장음표시 사용
161쪽
162 quo inutiliter reconvenit excommunicatos quoa inutiliter regit ). Coram arbitris r conventio fieri non potest, quoniam eorum tantum est ita de rebus judicare, quae compromissi lege COu
ij Cap. s de Move. s) Cυ. 6 cie Arbitris q. V. Duo parit mutua petitio, seu reconventio; Primum est, ut jurisdictio prorogetur, adeout qui coram judice reconvenit, eumdem amplius recusare non possit I); alterum, ut res utruque , actio scilicet, et reconventio simul uno, eodemque judicio cognoscantur et). Sed vuhaec duo efficiat mutua petitio, initio ipso litis ProPonenda est, antequam litigantos ad alios judicialea actus progrediantur 3 . Nam si re- Conventio fiat in progressu aut in exitu litia,
Prorogabit quidem juri Adictionem 3 , sed non
etiam efficiet, ut reconventio una cum actiono
eodem judicio absolvatur. i) p. 1 des Mutuis petit. Consor quae dixis a not. Imὶ Cap. 1 Cit. o) Reum statim mutuo agere debere, scri Ptrimest in Aiath. ee consesquenis r cod. δε Sent. se interlog. et in Glom. 2 ρ 1 de Vorb. signific. dicitur in ovolteis exordio. Nequo aliud suadet cap. 5 g 1 de Ne script . in 6 Dhi verba eodem duranis judicio ita sunt intelligenda , ut apud eumdsm judicesm reconventio fieri d beat, non autem ad reconventionis tem Pus
162쪽
Ι. Dilatio quid Z IV. Omnes iudicii partes
III. Quando eae dentur ' V .Quomodo dandae sint ρ
tionibus . Nam eas saepe reus ad paranda A exceptiones , saepe etiam actor red probationes
confirmandas a judice petit; idque non initio solum , sed etiam in progress n litis, Dilationem vocamus justum aliquod temporis intervallum, quod litigantibus conceditur ad notum aliquem judicialem commodius expediendum I .
si9 Auetores qni de dilationibus secundum itis
antiquum, et novum agunt, numerat Hilligerusod Donstitim de jur. civit. lib. 24. Cv.6 not. 1. OPP. tona. 6. COl. 245. edit. Lucas 1764.
, g. II. Dilationes vel a lege dantur I), vel
mutua litigantium voluntate constituuntur, vel a judice conceduntur . Sed Ius Canonicum tribuendarum dilationum omne sere arbitrium judici commisit set . Quod non ita intelligendume,t, quasi judici integrum sit, quas velit, dIIationes concedero suo arbitratu. Nam ut dilationes concedantur, justa Causa opuου e8t, Eaque rite demonstrata, denegari non ' PO8fiunt.
Hinc si nimis br ves datae sint dilationes, quae Pareg non sint rei praesertim gravi, et impli
163쪽
g. IV Quemadmodum in judicio sunt pa
tys tres, ita singulae suas habeat dilationes. Hinc triplex earum genus distinguitur. Nam aliao dantur in prima litia parte , videlicet αritatione usque ad litis contestationem , et hae vel citat Oriae, vel deliberator iste v curatur Citatoriae dantur ad con, parendum , dilatoriae redo e liberandum, num hile, qui in jud Frinin v catus est , litem sugripere de heat. Quaedrem reu-tΘm conceduntur a litig contes inti ne uου que ad sontentiam , quae probatis ei ais dicuntur quia clantur ad Primn das , asserotidasque probationes. DE-nique in tertia litis parte dilationes Con μ D -'tur ad noritondrem sententiam, vel mandatum exequen tum, 'inse definitoriae non pantur . g. V. Dilationum tempore judicis officrum conquieΑcit . Et quia a rhitrarias tribu sere dilati nes, notus est judiciniis, idcirco concedendae sunt a judice pro tribunali aedente, Pau8sque e gnita t). In dilationibus, quae a jure strentur,nnitu eau ουae cognitione opus wSt.
164쪽
I. Sententia qDidyII. Ea vel do finiriva, vel interloquutorio. III. Utriusque discrimisH.
te iudice , V. Et pro tribnnali seden
XII. Sonteritia quando transeat in rein judica -
XIlI In quibus causis inrum iudicatam uiam qna iii trisnseat pXIV. Itoi indica in B exo
XV. Qv is rem iudicatam exequitur 'XVI. vitibus ii, reti DS, et ullo ordine excoul io fiat XVII. Exedulio in bonis mobilibus, et immobi-
XVIII. Auctio, et distra- otio Pign.rrim. XIX. Deb tor quando in
Dargerem detrudendus XX. Cessio bonorum.
XXII. Beneficium compotentiae.
Judietaria dis optation nbsoluta, oritur conclusio in ea usa I), et a jtidiee tpronda re sentia est. Definitur sententia judicis pronunciatio super re a litigantibus proposita eoti dena nati O-nem , vel absolutionem continens, et controversiam definiens ca) . Jostiniani legibus cautum erat, ut judeX sententiam non ferret, nisi pri
165쪽
mum juratus declarasset, se procul habuisse studia Partium , atque una ante oculos habita justitia , et veritatΘ , cauin m judicasse 3). Sed hodie hoc juramentum emittunt judices, Cum munus judicandi suscipiunt, Formula haec a Deoro talibus Pontificiis in
Mnten. et interloq. πρ. tom. 0 Col. 906 eclyt. Cιt. ro Cte, et sapienter animadversa, ubi et tum multuo
sunt leges, qDuo ad huno lociani pertinent, dili- ponter explicatae. Vide etiam Donollum in Leg. 1 ff. do re jiadis. opp. toni. 1 I ccI. III et I Fq. Faιt. Cit., qui de illκ Modestini definitione in dict. L g. I accurato disputat, et Philippum Vicatum Voca-Btiἐ. jur ve b. SentEratia.
δ) Leg. 1ώ cou. de Iudic. . I. .l I. sententia vel est interloquutoria , vel definitiva i). Interloquutoria Pst, quae non dirimit controversiam, de qua praZoipuo quueritur, neque super ea sertur, sed su Per quaestione inter judicii cursum incidente a). Interloquutoria dicitur, quia iudex, dum de prima TtR cauga quaeritur, interea loquitur, neque definitive pronunciat, sed ea tantum dicit, quae nil causam promovendam pertinent, ut judicivm
nd propositum finem porduentur 3) Definitivn
uutem est, quae totum negocium definit, pla
neque dirimit Controver8ium . . . . . .
si) Jus olvito sententiae nomine proprict desis nitivum intelligebat, mandata, iussa , aliaque de
166쪽
sentiao neque in rem iudicatam transibant Lm iror 39 C. Ex quib. caus. infam. to . ei . cod. ds Senispen. et interloq. LQ. 2 f de Appellae. eem, Sed Jus ounonicum promiscue hoo vocabulum usurpat, quod otiam in praxi receptum est, unde nuta e8t vulgata distinctio inter sen entiam interloquntoriam, et definitivam 2 Vox haec ineti Ioquutio iuris auctoribus nAitata est, eaque Pluries In civilis, Bi canonici iuris libris occurrit. verum antiquiores intrerloqui monrem vocarunt Priasti dictum ; quon Iam interloqtiti orium vix latino dici, et eleganter posse, Vossius de me. Sorm. lib. 3 cap. 16 monet.
g. III. Magnu in inter utramque sententiam discrimen est Nam interloquutoria sententia ab
eodem judice revocari potest i , definitiva non potest et); haec in scriptis ferri debet, illa non
seribitur; a definitiva oppellatur, ab interloquntoria appellare non licet, nisi vim habeat des finitiva o, aut magnum inserat detrimentum, quod alio modo removeri non possit 3). i) Leg. 14 ff. de ΒΗ Iud/c., C. 6o cts Appelliae. 2) Leg. 9 cod. de Senteu et interloq., L g. 55ss de Re jtidie. I) Jos civile ab interloquut ria appellationem
negat Lin. I 6 cod. de Itidio. , Leg. 56 C. da Ap. Pellae. , quam legem restituit CDjucius Obse, v. lib. 12 cap. 5 opp. tom. 3 col. Iesi edit. Vense. 1758 Confer etiam L Q. 5 C. Theod. Qtiar. GPPeli., et L g. 65 C. Thood. de Appellat. Erant in mon etiam npud Romanos interloquut iones vel si liGos, quae di- Tecto Praecipuum earisam non attingebant, sed quibus Judex vetabat, vel iubebat eu, qUve ad ordinem in iudicio sorvandum p rtinebunt L g. 14ds Res jtidιc., vel vim resntesneias habentes, qui hos judex rem aliquam incidentem definiubat, qDae ta-
167쪽
men Praecipuam onusam respici at, para . t quo sin ut ad eam do finio dam uium , . Malis etiam, e M.t 'ritiae nomino coniectiliande haruς Leg. st. de Minor. , tabi lineo quaestio. proPonitur. Mi oves intra quadriennium in inhogrum restit tionem Petiu-
post uin est negocium, et ita antiale in demo traxq ortebat. Lala est pilo aeta e sente utia , qMue quum vis interloquuturia esset., vim tam eis defini
g. IV. Ut definitiva sententia vim habeat, plora dessiderat. Principio re cum petente Iudice, qui in litigant με, aut saltem in re una jurisdictio Dem. habeat 1), eoque proitribunal; sedente,nc juris ordinΘ servato st) serenda ust. Tribunal
erat locus sublimis, et pultus, re nil inatur hommicycli introrsum curvatus, ad quem per gr&dus a scoridebatur, et in quo magistratus jus cod-
dehat 3) ; ideo legum auctores saepe magi tru tum desigarent iis verbia, qui tribunGl3 Praeest, qui pro tribunali cognoscit 43. Cui Ioeci a Latinis opponitur locus planus 53: unde de plano
cognoscere, videlicet ex aequo loco CognosCere,
168쪽
non e X superiore , neque pro tribunali, sed in via, in transitu, cum vel Invandi, vel o θstandi, vel ludorum gratia magistratus prodierit 6 . si Cop. 4 de Iudic. cap 3 Conqtiet.
rso latexae a Tacito Annal. Lb I G. 75 eom. I pag. 152 edit. Amstelaeu. 1675 cornus appellant r. Pra tor ex hoc tri nati in sella ouruli ius rμddebat, quo speetat Nartialis Epigr. 98 Iιb. I vers. Ir in 18 pag. 655 edie. Lugdun. Bat v. 167Ο. Atque adeo proprium erat trihisnui maiorum Magistia uum Bomanorum, ut eo uti non Possent Magistra ius Municipiorum, quin etiam minores Magistratiast Romis.
noris , veluti Tri boni Plebis, et triumviri. qisitant m in glabsisIIisis ius diceve solebant. Hino se municipales Magistratus pedanei iudices a Panto vocantur Leg. 58 A sitii so st. Us Poen.
jtidio. Cuius iurisdictio non est, eius nullom est tribunal. Conso is Pollet tum Hist. for. Roman. Iib. I e. 6 et Beissonioni da Verb. signisci. verb. T1
169쪽
possint. Ita enim Illam in fabula aenea NihIἱ theia ae Bogiae reperit Cniveius observ. lib. 7 cap. go ore. enm. 5 eol. 17ΟEd t. fit. 6) Leg. 7. st σε Manum. vind. , Ieg. I. f. ds Constie. Princip -I. g. 9. g. cie Plano f. de Offc. Ρεο- Mons ., leg. 6. st. δε Accusat. g. Servi vero Inse. dsobertin. Et huiusmodi quidem est plianarra Gogni tio, cuiris Occurrit mentio in I g. 4 cod. de Dilae. , licet in vialgatis editionibus mendose Prorgias te potur Plenalia. Qui do plano postia lubunt magi strat tim per libelliam n clibant , eL Praetor Persubscriptionem postulanli responde hat let. 151'. d. In jus vocare., I g. 29. 1s ad I g. Cornes. ds PGIs. Verum quae decretum, cutis aequo cognitionem requirebant, non per libelliam, ac tantum pro tri bunali expediri poterant leg. 9. g. Ubi decretum I. us hic. Procons. IQ. I , . Suspreti st. ad S.C. T ur pil. de quis tamen putet, Romanis idem fuisse dsP ano, Et summatim cognoscere, animadvertendum est, multa fuisse, quae summatim, sed tamen Pro tribunali Expedire oporte hat. Ita decretalis bono rum Possessio ex Carboniano edicto, vel ejus ex emplo data summaria erat let. 5. st . us Carbonian. 'dict., et tamen alibi, quam pro tribunali dari non poterat leg. I. F. ds Bon. possess. , ἰeg. 2 ff. Quis
- . V. Sedore judieem leges jubent, cum Pr
fert sententiam sa), sive ut suam ostendat nu-etoritatem , sive quod mens acri s Intendit , quom regis corpus quiescit sa). Sed nusquam Jure civili cantum est, ut sententia a non sedente judice prolata irrita habentur; id a solo Iure Canonico constitutum est 3) . In judiciis summariis nulla est sedendi necessitas 4 . Sedere vero debet judex sententiam dicturus publice, non iuεecreto, adeout nulla sit vis sententiae, si in se
170쪽
e. I. Ηino sessiones iudicum , quarum mentio est in leg. 2. g. st. Quis ora. tu possess. Consule Pollet tum loc. cit. lib. I. CV. 5.
I) p. s. do Seneon. se Rs iussio. ιn 6. t.) Cisment. 2 ds Verb. signisc. 59 Laeg. 6. cod. ds Senten. et miret q. g. Deinde vero sententia serenda est in εeripto. et quae sine scripto lata est, ne nomen quidem sententiae merotur I . Nam saepe verba ori pronunciata menti illudunt , non item ea, quae literis consi nata sunt; Periculo-3um est autem in proferenda sententia judicem labi; quoniam sententiam sema latam mutare, aut emendare nian potest. Hinc judex diligenti, primum de negocio deliberatione, et consultatione habita sententiam concipit, Conceptamque in libellum, sive hrevem chartam reserre debet sa). Sed in causis brevioribus, et maxime vilium personarum necessaria non est scriptura 3), quae etiam omittitur in interloquutionibus, quas judici oro proferre licet, inde vero notarius scrI-pto mandat.
19 Leg. 5. cod. de Sene n. ex Paris. recle. Can. 7ζou3. 2. quaest. I, C. 5 de Senten. est ro jtidic. in 6 23 Leg. 2 cod. da nutes n. εω pctris. rficit. Jὶ Atit h. nisi bisves cod. eod. , ubi otiam goriis plurae necessitato solvitur sententia Episcopi, qui inter suos subditos causas cognoscit, quod retulit Gratianus in decretum suum Can. 45 Cv. 13 quaeSt.
1, Quod autem do Episcopo, idem etiam de capitulo sede vacanto sancitum est in C. 45 ds Tostib. 8ed hodie etiam Episcopi inter g nos subditos iudicantis sententia in scripto serenda est. Cuiacius ad