi ne commovear. . . notas mihi fecisti vias vita . Diqiligod by Coosla
160쪽
Dei: et opera manuum ejus annuntiat firmamentum. 2. Dies diei eructat Verbum : et nox nocti indicat scientiam.
que Sermones, quorum non audiantur VOeeS eorum.
4. In omnem terram exivit sonus eorum: et in sines orbis terrae verba eorum. 5. In sole posuit taberna
tanquam Sponsus procedens de thalamo Suo.
coelo egressio eius; 7. Et oecursus ejus u Sque ad Summum ejus : nec est qui se abscondat a calore HUS.
l. Coeli splendore suo enarraut gloriam Des : et qualia sint opera manuum ejus annuntiat firma
2. Dies diei iam ordinate Suecedens lianc eamdem rem loquitur: et nox nucii Similiter ejusdem rei cognitionem praebet, osleii diique quam potens et mirabilis sit Deus
in opere Silo. S. Nullus est sermo, nulla lingua, qua non intelligantiir voces illae eo lorum. 4. In omnem enim terram exivit Sonus Porum : et in fines orbis terrae verba eorum. 5 Loquitur autem pr:P caeteris sol, in quo Deus velut posuit tabernaculum suum : et ipse sol tanquam SponSus procedens de thalamo Suo, 6. Exultavit ut gigas ad currendam viam : ab extremo Oriente egressio ejus ἔT. Et decursus ejus usque ad extremum occiden lem extenditur : ita ut nemo sil qui se abscondat a calore ejus, eoque heneficio exeludatur. lj duxta hebraeum : Soli posuit tabernamιhran in eis in coelis .